kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

[Θεσσαλονίκη] Πορεία μνήμης και αλληλεγγύης στις Ρομά κοινότητες

Στις 5 Δεκεμβρίου κλείνει ένας χρόνος από τη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη από μπάτσο. Σε αυτό διάστημα έχουμε δει τον αντιτσιγγανισμό διάχυτο και σε έξαρση. Μέσα σε δύο χρόνια μετράμε τρείς δολοφονίες Ρομά από πυρά της αστυνομίας (η τελευταία του Χρήστου Μιχαλόπουλου, 17 ετών, στις 11 Νοεμβρίου στην περιοχή της Θήβας).

Κανείς πλέον δε μπορεί να πιστεύει ότι οι δολοφονίες αυτές αποτελούν "μεμονωμένα περιστατικά". Η συνεχής ατιμωρησία των μπάτσων και η απουσία δικαιοσύνης δείχνουν ξεκάθαρα την μηδενική σημασία που έχουν οι ζωές των Ρομά. Δε μιλάμε πλέον απλώς για ρατσισμό, αλλά για χυδαία υποτίμηση των ζώων των Ρομά, που φτάνει σε σημείο εξόντωσης.

Όσο το κράτος φροντίζει να απομονώνει και να υποβαθμίζει τους Ρομά, τόσο εμείς οφείλουμε, Ρομά και Μπαλαμοί, να δημιουργήσουμε μαζί κοινότητες αγώνα. Καμία ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη.

Πρωτοβουλία για το γκρέμισμα των διαχωρισμών ρομά και μπαλαμών

Ξημερώματα Κυριακής 12/11 Λεοντάρι Βοιωτίας. Αυτοκίνητο αρνείται να σταματήσει σε αστυνομικό έλεγχο, ακολουθεί καταδίωξη, το αυτοκίνητο ακινητοποιείται και ο Χρήστος Μιχαλόπουλος εκτελείται εν ψυχρώ από μπάτσο της ΟΠΚΕ, με τη σφαίρα να περνάει από την παλάμη του προτού καταλήξει στον θώρακά του.

Κατόπιν, ο χώρος της δολοφονίας πλύθηκε πριν φτάσει η Σήμανση για τη συλλογή των στοιχείων και καθαρίστηκε η θέση του οδηγού που καθόταν ο Χρήστος, με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν αποδεικτικά στοιχεία, επιπλέον ο κατηγορούμενος αστυνομικός είχε τοποθετηθεί ως υπεύθυνος φύλαξης του χώρου.

Τις ημέρες που ακολούθησαν, σχολεία της περιοχής προσχώρησαν σε καταλήψεις ενώ, κοινότητες ρομά δημιούργησαν αντιστάσεις σε Θήβα, Μέγαρα, Θεσσαλονίκη, Αλίαρτο, Χαλκίδα.

Όπως συνέβη και περισυ, όταν στις 5 Δεκεμβρίου, ο 16χρονος Ρομά Κώστας Φραγκούλης πυροβολήθηκε 2 φορές από μπάτσο της ομάδας ΔΙΑΣ έπειτα απο καταδίωξη που συνέβη γιατί ο ανήλικος Ρομά έφυγε από πρατήριο βενζίνης στη Θεσσαλονίκη χωρίς να πληρώσει το αντίτιμο των 20 ευρώ των καυσίμων. Αφού νοσηλεύτηκε για 8 ημέρες, στις 13/12/2022 ανακοινώθηκε ότι ο Κώστας πέθανε.

Μέσα σε τρια χρόνια το ελληνικό κράτος δολοφόνησε τρία άτομα επειδή ήταν Ρομά. Πριν τις δολοφονίες του Κώστα Φραγκούλη και του Χρήστου Μιχαλόπουλου, στις 22/10/2021, οι μπάτσοι σκότωσαν τον 18 χρονο Νικο Σαμπάνη, σε πανομοιότυπες συνθήκες, δηλαδή μετά από άρνηση ελέγχου σε σήμα των μπάτσων και καταδίωξη.

Οι δολοφονίες αυτές δεν ήταν τυχαίες ούτε αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά. Οι Ρομά στοχοποιούνται ιστορικά από το ελληνικό κράτος ως παραβατικοί, αλλοιωτές της εθνικής ομοιογένειας ή κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Οι χαρακτηρισμοί αυτοί συνθέτουν ένα προφίλ που δικαιολογεί την παρανομοποίηση των κοινοτήτων, τον αποκλεισμό τους από όλα τα κοινωνικά πεδία και την εξώθησή τους στο παράνομο κεφάλαιο. Οι καταυλισμοί τους εξοβελίζονται από το μητροπολιτικό πεδίο και βρίσκονται διαρκώς υπό καθεστώς αστυνομικής διαχείρισης.

Αυτό εντάσσεται σε μια γενικότερη προσπάθεια επιβολής κοινωνικού διαχωρισμού και εξόντωσης όσων δεν ταιριάζουν. Η κρατική βία, η ποικίλες εκφάνσεις ρατσισμού, οι σχέσεις εξουσίας απλώνονται εκθετικά πάνω σε όσες λογίζονται ως περισσευούμενες ζωές, σε όσα δεν εμπίπτουν στα κυρίαρχα πρότυπα, σε όσους παραμένουν υποτιμημένες υπάρξεις, αιώνια «ξένες».

Άλλωστε, το αφήγημα περί «εθνικής ενότητας» δεν μπορεί να συντηρηθεί χωρίς τη δόμηση του Άλλου, του διαφορετικού που νομοτελειακά γίνεται ο εσωτερικός εχθρός και ο αποδιοπομπαίος τράγος.

