kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απόφαση Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΡΕΤΕ Αχαΐας, Πέμπτη 18/01/2023

Κάλεσμα Αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης

Εισαγωγή

Η περίοδος που βρισκόμαστε σφραγίζεται από την επίθεση της κυβέρνησης της ΝΔ, της ΕΕ και του κεφαλαίου για την προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς, που θα ενταθεί στο πλαίσιο αυστηρής τήρησης του Συμφώνου Σταθερότητας που επιβάλει η ΕΕ από το 2024.

Χαμηλοί μισθοί, ακρίβεια παντού, βαριά φορολογία. Την ίδια ώρα είναι προκλητική η αύξηση των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 5,9% μόνο το 2023, ενώ τεράστια είναι τα ποσά που διατίθενται για εξοπλισμούς, στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ καταστολή σε κάθε πτυχή της ζωής.

Κυβέρνηση, κεφάλαιο και Ε.Ε. διαμορφώνουν ένα εφιαλτικό εργασιακό καθεστώς. Με την ψήφιση του νόμων Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, επιχειρούν να γυρίσουν την εργατική τάξη δεκαετίες πίσω, λεηλατώντας δικαιώματα και κατακτήσεις.

Παράλληλα, η πολεμική απειλή εντείνεται με τη σφαγή στη Γάζα να συνεχίζεται και με τη συνέχιση της εμπλοκής της Ελλάδας στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του κράτους του Ισραήλ.

Το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Μία από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης για την νέα χρονιά είναι η προώθηση μια αναδιάρθρωσης-τομή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εξαγγέλλοντας ένα νομοσχέδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με στόχο την εκ βάθρων επιχειρηματική ανασυγκρότηση της. Τα ιδιωτικά ΑΕΙ αποτελούν μια ιστορική αντιδραστική τομή στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. σε πλήρη ταύτιση με την πολιτική της ΕΕ και του ΟΟΣΑ χρησιμοποιεί τις Ευρωπαϊκές οδηγίες για να παρακάμψει το Σύνταγμα και να δώσει δυνατότητα «σύστασης και λειτουργίας ιδρυμάτων Aνώτατης Eκπαίδευσης μη κρατικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», καθώς επίσης και η δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας παραρτημάτων ξένων Πανεπιστημίων, κρατικών ή ιδιωτικών.

Κυβέρνηση, ΕΕ, ΟΟΣΑ και επιχειρηματίες της εκπαίδευσης μέσα από την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων επιδιώκουν:

• Την ενίσχυση της μετατροπής της Παιδείας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε εμπόρευμα και την υποταγή της γνώσης στα επιχειρηματικά συμφέροντα και το κέρδος.
• Την επιβολή της λειτουργίας με βάση ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στα δημόσια Πανεπιστήμια που στα πλαίσια της λεγόμενης «ισοτιμίας στην αγορά» θα περικόψει ακόμα περισσότερο την κρατική χρηματοδότηση και στήριξη των δημόσιων ΑΕΙ.
• Την συντριπτική υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων. Το μέλλον του δημοσίου Πανεπιστημίου το δείχνουν τα δημόσια νοσοκομεία. Πόσο καλύτερα έγιναν τόσα χρόνια που λειτουργούν ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές; Η «συνύπαρξη» δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια, στην υγεία, στις συγκοινωνίες και συνολικά στις κοινωνικές υπηρεσίες και ανάγκες έχει οδηγήσει σε υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών και των αγαθών σε σημείο που να εγκυμονούν και εγκληματικοί κίνδυνοι για το λαό (βλ. Τέμπη, υγειονομική κρίση στην περίοδο της πανδημίας με χιλιάδες νεκρούς).
• Θα επιφέρει την παραπέρα υποβάθμιση των πτυχίων αλλά και των συνθηκών σπουδών. Θα οδηγήσει σε αποσύνδεση των πτυχίων με τα επαγγελματικά δικαιώματα και σε περαιτέρω χειροτέρευση των μισθών.
• Θα οδηγήσει σε νέο κλείσιμο πανεπιστημιακών τμημάτων, ειδικά όσων βρίσκονται στην περιφέρεια.
• Την προώθηση επιβολής διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές των δημοσίων πανεπιστημίων ενισχύοντας τους ταξικούς φραγμούς και την δυνατότητα πρόσβασης των παιδιών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
• Θα επιβάλει ένα βαθύτερο αυταρχικό αντιδημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας όπου ελεύθερα θα είναι μόνο τα επιχειρηματικά συμφέροντα και το κέρδος και θα εξοβελίζονται οι κοινωνικές ανάγκες και τα λαϊκά συμφέροντα, ενώ θα πολλαπλασιαστούν τα εμπόδια και οι φραγμοί στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Θα κυριαρχήσει ο αυταρχισμός, η επιτήρηση, οι απαγορεύσεις και η καταστολή (βλ. πανεπιστημιακή αστυνομία).

Εδώ και χρόνια, οι μνημονιακές κυβερνήσεις συστηματικά και συνειδητά υποχρηματοδοτούν τα δημόσια πανεπιστήμια για να παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης, ανεπάρκειας και κατάρρευσης. Τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι ευκαιρία επένδυσης για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς, καθώς έχει ήδη δρομολογηθεί η δημιουργία της "πελατείας" τους με την θέσπιση της ελάχιστη βάση εισαγωγής που πετάει εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μεγάλο κομμάτι μαθητ(ρι)ών.

Το νέο νομοσχέδιο δεν θα αναβαθμίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά θα μειώσει και άλλο τον προϋπολογισμό των δημοσίων πανεπιστημίων, με γενικότερες αρνητικές εξελίξεις για τον κλάδο της έρευνας και της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης συνολικά. Οι όποιες εξαγγελίες για στήριξη και ενίσχυση των δημοσίων ιδρυμάτων, για εμάς αποτελεί ξεκάθαρο εμπαιγμό από την κυβέρνηση. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη ανακοίνωση της Διοίκησης του ΕΜΠ ότι η χρηματοδότηση του έχει μειωθεί 63.6% την τελευταία 15ετία (-69.8% αν συνυπολογιστεί ο πληθωρισμός). Αντίστοιχη εικόνα παρουσιάζεται για δεκάδες ιδρύματα της χώρας.

Το προτεινόμενο νομοσχέδιο θ' αλλάξει δραματικά τον χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, επιτρέποντας στα ξένα πανεπιστήμια να ανοίγουν θυγατρικές επιχειρήσεις, οπουδήποτε προσφέρονται ικανοποιητικές συνθήκες κέρδους. Συνολικά, η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων θα συρρικνώσει δραματικά την χρηματοδότηση για τα δημόσια ιδρύματα υποκαθιστώντας την με νέες πηγές εσόδων και θα μειώσει την ποιότητα της πανεπιστημιακής έρευνας και εκπαίδευσης (εισαγωγή και αύξηση διδάκτρων, συγκρότηση σύντομων προγραμμάτων επανακατάρτισης που δεν παρέχουν πλήρη επιστημονική εποπτεία, ενοικίαση των δημόσιων εργαστηρίων σε ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα λειτουργούν ως ερευνητικοί μεσάζοντες, περαιτέρω διασύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών).

Το έργο το έχουμε ξανά δει πολλές φορές. Στην πρωτοπόρο της ιδιωτικοποίησης Βρετανία το πανεπιστημιακό κίνημα έχει εδώ και χρόνια προβλήματα με τους manager-επιχειρηματίες των πανεπιστημίων, οι οποίοι λειτουργούν αντίθετα σε όποια επιστημονικά ή εκπαιδευτικά κριτήρια με μόνο κριτήριο τους ισολογισμούς και το ξεζούμισμα των ιδρυμάτων. Αυτοί οι manager (με τους αδικαιολόγητα παχυλούς μισθούς) αποφασίζουν αντιεπιστημονικές αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, απολύουν συναδέλφους, καλούν τον κλάδο σε λιτότητα, ενώ επιβάλουν δίδακτρα και ξεπουλάνε την περιουσία των ιδρυμάτων.

