kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική συγκέντρωση για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία της Zackie-oh

Μικροφωνική συγκέντρωση, 5 χρόνια μετά τη δολοφονία της Zackie-oh από νοικοκυραίους, αφεντικά και μπάτσους

από αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα aqua-tofana

Ημέρα/Ώρα: 20/09/2023 στις 19:00

Τοποθεσία: Αθήνα / πλ. Βικτώριας

ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΡΟΤΟ

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 στην οδό Γλάδστωνος, στην Ομόνοια, ο Ζακ Κωστόπουλος-Zackie oh δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους, ντόπια φασιστο-αφεντικά, μπάτσους, και νομοταγείς μικροαστούς, με αυτή τη σειρά.

Ο Ζακ βρέθηκε εγκλωβισμένος μέσα σε κατάστημα και, αφού ξυλοκοπήθηκε από τον ιδιοκτήτη και έναν ακόμη παριστάμενο, συνελήφθη αιμόφυρτος από τουλάχιστον 8 αστυνομικούς, και κατέληξε κατά τη διάρκεια της διακομιδής του. Πρόκειται για μία δολοφονία - πράξη κορύφωσης σε ένα μονόπρακτο καθημερινής συστημικής καταπίεσης των περιθωριοποιημένων, που η κανονικότητα ανεβάζει ακόμη. Μια δολοφονία που απορρέει από τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας, τα ίδια αντανακλαστικά που βάφτισαν τη Zackie ληστή, οπλισμένο, υπό επήρεια ουσιών, δήθεν ότι θα δικαιολογούσαν τη δολοφονία της, πολύ πριν κυκλοφορήσουν βίντεο και μαρτυρίες που αναιρούσαν τους χαρακτηρισμούς έναν-έναν. Μιντιακά, τα αντανακλαστικά αυτά αποτυπώθηκαν σε δίπολα τύπου, νόμος-εγκληματικότητα, οικογενειάρχης-πρεζάκιας, ευυπόληπτος πολίτης-κοινωνική απειλή.

Ο Ζακ ήταν ένα κουήρ, οροθετικό, φτωχό άτομο, στο περιθώριο της κοινωνίας, τον οποίο είχαν προαποφασίσει ότι θα σκοτώσουν πολύ πριν το μη-κανονικό του σώμα εισβάλλει στην ιδιοκτησία τους. Τι ακολούθησε; Κράτος και MME βλέποντας μία ισχυρή κοινότητα διατεθειμένη να τρέξει έναν απειλητικό για τις δομές τους αγώνα, ο οποίος πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία της Zackie και απελευθέρωσε έκφυλες και κουήρ δυναμικές, επιδίωξαν να εγκολπώσουν/αφομοιώσουν κομμάτια του. Το επόμενο διάστημα, συμπληρωματικά με το συνηθισμένο μοντέλο της καταστολής, δοκιμάστηκε το νέο ευρωπαϊκό μοντέλο: προσπάθησαν να πάρουν ακόμη και το ρόλο του εκφραστή της οργής μας εκφέροντας ''συμπεριληπτικό'' λόγο για τις ίδιες μας τις καταπιέσεις. Πρακτική που εφαρμόζεται απέναντι και σε άλλες κοινωνικές αντιθέσεις και στις αντιστάσεις που προκύπτουν από αυτές, σε μία προσπάθεια εκτόνωσής τους. Το κράτος παίρνοντας όποια μορφή συμφέρει, πότε ενισχύει και πότε αποσιωπά τα πιο οφθαλμοφανή φασιστικά του στοιχεία, χαρακτηριστικό της φιλελεύθερης κατεύθυνσής του (δεξιάς ή αριστερής).

