Παρασκευή 16 Ιουνίου 2023 στις 19.00
Συγκέντρωση
Νέο Κάλεσμα της Κατάληψης Rosa Nera, σήμερα Παρασκευή 16 Ιουνίου, ώρα 19:00 στην Πλατεία Αγοράς, ανταπόκριση στο κάλεσμα των εργατικών σωματείων.
Να σταματήσουμε τα εγκλήματα κατά της προσφυγιάς και της ανθρώπινης μετακίνησης, να σταματησουμε τις φονικές επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο.
Να μην μείνει ατιμώρητη η δολοφονική άρνηση διάσωσης των ζωών σε κίνδυνο στην θάλασσα.
Το κειμενο που μοιράζεται από την Κατάληψη Rosa Nera:
Να σταματήσουμε όλα τα κρατικά εγκλήματα κατά της ανθρώπινης μετακίνησης και της ανθρώπινης ζωής.
Ένα από τα πλέον πολύνεκρα ναυάγια με πρόσφυγες και μετανάστες στη Μεσόγειο εξελίσσεται από τα ξημερώματα της Τετάρτης 14/6, ανοιχτά της Πύλου. Μέχρι αυτή την ώρα έχουν έχουν επιβεβαιωθεί 78 νεκροί, έχουν διασωθεί 104, ενώ άγνωστος παραμένει ο αριθμός των αγνοουμένων. Κατά δήλωση των διασωθέντων στο αλιευτικό σκάφος επέβαιναν 750 άνθρωποι.
Το αλιευτικό εντοπίστηκε για πρώτη φορά αργά την Τρίτη από την Frontex σε διεθνή ύδατα περίπου 50 μίλια (80 χλμ.) νοτιοδυτικά της της Πύλου. Το Watch The Med - Alarmphone ενημέρωνε από χτες το απόγευμα για την κατάσταση κινδύνου του πλοίου. Ένα σκάφος του λιμενικού προσέγγισε το πλοίο, το οποίο κατευθυνόταν προς την Ιταλία. Λίγες ώρες αργότερα ανατράπηκε και βυθίστηκε. Το σκάφος είχε αποπλεύσει από την πόλη Tobruk της Λιβύης, νότια της Κρήτης, με τους περισσότερους επιβάτες να είναι νεαροί άντρες γύρω στα 20, κυρίως από την Αίγυπτο, τη Συρία και το Πακιστάν. Ως αποτέλεσμα των επαναπροωθήσεων στο Αιγαίο, της βίας στα σύνορα (με ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, ληστείες από κρατικούς και παρακρατικούς λειτουργούς), των κλειστών κέντρων κράτησης, τον φράχτη του Έβρου, ένας αυξανόμενος αριθμός σκαφών ρισκάρει ένα μεγαλύτερο και πιο επικίνδυνο ταξίδι προς την Ιταλία αποφεύγοντας την Ελλάδα.
Δε θα σταματήσουμε να καταγγέλλουμε την εγκληματική διαχείριση της μεταναστευτικής-προσφυγικής ζωής από το ελληνικό κράτος και τη θανατοπολιτική που επιβάλλει στα σύνορα. Η προσφυγιά και η μετανάστευση ποινικοποιείται και τιμωρείται με κράτηση σε κλειστά κέντρα, φθηνή και υποτιμημένη εργασία, κοινωνικό και εργασιακό ρατσισμό, άρνηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, καθώς και με την καθημερινή βία της φτώχειας και της ανασφάλειας. Τα εγκλήματα του ελληνικού κράτους έχουν αποκαλυφθεί σε διεθνή μέσα και το ίδιο έχει καταδικαστεί σε διεθνή δικαστήρια για κάποια από αυτά. Κι όμως τα εγκλήματα συνεχίζονται.
Ελεύθερη μετακίνηση σε πρόσφυγες και μετανάστες
Ίσα δικαιώματα για όλες-ους
Είμαστε μαζί με τους αγώνες προσφύγων και προσφυγισσών,
μεταναστών και μεταναστριών για την ζωή!
Συγκέντρωση, Πλατεία Αγοράς,
Παρασκευή 16 Ιουνιου, ώρα 19:00.
Κατάληψη Rosa Nera
ΝΈΟ κάλεσμα σήμερα, Παρασκευή, 19:00, πλ. Αγοράς
Για το μαζικό έγκλημα στα νερά της Πύλου
Ο πόλεμος του ελληνικού κράτους ενάντια στην προσφυγιά με τη μορφή της εγκατάλειψης και της άρνησης διάσωσης εντείνεται κι αναρωτιόμαστε:
Πόσοι νεκροί χρειάζονται για να αναγνωριστεί αυτό που συμβαίνει στα νερά της Μεσογείου και στα σύνορα ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;
Πόση φρίκη, πόση υποκρισία, πόσες φορές το ίδιο και όλο πιο ανείπωτα σκληρό σενάριο...
Στον δρόμο για ζωή, δραπετεύοντας μ' ένα σαπιοκάραβο, οδηγήθηκαν στον θάνατο. Μετά από 5 μέρες ταξιδιού, ο οδηγός της βάρκας τους εγκατέλειψε, το νερό τελείωσε. Από τα ξημερώματα της 13ης Ιούνη μετέφεραν σήμα κινδύνου επικοινωνώντας τη δύσκολη κατάστασή τους και πως μέσα στη βάρκα υπήρχαν ήδη 3 νεκροί, ενώ μαρτυρίες μιλάνε για ανθρώπους κλειδωμένους στα αμπάρια!! 750 ψυχές περίμεναν τη βοήθεια των εντολοδόχων των δολοφονικών πολιτικών της Ε.Ε. και της Ελλάδας.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της ακτιβίστριας Νawal Soufi με την οποία επικοινώνησαν οι επιβαίνοντες πρόσφυγες: «...η κατάσταση έγινε πιο περίπλοκη όταν ένα πλοίο πλησίασε το σκάφος, το έδεσε με σχοινιά σε δύο σημεία του σκάφους και άρχισε να πετάει μπουκάλια με νερό. Οι μετανάστες ένιωσαν μεγάλο κίνδυνο, καθώς φοβήθηκαν ότι τα σχοινιά θα μπορούσαν να ανατρέψουν το σκάφος και ότι οι μάχες επί αυτού για να πάρουν νερό θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ναυάγιο. Εξαιτίας αυτού, απομακρύνθηκαν ελαφρώς από το σημείο του σκάφους για να αποφύγουν ένα τυχόν ναυάγιο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η κατάσταση στο σκάφος έγινε ακόμη πιο δραματική: οι μετανάστες ήταν μπερδεμένοι και δεν καταλάβαιναν αν αυτή ήταν μια επιχείρηση διάσωσης ή μια απόπειρα να θέσουν τη ζωή τους σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Έμεινα σε επαφή μαζί τους μέχρι τις 23:00 ώρα Ελλάδος, προσπαθώντας να τους καθησυχάσω και να τους βοηθήσω να βρουν μια λύση. Όλη την ώρα με ρωτούσαν τι πρέπει να κάνουν κι έλεγα ότι η ελληνική βοήθεια θα ήταν καθ' οδόν. Σε αυτό το τελευταίο τηλεφώνημα, ο άντρας με τον οποίο μίλησα μου είπε συγκεκριμένα, ''Νιώθω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μου νύχτα ζωντανός''».
Ας καταλάβουμε ότι αυτό δεν είναι ένα σενάριο θρίλερ, ας συνειδητοποιήσουμε πως αυτό δε μας αφορά μόνο επειδή έγινε στη θάλασσά "μας", μη θαρρούμε πως η εντοπιότητα ή η νομιμότητα της ύπαρξής μας θα μας σώσει περιμένοντας ένα ασθενοφόρο, ανεβαίνοντας σ' ένα τρένο, αγκομαχώντας σ' έναν αγώνα για επιβίωση. Τα εγκλήματα ενάντια στην προσφυγιά και στους φτωχούς -απ' όπου κι αν προέρχονται- έχουν την ίδια υπογραφή.
Να ζήσουμε, μην το συνηθίσουμε, μην το επιτρέψουμε άλλο, μην το ξεχάσουμε. Όχι άλλο "σοκ", όχι κι άλλο σιωπηλό πένθος. Να φωνάξουμε για τις δολοφονίες! Οι ζωές μας αξίζουν!!
Όλες-οι στην πορεία για το μαζικό έγκλημα στα νερά της Πύλου, σήμερα 16/6 στις 19.00 στην Πλατεία Αγοράς.
Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών