Δευτέρα 3 Ιουλίου 2023 στις 19.00
Κινητοποίηση αλληλεγγύης στους Γάλλους εξεγερμένους
H κυβέρνηση των πλουσίων του Μακρόν ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΓΑΛΛΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ
ΚΑΤΩ Η ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΕΕ
Κινητοποιήσεις Αλληλεγγύης: Δευτέρα 3/7
Αθήνα, 7:30 μμ, γαλλική πρεσβεία (Β. Σοφίας και Ακαδημίας)
Ιωάννινα, 7μμ Περιφέρεια
Το βράδυ της Τρίτης 27/6, η γαλλική αστυνομία δολοφόνησε εν ψυχρώ έναν 17χρονο νέο, αφρικανικής καταγωγής και εργαζόμενο διανομέα, τον Ναέλ Μ., όταν τον σταμάτησε για «τυπικό έλεγχο». Το βίντεο που κυκλοφόρησε ξεσκέπασε τα χυδαία ψέματα των αστυνομικών περί «αντίστασης» και έδειξε ότι πρόκειται για μία ακόμα αναίτια, στυγνή κρατική δολοφονία από τις δυνάμεις καταστολής του Μακρόν. Ξέσπασαν μαζικές, μαχητικές κινητοποιήσεις σε όλη τη Γαλλία και κυρίως στα περίχωρα του Παρισιού, με τους διαδηλωτές να στήνουν οδοφράγματα και να συγκρούονται με τις δυνάμεις της αστυνομίας. Η κυβέρνηση απάντησε με ακόμα μεγαλύτερη καταστολή και δολοφονίες: ήδη ένας ακόμα 19χρονος έχει σκοτωθεί, ενώ είναι θέμα χρόνου να δολοφονηθούν και άλλοι νέοι άνθρωποι, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι. Δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί με βαρύ εξοπλισμό, μέχρι και τεθωρακισμένα(!), στάλθηκαν για να διαλύσουν τις διαδηλώσεις κάνοντας εκτεταμένη χρήση χημικών και συλλήψεις στο σωρό, προκαλώντας (με τα κατασταλτικά μέσα που χρησιμοποίησαν) μέχρι και εκρήξεις και πυρπολήσεις κτιρίων. Έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 800 συλλήψεις, ενώ εκατοντάδες είναι οι τραυματίες. Σε κάποιες περιοχές έχει ήδη κηρυχθεί (ή είναι θέμα χρόνου να γίνει) απαγόρευση κυκλοφορίας και συναθροίσεων.
Η δολοφονία του 17χρονου Ναέλ δεν αποτελεί μεμονωμένο γεγονός, όπως έτρεξαν να δηλώσουν όλα τα γαλλικά αστικά κόμματα με μπροστάρη τον «Λουδοβίκο» Μακρόν. Μόνο το 2022, 13 άνθρωποι σκοτώθηκαν από τη γαλλική αστυνομία μετά από ελέγχους παραβάσεων τροχαίας. Οι δολοφονίες αυξήθηκαν μετά το 2017, όταν επεκτάθηκε το νομικό πλαίσιο για να επιτρέπεται η χρήση όπλου από τους αστυνομικούς. Στους αγώνες του γαλλικού λαού (κίτρινα γιλέκα, κινητοποιήσεις ενάντια στη λογοκρισία, τη διάλυση της υγείας, απεργίες κ.ά.), που κορυφώθηκαν με το μεγαλειώδες κίνημα ενάντια στο συνταξιοδοτικό, τα αστικά επιτελεία γίνονται όλο και πιο δολοφονικά. Ατζέντα τους είναι το κλίμα τρομοκρατία, η οικοδόμηση ενός μαύρου κράτους έκτακτης ανάγκης.
Οι γάλλοι εργαζόμενοι, νέοι, φτωχοί, παρά την υποχώρηση των κινητοποιήσεων για το συνταξιοδοτικό (με ευθύνη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και των κοινοβουλευτικών «προοδευτικών»), βγαίνουν ξανά στο δρόμο. Η φθορά της κυβέρνησης είναι αμετάκλητη, βήμα το βήμα η εμπιστοσύνη του κινήματος στις δυνάμεις του δείχνει σημάδια ανόδου. Αυτή η μαχητικότητα και αποφασιστικότητα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τη νεολαία σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο. Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και η πορεία προς τον πόλεμο σηματοδοτεί νέες σκληρές επιθέσεις: ακρίβεια, φτώχια, εξαθλίωση, καταστολή και όλο και πιο βαθιά αντιδημοκρατική αναδίπλωση - αυτό μόνο μπορούν να μάς προσφέρουν οι «δημοκρατίες του πλουσίων», αυτός είναι ο μονόδρομος των αστικών τάξεων της ΕΕ. Αυτός είναι ο νεοφιλελεύθερος φασισμός, η «σταθερότητα» των διαφόρων Μακρόν και Μητσοτάκη, που προσπαθούν τάχα να μας πείσουν ότι αποτελούν ανάχωμα στην ακροδεξιά, ενώ στην πραγματικότητα τους ανοίγουν τον δρόμο (όπως στη Λεπέν στη Γαλλία).