Τρανταχτό παράδειγμα η "καταδίκη" της Χρυσής Αυγής. Μετά από 10 χρόνια, το κράτος αποφασίζει ότι αυτή η μορφή του φασισμού έχει επιτελέσει προσωρινά το σκοπό της (μεταξύ άλλων, τη συστηματική έκφραση εθνικιστικού συντηρητικού λόγου, την κρατική διαχείρηση οργανωμένων ομάδων εθνικιστών και την κανονικοποίηση ακραίας ρατσιστικής βίας για τρομοκράτηση των μεταναστών (πογκρομ), τις ρατσιστικές επιθέσεις με τις 'επιχειρήσεις σκούπα', και τις δολοφονίες μεταναστών). Ως πανίσχυρος εκφραστής της δικαιοσύνης, με μία θεαματική καταδίκη κάποιων ηγετικών μελών του ακροδεξιού κόμματος, "η δημοκρατία καθήλωσε τον φασισμό". Από το 2020 δηλαδή μέχρι και σήμερα ο φασισμός είναι απών; Με κεντρα κράτησης μεταναστών σε κάθε γωνιά, με τις μαζικές δολοφονίες και τις φονικές επαναπροωθήσεις στα σύνορα, με τις κρατικές δολοφονίες ρομά και μεταναστών σε κέντρο και επαρχία, με τα πογκρόμ από τα νεοφασιστικά γκρουπάκια και τις επιθέσεις σε κινηματικές υποδομές, εμείς έχουμε μία άλλη εικόνα για τα πράγματα.

Είναι ξεκάθαρο πως για το σύγχρονο καπιταλισμό η ζωή δεν έχει τόση αξία, αν δεν αποτελεί αντικείμενο κερδοφορίας. Με το αίσθημά του της εθνικής ενότητας, με την κανονικότητά του των μικροεξουσιών στις απλές καθημερινές σχέσεις, με τη συνήθεια του κανιβαλισμού σαν προϋπόθεση της επιβίωσης. Με την επιβολή του της δήθεν κοινωνικής ειρήνης, με την αποσιώπηση του ταξικού πολέμου, χέρι χέρι με κράτος και πατριαρχία, μας θέλει να συνηθίζουμε τον θάνατο της κάθε μέρας.

Την ίδια αθλιότητα αναγνωρίζουμε και στην πρόσφατη τρανς-γυναικοκτονία της Άννας στον Άγιο Παντελεήμονα, που πήρε ελάχιστο χώρο/χρόνο στη δημόσια (συν)είδηση, τόσο επειδή το θύμα ήταν τρανς, φτωχή, μετανάστρια όσο και επειδή ο δολοφόνος της ήταν και εκείνος μετανάστης. Για την ελληνική κοινωνία, το η δολοφονία αυτή ερμηνεύεται ως κάτι πολύ μακρινό. Οι ίδιοι είναι που υποτιμούν την εργασία και οδηγούν μεταναστά και κουήρ άτομα στη φτωχοποίηση και την ανασφάλεια και υποτιμούν εντελώς τις εργαζόμενες και την εργασία στο σεξ. Κρατικοί διαμεσολαβητές με συνένοχη όλη την κοινωνία, είναι που αορατοποιούν ανθρώπους κατά το δοκούν. Στην περίπτωση του Ζακ και της Άννας, η ύπαρξη μιας κοινότητας στήριξης από πίσω τους ήταν ο μόνος μοχλός πίεσης, απέναντι στην πλήρη αποσιώπηση και συγκάλυψη των δολοφονιών τους.

Μόνο μέσα από τη συλλογικοποίηση των βιωμάτων και των καταπιέσεών μας, βρίσκουμε την δύναμη να σταθούμε απέναντι στην σαπίλα της κανονικότητας τους. Να καταδείξουμε και να ανατρέψουμε όλα όσα μας αποκλείουν, μας βάζουν σε καλούπια, μας επιτίθενται, μας αφομοιώνουν. Να προτάξουμε τη φροντιστικότητα και την αλληλεγγύη, να συνεχίσουμε να συλλογικοποιούμε και να αυτο-οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Να μην συνηθίσουμε το θάνατο.

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/09, 19:00

ΟΛΑ/ΕΣ/ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/09, 19:00 ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ

ΚΟΥΙΡ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ- ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ - ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

ΟΣΟ ΜΑΣ ΠΑΤΑΝΕ ΘΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ, ΟΣΟ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΚΔΙΚΟΥΜΑΣΤΕ

αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα aqua-tofana

https://aqua-tofana.espivblogs.net/

πηγή : https://aqua-tofana.espivblogs.net/2023/09/16…