Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2023 στις 19.00
Συγκέντρωση-πορεία για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστοπουλου/ της Zackie-Oh
5 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!
5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ/ ΤΗΣ ZACKIE-OH!
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ
Στις 21 Σεπτέμβρη του 2018 ο Ζακ Κωστόπουλος κυνηγημένος καταλήγει σε ένα κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια όπου και εγκλωβίζεται. Λίγη ώρα αργότερα βγαίνει έξω φωνάζοντας βοήθεια, ενώ ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου μαζί με έναν φασίστα, που έχει ένα κτηματομεσιτικό γραφείο δίπλα, τον λιντσάρουν και τον κλωτσούν επανειλημμένα στο κεφάλι. Ο Ζακ προσπαθεί να αμυνθεί ενώ κόσμος μαζεύεται γύρω. Η αστυνομία καλείται στο σημείο και στην ουσία αποτελειώνει το έγκλημα. Τον χτυπούν, τον συλλαμβάνουν και του περνούν χειροπέδες και τον σέρνουν στο δρόμο αιμόφυρτο. Μετά από όλα αυτά, καταλήγει δεμένος και νεκρός στο νοσοκομείο. Τις επόμενες μέρες η ταυτότητα του σκυλεύεται στα ΜΜΕ με κάθε τρόπο (ως μέλους της LGBTQI+ κοινότητας, οροθετικού και ακτιβιστή). Το ίδιο συμβαίνει και κατά τη διάρκεια της δίκης, η οποία ολοκληρώνεται μετά από 4 χρόνια και στην οποία οι μπάτσοι δολοφόνοι του Ζακ αθωώνονται, ο Δημόπουλος εκτίει την ποινή του σε κατ' οίκον περιορισμό και ο Χορταριάς, δυο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση, αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους.
Στο πρόσωπο του Ζακ βλέπουν έναν φτωχό, έναν αποκλεισμένο, έναν παρία, έναν χρήστη, έναν ενδεχόμενο κλέφτη - μια ζωή που το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύστημα προγράφει επανειλημμένα ως «απειλή» για την τάξη και την ασφάλεια, μια ζωή που την κοστολογεί ως αμελητέα, που μεθοδικά νομιμοποιεί την εξόντωσή της. Οι δολοφόνοι του Ζακ δε διστάζουν να τον δικάσουν και να τον καταδικάσουν σε θάνατο «παίρνοντας το νόμο στα χέρια τους», κινούμενοι στα πλαίσια των κυρίαρχων προσταγών ως παρακρατικοί λακέδες -ένας κλεπταποδόχος-ενεχυροδανειστής που τρέφεται από την απελπισία των άλλων, ένας δηλωμένος φασίστας και οι ένστολοι δολοφόνοι και βασανιστές της ΕΛΑΣ.
Ο επίσημος νόμος, βέβαια, κάλυψε το ειδεχθές έγκλημά τους και τη βία που άσκησαν. Με τη δαιμονοποίηση της φτώχειας, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, το κυνήγι και μετέπειτα την τιμωρία του αδύναμου διασφαλίζονται τα συμφέροντα της κυριαρχίας και η κοινωνική αναπαραγωγή της. Η οργανωμένη από τα πάνω βία της εξουσίας είναι αυτή που δίνει το πάτημα σε όλους αυτούς να δολοφονήσουν, μιας και κινούνται πλήρως εναρμονισμένα με τις προσταγές κράτους και κεφαλαίου.
Το κρατικό- πατριαρχικό- καπιταλιστικό σύστημα το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι περαιτέρω εξαθλίωση και θάνατο. Η δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά από τους εργαζόμενους του πλοίου Blue Horizon φωτίζει την πιο κανιβαλιστική πτυχή του συστήματος. Η δολοφονία της γυναίκας στην Καλαμαριά από τον μπάτσο - πρώην σύζυγό της ήρθε να προστεθεί στη μεγάλη λίστα των γυναικοκτονιών, στις οποίες έχουμε γίνει μάρτυρες, και να επιβεβαιώσει για άλλη μία φορά πως η πατριαρχική βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Από τη δολοφονία της Άννας στον Αγ. Παντελεήμονα μέχρι το ναυάγιο στην Πύλο και τους νεκρούς μετανάστες στο δάσος της Δαδιάς γίνεται φανερό συνεχώς τι επιφυλάσσει το μέλλον για τους κυνηγημένους, τους φτωχούς, τους από τα κάτω.
