Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2023 στις 18.00
Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στις δολοφονίες στη Θεσσαλία
Ενημέρωση: Στην συνέλευση θα προταθούν/συζητηθούν δράσεις και η δυναμική για ενδεχόμενη πορεία. Ακολουθεί το κείμενο που συνδιαμορφώθηκε από το σώμα της προηγούμενης κουβέντας
Η κλιματική κρίση σκοτώνει αλλά οι δολοφόνοι είναι το κράτος και ο καπιταλισμός.
Γίνεται αντιληπτό πλέον ότι διανύουμε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης. Στις αρχές του σεπτέμβρη ξέσπασε η κακοκαιρία με την ονομασία Daniel. Αναφερόμενα συγκεκριμένα στον θεσσαλικό κάμπο έγιναν ποικίλες καταστρoφές με μεγάλους αριθμούς νεκρών και αγνοουμένων. Συγκεκριμένα σε τρίκαλα, λάρισα, καρδίτσα, άτομα βρέθηκαν εγκλωβισμένα εντός και εκτός του αστικού ιστού χάνοντας κατά αυτό τον τρόπο κάποιοι τα σπίτια τους και άλλες τις ζωές τους. Στα καθεστωτικά γίνεται λόγος για 17 νεκρούς ανθρώπους ωστόσο ,από πληροφορίες που λάβαμε από κατοίκους των προαναφερθέντων περιοχών, ο πραγματικός αριθμός των νεκρών είναι πολλαπλάσιος και το ίδιο συμβαίνει και με τις αγνοούμενες. Ταυτοχρόνως δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τα μεταναστά που ζούσαν και δουλεύαν σε αυτές τις περιοχές χωρίς χαρτιά. Παράλληλα, χιλιάδες μη ανθρώπινα ζώα έχασαν την ζωή τους, ο αριθμός των οποίων φαίνεται να ξεπερνά τις 150.000,για τα οποία δεν γίνεται καν λόγος από την κρατική αφήγηση. Οι όποιες αναφορές απο τα καθεστωτικά έχουν ξεκάθαρα ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα αντιμετωπίζοντας τις δολοφονίες των ζώων απλά σαν απώλεια κεφαλαίου ενώ κεντροβαρούν σχεδόν αποκλειστικά στις ανθρώπινες ζωές των ελλήνων "πολιτών".
Όταν οι φυσικές καταστροφές γίνονται χειροπιαστή καθημερινότητα, η κλιματική αλλαγή παύει να είναι απλα ένα θεωρητικό θέμα προς συζήτηση. Η λεηλασία της φύσης από το σύστημα που διαρκώς επεκτείνει την κυριαρχία του για τη μαζική παραγωγή, εξουσιάζοντας ζώα που εκτρέφονται μόνο για να παράξουν και να καταναλωθούν, η γονιμότητα των εδαφών που μειώνεται ολοσχερώς εξαιτίας των μονοκαλλιεργειών, η αποψίλλωση υπέρογκων δασικών εκτάσεων, η αυξανόμενη κατανάλωση ενέργειας και οι συνέπειες αυτής στην υπερθέρμανση του πλανήτη, οι υπέρογκες ποσότητες απορριμάτων και οι επιμολύνσεις των εδαφών, όλα αυτά συντελούν σε μια πραγματικότητα που επιφέρει όλο και πιο ακραία καιρικά φαινόμενα και φυσικές καταστροφές. Καταστροφές της παγκόσμιας κλιματικής κρίσης που πλήττει όλα τα φυσικά οικοσυστήματα και την -ανθρώπινη και μη- ζωή μέσα σε αυτά. Όσο κι αν προσπαθούν να πλασάρουν κυβερνήσεις και εταιρίες "πράσινες επενδύσεις" και οικολογική συνείδηση, εμείς δεν τρέφουμε αυταπάτες αφού οι ίδιοι είναι που στον βωμό του κέρδους λεηλατούν ό,τι ελεύθερο. Δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο τοπικό• η καταστροφή της φύσης ως απόρροια του καπιταλισμού, μας επιβεβαιώνει ξανά ότι παλεύουμε όλα ενάντια σε κοινό εχθρό.
