kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

(ακυρώνεται) Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας-δίψας Γ. Μιχαηλίδη

"Τη στιγμή που οι δολοφόνοι με τις γραβάτες κομπάζουν για τα κατορθώματα τους, η εκδικητική αντιμετώπιση που δέχομαι εγώ ας γίνει αφορμή για έναν αγώνα που θα υπενθυμίζει τη θεσμισμένη αδικία όλων αυτών των χρόνων: Τις προκλητικές απελευθερώσεις βιαστών επειδή ανήκουν στο φιλικό περιβάλλον κυβερνητικών αξιωματούχων. Τους δολοφονημένους απ' την αστυνομία πιτσιρικάδες που οι δολοφόνοι τους δεν μπήκαν ούτε μια μέρα φυλακή για τα προσχήματα. Τους μετανάστες και πρόσφυγες που πνίγονται στα σύνορα της Ευρώπης φρούριο με τα συστηματικά pushbacks. Την ολοκληρωτική καταστροφή ολόκληρων οικοσυστημάτων, όπως στη Βόρεια Εύβοια. Τους δολοφονημένους ηλικιωμένους απ' τη διάλυση του συστήματος υγείας εν μέσω πανδημίας. Τις χαμένες παιδικές ηλικίες επειδή μια αυταρχική κυβέρνηση προτίμησε την επιβολή απαγόρευσης κυκλοφορίας από την ενίσχυση του συστήματος υγείας."

Γ. Μιχαηλίδης,

έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού

Την Παρασκευή 12.5 ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκινάει εκ νέου απεργία πείνας βρισκόμενος έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού. Πέρυσι, περίπου την ίδια εποχή είχε πραγματοποιήσει την 1η απεργία πείνας ζητώντας την αποφυλάκισή του, αφού είχε εκπληρώσει τους τυπικούς όρους που απαιτούνταν. Το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης με μία αόριστη επιχειρηματολογία σύμφωνα με την οποία δεν εκπληρώνονταν οι "ουσιαστικές προϋποθέσεις" αποφυλάκισης, δηλαδή ότι υπάρχει ο κίνδυνος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων. Ο ίδιος, λοιπόν, αναγκάζεται για 2η φορά να υποβληθεί σε μία τόσο δύσκολη κατάσταση, διότι το κράτος και οι μηχανισμοί του, του φέρονται εκδικητικά λόγω της ιδεολογίας του και της αμετανόητης στάσης που επέδειξε όλα αυτά τα χρόνια. Το Σάββατο 10/6 κλιμακώνει τον αγώνα του, προχωρώντας και σε απεργία δίψας, καθώς οι κρατικοί μηχανισμοί συνεχίζουν να τον εμπαίζουν (το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας καθυστερεί την αποστολή των απαραίτητων εγγράφων στις φυλακές Κορυδαλλού, ώστε να προχωρήσει η διαδικασία) και τα καθεστωτικά ΜΜΕ αποσιωπούν πλήρως τον αγώνα του. Από τις 11/6 σε απεργία πείνας αλληλεγγύης βρίσκεται και ο πολιτικός κρατούμενος Θάνος Χατζηαγγέλλου.

