Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023 στις 18.30
[Αθήνα] Εργατική διαδήλωση για την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Γεωργιάδη
Ακρίβεια ‒ Νέο εργασιακό νομοσχέδιο ‒ αυταρχισμός. Όλα για τα κέρδη των εργοδοτών
Τελικά, το μόνο φθηνό είναι η εργασία μας
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια - Αθήνα | 2103820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr
………………………………………………………………………………………..
Ακρίβεια ‒ Νέο εργασιακό νομοσχέδιο ‒ αυταρχισμός. Όλα για τα κέρδη των εργοδοτών.
Τελικά, το μόνο φθηνό είναι η εργασία μας
Η «νέα» παλιά κυβέρνηση είναι εδώ και συνεχίζει απρόσκοπτα το έργο της. Εδώ και δύο χρόνια βλέπουμε κάθε μήνα το εισόδημά μας να διαρκεί όλο και λιγότερο. Ο πληθωρισμός στα είδη πρώτης ανάγκης και της ενέργειας καλπάζει και αυξάνει το κόστος ζωής. Φαγητό, ρεύμα, βενζίνη πωλούνται σε τιμές δυσανάλογες των αμοιβών μας, «σπάζοντας» τα αντίστοιχα φράγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών με μισθούς διπλάσιους, ενώ από τον Σεπτέμβριο αναμένονται και νέες ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά. Η προεκλογική «αύξηση» στον βασικό μισθό (περίπου 30 ευρώ καθαρά) δεν ήταν αύξηση, αλλά κακόγουστη προεκλογική φάρσα σε βάρος μας.
Χωρίς καμία αξία είναι για κυβέρνηση και εργοδότες η αξιοπρέπεια και η ασφάλειά μας. Στο πλαίσιο που έχει διαμορφώσει ο ν. Χατζηδάκη με τη διάλυση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, τη νομιμοποίηση παράνομων απολύσεων και την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Από τα «δικά» μας αδήλωτα και παράνομα 10ωρα και 12ωρα, απαγόρευση κοινωνικοποίησης στους χώρους εργασίας, παρακράτηση δεδουλευμένων, μη απόδοση αδειών ασθενείας και φυσικά η (αγαπημένη στον κλάδο) αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά ορισμένων αφεντικών μέχρι τα ακραία φαινόμενα που αναφέρθηκαν το καλοκαίρι σε άλλους εργασιακούς χώρους: ξυλοδαρμοί εργαζομένων που ζητούν τα δεδουλευμένα τους και εργασία σε αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες στη θάλασσα και στους δρόμους του καύσωνα.
Τώρα, έρχεται να προστεθεί και το νέο σχέδιο νόμου της κυβέρνησης περί «διαφανών και προβλέψιμων όρων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Με πρόσχημα τη συμμόρφωση στην κοινοτική οδηγία 2019/1152 η κυβέρνηση θεσμοθετεί νέα δώρα στα αφεντικά, ώστε να προστατέψει και να αυξήσει την κερδοφορία των επιχειρήσεων, να δημιουργήσει ένα πεδίο εργασιακής και κοινωνικής ισοπέδωσης, χωρίς δικαιώματα για τους εργαζόμενους, χωρίς υποχρεώσεις για τους εργοδότες. Αυτό διαφημίζουν για να έρθουν… οι περιβόητοι επενδυτές. Η έμμεση επέκταση του 8ωρου σε 13ωρο με την παράλληλη απασχόληση σε πάνω από έναν εργοδότη είναι ένας εμπαιγμός στις καθημερινές μας ανάγκες. Ένας εργαζόμενος που θα εκμεταλλευτεί αυτό το «δικαίωμα» που όλο χαρά ανακοίνωσε ο υπουργός Εργασίας Άδωνις Γεωργιάδης θα αμείβεται με το αστρονομικό ποσό των 1.083 ευρώ. Στις 13 ώρες εργασίας προστίθεται και ο χρόνος του διαλείμματος, αφού βάση του ν. Χατζηδάκη δεν υπολογίζεται ως εργάσιμος, οπότε καταλήγει ο εργαζόμενος να είναι όλη την ημέρα «στο πόδι». Εργοδότες που διαθέτουν δύο ή παραπάνω εταιρείες ήδη τρίβουν τα χέρια τους στην ιδέα απασχόλησης του ίδιου εργαζόμενου σε διαφορετικές επιχειρήσεις του Ομίλου, ώστε να γλιτώσουν την καταβολή υπερωριών. Ολοήμερη εργασία για απολαβές που με το ζόρι καλύπτουν τις βασικές μας ανάγκες, αυτός είναι ο εργασιακός μεσαίωνας που θα ενταθεί με το νομοσχέδιο-έκτρωμα.
