Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2023 στις 9.30 πμ
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις/στους Αντιφασίστριες/ες συλληφθείσες/έντες της 1/11
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΕΔΡΑ ΚΡΑΤΟΥΣ-ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΣΤΙΣ 1/11
Είμαστε οι 5 αντιφασίστριες συντρόφισσες που υψώνουμε τη φωνή μας μέσα από τα κελιά της ΓΑΔΑ. Την 1η Νοέμβρη, υπήρχε αντιφασιστική συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαμε 4 από εμάς, μέσα στο πλαίσιο του πανευρωπαϊκού φασιστικού καλέσματος για τα δέκα χρόνια από την εκτέλεση δύο μελών της χρυσής αυγής, ως αντίποινα για την δολοφονία του αντιφασίστα Π. Φύσσα. Τις συγκεντρώσεις αυτές προσπάθησε να σπάσει η αστυνομία, ενώ την ίδια μέρα δεχθήκαμε ενέδρα από τάγμα εφόδου στο σταθμό Μοναστηράκι. Η περιφρούρησή μας αμύνθηκε και προστάτευσε τους επιβάτες του συρμού, δίνοντας χρόνο ώστε να απομακρυνθούν ασφαλώς. Η συνεργασία φασιστών και μπάτσων δεν έγινε μόνο για την οργάνωση της ενέδρας, αλλά, επίσης τους έδωσε τον χρόνο και την δυνατότητα να φύγουν. Από την επίθεση υπήρχαν τραυματίες εκατέρωθεν, μέσα στους οποίους μια από εμάς. Καθώς, μετά το τέλος της συμπλοκής φροντίζαμε την τραυματία σε ασφαλές μέρος στο σταθμό, συναντήσαμε την πέμπτη συλληφθείσα που σταμάτησε για να βοηθήσει. Εμείς οι τέσσερις υπερασπιστήκαμε την τραυματία η οποία παρενοχλούνταν από τους μπάτσους την ίδια στιγμή που δεχόταν τις πρώτες βοήθειες. Αφότου ήρθε το ΕΚΑΒ με εντολές από πολιτική ηγεσία και ΓΑΔΑ, εμείς οι τέσσερις προσαχθήκαμε. Στη συνέχεια οι προσαγωγές μετατράπηκαν σε συλλήψεις και τα πλημμελήματα σε κακουργήματα με απόφαση εισαγγελέα, βάζοντας όλους τους συλληφθέντες στην ίδια δικογραφία. Αυτούς που έστησαν την ενέδρα και αυτούς που αντιστάθηκαν και προστάτευσαν τον κόσμο στο βαγόνι και τον συρμό. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πολιτικές και δικαστικές αρχές προσπαθούν να αποπολιτικοποιήσουν την υπόθεση της κοινωνικής και ταξικής πάλης ενάντια στον φασισμό, με την αφήγηση των δύο άκρων που συγκρούονται.
Όλο αυτό ενισχύθηκε μέσα στη ΓΑΔΑ έχοντας μας και μεταφέροντας μας σε διπλανά κελιά και στο ίδιο μεταγωγικό. Επιπλέον η σύλληψη και η κράτηση της συντρόφισσας η οποία ήταν αμέτοχη και στάθηκε να βοηθήσει αποτελεί την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, είναι εκδικητική και επιφέρει άμεσο κίνδυνο στο παιδί της το οποίο αποχωρίστηκε. Τα φασιστικά τάγματα εφόδου στην Ν. Φιλαδέλφεια και το Μοναστηράκι αποτελούν την ξεκάθαρη γραμμή του κράτους και αστυνομίας για την εκ νέου πριμοδότηση του φασισμού ενάντια στην κοινωνία και το αντιφασιστικό κίνημα.
Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση μας
Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση της συντρόφισσας και επανένωση με το παιδί της
Αλληλεγγύη στον αγώνα που τρέχει στις φυλακές και σε όλους τους πολιτικούς κρατουμένους
Αλληλεγγύη με την 16χρονη αντιφασίστρια
Λευτεριά στην Παλαιστίνη
Λευτεριά στον Κώστα Δημαλέξη (20/11 στο Εφετείο Αθηνών)
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Ευελπίδων στις 6/11, στις 9.30 π.μ.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Οι 5 συλληφθείσες από την ενέδρα κράτους και φασιστών στο Μοναστηράκι
πηγή : email που λάβαμε στις 4 Νοεμβρίου 16h
Κάλεσμα στα δικαστήρια Ευελπίδων: Δευτέρα 6/11 - 09:30
Το αντιφασιστικό κίνημα κατάφερε πολιτικά και κοινωνικά να εκμηδενίσει τους φασίστες μετατρέποντας την 1η Νοέμβρη από πανευρωπαϊκή ναζιστική φιέστα σε ημέρα ταξική και αντιφασιστική. Με συνεχιζόμενες αντιφασιστικές περιπολίες σε γειτονιές, κυνήγια και ξυλοδαρμούς φασιστών, αποκαθήλωση με μαζικούς και μαχητικούς όρους ναζιστικών μνημείων που βρωμίζουν την πόλη, με διαδηλώσεις και συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, αλληλεγγύη και συντροφικότητα που θριάμβευσαν σε δύσκολες στιγμές.
Ο κόσμος του αγώνα κατάφερε πληρώνοντας βαρύ τίμημα ακόμα και με το ίδιο του το αίμα όπως στην περίπτωση της αντιφασίστριας Β. που ξυλοκοπήθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις στο Ν.Ηράκλειο, καταθέτοντας για ακόμα μια φορά βαρύ φόρο συλλήψεων, βασανιστηρίων και τραυματισμών να μην αφήσει σπιθαμή γης στους φασίστες και στο αστυνομικό κράτος.
Την 1η Νοέμβρη μετά την αντιφασιστική συγκέντρωση στα Πευκάκια, πραγματοποιήθηκε επίθεση σε σταθμευμένες μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ στην πλατεία Βικτωρίας οπού την ίδια στιγμή σύντροφοι και συντρόφισσες μας προσέγγιζαν το σημείο ώστε να πραγματοποιήσουν αντιφασιστική συγκέντρωση. Ακολούθησε επίθεση της αστυνομίας με μηχανοκίνητες δυνάμεις να βασανίζουν , να ξυλοκοπούν και να τρέπουν σε φυγή αγωνιστές και αγωνίστριες ορισμένοι εξ αυτών επιχειρώντας να διαφύγουν από την κατασταλτική μανία επιβιβάστηκαν σε συρμό του ΗΣΑΠ με κατεύθυνση τον Πειραιά.