Το μόνο που έχει σημασία για το κράτος είναι είναι η δημόσια τάξη, η ομαλή κυκλοφορία του κεφαλαίου, η εθνική συνοχή και η βία είναι η διαχρονικά πετυχημένη συνταγή για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Ταυτόχρονα, ο ελληνικός πληθυσμός συναινεί ενεργητικά ή παθητικά στην επίθεση του ελληνικού κράτους προς τους Ρομά, αφού ο ρατσισμός συνεχίζει να υπάρχει εναντίον τους, είτε μέσω άμεσων εκφράσεων μίσους είτε μέσω της αορατοποίησής τους, οι έλληνες κάνουν πως δεν τους βλέπουν ή επιδιώκουν να μην τους βλέπουν στο άμεσο οπτικό τους πεδίο.

Οι εκδηλώσεις αντιτσιγκανικού μίσους αποτελούν μια κανονικότητα που διαμορφώνεται απο τη σύνθεση των καθημερινών κοινωνικών σχέσεων. Αλλωτε είναι μικρότερης και άλλωτε μεγαλύτερης έντασης, ενώ μερικές μόνο από αυτές μας γνωστοποιούνται. Λίγες μέρες μετα τη δολοφονία του Χ.Μιχαλόπουλου, έγιναν ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος οικογένειας Ρομά στην περιοχή των Συκεών των οποίων ο στόχος ήταν η λεηλάτηση του σπιτιού που διέμενε η οικογένεια, καθιστώντας τον χώρο μη βιώσιμο. Δεν ξεχνάμε τον αντιτσιγγανικό οχετό που ακολούθησε το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, ξεκίνησε από δημοσιογράφους και απέδιδε την ευθύνη για το δυστύχημα στους Ρομά "που κλέβουν τα καλώδια". Η ίδια αντιτσιγκανική ρητορική που μπήκε σε εφαρμογή και το καλοκαίρι μετά την κατάρρευση γέφυρας στη Πάτρα η οποία καταπλάκωσε Ρομά που συλλεγε παλιοσίδερα από κάτω της.

Παρόλα αυτά, μέσα σε αυτό το βούρκο υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων κέρδισε τον διάχυτο κοινωνικό ρατσισμό. Όπως οι καταλήψεις σχολείων που ακολούθησαν τη δολοφονία του Μιχαλόπουλου. Όπως επίσης στις Συκιές, που στη προσπάθεια της οικογένειας να δημιουργήσει βιωσιμες συνθήκες διαβίωσης συνέβαλε και αλληλέγγυος κόσμος από την γειτονιά, κι όχι μόνο, ο οποίος τους παρείχε είδη πρώτης ανάγκης, κουβέρτες και ρούχα.

Η συχνότητα με την οποία συμβαίνουν όλα αυτά μας μουδιάζει και προσπαθεί να μας ωθήσει στην αποδοχή του μίσους και του ζοφου ως της μόνης δυνατής πραγματικότητας ενώ, η κανονικοποίηση τους στηρίζεται στη δική μας απάθεια.

Για εμάς, ένας κόσμος που ζέχνει θάνατο είναι ένας κόσμος ασφυξίας. Οι δολοφονίες μεταναστών στον Έβρο, στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι θάνατοι "από παθολογικά αίτια" σε φυλακές χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, οι καθημερινές εργοδοτικές δολοφονίες, τα δολοφονικά χτυπήματα σε διαδηλωτές, καταληψίες, αγωνίστριες μας λένε δυνατά πως οι ζωές μας, οι ζωές των ανθρώπων της κοινωνικής βάσης δεν έχουν αξία. Εμείς όμως είμαστε εδώ και απαντάμε δημιουργώντας καθημερινές αντιστάσεις και χτίζοντας σχέσεις. Προσδοκώντας τη δημιουργία κοινοτήτων αλληλεγγύης και αγώνα, που θα περικλείουν όλους τους καταπιεσμένους, Ρομά και μπαλαμούς, ντόπιες και μετανάστριες.

Ρομά και μπαλαμοί να ζήσουμε μαζί

Ρομά και μετανάστριες σε όλες τις γειτονιές το πρόβλημα είστε εσείς ξεφτίλες ρατσιστές

Οι ζωές μας έχουν αξία.

Καμία κρατική δολοφονία δεν θα μείνει αναπάντητη.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ

Ανοιχτή συνέλευση για την κρατική δολοφονία του 17χρονου Ρομ Χ. Μιχαλόπουλο

πηγή : email που λάβαμε στις 29 Νοεμβρίου 16h

Ο ΑΝΤΙΤΣΙΓΓΑΝΙΣΜΟΣ ΟΠΛΙΖΕΙ - Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΙ

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον πυροβολισμό στο κεφάλι του 16χρονου Ρομ Κώστα «Κάλο» Φραγκούλη από μπάτσο μετά από καταδίωξη για 20 ευρώ απαλλοτριωμένης βενζίνης. Λίγες μέρες μετά, στις 13/12 ο Κώστας καταλήγει στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο. Από την πρώτη στιγμή της είδησης, έξω από το Ιπποκράτειο, στον οικισμό της Αγίας Σοφίας (από όπου καταγόταν ο Κώστας), γίνονται συγκεντρώσεις και συγκρούσεις με την αστυνομία. Μετά από χρόνια, συμβαίνουν κοινές συγκεντρώσεις ρομά και μπαλαμών τόσο στο Ιπποκράτειο, όσο και την επόμενη μέρα (5-6-9/12) στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης. Τις μέρες εκείνες, πέραν της Θεσσαλονίκης, συμβαίνουν συγκρούσεις μεταξύ εξεγερμένων Ρομά και αστυνομίας σε Μενίδι, Μέγαρα, Ασπρόπυργο, Αγρίνιο, Μεσσηνία και Πάτρα, αλλά και πορείες του κινήματος σε πολλές πόλεις ανά τη χώρα.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 12/11/2023, ο Χρήστος Μιχαλόπουλος, 17χρονος Ρομ, εκτελείται εν ψυχρώ από μπάτσο στη Βοιωτία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, επειδή ήταν Ρομ. Οι δολοφόνοι της ΕΛ.ΑΣ. είχαν εκτελέσει τον Οκτώβριο του 2021, άλλον ένα Ρομ, τον 18χρονο Νίκο Σαμπάνη.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ΑΛΛΑ Η ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗ ΖΩΗ

Οι ειδήσεις των δολοφονιών αποκλεισμένων, μεταναστριών, Ρομά, εργατών, τρανς ατόμων, κάνει κάποιους να νιώθουν «ασφαλείς», άλλους να φοβούνται ή να εξοργίζονται. Αλλά είναι γνωστές σε όλους. Αποτελούν ένα «καμπανάκι κινδύνου» που μας υπενθυμίζει με τον τραγικότερο τρόπο, ότι αν δεν αγωνιστούμε και αν δεν σταθούμε ο ένας πλάι στην άλλη, το κράτος και το κεφάλαιο δεν πρόκειται να πάψουν την άγρια εκμετάλλευση και την δολοφονική πολιτική τους απέναντι στους καταπιεσμένους.