Γνωρίζουμε καλά ότι ο ρόλος της αστικής δικαιοσύνης είναι να ευνοεί την κυρίαρχη τάξη και να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες πάνω στις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί αρμονικά η αναπαραγωγή των παραγωγικών-εξουσιαστικών σχέσεων, η συσσώρευση του κεφαλαίου ως αποτέλεσμα αυτών και η αναπαραγωγή του ίδιου του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος έχει μεγαλύτερο συμφέρον να φυλακίσει αυτούς που αμφισβητούν την ύπαρξή του. Αυτούς που αμφισβητούν αυτό το σάπιο σύστημα και παλεύουν να το αλλάξουν ριζικά. Και όχι απλά να τους φυλακίσει αλλά επιπλέον να αποπολιτικοποιήσει την δράση τους και να τους ονομάσει εγκληματίες, αντικοινωνικους κλπ. Και την ίδια στιγμή μπορεί να αποφυλακίζει παιδοβιαστές, να κλείνει τα μάτια σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, σε κυκλώματα trafficking με θύματα ακόμη και ανήλικα παιδιά, να αφήνει ατιμώρητους μπάτσους δολοφόνους γιατί ακριβώς όλη η ιδεολογία και οι αξίες που κρύβονται πίσω από αυτά τα εγκλήματα είναι συνυφασμένα με το καπιταλιστικό σύστημα και αν το κράτος τα αμφισβητήσει, θα αμφισβητεί στην ουσία τους θεμέλιους λίθους πάνω στο οποίο είναι χτισμένο.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και με την ψήφιση του νέου σωφρονιστικού κώδικα, ο οποίος πρακτικά παρέχει ένα πλουσιότερο νομικό οπλοστάσιο στο κράτος για να τιμωρεί όσους είναι ενάντια του και όσους διαταράσσουν την δήθεν ομαλή λειτουργία του ή αλλιώς την "κανονικότητα". Μια κανονικότητα, η οποία απαιτεί την κοινωνική ειρήνη μεταξύ των εκμεταλλευτών και των εκμεταλλευόμενων και ορίζει το κράτος ως τον διαμεσολαβητή αυτών των ταξικών συγκρούσεων, έτσι ώστε να λύνονται με όσο το δυνατόν πιο αναίμακτο τρόπο για να μην δημιουργηθούν συνθήκες "χάους" μέσα στις οποίες είναι αδύνατη η εύρυθμη λειτουργία του.

Επιπλέον μιας και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο (αν και γνωρίζουμε πάνω-κάτω το αποτέλεσμα) να πούμε ότι δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τον ρόλο και την συνέχεια που έχει το κράτος και το κεφάλαιο και ως εκ τούτου γνωρίζουμε ότι όποιος και να ήταν ο διαχειριστής αυτού οι αναρχικοί/ές αγωνιστές/ιες την ίδια μοίρα θα είχαν να αντιμετωπίσουν. Ο αγώνας των φυλακισμένων για αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής οφείλει να ενσωματωθεί στους αγώνες που δίνουμε εμείς από έξω και όλοι/ες μαζί να αγωνιστούμε για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 14/6 19:00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16/6 19:00 ΚΑΜΑΡΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ (από 12/5) ΚΑΙ ΔΙΨΑΣ (από 10/6)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ

ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΦΥΛΑΚΗΣ

Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας-δίψας Γ. Μιχαηλίδη

Νίκη στον αγώνα του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη απεργού πείνας από 12/05 και δίψας από 10/6

Ο σύντροφος Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται ξανά σε απεργία πείνας από τις 12/05/2023. Σχεδόν ένα χρόνο πριν, στις 23 Μαΐου 2022, είχε βάλει για ακόμα μια φορά το σώμα του ανάχωμα στην εκδικητικότητα του κράτους και των δικαστικών μηχανισμών του. Ο σύντροφος Γιάννης έχει ήδη εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής του (9.5 χρόνια στα κολαστήρια του κράτους) και σύμφωνα με τους νόμους της αστικής δικαιοσύνης δικαιούται να αποφυλακιστεί. Το υπεύθυνο δικαστικό συμβούλιο απέρριψε ακόμη μια αίτηση για την υφ΄ορον απόλυση του με το φαιδρό σκεπτικό ότι είναι «επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων».

Ο Γ.Μ. μετάχθηκε στις Φυλακές Κορυδαλλού "συμπτωματικά" μόλις είχε ανακοινώσει στους κοντινούς του ανθρώπους την απόφασή του να ξεκινήσει απεργία πείνας καθώς βρισκόταν στον Μαλανδρίνο με αποτέλεσμα την αναβολή της. Έπειτα στις 12/05 απορρίφθηκε η εκπαιδευτική άδεια που δικαιούται με την φτηνή δικαιολογία το ότι βρίσκεται ελάχιστο χρονικό διάστημα στον Κορυδαλλό. Έτσι ο Γ.Μ. ξεκίνησε τον αγώνα του κάνοντας απεργία πείνας χωρίς ακόμα να την ανακοινώσει λόγω των υποσχέσεων που του παρέθεταν μέχρι και τις 17/05 όπου και την ανακοίνωσε. Έπειτα από 30 ημέρες απεργίας πείνας, ξεκίνησε και απεργία δίψας στις 10/6 κλιμακώνοντας τον αγώνα του και βάζοντας το σώμα του σε μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς καμία κίνηση δεν έχει γίνει για την ικανοποίηση των αιτημάτων του. Το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας μάλιστα συνέχιζει να

καθυστερεί επι μήνες πλέον την έκδοση απόφασης για τα αίτηματα του κρατουμένου.