Στο σταθμό Μοναστηράκι δέχθηκαν δολοφονική ενέδρα από ναζιστικό τάγμα εφόδου. Παρά τον αιφνιδιασμό και την σφοδρότητα η επίθεση αποκρούστηκε με συντροφικότητα και αλληλεγγύη και οι αγωνιστές και αγωνίστριες κατάφεραν να σταθούν μια γροθιά ενωμένη ώστε να αντιπαρατεθούν με αξιοπρέπεια απέναντι σε υπεράριθμους και οργανωμένους για συμπλοκή φασίστες. Είμαστε περήφανοι για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες μας και στεκόμαστε δίπλα στους τραυματίες με την σκέψη μας να βρίσκεται στην συντρόφισσα μας που ξυλοκοπήθηκε άγρια από φασίστες. Οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών την ίδια κιόλας ημέρα εισέπραξαν μια πρώτη απάντηση στο νοσοκομείο Γεννηματάς όταν επιχειρώντας να προσεγγίσουν τραυματίες συναγωνιστές τους περισσότεροι από εφτά φασίστες αναγνωρίστηκαν ή ξετρυπώθηκαν και ξυλοκοπήθηκαν από αντιφασίστες/ριες που συγκεντρώθηκαν ως τείχος προστασίας στους τραυματίες συντρόφους και συντρόφισσες τους. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σκληρά και συλλογικά ώστε η Αθήνα να παραμείνει πόλη αντιφασιστική. Η επόμενη μάχη είναι η μάχη απέναντι στο κράτος και στις διώξεις συντρόφων και συντροφισσών μας απευθύνοντας κάλεσμα σε όλο το αντιφασιστικό κίνημα ώστε την Δευτέρα 6/11 να μετατρέψουμε τα δικαστήρια της Ευελπίδων σε ημέρα σταθμό του αντιφασιστικού αγώνα οπού οι φασίστες σε καθεστώς - μόνιμης - εγκατάλειψης από τους συναγωνιστές τους θα εκλιπαρούν για προστασία τους κρατικούς προστάτες τους, με κατεβασμένα πρόσωπα και καλυμμένα χαρακτηριστικά ενώ από την άλλη πλευρά στα δικαστήρια θα ανεμίζουν οι σημαίες της αντιφασιστικής και προλεταριακής αλληλεγγύης, τα φωτεινά χαμόγελα της νίκης και οι σχέσεις αγώνα που ωριμάζουν και ανθεκτικά αντέχουν σε χρόνια φυλακίσεων, διώξεων, κρατικών και παρακρατικών πογκρόμ.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο μαχητικά, συντροφικά και ενωτικά…
κάλεσμα : Αντιφασίστες/Αντιφασίστριες από το κέντρο και τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά
Αντιφασιστική Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις/στους Αντιφασίστριες/ες συλληφθείσες /έντες της 1ης Νοέμβρη
Ημέρα/Ώρα: 06/11/2023 στις 09:30
Τοποθεσία: Αθήνα / Δικαστήρια Ευελπίδων
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΔΡΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ
Η νίκη επί του φασισμού είναι υπόθεση όλων μας,
είναι υπόθεση του καθενός μας,
Είναι στο τέλος υπόθεση όλης της ανθρωπότητας...
Haukur Spark Hilmarsson
Μάρτυρας του Afrin
Στις 1/11/23, μέρα αντιφασιστικών συγκεντρώσεων ενάντια στο ναζιστικό πανευρωπαϊκό κάλεσμα, με αφορμή τα δέκα χρόνια από την εκτέλεση των δυο μελών της χ. αυγής, η Κοινότητα Κατειλημμένων Προσφυγικών, δήλωσε με δημόσιο κάλεσμα την παρουσία της και την συμμετοχή της στις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις.
Μετά από την παρουσία μας στην περιοχή των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων και πιο συγκεκριμένα στο σταθμό Πευκάκια, εκκίνησε η αποχώρησή μας. Το πρώτο σώμα σταμάτησε στον σταθμό πλατείας Βικτωρίας, όπου είχε αποφασιστεί από μέρη των αντιφασιστικών σχηματισμών να μεταφερθεί η συγκέντρωση. Οι υπόλοιποι από εμάς θα ερχόμασταν με τους επόμενους συρμούς. Πριν προλάβουμε να ανέβουμε στην πλατεία, είχαν ήδη ξεκινήσει συμπλοκές. Αναλάβαμε την περιφρούρηση της εισόδου του σταθμού, ώστε να προστατεύσουμε τον κόσμο που βρισκόταν μέσα και αποκρούσαμε τις επιθέσεις των Δράση που έσπασαν τον κόσμο της συγκέντρωσης. Παραμείναμε στο σημείο περιμένοντας περισσότερος κόσμος να έρθει με τον επόμενο συρμό, κάτι που τελικά δεν έγινε. Οι αστυνομικές δυνάμεις άρχισαν να αυξάνονται επικίνδυνα και επιτέθηκαν για δεύτερη φορά προς την είσοδο του σταθμού. Μαζί με τους εναπομείναντες πλέον συντρόφους και συντρόφισσες, ανεβήκαμε στον συρμό προς Πειραιά. Αυτό μας απέκοψε από το άλλο μισό της περιφρούρησής μας, το οποίο δεν κατάφερε να επανενωθεί μαζί μας.
Φτάνοντας στο σταθμό Ομονοίας μεγάλο κομμάτι κινηματικού κόσμου κατέβηκε. Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε, μιας και θεωρήσαμε ότι δεν ήταν ασφαλές να βγούμε στην ομόνοια με τον αμυντικό μας εξοπλισμό έκθετο και τις μηχανοκίνητες δυνάμεις ΔΙΑΣ και ΔΡΑΣΗ εν κινήσει, μετά τις συμπλοκές στη Βικτώρια. Σκοπός μας ήταν να κατευθυνθούμε προς το σταθμό Πετραλώνων, όπου θα διαλυόμασταν. Η περιφρούρησή μας δεν είχε εικόνα για τις συγκεντρώσεις φασιστών στο Μοναστηράκι, αλλά δεν σκοπεύαμε έτσι κι αλλιώς να κατέβουμε στο σταθμό αυτό, θεωρώντας ότι θα υπάρχει ισχυρή αστυνομική παρουσία. Την στιγμή εκείνη η περιφρούρησή μας, αριθμούσε 8 άτομα.
