kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Yoga - Διαλογισμός

Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση χωρίς νου. Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση καθαρής συνείδησης χωρίς περιεχόμενο. Κανονικά η συνείδησή σας είναι πολύ γεμάτη με σκουπίδια, ακριβώς όπως ένας καθρέφτης καλυμμένος με σκόνη. Ο νους βρίσκετε σε συνεχής κίνηση: οι σκέψεις κινούνται, οι επιθυμίες κινούνται, οι αναμνήσεις κινούνται, οι φιλοδοξίες κινούνται - είναι μια συνεχής κίνηση! Μέρα σε μέρα καθε μέρα. Ακόμα και όταν κοιμάστε, ο νους λειτουργεί, ονειρεύεται. Εξακολουθεί να σκέφτεται, εξακολουθεί να είναι μέσα σε ανησυχίες και άγχη. Προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα, μια υπόγεια προετοιμασία βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αυτή είναι η κατάσταση του μη διαλογισμού. Ακριβώς το αντίθετο είναι ο διαλογισμός. Όταν δεν υπάρχει κίνηση και η σκέψη έχει σταματήσει, δεν κινούνται σκέψεις, καμία επιθυμία δεν κινείται, είστε εντελώς σιωπηλοί - αυτή η σιωπή είναι διαλογισμός. Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξέρετε είναι τι είναι ο διαλογισμός. Όλα τα υπόλοιπα ακολουθούν. Δεν μπορώ να σας πω ότι πρέπει να κάνετε διαλογισμό, μπορώ μόνο να σας εξηγήσω τι είναι. Αν με καταλάβετε, θα κάνετε διαλογισμό, δεν υπάρχει κανένα πρέπει σε αυτό. Αν δεν με καταλάβετε, δεν θα κάνετε διαλογισμό. Σε αυτή τη σιωπή γίνεται γνωστή η αλήθεια και ποτέ διαφορετικα.

Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση χωρίς νου. Και δεν μπορείτε να βρείτε τον διαλογισμό μέσω του νου, γιατί ο νους θα διαιωνίζει τον εαυτό του. Μπορείτε να βρείτε το διαλογισμό μόνο αν παραμερίσετε το νου, αν είστε ψύχραιμοι, αδιάφοροι, χωρίς να ταυτίζεστε με το νου, βλέποντας το νου να περνάει, αλλά χωρίς να ταυτίζεστε μαζί του, χωρίς να σκέφτεστε ότι εγώ είμαι αυτός. Διαλογισμός είναι η επίγνωση ότι δεν είμαι ο νους. Όταν η επίγνωση πηγαίνει όλο και πιο βαθιά μέσα σας, σιγά σιγά, φτάνουν μερικές στιγμές - στιγμές σιωπής, στιγμές καθαρού χώρου, στιγμές διαφάνειας, στιγμές που τίποτα δεν αναδεύεται μέσα σας και όλα είναι ακίνητα.

Σε αυτές τις ακίνητες στιγμές θα ξέρετε ποιοι είστε και θα γνωρίσετε το μυστήριο αυτής της ύπαρξης. Έρχεται μια μέρα μεγάλης ευλογιας, όταν ο διαλογισμός γίνεται η φυσική σας κατάσταση.

Ο νους είναι κάτι αφύσικο, ποτέ δεν γίνεται η φυσική σας κατάσταση. Αλλά ο διαλογισμός είναι μια φυσική κατάσταση την οποία έχουμε χάσει. Είναι ένας παράδεισος που χάθηκε, αλλά ο παράδεισος μπορεί να ανακτηθεί. Κοιτάξτε στα μάτια του παιδιού, κοιτάξτε και θα δείτε τρομερή σιωπή, αθωότητα. Κάθε παιδί γεννιέται σε αυτή τη γη μεσα σε μια διαλογιστική κατάσταση, αλλά πρέπει να μυηθεί στους τρόπους του κοινωνίας - πρέπει να διδαχθεί πώς να σκέφτεται, πώς να υπολογίζει, πρέπει να διδαχθεί λέξεις, γλώσσα, έννοιες. Και σιγά σιγά, χάνει την επαφή με την αθωότητά του. Μολύνεται, μολύνεται από την κοινωνία. Γίνεται αποτελεσματικός μηχανισμός, δεν είναι πια άνθρωπος.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να ξανακερδίσει αυτόν τον χώρο για άλλη μια φορά. Τον ειχατε και πριν, οπότε όταν για πρώτη φορά γνωρίσετε τον διαλογισμό, θα εκπλαγείτε, γιατί θα σας δημιουργηθεί ένα μεγάλο συναίσθημα σαν να το γνωρίζατε και πριν. Και αυτό το συναίσθημα είναι αληθινό: το έχετε γνωρίσε πριν. Τώρα το έχετε ξεχάσει. Το διαμάντι έχει χαθεί μέσα σε σωρούς από σκουπίδια. Αλλά αν μπορέσετε να τα ξεσκεπάσετε, θα βρείτε ξανά το διαμάντι - είναι δικό σας. Δεν μπορεί πραγματικά να χαθεί: μπορεί μόνο να ξεχαστεί.