Η υγεία του συντρόφου βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση αφού διανύει πάνω από ένα μήνα απεργίας πείνας και πλέον και δίψας. Παράλληλα ενώ χρήζει νοσηλείας, τις προηγούμενες μέρες δεν έγινε δεκτός από 2 νοσοκομεία της Αθήνας (Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας και Αττικό Νοσοκομείο) λόγω της αυτονόητης άρνησής του να τελεστεί όποια ιατρική παρέμβαση συνιστά την διακοπή της απεργίας πείνας-δίψας και επέστρεψε στο προφανώς ανεπαρκές νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού. Αποφασισμένος και συνεπής για χρόνια στον αγώνα ενάντια στην κρατική εξουσία, την καπιταλιστική βαρβαρότητα και κάθε μορφής εκμετάλλευση έχει δώσει μάχες μέσω της συμμετοχής του σε κοινωνικούς αγώνες. Παρών σε κάθε μορφή αγώνα που προάγει την εξέγερση και την αντίσταση στην εξουσία, έμπρακτα αλληλέγγυος σε όσους βίωσαν την βαναυσότητα και την εκδικητικότητα της καταστολής. Έχοντας κατηγορηθεί ατελέσφορα για ένα σωρό αβάσιμες υποθέσεις και καταδικασμένος, μεταξύ άλλων, για το «έγκλημα» της ληστείας μιας τράπεζας και ενώ έχει καταφέρει να αποδράσει από τα κολαστήρια της δημοκρατίας (μία πράξη για την οποία έχει εκτίσει το νομικό του «χρέος»),

παραμένει υπερήφανος επαναστάτης χωρίς ποτέ να υπογράψει δηλώσεις μετάνοιας για τις δράσεις και τις επιλογές του.

Είναι προφανές, για ποιον λόγο τα κρατικά σκουπίδια επιλέγουν αυτή την στάση. Διότι αυτό ακριβώς επιφυλάσσουν, στους/στις κρατούμενους/ες που δεν «μετανοούν» για την πολιτική τους δράση και δεν πειθαρχούν στον νοσηρό σωφρονιστικό μηχανισμό. Είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δικαστικοί και σωφρονιστικοί λειτουργοί του συστήματος εκδικούνται όσους και όσες αντιστέκονται στο καθεστώς που διαιωνίζει την εκμετάλλευση και την ανισότητα. Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, ανυποχώρητος στην αναρχική του στάση, πολέμησε και πολεμάει το κρατικό και καπιταλιστικό καθεστώς που σήμερα βρίσκεται σε ακόμα μια φάση κρίσης, κάτι που η κοινωνική βάση το βιώνει στο πετσί της αδυνατώντας ουσιαστικά να επιβιώσει λόγω της αύξησης του κόστους διαβίωσης. Το βιώνει στους πολέμους των ισχυρών, αναπόσπαστο κομμάτι της καπιταλιστικής οικονομίας και της κρατικής δόμησης των κοινωνιών, που λεηλατούν τον φυσικό κόσμο στο βωμό του χρήματος και εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ύπαρξη με στόχο το κέρδος. Συνέπειες του καθεστώτος αυτού όμως, το βιώνουν και χωρίς

να έχουν φωνή να το εκφράσουν η φύση και τα υπόλοιπα έμβια όντα. Ο σύντροφος έχει επιλέξει πλευρά στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται συνεχώς και συνεχίζοντας αυτή την στράτευση του επιλέγει ένα από τα πιο σκληρά μέσα αγώνα για να διεκδικήσει την ελευθερία του. Και σε αυτό τον αγώνα του η αλληλεγγύη είναι κρίσιμη και αναγκαία. Για αυτό λοιπόν δηλώνουμε απερίφραστα τηνστήριξη μας.