Η ενίσχυση της εθνικής αφήγησης απέναντι στο «Άλλο» είναι βασική προτεραιότητα του έθνους-κράτους, αποσκοπώντας στην επίτευξη δύο σκοπών. Από τη μία, χτίζει κοινωνική συναίνεση γύρω από την βάρβαρη κρατική μεταχείριση όσων περισσεύουν (ρομά, μεταναστριών) και από την άλλη υπόσχεται ασφάλεια στους ντόπιους/μπαλαμούς που επιλέγουν τον ατομικό δρόμο. Τα ιδεολογικά εργαλεία κράτους-κεφαλαίου έχουν σαν υλικό στόχο την διαιώνιση των εκμεταλλευτικών σχέσεων και την επικράτηση του ισχυρού έναντι του αδυνάμου.

Λίγες μέρες μετά την εκτέλεση του Χρήστου Μιχαλόπουλου, ομάδα φασιστών, σαν σωστά τσιράκια του κράτους, βανδαλίζουν σπίτι όπου διέμενε οικογένεια Ρομά (μητέρα έγκυος και 4χρονο παιδί ) στις Συκιές Θεσσαλονίκης, καθιστώντας το προς το παρόν μη κατοικήσιμο. Στην προσπάθεια της οικογένειας να ζήσει αξιοπρεπώς στο προηγουμένως εγκαταλελειμμένο σπίτι, βοήθησαν άτομα από τη γειτονιά.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΡΟΜΑ-ΜΠΑΛΑΜΩΝ

Η παρουσίαση των Ρομά ως φυλών που διέπονται από «πονηριά», «αναξιοπιστία» και «εγκληματικότητα» ή ακόμα και «ρομαντισμό», αποτελούν μερικά από τα μεθοδικά κατασκευασμένα ρατσιστικά στερεότυπα εις βάρος τους. Ο αντιτσιγγανισμός, σαν κομμάτι της ευρύτερης ρατσιστικής ρητορικής, υπάρχει για να δικαιολογεί την περιθωριοποίηση και την ποινικοποίηση των Ρομά. Πολλοί οικισμοί Ρομά βρίσκονται σε κακές συνθήκες με πολύ χαμηλό βιοτικό επίπεδο, με έλλειψη βασικών υποδομών, αποκλεισμούς (έμμεσους ή άμεσους) από την εκπαίδευση. Παράλληλα, οι σθεναρές αντιδράσεις όσων Ρομά αντιστέκονται στη ρατσιστική-κρατική βία, δέχονται ισχυρότατη καταστολή από την αστυνομία. Ακόμα και η μικροπαραβατικότητα επισύρει μαζικές φυλακίσεις, αλλά ακόμα και εν ψυχρώ εκτελέσεις.

Το αντιτσιγγάνικο αίσθημα που υπάρχει σε μερίδα της ελληνικής κοινωνίας μαζί με τα ρατσιστικά τείχη που το κράτος ορθώνει απέναντι σε ρομά και μετανάστριες, είναι εφικτό να γκρεμιστούν μόνο με κοινούς αγώνες και τόπους συνάντησης ρομά-μπαλαμών-μεταναστριών, μακριά από τη διαμεσολάβηση των κρατικών θεσμών.

Ο αντιρατσισμός, η αλληλεγγύη στους μετανάστες, οι κοινοί αγώνες των καταπιεσμένων, έχουν υπαρκτές εκφάνσεις. Μέσα από αυτά τα παραδείγματα αγώνα, βλέπουμε την ανατίμηση των δικών μας ζωών και την προοπτική για τη συγκρότηση ενός μαχόμενου πολυεθνικού προλεταριάτου.

Η κατάληψη του σχολείου που πήγαινε ο Χρήστος από συμμαθητές/ριές του, η αλληλεγγύη ατόμων της γειτονιάς στην οικογένεια στις Συκιές, οι κοινοί αγώνες του κινήματος της Αθήνας με την οικογένεια του Νίκου Σαμπάνη, οι συγκεντρώσεις και συναντήσεις ρομά-μπαλαμών πέρσι στη Θεσσαλονίκη, αποτελούν φωτεινά παραδείγματα αντίστασης ενάντια στους ρατσιστικούς διαχωρισμούς.

Πορεία για τον ένα χρόνο από τον πυροβολισμό του Κώστα Φραγκούλη από μπάτσο, 5/12 Καμάρα, 18:00

* Στηρίζουμε το μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης για τη δολοφονία του 17χρονου Ρομ, Χρήστου Μιχαλόπουλου *

ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟ, ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ ΚΑΙ ΣΑΜΠΑΝΗ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΟΥΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ

ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ανάρες, ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης

Φάμπρικα Υφανέτ

ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΜΟΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Στις 22/10/2021, στο Πέραμα, ο 18χρονος ρομ Νίκος Σαμπάνης δολοφονείται από μπάτσο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., αφού δέχθηκε 36 σφαίρες, έπειτα από καταδίωξη με την πρόφαση κλεμμένου αυτοκινήτου στο οποίο επέβαιναν 3 ανήλικα άτομα.