Μετά το 8ωρο, επόμενος στόχος τους το 5ήμερο. Με αρχή τις επιχειρήσεις συνεχούς παραγωγής ή επιχειρήσεις με δυνατότητα λειτουργίας 6 και 7 ημέρες με σύστημα βαρδιών, επιχειρείται η θέσπιση της δυνατότητα του εργοδότη να απασχολεί τους εργαζόμενους και 6η ημέρα, με προσαύξηση 40%. Αντί για προσλήψεις (μην και πέσει η ανεργία κάτω από το 10% και χρειαστεί να επανέλθουν οι 3ετίες), εξόντωση των εργαζομένων και κέρδος για τους βιομηχάνους, Παράλληλα, απαλλάσσει τις επιχειρήσεις (όχι μόνο αυτές για τις οποίες προβλέπει την 6ήμερη εργασία, αλλά όλες όσες χρησιμοποιήσουν την ψηφιακή κάρτα εργασίας) από την έγκαιρη δήλωση αλλαγών ή τροποποιήσεων στα ωράρια εργασίας, ενώ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας δεν θα είναι απαραίτητη η αίτηση του εργαζόμενου, αλλά θα αρκεί η εντολή του εργοδότη. Οι συμβάσεις μας γίνονται λευκή επιταγή στα χέρια κάθε αφεντικού και όλοι κατανοούμε ότι το δηλωμένο ωράριο θα γίνει σιγά-σιγά από υποχρεωτικό ενδεικτικό.
Το νέο νομοσχέδιο όμως δεν σταματά εδώ: με την εισαγωγή συμβάσεων μηδενικού χρόνου δημιουργεί εργαζόμενους που δεν ξέρουν πού, πότε και αν θα έχουν δουλειά. Το μόνο που θα καθορίζει η σύμβαση αυτή είναι η αμοιβή, ενώ ο χρόνος, η διάρκεια και η τοποθεσία της εργασίας μένουν ανοικτά. Η μόνη εξασφάλιση που έχει ο εργαζόμενος είναι η «έγκαιρη» ειδοποίησή του. Εμμέσως καταργούνται μια σειρά από βασικά δικαιώματα, όπως η άδεια ή το επίδομα ασθενείας, και δημιουργείται μια δεξαμενή εργαζομένων σε καθεστώς ομηρίας, ώστε να μπορέσει η «υγιής επιχειρηματικότητα» να συρρικνώσει το μισθολογικό κόστος και να παρουσιάσει κέρδη για τα αφεντικά λειτουργώντας ακόμα και απεργοσπαστικά. Ο συνδυασμός των παραπάνω μέτρων είναι εφιαλτικός και αφήνει τον εργαζόμενο κυριολεκτικά στην τύχη του: πάντα διαθέσιμος, με ελάχιστα θεμελιωμένα δικαιώματα, χωρίς να μπορεί να υπολογίσει ούτε τον ελεύθερό του χρόνο. Ενδέχεται να εργαστεί από 0 έως και 78 ώρες την εβδομάδα, χωρίς να γνωρίζει πότε, πού και αν. Η αμοιβή για 6ήμερη 13ωρη εργασία, 349 ευρώ μεικτά μαζί με την προσαύξηση. Την άλλη εβδομάδα, αν μπορεί ακόμα να σταθεί, βλέπουμε. Αλλιώς σειρά έχει ο επόμενος.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πόσο εξοργιστικά είναι τα μέτρα αυτά για τον κόσμο της εργασίας και προχωρά σε αυτά με πλήρη συνείδηση. Γι' αυτό άλλωστε συμπληρώνει αυτά τα μέτρα σύγχρονης δουλείας με νέους περιορισμούς στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και στο δικαίωμα στην απεργία. Νέες ποινές φυλάκισης, αλλά και εξαντλητικές χρηματικές ποινές απειλούν τους απεργούς που θα περιφρουρήσουν τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες τους. Η κυβέρνηση εδώ πρωτοτυπεί και δείχνει τις πραγματικές της διαθέσεις αφού, για πρώτη ίσως φορά, ορίζεται ελάχιστη και όχι μέγιστη ποινή για το «παράπτωμα», σε αντίθεση δηλαδή με ό,τι ισχύει ακόμα και για τα πιο σοβαρά ποινικά αδικήματα κατά της ζωής και της ελευθερίας. Για την κυβέρνηση φαίνεται τίποτα δεν είναι πιο απεχθές από εργαζόμενους που διεκδικούν και δεν υποτάσσονται. Το παράδειγμα του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων είναι εξάλλου πρόσφατο και ενδεικτικό.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αφήσουμε αυτές τις θηριωδίες αναπάντητες. Ο Σύλλογός μας, σε συνεργασία με άλλα ταξικά σωματεία και εργατικές συλλογικότητες, διοργανώνει παρέμβαση και διαδήλωση στις 14 Σεπτεμβρίου με πρόταση την ΚΗΡΥΞΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου. Αν δεν τους σταματήσουμε τώρα σύντομα θα δούμε τα μέτρα αυτά να επεκτείνονται παντού.
