kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Ιδιωτικά πανεπιστήμια, παιδεία για την κοινωνία ή για την κυριαρχία της αγοράς;

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ή ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ;

Η ιδιωτικοποίηση αποτελεί βασικό εργαλείο κάθε καλά ενσωματωμένου κρατικού μηχανισμού στο διεθνές πολιτικοοικονομικό σύστημα. Συνιστά πυρήνα των «νέων μορφών διακυβέρνησης», το κυρίαρχο δόγμα των ανερχόμενων μεταβιομηχανικών τάξεων, που επιτάσσουν όχι μόνο την ελαχιστοποίηση των αρμοδιοτήτων του κράτους, αλλά και το άνοιγμα των πεδίων εφαρμογής πολιτικών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.

Απ' τα πάντα μπορεί να βγει το χρήμα, και ειδικά από την έρευνα/εκπαίδευση. Και ακριβώς αυτό λέγεται, κρύβοντας ή όχι (και) άλλες στρατηγικές: Αν το πανεπιστήμιο/έρευνα δεν συνδεθεί με τη στιβαρή αγορά ενός καπιταλισμού που - υποτίθεται - γίνεται ολοένα και πιο «γνωσιακός», «άυλος», «smart» κοκ, τότε ας πεθάνει, γιατί είναι άχρηστο.

Σύμφωνα με τα όχι και τόσο νέα ιδεολογήματα, η αποδέσμευση του κράτους από μια σειρά πεδίων της δημόσιας ζωής θα έχει ως ευτυχές αποτέλεσμα όχι μόνο τη βελτίωση των υπηρεσιών, αλλά και την δημιουργία δημοσιονομικού πλεονάσματος. Αυτό το πλεόνασμα θα επιτρέψει στο κράτος να ασκήσει αποτελεσματικότερα τις πολιτικές που ιδιωτικές επιχειρήσεις καθεαυτές δεν μπορούν ή δε θέλουν: καταστολή, επιβολή της ετεροπροσδιορισμένης κανονικότητας, ασφάλεια/τάξη, με αποκορύφωμα τον πόλεμο.

Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να παραμείνει προστατευμένη η έρευνα και η παιδεία. Πρέπει να «απελευθερωθεί», όπως λέει η κυβέρνηση - πρέπει να διασυνδεθεί στενά και άρρηκτα με τις νεοφυείς βιομηχανίες με πυρήνα τους την Πληροφορία.

Εν μέσω καταιγισμού για την ανάγκη ψηφιοποίησης, μετατροπής των πάντων σε έξυπνα όντα/αντικείμενα (έξυπνες πόλεις, έξυπνο ρολόι, έξυπνο management), και ανάγκης για «άυλη εργασία», είναι αδύνατο η ακαδημαϊκή έρευνα να παραμένει εκτός παιχνιδιού.

Ο ακαδημαϊκός καπιταλισμός οφείλει να ενωθεί αρμονικά με τον καπιταλισμό της γνώσης, της πληροφορίας, τη μεταβιομηχανία.

Τρανταχτό παράδειγμα είναι οι συνεργασίες στρατιωτιοβημαχικού και ακαδημαϊκού μπλοκ για τη κατασκευή drones, και όχι μόνο. Υπάρχουν υποσχέσεις και για άλλα projects!

Βέβαια, για την ελλάδα των πολλών αυτά μοιάζουν απλώς αστεία. Τέτοιες εξαγγελίες, ακόμη και αν τις κάνει ο Μητσοτάκης, θα φαινόντουσαν ολότελα κενές. Χρειάζεται και κάτι άλλο: οι διαχρονικές κυβερνητικές πολιτικές, με την αρωγή, εξυπακούεται, της ΕΕ, στοχεύουν στη συστηματική υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Έτσι ανοίγει ο δρόμος της ιδιωτικοποίησης. Παράγουν το πρόβλημα, φέρνουν τη λύση τους, την dea ex machina: την περιβόητη ιδιωτική πρωτοβουλία!

Tέτοιες πρωτοβουλίες που είδαμε στα τέμπη, στο ρεύμα, στο δημόσιο χώρο… Η ίδια στρατηγική αφορά, αν μη τι άλλο, και το ΕΣΥ.

Παραμένοντας, ωστόσο, στο ζήτημα της ανώτατης εκπαίδευσης, και για να στεριώσει σε αριθμούς η ανάλυση, ας αναφερθούν κάποια δεδομένα:

• Το 2020 η αναλογία προπτυχιακών φοιτητών ανά μέλος ΔΕΠ στο σύνολο των δημοσίων Πανεπιστημίων της χώρας ανήλθε σε 47 φοιτητές ανά μέλος ΔΕΠ, τρεισήμισι φορές υψηλότερη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (13 φοιτητές ανά μέλος ΔΕΠ).

• Κατά τη 13ετία 2008-2021 η αθροιστική απώλεια της δημόσιας χρηματοδότησης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα (σε σύγκριση με τα επίπεδα δημόσιας χρηματοδότησης προ οικονομικής κρίσης το 2008) ανέρχεται σε 6,1 δισ. ευρώ

• Το 2019, η δαπάνη των νοικοκυριών για τριτοβάθμια εκπαίδευση (τεχνολογικές και πανεπιστημιακές σπουδές) ανερχόταν σε 329 εκατομμύρια ευρώ

• Εξαιτίας της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ), προάγγελος της ιδιωτικοποίησης, αποκλείστηκαν 40000 φοιτήτ(ρι)ες…

Τα παραπάνω δεδομένα δεν φτάνουν ώς τις σημερινές μέρες του 2024, και επομένως παρακάμπτεται το τραγικά αυξημένο κόστος ζωής, σε συνάρτηση με μειωμένους μισθούς: νοίκια, σούπερ, ρεύμα, πληθωρισμός…

Οφείλουμε, τέλος απλώς να σημειώσουμε άλλες παραμέτρους από την ίδρυση ιδιωτικών παν/μίων

• περαιτέρω αύξηση ενοικίων α) υπερσυγκέντρωση στα αστικά κέντρα και β) αλλαγές στη χρήση γης (χτίσιμο των παν/μιακών δομών)

• παγίωση των ανισοτήτων

• καταστολή, βία, παρακολουθήσεις

• διάλυση της επαρχίας, λόγω μειωμένης εισαγωγής φοιτητριών στα εκεί παν/μια

>Με αφορμή λοιπόν, το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της παιδείας, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στον χώρο του Infolibre, με τέσσερις βασικούς άξονες σχετικούς με το ζήτημα:

•Τι διακυβεύεται;

•Γιατί μας αφορά;

•Τρόποι δράσης

•Αγώνες εντός & εκτός πανεπιστημίων