Παράλληλα, ο φασισμός βγαίνει πάλι σαν δεκανίκι του συστήματος να κάνει τη δουλειά που του αρμόζει. Από τη δολοφονία του Σιράζ Σαφτάρ στα Πατήσια στις 12 Αυγούστου μέχρι τις απαγωγές και τους ξυλοδαρμούς μεταναστών στον Έβρο, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και του μετανάστη εργάτη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα οι φασίστες συνεχίζουν τις προσπάθειες τρομοκράτησης της κοινωνίας με τις ευλογίες κράτους και κεφαλαίου. Παράλληλα, οι φονικές πυρκαγιές σε διάφορα μέρη της χώρας και οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία καταδεικνύουν το κράτος και το κεφάλαιο ως τους μόνους υπευθύνους για όλα όσα συμβαίνουν και έρχονται να επιβεβαιώσουν πόσο μικρή αξία έχουν οι ζωές όλων μας, στο σύστημα τους. Η καταστροφή του φυσικού κόσμου από το κράτος και το κεφάλαιο παρουσιάζεται ως κλιματική κρίση, ενώ ταυτόχρονα γίνεται φανερή η ανυπαρξία μέτρων προστασίας από τις καταστροφικές συνέπειες, που το ίδιο το σύστημα παράγει.
Η κρίση που βιώνουμε βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Απέναντι στη βάρβαρη πολιτική τους και τον θάνατο που εξαπολύουν προτάσσουμε την συλλογικοποίηση, τον αγώνα και την ζωή. Ως αναρχικοί και αναρχικές αγωνιζόμαστε για την όξυνση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, με στόχο την ανατροπή των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών που ευθύνονται για την εκμετάλλευση, την καταπίεση, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, στεκόμαστε ενάντια στους πλαστούς διαχωρισμούς και το φόβο που διαρκώς αναπαράγει η εξουσία. Μέχρι την οικοδόμηση ενός κόσμου που να μας χωράει όλους. Μέχρι την Κοινωνική Επανάσταση, την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό.
Δεν ξεχνάμε- δε συγχωρούμε τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου/ της Zackie-oh!
Ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο, πατριαρχία, καταστολή και κοινωνικό εκφασισμό
Οργάνωση και αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας και δικαιοσύνης
Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη | Συγκέντρωση - πορεία
Αθήνα: Γλάδστωνος, 19.00
Θεσσαλονίκη: Αγ. Βενιζέλου, 19.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Μικροφωνική συγκέντρωση, 5 χρόνια μετά τη δολοφονία της Zackie-oh από νοικοκυραίους, αφεντικά και μπάτσους
από αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα aqua-tofana
Ημέρα/Ώρα: 20/09/2023 στις 19:00
Τοποθεσία: Αθήνα / πλ. Βικτώριας
ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΡΟΤΟ
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 στην οδό Γλάδστωνος, στην Ομόνοια, ο Ζακ Κωστόπουλος-Zackie oh δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους, ντόπια φασιστο-αφεντικά, μπάτσους, και νομοταγείς μικροαστούς, με αυτή τη σειρά.