Όλα τα παραπάνω κάνουν ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη ενίσχυσης των εργατικών σωματείων. Τα σωματεία είναι η συλλογική μας φωνή, η μόνη που μπορεί να μιλήσει για εμάς και τα δικά μας προβλήματα. Τα σωματεία μπορούν δώσουν συλλογικό αγώνα για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και να ακυρώσουν το νομοσχέδιο αυτό πριν ψηφιστεί (δεν είναι τυχαίο που επιλέχθηκε αυτό ως ένα από τα πρώτα της νέας κυβέρνησης). Αλλά για να το κάνουν αυτό, χρειάζονται τη δική μας ενεργή συμμετοχή και στήριξη.
Ο ΣΥΒΧΨΑ θα συμμετάσχει ενεργά στις συζητήσεις και στον συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και εργατικών συλλογικοτήτων, απέναντι στο νομοθετικό έκτρωμα που σχεδιάζεται. Ο συντονισμός καλεί σε Εργατική Διαδήλωση για την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Γεωργιάδη την Πέμπτη 14/9 στις 18:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Ο Σύλλογός μας επίσης προετοιμάζεται για τις εκλογές και καλεί σε Εκλογο-απολογιστική Συνέλευση στις 22/10. Η μεγάλη συμμετοχή σε αυτή αλλά και σε όλες τις υπόλοιπες δράσεις και διαδικασίες είναι απαραίτητο βήμα για την ενίσχυση του Συλλόγου ενόψει των μεγάλων δυσκολιών που θα αντιμετωπίσουμε. Κουβεντιάζουμε στους χώρους δουλειάς, ενημερώνουμε συναδέλφους για τις δράσεις του Συλλόγου και παίρνουμε μέρος στις συζητήσεις και τις διαδικασίες. Ο Σύλλογος είμαστε εμείς, οι άνθρωποι του κλάδου και μόνο με τη δική μας ενεργή συμμετοχή μπορούμε να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί. Ο υπουργός ‒αφεντικό άλλωστε στον κλάδο‒ δηλώνει πως «αφουγκράστηκε τον κόσμο της εργασίας» για να σχεδιάσει το νομοσχέδιο αυτό και όλοι ξέρουμε από ποιους συγκροτείται ο δικός τους κόσμος. Αφού δεν θέλουν αυτοί να μας αφουγκραστούν, θα τους υποχρεώσουμε ΕΜΕΙΣ να μας ακούσουν.
- Συσπειρωνόμαστε στον Σύλλογο και στα επιχειρησιακά σωματεία του κλάδου
- Συμμετέχουμε στην Εκλογο-απολογιστική Συνέλευση Κυριακή 22/10 στις 11.00 π.μ. και συμμετέχουμε στις Εκλογές του Συλλόγου (Πέμπτη 2/11 και Παρασκευή 3/11)
- Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας ‒ υπογραφή ΤΩΡΑ Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
- 8 ώρες είναι ήδη πολλές. Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους.
- Να αποσυρθεί το αντιδραστικό σχέδιο νόμου για τα εργασιακά.
- Μας κήρυξαν τον πόλεμο, απάντηση ο αποφασιστικός ταξικός πόλεμος των εργαζομένων. Βάζουμε τα εργατικά συμφέροντα πάνω από τα κέρδη τους!