Όσον αφορά την ερευνητική διαδικασία, οι εξαγγελίες η κυβέρνησης επιδιώκει εμφανώς τη βαθύτερη πρόσδεσή της στις ανάγκες των επιχειρήσεων, αλλά και επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών που επικρατούν. Η δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας από τα μη κρατικά πανεπιστήμια αλλά και η κινητικότητα που θα προκαλέσει η ίδρυση τους σε επιστημονικό προσωπικό θα πλήξει βαρύτατα την δυνατότητα ελεύθερης διεξαγωγής έρευνας αλλά και θα επιφέρει σημαντικό πλήγμα στις εργασιακές σχέσεις των ερευνητ(ρι)ών. Για τον κλάδο μας αυτό σημαίνει λιγότερες θέσεις εργασίας, στον βαθμό που τα δημόσια πανεπιστήμια θα οδηγηθούν σε μαρασμό, εγείροντας ακόμα και ζητήματα κλεισίματος σχολών στην περιφέρεια (ειδικότερα ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών), χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων, μείωση των μέσων αποδοχών, αύξησης της ελαστικότητας και των ήδη υπερβολικών ωρών εργασίας.

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες στην έρευνα θα σταθούμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα απέναντι στο κατάπτυστο νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Είναι αναγκαίος ο αγώνας σύσσωμης της πανεπιστημιακής και πανεκπαιδευτικής κοινότητας και όλου του λαού προκειμένου να μην περάσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης που έρχεται άμεσα σε διαβούλευση. Για μην τολμήσει καν να φέρει η κυβέρνηση την αναθεώρηση του άρθρου 16. Είναι πιο αναγκαίος από ποτέ ο ενωτικός και μαχητικός αγώνας για το δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο. Δεν θα επιτρέψουμε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα!

Η πολιτική της κυβέρνησης μπορεί και πρέπει να ηττηθεί!

Με αγωνιστική και απεργιακή κλιμάκωση των αγώνων εργαζομένων και νεολαίας

Οι μαζικές συνελεύσεις των φοιτητών στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη, στη Πάτρα, στην Κρήτη και σε όλη τη χώρα, δείχνουν ότι υπάρχουν δυνατότητες η τεράστια δυσαρέσκεια που προκαλεί η πολιτική της κυβέρνησης να βρει αγωνιστική διέξοδο. Το εργατικό κίνημα έχει ευθύνη, όχι μόνο να εκφράσει την αλληλεγγύη του στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και των μαθητών αλλά να συμβάλλει από κοινού στην διαμόρφωση ενός αγωνιστικού μετώπου για την κλιμάκωση των αγώνων. Το μακρινό και νικηφόρο κίνημα του 2006-2007, ο κοινός αγώνας φοιτητικού και εργατικού κινήματος, οι απεργίες, δείχνουν τον δρόμο για την οργάνωση του αγώνα!

Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την ΓΣΕΕ, της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έχουν κηρύξει σιωπητήριο, αρνούμενες κάθε συζήτηση για διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων ή για οποιοδήποτε απεργιακό αγώνα.

Από την άλλη το ΠΑΜΕ (που πλειοψηφεί και στην διοίκηση του ΕΚΠ) παρότι ελέγχει εκατοντάδες σωματεία, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα, δεν προτείνει ένα ουσιαστικό αγωνιστικό και απεργιακό σχέδιο. Η πρόταση που κατέθεσε στην ΓΣΕΕ για απεργία στις 28 Φλεβάρη, δηλαδή μια 24ωρη απεργία στο τέλος του χειμώνα δεν αποτελεί πραγματική πρόταση κλιμάκωσης. Αγνοεί το ελπιδοφόρο, νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ που είναι σε εξέλιξη, ενώ δεν εντάσσεται σε ένα συνολικό σχέδιο σύγκρουσης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-κεφαλαίου και ΕΕ, ενώ αναμένει την έγκριση της ΓΣΕΕ για να υλοποιηθεί.

Για έναν κοινό πανεργατικό και παλαϊικό αγωνιστικό βηματισμό!

Επιδιώκουμε την οργάνωση ενός πολύμορφου αγώνα με απεργίες και παλλαϊκά συλλαλητήρια, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και αξιοπρεπείς ΣΣΕ, ενάντια στην λεηλασία του εισοδήματος, την κλοπή του δημόσιου πλούτου και τις ιδιωτικοποιήσεις, για μόνιμη και σταθερή δουλειά και κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και του κράτους του Ισραήλ.