Ο Ζακ βρέθηκε εγκλωβισμένος μέσα σε κατάστημα και, αφού ξυλοκοπήθηκε από τον ιδιοκτήτη και έναν ακόμη παριστάμενο, συνελήφθη αιμόφυρτος από τουλάχιστον 8 αστυνομικούς, και κατέληξε κατά τη διάρκεια της διακομιδής του. Πρόκειται για μία δολοφονία - πράξη κορύφωσης σε ένα μονόπρακτο καθημερινής συστημικής καταπίεσης των περιθωριοποιημένων, που η κανονικότητα ανεβάζει ακόμη. Μια δολοφονία που απορρέει από τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας, τα ίδια αντανακλαστικά που βάφτισαν τη Zackie ληστή, οπλισμένο, υπό επήρεια ουσιών, δήθεν ότι θα δικαιολογούσαν τη δολοφονία της, πολύ πριν κυκλοφορήσουν βίντεο και μαρτυρίες που αναιρούσαν τους χαρακτηρισμούς έναν-έναν. Μιντιακά, τα αντανακλαστικά αυτά αποτυπώθηκαν σε δίπολα τύπου, νόμος-εγκληματικότητα, οικογενειάρχης-πρεζάκιας, ευυπόληπτος πολίτης-κοινωνική απειλή.
Ο Ζακ ήταν ένα κουήρ, οροθετικό, φτωχό άτομο, στο περιθώριο της κοινωνίας, τον οποίο είχαν προαποφασίσει ότι θα σκοτώσουν πολύ πριν το μη-κανονικό του σώμα εισβάλλει στην ιδιοκτησία τους. Τι ακολούθησε; Κράτος και MME βλέποντας μία ισχυρή κοινότητα διατεθειμένη να τρέξει έναν απειλητικό για τις δομές τους αγώνα, ο οποίος πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία της Zackie και απελευθέρωσε έκφυλες και κουήρ δυναμικές, επιδίωξαν να εγκολπώσουν/αφομοιώσουν κομμάτια του. Το επόμενο διάστημα, συμπληρωματικά με το συνηθισμένο μοντέλο της καταστολής, δοκιμάστηκε το νέο ευρωπαϊκό μοντέλο: προσπάθησαν να πάρουν ακόμη και το ρόλο του εκφραστή της οργής μας εκφέροντας ''συμπεριληπτικό'' λόγο για τις ίδιες μας τις καταπιέσεις. Πρακτική που εφαρμόζεται απέναντι και σε άλλες κοινωνικές αντιθέσεις και στις αντιστάσεις που προκύπτουν από αυτές, σε μία προσπάθεια εκτόνωσής τους. Το κράτος παίρνοντας όποια μορφή συμφέρει, πότε ενισχύει και πότε αποσιωπά τα πιο οφθαλμοφανή φασιστικά του στοιχεία, χαρακτηριστικό της φιλελεύθερης κατεύθυνσής του (δεξιάς ή αριστερής).
Τρανταχτό παράδειγμα η "καταδίκη" της Χρυσής Αυγής. Μετά από 10 χρόνια, το κράτος αποφασίζει ότι αυτή η μορφή του φασισμού έχει επιτελέσει προσωρινά το σκοπό της (μεταξύ άλλων, τη συστηματική έκφραση εθνικιστικού συντηρητικού λόγου, την κρατική διαχείρηση οργανωμένων ομάδων εθνικιστών και την κανονικοποίηση ακραίας ρατσιστικής βίας για τρομοκράτηση των μεταναστών (πογκρομ), τις ρατσιστικές επιθέσεις με τις 'επιχειρήσεις σκούπα', και τις δολοφονίες μεταναστών). Ως πανίσχυρος εκφραστής της δικαιοσύνης, με μία θεαματική καταδίκη κάποιων ηγετικών μελών του ακροδεξιού κόμματος, "η δημοκρατία καθήλωσε τον φασισμό". Από το 2020 δηλαδή μέχρι και σήμερα ο φασισμός είναι απών; Με κεντρα κράτησης μεταναστών σε κάθε γωνιά, με τις μαζικές δολοφονίες και τις φονικές επαναπροωθήσεις στα σύνορα, με τις κρατικές δολοφονίες ρομά και μεταναστών σε κέντρο και επαρχία, με τα πογκρόμ από τα νεοφασιστικά γκρουπάκια και τις επιθέσεις σε κινηματικές υποδομές, εμείς έχουμε μία άλλη εικόνα για τα πράγματα.