Όλοι/ες στην Εργατική Διαδήλωση για την απόσυρση
του αντεργατικού νομοσχεδίου Γεωργιάδη
την Πέμπτη 14/9 στις 18:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος
ceb1cebdceb1cebacebfceb9cebdcf89cf83ceb7_cea3cea5ce92cea7cea8ce91_cea3ceb5cf80cf84_2023Λήψη
ceb1cebdceb1cebacebfceb9cebdcf89cf83ceb7_cea3cea5ce92cea7cea8ce91_cea3ceb5cf80cf84_2023Λήψη
ΑΘΗΝΑ| 14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 18:30 ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 5ΗΜΕΡΟ-8ΩΡΟ!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ! Να οργανώσουμε την πάλη μας! Όλοι στον δρόμο! Να παρθούν πρωτοβουλίες για τον μαζικό ξεσηκωμό των εργαζομένων, για ΜΑΖΙΚΟ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ!
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 5ΗΜΕΡΟ-8ΩΡΟ!
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!
- ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
- ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ!
- ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
18:30 ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
Ταξική Πορεία
Εργατική διαδήλωση ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, τους αντεργατικούς νόμους και την εργοδοτική τρομοκρατία
Οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι συνεχίζουν να πληρώνουν με το αίμα τους τη διατήρηση και αναπαραγωγή του βάρβαρου εκμεταλλευτικού και καταπιεστικού συστήματος, που καταδυναστεύει, δολοφονεί, εξαθλιώνει και καταστρέφει τις κοινωνίες και τον φυσικό κόσμο. Αυτό μαρτυρούν οι δεκάδες δολοφονίες εργατών στα κάτεργα της σύγχρονης δουλείας. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα οι χιλιάδες νεκροί λόγω της εγκληματικής διαχείρισης της πανδημίας, τα δεκάδες θύματα του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δολοφονημένοι Ρομά από τα ένστολα καθάρματα της ΕΛΑΣ, οι εκατοντάδες δολοφονίες μεταναστών και προσφύγων στα υδάτινα και χερσαία σύνορα της Ευρώπης Φρούριο. Αυτό καταδεικνύουν τα απανθρακωμένα σώματα προσφύγων στον Έβρο οπως και η καμένη γη από τη Ροδόπη ως την Πάρνηθα, τα νεκρά ζώα, οι στάχτες εκεί που υψώνονταν δάση. Αυτό καταμαρτυρά η φρίκη που βίωσε και συνεχίζει να βιώνει αυτή τη φορά η Θεσσαλία. Η ασύλληπτη καταστροφή που επικρατεί στην περιοχή είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να υπολογιστεί το μέγεθός της ακόμα, μετά και από τόσες μέρες. Ολόκληρες περιοχές του θεσσαλικού κάμπου βρίσκονται σκεπασμένες από νερό και λάσπη, ενώ χωριά του Πηλίου έχουν κυριολεκτικά καταστραφεί ή έχουν βρεθεί στη θάλασσα. Ο,τι συγκροτούσε τη ζωή ενός τόπου έχει εξαφανιστεί, σπίτια, σχολεία, κέντρα υγείας, χωράφια. Αμέτρητος αριθμός ζώων πνίγηκαν. Ενώ ακόμα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των νεκρών ανθρώπων αλλά και των αγνοουμένων.