Στις 5 Δεκέμβρη 2022, στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, ο 16χρονος ρομ Κώστας Φραγκούλης, έπειτα από καταδίωξη για 20€ βενζίνης πυροβολείται από μπάτσο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και καταλήγει νεκρός στις 13/12 στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο όπου και νοσηλευόταν.

Πρόσφατα, στις 12/11/2023, στο Λεοντάρι Βοιωτίας γίνεται ξανά μια εν ψυχρώ δολοφονία. Ο 17χρονος ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος πυροβολείται από μπάτσο της ΟΠΚΕ έπειτα από καταδίωξη που ακολούθησε την άρνησή του να σταματήσει σε αστυνομικό έλεγχο.

Οι τρεις αυτές καταγεγραμμένες κρατικές δολοφονίες Ρομά που συνέβησαν τα τελευταία χρόνια δεν είναι μεμονωμένα ή πρωτόγνωρα περιστατικά για το ελληνικό κράτος. Ο αντιτσιγγανισμός αποτελεί κύρια πτυχή του ρατσισμού στην ελληνική καθημερινότητα και συνιστά δομικό στοιχείο της συγκρότησης του ελληνικού έθνους κράτους. Ανέκαθεν για την ελληνική κοινωνία οι Ρομά θεωρούνταν ξένοι, επικίνδυνοι, εγκληματίες ή και μιασματικοί. Φορείς ασθενειών που δυνητικά θα μολύνουν το υγιές κοινωνικό σώμα κυριολεκτικά (βλέπε διαχείριση κόβιντ), αλλά και μεταφορικά, την εθνική καθαρότητα. Επιπλέον, βλέπουμε τα ρατσιστικά στερεότυπα να είναι έμφυλα διαχωρισμένα. Οι ρομά να θεωρούνται "άγριοι", "σκληροί", "ανεξέλεγκτοι", οι τέλειοι θύτες "εγκλημάτων", ενώ οι ρομνί να σεξουαλικοποιούνται ως "εξωτικά πλάσματα", "πλανεύτρες", "πονηρές". Βασική παράμετρος του αντιτσιγγανικού μίσους που δέχονται αποτελεί η ταξική τους θέση. Η περιθωριοποίηση και η περιχαράκωσή τους σε απομονωμένους καταυλισμούς μακριά από τον κοινωνικό ιστό και το μητροπολιτικό πεδίο, ικανοποιεί το τόσο αναγκαίο αίσθημα για ασφάλεια, ενώ ταυτόχρονα εντείνει την αποξένωση και την εικόνα του επικίνδυνου διαφορετικού ή ακόμα και του κτήνους που μπορεί να έχει χτίσει ο κάθε νοικοκυραίος που ζει στον αποστειρωμένο μικρόκοσμό του.

Παράλληλα, στην ενίσχυση αυτής της εικόνας συμβάλλει και το μιντιακό ρατσιστικό παραλήρημα που φροντίζει πάντα να ενοχοποιεί τους ρομά και να αναδεικνύει στερεότυπα που έχουν ως στόχο να αποπροσανατολίσουν από την είδηση και να τους εγκληματοποιήσουν, ακόμα κι όταν βρίσκονται απο την πλευρά του θύματος. Για παράδειγμα, στην περίπτωση της πτώσης μιας γέφυρας το καλοκαίρι που είχε ως αποτέλεσμα την καταπλάκωση δύο ατόμων με το ένα να είναι ρομ, ακούστηκε από δημοσιογραφους να κατηγορούν τον ίδιο τον ρομ επειδή βρισκόταν εκεί για να μαζέψει παλιοσίδερα. Αντίστοιχα, τα γνωστά αρδάκια προσπαθούσαν να μας παρουσιάσουν πως το έγκλημα στα Τέμπη προκλήθηκε από ρομά που μάζευαν σίδερα από τις ράγες.

Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, και την υπόθεση της 22χρονης ρομά Π.Α, στις 22/06/2016 στην Κόρινθο, η οποία αφού δέχθηκε, μαζί με τη φίλη της, σεξιστική επίθεση, λεκτική και σωματική, αμύνθηκε εναντίον του θύτη μαχαιρώνοντάς τον θανάσιμα. Τα άλλοτε συγκαλυμμένα και άλλοτε κατάφωρα ρατσιστικά δημοσιεύματα δεν χάνουν την ευκαιρία να υπογραμμίσουν ότι η 22χρονη είναι Ρομά, άστεγη, με διανοητικά προβλήματα, παρουσιάζοντάς την ως εξωκοινωνικό στοιχείο σε μια προσπάθεια να ανεβάσουν την υπόθεση θεαματικά και να την κάνουν εύπεπτη για το συντηρητικό ελληνικό ακροατήριο.

Κάθε κράτος προκειμένου να επιτύχει εθνική συνοχή κι ομοιογένεια χτίζει αφηγήματα γύρω από το δίπολο του εμείς και του ξένου, του "άλλου", ώστε να δημιουργήσει κοινωνικούς διαχωρισμούς και να τραφεί μέσα από αυτούς. Έτσι, βλέπουμε μια οργανωμένη προσπάθεια πειθάρχησης, απομόνωσης και εξόντωσης όσων θεωρεί πληθυσμούς πλεονάζοντες που απειλούν τον εθνικό κορμό. Δολοφονεί και επαναπροωθεί μετανάστριες στα σύνορα, παρανομοποιεί τις μειονότητες στο εσωτερικό, κάνει πογκρόμ σε σεξεργάτριες και τοξικοεξαρτημένα άτομα. Βλέπουμε μια διαρκή προσπάθεια εγκληματοποίησης όσων δεν εμπίπτουν στα εθνικά πρότυπα κι αυτό φάνηκε κι από το γεγονός πως με το πρόσχημα περιστατικών μικροπαραβατικότητας προσπαθούν να νομιμοποιήσουν δολοφονίες ρομά (όπως συνέβη και με τον ρομ Σαμπάνη) ή μεταναστών όπως αυτή του Σύριου Καλάφ Ασάντ στις 8/7/23, λίγο έξω από τη Λάρισα.