Ωστόσο σε τοπικό επίπεδο είναι σημαντικό να γίνει λόγος στις τόσες πολεοδομικές αυθαιρεσίες και ελλέιψεις των πληγέντων περιοχών. Στα ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά έργα, στο στένεμα του ποταμού, στα τόσα αυθαίρετα που έχουν χτιστεί πάνω στο ποτάμι, στις πολεοδομικές ανεπάρκειες, μπαζώματα για δημιουργία δρόμων και την έλλειψη βασικών υποδομών. Στις δασικές εκτάσεις που αφέθηκαν να καούν, αφήνοντας ακέραια όλο και λιγότερα δέντρα να συγκρατούν την υγρασία.
Φωτιές που καίνε μετανάστριες και πλημμύρες που πνίγουν εργάτες γης και αφήνουν στο έλεός τους κοινότητες ρομά, η κλιματική κρίση έχει πρόσωπο ρατσιστικό, εξοντώνοντας τα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας, τους περιθωριοποιημένους και τις φτωχές. Αυτό φάνηκε και στην περιπτώσεις των λιγότερο προνομιούχων κατοίκων που οδηγήθηκαν στα καμπ από που εκτοπίστηκαν τα μεταναστά και στάλθηκαν σε καμπ ακόμα χειρότερων συνθηκών. Όλα αυτά, φυσικά, δεν είναι τα αποτελέσματα "φυσικών καταστροφών" αλλά προκαλούνται απο τις μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές που επεκτείνονται παγκοσμίως και τα κράτη που τις τροφοδοτούν.
Το κράτος για ακόμα μία φορά κράτησε μια ψυχρή στάση εξωτερικού παρατηρητή και αδρανειας. Παρόλο που τα τελευταία χρόνια, παρόμοιες καταστροφές μαστίζουν τον ελλαδικό χώρο, βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους έχει υπάρξει η ενίσχυση του πολεμικού εξοπλισμού και των κατασταλτικών δυνάμεων, δείχνοντας για άλλη μία φορά πόσο αδιαφορεί για τις ζωές μας. Ενώ οι μπάτσοι και οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται καθημερινά, η μέριμνα για αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα φαντάζει ολοένα και πιο ανεπαρκής. Τα αποτελέσματα εκθέτουν από μόνα τους τη ζοφεροτητα της κατάστασης. Ξεκινώντας με τις βουνοκορφές που έχουν λεηλατηθεί από την τοποθέτηση αιολικών και δεν μπορούν να συγκρατήσουν το νερό, συνεχίζοντας στις πόλεις που κι εκεί τα τσιμέντα είναι ανίκανα να το απορροφήσουν, το νερό καταλήγει σε μεγάλες "λεκάνες", όπως ο θεσσαλικός κάμπος. Εκεί πνίγει ό,τι υπάρχει: ζώα ανθρώπινα και μη, τις τροφές τους και τις "φωλιές" τους. Γίνεται, έτσι, πλήρως τοξικό από τις σωρούς όσων βρήκαν φριχτό θάνατο, τα αστικά απόβλητα, τα υλικά των ερρειπίων και συνδιαστικά με την στασιμότητα του συνεχίζει την οικολογική καταστροφή σε ό,τι έχει επιζήσει. Παράδειγμα αποτελεί η κοινοτητα Μαύρικα στην καρδίτσα στην οποία μένουν περίπου 1000 ρομά(σύμφωνα με πληροφορίες κατοίκων καρδίτσας) και έμεινε 6 μέρες χωρίς νερό και προμήθειες. Η κυβέρνηση "νίπτει τας χείρας της" και έχει αφήσει τούς κατοίκους της περιοχής, εκ των οποίων εκατοντάδες έχουν βρεθεί άστεγοι, να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες εκτάσεις που έχουν μετατραπεί σε έλη.
