kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Bar οικονομικης ενισχυσης

BAR ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

για τα δικαστικά έξοδα των συλληφθεισών/έντων από την ενέδρα κράτους - φασιστών στο Μοναστηράκι στις 1/11/23

Η κάθε κατηγορούμενη και κατηγορούμενος θα πρέπει τη Δευτέρα 6/11 να καταθέσει 1100 ευρώ

ΚΥΡΙΑΚΗ 5/11/23

στις 20:00

στο ΚΙΟΣΚΙ της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών Λ. Αλεξάνδρας και Κουζή

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΔΡΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ

Η νίκη επί του φασισμού είναι υπόθεση όλων μας,

είναι υπόθεση του καθενός μας,

Είναι στο τέλος υπόθεση όλης της ανθρωπότητας...

Haukur Spark Hilmarsson

Μάρτυρας του Afrin

Στις 1/11/23, μέρα αντιφασιστικών συγκεντρώσεων ενάντια στο ναζιστικό πανευρωπαϊκό κάλεσμα, με αφορμή τα δέκα χρόνια από την εκτέλεση των δυο μελών της χ. αυγής, η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών, δήλωσε με δημόσιο κάλεσμα την παρουσία της και την συμμετοχή της στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις.

Μετά από την παρουσία μας στην περιοχή των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων και πιο συγκεκριμένα στο σταθμό Πευκάκια, εκκίνησε η αποχώρησή μας. Το πρώτο σώμα σταμάτησε στον σταθμό πλατείας Βικτωρίας, όπου είχε αποφασιστεί από μέρη των αντιφασιστικών σχηματισμών να μεταφερθεί η συγκέντρωση. Οι υπόλοιποι από εμάς θα ερχόμασταν με τους επόμενους συρμούς. Πριν προλάβουμε να ανέβουμε στην πλατεία, είχαν ήδη ξεκινήσει συμπλοκές. Αναλάβαμε την περιφρούρηση της εισόδου του σταθμού, ώστε να προστατεύσουμε τον κόσμο που βρισκόταν μέσα και αποκρούσαμε τις επιθέσεις των Δράση που έσπασαν τον κόσμο της συγκέντρωσης. Παραμείναμε στο σημείο περιμένοντας περισσότερος κόσμος να έρθει με τον επόμενο συρμό, κάτι που τελικά δεν έγινε. Οι αστυνομικές δυνάμεις άρχισαν να αυξάνονται επικίνδυνα και επιτέθηκαν για δεύτερη φορά προς την είσοδο του σταθμού. Μαζί με τους εναπομείναντες πλέον συντρόφους και συντρόφισσες, ανεβήκαμε στον συρμό προς Πειραιά. Αυτό μας απέκοψε από το άλλο μισό της περιφρούρησής μας, το οποίο δεν κατάφερε να επανενωθεί μαζί μας.

Φτάνοντας στο σταθμό Ομονοίας μεγάλο κομμάτι κινηματικού κόσμου κατέβηκε. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, μιας και θεωρήσαμε ότι δεν ήταν ασφαλές να βγούμε στην ομόνοια με τον αμυντικό μας εξοπλισμό έκθετο και τις μηχανοκίνητες δυνάμεις ΔΙΑΣ και ΔΡΑΣΗ εν κινήσει, μετά τις συμπλοκές στη Βικτώρια. Σκοπός μας ήταν να κατευθυνθούμε προς το σταθμό Πετραλώνων, όπου θα διαλυόμασταν. Η περιφρούρησή μας δεν είχε εικόνα για τις συγκεντρώσεις φασιστών στο Μοναστηράκι, αλλά δεν σκοπεύαμε έτσι κι αλλιώς να κατέβουμε στο σταθμό αυτό, θεωρώντας ότι θα υπάρχει ισχυρή αστυνομική παρουσία. Την στιγμή εκείνη η περιφρούρησή μας, αριθμούσε 8 άτομα.

