kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Διαδήλωση

15 χρόνια από την κρατική δολοφονία του αναρχικού μαθητή Γρηγορόπουλου από τον μπάτσο Κορκονέα στα Εξάρχεια και τη μεγαλειώδη κοινωνική εξέγερση που ακολούθησε…

ΤΕΤΑΡΤΗ 6/12

12.00, ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

18:00, ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος

πηγή : https://twitter.com/DushniosIppos/status/1730…

15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ

από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη στα Εξάρχεια, Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

απέναντι στην κρατική καταστολή και την δολοφονική αστυνομία ( με τελευταίο θύμα τον 17χρονο ρομά Χρήστο Μιχαλόπουλο, τον τρίτο κατά σειρά δολοφονημένο ρομά μετά τους Νίκο Σαμπάνη και Κώστα Φραγκούλη

απέναντι στην ολοένα και πιο σφοδρή επίθεση κράτους και κεφαλαίου που στο διάβα της σκορπά φτώχεια, εξαθλίωση, ανέχεια, πολέμους, σακατεμενα άτομα στα εργασιακά κάτεργα

απέναντι στην κρατική ρατσιστική θανατοπολιτική με τα push backs και τις μαζικές δολοφονίες μεταναστ(ρι)ων όπως στην Πύλο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

απέναντι στις φασιστικές και παρακρατικές εφεδρείες

Ο ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ, Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

Τρίτη 5/12 εκδήλωση-προβολη ντοκιμαντερ για την εξέγερση του '08, στις 19:00 στη Κατάληψη Παραρτήματος

Τετάρτη 6/12 ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ στις 18:00 από την Κατάληψη Παραρτήματος

Στηρίζουμε τα πρωίνα καλέσματα, στις 12:00 από την Κατάληψη Παραρτήματος

* τίτλος ντοκιμαντερ: ''Μόνος σου θα πας πιο γρήγορα, μαζί θα πάμε πιο μακρυά''

Πρωτοβουλία Αναρχικών

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/92792/

15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ | ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 6/12 ΣΤΙΣ 12:00 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ - Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
15 ΔΕΚΕΜΒΡΗΔΕΣ ΜΕΤΑ, ΤΟ ΟΠΛΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΠΛΕΥΡΑ

" Έχουμε την οργή να υπάρχουμε σε πείσμα των καιρών, να τσιγκλάμε απομεινάρια γερασμένων συνθηκών."
Μεθυσμένα Ξωτικά - Οργή

Το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008 ο 15χρονος αναρχικός μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του μπάτσου Κορκονέα. Λίγες στιγμές αργότερα, η είδηση της κρατικής αυτής δολοφονίας διαδίδεται αρχικά στόμα με στόμα και στη συνέχεια με χρήση μέσων αντιπληροφόρησης ,με αποτέλεσμα να συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου από την ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων και σταδιακά να στήνονται οδοφράγματα και να ξεσπούν διάχυτες συγκρούσεις με δυνάμεις της αστυνομίας. Ο κρατικός μηχανισμός προπαγάνδας σε μια προσπάθεια να κατευνάσει την κοινωνική οργή μιλά από το πρώτο λεπτό για «ανθρώπινο λάθος» και «εξοστρακισμό/εκπυρσοκρότηση του όπλου». Μια προσπάθεια που πέφτει στο κενό μιας και χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι και πλήθος αγωνιστών, ξεχύνονται στους δρόμους όλων σχεδόν των πόλεων της χώρας από το ίδιο κιόλας βράδυ. Τις επόμενες ημέρες ο κοινωνικός αναβρασμός παίρνει σάρκα και οστά με τη μορφή εξέγερσης, η οποία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, καταλήψεις σχολείων, πανεπιστημίων και άλλων δημοσίων κτιρίων, συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, συνεχόμενες διαδηλώσεις, συνελεύσεις αλλά και την ανάπτυξη πλήθους δομών αυτοοργάνωσης των από τα κάτω.

