kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία Ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση, τον εξευγενισμό

ΠΟΡΕΙΑ 17/6 - 13:00, Καλλιδρομίου κ Εμ. Μπενάκη, Εξάρχεια

Ενάντια στις εξώσεις, την τουριστικοποίηση, τον εξευγενισμό

Ο εξευγενισμός των Εξαρχείων αποτελεί κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής για την ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας. Mια πολιτική που λειτουργεί προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των φτωχότερων κοινωνικώνστρωμάτων. Η διαδικασία αυτή οδηγεί στην εξαφάνιση των λιγοστών δημόσιων χώρων, στον εκτοπισμό της κοινωνικής βάσης και στην αλλαγή του χαρακτήρα ολόκληρων γειτονιών.

Στα Εξάρχεια η διαδικασία αυτή μορφοποιείται μέσω της ανάπλασης- καταστροφής του Λόφου Στρέφη, του σταθμού μετρό στην πλατεία, της μετατροπής του κτιρίου Γκίνη σε roof garden, της αποστείρωσης του κάτωΠολυτεχνείου και του Αρχαιολογικού Μουσείου (με τσιμεντοποίηση, περίφραξη και αποκοπή από τους καθημερινούς του χρήστες/χρήστριες, πλήθος κόσμου και χώρος παιχνιδιού και κοινωνικοποίησης εκατοντάδωνπαιδιών).

Ολα αυτά δε θα μπορούσαν να μη συνδυάζονται με την αλματώδη αύξηση των ενοικίων, η οποία στο πλαίσιο της γενικευμένης ακρίβειας απειλεί και το ίδιο το δικαίωμα στη στέγαση. Σε αυτό συμβάλλει τόσο η τουριστικοποίηση με τα αναρίθμητα πια Airbnb και τις επενδύσεις real estate όσο και η απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.

Ειδικά στα Εξάρχεια η μέση τιμή του τετραγωνικού μέτρου για ενοικίαση κυμαίνεται πλεόν γύρω στα 10€ (μιλώντας έτσι για τιμές 450€ για 40-50τμ). Με μόνη δικαιολογία τον σταθμό μετρό στην πλατεία τα ενοίκια αυξάνονται ήδη περιμετρικά, ενώ δε θα αργήσει και η αύξηση των ενοικίων και περιμετρικά του Λόφου Στρέφη.Ταυτόχρονα, όλο και περισσότερα διαμερίσματα και σπίτια εξαγοράζονται από εταιρίες real estate, οι οποίες με την μεγαλοϊδιοκτησία τους τείνουν να ελέγχουν την αγορά πιέζοντας τις τιμές προς τα πάνω. Παράλληλα,καθιστούν οποιαδήποτε προσπάθεια για νομική διεκδίκηση από την πλευρά των ενοικιαστών/στριών δυσκολότερη μιας και διαθετούν τόσο τα χρήματα όσο και τους δικηγόρους για μακροχρόνιες και κοστοβόρες νομικές διαδικασίες.

Σε αυτήν την κατάσταση προστίθεται και η μπίζνα των Airbnb, όπου ένοικοι χάνουν τα σπίτια τους λόγω της τουριστικοποίησης, με τουρίστες διατεθειμένους να πληρώσουν υπέρογκα ποσά για τα πλέον «καλαίσθητα» και ανακαινισμένα διαμερισμάτα βραχυπρόθεσμης διαμονής. Εκατοντάδες τα παραδείγματα όπου οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων δεν ανανεώνουν τα συμβόλαια για να εκμεταλλευτούν το ακίνητο σε πλατφόρμες τύπου Airbnb.

Ετσι τα Εξάρχεια μετατρέπονται από γειτονιά αλληλεγγύης, φιλόξενη για μετανάστες/μετανάστριες και κέντρο αγώνων σε επενδυτικό φιλέτο, εναλλακτικό διασκεδαστήριο, τουριστικό και απρόσωπο θέρετρο. Η διαδικασία αυτή καθιστά τη γειτονιά απρόσιτη για τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και εκτοπίζει βίαια τον κόσμο της γειτονιάς, αντικαθιστώντας τον με τουρίστες και καταναλωτές. Ετσι, αντί για καθημερινές σχέσεις, κοινωνικά στέκια, καταλήψεις, δομές αγώνα και αλληλεγγύης, στα Εξάρχεια χωράνε πια μόνο τουριστικές ατραξιόν και ακριβά «εναλλακτικά» μαγαζιά τα οποία αυξάνουν τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών. Η φυσιογνωμία της γειτονιάς λοιπόν, αλλάζει άρδην, μετατρέποντας την ίδια την ιστορία των Εξαρχείων σε εμπόρευμα.