Όπως ενημερωθήκαμε αργότερα, στο Μοναστηράκι και το Θησείο υπήρχε ήδη οργανωμένη ομάδα φασιστών, η οποία πραγματοποιούσε πογκρόμ σε μετανάστες μικροπωλητές. Την ίδια στιγμή, πάνω στην πλατεία Μοναστηρακίου καθώς και μέσα στους συρμούς, υπήρχαν διμοιρίες ΜΑΤ. Λίγο πριν φτάσουμε εκεί, οι φασίστες λογικά ενημερωμένοι, είτε από τους μπάτσους, οι οποίοι γνώριζαν ότι οι αντιφασίστες-ριες αποχωρούν μέσω ηλεκτρικού, είτε από δικά τους μάτια, ξεκίνησαν να κατεβαίνουν στον σταθμό ηλεκτρικού. Η δήλωση της ΓΑΔΑ ότι δεν υπήρχαν ενεργές δυνάμεις στο σημείο είναι ψευδής. Η ΕΛΑΣ είχε πλήρη γνώση των κινήσεων των φασιστών, αλλά και των αντιφασιστών συνολικά, μιας και ταυτόχρονα με την στιγμή καθόδου των φασιστών και την έναρξη της συμπλοκής έγινε ενημέρωση από το μετρό για διακοπή του συρμού και εκκένωση του. Επίσης την ίδια στιγμή δυνάμεις των ΜΑΤ απέκλεισαν την πρόσβαση στο σταθμό. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς επικοινωνία με τη ΓΑΔΑ. Παρόλα αυτά ο σκοπός αυτής της ενημέρωσης δεν είναι η επικέντρωση στο ρόλο της ΓΑΔΑ, τουλάχιστον σε αυτό το σημείο.

Όταν ο συρμός σταμάτησε στο Μοναστηράκι είδαμε να κατεβαίνει επιθετικά από τις σκάλες τάγμα εφόδου 30-40 νεοναζί, διπλάσιοι από εμάς στον αριθμό, με πλήρη επιθετικό εξοπλισμό. Είχαν κράνη, σίδερα, πολλές πέτρες, πυροσβεστήρες λαμαρίνες, ζώνες, πυρσούς και ένα μπιτόνι με υγρό. Στοχοποίησαν το βαγόνι στο οποία διέκριναν τους περισσότερους συγκεντρωμένους σύντροφους και επιτέθηκαν σε αυτό.

Την ίδια περίπου στιγμή, από τα μεγάφωνα ενημερώθηκε ότι σταματούσε η λειτουργία και ο κόσμος να εκκενώσει τον σταθμό. Η πόρτες παρέμειναν ανοιχτές, τα φώτα κλείσανε και ο συρμός δεν ξαναξεκίνησε, κλείνοντας την παγίδα που είχε στηθεί από κράτος και φασίστες ενάντια στους αντιφασίστες-ριες και απλούς πολίτες, εγκλωβίζοντας και παγιδεύοντας όσους βρισκόταν στο συρμό. Σταθήκαμε στο βαγόνι θεωρώντας ότι σε περίπτωση άτακτης υποχώρησης θα είχαμε σοβαρές απώλειες. Επιλέξαμε να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας κρατώντας συμπαγές το συλλογικό σώμα, προφυλάσσοντας το σώμα των συντρόφων και συντροφισσών, αλλά και τους τυχαίους επιβάτες από την επίθεση των ναζί. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να φύγουμε πεζή από τις ράγες και να αφήσουμε τον κόσμο στον συρμό αβοήθητο στην επίθεση των φασιστών. Ο στόχος μας ήταν σαφής: Να αμυνθούμε από την επίθεση του τάγματος εφόδου, να υπερασπιστούμε τον άμαχο κόσμο του βαγονιού και να αποχωρήσουμε συντεταγμένα.