Όπως ενημερωθήκαμε αργότερα, στο Μοναστηράκι και το Θησείο υπήρχε ήδη οργανωμένη ομάδα φασιστών, η οποία πραγματοποιούσε πογκρόμ σε μετανάστες μικροπωλητές. Την ίδια στιγμή, πάνω στην πλατεία Μοναστηρακίου καθώς και μέσα στους συρμούς, υπήρχαν διμοιρίες ΜΑΤ. Λίγο πριν φτάσουμε εκεί, οι φασίστες λογικά ενημερωμένοι, είτε από τους μπάτσους, οι οποίοι γνώριζαν ότι οι αντιφασίστες-ριες αποχωρούν μέσω ηλεκτρικού, είτε από δικά τους μάτια, ξεκίνησαν να κατεβαίνουν στον σταθμό ηλεκτρικού. Η δήλωση της ΓΑΔΑ ότι δεν υπήρχαν ενεργές δυνάμεις στο σημείο είναι ψευδής. Η ΕΛΑΣ είχε πλήρη γνώση των κινήσεων των φασιστών, αλλά και των αντιφασιστών συνολικά, μιας και ταυτόχρονα με την στιγμή καθόδου των φασιστών και την έναρξη της συμπλοκής έγινε ενημέρωση από το μετρό για διακοπή του συρμού και εκκένωση του. Επίσης την ίδια στιγμή δυνάμεις των ΜΑΤ απέκλεισαν την πρόσβαση στο σταθμό. Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς επικοινωνία με τη ΓΑΔΑ. Παρόλα αυτά ο σκοπός αυτής της ενημέρωσης δεν είναι η επικέντρωση στο ρόλο της ΓΑΔΑ, τουλάχιστον σε αυτό το σημείο.
Όταν ο συρμός σταμάτησε στο Μοναστηράκι είδαμε να κατεβαίνει επιθετικά από τις σκάλες τάγμα εφόδου 30-40 νεοναζί, διπλάσιοι από εμάς στον αριθμό, με πλήρη επιθετικό εξοπλισμό. Είχαν κράνη, σίδερα, πολλές πέτρες, πυροσβεστήρες λαμαρίνες, ζώνες, πυρσούς και ένα μπιτόνι με υγρό. Στοχοποίησαν το βαγόνι στο οποία διέκριναν τους περισσότερους συγκεντρωμένους σύντροφους και επιτέθηκαν σε αυτό.
Την ίδια περίπου στιγμή, από τα μεγάφωνα ενημερώθηκε ότι σταματούσε η λειτουργία και ο κόσμος να εκκενώσει τον σταθμό. Η πόρτες παρέμειναν ανοιχτές, τα φώτα κλείσανε και ο συρμός δεν ξαναξεκίνησε, κλείνοντας την παγίδα που είχε στηθεί από κράτος και φασίστες ενάντια στους αντιφασίστες-ριες και απλούς πολίτες, εγκλωβίζοντας και παγιδεύοντας όσους βρισκόταν στο συρμό. Σταθήκαμε στο βαγόνι θεωρώντας ότι σε περίπτωση άτακτης υποχώρησης θα είχαμε σοβαρές απώλειες. Επιλέξαμε να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας κρατώντας συμπαγές το συλλογικό σώμα, προφυλάσσοντας το σώμα των συντρόφων και συντροφισσών, αλλά και τους τυχαίους επιβάτες από την επίθεση των ναζί. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα έπρεπε να φύγουμε πεζή από τις ράγες και να αφήσουμε τον κόσμο στον συρμό αβοήθητο στην επίθεση των φασιστών. Ο στόχος μας ήταν σαφής: Να αμυνθούμε από την επίθεση του τάγματος εφόδου, να υπερασπιστούμε τον άμαχο κόσμο του βαγονιού και να αποχωρήσουμε συντεταγμένα.
Η Συμπλοκή κράτησε λίγο περισσότερο από 20 λεπτά, χρόνος αρκετά μεγάλος για μάχη εξ αποστάσεως και σώμα με σώμα. Στα πρώτα 5 λεπτά οι φασίστες προσπαθώντας να σπάσουν την συμπαγή δομή της περιφρούρησης πετούσαν πέτρες, σίδερα και λαμαρίνες πάνω μας, χωρίς να μας σπάσουν. Ακολούθησε σκληρή μάχη σώμα με σώμα για πάνω από 10 λεπτά χωρίς να υποχωρήσουμε, τραυματίζοντας μερικούς από αυτούς. Για όλη αυτή την ώρα, αντιμετωπίσαμε στα ίσια την ενέδρα των φασιστών. Κρατήσαμε τις δύο πόρτες εισόδου, μην επιτρέποντας στους ναζί να εισχωρήσουν. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης οι ναζί τράβηξαν μια διεθνίστρια συντρόφισσα, την οποία τραυμάτισαν. Αντεπιτεθήκαμε τραβώντας την πίσω. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης τραυματισμένοι μας σύντροφοι χάσαν κάποιο από το υλικό περιφρούρησης, το οποίο έδωσε επιπλέον πλεονέκτημα στους φασίστες. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε πολλοί και πολλές την σύγκρουση, πλέον με γυμνά χέρια, μην επιτρέποντάς τους να εισέλθουν στο βαγόνι. Εκεί οι φασίστες μην μπορώντας να μας διαλύσουν έπαιξαν το χαρτί με το μπιτόνι, απειλώντας να κάψουν το βαγόνι. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο, δεν ρισκάραμε και αρχίσαμε να κάνουμε βήματα πίσω, δίνοντας κάποια μέτρα στους φασίστες. Η μάχη σώμα με σώμα συνεχίστηκε μέσα στο βαγόνι. Για κάποια ακόμη λεπτά, υποχωρούσαμε συντεταγμένα μέχρι το τέλος του βαγονιού, όπου αποβιβαστήκαμε στις ράγες από τις πόρτες της αντίθετης κατεύθυνσης τις οποίες ανοίξαμε και ανεβήκαμε στην απέναντι πλατφόρμα, χωρίς να αφήσουμε κανένα σύντροφο μας πίσω, την ίδια στιγμή που η περιφρούρηση συνέχιζε να δίνει μάχη με τους φασίστες, μέχρι να αποχωρήσουμε όλοι/ες ασφαλείς. Μόλις ανεβήκαμε αντιληφθήκαμε διμοιρία των ΜΑΤ να κατεβαίνει προς το μέρος μας. Απομακρύναμε την τραυματία συντρόφισσα για να δεχθεί τις πρώτες βοήθειες και οι υπόλοιποι απομακρυνθήκαμε από το σταθμό με ασφάλεια. Η τραυματίας συντρόφισσα μαζί με ακόμη τρεις συντρόφισσες που στάθηκαν δίπλα της για να την βοηθήσουν καλώντας το ΕΚΑΒ, συνελήφθησαν και κατηγορούνται με κακουργήματα, που εξομοιώνουν την φασιστική επίθεση με την δίκαιη αυτοάμυνα των αντιστεκόμενων.