Η κρατική και καπιταλιστική επίθεση σε όλες τις πτυχές της ζωής ειναι αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του συστήματος και οξύνεται όλο και περισσότερο, επιδιώκοντας να στερήσει από την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κάθε προοπτική αντίστασης και παράλληλα να ξεριζώσει κάθε δικαίωμα που έχει κερδηθεί τους προηγούμενους δύο αιώνες από το εργατικό κίνημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια στιγμή που η ανεργία γιγαντώνεται, η μακρά λίστα των θανάτων των εργαζομένων όλο και μεγαλώνει. Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που υποβαθμίζονται συνεχώς περιγράφουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τους όρους εκμετάλλευσης που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της ζωής μας. Μέσα σε αυτή την συνθήκη η κυβέρνηση προωθεί νέο εργασιακό νομοσχέδιο που επιτρέπει τη 13ωρη εργασία, την απασχόληση σε δύο εργοδότες και την 6ήμερη εργασία, νομιμοποιεί την ελαστικοποίηση στους χώρους δουλειάς (συμβάσεις "μηδενικών ωρών") ενώ επιτίθεται ακόμη περαιτέρω στην απεργία με την εισαγωγή ποινών φυλάκισης και χρηματικών προστίμων χιλιάδων ευρώ για τους απεργούς που αντιστέκονται στην απεργοσπασία. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος όχι μόνο δεν ενισχύει το ΕΣΥ αλλά αφήνει όλο και περισσότερο το δημόσιο σύστημα υγείας "στη μοίρα του" υποχρηματοδοτώντας το, ενώ παράλληλα ολοένα και περισσότερο πλασάρεται η ιδιωτική ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Η ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ λοιπόν επιβάλλεται αργά μα καθοριστικά σαν τη μοναδική εναλλακτική. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στα βασικά κοινωνικά αγαθά όπως τα καύσιμα, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση, το ψωμί, το λάδι κτλ. και η απάνθρωπη συνθήκη των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών έρχονται να οξύνουν περαιτέρω τις ήδη δυσβάσταχτες συνθήκες ζωής κι επιβίωσης της κοινωνικής βάσης.
Ταυτόχρονα η κρατική καταστολή εντείνεται για να ανακόψει τους αυριανούς ξεσηκωμούς που κυοφορούνται μέσα σε μια αβίωτη πραγματικότητα, όπου το χρεοκοπήμενο σύστημα δεν έχει να υποσχεθεί τίποτα άλλο παρά ερημοποίηση, αποκαΐδια, εξαθλίωση και θάνατο και εκδηλώνεται με τις συνεχείς επιθέσεις στους κατειλημμένους χώρους ζωής και αγώνα, το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια, με τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας, τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών και τις κρατικές δολοφονίες.
Η διαιώνιση της εξουσίας και των κερδών των οικονομικών και πολιτικών αφεντικών περνά μέσα από την όξυνση της εκμετάλλευσης των φτωχών και των πληβείων, τη λεηλασία της ζωής μας και τη φίμωση και καταστολή όλων όσοι αρνούνται να αποδεχτούν αυτή τη βαρβαρότητα ως τη μόνη προοπτική. Τη βαρβαρότητα όπου πρόσφυγες και μετανάστες είτε θα πνίγονται κατά εκατοντάδες είτε θα φυλακίζονται στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης είτε θα βρίσκονται κυνηγημένοι από μπάτσους και φασιστικά τάγματα εφόδου στον Έβρο και μέσα στις πόλεις, εξαθλιωμένοι και αποκλεισμένοι από αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες άνθρωποι θα δολοφονούνται στα τρένα λόγω των κρατικών δολοφονικών πολιτικών με την παντελή έλλειψη ελέγχου και συντήρησης των δικτύων και της επικοινωνίας μεταξύ των αμαξοστοιχιών, ή θα πεθαίνουν πάνω σε καρότσες ή μέσα στα σπίτια τους περιμένοντας ώρες ένα ασθενοφόρο για να μεταβούν σε νοσοκομείο. Τη βαρβαρότητα όπου δεκάδες εργάτες δεν θα επιστρέφουν ποτέ από το μεροκάματο γιατί η ζωή τους μετριέται από τα αφεντικά και στους υπολογισμούς τους κοστίζει λιγότερο από τη συντήρηση μιας σκαλωσιάς.