Αρκετή προσπάθεια κατέβαλλε, ωστόσο, για να αμβλύνει τον κοινωνικό αναβρασμό, που υπάρχει έτσι και αλλιώς, αποκρύπτοντας τα νούμερα των νεκρών και ταίζοντας την κοινωνια θεαματικές απεγκλωβίσεις από τον στρατό. Ταυτόχρονα, καταστέλει τον κοσμο που βγήκε στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί -πράγμα οξύμωρο καθώς σε μια τέτοια στιγμή κρίσης τονίστηκε η σημασία των τοπικών αγώνων των κατοίκων. Παράδειγμα ο αγώνας των κατοίκων των Σταγιατών ενάντια στην ιδιωτικοποιήση του νερού των πηγών του πηλίου.Εκεί δέχθηκαν μέχρι και επιθέσεις από τον δήμαρχο του βόλου Μπέο με σπάσιμο των κλειδαριών στο κοινοτικό κέντρο σταγιατών. Ο ίδιος διεξήγαγε ψεύτικα τεστ στις πηγές που έκριναν το νερό μη πόσιμο, έπειτα άλλαξε χωρίς ενημέρωση των κατοίκων, την παροχή νερού τους από την πηγή σε νερό επιχλωριομένο και μπλόκαρε την πρόσβαση τους σε αυτή. Τώρα τα αγωνιζόμενα μεταφέρουν καθημερινά τόνους πηγαίου νερού για οικιακή χρήση σε γειτονιές του Βόλου καθώς η υδροδότηση στην πόλη δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα. Σε αντίθεση οι επιχειρηματίες κοίταξαν αμέσως πώς μπορούν να αισχροκερδίσουν επί των πληγέντων και αντανακλαστικά αύξησαν την τιμή του πόσιμου νερού σε ανήκουστα επίπεδα, με την τιμή της εξάδας να φτάνει από 6 έως και 12 ευρώ.
Κι άλλος κόσμος, αντιλαμβανόμενος ότι η στήριξη από το κράτος είναι ανύπαρκτη, αντί να κάτσει και αυτός αμέτοχος, στράφηκε στην δημιουργία αυτοοργανωμένων δομών, δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγυη του με την παροχή βοηθειας και προμηθειών στα πληγέντα. Αν δεν υπήρχε αυτό το κύμα οριζόντιας κοινωνικής αλληλεγγυης, πιθανοτατα οι νεκροι να ηταν πολυ περισσότεροι. Δεν γίνεται να μην αναφερθεί ότι μέσα στο καλοκαίρι, καθώς καιγόντουσαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα, μόνη έγνοια του κράτους να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές, όχι γιατί ενδιαφέρεται για τις ζωές μας, αλλά γιατί θα είχε μεγάλο πολιτικό κόστος για αυτήν, να υπάρχουν νεκροί Έλληνες πολίτες. Την ίδια στιγμή που γίνονταν στάχτη μετανάστες, μη ανθρώπινα ζώα, δασικές εκτάσεις και καλλιέργειες απο τον έβρο μέχρι την κρήτη, το κράτος απάντησε με εκκενώσεις καταλήψεων, ενώ παραλλήλα νομιμοποίησε κοινωνικά τα φασιστικά πογκρόμ που έγιναν στον βόρειο Έβρο μέσω της προπαγάνδας του, κατηγορόντας τις πρόσφυγες για τις φωτιές. Η εκκένωσεις αυτές αποσκοπούν στην εξόντωση και τρομοκράτηση του ανταγωνιστικού κινήματος. Τέτοιοι χωροι λειτουργούν ως κοινό τόπο αγώνα οσων ατομων θέλουν να συλλογικοποιησουν τις αναγκες τους και να οργανωσουν τις αντιστασεις τους απεναντι στην εξαθλιωση των ζωών τους.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ Ο ΚΑΜΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΝΕ ΟΙ ΑΦΕΝΤΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΛΥΜΜΗΡΕΣ ΤΥΧΑΙΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στη δολοφονική πολιτική των φυσικών καταστροφών από κράτος και κεφάλαιο
Εnglish Translation
Climate crisis is killing,murderers the state and capitalism.
It is now clear that we are going through a period of generalized crisis. At the beginning of September, the storm named Daniel ocurred. Referring specifically to the Thessalian flatland, there were various disasters with large numbers of deaths. Specifically in Trikala, Larisa, Karditsa, people were trapped inside and outside the urban bubbles. The authorities estimated seventeen dead humans, However this misinformation can easily be debunked by the residents of the aforementioned areas, according to whom the actual numbers of deaths and missing people are way higher. At the same time the state has turned a blind eye to the immigrants who live and work in these areas without papers. Also, thousands of non-human animals died, the number of which appears to exceed 150,000, which are not even mentioned in the state narrative. Any reports from the authorities are clearly anthropocentric in nature, treating the killing of animals simply as a loss of capital, while they focus almost exclusively on the human lives of Greek "citizens".