Είναι ξεκάθαρο πως όσα περισσεύουν στην κρατική-καπιταλιστική κανονικότητα θα είναι διαρκώς υποτιμημένα κι αναλώσιμα, με την ζωή τους να μην αξίζει ούτε 20€. Για το εκάστοτε ντόπιο κεφάλαιο θα αποτελούν φτηνά εργατικά χέρια που μπορεί να εκμεταλλεύεται και να ωθεί στην εξαθλίωση. Καταλήγουν, λοιπόν, να δουλεύουν σε παράνομες, υποτιμημένες εργασίες και οι ζωές τους να βρίσκονται σε ένα μόνιμο καθεστώς επιτήρησης, ανασφάλειας και αστυνόμευσης.

Βέβαια, οι στρατηγικές επιβολής του κάθε κράτους κι η νομιμοποίηση της βίας κατά των απείθαρχων πληθυσμών δεν έρχεται ξέχωρη από τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην εκάστοτε περίοδο. Όταν εντείνεται και κυριαρχεί η κρατική εθνοπατριαρχική βία σε όλα τα πεδία, γίνεται αντιληπτή η άνοδος του κοινωνικού εκφασισμού. Έτσι, το καλοκαίρι στις πυρκαγιές του Έβρου, είδαμε να στοχοποιούνται και να εγκληματοποιούνται ως εμπρηστές οι μετανάστες και άμεσα ένας εθνικιστικός όχλος είτε από φασίστες είτε από παραστρατιωτικές γκρούπες μπορούσε να κάνει ανενόχλητος πογκρόμ σε μετανάστριες. Επίσης, τον Ιούλιο συνέβη άλλη μία δολοφονία, ενός πακιστανού εργάτη σε μια λαϊκή της Αθήνας λόγω φασιστικής επίθεσης που δέχτηκε από τρία παιδιά.

Άλλο ένα περιστατικό συνέβη πρόσφατα, λίγες μέρες μάλιστα μετά τη δολοφονία του ρομ Χ.Μιχαλόπουλου, στην περιοχή των Συκεών Θεσσαλονίκης, όπου πραγματοποιήθηκαν ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος οικογένειας Ρομά. Φασιστικοποιημένα άτομα της γειτονιάς θέλησαν να διώξουν την οικογένεια ρομά απο το σπίτι που ζούσαν καταληψιακά. Στόχος τους ήταν να καταστήσουν τον χώρο μη βιώσιμο πλημμυρίζοντάς τον και στήνοντας οδοφράγματα από σκουπίδια στην είσοδο.

Μέσα στη σαπίλα είδαμε όμως και περιπτώσεις όπου τα καταπιεσμένα κοινωνικά κομμάτια γεφύρωσαν το επιβεβλημένο χάσμα ανάμεσά τους και ενώθηκαν με έμπρακτη στήριξη και αλληλεγγύη. Η οικογένεια Ρομά στις Συκιές δεν δέχθηκε μόνο βιαιότητα από τη τοπική κοινωνία, αλλά έλαβε και στήριξη από αλληλέγγυο κόσμο που τους παρείχε είδη πρώτης ανάγκης, κουβέρτες και ρούχα. Είδαμε σχολεία της περιοχής που δολοφονήθηκε ο 17χρονος Χρήστος να προχωρούν σε κατάληψη δείχνοντας την εναντίωσή τους στη ρατσιστική βαρβαρότητα. Είδαμε, επίσης, όταν το κράτος δολοφονεί ρομ άτομα, κοινότητες Ρομά να εξηγείρονται και να δημιουργούν πεδία σύγκρουσης και αντίστασης σε πολλά μέρη της χώρας.

Όλα αυτά μας δείχνουν πως οι προσπάθειες του καταπιεστικού-εξουσιαστικού συμπλέγματος να κατακερματίσει και να δημιουργήσει εχθρότητες ανάμεσα στα καταπιεσμένα της κοινωνικής βάσης θα πέφτουν στο κενό, όταν εμείς σπάμε τη σιωπή και την απάθεια, όταν αντιδρούμε και δημιουργούμε δίκτυα αλληλεγγύης.

ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ

ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΜΟΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΗ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑΖΙ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ/ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 5/12, 18:00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

Στηρίζουμε το μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης ενάντια στην κρατική δολοφονία του 17χρονου ρομ Χρ.Μιχαλόπουλου

Μαρμάγκα

αντιπατριαρχική ομάδα

Πορεία ενάντια στις κρατικες δολοφονίες

1 χρόνος από την δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη

Τρίτη 4/12 στις 6μμ Καμαρα

Στις 5 Δεκεμβρίου σημειώνεται ένας χρόνος από την κρατική δολοφονία του Κ. Φραγκούλη. Τα ξημερώματα εκείνης της μέρας ομάδα ΔΙΑΣ καταδιώκει τον 16χρονο Ρομά, καθώς εκείνος φεύγει από το βενζινάδικο δίχως να πληρώσει τα 20 ευρώ των καυσίμων. Το εν λόγω σκηνικό βρίσκει τέλος, όταν η σφαίρα μπάτσου συναντά θανάσιμα το ανήλικο παιδί, γεγονός που τον οδηγεί στα επείγοντα του νοσοκομείου. Για αρκετό διάστημα, η κατάσταση υγείας του παρέμενε αμφίβολη, μιας που τα ΜΜΕ προσπαθούσαν με κάθε μέσο να υποκρύψουν την θανατηφόρα κατάληξη.