Μία εμπορευματοποίηση του πολιτικού και πολιτισμικού χαρακτήρα των Εξαρχείων έχει ως στόχο τη διαγραφή της μνήμης και ταυτότητας τηςγειτονιάς. Δεν είναι τυχαίο πως οι μεγάλες προσπάθειες «αναβάθμισης» της περιοχής έχουν φέρει μαζί τους και ένα μικρό στρατό κατοχής. Ετσι κι αλλιώς κεφάλαιο και καταστολή πάνε χέρι χέρι όπως το βλέπουμε όλοι/όλες/όλα στην πλατεία, τον Λόφο και όλους τους δρόμους των Εξαρχείων.

Τα Εξάρχεια που θέλουμε είναι μια γειτονιά με σχέσεις αλληλεγγύης, με στέγαση για όλα/όλες και όλους με ελεύθερους χώρους συνάντησης, συζήτησης και ζύμωσης από τα κάτω. Η αύξηση των ενοικίων είναι πραγματική απειλή για τον κορμό της γειτονιάς, διώχνει τις/τα/τους κατοίκους, κλείνει σπίτια και διαβρώνει τις σχέσεις μας. Στη θέση μας έρχονται γραφεία, βιτρίνες λουσάτες και επενδυτές. Είναι καθήκον όλων μας να αντιταχθούμε σε αυτό, να σταματήσουμε εξώσεις, να παγώσουμε τα νοίκια, να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας.

ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΜΠΑΤΣΟΙ ΕΙΤΕ ΟΧΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

ΚΑΜΙΑ ΕΞΩΣΗ-ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΤΡΟ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΣΤΡΕΦΗ

Συντονιστικό δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/91210/

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Πορεία: Σάββατο 17 Ιουνίου 2023, Καλλιδρομίου και Μπενάκη, 13.00

Τα Εξάρχεια παραδοσιακά αποτελούν μια γειτονιά που είναι ταυτισμένη τόσο με την ανάπτυξη μιας κοινωνικής κουλτούρας ανοιχτής στη διαφορετικότητα όσο και με τους αγώνες πολιτικής αμφισβήτησης και αντίστασης, με ένα πλήθος πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών εγχειρημάτων και δομών αυτοοργάνωσης. Εδώ στα Εξάρχεια ξέσπασε η σπίθα της μεγάλης εξέγερσης του Δεκέμβρη το 2008 που εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα. Και αυτή η γειτονιά, με τα ιδιαίτερα κοινωνικο-πολιτικά χαρακτηριστικά της και την αγωνιστική της ιστορία, στάθηκε ένας από τους στόχους της ευρύτερης αντι-εξεγερτικής πολιτικής του κράτους που εξελίσσεται από το 2009 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει καταφέρει ακόμα να εξαφανίσει τους χώρους, τα υποκείμενα και το πνεύμα της εξέγερσης που παραμένουν πάντα ζωντανά.

Διαχρονικά, στρατηγικής σημασίας εργαλείο (συμπληρωματικά των επίσημων κατασταλτικών μονάδων) για την επιβολή της κρατικής πολιτικής καταστολής στα Εξάρχεια αποτέλεσε σε βάθος χρόνου το ναρκεμπόριο, πάντα υπό την πλήρη καθοδήγηση και εποπτεία της αστυνομίας, ώστε να συκοφαντηθεί και να απονοηματοδοτηθεί ο ανοιχτός, δημόσιος, ελεύθερος χώρος που διαμορφώνεται από την έμπρακτη κοινωνική αμφισβήτηση και εντέλει για το παραδειγματικό χτύπημα των αγωνιστών, του κινήματος και των δομών του. Ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, στο κοινωνικό έδαφος των Εξαρχείων γειώθηκαν και αναπτύχθηκαν ακόμα περισσότερο τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης και της μαχητικής αντίστασης, αποκτώντας κοινωνική επιρροή, σε ανταγωνισμό με τις κυρίαρχες αξίες και σχέσεις του κράτους και του καπιταλισμού. Έτσι, οι ναρκομαφίες και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού επιχείρησαν να καταλάβουν αυτό το έδαφος για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών τους: έλεγχος, κέρδος και εξουσία. Οι ναρκέμποροι αποτέλεσαν το μακρύ χέρι του κράτους στα Εξάρχεια, αφού τόσο οι ίδιοι όσο και η κουλτούρα της επιβολής και του νόμου της ζούγκλας που φέρνει μαζί της η επικράτηση του ναρκεμπορίου σε μια περιοχή αναπτύσσονται ευθέως εχθρικά προς τις αξίες της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας. Πρόκειται για παρακρατικές συμμορίες που αποτελούν αξιοποιήσιμη δύναμη για το κράτος, το οποίο εμφανίζεται ως φύλακας της νομιμότητας, καταγγέλλοντας με τη συστράτευση των ΜΜΕ την «ανομία» στα Εξάρχεια, στοχοποιώντας αυτούς που αγωνίζονται από τα κάτω απέναντι τους, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο καλύπτει, ελέγχει και χρησιμοποιεί το ναρκεμπόριο για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις του.