Το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να αφήσει μόνους τους τους φοιτητές τους μαθητές και τη νεολαία. Πρέπει να παλέψει τώρα μαζί με το φοιτητικό κίνημα για την ανατροπή των αντιδραστικών σχεδίων της κυβέρνησης για ιδιωτικά ΑΕΙ και για την υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο σύγκρουσης και ισότιμος και δημοκρατικός συντονισμός σωματείων - συνελεύσεων και επιτροπών αγώνα. Χρειάζονται συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνας διαρκείας και απεργίες που είναι το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία και την κυβέρνηση.

Πλαίσιο αιτημάτων:

• Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Λέμε Όχι στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων, δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους/ες.
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και την Έρευνα στο ύψος των αναγκών των φοιτητ(ρι)ών και των εργαζόμενων.
• Όχι στην κατάργηση του άρθρου 16 - όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, όχι στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Απειθαρχία στους κανόνες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που επιβάλλουν την ελευθερία των επιχειρήσεων πάνω από την ελευθερία στην γνώση και την ζωή.
• Συγκρότηση του αναγκαίου, πλατιού πανεκπαιδευτικού μετώπου υπεράσπισης της δημόσιας παιδείας και απέναντι στο νέο νομοσχέδιο.
• Παλεύουμε η επιστημονική γνώση να είναι κοινωνικό αγαθό. Να παράγεται κάτω από δημόσιο έλεγχο και να είναι ελεύθερη στην κοινωνία.
• Δουλειά για όλους - δουλειά με δικαιώματα. Πτυχία με αξία, μοναδική προϋπόθεση για δουλειά.
• Αυξήσεις τώρα για κάλυψη όλων των απωλειών και κάλυψης της ακρίβειας και του πληθωρισμού για να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας. Συλλογική σύμβαση εργασίας στην έρευνα για όλες τις κατηγορίες εργαζομένων με αυξημένο μισθό, ωράριο και ασφάλιση.
• Μείωση του χρόνου εργασίας, 30ωρο-6ωρο-5μερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και ο νόμος Γεωργιάδη και όλο το αντεργατικό πλαίσιο για τη «διευθέτηση» και την ρευστοποίηση του χρόνου εργασίας.
• Καμία εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη για τη λειτουργία των σωματείων. Όχι στις ηλεκτρονικές εκλογές και την εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ.
• Κάτω το χρηματιστήριο ενέργειας. Κατάργηση των φόρων και των χαρατσιών στα βασικά είδη διαβίωσης στα καύσιμα, στην ενέργεια.

Με βάση τα παραπάνω αποφασίζουμε και προτείνουμε σε άλλα σωματεία στη πόλη της Πάτρας:

• Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων και καλούμε στη διοργάνωση νέου συλλαλητηρίου την επόμενη Πέμπτη 25/1, προκηρύσσοντας παράλληλα 24ωρη απεργία την ίδια μέρα. Επιδιώκουμε την ενιαία αγωνιστική έκφραση του πανεκπαιδευτικού μετώπου. Παράλληλα απευθύνουμε κάλεσμα στις φοιτητικές καταλήψεις και το συντονιστικό των συνελεύσεων - καταλήψεων, σε όλα τα εργατικά σωματεία δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για την κλιμάκωση του αγώνα, και την προετοιμασία αγωνιστικών κινητοποιήσεων και συλλαλητηρίων.
• Προτείνουμε την διοργάνωση εκδήλωσης από κοινού με φοιτητικούς συλλόγους και σωματεία εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, σχετικά με τις εξελίξεις στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και τις αλλαγές που φέρνει ο νόμος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και την απάντηση από πλευράς του κινήματος.
• Θεωρούμε αναγκαίο να προχωρήσουμε με πανεργατική απεργία στις αρχές Φλεβάρη, με προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα. Την ώρα που το φοιτητικό κίνημα είναι στους δρόμους, ενώνουμε τους αγώνες μας, ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ και συνολικά τις ιδιωτικοποιήσεις στα κοινωνικά αγαθά, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς κόντρα στη λιτότητα και την ακρίβεια και τα προκλητικά κέρδη του κεφαλαίου!
• Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης για να σταματήσει η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού.
• Προχωράμε σε δράσεις στην πόλη της Πάτρας, ανάδειξης των αλλαγών που θα φέρει η ψήφιση του νομοσχεδίου και γνωστοποίηση των αιτημάτων του σωματείου μας.

πηγή : https://unionresearchers.wordpress.com/2024/0…