Απεργία πείνας έχουν ξεκινήσει σε ένδειξη αλληλεγγύης και στήριξης του αγώνα του Γ.Μ. 2

κρατούμενοι. Ο αναρχικός κρατούμενος Θάνος Χατζηαγγέλλου ξεκίνησε από τις 11/6 και ο

αγωνιστής κρατούμενος Στέργιος Καλαϊτζίδης προχώρησε σε απεργία πείνας και δίψας από 13/6.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας --δίψας Γιάννη Μιχαηλίδη

Τετάρτη 14/6 19:00 Τσιμισκή με Αγίας Σοφίας

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας --δίψας Γιάννη Μιχαηλίδη Παρασκευή

16/6 19:00 Καμάρα

Όποιος ξεχνά τους αιχμάλωτους πολέμου, ξεχνά τον ίδιο τον πόλεμο

Μέχρι την καταστροφή της τελευταίας φυλακής

Ο μόνος ηττημένος αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε

Μπουρλότο και φωτιά σε όλα τα κελιά

Άμεση απελευθέρωση του αμετανόητου συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που βρίσκεται σε απεργία

πείνας από 12/05 και δίψας από 10/6

Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η αστική «δημοκρατία» και η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» παραβαίνουν και πάλι τους ίδιους τους τους νόμους, στη βάση πολιτικών κριτηρίων. Όπως πάντα, η στόχευση διπλή: από την μία, η τρομοκράτηση όσων ακόμα επιμένουν να αντιστέκονται κόντρα στην καπιταλιστική και κρατική κυριαρχία, κόντρα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση. Από την άλλη, η «χαρά» που όπως φαίνεται παίρνουν κάποια βάρβαρα ανθρωπάκια, από την ωμά εκδικητική βία που ασκούν από θέση (θεσμικής) ισχύος, προς όσες και όσους αμφισβήτησαν και αμφισβητούν την εξουσία τους.

Είναι η δεύτερη φορά που ο έγκλειστος σύντροφος Γ. Μιχαηλίδη αναγκάζεται να καταφύγει στο έσχατο μέσο της απεργίας πείνας για να διεκδικήσει το αυτονόητο, να τηρηθεί δηλαδή ο νόμος και να αποφυλακιστεί.

Ενώ έχει εκτίσει ήδη από τις 29/12/21 τα 3/5 της 20ετούς ποινής του και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, και θα έπρεπε άρα σύμφωνα με τον νόμο να αποφυλακιστεί, τον Φεβρουάριο του '22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας απέρριψε το αίτημά του με το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Έτσι λοιπόν πέρσι τέτοια εποχή, και αφού είχε συμπληρώσει 5 επιπλέον μήνες ''προληπτικής κράτησης'' (όχι δηλαδή για ένα αδίκημα που διέπραξε, αλλά για να μην διαπράξει άλλο στο… μέλλον!), ξεκίνησε απεργία πείνας. Μια απεργία που κράτησε 68 μέρες φέρνοντάς τον στα σωματικά και ψυχικά του όρια και την οποία ανέστειλε μετά από προφορική δέσμευση ανώτατου δικαστικού ο οποίος είναι μέλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, ότι το αίτημά του θα ικανοποιηθεί. Όχι μόνο η δέσμευση αυτή αποδείχτηκε ψευδής, αλλά μέχρι και σήμερα, κάθε αίτηση του συντρόφου για εκπαιδευτική ή τακτική άδεια -άδειες που αδιαμφισβήτητα δικαιούται σύμφωνα με τον νόμο- έχει απορριφτεί. Για τον λόγο αυτόν, ο σύντροφος ξεκίνησε και πάλι απεργία πείνας στις 12/5, ενώ στις 10/6 προχώρησε και σε απεργία δίψας. Πρέπει να αναφερθεί ότι τις τελευταίες μέρες, λόγω τις επιδείνωσης που παρουσιάζει η -ήδη βεβαρημένη από τις προηγούμενες απεργίες πείνας- υγεία του απεργού, οι φυλακές Κορυδαλλού έδωσαν σήμα για την μεταφορά του σε εξωτερικό νοσοκομείο. Όμως, μέχρι στιγμής δύο νοσοκομεία του αρνήθηκαν την νοσηλεία (Κρατικό Νίκαιας και Αττικό), επειδή ο ίδιος δεν δέχεται ιατρικές παρεμβάσεις που θα συνιστούσαν διακοπή της απεργίας πείνας και δίψας!

Φυσικά, για τον κόσμο του αγώνα, η παραβίαση του νομικού πλαισίου από τους ίδιους τους θεσμούς της «δικαιοσύνης» και η αυτό-αναίρεση της «δημοκρατίας», δεν προκαλούν έκπληξη. Τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης όσων αμφισβητούν έμπρακτα τον καπιταλισμό, αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας, μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, «επανεξέταση» αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων κ.λπ.

Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για τον ρόλο και την ταυτότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών της. Η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό υπάγεται στις επιταγές και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θωρακίζει θεσμικά το κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, νομιμοποιώντας και κανονικοποιώντας την ύπαρξή του στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων, συμβάλλοντας έτσι στη διαιώνισή του.

Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου είναι συνολική, συνεχής και εντεινόμενη. Πλέον είναι εμφανής σε όλους και όλες. Η συστηματική υποβάθμιση και η ιδιωτικοποίηση μέχρι πρότινος δημόσιων παροχών, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αδιανόητη αύξηση του κόστους ζωής, η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας με λίγα λόγια, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αλλά ούτε και περιθώρια εφησυχασμού ή παραίτησης και ανακωχής από μεριάς μας.

Όλα τα παραπάνω θα παραμένουν ''κανονικότητα'' όσο δεν υπάρχει μαζική και οργανωμένη κοινωνική αντίδραση, ικανή να αμφισβητήσει την κυρίαρχη εξουσία και να αναμετρηθεί με ανατρεπτικούς και επαναστατικούς όρους με τις δυνάμεις που υπηρετούν την αστική τάξη. Αδιαμφισβήτητα, η όξυνση της καταστολής και του κρατικού αυταρχισμού, επηρεάζει καθοριστικά το επίπεδο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου και τους συσχετισμούς ισχύος που διέπουν τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Επομένως, μας αφορά όλους/όλες και δε νοείται να μην παίρνουμε θέση με ενεργό τρόπο, να μην αναλαμβάνουμε δράση στο βαθμό που μπορούμε.

Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.

Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνος/μόνη. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αδιαπραγμάτευτη και ένα βασικό θεμέλιο κάθε απελευθερωτικής δράσης.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ (ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 12/5 & ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΨΑΣ ΑΠΟ 10/6)

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ "ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ" ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Τετάρτη 14/6

Συγκέντρωση: 19.00, Πεζόδρομος Αγίας Σοφίας

Παρασκευή 16/6

Πορεία: 19.00, Καμάρα

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

blog: libertasalonica.wordpress.com

e-mail επικοινωνίας: lib_exthess@hoextmail.coexm

Πορεία αλληλεγγύης στον απεργό πείνας - δίψας Γ. Μιχαηλίδη

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται φυλακισμένος εδώ και μια δεκαετία καταδικασμένος ως τρομοκράτης, ενώ τον τελευταίο χρόνο δικαιούται αποφυλάκιση. Κράτος και δικαστές καταστρατηγώντας τους ίδιους τους τους νόμους επιδιώκουν την πολιτική και φυσική εξόντωση του, απορρίπτοντας κάθε αίτημα που ο ίδιος καταθέτει ακόμα και για τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται. Για ακόμα μια φορά πολιτικός κρατούμενος βρίσκεται σε καθεστώς εξαίρεσης καθώς του ζητείται να δηλώσει μετάνοια ώστε να αποκτήσει δικαίωμα στη ζωή. Ο ίδιος δηλώνει αμετανόητος και συνεχίζει τον αγώνα του μετά την περσινή απεργία πείνας που πολεμήθηκε από το κράτος, τόσο με τον εμπαιγμό και τις ψεύτικες υποσχέσεις προς τον ίδιο, όσο και με την άγρια καταστολή οποιασδήποτε φωνής αλληλεγγύης. Η επιλογή του συντρόφου να θέσει το σώμα του άλλη μια φορά σαν ασπίδα υπεράσπισης της ελευθερίας του ελοχεύει πολλούς κινδύνους για την υγεία του που είναι επιβαρυμένη από την προηγούμενη απεργία, ενώ ήδη το σωματικό του βάρος μειώνεται ταχύτατα.