Απέναντι σε αυτήν τη διαχρονική κρατική επιχείρηση ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου από την κρατική καταστολή, το ναρκεμπόριο, την εμπορευματοποίηση, την ανάπλαση, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, εμείς δεν ήμαστε απόντες ή και κατήγοροι των αντιστάσεων που προβλήθηκαν, αλλά με πολλούς ακόμα, αγωνιστές και αγωνίστριες, κατοίκους, θαμώνες και εργαζόμενους/ες στη γειτονιά, ορθώσαμε συλλογικά αναχώματα στους κρατικούς σχεδιασμούς, σηκώσαμε τη σημαία της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης, και κρατήσαμε ανοιχτό το δρόμο για τον αγώνα σήμερα. Από τις συγκεντρώσεις, τις καταλήψεις, τις περιφρουρήσεις των χώρων αγώνα και τις διαδηλώσεις στους δρόμους της γειτονιάς ενάντια στην αστυνομική κατοχή, τις μαφίες, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις κανιβαλικές και σεξιστικές επιθέσεις και τους βιασμούς, μέχρι τις εκδηλώσεις κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης στην πλατεία και τους δρόμους των Εξαρχείων. Και αντιλαμβανόμαστε τα Εξάρχεια ως ένα πεδίο ιστορικής σημασίας για τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό αγώνα, έχοντας ως παρακαταθήκη την εμπειρία των κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν για την επανοικειοποίηση της γειτονιάς και γνωρίζοντας πως η πολιτική αξιοπιστία του αγώνα αυτού μπορεί να στηρίζεται σε σταθερές θέσεις μάχης μέσα στον χρόνο, που να προωθούν τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης ενάντια σε κάθε μορφή της κρατικής επιβολής και απέναντι σε αντιλήψεις που προωθούν είτε την παραίτηση είτε τη διαμεσολάβηση.

Η σημερινή ακροδεξιά διαχείριση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική, ήρθε να ανταποκριθεί και αυτή πλήρως στις επιταγές του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και της αντι-εξέγερσης. Το εργαλείο της αφομοίωσης, που έδωσε ένα συντριπτικό αφοπλιστικό χτύπημα στα κινήματα, αντικαταστάθηκε από αυτό της ωμής καταστολής. Η δουλειά που επιτέλεσε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στα Εξάρχεια, δηλαδή η γιγάντωση του ναρκεμπορίου και η διαμόρφωση μιας αντικοινωνικής συνθήκης -που στάθηκαν απέναντι στην ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στη γειτονιά και αποσάθρωσαν την περιοχή-, επιχειρείται εδώ και δύο χρόνια να συμπληρωθεί. Έτσι, η τωρινή πολιτική διαχείριση, εκμεταλλευόμενη τους τόνους μιντιακής προπαγάνδας -μέσω της οποίας χρόνια επιχειρούνταν να ταυτιστούν οι αγώνες και η γειτονιά των Εξαρχείων με τις συμμορίες που τη λυμαίνονται και που στόχευε στην άντληση κοινωνικής νομιμοποίησης για εισβολή στην περιοχή- εξαπέλυσε τις δυνάμεις καταστολής στα Εξάρχεια, εγκαθιστώντας έναν στρατό κατοχής, εκκενώνοντας καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών, τρομοκρατώντας εργαζόμενους και κατοίκους, χτυπώντας αγωνιστές και όσους αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στρατηγικός στόχος του κράτους δεν ήταν και δεν είναι άλλος από την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής, την αλλοίωση των κινηματικών και αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων, την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας τους και τη μετατροπή τους σε ελεγχόμενη ζώνη κερδοφορίας. Αλλά η καταστολή ποτέ δεν ήταν αρκετή, όσο σφοδρή κι αν ήταν εδώ και δεκαετίες, όπως και οι συμμορίες των ναρκέμπορων και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού τα προηγούμενα χρόνια, για να κάμψουν τις αντιστάσεις στην περιοχή και να αλλοιώσουν αποφασιστικά τα χαρακτηριστικά της, διαμορφωμένα σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης μετά την πτώση της χούντας. Και με την αστυνομική εισβολή και κατοχή της γειτονιάς ξεδιπλώθηκαν ευρύτεροι σχεδιασμοί ανάπλασης κι «εξευγενισμού» της, εντάσσοντάς την στο ευρύτερο σχέδιο ανάπλασης και ελέγχου του κέντρου της πόλης.