Η Συμπλοκή κράτησε λίγο περισσότερο από 20 λεπτά, χρόνος αρκετά μεγάλος για μάχη εξ αποστάσεως και σώμα με σώμα. Στα πρώτα 5 λεπτά οι φασίστες προσπαθώντας να σπάσουν την συμπαγή δομή της περιφρούρησης πετούσαν πέτρες, σίδερα και λαμαρίνες πάνω μας, χωρίς να μας σπάσουν. Ακολούθησε σκληρή μάχη σώμα με σώμα για πάνω από 10 λεπτά χωρίς να υποχωρήσουμε, τραυματίζοντας μερικούς από αυτούς. Για όλη αυτή την ώρα, αντιμετωπίσαμε στα ίσια την ενέδρα των φασιστών. Κρατήσαμε τις δύο πόρτες εισόδου, μην επιτρέποντας στους ναζί να εισχωρήσουν. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης οι ναζί τράβηξαν μια διεθνίστρια συντρόφισσα, την οποία τραυμάτισαν. Αντεπιτεθήκαμε τραβώντας την πίσω. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης τραυματισμένοι μας σύντροφοι χάσαν κάποιο από το υλικό περιφρούρησης, το οποίο έδωσε επιπλέον πλεονέκτημα στους φασίστες. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε πολλοί και πολλές την σύγκρουση, πλέον με γυμνά χέρια, μην επιτρέποντάς τους να εισέλθουν στο βαγόνι. Εκεί οι φασίστες μην μπορώντας να μας διαλύσουν έπαιξαν το χαρτί με το μπιτόνι, απειλώντας να κάψουν το βαγόνι. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, δεν ρισκάραμε και αρχίσαμε να κάνουμε βήματα πίσω, δίνοντας κάποια μέτρα στους φασίστες. Η μάχη σώμα με σώμα συνεχίστηκε μέσα στο βαγόνι. Για κάποια ακόμη λεπτά, υποχωρούσαμε συντεταγμένα μέχρι το τέλος του βαγονιού, όπου αποβιβαστήκαμε στις ράγες από τις πόρτες της αντίθετης κατεύθυνσης τις οποίες ανοίξαμε και ανεβήκαμε στην απέναντι πλατφόρμα, χωρίς να αφήσουμε κανένα σύντροφο μας πίσω, την ίδια στιγμή που η περιφρούρηση συνέχιζε να δίνει μάχη με τους φασίστες, μέχρι να αποχωρήσουμε όλοι/ες ασφαλείς. Μόλις ανεβήκαμε αντιληφθήκαμε διμοιρία των ΜΑΤ να κατεβαίνει προς το μέρος μας. Απομακρύναμε την τραυματία συντρόφισσα για να δεχθεί τις πρώτες βοήθειες και οι υπόλοιποι απομακρυνθήκαμε από το σταθμό με ασφάλεια. Η τραυματίας συντρόφισσα μαζί με ακόμη τρεις συντρόφισσες που στάθηκαν δίπλα της για να την βοηθήσουν καλώντας το ΕΚΑΒ, συνελήφθησαν και κατηγορούνται με κακουργήματα, που εξομοιώνουν την φασιστική επίθεση με την δίκαιη αυτοάμυνα των αντιστεκόμενων.

Προσπαθήσαμε να απολογήσουμε το γεγονός της επιτυχούς υποχώρησής μας και των μικρών απωλειών μας, παρά την διάρκεια και την ένταση της σύγκρουσης και τους άνισους αριθμητικά συσχετισμούς και μέσα άμυνας. Στις ενέδρες, μοναδική νίκη αποτελεί η συντεταγμένη υποχώρηση, η ελαχιστοποίηση των απωλειών και η μεγαλύτερη δυνατή φθορά στον αντίπαλο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συμπαγούς δομής μας. Σταθήκαμε ο ένας δίπλα στην άλλη, χωρίς να σπάσουμε ως σώμα σε κανένα σημείο, δεν αφήσαμε κανένα πίσω, κρατήσαμε πλεονεκτική θέση μην επιτρέποντας στο τάγμα εφόδου να χρησιμοποιήσει όλη του την ισχύ και η υποχώρηση έγινε τακτικά και συντεταγμένα. Σε διαφορετική περίπτωση σήμερα, θα κάναμε διαφορετική κουβέντα.

Συνοψίζοντας, το συλλογικό σώμα που έδωσε τη μάχη με το τάγμα εφόδου, αποτελούνταν από 20 άτομα, οι περισσότεροι με γυμνά χέρια, απέναντι σε 30-40 εξοπλισμένους νεοναζί χούλιγκαν από Ελλάδα και Κύπρο.

Είχαμε 7 τραυματίες, μία εκ των οποίων συνελήφθη, νοσηλεύτηκε για δύο μέρες με όλες τις εξετάσεις καθαρές και κρατείται ακόμα στην ΓΑΔΑ, Οι υπόλοιποι χωρίς κάποιο σοβαρό τραυματισμό, από την επόμενη μέρα, συνέχισαν κανονικά τις κινηματικές τους ευθύνες. Όλοι και όλες είμαστε καλά και με δυνατό ηθικό από την μάχη και το βίωμα της συλλογικής αντίστασης.