Βρισκόμαστε λοιπόν , για άλλη μία φορά τα τελευταία χρόνια, μπροστά σε έναν κρατικό μηχανισμό που δεν διστάζει να θέσει σε κίνδυνο μια ζωή. Πως θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά άλλωστε, μιας και οι απεργίες πείνας που έφτασαν σε οριακά σημεία είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου της θανατοπολιτικής. Χιλιάδες νεκροί σε ράντζα στα νοσοκομεία, πνιγμένοι στα σύνορα, απανθρακωμένοι δίπλα σε δασικές εκτάσεις ή σε τρένα που συγκρούστηκαν, δολοφονημένοι από την ΕΛΑΣ. Οι μάσκες της δημοκρατίας έχουν πέσει εδώ και καιρό, δεν φαίνεται το κράτος να προσπαθεί να αποφύγει έναν ακόμη θάνατο, αυτή τη φορά πολιτικού κρατούμενου.

Ταυτόχρονα, οι όποιες κοινοβουλευτικές αυταπάτες είχαν απομείνει σε καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας μετά από την 4ετία του ΣΥΡΙΖΑ γκρεμίστηκαν το βράδυ της 21ης Μαίου, κάνοντας προφανές ότι δεν υπάρχει δυνατότητα σύγκρουσης με τον νεοφιλελευθερισμό χωρίς την έμπρακτη αμφισβήτηση του κράτους και του κεφαλαίου. Η κοινωνική βάση καλείται να πατήσει στα πόδια της, να οργανωθεί και να πάρει πίσω όχι απλά τον πλούτο που παράγει, αλλά την ίδια την αξία της ανθρώπινης ζωής και της ελευθερίας, επίδικα που καλούμαστε να αναδείξουμε στην πορεία αυτού του αγώνα, και όχι μόνο. Όπως άλλωστε γράφει και ο ίδιος στο κείμενό του:

΄΄θέλω να τοποθετήσω την απεργία αυτή, όχι ως ένα διακύβευμα ενός αποκλειστικά ατομικού αιτήματος, αλλά ως μια συνεισφορά στην ανάδειξη της συστηματικής αδικίας σε μια κρίσιμη πολιτικά στιγμή. Ως ένα έναυσμα αγώνα, που προβάλλει την άμεση δράση και συμμετοχή, απέναντι στην νοοτροπία της ανάθεσης που προωθεί το σύστημα της αντιπροσώπευσης.΄΄ Γ. Μιχαηλίδης.

Καλούμαστε λοιπόν σε μια περίοδο κάμψης των κινημάτων να προασπίσουμε τη ζωή και την ελευθερία του συντρόφου μας, υψώνοντας επιτέλους αναχώματα στη διαρκή επίθεση που δεχόμαστε ως καταπιεσμένοι. Να μην αφήσουμε τους κρατικούς μηχανισμούς να παίζουν άλλο με τις ζωές κάθε αόρατου αυτής της κοινωνίας, να υπερασπιστούμε τον σύντροφό μας μέχρι να τον φέρουμε στους δρόμους.

Άμεση απελευθέρωση του Γίαννη Μιχαηλίδη

Μέχρι το γκρεμισμα της τελευταίας φυλακής

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΙΟΥΝΙΟΥ 19:00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΙΟΥΝΙΟΥ 19:00 ΚΑΜΑΡΑ

Ανάρες- Ομάδα Δράσης&Αλληλεγγύης