1 χρόνο μετά την δολοφονία του Κ. Φραγκούλη και 15 χρόνια μετά από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο κρατικός μηχανισμός δεν έπαψε να ακολουθεί με συνέπεια το μοτίβο της βίας, να αναπαράγει τις εγκληματικές μεθοδεύσεις του, να καταστέλλει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, να πασχίζει να εδραιώσει τον θάνατο.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΙΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

Το χέρι των εντολοδόχων δολοφόνων οπλίζεται από την εξουσία. Α. Γρηγορόπουλος, Κουμής, Κανελοπούλλου, Καλτεζάς, Β. Μάγγος, Γ. Σαμπάνης, Κ. Φραγκούλης, Κ. Μανιουδακης, Χ. Μιχαλόπουλος. Τα τσιράκια των αφεντικών φρόντισαν να επιδείξουν την κυριαρχία τους με την έσχατη μορφή βίας. Και η μακρά λίστα θανάτου που υπογράφουν κράτος και αφεντικά δεν έχει τελειωμό. Η μεθοδευμένη θανατοπολιτκή του συστήματος έδειξε έντονα το προσωπείο της ήδη από την εγκληματική διαχείριση της Πανδημίας. Έκτοτε, επιχειρείται να εδραιωθεί ένα μοντέλο όπου κάθε ανθρώπινη ζωή θα κοστολογείται ως αμελητέα και κάθε κρατικός θάνατος στις μέρες μας θα φαντάζει καθημερινότητα. Από την δολοφονία στα Τέμπη, τους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που πνίγονται στα ανοιχτά του Αιγαίου, τις αναρίθμητες γυναικοκτονίες που όλο κ αυξάνονται, την όξυνση των πολεμικών συγκρούσεων και την λεηλασία της φύσης…. η εξέγερση του ΄08 φαντάζει πιο επιτακτική από ποτέ.

Άλλωστε ο κρατικός μηχανισμός βαδίζει σε πλήρη σύμπνοια με τα ΜΜΕ, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη και συγκαλύπτοντας υποθέσεις που εξυπηρετούν το αφήγημα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Ας μην ξεχνάμε, πως η αντικοινωνική πολιτική του σύγχρονου κρατικού - καπιταλιστικού μοντέλου πασχίζει να παγιωθεί με κύριο μέσο την διαρκή παρουσία μονάδων της αστυνομίας, η οποία - όντας δεξί χέρι της εξουσίας και έχοντας την πλήρη κρατική κάλυψη- σπέρνει ένα κλίμα φόβου και τρομοκρατίας. Οι αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων το τελευταίο διάστημα, η επίθεση σε στέκια και δομές αγώνα αποτελεί χαρακτηριστικό εργαλείο του συστήματος να καθυποτάξει κάθε φωνή που εξεγείρεται, κάθε φωνή που υψώνει αναχώματα στα μεγαλεπήβολα πλάνα των αφεντικών. Ο κρατικός φόβος για ριζοσπαστικοποίηση των συνειδήσεων, για μαζικοποίηση του αναρχικού αγώνα μεταφράζεται σε πλήρη έλεγχο, σε συλλήψεις αγωνιστών, σε καταστολή διαδηλώσεων και σε δικαστικές σκευωρίες. Άλλωστε η επιθυμία του χρεοκοπημένου κράτους να επιβάλλει την παντοδυναμία του ανέκαθεν επιχειρείται άμεσα ή έμμεσα με την επιβολή αμείλικτης βίας ενάντια σε κάθε αντίσταση των από τα κάτω και αυτό αποτυπώνεται έντονα από την διαρκή αναβάθμιση των κατασταλτικών εργαλείων του, δημιουργώντας έτσι ένα άρτια εκπαιδευμένο σώμα δολοφόνων.

Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ

Πέρα από 1 χρόνο από τον θάνατο του Κ. Φραγκούλη μετράμε και 2 χρόνια από την κρατική δολοφονία του 18χρονου Ν. Σαμπάνη και μόλις κάποιες βδομάδες από την δολοφονία του 17χρονου Χ. Μιχαλόπουλου - η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ τα τελευταία δύο χρόνια παρατηρούμε να ακολουθούν πιστά ένα μοτίβο έσχατης βιαιότητας ενάντια στην κοινότητα των Ρομά, αποδεικνύοντας πως το κράτος-δολοφόνος κοστολογεί τις ζωές τους ως αμελητέες. Δεν πρόκειται για παρεκτροπές από την δημοκρατική ομαλότητα, αλλά για μεθοδευμένο θάνατο που τροφοδοτείται από την εξουσία και εκπορεύεται από φασιστικά ιδεολογήματα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Η εξέγερση του '08 κατέστησε φανερή την ανάγκη συγκρότησης και οργάνωσης των αντιστάσεων των από τα κάτω ως μαζική απάντηση απέναντι στη κρατική βαρβαρότητα . Από την αυθόρμητη εξέγερση και την ευκαιριακή συσπείρωση των ριζοσπαστικών δυνάμεων, προτάσσουμε την διαρκή παρουσία του αναρχικού αγώνα μέσα από την κοινωνική και ταξική αυτό-οργάνωση σε διαδικασίες βάσης και πολιτικής ζύμωσης.

Ενάντια στην θανατοπολιτική που εξαπολύουν κράτος και αφεντικά, οργανώνουμε τις αντιστάσεις των από τα κάτω και μαχόμαστε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Από τον δρόμο που χάραξε ο Δεκέμβρης του '08 μέχρι τους αγώνες του Δεκέμβρη του σήμερα, για την ολική ανατροπή του κόσμου της εξουσίας, για την δικαίωση όλων των καταπιεσμένων, για την κοινωνική απελευθέρωση.

Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους

Αναρχική συνέλευση φοιτητών/ριών Quieta Movere

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΠΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ - ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ

ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ - ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ - ΣΑΜΠΑΝΗΣ

ΟΛΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Τα ξημερώματα της Κυριακής 12/11/23 ο 17χρονος Χρήστος Μιχαλόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα μπάτσου. Αφού αρνήθηκε τον έλεγχο, έγινε καταδίωξη και όταν ακινητοποιήθηκε το όχημα μπάτσος της ΟΠΚΕ τον πυροβόλησε. Είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που ανήλικος Ρομά δολοφονείται από μπάτσους. Τα μεσάνυχτα 22 Οκτωβρίου του 2021, με την ίδια σειρά γεγονότων, οι μπάτσοι έριξαν 36 σφαίρες στο αμάξι που διάβαινε, με άλλα 3 Ρομ άτομα, ο 18χρονος Νίκος Σαμπάνης και τον σκότωσαν ακαριαία. Στην περίπτωση του 16χρονου Κώστα Φραγκούλη που δολοφονήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου το 2022 , δεν είχε πληρώσει 20 ευρώ σε βενζινάδικο, και αυτό τους ήταν αρκετό για να τον κυνηγήσουν και ύστερα να τον πυροβολήσουν.