Η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου μπορεί να ήταν η αφορμή για να ξεσπάσει η εξέγερση, ωστόσο ήταν το αποτέλεσμα της συσσωρευμένης κοινωνικής οργής εξαιτίας της χρόνιας καταπίεσης της κοινωνικής πλειοψηφίας από το κράτος και το κεφάλαιο, της χρόνιας επίθεσης των κυρίαρχων απέναντι στις ελευθερίες και τα κεκτημένα των από τα κάτω. Η κοινωνική βάση προσπάθησε να δώσει τη δική της απάντηση στην κρίση που τότε ξεκινούσε να ξεσπά, έχοντας ως παρακαταθήκη αγώνα τα φοιτητικά κινήματα του 06' και του 07' αλλά και τα εξεγερτικά γεγονότα που ακολούθησαν τις κρατικές δολοφονίες των Κουμή, Κανελλοπούλου και Καλτεζά. Βασικά στοιχεία της εξέγερσης αυτής αποτελούσαν ο αυθόρμητος, μαζικός, συγκρουσιακός και ακηδεμόνευτος χαρακτήρας της, καθώς δεν κατευθυνόταν από κανέναν κομματικό φορέα, αλλά αντίθετα στηριζόταν στην αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη των καταπιεσμένων. Παράλληλα, ο Δεκέμβρης του '08 αποτέλεσε την βάση για την ενδυνάμωση του κινήματος που έλαβε χώρα τα αμέσως επόμενα χρόνια, ενώ ταυτόχρονα έσπασε μια και καλή την κρατική και καπιταλιστική κανονικότητα. Έτριξε γερά τα θεμέλια της εξουσιαστικής βαρβαρότητας, διαλύοντας τον μύθο της κοινωνικής ειρήνης και της επίπλαστης ευημερίας. Τέλος, τόσο για εμάς, όσο και για χιλιάδες άλλους ανθρώπους αποτελεί μια ημέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα. Μια ημέρα που ανέδειξε ότι ο μοναδικός τρόπος για να περάσουμε στην αντεπίθεση και να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε είναι ο ανειρήνευτος και συλλογικός αγώνας, η αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη, η διεκδίκηση, η αντίσταση, η ρήξη και η σύγκρουση.

Σήμερα, 15 Δεκέμβρηδες αργότερα, τα πολιτικά επίδικα που έθεσε η εξέγερση του 08' παραμένουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Τα κατώτερα κοινωνικά και ταξικά στρώματα βιώνουν μια ολομέτωπη επίθεση από κράτος και κεφάλαιο: από την ακρίβεια, τη φτώχεια, την ανεργία, τον πόλεμο μέχρι την κρατική καταστολή και την πατριαρχική βία σκιαγραφείται η πραγματικότητα που επιβάλλει η εξουσία. Και τότε όπως και τώρα, σε περιόδους κρίσης, οι κυρίαρχοι εντείνουν την επίθεσή τους σε βάρος της κοινωνίας με σκοπό να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους και να επιστρέψουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Από τα σχέδια των κυρίαρχων δε θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά και τα πανεπιστήμια: εμείς, ως φοιτητές ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη συνθήκη που επιβάλλει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που περιλαμβάνει την κατάργηση του ασύλου, την εφαρμογή του νόμου Κ-Χ και του νόμου-πλαισίου για τα πανεπιστήμια, που εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κατάσταση αυτή συμπληρώνεται από την σταδιακή απόσυρση του κράτους από οποιαδήποτε παροχή φοιτητικής μέριμνας, όπως είναι η σίτιση, η στέγαση κι η μετακίνηση. Κομβικό σημείο για τις κρατικές μεθοδεύσεις πάνω στο κομμάτι της εκπαίδευσης αποτελεί η σκέψη για αναθεώρηση του άρθρου 16, διαχρονικό αίτημα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής ατζέντας. Σε αντιστοιχία με τις στοχεύσεις της δεξιάς διαχείρισης του κράτους το 06' και το 07΄, στο σήμερα είναι απαραίτητο να συγκροτηθεί οργανωμένη απάντηση ακολουθώντας το νήμα των τότε αγώνων.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Εδώ και 75 χρόνια ο λαός της Παλαιστίνης ζει κάτω από συνθήκες εντεινόμενου απαρτχάιντ με δολοφονίες, φυλακίσεις, βομβαρδισμούς και συνεχείς επιδρομές. Το Ισραήλ με την πλήρη στήριξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ τις τελευταίες εβδομάδες εξαπολύει μαζική επίθεση βομβαρδίζοντας νοσοκομεία και άμαχο πληθυσμό, δημιουργώντας εκατόμβες νεκρών, αποσκοπώντας στην εθνοκάθαρση του παλαιστινιακού λαού. Το ελληνικό κράτος είναι επίσης συνένοχο στην σφαγή μιας και έχει υπογράψει αμυντική συμμαχία με το Ισραήλ, ενώ οι αμερικανικές βάσεις σε όλη την Ελλάδα μπορούν να λειτουργήσουν ως ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα αυξάνει συνεχώς τις δαπάνες για αγορές πολεμικού εξοπλισμού και παράλληλα χρησιμοποιεί τα πανεπιστήμια για την ενίσχυση της πολεμικής μηχανής μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων που διεξάγει, όπως το πρόγραμμα «Γρύπας» στο οποίο συμμετέχει και το τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα ερευνητικά αυτά προγράμματα είναι προφανές πως καμία σχέση δεν έχουν με τις ανάγκες του λαού πάρα μόνο με αυτές των επενδυτών και στην προκειμένη περίπτωση με την στρατιωτική αναβάθμιση της χώρας