Είναι ξεκάθαρο πως για το σύγχρονο καπιταλισμό η ζωή δεν έχει τόση αξία, αν δεν αποτελεί αντικείμενο κερδοφορίας. Με το αίσθημά του της εθνικής ενότητας, με την κανονικότητά του των μικροεξουσιών στις απλές καθημερινές σχέσεις, με τη συνήθεια του κανιβαλισμού σαν προϋπόθεση της επιβίωσης. Με την επιβολή του της δήθεν κοινωνικής ειρήνης, με την αποσιώπηση του ταξικού πολέμου, χέρι χέρι με κράτος και πατριαρχία, μας θέλει να συνηθίζουμε τον θάνατο της κάθε μέρας.
Την ίδια αθλιότητα αναγνωρίζουμε και στην πρόσφατη τρανς-γυναικοκτονία της Άννας στον Άγιο Παντελεήμονα, που πήρε ελάχιστο χώρο/χρόνο στη δημόσια (συν)είδηση, τόσο επειδή το θύμα ήταν τρανς, φτωχή, μετανάστρια όσο και επειδή ο δολοφόνος της ήταν και εκείνος μετανάστης. Για την ελληνική κοινωνία, το η δολοφονία αυτή ερμηνεύεται ως κάτι πολύ μακρινό. Οι ίδιοι είναι που υποτιμούν την εργασία και οδηγούν μεταναστά και κουήρ άτομα στη φτωχοποίηση και την ανασφάλεια και υποτιμούν εντελώς τις εργαζόμενες και την εργασία στο σεξ. Κρατικοί διαμεσολαβητές με συνένοχη όλη την κοινωνία, είναι που αορατοποιούν ανθρώπους κατά το δοκούν. Στην περίπτωση του Ζακ και της Άννας, η ύπαρξη μιας κοινότητας στήριξης από πίσω τους ήταν ο μόνος μοχλός πίεσης, απέναντι στην πλήρη αποσιώπηση και συγκάλυψη των δολοφονιών τους.
Μόνο μέσα από τη συλλογικοποίηση των βιωμάτων και των καταπιέσεών μας, βρίσκουμε την δύναμη να σταθούμε απέναντι στην σαπίλα της κανονικότητας τους. Να καταδείξουμε και να ανατρέψουμε όλα όσα μας αποκλείουν, μας βάζουν σε καλούπια, μας επιτίθενται, μας αφομοιώνουν. Να προτάξουμε τη φροντιστικότητα και την αλληλεγγύη, να συνεχίσουμε να συλλογικοποιούμε και να αυτο-οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Να μην συνηθίσουμε το θάνατο.
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 20/09, 19:00
ΟΛΑ/ΕΣ/ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 21/09, 19:00 ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ
ΚΟΥΙΡ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ- ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ - ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ
ΟΣΟ ΜΑΣ ΠΑΤΑΝΕ ΘΑ ΑΠΑΝΤΑΜΕ, ΟΣΟ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΕΚΔΙΚΟΥΜΑΣΤΕ
αναρχική φεμινιστική συλλογικότητα aqua-tofana
https://aqua-tofana.espivblogs.net/
πηγή : https://aqua-tofana.espivblogs.net/2023/09/16…
Workshop: φτιάχνουμε στένσιλ συλλογικά
Την Τετάρτη 20/9 ελάτε να φτιάξουμε στένσιλ παρέα από τις 4μμ στο στέκι Καλιαρντών, να μοιραστούμε τις γνώσεις μας για ένα απλό και άμεσης δράσης εργαλείο σε μια προσπάθεια να εναντιωθούμε στις λογικές ανάθεσης και να συμμετέχουμε ενεργά όλα μας στον δρόμο. Τα στένσιλ και οι βαψιματικές είναι ένα μέσο να αποτυπώνουμε την οργή μας χαλώντας την καθαρότητα της πόλης, ένα εργαλείο κοινωνικής απεύθυνσης και ενδυνάμωσης. Προτάσσουμε την έμπρακτη και δημιουργική συμμετοχή από όλα στην συνύπαρξη στον δρόμο και επιδιώκουμε να μην μένουν στα χέρια των ίδων ατόμων συγκεκριμένες πρακτικές.