Τα περιστατικά αυτά δεν έγιναν τυχαία αλλά είναι η κλιμακωμένη εκδήλωση της βίας και του ρατσισμού που δέχονται καθημερινά τα Ρομά άτομα. Ο αποκλεισμός και ο διάχυτος αντιτσιγγανισμός τους έχει οδηγήσει να ζούνε αποκομμένοι από την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία και να θεωρούνται απειλή για αυτήν. Στο δημόσιο διάλογο αναπαράγονται οι στερεοτυπικές αντιλήψεις που κυριαρχούν για τους Ρομ και καμία διάθεση για σύνδεση και συνύπαρξη με αυτές δεν υπάρχει.
Σε πολλές περιπτώσεις οι Ρομά και οι μετανάστριες γίνονται τα αντικείμενα εκμετάλλευσης του καπιταλιστικού μηχανισμού, ως φθηνά εργατικά χέρια, αφού ο θεσμικός ρατσισμός, εργαλείο του κράτους, τους ωθεί στο περιθώριο.
Στην περίπτωση των μεταναστών, το ελληνικό κράτος τους σκοτώνει εδώ και χρόνια σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα ή τους βασανίζει και τους φυλακίζει σε κέντρα κράτησης.

Τα κράτη συσπειρώνουν τα άτομα γύρω από τον εθνικό κορμό, ώστε να έχουν ισχυρό εσωτερικό και να μην υπάρχουν αντιδράσεις σε περιόδους κρίσεων (βλέπε πλημμύρες, πυρκαγιές). Ο εκφασισμός της ελληνικής κοινωνίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει αδιαφορία ή στη χειρότερη να επικροτούνται τέτοιες πράξεις της αστυνομίας απέναντι στους Ρομά , όπως αντίστοιχα και στους/ις μετανάστ(ρι)ες. Ακόμη, ομάδες ατόμων με φασιστικές αντιλήψεις προβαίνουν οι ίδιες σε επιθέσεις περιθωριακών πληθυσμών με τη συναίνεση του κράτους και της αστυνομίας. Έτσι έγινε στις Συκιές στη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 16/11/23 στο σπίτι που είχε βρει στέγη μία οικογένεια Ρομά.

Σε αυτήν την περίπτωση υπήρξε αντίδραση τόσο από τη γειτονιά, που από πριν στήριζε την οικογένεια, όσο και από αλληλέγγυο κόσμο. Στις συνθήκες που ζούμε προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη, την δημιουργία δεσμών μεταξύ μας και την συσπείρωσή μας απέναντι στη βία του κράτους και του παρακράτους. Δεν παλεύουμε για ένα κράτος δικαίου αλλά για να δημιουργήσουμε τις κοινωνικές συνθήκες όπου θα υπάρχουν αντιστάσεις και θα αγωνιζόμαστε για τις ζωές μας.

Αυτές οι συνθήκες υπήρχαν πριν τη δολοφονία, από σφαίρα μπάτσου, του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στις 06 Δεκεμβρίου του 08' στα Εξάρχεια. Την ίδια στιγμή ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους της Αθήνας και σε άλλες πόλεις της ελλάδας και αυθόρμητα άρχισε να συγκρούεται με την αστυνομία και να καταλαμβάνει κτήρια και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Με το πέρασμα των ημερών όλο και περισσότερα άτομα συμμετείχαν σε αυτήν την εξέγερση, μαθητές, φοιτήτριες, εργαζόμενα καθώς και περιθωριοποιημένα άτομα. Παρόλη την έξαρση της καταστολής και τις μαζικές συλλήψεις τα άτομα δεν υπέκυπταν και δεν θα άφηναν τη δολοφονία αυτή να μείνει αναπάντητη.
Γυρνώντας στο σήμερα θέλουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους σε μαζικές πορείες αυτή τη μέρα όπως και κάθε μέρα γιατί δεν έχουμε ξεχάσει τι έγινε τότε αλλά και γιατί η εξουσία ακόμη σκοτώνει Ρομά, μετανάστριες, όσα άτομα αντιστέκονται και όσα είναι αναλώσιμα για αυτήν.

ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΜΠΑΤΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΟ
ΡΙΧΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΙ ΣΤΟ ΨΑΧΝΟ

ΡΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ Σ'ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΑΜΠΑΝΗΣ, ΚΑΛΤΕΖΑΣ
ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛ.ΑΣ

Καλούμε σε στήριξη των πορειών 05 και 06 Δεκέμβρη

Αυτόνομο Σχήμα Φυσικού

Το όπλο του μπάτσου είναι μαγικό

Εκπυρσοκροτεί καταλαθος και σε βρίσκει στο κεφάλι ή στον λαιμό

Τελικά ποσό αξίζει η ζωή; Ίσως μια βόλτα στα εξάρχεια ή με το αμάξι με τους φίλους σου,ένα «πιστόλι» σε ένα εικοσάρικο βενζίνη ή ένα ταξίδι με το τρένο.