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό που αντιστέκεται στην θανατοπολιτική του Ισραηλινού κράτους και εξεγείρεται με όποια μέσα διαθέτει για την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

15 χρόνια οικονομικής κρίσης, μνημονίων, ανόδου της ΧΑ, καραντίνας, ακρίβειας και διαρκούς φτωχοποίησης της κοινωνικής βάσης όπου τα μόνα που παρέμεναν σταθερά - ή μάλλον εντάθηκαν- είναι ο καθημερινός στραγγαλισμός των από τα κάτω και η συνεχής καταστολή και ατιμωρησία των ένστολων δολοφόνων της ΕΛΑΣ. 15 χρόνια περάσανε από εκείνη τη μέρα κι όμως οι σφαίρες των μπάτσων ακόμα βαράνε στο ψαχνό. Εξ άλλου τα 3 τελευταία χρόνια οι μπάτσοι έχουν δολοφονήσει 3 Ρομά εκ των οποίων οι δύο ανήλικοι(Σαμπάνης, Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος). Την ίδια στιγμή, το ελληνικό κράτος εντείνει συνεχώς την αντιμεταναστευτική πολιτική του, τόσο στα σύνορα, με καθημερινά pushbacks, απαγωγές και πνιγμούς μεταναστών, όσο και εντός αυτών, με φυλακίσεις και βασανισμούς στα κέντρα κράτησης. Σα να μην έφταναν αυτά, παραλίγο να γίνουμε μάρτυρες μιας ακόμη δολοφονίας όταν τα ΟΠΚΕ επιτέθηκαν στην 16χρονη Β. στο Ν. Ηράκλειο προκαλώντας της σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Η σωρεία καταγγελιών για βασανιστήρια και βιασμούς σε ΑΤ, καθιστά ξεκάθαρο τον ρόλο που επιτελεί η αστυνομία ως προς τη συγκάλυψη περιστατικών έμφυλης βίας και των επιεικών μεταχειρίσεων απέναντι σε βιαστές και γυναικοκτόνους, όταν η ίδια ασκεί βία τέτοιας μορφής στην πιο αισχρή της εκδοχή. Η αυξανόμενη ένταση της καταστολής μόνο τυχαία δεν είναι, αλλά συνιστά κομμάτι μιας συνολικότερης πολιτικής αντιεξέγερσης που ακολουθεί το ελληνικό κράτος προς αποφυγήν κοινωνικών αναταραχών. Γι' αυτό δε ξεγελιόμαστε, ξέρουμε πολύ καλά το ρόλο τους ως αναλώσιμα τσιράκια της αστικής τάξης και εμείς οφείλουμε να παραμείνουμε σε σύγκρουση με τους δυνάστες αυτού του κόσμου.

ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Μέσα σε όλη τη συνθήκη που περιγράφεται παραπάνω, για εμάς είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να δημιουργήσουμε στο σήμερα εστίες αντίστασης και αγώνα. Η 6η Δεκέμβρη δεν είναι και δεν πρέπει να είναι απλώς μία μέρα ταξικής μνήμης, αλλά ένα παράδειγμα και μία υπενθύμιση πως τίποτα δεν μας χαρίζεται - όλα κερδίζονται στους δρόμους. Χρέος των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας είναι να διατηρηθεί η φλόγα της εξέγερσης του Δεκέμβρη ζωντανή και η έμπρακτη αμφισβήτηση του γυάλινου κόσμου της εξουσίας να αποκτήσει μια συνέχεια. Η κρατική - καπιταλιστική βαρβαρότητα διαρρηγνύεται από τις εξεγέρσεις γι' αυτό και η ίδια η εξουσία και τα τσιράκια της τρέμουν μπροστά στην ιδέα της επαναστατικής προοπτικής. Να οργανωθούμε οριζόντια στη βάση των κοινών υλικών-ταξικών μας συμφερόντων, αναγκών και επιθυμιών, να πιάσουμε ξανά το νήμα του αγώνα, της αντίστασης και της διεκδίκησης .Όλα είναι λοιπόν μπροστά μας. Τίποτα δεν τελείωσε…

ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΟΠΛΙΖΕΙ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΣΧΗΜΑ ★ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ

Πάτρα: Συγκέντρωση-Πορεια για την 6η Δεκέμβρη

Συγκέντρωση πορεία την Τεταρτη 6 Δεκεμβρη, στις 12.00 απο την κατάληψη Παραρτήματος.

15 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ

ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Αναρχικη φοιτητικη συλλογικότητα KURO SIWO

Επικοινωνία: kuroexsiwo@risexeup.net

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1627944/

Όλοι/ες στις Διαδηλώσεις Μνήμης και Αγώνα, 6 Δεκέμβρη

ΚΑΤΩ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΙΔΗΡΟΦΡΑΚΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ

Όλοι/ες στις Διαδηλώσεις Μνήμης και Αγώνα, 6 Δεκέμβρη:

Αθήνα, 18.00 Προπύλαια

Θεσσαλονίκη, 18.00 Καμάρα

Ιωάννινα, 18:00 Ακαδημία

Πάτρα, 12:00 Παράρτημα

Στις 6 Δεκέμβρη 2008, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ ο 15χρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος από τους ειδικούς φρουρούς Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη (σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι). Η δολοφονία πυροδότησε μια μια κοινωνική έκρηξη, μια νεολαιίστικη εξέγερση, που συγκρούστηκε με τους μηχανισμούς καταστολής και την τότε κυβέρνηση της ΝΔ. Tις βαθύτερες αιτίες αποτελούσαν οι σχεδόν δύο δεκαετίες σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών και καταστολής των αστικών κυβερνήσεων, που έσπειραν ανεργία, φτώχεια, κοινωνική περιθωριοποίηση στον ελληνικό λαό. Ο Δεκέμβρης του 2008 προετοίμασε και προανήγγειλε τον «κοινωνικό πόλεμο» του 2010-12.

