kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση για το κρατικό έγκλημα στην Πύλο

Πάτρα / Συγκέντρωση για το κρατικό έγκλημα στην Πύλο / Πανελλαδική μέρα δράσης Πέμπτη 13.7

Συγκέντρωση: Πέμπτη 13.7, στις 20:00, στην πλατεία Γεωργίου

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΘΑΝΑΤΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Τα ξημερώματα της Τετάρτης 14/6 στα ανοιχτά της Πύλου σκάφος με εκατοντάδες επιβαίνοντες μετανάστες/στριες ανατρέπεται με αποτέλεσμα πολλοί/ές από αυτούς/ές να βρουν τραγικό θάνατο πνιγμένοι/ες στη Μεσόγειο και άλλοι/ες τόσοι/ες να αγνοούνται. Το δυστύχημα αυτό έρχεται να προστεθεί σε αμέτρητα ακόμα ανάλογου βεληνεκούς απάνθρωπα γεγονότα τα τελευταία χρόνια με θύματα μετανάστες/στριες. Αποτυπώνεται με αυτόν τον τρόπο στη πράξη η ουσία της ρατσιστικής θανατοπολιτικής του ελληνικού κράτους και κατ' επέκταση της Ε.Ε και της FRONTEX, με τα καθημερινά push-backs και τη σκόπιμη τακτική μη επέμβασης του λιμενικού σε υπερφορτωμένες λέμβους, με τους θανάτους παιδιών στον Έβρο αλλά και με τη στέρηση της ελευθερίας και τον εγκλεισμό χιλιάδων ψυχών στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Υπεύθυνοι για τη συνεχή αυτή υποβάθμιση της ζωής όλων αυτών των ανθρώπων και κατ' επέκταση των κρατικών-καπιταλιστικών δολοφονιών στα σύνορα και τις θάλασσες δεν είναι άλλοι από αυτούς που προκαλούν τον ξεριζωμό τους από τους τόπους τους εξ' αρχής. Η συστηματική υποβάθμιση των περιοχών της Μέσης Ανατολής για την εξασφάλιση των πετρελαιοπηγών και των εμπορικών διόδων προς όφελος του κεφαλαίου, η χρόνια εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και του ορυκτού πλούτου της Αφρικής, καθώς και οι συνεχείς διεκδικήσεις των αντιμαχόμενων μπλοκ εξουσίας που συχνά οδηγούν σε εμφύλιες πολεμικές συρράξεις ή επεμβάσεις των ισχυρών κρατών για την εγκαθίδρυση φιλικά προσκείμενων σε αυτά καθεστώτων, συνθέτουν μια αμείλικτη κοινωνική πραγματικότητα εμποτισμένη με θάνατο, εκτοπισμό, φτώχεια και καταπίεση. Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη συμφωνία που έχει συνάψει με το τουρκικό κράτος για τη διαχείριση των μεταναστευτικών αυτών ροών, "κλείνει" ουσιαστικά τη δίοδο των μεταναστών/στριών προς τη Δυτική Ευρώπη ορίζοντας την περιφέρεια της (κατά συνέπεια και το ελληνικό κράτος) ως τον τόπο εγκλωβισμού όλων αυτών των ανθρώπων είτε στα χερσαία σύνορά της (όπως συμβαίνει με τον Έβρο από τους δεκάδες παγιδευμένους ανθρώπους μέχρι τα νεκρά μικρά παιδιά) είτε στα θαλάσσια.

Αυτή τη συνθήκη εξυπηρετεί και η ακόμα σκληρότερη πολιτική της Ε.Ε. για τη δυσκολία χορήγησης ασύλου, καθιστώντας τη δυνατή σε όλο και λιγότερους ανθρώπους πετώντας στη κυριολεξία τους/τις υπόλοιπους/ες στο καλάθι των αχρήστων. Η χορήγηση αυτή δίνεται μόνο σε όσους/ες είναι αναγκαίοι για φθηνά εργατικά χέρια που θα κάνουν την οποιαδήποτε δουλειά για ψίχουλα (και αν), χωρίς ασφάλιση, προσκομίζοντας ολοένα και περισσότερα κέρδη για τα αφεντικά, ενώ οι υπόλοιποι/ες γίνονται έρμαια αυτού του τεράστιου δικτύου διακίνησης ανθρώπων αποφέροντας τεράστια κέρδη στο μαύρο κεφάλαιο με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους. Είναι ξεκάθαρο πως στον καπιταλιστικό κόσμο η "ευαισθησία" και ο "ανθρωπισμός" (που τόσο πολύ θέλουν να προάγουν τα ΜΜΕ) εξαντλούνται, όταν οι άνθρωποι μπορούν να αποτελούν σωματικά και πνευματικά εργαλεία παραγωγής κέρδους. Όποιος/α δεν αφομοιώνεται κατ' αυτό τον τρόπο, κρίνεται ως μια ζωή που δεν αξίζει να βιωθεί, μια ζωή που οφείλει να κυνηγιέται, να σκοτώνεται, καθώς βαφτίζεται κίνδυνος για τη κοινωνική σταθερότητα που προάγει η εξουσία, για να αναπαράγεται. Επομένως, τα κολαστήρια που λέγονται camps φιλοξενίας, τα συντηρητικά-φασιστικά πογκρόμ σε μετανάστες/στριες, η σκλήρυνση της κρατικής διαχείρισης του μεταναστευτικού στα σύνορα, η ανειδίκευτη-ανασφάλιστη εργασία, δεν είναι παρά οι πολλαπλές μορφές με τις οποίες καθίσταται σαφής η παραπάνω διαπίστωση. Ιδιαίτερα, όταν ο δυτικός καπιταλισμός βρίσκεται σε μια κρισιακή συνθήκη για πάνω από μια δεκαετία, με το κράτος και τα αφεντικά να έχουν μια χρυσή ευκαιρία να εντείνουν ακόμα περισσότερο τη λεηλασία της ζωής των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων, τα παραπάνω παραδείγματα δείχνουν με περίσσεια παραστατικότητα το τι μας επιφυλάσσει η εξουσία σε περίπτωση που αντισταθούμε στο βάναυσο κόσμο του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα που διαλέγει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με γνώμονα το κέρδος, να υψώσουμε τοίχος αλληλεγγύης, διεθνισμού και αντίστασης, να αγωνιστούμε από κοινού με τους/τις μετανάστες/στριες σε κοινότητες αγώνα για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και φράχτες. Για έναν κόσμο που ο ρατσισμός και οι διαχωρισμοί δεν θα υφίστανται. Για έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια και καταπίεση που εκτοπίζει, σκοτώνει και εκμεταλλεύεται όσους/ες περισσεύουν. Έναν κόσμο δηλαδή χωρίς το κράτος, το κεφάλαιο και γενικότερα την εξουσία. Έναν κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΣΤΡΙΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ, ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ, ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ, ΤΩΝ PUSHBACKS , ΤΩΝ ΦΡΑΧΤΩΝ, ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Προλέτ Accion, ταξική δράση για την αντεπίθεση στον κόσμο των αφεντικών και τη κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς / prolexetaccion@espiv.nexet

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1626054/