Οι καπιταλιστικές δολοφονίες των τελευταίων χρόνων αναδεικνύουν ένα πράγμα•την αδιαφορία του κεφαλαίου για την ανθρώπινη ζωή , στιγματίζοντας παράλληλα κοινωνικές ομάδας ως μη παραγωγικές και χρήσιμες. Οι Ρομά ως μια τέτοια ομάδα, που δεν εναρμονίζεται με τις επιταγές του κεφαλαίου και καταλήγουν να εργαλειοποιούνται από το ίδιο το κεφάλαιο και περιθωριοποιούνται από την κοινωνία. Με αυτόν τον τρόπο χτίζεται συνολικά η εικόνα του εσωτερικού εχθρού, ενός μικρό εγλκληματια τσιγγάνου, παραβατικού και μη χρήσιμου, που διαιωνίζει τον κοινωνικό αντιτσιγγανισμό. Η ίδια λογικη είναι αυτή που οπλίζει το χέρι κάθε μπάτσου και μετράμε 3 δολοφονίες Ρομά μέσα σε δυο χρόνια, τον Νικο Σαμπάνη, τον Κώστα Φραγκούλη και πιο πρόσφατα τον Χρήστο Μιχαλόπουλο. Προκειμένου να τιμήσουμε την μνήμη των νεκρών να αναδείξουμε και να πολεμήσουμε τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτό, την εξαθλίωση, την κρατική βία, την διάχυτη απάθεια και τον ρατσιστικό αντιτσιγγανικό λόγο.

Ρομά και Μπαλαμοι να ζήσουμε μαζί

Στηρίζουμε τα καλέσματα:

Πορεία μνήμης και αλληλεγγύης στις Ρομά κοινότητες Τρίτη 5/12 στις 18.00 στην Καμάρα

Πορεία για τα 15 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου Τετάρτη 6/12 στις 12.00 στην Καμάρα

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΟΠΛΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΩΝΕΙ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΗΚΕΟΣΗΝΙ

Τα ξημερώματα της 5ης Δεκέμβρη 2022 στη Θεσσαλονίκη, μπάτσοι της ομάδας ΔΙΑΣ καταδιώκουν τον 16χρονο Ρομά Κώστα Φραγκούλη, και τον πυροβολούν θανάσιμα επειδή δεν πλήρωσε 20€ σε πρατήριο βενζίνης. Στις 13 Δεκέμβρη ανακοινώνεται επίσημα ο θάνατος του. Ως συνήθως, τόσο τα ΜΜΕ όσο και οι Αρχές επιχειρούν να διαστρεβλώσουν τις πραγματικές συνθήκες της δολοφονίας, ενώ παράλληλα στοχοποιούν την καταγωγή του νεκρού, διεγείροντας το μίσος και το ρατσισμό των πιο συντηρητικών κομματιών της κοινωνίας. Λίγες ημέρες μετά, ο μπάτσος εκτελεστής του Κώστα Φραγκούλη αφήνεται ελεύθερος. Πέρα από μία επίδειξη δύναμης η κίνηση αυτή κάνει ξεκάθαρο σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας το μήνυμα ότι ζωές που περισσεύουν για το σύστημα, δεν έχουν καμία αξία. Δεν είχε περάσει άλλωστε ένας χρόνος απ΄όταν τα ένστολα καθίκια της ΕΛ.ΑΣ δολοφόνησαν τον 18χρονο - επίσης Ρομά- Νίκο Σαμπάνη σε παρόμοιες συνθήκες στο Πέραμα. Η ιστορία γνωστή, οι μπάτσοι ούτε τότε είχαν κριθεί προφυλακιστέοι για το έγκλημά τους. Ένα χρόνο μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγική ειρωνεία. Τα ξημερώματα της 12ης Νοέμβρη, αυτή τη φορά στη Βοιωτία, για ακόμη μια φορά εκτελείται από τα σιχάματα της ΕΛ.ΑΣ 17χρονος Ρομά, ο Χρήστος Μιχαλόπουλος, ξανά μετά από καταδίωξη. Ο μπάτσος-δολοφόνος για άλλη μία φορά αφήνεται ελεύθερος.

Η πληθώρα των αστυνομικών κτηνωδιών καταδεικνύει το πλέον προφανές, ότι δηλαδή οι πρακτικές των μπάτσων δεν αποτελούν ούτε μεμονωμένα περιστατικά ούτε μια παρεκτροπή από τη δημοκρατική ομαλότητα, αλλά οργανικό κομμάτι του κράτους και της δημοκρατίας για την καταστολή των αγώνων αλλά και την εξόντωση όσων ζωών έχει αποφασίσει ότι περισσεύουν στον κόσμο του κεφαλαίου. Το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε βαθειά σήψη και κρίση (πολιτική, κοινωνική, οικονομική, υγειονομική, περιβαλλοντική, αξιακή και πολιτιστική) δεν έχει να προσφέρει στους πληβείους τίποτα άλλο εκτός από εκμετάλλευση και καταπίεση, ανέχεια και αρρώστια, καταστολή, βία και θάνατο.

Ωστόσο εμείς δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να γίνει ο θάνατος συνήθεια στις ζωές μας και να αφήσουμε καμία κρατική δολοφονία αναπάντητη, είτε αυτή είναι άμεση, όπως στην περίπτωση των τριών Ρομά, του Γρηγορόπουλου, του Μάγγου, του Καλτεζά, της Zackie ή χιλιάδων μεταναστών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα, είτε έμμεση μέσω ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού μπροστά σε πλημμύρες και πυρκαγιές. Η μόνη πράξη που προϋποθέτει την ελευθερία είναι η διάλυση της εξουσίας για να βρει τόπο να αναπτυχθεί η κοινωνική δημιουργικότητα που αποτελεί το απόλυτο αντίθετό της, ως έκφραση αλληλεγγύης, ισότητας και αξιοπρέπειας. Ο φόβος των εξουσιαστών για την ώρα του πληβειακού ξεσηκωμού μεγαλώνει. Ας τον κάνουμε πραγματικότητα. Η λύση βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα. Εκεί που μπορούν να συντριβούν οι νόμοι και η δύναμη των ένστολων φρουρών της ζωής μας.

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΩΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΕΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, ΡΟΥΦΙΑΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΩΝ

Πορεία την Τρίτη 5/12 στις 18:00

Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων