Παρασκευή 2 Ιουνίου 2023 στις 18.00
Πολιτικό Καφενείο
«Κάθε μορφή εκλογικής διαδικασίας νομιμοποιεί την εξουσία και την εκμετάλλευση των κατώτερων τάξεων»
Ορμώμενοι από το ξεκίνημα της δεύτερης τετραετίας της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας , νιώθουμε την ανάγκη να βάλουμε για άλλη μια φορά τα αντιεξουσιαστικά - αναρχικά προτάγματα μας μπροστά , πάντα υπο το πρήσμα της εκ των πραγμάτων αυτοργανωμένης φοιτητικής κοινότητας. Δεν τρέφουμε αυταπάτες σχετικά με το προσωπείο που φέρει η εκάστοτε νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση και προτάσσουμε την συνειδητή εκλογική αποχή και την ένταξη σε οργανωμένες δομές αγώνα.
Όταν αναφερόμαστε στα συγκοινωνούντα δοχεία Οργάνωσης - Αγώνα , περιγράφουμε την δημιουργία μιας (αυτό)οργανωμένης και ενεργής δομής η οποία χαρακτηρίζεται από συνεχή και αδιάλλακτα πολιτικά στοιχεία , με περιθώριο πολιτικής ζύμωσης και πραγματικής ενδυνάμωσης του εξεγερσιακού και επαναστασιακού γίγνεσθαι.
Κοινώς, το να καλούμε όλο το κοινωνικό σύνολο να αποκτήσει Επαναστατική Συνείδηση είναι υποχρέωση μας ως Αναρχικές ατομικότητες : Η πλαισίωση κάθε εργατικού , φοιτητικού και αλληλέγγυου αγωνιστικού υποκειμένου στους κόλπους του Α/Α χώρου και η γνωστοποίηση των εχθρών του λαού είναι το χρέος κάθε συνειδητής αναρχικής ατομικότητας , μέσω συλλογικής δράσης.
Αρνούμαστε τις ήδη υπάρχουσες εξουσιαστικές και καπιταλιστικές δομές, χτίζοντας τις δικές μας οι οποίες ,βασισμένες στη αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα με λειτουργικό μηχανισμό τις οριζόντιες διαδικασίες , οδηγούν στην συντριβή του υπάρχοντος συστήματος. Στα πλαίσια της καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε το σημαντικότερο στοίχημα είναι η οργάνωση των από κάτω για τους κάτω αποτρέποντας τις εκάστοτε αρχές να αποφασίζουν για τις ζωές μας. Η διάχυση του αναρχισμού στους χώρους εργασίας, στα πανεπιστήμια, στις γειτονιές και γενικότερα σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής αποτελεί θεμελιώδη λίθο της οργάνωσης για την κοινωνική επανάσταση.
Τα πάντα κρίνονται στο δρόμο. Σε οποιαδήποτε μορφή καταστολής βιώνουμε από τα αφεντικά και τους εξουσιαστές μας η απάντηση είναι και θα είναι η λαϊκή αντιβία. Έκφραση αυτής αποτελούν απεργίες, καταλήψεις, συγκρούσεις, απαλλοτριώσεις. Οι φυσικές συγκρούσεις στο δρόμο δεν αποτελούν ούτε φετίχ ούτε αυτοσκοπό άλλα την αναγκαία πράξη της κοινωνικής ανασύστασης.
Κατακερματίζουμε τη λήθη και το σύστημα που τη γεννά βασιζόμενοι στη συλλογική μνήμη. Αγωνιζόμαστε αλληλέγγυα και συντροφικά καταστρέφοντας κάθε μορφή εξουσίας, χαράζοντας το δρόμο για την κοινωνική επανάσταση.
<<Όποιος ψηφίσει και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση είναι για εμάς βλαβερός, αλλά το ίδιο βλαβερός είναι και όποιος απόσχει από τις εκλογές και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση>>
Μπουεναβεντούρα Ντουρούτι
πηγή : email που λάβαμε στις 31 Μαΐου 03h