Προσπαθήσαμε να απολογήσουμε το γεγονός της επιτυχούς υποχώρησής μας και των μικρών απωλειών μας, παρά την διάρκεια και την ένταση της σύγκρουσης και τους άνισους αριθμητικά συσχετισμούς και μέσα άμυνας. Στις ενέδρες, μοναδική νίκη αποτελεί η συντεταγμένη υποχώρηση, η ελαχιστοποίηση των απωλειών και η μεγαλύτερη δυνατή φθορά στον αντίπαλο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συμπαγούς δομής μας. Σταθήκαμε ο ένας δίπλα στην άλλη, χωρίς να σπάσουμε ως σώμα σε κανένα σημείο, δεν αφήσαμε κανένα πίσω, κρατήσαμε πλεονεκτική θέση μην επιτρέποντας στο τάγμα εφόδου να χρησιμοποιήσει όλη του την ισχύ και η υποχώρηση έγινε τακτικά και συντεταγμένα. Σε διαφορετική περίπτωση σήμερα, θα κάναμε διαφορετική κουβέντα.
Συνοψίζοντας, το συλλογικό σώμα που έδωσε τη μάχη με το τάγμα εφόδου, αποτελούνταν από 20 άτομα, οι περισσότεροι με γυμνά χέρια, απέναντι σε 30-40 εξοπλισμένους νεοναζί χούλιγκαν από Ελλάδα και Κύπρο.
Είχαμε 7 τραυματίες, μία εκ των οποίων συνελήφθη, νοσηλεύτηκε για δύο μέρες με όλες τις εξετάσεις καθαρές και κρατείται ακόμα στην ΓΑΔΑ, Οι υπόλοιποι χωρίς κάποιο σοβαρό τραυματισμό, από την επόμενη μέρα, συνέχισαν κανονικά τις κινηματικές τους ευθύνες. Όλοι και όλες είμαστε καλά και με δυνατό ηθικό από την μάχη και το βίωμα της συλλογικής αντίστασης.
Από το τάγμα εφόδου μεταφέρθηκαν σε νοσοκομειακό φορείο 2 νεοναζί, ενώ ένας ακόμη εμφανίζεται σε φωτογραφία με τραύματα στο κεφάλι. 7 ακόμη φίλοι τους ξυλοκοπήθηκαν σε άλλο περιστατικό, με έναν από αυτούς να νοσηλεύεται.
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε 3 μήνες που η ΕΛΑΣ αποτελεί ενεργό κομμάτι ενός σχεδιασμού εφόρμησης των ταγμάτων εφόδου. Τα μέσα συγκοινωνίας χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και την καταστολή των κοινωνιών και των κοινημάτων και δίνονται προς χρήση στα φασιστικά τάγματα εφόδου για να τους επιτεθούν. Η μαζική μεταφορά και δράση των φασιστών με χρήση ΗΣΑΠ/ΜΕΤΡΟ, υπό την επίβλεψη πολιτικής και αστυνομικής ηγεσίας, τόσο στο Μοναστηράκι όσο και στην Νέα Φιλαδέλφεια, με την δολοφονία του φιλάθλου Μιχάλη Κατσούρη, οφείλει να σημάνει συναγερμό για τους σχεδιασμούς κράτους και παρακράτους, ενάντια στις κοινωνίες και τα κινήματα. Από την μεριά μας, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η συνθήκη αυτή όλο το επόμενο διάστημα θα ενταθεί.
Καλούμε συντρόφους και συντρόφισσες να μην τρώνε παιχνίδι της εικόνας και των εντυπώσεων και το παραμύθι των βίντεο ειδικής σκηνοθετικής γραμμής των 30 δευτερολέπτων των φασιστών. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες στο βαγόνι, αν και λιγότεροι και λιγότερο οργανωμένοι, στάθηκαν απέναντι στην φασιστική ενέδρα και υπερασπίστηκαν τον κόσμο του βαγονιού και του τρένου.
Καλούμε τον κόσμο των κινημάτων και την κοινωνία να μην φοβούνται τους φασίστες. Τους αντιμετωπίσαμε στα ίσια, δεν τρέξαμε και δεν σπάσαμε σε κανένα σημείο. Νέοι σύντροφοι και συντρόφισσες αρκετοί από αυτούς χωρίς μεγάλη εμπειρία δρόμου, άντρες γυναίκες και λοατκι, ντόπιοι/ιες και διεθνιστές/ριες, τιμήσαμε το πρόταγμα του αντιφασιστικού αγώνα.
Ο αντιφασιστικός και συνολικά κοινωνικός, ταξικός και πολιτικός αγώνας δεν είναι πυροτέχνημα, ούτε βιντεάκια προπαγάνδας στο τικ τοκ. Είναι ένας μαραθώνιος με μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες και ήττες, απώλειες εκατέρωθεν, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, Προπάντων όμως είναι πίστη στο σκοπό και το δίκαιο του αγώνα, υπομονή, επιμονή, σταθερότητα, αντοχή, συντροφικότητα και πάνω από όλα υπόθεση όλης της κοινωνίας και των κινημάτων. Η ευθύνη σε αυτόν τον αγώνα φέρει νομοτελειακά και το αντίστοιχο κόστος. Είναι τιμή και καθήκον μας να το σηκώνουμε.
ΥΓ1. Η κοπέλα που φαίνεται σε βίντεο να δέχεται χτυπήματα, δεν ήταν από το δικό μας σώμα, αλλά συνέπεια του πογκρόμ που επιχείρησε να εξαπολύσει το τάγμα εφόδου σε όλους τους επιβάτες του συρμού, οι οποίοι θα θεωρούνταν αντίπαλοι. Αυτή την γενικευμένη επίθεση απορροφήσαμε παραμένοντας στο βαγόνι, συγκεντρώνοντας όλοι την επίθεση τους πάνω μας για περισσότερα από είκοσι λεπτά και δίνοντας την δυνατότητα σε όλους τους υπόλοιπους/ες να απομακρυνθούν με ασφάλεια.