Απέναντι σε αυτήν τη συνθήκη της γενικευμένης επίθεσης, λεηλασίας και καταστροφής, απαιτείται μια πλατιά κοινωνική αφύπνιση και μια συνολική κοινωνική κριτική του αδιέξοδου και χρεωκοπημένου συστήματος, το ξεπέρασμα της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της αδράνειας, το δυνάμωμα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, η συγκρότηση αυτοοργανωμένων, αντιθεσμικών μετώπων αντίστασης και η δημιουργία κάθε δυνατού αναχώματος σε κάθε σημείο που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα. Απέναντι στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι ελίτ της εξουσίας και του πλούτου, υπάρχει η επιλογή της συλλογικής αντίστασης και του αγώνα. Να τους θυμίσουμε τι μπορεί να συμβεί όταν η κοινωνία των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων ανθρώπων παίρνει την κατάσταση στα χέρια της και αντιστέκεται μαζικά και μαχητικά στους σχεδιασμούς τους. Αν μένει κάτι ακόμα να σωθεί από τη φρίκη και τη βαρβαρότητα που μας καταδικάζει το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, αυτό βρίσκεται στα δικά μας χέρια. Η μόνη λύση για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για έναν κόσμο που η ζωή μας δεν θα παζαρεύεται και δεν θα εξαρτάται από τους υπολογισμούς των κυρίαρχων, για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια, λεηλασία της φύσης, ξεριζωμό, αρρώστιες και θάνατο είναι η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΌΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία, παιδεία, στέγαση, τροφή
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ - ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ:
ΠΕΜΠΤΗ 14/9, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ, 18.30
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση | Τοπικός Συντονισμός Αθήνας
πηγή : email που λάβαμε στις 13 Σεπτεμβρίου 22h
Κείμενο για το ν/σ: https://t.co/oXuUUM9TdI
Εργατική Διαδήλωση Πέμπτη 14/9 πλ.Κλαυθμώνος 18.30
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΩΡΑΡΙΩΝ
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση
πηγή : https://twitter.com/Diarkis_Agonas/status/170…
Κάλεσμα στην εργατική διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο - Πέμπτη 14/9
Η κυβέρνηση της ΝΔ κατέθεσε σήμερα, 13-09-2023, το νέο έκτρωμα στις επιτροπές της Βουλής με στόχο να ψηφιστεί την επόμενη εβδομάδα. Η κίνηση αυτή αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη, ότι η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης δεν υπολογίζει ούτε τις ανθρώπινες ζωές, ούτε τον πόνο και τη δυστυχία που έχει πνίξει ολόκληρους νομούς της χώρας μας.
Όλοι/ες στην Εργατική Διαδήλωση που διοργανώνουν πρωτοβάθμια σωματεία για την απόσυρση του αντεργατικού νομοσχεδίου Γεωργιάδη την Πέμπτη 14/9 στις 18:30 στην πλατεία Κλαυθμώνος
Προετοιμάζουμε απεργιακή απάντηση από κοινού με ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και σωματεία
- Να αποσυρθεί το αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει 13 ώρες εργασία την ημέρα - 78 ώρες την εβδομάδα!
- Δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε !
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών
Όχι άλλα βήματα πίσω! Μαζικός δυναμικός αγώνας ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο [Διαδ.14 / 9 Πλ. Κλαυθμώνος 18:30]
από Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Όχι άλλα βήματα πίσω! Μαζικός δυναμικός αγώνας ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο - Συμμετέχουμε στηρίζουμε την εργατική διαδήλωση που διοργανώνουν πρωτοβάθμια σωματεία και εργατικά σχήματα [Πέμπτη 14/9 πλ.Κλαυθμώνος 18:30]
Όχι άλλα βήματα πίσω! Μαζικός δυναμικός αγώνας ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο
Ασφαλώς και δεν προκαλεί καμιά έκπληξη η νέα επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα που έχει δρομολογήσει για το αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ήταν άλλωστε σαφές ότι αυτό που η ίδια διαφήμιζε ως μια από τις «σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις» της προηγούμενης της θητείας, η νομιμοποίηση του 10ώρου και της απλήρωτης υπερωρίας καθώς και ο δραστικός περιορισμός του δικαιώματος στην απεργία από τον τότε υπουργό εργασίας Κ. Χατζηδάκη, αποτελούσε τμήμα μιας εν εξελίξει ευρύτερης ταξικής αναδιάρθρωσης. Μιας αναδιάρθρωσης μάλιστα που δεν αφορά μόνο τον καθεαυτό εργασιακό τομέα, αλλά συνδέεται στενά και περιλαμβάνει μια σειρά «παρεμβάσεων» σε κεντρικά επίπεδα του ταξικού ανταγωνισμού: από την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων σε υγεία, παιδεία, μεταφορές και την κλιμάκωση των κατασταλτικών πολιτικών (νέα ποινική νομοθεσία), ως την εμβάθυνση της εμπλοκής της Ελλάδας στον πόλεμο στην Ουκρανία και τις νέες συμφωνίες επέκτασης των αμερικανονατοϊκών βάσεων. Μια αναδιάρθρωση δομική λοιπόν που ως τέτοια δεν είναι στενά εγχώρια, αλλά έκφραση των γενικότερων στρατηγικών της ΕΕ - ο τίτλος άλλωστε του νομοσχεδίου είναι χαρακτηριστικός- και του ευρωατλαντικού μπλοκ, στην εποχή της κρίσης και της επανόδου της «αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας», στην εποχή της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ανόδου του ακροδεξιάς.