Από το τάγμα εφόδου μεταφέρθηκαν σε νοσοκομειακό φορείο 2 νεοναζί, ενώ ένας ακόμη εμφανίζεται σε φωτογραφία με τραύματα στο κεφάλι. 7 ακόμη φίλοι τους ξυλοκοπήθηκαν σε άλλο περιστατικό, με έναν από αυτούς να νοσηλεύεται.

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες που η ΕΛΑΣ αποτελεί ενεργό κομμάτι ενός σχεδιασμού εφόρμησης των ταγμάτων εφόδου. Τα μέσα συγκοινωνίας χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και την καταστολή των κοινωνιών και των κοινημάτων και δίνονται προς χρήση στα φασιστικά τάγματα εφόδου για να τους επιτεθούν. Η μαζική μεταφορά και δράση των φασιστών με χρήση ΗΣΑΠ/ΜΕΤΡΟ, υπό την επίβλεψη πολιτικής και αστυνομικής ηγεσίας, τόσο στο Μοναστηράκι όσο και στην Νέα Φιλαδέλφεια, με την δολοφονία του φιλάθλου Μιχάλη Κατσούρη, οφείλει να σημάνει συναγερμό για τους σχεδιασμούς κράτους και παρακράτους, ενάντια στις κοινωνίες και τα κινήματα. Από την μεριά μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η συνθήκη αυτή όλο το επόμενο διάστημα θα ενταθεί.

Καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες να μην τρώνε παιχνίδι της εικόνας και των εντυπώσεων και το παραμύθι των βίντεο ειδικής σκηνοθετικής γραμμής των 30 δευτερολέπτων των φασιστών. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες στο βαγόνι, αν και λιγότεροι και λιγότερο οργανωμένοι, στάθηκαν απέναντι στην φασιστική ενέδρα και υπερασπίστηκαν τον κόσμο του βαγονιού και του τρένου.

Καλούμε τον κόσμο των κινημάτων και την κοινωνία να μην φοβούνται τους φασίστες. Τους αντιμετωπίσαμε στα ίσια, δεν τρέξαμε και δεν σπάσαμε σε κανένα σημείο. Νέοι σύντροφοι και συντρόφισσες αρκετοί από αυτούς χωρίς μεγάλη εμπειρία δρόμου, άντρες γυναίκες και λοατκι, ντόπιοι/ιες και διεθνιστές/ριες, τιμήσαμε το πρόταγμα του αντιφασιστικού αγώνα.

Ο αντιφασιστικός και συνολικά κοινωνικός, ταξικός και πολιτικός αγώνας δεν είναι πυροτέχνημα, ούτε βιντεάκια προπαγάνδας στο τικ τοκ. Είναι ένας μαραθώνιος με μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες και ήττες, απώλειες εκατέρωθεν, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, Προπάντων όμως είναι πίστη στο σκοπό και το δίκαιο του αγώνα, υπομονή, επιμονή, σταθερότητα, αντοχή, συντροφικότητα και πάνω από όλα υπόθεση όλης της κοινωνίας και των κινημάτων. Η ευθύνη σε αυτόν τον αγώνα φέρει νομοτελειακά και το αντίστοιχο κόστος. Είναι τιμή και καθήκον μας να το σηκώνουμε.

ΥΓ1. Η κοπέλα που φαίνεται σε βίντεο να δέχεται χτυπήματα, δεν ήταν από το δικό μας σώμα, αλλά συνέπεια του πογκρόμ που επιχείρησε να εξαπολύσει το τάγμα εφόδου σε όλους τους επιβάτες του συρμού, οι οποίοι θα θεωρούνταν αντίπαλοι. Αυτή την γενικευμένη επίθεση απορροφήσαμε παραμένοντας στο βαγόνι, συγκεντρώνοντας όλοι την επίθεση τους πάνω μας για περισσότερα από είκοσι λεπτά και δίνοντας την δυνατότητα σε όλους τους υπόλοιπους/ες να απομακρυνθούν με ασφάλεια.

ΥΓ2. Για όλα τα υπόλοιπα θα καταθέσουμε τον εκτενή απολογισμό μας σε επόμενο χρόνο.

Αντιφασιστική Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις/στους Αντιφασίστριες/ες συλληφθείσες /έντες της 1ης Νοέμβρη

Δικαστήρια της Ευελπίδων

Δευτέρα 6/11

9:30

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

4/11/2023

πηγή : email που λάβαμε στις 5 Νοεμβρίου 18h