ΥΓ2. Για όλα τα υπόλοιπα θα καταθέσουμε τον εκτενή απολογισμό μας σε επόμενο χρόνο.
Αντιφασιστική Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις/στους Αντιφασίστριες/ες συλληφθείσες /έντες της 1ης Νοέμβρη
Δικαστήρια της Ευελπίδων
Δευτέρα 6/11
9:30
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών
4/11/2023
Αλληλεγγύη στη συντρόφισσα Μ. Σοφοκλέους και σε όλα τα συντρόφια που είναι σε ομηρία στη ΓΑΔΑ από την 1η Νοέμβρη
Η συντρόφισσά μας, Μυρτώ Σοφοκλέους, βρίσκεται από την 1η Νοέμβρη (ημέρα ναζιστικού πανευρωπαϊκού καλέσματος στην Αθήνα και αντιφασιστικού κινηματικού αντανακλαστικού) κρατούμενη στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ μαζί με άλλα συλληφθέντα συντρόφια που αντιστάθηκαν στην ενορχηστρωμένη κατοχική βία φασιστών - μπάτσων υπό την αιγίδα του δημοκρατικού κράτους. Τα συντρόφια από την Τετάρτη 1η Νοέμβρη έως την Δευτέρα 6/11 βρίσκονται σε ομηρία στην ΓΑΔΑ.
Η συντρόφισσά μας, Μυρτώ Σοφοκλέους, βρίσκεται από την 1η Νοέμβρη (ημέρα ναζιστικού πανευρωπαϊκού καλέσματος στην Αθήνα και αντιφασιστικού κινηματικού αντανακλαστικού) κρατούμενη στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ μαζί με άλλα συλληφθέντα συντρόφια που αντιστάθηκαν στην ενορχηστρωμένη κατοχική βία φασιστών - μπάτσων υπό την αιγίδα του δημοκρατικού κράτους. Τα συντρόφια από την Τετάρτη 1η Νοέμβρη έως την Δευτέρα 6/11 βρίσκονται σε ομηρία στην ΓΑΔΑ.
Περνώντας από το σημείο όπου είχε προηγηθεί η ναζιστικού τύπου απόπειρα μετατροπής βαγονιού του ΗΣΑΠ σε εκδοχή «θαλάμου αερίων», η συντρόφισσα Μυρτώ βοήθησε κι υποστήριξε τραυματισμένη συντρόφισσα από τη φασιστική επίθεση, για να βρεθεί εν τέλει μαζί με τις τραυματίες συλληφθείσα με ένα κατηγορητήριο που αναβαθμίστηκε σε κακουργήματα.
Δεν έχουν περάσει και τόσα πολλά χρόνια από την περίοδο που η δημοκρατία πάσχιζε να υπονομεύσει τον αντικρατικό αγώνα ενάντια στον φασισμό με χαρακτηρισμούς περί «πολέμων συμμοριών», για την καταστολή των αγωνιζομένων και των εξεγερμένων σε κάθε κρίσιμη για το κράτος συγκυρία. Η κοινή νομική δίωξη των αλληλέγγυα αντιστεκόμενων της 1ης Νοέμβρη μαζί με τους φασίστες, κινείται στην ίδια παράδοση απόπειρας υπονόμευσης της αντίστασης κι εξομοίωσής της με τους παρα-κρατικούς φρουρούς της βίας του καθεστώτος, με σκοπό και την εγκληματοποίηση των αγώνων μας. Οφείλουμε να ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο στην ελεύθερη κίνηση των αντιστάσεών μας.
Στο σημείο αυτό, θέλουμε να εστιάσουμε και στον έμφυλο χαρακτήρα της κρατικής φασιστικής βίας. Μέσα σε λίγες ημέρες, συντρόφισσές μας που αντιστάθηκαν μαχητικά στο πεδίο του αντιφασιστικού αντανακλαστικού, συνάντησαν καταστολή από μπάτσους και φασίστες (επιθέσεις, βαρύτατους τραυματισμούς με νοσηλείες, συλλήψεις και διώξεις), από τη 16χρονη συντρόφισσα Βασιλική στο Ν. Ηράκλειο το Σάββατο 28 Οκτωβρίου μέχρι και τις συντρόφισσες στο Μοναστηράκι την 1η Νοεμβρίου. Η συντρόφισσα Μυρτώ δέχθηκε τόσο η ίδια όσο κι η κόρη της, τη βία του αποχωρισμού λόγω της κράτησής της, απλώς στεκόμενη έμπρακτα αλληλέγγυα σε τραυματισμένες συντρόφισσες στο πεδίο. Η δε απάντηση του εισαγγελέα στο αίτημα της συντρόφισσας να μην κρατηθεί, καθώς φροντίζει την 8χρονη κόρη της («υπάρχουν και υπηρεσίες για το παιδί»), είναι καταδεικτική της μιλιταριστικής πρακτικής του κράτους απέναντι και στην ίδια την παιδικότητα και τη μητρότητα. Εμπρός, λοιπόν, στον δρόμο που χάραξε η βασίλισσα Φρειδερίκη για τα παιδιά του «εσωτερικού εχθρού», στην προοπτική της εγγενούς πατριαρχικής βίας κράτους-ολοκληρωτισμού;
Όχι φυσικά. Το κίνημα της γυναικείας αυτοάμυνας απαντά ήδη εμπράκτως, με την καθημερινή παρουσία του στον δρόμο, με τη μαχητικότητα και την αλληλεγγύη του. Η δυναμική της γυναικείας αντίστασης αυξάνεται σταθερά και θα δώσει τις απαιτούμενες απαντήσεις, όσο η καταστολή αναβαθμίζει τα μέσα της και σε σχέση με τη στοχοποίηση αγωνιζομένων θηλυκοτήτων, από τον αγώνα των Εξαρχείων μέχρι τις τελευταίες αντιφασιστικές κινητοποιήσεις.
Άμεση απελευθέρωση των συλληφθεισών-έντων
Αλληλεγγύη στη συντρόφισσα Μυρτώ Σοφοκλέους κι άμεση επανένωσή της με το παιδί της
Αλληλεγγύη και δύναμη στη συντρόφισσα Βασιλική
Το κράτος είναι ο πατέρας του φασισμού
Ενάντια στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού Λαού
Καλούμε στα δικαστήρια της Ευελπίδων τη Δευτέρα 6/11 , 9.30
Συντρόφισσες
ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ Σ.