Τις ίδιες πολιτικές αντιμετωπίζουμε και στη χώρα μας, με τις δολοφονίες των Β. Μάγγου, Ν. Σαμπάνη, Κ. Φραγκούλη, Αλ. Γρηγορόπουλου… αυτά είναι μόνο μερικά από τα θύματα της καταστολής με την οποία η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να εκφοβίσει και να τσακίσει κάθε αγώνα και διεκδίκηση. Ειδικά μετά την εκλογική της νίκη, θα προσπαθήσει να βαθύνει αυτό το καθεστώς.
Αντίστοιχη δυναμική πρέπει να έχει η απάντηση του κινήματος. Για να αποτρέψουμε την επικράτηση του κράτους έκτακτης ανάγκης, τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, για να ζήσουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια πρέπει να αγωνιστούμε συλλογικά και μαχητικά. Στο δρόμο της γαλλικής εξέγερσης, οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα με όπλα μας τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση οφείλουμε και μπορούμε να βάλουμε φρένο στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που μάς επιβάλει μια χούφτα καπιταλιστών και να οικοδομήσουμε μια κοινωνία, που θα λειτουργεί με βάση τις ανάγκες μας, μια κοινωνία σοσιαλιστική.
Κάτω το κράτος έκτακτης ανάγκης - Αλληλεγγύη στον αγώνα του γαλλικού λαού!
Aφοπλισμός της αστυνομίας - Kαμία χουντοαπαγόρευση κυκλοφορίας ή συναθροίσεων
Λεφτά για υγεία και παιδεία - Όχι για εξοπλισμούς και αστυνομία
Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας (ΟΚΔΕ)
ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ
ΑΘΗΝΑ 19:00 ΓΑΛΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 19:00 ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ
Τη Δευτέρα το απόγευμα σε προάστιο του Παρισιού δολοφονείται εν ψυχρώ από σφαίρα αστυνομικού ένας 17χρόνος νεαρός στην προσπάθειά του να αποφύγει αστυνομικό έλεγχο. Δεκαοχτώ χρόνια μετά τη δολοφονία 2 εφήβων κατά τη διάρκεια της καταδίωξής τους από ένα περιπολικό της αστυνομίας, τα γαλλικά προάστια αναβιώνουν ξανά τις εξεγερσιακές εικόνες του 2005.
Με τις μνήμες και τις εμπειρίες εκείνης της περιόδου να μην έχουν σβήσει ακόμα αλλά και με το κύμα διαδηλώσεων και εξεγέρσεων των προηγούμενων ετών μέσα από μία σειρά αγώνες (μαθητικές και φοιτητικές καταλήψεις, κίτρινα γιλέκα, απεργίες και συγκρούσεις με πιο πρόσφατο το παράδειγμα των αγώνων ενάντια στο νέο συνταξιοδοτικό σύστημα) να παραμένει ζωντανό, τα λαϊκά προάστια του Παρισιού καθώς και ολόκληρες γειτονιές σε δεκάδες πόλεις της χώρας βρίσκονται, εδώ και 4 ημέρες, υπό τον έλεγχο των εξεγερμένων, ενώ το Σάββατο 1 Ιουλίου οι ταραχές εξαπλώθηκαν και στο Βέλγιο.
Τα προάστια των από τα κάτω, τα προάστια της εδαφικής περιθωριοποίησης και του ταξικού αποκλεισμού από το καπιταλιστικό φαντασιακό του Παρισιού, μίας από τις πρωτεύουσες του ιμπεριαλισμού, επιβεβαιώνουν και ταυτόχρονα ενσαρκώνουν τη δυναμική της αντίστασης και του αγώνα. Και αυτό δεν αποτυπώνεται απλώς στις κοινωνικές και εξεγερσιακές διαδηλώσεις τους, αλλά σε όλους τους τομείς των αγώνων του προηγούμενου διαστήματος, στις δίκαιες και πολύμορφες διεκδικήσεις τους.
