kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μοτοπορεία για τις εργοδοτικές δολοφονίες

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

Την Δευτέρα 29/05, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, λαμβάνει χώρα ένα ακόμη «εργατικό ατύχημα», στην προσπάθεια τριών εργατών να τοποθετήσουν τα πτερύγια της προπέλας του πλοίου "Asterion". Ωστόσο, η υποχώρηση και κατάρρευση της σκαλωσιάς στην οποία βρίσκονταν είχε ως αποτέλεσμα να καταπλακωθούν από τα πτερύγια της προπέλας, προκαλώντας τους πολλαπλά τραύματα και τελικά ο 47χρονος χειριστής του ανυψωτικού μηχανήματος να υποκύψει σε αυτά.

Τέσσερις μέρες αργότερα, ένας οικοδόμος 37 χρονών σκοτώθηκε στη Σαντορίνη εν ώρα εργασίας, όταν υποχώρησε το κιγκλίδωμα του εξώστη στο οποίο στηριζόταν. Πρόκειται ουσιαστικά για το δεύτερο εργατικό δυστύχημα στο εργοτάξιο, μέσα σε διάστημα τριών μηνών, ενώ ταυτόχρονα συμβαίνουν εκατοντάδες άλλα ατυχήματα, καθώς στο βωμό του χρήματος και του κέρδους κατά την τουριστική περίοδο, κάτω από άθλιες συνθήκες, τα αφεντικά και οι εργολαβίες θυσιάζουν τις ίδιες τις ανθρώπινες ζωές των εργατών.

Το κράτος και το κεφάλαιο μας γνωστοποιούν για χιλιοστή φορά με τον χειρότερο τρόπο, πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας ή οποιοδήποτε μέλος της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Οι ζωές των καταπιεσμένων συνεχίζουν να θυσιάζονται στο βωμό του κέρδους και της καπιταλιστικής ευημερίας. Στη μακρά λίστα των θανάτων που έχουν καταγραφεί εν μέσω πανδημίας, στις όλο και συχνότερες γυναικοκτονίες και τις δολοφονίες Ρομά από τους ένστολους φρουρούς του κράτους, στο τεράστιο κρατικό- καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών που κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 συνανθρώπους μας, στα εκατοντάδες θανατηφόρα «εργατικά ατυχήματα», έρχεται να προστεθεί ακόμη ένα. Η λίστα των εργοδοτικών εγκλημάτων είναι κι αυτή τεράστια και με τα ελάχιστα (έως καθόλου) μέτρα ασφαλείας και υγιεινής που επικρατούν στους χώρους εργασίας, με τους εργαζομένους να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια να ανταπεξέλθουν στα εξαντλητικά ωράρια εργασίας και τα όρια συνταξιοδότησης, δείχνει η λίστα αυτή να μην έχει τελειωμό.

Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών και οι αυξήσεις των ωραρίων σε βάρος της εργατικής τάξης, οι συνθήκες στους χώρους εργασίες που επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται συνεχώς, με αποκορύφωμα την απαξίωση και υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και την αδιαφορία κράτους και αφεντικών για την τήρηση των μέτρων προστασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, περιγράφουν την σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τις νέες συνθήκες που μας επιβάλλονται καθημερινά στοχεύοντας στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των ζωών μας. Την ίδια στιγμή όπου η ανεργία γιγαντώνεται και το μεγαλύτερο μέρος των ανέργων, μολονότι κομμάτι της εργατικής τάξης, είναι εγκαταλελειμμένο στην τύχη του, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιστεγάζει τις επιθέσεις στους από τα κάτω ψηφίζοντας το αντεργατικά Νομοσχέδια, ενώ ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση και ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό, με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς.

Οι ζωές μας μετράνε! Οι ζωές των εργατών, των παιδιών και μεταναστριών στα σύνορα ή στα ανοιχτά του Αιγαίου, οι ζωές των διανομέων που πάνω στις ζωές τους τα αφεντικά καθημερινά αισχροκερδούν, οι ζωές όλων των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου, μετράνε.

Σήμερα φαντάζει κάθε άλλο παρά επιτακτική η ανάγκη οργάνωσης και αντίστασης απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Για να υπερασπίσουμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση. Ο αγώνας ενάντια στα εργοδοτικά εγκλήματα και δολοφονίες πρέπει να είναι διαρκής και συνδεδεμένος με τη συνεχή μάχη ενάντια στην ανεργία, την φτώχεια και την εκμετάλλευση. Με σωματεία βάσης, οριζόντια και αντιιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε στους χώρους εργασίας, τα σχολεία και τις σχολές, τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα, παίρνουμε την ζωή μας στα χέρια μας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ, ΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης

Την Δευτέρα 29/05 ακόμη ενά εργατικό ατύχημα συνέβη στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.Ένας εργάτης δολοφονημένος και δύο τραυματισμένοι. Τέσσερις μέρες αργότερα, ένας οικοδόμος 37 χρονών σκοτώθηκε στη Σαντορίνη εν ώρα εργασίας, όταν υποχώρησε το κιγκλίδωμα του εξώστη στο οποίο στηριζόταν. Λίγες μέρες πριν στη Θεσσαλονίκη μια εργαζόμενη στην Καθαριότητα του Δήμου Καλαμαριάς και ένας εργαζόμενος επίσης στην Καθαριότητα του δήμου ωραιοκάστρουτραυματίστηκαν από πτώση από απορριμματοφόρο και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.

Τα συγκεκριμένα περιστατικά δεν αποτελούνεξαιρέσεις. Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στη μακρά λίστα των εργατικών δυστυχημάτων, των θανάτων που έχουν καταγραφεί εν μέσω πανδημίας, στις όλο και συχνότερες γυναικοκτονίες και στις δολοφονίες των μεταναστών στα σύνορα. Το κράτος γνωστοποιεί για χιλιοστή φορά πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας ή μέλος κάποιας μειονότητας. Οι ζωές των καταπιεσμένων θυσιάζονται στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η οποία για να συνεχίσει απρόσκοπτα τον κύκλο εκμετάλλευσης χρειάζεται την κρατική τρομοκρατία.

Τα εργατικά «ατυχήματα», η εντατικοποίηση της εργασίας, οι μειώσεις των μισθών, οι αυξήσεις των ωραρίων σε βάρος των εργαζομένων, οι συνθήκες στους χώρους εργασίας που επιδεινώνονται και υποβαθμίζονται συνεχώς και, η απαξίωση και η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας σε συνδυασμό με την αδιαφορία κράτους και αφεντικών για την τήρηση των μέτρων προστασίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας περιγράφουν την σκληρή εργασιακή πραγματικότητα και τις νέες συνθήκες που μας επιβάλλονται καθημερινά, στοχεύοντας στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση των ζωών μας.

Για να υπερασπίσουμε τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την κοινή, οριζόντια συντονισμένη, οργανωμένη από τα κάτω δράση όλων των εργαζόμενων, όλων των καταπιεσμένων. Ο αγώνας ενάντια στα εργοδοτικά εγκλήματα και δολοφονίες πρέπει να είναι διαρκής και συνδεδεμένος με τη συνεχή μάχη ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια και την εκμετάλλευση. Με σωματεία βάσης, οριζόντια και αντι-ιεραρχικά σχήματα και από τα κάτω συνελεύσεις γειτονιών, μαζί με φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενους, άνεργους, να δώσουμε τη μάχη του ταξικού και κοινωνικού αγώνα. Ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή προτάσσουμε την ταξική αλληλεγγύη, υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα, παίρνουμε την ζωή μας στα χέρια μας.

κάλεσμα : Ελευθεριακή συνέλευση για την ταξική οργάνωση στην βάση

https://www.facebook.com/estovskg