Την Τετάρτη 1 Νοεμβρίου ενόψει των φασιστικών-ναζιστικών μαζώξεων στο Ν. Ηράκλειο, αντιφασιστικές συγκεντρώσεις έλαβαν χώρα τόσο στην περιοχή του Ηρακλείου και πέριξ, όσο και στο κέντρο της Αθήνας (Βικτώρια). Τα γεγονότα στο Μοναστηράκι το ίδιο βράδυ, τα οποία λίγο πολύ όλοι και όλες γνωρίζουμε, μας σοκάρουν και μας υπενθυμίζουν την κρατική σαπίλα, καθώς όπως φαίνεται τα ΜΑΤ, επέτρεψαν στους νεοναζί να πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στο Θησείο, εκτεταμένο πογκρόμ σε μετανάστες που βρήκαν στη διαδρομή Θησείο-Μοναστηράκι και να επιτεθούν σε αντιφασίστες που ήταν στον συρμό. Την ίδια στιγμή, τα ΜΑΤ απέκλειαν την πρόσβαση επιβατών στον σταθμό, κάνοντας για μια ακόμα φορά τις πλάτες στους νεοναζί που χτυπούσαν κόσμο στους ακινητοποιημένους συρμούς και επενέβησαν μόνο για να συλλάβουν τους τραυματίες αντιφασίστες και όσα άτομα τους συμπαραστέκονταν. Μεταξύ των συλληφθέντων βρίσκεται και η Μυρτώ Σ.
Η Μυρτώ, υπό άλλες συνθήκες εκείνη τη μέρα θα ήταν στο δρόμο ενάντια στον φασισμό και στα παρακρατικά σκουπίδια της χρυσής αυγής. Ωστόσο, και όπως αποδεικνύεται, κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων η Μυρτώ παρακολουθούσε μάθημα-σεμινάριο πρώτων βοηθειών στο Αιγάλεω και κατά την επιστροφή της με το μετρό, σταμάτησε στον σταθμό Μοναστηράκι για να κατευθυνθεί σπίτι της. Ανυποψίαστη για το τι είχε προηγουμένως συμβεί, άκουσε φωνές κόσμου που τον χτυπούσαν, κόσμου που ήταν τραυματισμένος. Αμέσως, έτρεξε να βοηθήσει με όποιον τρόπο μπορούσε. Αποτέλεσμα της αλληλέγγυας κίνησής της ήταν η σύλληψη της, μαζί με άλλα άτομα, ανάμεσά τους και τραυματίες.
Η Μυρτώ κρατείται ακόμα και σήμερα στη ΓΑΔΑ, πράγμα που σημαίνει τον αποχωρισμό της από το 8χρονο παιδί της (που έχει στερηθεί και τον πατέρα του, γεγονός που γνώριζε ο εισαγγελέας, ο οποίος κυνικά παρέτεινε την προφυλάκιση), ενώ περνάει ανακριτή με τα υπόλοιπα συλληφθέντα τη Δευτέρα 6.11 στις 10.00 πμ. Το κακουργηματικό κατηγορητήριο που αντιμετωπίζει η ίδια και τα υπόλοιπα άτομα είναι έωλο, γι' αυτό και θεωρούμε απαράδεκτη και εκδικητική την κράτηση αυτή. Να τονίσουμε δε, ότι κοινό κατηγορητήριο θα αντιμετωπίσουν εναντίον του ανακριτή φασίστες και αντιφασίστες.
Η Μυρτώ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της γειτονιάς των Εξαρχείων, όπου ζει μαζί με την κόρη της και οι σχέσεις της με τη γειτονιά και την κοινότητα των Εξαρχείων είναι βαθιές . Η Μυρτώ έχει άμεση σχέση με το 36ο Δημοτικό Σχολείο, με τους γονείς και τα παιδιά του, αφού η παρουσία της εκεί είναι καθημερινή. Οι καθημερινές της βόλτες και δραστηριότητες στον λόφο του Στρέφη τη συνδέουν με τη γειτονιά και την κοινότητα του λόφου. Πρόκειται για έναν αλληλέγγυο άτομο που δεν φοβάται να προσφέρει απλόχερα βοήθεια αλλά και να ζητήσει, όταν τη χρειαστεί.
Γνωρίζουμε τη Μυρτώ και εκείνη γνωρίζει εμάς, το κατηγορητήριο που τη βαραίνει οφείλει να πέσει, καθώς δε συνάδει με την πραγματικότητα. Η συνέλευση για την υπεράσπιση του Λόφου του Στρέφη θα στηρίξει τη γειτόνισσα μας Μυρτώ σε ότι χρειαστεί. Υποστηρίζουμε και αναδημοσιεύουμε την ανάρτηση της.
Φασίστες και σκουπίδια δικαστικοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί.
Αλληλεγγύη στη Μυρτώ
Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα συντρόφια μας από 1 Νοεμβρίου
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
Όλοι/όλες/όλα Δευτέρα 6/11 9:30 πμ. Δικαστήρια Ευελπίδων
Δήλωση της Μ. Σοφοκλέους, κρατηθείσας από την 1η Νοέμβρη
Ανοιχτή Συνέλευση υπεράσπισης του Λόφου Στρέφη
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες συντρόφους/ ισσες της αντιφασιστικής διαδήλωσης της 1/11 (Δικ. Ευελπίδων, 6/11, 9:30)
Την 1/11/23 καλέστηκε αντιφασιστική συγκέντρωση στο Ν. Ηράκλειο από πλήθος κινηματικών δυνάμεων με σκοπό την ματαίωση του πανευρωπαικού καλέσματος νεοφασιστικών ομάδων στο μνημείο των εκτελεσθέντων μελών της Χρυσής Αυγής Φουντούλη-Καπελώνη. Έπειτα από την λήξη της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στον σταθμό του ΗΣΑΠ Πευκάκια, κομμάτι του συγκεντρωμένου κόσμου αποχώρησε συντονισμένα μέσω του ΗΣΑΠ προς την κατεύθυνση του Πειραιά. Στον σταθμό του ΗΣΑΠ Μοναστηράκι, κομμάτι της περιφρούρησης της αντιφασιστικής κινητοποίησης συνάντησε ομάδα φασιστών οι οποίοι βρίσκονταν επίσης στον σταθμό και ακουλούθησε σύγκρουση. Η συμπλοκή των συντρόφων με τους φασίστες είχε σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό αρκετών συντρόφων/ισσων όπως και φασιστών, καθώς επίσης και την σύλληψη συντροφισσών με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος. Το κράτος επιχειρεί να εξομοιώσει την αυτοάμυνα των συντρόφων/ίσσων με την δολοφονική επίθεση των φασιστών και να συντηρήσει πάνω σε αυτό το έδαφος την ισοστάθμιση της μαχητικής αντιφασιστικής δράσης με τα φασιστικά τάγματα εφόδου. Αυτή η πρακτική εκφράζεται στο δικαστικό επίπεδο ως μια ακόμη κατασταλτική επιχείρηση του κράτους να ποινικοποιήσει τους αντιφασιστικούς αγώνες.
Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες συντρόφους και συντρόφισσες της αντιφασιστικής διαδήλωσης της 1η Νοέμβρη στα Δικαστήρια Ευελπίδων, Δευτέρα 6 Νοέμβρη, ώρα 09:30 με σκοπό την έμπρακτη αλληλεγγύη στους συλληφθέντες αντιφασιστές συντρόφους και συντρόφισσες.
κάλεσμα : Ταμείο Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών/τριων
Λευτεριά στους αιχμάλωτους συντρόφους/σσες των αντιφασιστικών κινητοποιήσεων της 1ης Νοεμβρίου [Δικαστήρια Ευελπίδων, 6/11 9.30]
Στο έδαφος που προετοίμασε το κράτος μέσα από την αναγγελία για απαγόρευση των διαδηλώσεων, τη ρητορική περί δύο ακρών και την ένταση της κατασταλτικής βίας -που εκφράστηκε με το βαρύ τραυματισμό της 17χρονης αντιφασίστριας Βασιλικής- το αντιφασιστικό κίνημα είδε την 1η Νοεμβρίου τους κυβερνητικούς κρατικούς σχεδιασμούς εναντίον του να κλιμακώνονται. Η εξαγγελθείσα απαγόρευση θα επιχειρηθεί να εφαρμοστεί απαρέγκλιτα. Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις στους ηλεκτρικούς σταθμούς Ν. Ηρακλείου και Ν. Ιωνίας ουσιαστικά απέκλεισαν τους χώρους συγκέντρωσης, πραγματοποιώντας προσαγωγές, εξακριβώσεις στοιχείων και τραμπουκίζοντας αγωνιστές και αγωνίστριες, νέους και νέες που προσέγγιζαν το σημείο.
Η απαγόρευση των συναθροίσεων στόχευε ξεκάθαρα στην διάλυση των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων και στην αποτροπή των μαζικών συγκρουσιακών και δυνητικά εξεγερτικών -αν αναλογιστούμε το πόσο εύφλεκτο υλικό είχε συσσωρευτεί τις προηγούμενες μέρες- γεγονότων που μπορούσαν να είχαν ως αποτέλεσμα. Σπάζοντας στην πράξη την απαγόρευση το αντιφασιστικό κίνημα κατάφερε να συγκροτήσει τις δυνάμεις του στα Πευκάκια με περίπου 1.000 αγωνιστές και αγωνίστριες να συγκεντρώνονται στον σταθμό του ΗΣΑΠ. Ύστερα από ωριαία παραμονή στο χώρο με διαρκή αντιφασιστική και ταξική συνθηματολογία, ακολούθησε συντεταγμένη αποχώρηση όλων των δυνάμεων με ένα μεγάλο κομμάτι κόσμου που αφορούσε κυρίως κομμάτια του αναρχικού αντιεξουσιαστικού χώρου να κατευθύνεται προς την Βικτώρια προκειμένου να πραγματοποιηθεί αντιφασιστική συγκέντρωση, να συγκεντρωθεί συλλογικά στο κέντρο της πόλης ώστε να καταλάβει χωροταξικά έδαφος απέναντι σε μπάτσους και φασίστες και να διαλυθεί ο κόσμος με μεγαλύτερη ασφάλεια.
Πριν προλάβει ο κόσμος να ανέβει μαζικά στις αποβάθρες, ομάδα ατόμων έρχεται σε σύγκρουση με μια ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στην πλατεία με αποτέλεσμα να κυνηγηθούν και να σπαστούν οι μηχανές τους. Άμεσα μηχανοκίνητα αστυνομικά σώματα (ΔΡΑΣΗ) προσέγγισαν με επιθετικές διαθέσεις την πλατεία κυνηγώντας, ξυλοκοπώντας άγρια και συλλαμβάνοντας συντρόφους και συντρόφισσες που επιχειρούσαν να προσεγγίσουν το σημείο καθιστώντας ανέφικτη την όποια δυνατότητα συγκέντρωσης.
Ομάδα συντρόφων/ισσων επιβιβάστηκε στα τρένα για να διαφύγει και στον σταθμό Μοναστηράκι έπεσε σε ενέδρα φασιστών, δεχόμενη επίθεση μέσα στα βαγόνια. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες αποτέλεσαν παράδειγμα αλληλεγγύης και συντροφικότητας καταφέρνοντας να κρατήσουν συμπαγές το σώμα που δεχόταν επιθέσεις. Στάθηκαν για είκοσι λεπτά, κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, με αξιοπρέπεια απέναντι σε υπεράριθμους και εξοπλισμένους για μάχη φασίστες τραυματίζοντας δύο από αυτούς. Κατά τη διάρκεια της σκληρής αναμέτρησης χτυπήθηκε σοβαρά μια συντρόφισσα και προκλήθηκαν μικροτραυματισμοί στους υπολοίπους. Στην ουσία η σύγκρουση στο βαγόνι συμπύκνωνε τη σύγκρουση δύο κόσμων. Και αυτό φάνηκε καθαρά, γεγονός με πολύ μεγάλη κοινωνική και πολιτική σημασία. Από τη μια ο κόσμος μας, ο κόσμος των ταξικών και κοινωνικών αγώνων, ο κόσμος της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας, ο κόσμος ενός απελευθερωτικού πολιτισμού και από την άλλη ο βόθρος του κράτους, του κεφαλαίου και της πατριαρχίας. Και σε μια τέτοια σύγκρουση, ο δικός μας κόσμος δεν χάνει ποτέ!