Η ίδια η φυσιογνωμία των γαλλικών προαστίων, η οποία γενικά ποικίλλει, χαρακτηρίζεται από σημαντικές ασυμμετρίες ως προς τα ταξικά, κοινωνικά και φυλετικά χαρακτηριστικά παίρνοντας τελικά τη μορφή μιας πόλης «εκτός των τειχών» όπου επικρατεί ο κοινωνικός, ταξικός, φυλετικός και πολιτισμικός διαχωρισμός. Ένας διαχωρισμός για τον οποίο το γαλλικό αστικό κράτος με τις αποικιοκρατικές και ιμπεριαλιστικές πολιτικές του έχει δημιουργήσει, στοιβάζοντας, γκετοποιώντας, λουμπενοποιώντας και αποκλείοντας τα χαμηλότερα ταξικά στρώματα, τους μετανάστες από τις πρώην αποικίες, τους νέους για τους οποίους δεν υπάρχει κανένα μέλλον.
Οι μετανάστες προλετάριοι της γαλλικής αποικιοκρατίας, το πιο υποτιμημένο κομμάτι της γαλλικής εργατικής τάξης, καθημερινά βιώνει ρατσιστικές και βίαιες συμπεριφορές έχοντας απέναντι του το γαλλικό αστικό κράτος.
Και απέναντι σε αυτήν την καθημερινή βαρβαρότητα η νεολαία των προαστίων παίρνει τη σκυτάλη από τους πρόσφατους αγώνες της βιομηχανικής εργατικής τάξης της χώρας, συμπράττει με κομμάτια της αλλά και με κομμάτια της νεολαίας του κέντρου των πόλεων και ξαναφέρνει τον τρόμο στα σύγχρονα ανάκτορα των Βερσαλλιών.
Μία ακόμη εξέγερση έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες ανολοκλήρωτες προλεταριακές εφόδους του 21ου αιώνα που γίνονται όλο και πιο πυκνές, όλο και πιο άγριες, όλο και πιο συνειδητές. Και σιγοκαίει αυτή την φορά την περιβόητη Ευρωπαϊκή σταθερότητα ροκανίζοντας τα στηρίγματα που κρατάν όρθια την αστική εξουσία. Και σε αυτή την περίπτωση αναγνωρίζουμε ως αιτίες τη συνεχή όξυνση των ταξικών και κοινωνικών ανισοτήτων, την εντεινόμενη έλλειψη βασικών αγαθών, την οικονομική, τη στεγαστική και την επισιτιστική κρίση, τη ρατσιστική και βίαιη αντιμετώπιση των κατοίκων «εκτός των τειχών».
Το γαλλικό κράτος κάνει αυτό που ξέρει καλά: Υιοθετεί και εφαρμόζει πολιτικές μηδενικής ανοχής επιδιώκοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την αποκατάσταση της δημόσιας τάξης προωθώντας την ακόμα μεγαλύτερη καταστολή.
Χιλιάδες προσαχθέντες, εκατοντάδες τραυματίες, δύο ακόμα νεκροί κατά τη διάρκεια των ταραχών, συνεργασία με τις εταιρείες που διαχειρίζονται τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την παρεμπόδιση μετάδοσης της - από τα κάτω - πληροφόρησης, πιέσεις της αστικής τάξης μέσω των ΜΜΕ και της Λεπέν για ακόμα μεγαλύτερη στοχοποίηση της νεολαίας, εμφάνιση φασιστικών ομάδων, 40.000 μπάτσοι, τεθωρακισμένα της αστυνομίας και σκέψεις για καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας και για κατέβασμα του στρατού συνθέτουν αυτό που τα δελτία των ειδήσεων, κυνικά, ονομάζουν "κατάσταση έκτακτης ανάγκης".
Όμως, ήδη από το βράδυ της Δευτέρας σχεδόν 500 δημόσια κτήρια έχουν πυρποληθεί και λεηλατηθεί. Η κοινωνική έκρηξη προχωράει με τους εξεγερμένους να οικειοποιούνται όσα οι μισθοί τους δεν θα τους άφηναν ποτέ να αποκτήσουν και με τις ταραχές να απλώνονται όσο οι δυνάμεις καταστολής αδυνατούν να κατευνάσουν την ταξική και λαϊκή εξέγερση. Παρά την άγρια καταστολή, τα συνθήματα «δικαιοσύνη για τον Ναέλ» και «η αστυνομία δολοφονεί» ηχούν από άκρη σε άκρη στην καρδιά της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής Γαλλίας. Η μαχητικότητα και η μαζικότητα των εξεγερσιακών στιγμών που συγκλονίζουν αυτή τη στιγμή τις γαλλικές πόλεις, επαναφέρει εμφατικά στο προσκήνιο την αστείρευτη δύναμη των καταπιεσμένων, φτωχών, λαϊκών στρωμάτων που με τους αγώνες τους μπορούν να θέσουν τους όρους προκειμένου να ανατραπεί το ίδιο το καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Μέσα σε μία ακόμη περίοδο καπιταλιστικής κρίσης και όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, μέσα σε μία περίοδο γεμάτη αντιφάσεις και αντιθέσεις, η ιστορία ξανασηκώνει, μέσα από τις εξεγέρσεις που γεννά, τα ξακουστά οδοφράγματα της Παρισινής Κομούνας.