Γεννιόμαστε ως διαλογιστές, μετά μαθαίνουμε τους τρόπους του νου. Αλλά η πραγματική μας φύση παραμένει κρυμμένη κάπου βαθιά κάτω σαν υποβρύχιο ρεύμα. Οποιαδήποτε μέρα, λίγο σκάψιμο, και θα βρείτε την πηγή. που εξακολουθεί να ρέει, την πηγή των φρέσκων νερών. Και η μεγαλύτερη χαρά στη ζωή είναι να τη βρεις. Ο διαλογισμός δεν είναι συγκέντρωση. Στη συγκέντρωση υπάρχει αυτοσυγκέντρωση και υπάρχει ένα αντικείμενο στο οποίο συγκεντρώνεσαι. Υπάρχει δυαδικότητα. Στο διαλογισμό δεν υπάρχει κανείς μέσα και τίποτα έξω. Δεν είναι συγκέντρωση. Δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ του μέσα και του έξω. Το μέσα συνεχίζει να ρέει προς το έξω, το έξω συνεχίζει να ρέει προς το μέσα. Η οριοθέτηση, το όριο, το σύνορο, δεν υπάρχει πλέον. Το μέσα είναι έξω, το έξω είναι μέσα.

Η συγκέντρωση είναι μια διπλή συνείδηση: γι' αυτό η συγκέντρωση δημιουργεί κούραση- γι' αυτό όταν συγκεντρώνεστε αισθάνεστε εξαντλημένοι. Και δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε για είκοσι τέσσερις ώρες, θα πρέπει να κάνετε διακοπη για να ξεκουραστείτε. Η συγκέντρωση δεν μπορεί ποτέ να γίνει τη φύση σας. Ο διαλογισμός δεν κουράζει, ο διαλογισμός δεν σας εξαντλεί. Ο διαλογισμός μπορεί να συμβαίνει για ενα εικοσιτετράωρο συνεχώς. Από μέρα σε μέρα, από χρόνο σε χρόνο. Μπορεί να γίνει αιωνιότητα. Είναι η ίδια η χαλάρωση. Η αυτοσυγκέντρωση είναι μια πράξη, μια ηθελημένη πράξη. Ο διαλογισμός είναι μια κατάσταση χωρίς βούληση, μια κατάσταση αδράνειας. Είναι χαλάρωση. Κάποιος έχει απλά πέσει μέσα στην ύπαρξή του, και αυτή η ύπαρξη είναι η ίδια με την ύπαρξη του Παντός.

Στη συγκέντρωση ο νους λειτουργεί με βάση ένα συμπέρασμα: κάνετε κάτι. Η συγκέντρωση προέρχεται από το παρελθόν. Στο διαλογισμό δεν υπάρχει κανένα συμπέρασμα πίσω από αυτό. Δεν κάνετε κάτι συγκεκριμένο, απλά είστε. Δεν έχει παρελθόν, είναι αμόλυντο από το παρελθόν. Δεν έχει μέλλον, είναι καθαρό από κάθε μέλλον. Είναι αυτό που οι δάσκαλοι του Ζεν λένε: Η άνοιξη έρχεται και...το γρασίδι μεγαλώνει από μόνο του. Θυμηθείτε, "από μόνο του" - τίποτα δεν γίνεται. Δεν τραβάτε το γρασίδι προς τα πάνω. Το γρασίδι μεγαλώνει από μόνο του. Αυτή η κατάσταση - όταν επιτρέπετε στη ζωή να προχωρήσει στον δικό της δρόμο, όταν δεν θέλετε να την κατευθύνετε, όταν δεν θέλετε να της δώσετε οποιονδήποτε έλεγχο, όταν δεν τη χειραγωγείτε, όταν δεν της επιβάλλετε καμία πειθαρχία - αυτή η κατάσταση του καθαρου απείθαρχου αυθορμητισμού, είναι αυτό που είναι ο διαλογισμός. Ο διαλογισμός είναι στο παρόν, στο καθαρό παρόν. Ο διαλογισμός είναι αμεσότητα. Δεν μπορείτε να διαλογιστείτε, μπορείτε να είστε διαλογισμό.

πηγή : email που λάβαμε στις 4 Δεκεμβρίου 09h