Πίσω από τον φαινομενικά ουδέτερο τίτλο « Ενσωμάτωση οδηγίας του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του συμβουλίου Ε.Ε για διάφανους και προβλέψιμους όρους εργασίας» που φέρει το νομοσχέδιο, οι στοχεύσεις κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ για τη θωράκιση και την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου προβάλλουν καθαρά. Για μια ακόμη φορά οι εκμεταλλευόμενες τάξεις θα κληθούν μέσω νέων αντιπρολεταριακών τομών να «πληρώσουν την κρίση», να θυσιαστούν δηλαδή στον βωμό των επενδυτικών αναπτυξιακών στρατηγικών του κεφαλαίου, στον ίδιο ακριβώς βωμό που μόνο φέτος εξόντωσε δεκάδες εργάτες/ τριες στους χώρους δουλειάς, σκότωσε, έπνιξε και έκαψε εκατοντάδες ακόμα ανθρώπους στα Τέμπη, στην Πύλο, στη Δαδιά, στη Θεσσαλία, στα λιμάνια, ενώ κατέστρεψε μαζικά ανεκτίμητης αξίας οικοσυσυστήματα.
Ειδικότερα, το αντεργατικό νομοσχέδιο του ακροδεξιού υπουργού Εργασίας Α. Γεωργιάδη εμβαθύνει την ποινικοποίηση και την καταστολή των ταξικών αγώνων και διεκδικήσεων. Με στόχο το τσάκισμα των απεργιών και των πολιτικών - ταξικών παρεμβάσεων, το νομοσχέδιο προβλέπει ποινές φυλάκισης και βαριά πρόστιμα για καταλήψεις κτιρίων και περιφρούρηση των εργατικών κινητοποιήσεων. Για να έχουμε μια εικόνα τι σημαίνουν όλα αυτά πρακτικά, αρκεί να αναλογιστούμε πόσο θα αναβάθμιζαν την επίθεση οι παραπάνω ρυθμίσεις στους - έτσι κι αλλιώς χτυπημένους από την καταστολή - εργατικούς απεργιακούς αγώνες της πρόσφατης περιόδου (Μαλαματίνα, Ε Food, Wolt, Cosco κ.α). Εκτός από κατασταλτική, η επίθεση στον κόσμο της εργασίας που σηματοδοτεί το νομοσχέδιο είναι και βαθιά ιδεολογική. Επιχειρείται η μετατροπή του «απεργοσπάστη» από φιγούρα λαομίσητη και περιθωριακή, φιγούρα που συγκενυρώνει την κοινωνική χλεύη και αποδοκιμασία, σε «ιερή αγελάδα», σε πρότυπο του «χρηστού και ηθικού εργαζομένου» κατά τα λεγόμενα του υπουργού. Επιχειρείται έτσι κάτι βαθύτερο : η απονοηματοδότηση των σκληρών κοινωνικών και ταξικών αγώνων που δόθηκαν στην μεταπολίτευση, η επικράτηση ενός νέου αφηγήματος για την ίδια την ιστορία των αγώνων και η εδραίωση εντέλει της ακροδεξιάς/ νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής ηγεμονίας που θα κανονικοποιεί τη φτώχεια, τις ταξικές ανισότητες, την κρατική βία και την κοινωνική αδικία.