Και μέσα στη φωτιά αυτών των εξεγέρσεων ξεπηδούν και ατσαλώνονται εκ νέου τα ρεύματα και οι δυνάμεις που θα τολμήσουν να βαθύνουν τα κοινωνικά ρήγματα και να εκμεταλλευτούν τις επόμενες ευκαιρίες που θα τους δοθούν για να επιτύχουν την οριστική κατάργηση της αστικής εξουσίας και τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας.
Από το δικό μας μετερίζι, δε μπορούμε παρά να σταθούμε στο πλευρό της εξεγερμένης νεολαίας της Γαλλίας, έχοντας πάντα στο νου μας τους δικούς μας νεκρούς του ταξικού αγώνα μέσα στα χρόνια, αλλά και τόσους ακόμα που χάνουν καθημερινά τη ζωή τους από τις πολιτικές του ιμπεριαλισμού, της αστικής τάξης και των κρατών τους.
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ, ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ!
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΚΟΛΑΣΜΕΝΩΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
Από την Ελλάδα μέχρι τη Γαλλία - Η εξέγερση παραμένει πάντα ζωντανή!
Απένταντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα
ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΝΑΡΧΙΑ
Οργάνωση και αγώνας για την παγκόσμια Κοινωνική Επανάσταση
Συγκέντρωση: Δευτέρα 3/7, γαλλική πρεσβεία, 19.00
τ.σ. Αθήνας | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί το λαό και τη νεολαία της χώρας μας να διαδηλώσουν μαζικά την αλληλεγγύη τους στη γαλλική νεολαία και το γαλλικό λαό και να στηρίξουν μαζικά τα αγωνιστικά καλέσματα της Δευτέρας 3/7 σε Αθήνα (7:00 μμ στη Γαλλική Πρεσβεία) και Θεσσαλονίκη (7:00 μμ στο Γαλλικό Προξενείο).
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ(μ-λ)
Η έκρηξη μαζικής οργής στους δρόμους των γαλλικών πόλεων -ιδιαίτερα από νέους μεταναστευτικής καταγωγής οι οποίοι στην μεγάλη πλειοψηφία τους ζούνε στο περιθώριο της ανεργίας, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού- ύστερα από τη νέα αστυνομική δολοφονία νεαρού, είναι απόλυτα δίκαιη και αναμενόμενη.
Η αστυνομική βία, οι νομικές απαγορεύσεις και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που επιβιώνει άτυπα καιρό τώρα μετά τη λήξη της πανδημίας στην Γαλλία (και όχι μόνο σε αυτήν) αποτελούν την προληπτική οχύρωση ενός κοινωνικού καθεστώτος που ξέρει καλά πως κάθεται πάνω σε ένα καζάνι που βράζει. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής ενίσχυσης της κρατικής καταστολής που υλοποιούν χρόνια τώρα όλες οι γαλλικές κυβερνήσεις (δεξιές και δήθεν σοσιαλιστικές) ήταν η δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από αστυνομικό στην Ναντέρ. Ο εν ψυχρώ πυροβολισμός σε βάρος του νεαρού είναι στην πραγματικότητα συνέπεια αυτών των πολιτικών αντιμετώπισης του λαού και της νεολαίας ως εχθρού, και όχι μια μεμονωμένη πράξη ενός αστυνομικού. Άλλωστε, από το 2005 μέχρι σήμερα η γαλλική αστυνομία βαρύνεται με πολλές ανάλογες δολοφονίες νέων στους δρόμους.
Η δολοφονία του νεαρού αλγερινής καταγωγής δεν αποτελεί μέρος μόνο μια πολιτικής συστηματικής στόχευσης ενάντια στους απόκληρους νέους στα προάστια που κατοικούν μετανάστες και απόγονοι μεταναστών. Η λεγόμενη "εσωτερική αποικιοκρατική πολιτική" της γαλλικής αστικής τάξης και του κράτους της και ο αστυνομικός ρατσισμός είναι υπαρκτές καταστάσεις, αλλά δεν είναι η μοναδική εξήγηση για τις κρατικές δολοφονίες στους δρόμους. Το σιδερένιο ματωμένο χέρι του γαλλικού κράτους μπορεί μερικές φορές να κάνει μικροδιακρίσεις, αλλά είναι έτοιμο πάντα δίχως ενδοιασμό να χτυπήσει κοινωνική αντίσταση, αμφισβήτηση και αγώνα. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τις εργατικές διεκδικήσεις, το κίνημα των κίτρινων γιλέκων και πρόσφατα τις απεργίες ενάντια στο νόμο για τις συντάξεις είναι η απόδειξη. Εχθρός για την γαλλική αστική τάξη και το κράτος της είναι οι εργάτες, οι άνεργοι, οι φτωχοί, οι απόκληροι της μεσαίας τάξης, οι μετανάστες και οι λαοί στις αποικίες, ανεξάρτητα από καταγωγή, χρώμα, γλώσσα και θρησκεία!
Ο κύκλος της οργισμένης αντίδρασης φαίνεται να κλείνει κάτω από το βάρος της βίαιας καταστολής, αφήνοντας στους δρόμους αποκαΐδια, χιλιάδες συλλήψεις, κραυγές από τη γαλλική δεξιά και ακροδεξιά για περισσότερη κρατική βία και αντιμεταναστευτική πολιτική, ενώ η οργή και το μίσος θα συνεχίζει να αναπαράγεται στις λαϊκές γειτονιές. Για μια ακόμη φορά, όπως και σε όλους τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες που ξεσπούν, αυτό που λείπει εκκωφαντικά είναι η παρουσία και η ηγεσία μιας γνήσιας, επαναστατικής και στενά δεμένης με τους εξεγερμένους αριστεράς. Η οποία θα μπορεί να στρέψει το τυφλό ποτάμι της οργής στην κοίτη ενός συνειδητού κινήματος για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη δημιουργία μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας ισότητας και δικαιοσύνης.
Η διαπίστωση αυτή κάνει αναγκαία δύο τουλάχιστον πράγματα: την έκφραση όσο πιο έντονα της αλληλεγγύης μας στους νέους που εξεγείρονται οργισμένοι και την ένταση των προσπαθειών μας για να αναδειχτεί με ορατό τρόπο στην κοινωνία των απόκληρων μια πειστική πρόταση που να μετατρέπει το μίσος σε όραμα και συνειδητή μαζική προσπάθεια για κοινωνική αλλαγή.
Το ΚΚΕ(μ-λ) καλεί το λαό και τη νεολαία της χώρας μας να διαδηλώσουν μαζικά την αλληλεγγύη τους στη γαλλική νεολαία και το γαλλικό λαό και να στηρίξουν μαζικά τα αγωνιστικά καλέσματα της Δευτέρας 3/7 σε Αθήνα (7:00 μμ στη Γαλλική Πρεσβεία) και Θεσσαλονίκη (7:00 μμ στο Γαλλικό Προξενείο).
Κυριακή 2/7/2023
ΚΚΕ(μ-λ)
Κάλεσμα στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας στη Γαλλική Πρεσβεία 3/7 στις 19.00(Αδράστεια)
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ
Την Τρίτη 27/6, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από μπάτσο ο 17χρονος αλγερινής-μαροκινής καταγωγής Nahel Μerzouk, στο προάστιο Nanterre του Παρισιού με την αφορμή ότι δεν σταμάτησε σε έλεγχο κυκλοφορίας. Από εκείνη τη μέρα μέχρι και σήμερα, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής ξεκινώντας από τα προάστια έχουν εξαπλωθεί σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Χιλιάδες διαδηλωτές/τριες έχουν καταλάβει τους δρόμους και επιτίθενται σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, σε αστυνομικά τμήματα, εμπορικά κέντρα, οίκους και αντιπροσωπείες πολυτελείας, εκφράζοντας την οργή τους ενάντια στην αστυνομική βία και καταστολή και τη ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης Μακρόν.
Από την άλλη πλευρά, το κράτος επιχειρεί με κάθε μέσο ακόμα και με στρατιωτικούς όρους να καταστείλλει τους διαδηλωτές και να καταπνίξει την αυθόρμητη εξέγερση που συνεχίζει να εκτιλίσσεται σε όλη τη Γαλλία. Χιλιάδες είναι οι συλλήψεις των τελευταίων ημερών ενώ η κυβέρνηση Μακρόν αναβαθμίζει τον κατασταλτικό οπλοστάσιο της χρησιμοποιώντας ελαφρώς τεθωρακισμένα οχήματα της χωροφυλακής, απειλεί με φυλακή και πρόστιμο 30.000 ευρώ τους γονείς ανηλίκων που συλλαμβάνονται, απαγορεύει τις διαδηλώσεις αλλά και τη νυχτερινή κυκλοφορία, διακόπτει τα μέσα μαζικής μεταφοράς από το απόγευμα και μετά ώστε να περιορίσει τη μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις, επιστρατεύει τους παρακρατικούς μηχανισμούς της ενώ από σήμερα προχωρά και σε απαγόρευση πρόσβασης στο διαδίκτυο σε αρκετές περιοχές και κυρίως τις νυχτερινές ώρες.
Δεν μας προκαλεί καμιά εντύπωση η στρατηγική και οι ενέργειες της κυβέρνησης Μακρόν βρισκόμενη από θέση ισχύος σε αμυντική πλέον θέση και υπό το φόβο μιας γενικευμένης σύρραξης, να χρησιμοποιεί αλλά και να αναβαθμίζει μέτρα που πάρθηκαν κατά την εξέγερση του 2005 στα προάστια της Γαλλίας, όταν αντίστοιχα δυο 17χρονοι αφρικανικής καταγωγής πέθαναν από ηλεκτροπληξία, κρυβόμενοι σε υποσταθμό ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια καταδίωξης τους. Η διαχείριση των μεταναστών με όρους γκετοποίησης και περιθωριοποίησης περιφερειακά του Παρισιού μακρυά από το αστικό κέντρο, αποτυπώνει και αποδεικνύει ακόμα μια πτυχή της ρατσιστικής πολιτικής του κράτους με την ενίσχυση των διακρίσεων και της διασποράς του ρατσιστικού μίσους μέσα στην κοινωνία.
Από τη δική μας μεριά, στέλνουμε ένα μήνυμα διεθνιστικής αλληλεγγύης στους εξεγερμένους/ες στη Γαλλία που εδώ και μια εβδομάδα βρίσκονται στους δρόμους διεκδικώντας δικαιοσύνη για τον Nahel, αντιστέκονται απέναντι στην αστυνομική βία και αυθαιρεσία και αγωνίζονται ενάντια στην αδικία, τον φασισμό και την ανισότητα. Απέναντι στις κρατικές δολοφονίες, προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες για ζωή, ισότητα και ελευθερία.
Συμμετέχουμε-καλούμε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον εξεγερμένο λαό της Γαλλίας Δευτέρα 3/7 στη Γαλλική Πρεσβεία (πλησίον Συντάγματος) στις 19:00
κάλεσμα : Αδράστεια
Αλληλεγγύη στην εξεγερμένη νεολαία και το προλεταριάτο των γαλλικών προαστίων [Συγκέντρωση Γαλλική Πρεσβεία Δευτέρα 3/7 19.30]
Το πρωί της Τρίτης 27/6 στο προάστιο Nanterre του Παρισιού, κατά την διάρκεια τροχαίου ελέγχου ο 17χρόνος Νahel -αλγερινής καταγωγής εργαζόμενος σε delivery- αρνείται να σταματήσει και δέχεται σφαίρα εξ' επαφής στο στήθος, με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί. Η γαλλική αστυνομία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρχικά ισχυρίστηκαν ότι ο νεαρός προσπάθησε να πατήσει τους αστυνομικούς με το όχημα του και για αυτό πυροβόλησαν. Όμως, βίντεο που δημοσιεύεται από αυτόπτη μάρτυρα αποδεικνύει ότι οι αστυνομικοί δεν διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο καθώς βρίσκονταν στο πλάι του αυτοκινήτου. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μία ακόμα εν ψυχρώ κρατική δολοφονία, μια από τις δεκάδες που έχουν συμβεί μέσα στα χρόνια στα προάστια των γαλλικών μητροπόλεων.
Αμέσως την ίδια μέρα, ξεσπούν ταραχές στο προάστιο της Nanterre με χιλιάδες νέους - προερχόμενους στην πλειοψηφία τους από χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής με μακρύ ιστορικό λεηλασίας τους από τη γαλλική αποικιοκρατία- να κατεβαίνουν στους δρόμους και να επιτίθενται στις αστυνομικές δυνάμεις ζητώντας εκδίκηση. Τα επεισόδια επεκτείνονται γρήγορα σε πολλά προάστια αλλά και σε μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Οι εξεγερμένοι πυρπολούν δημαρχεία, αστυνομικά τμήματα και δημόσιες υπηρεσίες ενώ επίθεση σημειώθηκε και στην μεγαλύτερη φυλακή της Γαλλίας. Η κατάσταση δείχνει να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με τις συγκρούσεις να μαίνονται εδώ και 6 μέρες, ενώ πραγματοποιούνται μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Γαλλία.
Με τις μνήμες της εξέγερσης «των αθλίων» το 2005 να είναι ακόμα νωπές στην συνείδηση του πολυεθνικού προλεταριάτου της Γαλλίας, 18 χρόνια μετά, η κοινωνική πραγματικότητα για εκατομμύρια προλετάριους που ζουν στα γαλλικά προάστια δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά. Η γκετοποίηση, η φτώχεια, η ανεργία, η αστυνομική βία και ο ρατσισμός αποτελούν τον κανόνα. Απέναντι σε αυτό το περιβάλλον ταξικής υποτίμησης, καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και κρατικής βίας, ο δρόμος της σύγκρουσης και της εξέγερσης μετατρέπεται για ένα μαζικό πολυεθνικό προλεταριακό δυναμικό σε όρο επιβίωσης. Με τις μνήμες ακόμα ζωντανές από το εξεγερτικό κύμα που συντάραξε ολόκληρη την χώρα ενάντια στην συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που έφερε η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Μακρόν, η εργατική τάξη και η νεολαία της Γαλλίας καλούνται να δώσουν μία ακόμα σκληρή μάχη για να μην αφήσουν την κρατική δολοφονία αναπάντητη∙ ακόμα περισσότερο για να διαμορφώσουν τους όρους μιας πλατιάς προλεταριακής ενότητας, για να δώσουν πολιτικό και ταξικό βάθος στην πάλη ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, για να ανοίξουν ξανά μονοπάτια μαζικών εξεγέρσεων διαρκείας.
Σε κάθε περίπτωση το ρήγμα που ανοίγει στο ιμπεριαλιστικό κέντρο της ΕΕ η συνέχεια του εξεγερτικού κύκλου στη Γαλλία κινεί δυναμικά τις τεκτονικές πλάκες της ταξικής πάλης παγκοσμίως. Με την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει χτυπώντας στον χρηματοπιστωτικό τους πυρήνα τις μητροπόλεις του Ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ, Γερμανία) και τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται, η εξέγερση της προλεταριακής νεολαίας των γαλλικών προαστίων αποτελεί μια εκκωφαντική απάντηση του προλεταριάτου και των λαών όλου του κόσμου στην υπεραντιδραστικού χαρακτήρα ανασυγκρότηση των παραγωγικών σχέσεων που επιχειρεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα για να υπερβεί την κρίση του, εγκαινιάζοντας νέες ακόμα πιο ολοκληρωτικές μορφές κρατικής καταπίεσης, ταξικής εκμετάλλευσης και ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων.
Μια απάντηση που θέτει ξανά επίκεντρο την ιστορική τάση του προλεταριάτου και των λαών, την τάση των δυνάμεων της κοινωνικής και ταξικής απελευθέρωσης, την τάση που ασφυκτιά κάτω από τον πολυποίκιλο ακρωτηριασμό των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, την τάση που πολεμά ως όρο ύπαρξης της πλέον για νέες παραγωγικές σχέσεις σε μη εκμεταλλευτική βάση, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής χωρίς ατομική ιδιοκτησία και κράτος, με απελευθερωμένες παραγωγικές δυνάμεις στη βάση των προτεραιοτήτων που θέτουν οι απελευθερωμένες από τις ιδεολογικές μεσολαβήσεις του σαθρού καπιταλιστικού εποικοδομήματος κοινωνικές-εργατικές ανάγκες.
Από τα γκέτο των γαλλικών μητροπόλεων έως τις μάχες για το νερό στο Sainte Soline και από τα υδάτινα σύνορα της Ευρώπης έως τα εγχώρια αστυνομικά τμήματα και εργασιακά κάτεργα καμιά κρατική καπιταλιστική δολοφονία να μην μείνει αναπάντητη. Δεν είναι απλά μια συνθηματολογία. Αλλά ζωτικός όρος για την ίδια τη συγκρότηση και τη συνέχεια μας ως Τάξη.
Αλληλεγγύη στην εξεγερμένη νεολαία και το προλεταριάτο των γαλλικών προαστίων Όλοι-ες στη συγκέντρωση στη Γαλλική Πρεσβεία, Δευτέρα 3/7 19.30
κάλεσμα : Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)
ΚτΒ Κάλεσμα Στήριξης στη Συγκέντρωση Διεθνιστικής Αλληλεγγύης στην Εξέγερση στη Γαλλία [3/7. Γαλλική Πρεσβεία, 19.00]
Με λύσσα απαιτούσαν το δίκιο. Τρομοκρατώντας επιθυμούσαν να βάλουν εκβιαστικά την ανθρωπότητα στον παράδεισο. Φαίνονταν βάρβαροι και ήταν σωτήρες. Φορώντας για μάσκα τη νύχτα ζητούσαν το φως.
Βίκτωρ Ουγκώ. Οι Άθλιοι.
[…] Στη Γαλλία, o ίδιος νεοφιλελευθερισμός επιδεινώνει τις συνθήκες για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα αλλά -απέναντι του- βρίσκει μια περισσότερη προσοχή και μια απάντηση πάντα στο ύψος των συνθηκών που -σύμφωνα με τον γράφοντα- καθορίζεται από διάφορους παράγοντες: ένα μικρότερο πολιτισμικό θόλωμα (δεν είναι τυχαίο ότι στην καθομιλουμένη γαλλική γλώσσα χρησιμοποιούνται ακόμα έννοιες όπως "αστός", "αφεντικό", "κοινωνικός αγώνας", "πάλη των τάξεων", "φασίστες" κλπ…) καθώς και ένα κοινωνικό πεδίο λιγότερο αναισθητοποιημένο (όλοι και όλες διαβάζουν και ενημερώνονται περισσότερο). Υπάρχει λιγότερη ομογενοποίηση και περισσότερο κριτικό πνεύμα απέναντι στο Σύστημα. Υπάρχει μια συνέχεια μέσα στους αγώνες των τελευταίων χρόνων, ανάμεσα στις κινητοποιήσεις των Κίτρινων Γιλέκων, των απομειναριών της ταξικής αριστεράς και τους αυτόνομου κινήματος. Η ύπαρξη μια γενικευμένης κινητοποίησης, υλοποιημένης από όλους και όλες, ως "οικουμενική Τάξη".
[…] Παρά την ύπαρξη πιέσεων, πατριδοκάπηλων και σοσιαλδημοκρατικών, λαϊκιστικών και εθνικιστικών, η Γαλλία επιδεικνύει ακόμα μια εξαίσια ικανότητα γενικευμένης κινητοποίησης ενάντια στους σχεδιασμούς του Κεφαλαίου (πχ, με μπλόκα των στρατηγικών υποδομών της χώρας) και δίνει ζωή σ' έναν κοινωνικό αναβρασμό που τινάζει στον αέρα την καρδιά της ειρηνευμένης Ευρώπης.
Δικό μας καθήκον είναι ακόμα μια φορά εκείνο του να παραμείνουμε μέσα στις αντιφάσεις, στα σωθικά του έρποντος κοινωνικού πολέμου χαμηλής έντασης, ώστε να περάσουμε διά πυρός και σιδήρου επάνω από αυτές τις πιέσεις και να κατευθύνουμε την οργή προς αντιθεσμική κατεύθυνση, αυτοοργανωτική και επαναστατική. Αν τώρα πια, ανάμεσα σε πανδημίες, "οικονομικές κρίσεις" και πολέμους, αυτοί οι Κύριοι κάνουν εναντίον μας ότι θέλουν, δίνοντας τέλος μια για πάντα στην επίφαση της Δημοκρατίας, καλώς να ορίσει μια νέα συνειδητοποίηση, ικανή για κριτική νοημοσύνη και χρήση της ισχύος.
Από Simone Le Marteau. "H δύναμη της ρήξης: από τις κινητοποιήσεις στη Γαλλία στον αγώνα ενάντια στο 41 bis στην Ιταλία" [21/03/2023]. Ολόκληρο το κείμενο στο prolprot.espivblogs.net.
Με την κοινωνική - ταξική Εξέγερση που ξέσπασε την Τρίτη 27 Ιούνη, μετά την εν ψυχρώ κρατική δολοφονία του 17χρονου εργαζόμενου οδηγού δικύκλου Ναέλ στη Ναντέρ του Παρισίου, να μαίνεται -εδώ και μια βδομάδα- αδιάκοπα από την πολυεθνική προλεταριακή νεολαία και την προαστιακή φτωχολογιά σ' όλη την επικράτεια της γαλλικής "Repubblique", παρά τις χιλιάδες συλλήψεις, την οξυμένη κρατική καταστολή της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την απαγόρευση κυκλοφορίας που επέβαλε πανικόβλητος ο "δημοκράτης" πρόεδρος "Λουδοβίκος" Μακρόν, αψηφώντας έμπρακτα τις θεσμικές κομματικές - συνδικαλιστικές παραινέσεις και πιέσεις για "αποκλιμάκωση και εκτόνωση της έντασης"…
Στηρίζουμε - Συμμετέχουμε στη Σύγκεντρωση Διεθνιστικής Αλληλεγγύης στην κοινωνική - ταξική Εξέγερση στη Γαλλία που καλείται από αναρχικές & κομμουνιστικές πολιτικές ομάδες, οργανώσεις και συλλογικότητες, σήμερα Δευτέρα 3 Ιούλη στις 19.00 στη Γαλλική Πρεσβεία (Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 7).
172 χρόνια έπειτα απ' όταν ο Βίκτωρας Ουγκώ, κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων και οδομαχιών ενάντια στην βαρβαρότητα των μπάτσων αναφώνησε μέσα στην Εθνοσυνέλευση της αποικιοκρατικής Γαλλίας Police partout, Justice nulle part! - Αστυνομία παντού Δικαιοσύνη πουθενά!
Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα 'ναι: Nous Avons la Rage! - Έχουμε την Οργή!
Το Δίκιο το είχαν, το έχουν, θα το έχουν οι εξεγερμένοι & οι εξεγερμένες!
κάλεσμα : Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Ιούλης 2023