*Μετά το εργαστήρι θα παρευρεθούμε συλλογικά στην μικροφωνική συγκέντρωση στην πλ. Βικτωρίας στις 19:00 για την προπαγάνδηση της πορείας για τα 5 χρόνια από την δολοφονία του/της Ζακ/Zackieoh! https://athens.indymedia.org/event/91878/
*Την Πέμπτη 21/9 στις 19:00 ραντεβού στην γλάδστωνος
Αναρχική κουηρ συλλογικότητα Καλιαρντά
πηγή : email που λάβαμε στις 19 Σεπτεμβρίου 00h
Ζακ Κωστόπουλος: Πάντα παρών στη μνήμη και στον αγώνα
Πέρασαν ήδη πέντε χρόνια από τη μέρα που ο Ζακ Κωστόπουλος, η Zackie Oh, δολοφονήθηκε στην οδό Γλάδστωνος. Τη δολοφονία διέπραξαν δύο επιχειρηματίες που έσπευσαν να υπερασπιστούν την ιδιοκτησία τους και μια ομάδα μπάτσων της ομάδας ΔΙΑΣ που έσπευσε να συνδράμει τα αφεντικά της. Ηθικοί αυτουργοί υπήρξαν το ίδιο το ελληνικό κράτος και το κεφάλαιο, το σύστημα της εξατομίκευσης, του κοινωνικού κανιβαλισμού και της ταξικής υποτίμησης.
Η δολοφονία του Ζακ συμπύκνωσε όλο το ζόφο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας: Τη βία των αφεντικών και του κράτους. Τους "ευηπόληπτους πολίτες", έτοιμους να κατασπαράξουν κάθε αδύναμο και κατατρεγμένο που παρεκλίνει από την κανονικότητα. Την ανθρωποφαγία των ΜΜΕ που έσπευσαν να διαπομπεύσουν το νεκρό. Τον πόλεμο του κεφαλαίου κατά της ζωής και τον κοινωνικό εκφασισμό σε καιρό κρίσης. Γράφαμε τότε:
«Άλλος ένας θάνατος, άλλη μια δολοφονία στον ακήρυχτο πόλεμο που μαίνεται ακατάπαυστα στο κέντρο της αθηναϊκής μητρόπολης, στους δρόμους όπου οι κολασμένοι τρώνε τις σάρκες τους και οι ζωές των φτωχοδιάβολων κοστίζουν όλο και φθηνότερα. Άλλο ένα έγκλημα μέσα στον εντεινόμενο πόλεμο για την υπεράσπιση του πλούτου και την επιβολή του "νόμου και της τάξης". Άλλη μια ματωμένη σελίδα στη δολοφονική ιστορία των ιδιοκτητών αυτού του κόσμου. Άλλη μια στιγμή του πολέμου ενάντια στους "αόρατους", τους απόκληρους και τους απόβλητους της "μεταμνημονιακής Ελλάδας".»
Πέντε χρόνια αργότερα, ο πόλεμος αυτός μαίνεται αγριότερος από ποτέ και ο κατάλογος των θυμάτων του μεγαλώνει. Μόνο τους τελευταίους μήνες, δίπλα στο Ζακ, έχουν προστεθεί οι νεκροί των Τεμπών, οι πνιγμένοι μετανάστες της Πύλου, ο Αντώνης Καρυώτης στο λιμάνι του Πειραιά και ο Κώστας Μανιουδάκης στην Κρήτη.