Μετά από 15 χρόνια, το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, της νεολαίας, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων πέφτει διαρκώς, τα κοινωνικά προβλήματα έχουν οξυνθεί σε ακραίο βαθμό. Η διεθνής καπιταλιστική κρίση θεριεύει ξανά. Για ακόμα μια φορά, κεφάλαιο, πλούσιοι και ελίτ φορτώνουν τα βάρη στις δικές μας πλάτες: τεράστια ακρίβεια, μισθοί-φιλοδωρήματα, αρπαγή του δημόσιου πλούτου, κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων, καταστολή κ.ά. Οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί μεταξύ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και Ρωσίας-Κίνας εντείνονται σπέρνοντας θάνατο και εξαθλίωση από άκρη σε άκρη του πλανήτη. Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη από το σιωνιστικό κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ, συνεπικουρούμενο από τις ΗΠΑ (και όλους τους δυτικούς ιμπεριαλιστές) αποτελεί μόνο το πιο πρόσφατο έγκλημα σε αυτό το μοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές. Η ανθρωπότητα βρίσκεται μια από τις πιο επικίνδυνες ιστορικά περιόδους: υπάρχει κίνδυνος να αναζωπυρωθούν δεκάδες μέτωπα αναζωπυρώνονται, απειλώντας μας με γενικευμένο πόλεμο, ακόμα και με πυρηνικό όλεθρο. Παράλληλα η περιβαλλοντική καταστροφή χειροτερεύει επιδεινώνοντας του όρους ζωής και διαβίωσης.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακόμα πιο ακραία ταξική πολιτική της. Επιτίθεται με μανία στα εργατικά δικαιώματα (ν. Γεωργιάδη και Χατζηδάκη, κατάργηση 8ωρου…). Ιδιωτικοποιούν υγεία, παιδεία, υποδομές-υπηρεσίες. Στο όνομα της «ελευθερίας της αγοράς», αφήνουν τον πληθυσμό απροστάτευτο στην ακρίβεια, την κρίση, την ακραία φτώχεια, την περιβαλλοντική καταστροφή. Το μόνο που ενδιαφέρει την γελοία αλλά επικίνδυνη κλίκα του Μητσοτάκη και την παρασιτική ελίτ που κυριαρχεί, είναι η αρπαγή του δημόσιου πλούτου αδιαφορώντας τους νεκρούς που θα αφήσουν στο διάβα τους (Τέμπη, Πήλος, πανδημία, πλημμύρες κ.ά.). Για να θωρακίσουν αυτό το καθεστώς προχωρούν σε απανωτά πολιτικά πραξικοπήματα, ενισχύουν ολοένα το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης και την αντιδημοκρατική αναδίπλωση. Οι μηχανισμοί καταστολής και τα δικαστήρια επιτίθονται με μένος στη νεολαία, συνεχίζοντας να δολοφονούν (Φραγκούλης, Μιχαλόπουλος, Σαμπάνης…), ενώ κάθε «δικός τους» μένει ατιμώρητος (Λιγνάδης, Siemens, Νοvartis κ.ά.) Στόχος τους είναι να τσακίσουν, να τρομοκρατήσουν το εργατικό κίνημα, τις κοινωνικές και πολιτικές οργανώσεις και τους αγωνιστές του.

Νεολαία και εργαζόμενοι πρέπει να τιμήσουμε τον Δεκέμβρη του 2008, ανοίγοντας δρόμο για μαζικούς και μαχητικούς αγώνες. Αξιοποιώντας όλες τις πρόσφατες αγωνιστικές εμπειρίες και τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος, να προτάξουμε έναν αγώνα διαρκείας, μια νέα εξέγερση ενάντια στην κλίκα Μητσοτάκη που μας καίει, μας πνίγει, μας δολοφονεί, μας στέλνει όλο και πιο κοντά στον όλεθρο του πολέμου. Να ενώσουμε τους αγώνες μας με τους εργαζόμενους και νέους στην Ευρώπη (Γαλλία, Αγγλία, ΗΠΑ κ.ά.) και να οργανώσουμε τη μαζική αυτοάμυνά τους. Με συντονιστικά, επιτροπές αγώνα σε χώρους δουλειάς, σχολές, σχολεία, γειτονιές, καταλήψεις και μαχητικές διαδηλώσεις. Μέχρι τη συνολική ανατροπή, την επιβολή μιας Κυβέρνησης των Εργαζομένων - για την εφαρμογή ενός Προγράμματος Σωτηρίας, στον δρόμο της μόνης λύσης, του Σοσιαλισμού.

• Κάτω η Ακρίβεια και Φτώχεια. ΟΧΙ στις Ιδιωτικοποιήσεις. Αυξήσεις στους μισθούς.
• Κάτω τα αντεργατικά μέτρα και μνημόνια. Κατάργησή των ν. Άδωνι-Χατζηδάκη. Βαριά φορολογία σε κέρδη - πλούσιους. Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, ΟΧΙ για Εξοπλισμούς και Καταστολή. Διαγραφή του Χρέους.
• Νίκη στην παλαιστινιακή αντίσταση - Αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους. Κάτω το σιωνιστικό Ισραήλ - Καμία συμμετοχή και συνεργασία. Έξω από ΝΑΤΟ-ΕΕ, έξω βάσεις και πυρηνικά.
• Στον δρόμο σπάμε την κρατική τρομοκρατία. Πίσω στη φυλακή οι δολοφόνοι του Αλ. Γρηγορόπουλου-. Αφοπλισμός της αστυνομίας - Διάλυση των ειδικών σωμάτων (ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ κ.λπ.).

Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ)

πηγή : https://www.okde.gr/archives/20636