When natural disasters become a tangible daily occurrence, climate change ceases to be merely a theoretical topic for discussion. The plundering of nature by the system that is constantly expanding its dominance for mass production, dominating animals raised only to produce and to be consumed, the fertility of soils being completely reduced by monocultures, the deforestation of enormous forest areas, the increasing consumption energy and its consequences in global warming, the excessive amounts of waste and the contamination of the soil, all these contribute to a reality that brings extreme weather events and natural disasters. Disasters of the global climate crisis affecting all natural ecosystems and the -human and non-life within them. As much as governments and companies try to market "green investments" and ecological consciousness, with the belief that we don't see right through them well knowing that they are at the altar of profit, plundering everything that is free. This is not a local phenomenon; the destruction of nature as a consequence of capitalism confirms to us again that we are all fighting against a common enemy.
However, at the local level it is important to point out the urban arbitrariness that characterizes these areas; the non-existent anti-flood works, the narrowing of the river, the many houses that have been built on the river,the urban planning inadequacies, the screeds to create roads and the lack of basic infrastructure. The forests that were left to burn, leaving intact fewer trees to retain moisture. Fires that killed migrants, floods that drowned agricultural workers and left Roma communities at their mercy, the climate crisis has a racist face, exterminating the marginalized and the poor. This was also seen in the cases of the less privileged residents who, because of loosing their houses,they were taken to the camps where migrants were living. Migrants that are now taken to other camps with even worse conditions. All these, of course, are not the results of "natural disasters" but are caused by the large corporations and multinationals that expand globally and the states that feed them.
The state once again maintained a cold attitude of external observer and inaction. Although in recent years, similar disasters have plagued the Greek area, the main priority of the Greek state has been the reinforcement of military equipment and oppressive forces, showing once again how indifferent it is to our lives. While police and military investments increase daily, the care for flood and fire protection works seems increasingly inadequate. The results alone expose the bleakness of the situation. Starting with the mountain tops that have been plundered by the installation of wind turbines and cannot hold the water, continuing in the cities where the concrete is unable to absorb it, the water ends up in large "basins", like the Thessalian flatland. There it suffocates everything: human and non-human animals, their food and their "nests". It thus becomes completely toxic from the piles of those who met a horrible death, the urban waste, the materials of the ruins and combined with its stagnation it continues the ecological destruction in what has survived. An example is the Mavrika community in Karditsa, where about 1000 Roma live (according to information from residents of Karditsa) and it was left without water and supplies for 6 days. The government "washes its hands" and has abandoned the residents of the area, hundreds of whom have been left homeless, to deal with the vast areas of land that have been turned into swamps.
Enough effort has been made, however, to dampen the social turmoil that exists anyway, by concealing the death toll and feeding society with spectacular releases from the army. At the same time, it suppresses the people who went to the streets to protest, which is an oxymoron because in such a time of crisis the importance of local people's struggles becomes visible. An example is the struggle of the residents of Stagiates against the privatization of the water of the springs of Pelion. They were even attacked by the mayor of the municipality of Volos Beos by breaking the locks in the community center of Stagiates. He conducted fake tests on the springs that deemed the water undrinkable, then without informing the residents, he changed their water supply from the spring to chlorinated water and blocked their access to it. Now the people are carrying tons of spring water daily for domestic use to neighborhoods in Volos as the water supply in the city has not yet been restored. In contrast, businessmen immediately looked at how they could profit from, this situation and raised the price of drinking water with the price of a six pack reaching from 6 to 12 euros.
Other people, realising that the support from the state is non-existent, turned to self-organised structures, actively showing their solidarity by providing aid and supplies to the affected ones. Had it not been for this wave of horizontal social solidarity, it is likely that more people would have died. It cannot be overlooked that during the summer,while hundreds of thousands acres were burning, the state's only concern was that no human lives should be lost, not because it cared about our lives, but because it would have been of great political cost to have dead Greek citizens. At the same time that migrants, non-human animals, woodlands and crops from Evros to Crete were being burnt to ashes, the state responded by evacuating squats, it legitimized socially the fascist pogroms that took place in northern Evros through its propaganda, blaming the refugees for the fires. These evacuations are aimed at annihilating and terrorizing the antagonistic movement. Such spaces function as a common place of struggle for individuals who want to collectivise their needs and organise their resistance against the oppression.
FREE FLATLAND WITHOUT INVESTORS, LET DROWN THE RACIST OPRESSORS
THE FLOODS ARE NOT A BAD LUCK'S SHAKE BUT ARE CAUSED BY CAPITALISM AND THE STATES