Το νομοσχέδιο βέβαια δεν περιορίζεται μόνο σε κατασταλτικού τύπου διατάξεις. Ως συνέχεια των μνημονιακών δεσμεύσεων και των επιταγών του ΣΕΒ και της ΕΕ για τις «βέλτιστες πολιτικές ανταγωνιστικότητας στην αγορά εργασίας», διαμορφώνει συνθήκες ακόμα μεγαλύτερης κερδοφορίας του κεφαλαίου και υποτίμησης της εργατικής τάξης ως ακόμα πιο φθηνό εξάρτημα και ευέλικτο δυναμικό χωρίς δικαιώματα. Συνοπτικά το νομοσχέδιο προβλέπει : 13 ώρες δουλειάς την ημέρα ή 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα σε πάνω από έναν εργοδότη, συμβάσεις μηδενικών ωρών, απλήρωτες υπερωρίες, ενώ καταργεί το 5ήμερο στη βιομηχανία και ειδικότερα στις επιχειρήσεις με εναλλασσόμενες βάρδιες συνεχούς λειτουργίας, στρώνοντας έτσι το έδαφος και για άλλους τομείς. Ο υπουργός Εργασίας μαζί με τα συστημικά ΜΜΕ, υπό το άγρυπνο βλέμμα και την καθοδήγηση Αμερικάνων επικοινωνιολόγων ειδικών στο να βαφτίζουν το κρέας ψάρι, προβαίνουν καθημερινά σε μια εκστρατεία διαστρέβλωσης της αλήθειας, διατυπώνοντας ψέματα και μισές αλήθειες ώστε να παρουσιάσουν το ν/σ σαν φιλεργατικό. Η ανάγκη των εργαζομένων για αύξηση των ωρών εργασίας που προκύπτει ως στυγνός εκβιασμός εξαιτίας του χαμηλού βασικού μισθού που δεν αρκεί ούτε για τα βασικά την ώρα που το κύμα ακρίβειας τσακίζει το λαϊκό εισόδημα, παρουσιάζεται εντέχνως σαν ελεύθερη επιλογή του εργαζομένου, αντίστοιχα όπως η απάτη του «καλαθιού της νοικοκυράς» παρουσιαζόταν από τον ίδιο γκεμπελίσκο της κυβέρνησης ως η λύση για τις ανατιμήσεις.
Ελεύθερη επιλογή είχε άραγε ο εργάτης στην ΕΒΓΑ που δούλευε 12ωρα συνεχή και πέθανε πάνω στη μηχανή; Ελεύθερη επιλογή είχε ο εργάτης στα Ναυπηγεία Ελευσίνας που δούλευε ντάλα μεσημέρι και πέθανε; Ή μήπως ελεύθερη επιλογή είχε ο Μιχάλης που ξεψύχησε στο παρκάκι της Καλλιθέας επειδή υποχρεώθηκε εν μέσω καύσωνα να εργαστεί;
Σε κάθε περίπτωση, για τις προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, για τον ελεύθερο χρόνο και για την ψυχική και σωματική υγεία του εργαζόμενου λαού η εφαρμογή του ν/σ και η θεσμοθετημένη αύξηση του χρόνου εργασίας -στα όρια, και πάνω, της ανθρώπινης αντοχής - που αυτή σηματοδοτεί θα είναι εξοντωτική. Αξίζει δε να σημειώσουμε ότι θα οδηγήσει αναπόφευκτα όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ανειδίκευτης εργατικής τάξης και ειδικά της νεολαίας σε ένα κύμα «εποχιακής μετανάστευσης» ή αλλιώς σε « φθηνό εργατικό δυναμικό» σε χώρες κυρίως της βόρειας Ευρώπης, ενώ θα αυξήσει νομοτελειακά το άγχος και τα ψυχικά νοσήματα στους κόλπους της, ωθώντας τους εργαζόμενους/ες ακόμα και σε εξαρτησιογόνες ουσίες που «φτιάχνουν» τη διάθεση και αυξάνουν την ενέργεια ώστε να «αντιμετωπιστεί» η καθημερινότητα και να βγει η βάρδια.
Συνοψίζοντας, το επερχόμενο νομοσχέδιο ως επιστέγασμα και συνάμα κορύφωση όλων των αντεργατικών πολιτικών των τελευταίων ετών θα σημάνει την επιβολή ενός είδους εργασιακού μεσαίωνα, την επιβολή μια συνθήκης αποσυγκρότησης της εργατικής τάξης και δομικού χτυπήματος του εργατικού κινήματος. Για αυτό και πρέπει να βρει απέναντι του την οργανωμένη, μαζική και συγκρουσιακή παρουσία του ταξικού παράγοντα, την μοναδική ικανή συνθήκη που μπορεί στην πράξη να ακυρώσει και να καταργήσει νόμους και διατάγματα, ανοίγοντας δρόμους για πραγματικές ταξικές κατακτήσεις και νίκες, για όλα εκείνα δηλαδή που διαμορφώνουν τους όρους για τις κοινωνικές και ταξικές εξεγέρσεις και επαναστάσεις που έχει ανάγκη η εποχή μας!