Σε αυτή τη συγκυρία, η μνήμη του Ζακ, ενός αγωνιστή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του δικού μας στρατοπέδου, των ταξικών αγώνων για ζωή, δικαιοσύνη και ελευθερία, ενάντια στο σύστημα του θανάτου, της αδικίας και της καταπίεσης. Ταυτόχρονα, οι αγώνες αυτοί αφορούν και την υπεράσπιση της ίδιας της μνήμης του Ζακ. Γιατί όταν σκεφτόμαστε το λιντσάρισμα του Ζακ και τη μετά θάνατον διαπόμπευσή του από τα κυρίαρχα μέσα, δεν μπορούμε παρά να ανακαλέσουμε τα λόγια του Βάλτερ Μπένγιαμιν, και τα ιστορικά καθήκοντα που αυτά επιτάσσουν:
«...ούτε ακόμα και οι νεκροί δεν θα 'ναι ασφαλείς από τον εχθρό, εάν αυτός νικήσει.
Και ο εχθρός αυτός δεν έχει πάψει να νικά.»
Συμμετέχουμε - Στηρίζουμε τη διαδήλωση για τα 5 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ
Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου, οδός Γλάδστωνος, 19:00
Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)
5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΖΑΚ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ/ZACKIE OH!
Το μεσημέρι της 21ης Σεπτεμβρίου του 2018 διαπράχθηκε η βάναυση δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh! από ιδιοκτήτες μαγαζιών και μπάτσους στην οδό Γλάδστωνος, στο κέντρο δηλαδή της Αθήνας, παρουσία άπραγων θεατών. Το σώμα του Ζακ, αφού χτυπήθηκε άγρια ανάμεσα στα γυαλιά της βιτρίνας του μαγαζιού, συνέχισε να δέχεται κλωτσιές από τον κοσμηματοπώλη Δημόπουλο, τον φασίστα μεσίτη Χορταριά και μέλη του αστυνομικού σώματος ακόμα και αιμόφυρτο στο πλακόστρωτο, όπως είχε καταλήξει. Όταν διακομίστηκε στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός" ήταν ήδη νεκρός και δεμένος με χειροπέδες.
Ο κατά κόρον δημόσιος χώρος στον οποίο εκτυλίχθηκε η επίθεση, δηλαδή το κέντρο της πόλης, καθώς και οι δεκάδες μάρτυρες που δεν αντέδρασαν στο λιντσάρισμα επειδή 'δεν ήθελαν να ανακατευτούν', παρά μόνο κατέγραφαν με τα κινητά τους τη σκηνή, καταδεικνύουν το πόσο φυσικοποιημένη και οργανωμένη είναι η βία που αφορά τα 'άλλα' σώματα, τα αποκλεισμένα, τα περιθωριακά. Όλα αυτά τα βλέμματα κοινωνικής απάθειας απέναντι σε μια τόσο βάρβαρη επίθεση είναι αποτέλεσμα ενός βαθιά φοβικού και ρατσιστικού δικτύου που διαπερνά τη σημερινή κοινωνικοπολιτική συγκυρία, ενός συστήματος εγκατεστημένων αυτοματισμών βίας, κυριαρχίας και διαχωρισμών που κατασκευάζει όρια για να απομονώσει και να αποκλείσει σώματα και ζωές, ταξινομώντας τα σε περισσότερης, λιγότερης ή καμίας αξίας.
Όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του θύματος, 24 ώρες μετά το συμβάν, έγινε εμφανές και το πολιτικό πρόσημο της δολοφονίας, ενώ αναδείχθηκε με τον πιο έκδηλο τρόπο η παρρησία σωμάτων με συγκεκριμένες ταυτότητες στο δημόσιο χώρο: γκέι, οροθετικός, ακτιβιστής, αντιφασίστας, γιός μεταναστών, ντραγκ περφορμερ, ανασφάλιστος καλλιτέχνης, νέος σε πολλαπλή επισφάλεια είναι όλες ταυτότητες που συνδέονται και μπαίνουν στο στόχαστρο του φοβικού λόγου που δικαιολογεί τις πράξεις όσων ευθύνονται για το θάνατό του. Έτσι, τις ημέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία γίναμε μάρτυρες μιας μανιωδούς και απεχθούς προσπάθειας ξεπλύματος από τα κυρίαρχα μίντια, κατασκευάζοντας ένα προφίλ τοξικομανή κακοποιού για τον Ζακ, παρουσιάζοντάς τον ως θύτη και φιλήσυχου μαγαζάτορα για τον Δημόπουλο. Πρόκειται για μια στρατηγική που ακολουθήθηκε και στη δική, η οποία έγινε μετά από 4 χρόνια και κατέληξε στην αθώωση των μπάτσων δολοφόνων του Ζακ, σε κατ' οίκον περιορισμό για τον κοσμηματοπώλη και αποφυλάκιση του μεσίτη με περιοριστικούς όρους δύο μήνες μετά την καταδικαστική απόφαση.
Η δολοφονία της Zackie Oh! δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο βίαιο περιστατικό αλλά ένα ακόμα παράδειγμα κανονικοποιημένης βίας, δηλαδή βίας που, όχι μόνο συγκαλύπτεται, αλλά αναπαράγεται από το κρατικό καπιταλιστικό και πατριαρχικό σύμπλεγμα εξουσίας και τους θεσμούς του• μία ακόμα έκφανση του εκφασισμού της καθημερινής ζωής, του κοινωνικού κανιβαλισμού που πάντα εκτονώνεται στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, στους αδύναμους, στους διαφορετικούς, στους περιθωριακούς αυτού του κόσμου: από την δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά από το πλήρωμα του Blue Horizon, το κρατικό - καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη και το ναυάγιο της Πύλου και τη γυναικοκτονία στην Καλαμαριά από μπάτσο μέχρι τη δολοφονία της Άννας Ιβάνκα στον Άγιο Παντελεήμονα. Μια συστημική βία που εκφράζεται σε όλα τα πεδία της δημόσιας ζωής, από τα χερσαία και υδάτινα σύνορα μέχρι το δημόσιο χώρο της πόλης και τους πανεπιστημιακούς χώρους όπου οι παρενοχλήσεις, οι παραβιαστικες συμπεριφορές, οι τρανσφοβικές επιθέσεις και γενικότερα η θανατοπολιτική είναι η καθημερινότητα.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!
ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ
Η ZACKIE ΖΕΙ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας
Πέντε χρόνια χωρίς τον Ζακ/ZackieOh! Πέντε χρόνια οργής και θλίψης
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2018, στο κέντρο της Αθήνας μέρα μεσημέρι, λιτσαρίστηκε μέχρι θανάτου ο Ζακ Κωστόπουλος/η Zackie Oh! από μικροαστούς ιδιοκτήτες, ακροδεξιούς, αστυνομία και ΕΚΑΒ κάτω από την εκκωφαντική σιωπηρή συναίνεση περαστικών και την ομοφοβία και τοξικοφοβία μιας ολόκληρης κοινωνίας.
O Ζακ δολοφονήθηκε πολλαπλές φορές, μια φορά στο κέντρο της Αθήνας εκείνον το Σεπτέμβρη, αλλά και δεκάδες φορές εδω και πέντε χρόνια στα Μέσα Ενημέρωσης, στα κοινωνικά δικτυα από φασιστικούς λογαριασμούς και μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση της μνήμης του, σε μια προσπάθει συγκάλυψης της δολοφονία, σε μια προσπάθεια αντιστροφής της πραγματικότητα.
Η δολοφονια του Ζακ/Zackie Oh! δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά μία ακόμα έκφανση του εκφασισμού της καθημερινής ζωής, του κοινωνικού κανιβαλισμού που πάντα εκτονώνεται στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, στους αδύναμους, στους διαφορετικούς, στους περιθωριακούς αυτού του κόσμου.
Καλούμε-συμμετέχουμε στην πορεία Πέμπτη 21/09 στις 19:00, προσυγκέντρωση στη Γλάδστωνος.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ!
ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΛΗΣΤΕΙΑ
ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΊΑ
Η ZACKIE ΖΕΙ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ
Pasamontaña
ΥΓ. Αφίσα από το κάλεσμα του Justice for Zak/Zackie