Κομβικά στοιχεία για την ανάπλαση της γειτονιάς, τον «εξευγενισμό» και την αλλαγή χρήσης της, καθώς και την ανασύνθεση του πληθυσμού της, είναι η προγραμματιζόμενη ανάπλαση του λόφου του Στρέφη, η μετατροπή της πλατείας Εξαρχείων σε σταθμό του μετρό και η μουσειοποίηση του Πολυτεχνείου. Το Πολυτεχνείο, κεντρικό σημείο εξεγέρσεων, πολιτικών και κοινωνικών εκδηλώσεων, συναντήσεων και ζυμώσεων σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης, ουσιαστικά είναι ήδη κλειστό. Όσον αφορά τον Στρέφη, έναν λόφο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη γειτονιά και έναν από τους ελάχιστους δημόσιους πράσινους χώρους στο κέντρο της πόλης, τον Γενάρη του 2021 ανατέθηκε από το Δήμο στην εταιρεία Prodea και την UNISON Facilities Services τόσο η ανάπλαση και οικονομική εκμετάλλευσή του όσο και η φύλαξη, η περίφραξη και ο έλεγχος της πρόσβασης σε αυτόν. Όσο για την πλατεία Εξαρχείων, αναμένεται η καταστροφή και η εκσκαφή της, ενταγμένη ως σταθμός σε μία γραμμή του μετρό για την οποία έχουν αρχίσει ήδη οι εκσκαφές στις πλατείες Κολωνακίου και Κυψέλης, την Ευελπίδων και το Γαλάτσι.

Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που επιχειρείται η ανάπλαση της περιοχής (έστω κι αν αυτή τη φορά έχει γενικευμένο χαρακτήρα), με κορυφαίο παράδειγμα τα έργα στην πλατεία Εξαρχείων το 2003, πριν τους ολυμπιακούς αγώνες, τα οποία σε μεγάλο βαθμό ματαιώθηκαν, χάρη στη δυναμική και μαζική αντίσταση που προβλήθηκε, τότε που πρωτογράφτηκε και το σύνθημα «Σήμερα τα Εξάρχεια - αύριο όλη η πόλη». Και σήμερα καλούμε και εμείς με τη σειρά μας, όλους και όλες, συλλογικότητες και ατομικότητες, κατοίκους, θαμώνες και εργαζόμενους της γειτονιάς, που έδωσαν το παρών στους αγώνες που προηγήθηκαν, να πλαισιώσουν και πάλι τον αγώνα για την υπεράσπιση των Εξαρχείων της αυτοοργάνωσης, της αντίστασης και της αλληλεγγύης.

Ενάντια στη συνολική κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του κράτους που στοχεύει τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, μέσα από τις συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών, τα στημένα κατηγορητήρια και τις σκευωρίες που μεθοδεύονται από τα κρατικά επιτελεία, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, την αστυνομοκρατία, τις απαγορεύσεις διαδηλώσεων και τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών/τριών, με σκοπό την επιβολή τρομοκρατίας και σιωπής.

Ενάντια στην επιχείρηση του κράτους να επιβληθεί και να ιδιοποιηθεί τους δημόσιους χώρους στο κέντρο της Αθήνας και τα Εξάρχεια, στα οποία ο κρατικός μηχανισμός πριμοδότησε τις ναρκομαφίες, με σκοπό τη συντριπτική εισβολή των κατασταλτικών δυνάμεων, την εγκατάστασή τους στη γειτονιά, τις επιθέσεις σε αγωνιστές και δομές αγώνα, την τρομοκράτηση εργαζόμενων και κατοίκων, επιδιώκοντας την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής και την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας της.

Ανοιχτή συνέλευση της Κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37

αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια|Για την υπεράσπιση των Εξαρχείων της Ελευθερίας, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης

Συγκέντρωση-Πορεία: Σάββατο 17 Ιουνίου, Καλλιδρομίου και Μπενάκη 13.00

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ.

Η εκτεταμένη αστυνομική επιχείρηση που εξελίσσεται από τον Αύγουστο στα Εξάρχεια σηματοδοτεί από τη μια τη συνέχιση της κρατικής στρατηγικής που έχει- ανεξαρτήτως πολιτικής διαχείρισης -μόνιμα στο στόχαστρο την αγωνιστική γειτονιά των Εξαρχείων και από την άλλη την έναρξη της υλοποίησης, με επιθετικούς και κατασταλτικούς όρους, των αντικοινωνικών σχεδιασμών κράτους και επενδυτών που στοχεύουν στην ιδιοποίηση και τον έλεγχο των δημόσιων χώρων ευρύτερα, καθώς και των χώρων αστικού πρασίνου στην Αθήνα. Από το πάρκο Κύπρου και Πατησίων, τον Λόφο του Στρέφη, μέχρι την πλατεία Εξαρχείων, από την Ακαδημία Πλάτωνος, το πάρκο Δρακόπουλο μέχρι το πάρκο Βουτιέ και τον λόφο του Φιλοπάππου κ.α.

Στα Εξάρχεια, οι συνεχείς μηχανοκίνητες περιπολίες, η στρατοπέδευση όλων των ειδών των ένστολων δολοφόνων του κράτους, οι ξυλοδαρμοί και οι συλλήψεις διαδηλωτών/τριών, το δολοφονικό χτύπημα διαδηλώσεων, η απαγωγή γυναίκας μέσα στο εργοτάξιο του μετρό και η κακοποίησή της από τα κρατικά τάγματα εφόδου, τα ασταμάτητα σεξιστικά σχόλια και οι παντός είδους απειλές δεν στοχεύουν παρά στην τρομοκράτηση και τη φίμωση κάθε κατοίκου, θαμώνα και περαστικού, στην αναχαίτιση των αυτοοργανωμένων και αδιαμεσολάβητων αγώνων και στην οπισθοχώρηση όσων αναπτύσσουν συλλογικές αντιστάσεις απέναντι στα καταστροφικά σχέδια της Εξουσίας.

Κάτω τα χέρια από τα Εξάρχεια των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

• που στοχεύουν ευρύτερα στο τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων
• που στοχοποιούν, ως κομμάτι της αντιεξεγερτικής πολιτικής του κράτους που εξελίσσεται από το 2009, τη γειτονιά των Εξαρχείων ώστε να σταματήσει να είναι συνυφασμένη με τους αγώνες που έχουν δοθεί και δίνονται απέναντι στον σάπιο κόσμο της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης και να ανασταλεί η ανάπτυξη πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών που έρχονται σε αντιπαράθεση με τις κυρίαρχες αξίες και σχέσεις που επιβάλει η εξουσία
• που εκκενώνουν καταλήψεις, εγκαθιστούν ένα στρατό κατοχής στην περιοχή, ξυλοκοπούν νεολαίους/ες, τρομοκρατούν και παρενοχλούν κατοίκους και θαμώνες
• που καθοδηγούν και εποπτεύουν την ανάπτυξη των ναρκομαφιών που αποτελούν το μακρύ χέρι τους στην περιοχή, επιχειρώντας να συκοφαντήσουν και απονοηματοδοτήσουν το ανοιχτό, ελεύθερο και δημόσιο πεδίο που έχει διαμορφωθεί μέσα από τους αγώνες για ελευθερία, ισότητα και αλληλεγγύη
• που στοχεύουν στην πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής, την αλλοίωση των κινηματικών και αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων, την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας τους και τη μετατροπή τους σε ελεγχόμενη ζώνη κερδοφορίας. που προγραμματίζουν την ανάπλαση του λόγου του Στρέφη, τη δημιουργία μετρό στην πλατεία των Εξαρχείων και τη μετατροπή του Πολυτεχνείου σε μουσείο επιχειρώντας να ιδιοποιηθούν τον δημόσιο χώρο για την εμπορευματοποίησή του και τη μετατροπή του σε ζώνη κερδοφορίας, κάτι που αποτελεί μέρος των ευρύτερων σχεδιασμών ανάπλασης και «εξευγενισμού» του κέντρου της πόλης

…..έχοντας ως παρακαταθήκη τις κινητοποιήσεις του παρελθόντος, διατηρώντας σταθερές θέσεις μάχης απέναντι σε κράτος, κεφάλαιο, κρατική καταστολή, ναρκομαφίες και κοινωνικό κανιβαλισμό

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Συγκέντρωση-πορεία: Σάββατο 17 Ιουνίου, Καλλιδρομίου και Εμ.Μπενάκη 13:00

αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια

Αριστοβούλου&Πυλάδου, Κ.Πετράλωνα

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1625733/