Για μια ακόμα φορά επιβεβαιώθηκε ότι η ρητορική για τα δύο άκρα στην πραγματικότητα σημαίνει επίθεση στο ένα και μοναδικό άκρο, αυτό που βρίσκεται απέναντι και επιθετικά στις αστικές και κρατικές στρατηγικές. Το άκρο το δικό μας, το άκρο του διεθνισμού και της αλληλεγγύης, το άκρο του αντιφασισμού και του αντικαπιταλισμού, το άκρο των αγώνων ενάντια στον κρατικό ολοκληρωτισμό, το εργασιακό σφαγείο, τον ιμπεριαλισμό, την πατριαρχία, το άκρο της αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και τους μετανάστες, το άκρο του ανταγωνιστικού κινήματος, το άκρο της Αναρχίας και του Κομμουνισμού.
Κατά την διάρκεια της εισβολής στο τρένο οι μπάτσοι ουσιαστικά θα ανοίξουν το δρόμο στους φασίστες. Ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι θα συλλάβουν ελάχιστους από αυτούς την ίδια στιγμή που συνέλαβαν μαζικά αντιφασίστες/ριες με φανερά τα τραύματα των επιθέσεων στα σώματα τους. Συλλαμβάνοντας ακόμη και την τραυματία συντρόφισσά μαζί με ακόμη τρεις συντρόφισσες που στάθηκαν δίπλα της για να την βοηθήσουν καλώντας το ΕΚΑΒ. Οι συλλήψεις αυτές επιχειρούν στα μάτια της κοινής γνώμης να εξομοιώνουν την φασιστική επίθεση με την δίκαιη αυτοάμυνα των αντιστεκόμενων, μάταια όμως. Ακόμα το κατηγορητήριο για φασίστες και αντιφασίστες παραμένει κοινό με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα να βαραίνουν και τους αντιφασίστες που απλώς φαίνεται να προστατεύουν το συλλογικό σώμα και τους επιβάτες από την επίθεση των ακροδεξιών. Ανέκαθεν οι φασίστες και οι οργανώσεις τους αποτελούσαν την οργάνωση μάχης του κράτους και του κεφαλαίου, ειδικά σε περιόδους κρίσης και σε συγκυρίες αναζωπύρωσης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, όπως είναι αυτή που ανοίγεται μπροστά μας. Σε περιόδους που αμφισβητείται έμπρακτα το μονοπώλιο της κρατικής και παρακρατικής βίας και ωριμάζουν τα προτάγματα της άμεσης σύγκρουσης, της ρήξης, της κοινωνικής και ταξικής εξέγερσης.
Και αυτό επιδίωξε και κατάφερε τελικά η φετινή 1 Νοέμβρη∙ εκτός από ημέρα υπεράσπισης της ένοπλης επαναστατικής/ αντιφασιστικής αντιβίας κατόρθωσε όλο το προηγούμενο διάστημα να επιτελέσει τον κύριο σκοπό της που συνοψίζεται σε δυο βασικούς κόμβους της επαναστατικής πολιτικής : Στην προετοιμασία της λαϊκής κινητοποίησης και στην ριζοσπαστικοποίηση των όρων συμμετοχής στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Και για αυτό ακριβώς η φετινή 1η Νοέμβρη ήταν μέρα ταξική αντιφασιστική!
Η παρακαταθήκη της 1ης Νοέμβρη και οι αντιφασιστικές/αντικρατικές πρακτικές που αναδύθηκαν είναι βέβαιο ότι το προσεχές διάστημα θα δώσουν καύσιμα στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο την κινηματική εγρήγορση, τα αντανακλαστικά και την ετοιμότητα ενός ολόκληρου κομματιού της κοινωνίας που σάρκα από την σάρκα του προλεταριάτου και της αγωνιζόμενης κοινωνίας πληρώνει με αίμα και συλλήψεις τον δυναμισμό του και την διεκδίκηση της ριζοσπαστικής και μαχητικής φυσιογνωμίας που το σύστημα επιχειρεί με κάθε μέσο να συντρίψει.
Ας σκεφτούμε πως θα ήταν όλο αυτό το διάστημα μέχρι την 1η Νοέμβρη χωρίς τις δυναμικές που αναπτυχθήκαν, χωρίς την αλληλεγγύη και την συντροφικότητα που άντεξε στα τρένα, ισοπέδωσε υλικά και ηθικά φασίστες σε δικαστήρια και νοσοκομεία. Ας σκεφτούμε την 1η Νοέμβρη χωρίς τις πολύμορφες επιθετικές πρακτικές που διαμόρφωσαν συντροφικούς δεσμούς οι οποίοι έσπασαν στην πράξη το μούδιασμα και τον κατακερματισμό. Ας σκεφτούμε την 1η Νοέμβρη χωρίς τα καρτέρια, χωρίς τις αντιφασιστικές περιπολίες, χωρίς τις αφίσες σε κάθε γειτονιά, χωρίς την μαζική αποκαθήλωση μνημείων από τον δημόσιο χώρο, χωρίς το κυνήγι και τους ξυλοδαρμούς φασιστών στο πεδίο του Άρεως, στην Άνοιξη, στην Ν. Ιωνία, στο νοσοκομείο Γεννηματάς. ( Ή αντίστροφα ας σκεφτούμε την 1η Νοέμβρη ως ημέρα νίκης των κρατικών απαγορεύσεων και με τον κοινοβουλευτικό αντιφασισμό να μιλάει για αντιφασιστική νίκη επειδή απαγορεύτηκαν οι συγκεντρώσεις των φασιστών).
Υ.Γ. Επιστροφή στα βασικά: οι απολογισμοί και τα συμπεράσματα των αγώνων και των κινητοποιήσεων γίνονται στα αμφιθέατρα, στις ομαδοποιήσεις, στους τόπους οργάνωσης των αγώνων. Όχι στο fb, όχι από persones, όχι με fakenews. Όχι πριν μιλήσουν οι συλληφθέντες και οι συλληφθείσες μας , όχι πριν συνομιλήσουν τα συλλογικά σώματα που έφεραν εις πέρας αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
1η Νοεμβρη Μέρα Ταξική Αντιφασιστική!
Ζήτω ο μαχητικός Αντιφασισμός- Φασίστες πάντα στις τρύπες σας!
Δύναμη στην αντιφασίστρια Β.
Αλληλεγγύη - Δύναμη στην Κοινότητα Προσφυγικών και σε όσους/ες συνελήφθησαν, χτυπήθηκαν και βασανίστηκαν αυτές τις ημέρες.
κάλεσμα : Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)