kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα άτομα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ

Για την Πέμπτη 6 Απριλίου 2023 έχουν οριστεί οι δίκες των 31 και των 16 συλληφθέντων/ισσών της πρώτης και της δεύτερης εκκένωσης της κατάληψης Πρυτανείας (22/02 και 11/03 του 2021 αντίστοιχα).

Ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (ν.4777/2021) προβλέπει την ελάχιστη βάση εισαγωγής που αφήνει κάθε χρόνο επιπλέον 20.000 μαθητές/ριες εκτός πανεπιστημίων, την πανεπιστημιακή αστυνομία και την περαιτέρω άρση του πανεπιστημιακού ασύλου (όπως είχαν κάνει πριν κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ), το όριο φοίτησης στα ν+ν/2 έτη, τα πειθαρχικά συμβούλια, τα συστήματα ασφαλείας και παρακολούθησης. Το κράτος, εκμεταλλευόμενο την απαγόρευση κυκλοφορίας και διαδηλώσεων λόγω της πανδημίας του covid-19, πέρασε πολλούς αντικοινωνικούς νόμους, όπως αυτός της απαγόρευσης των διαδηλώσεων, ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη της κατάργησης του 8ώρου και ποινικοποίησης της απεργίας και του συνδικαλισμού κ.ά. Στο πλαίσιο αυτό, των ταξικών φραγμών, της καταστολής, της πειθάρχησης και της ευθυγράμμισης με τις επιταγές του κεφαλαίου, κινείται και ο ισχύων νόμος 4777, όπως και οι επόμενοι νόμοι που πέρασαν για την παιδεία.

Επιστρέφοντας στον Φεβρουάριο του 2021, τις ημέρες πριν και μετά την ψήφιση του νόμου, ξεκίνησαν να εκδηλώνονται οι αντιστάσεις των φοιτητ(ρι)ών και του αλληλέγγυου κόσμου ενάντια στην καταπάτηση των ελευθεριών τους εντός και εκτός πανεπιστημίου. Σε καθεστώς απαγόρευσης συναθροίσεων φοιτητές και φοιτήτριες μετά από επίμονη προσπάθεια και συλλήψεις κατάφεραν να βγουν κατά χιλιάδες στο δρόμο. Στην πόλη της Θεσσαλονίκης, οι φοιτητικοί σύλλογοι Πολιτικών Επιστημων, Φυσικού και Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων μετά από
γενικές συνελεύσεις στις σχολές τους, πήραν αποφάσεις αντίστασης απέναντι στο νόμο αυτό, στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιήθηκε και η κατάληψη του κτιρίου της Πρυτανείας του ΑΠΘ. Η επέμβαση της αστυνομίας, με παρότρυνση και του ίδιου του πρύτανη Παπαϊωάννου( ο οποίος είναι μάρτυρας κατηγορίας στις δίκες), ήταν άμεση. Την πρώτη ημέρα 22 Φεβρουαρίου συνελήφθησαν 31 άτομα, σε μια επιχείρηση εκκένωσης που ουσιαστικά απέτυχε, αφού εκατοντάδες φοιτητ(ρι)ών και αλληλέγγυου κόσμου έσπευσαν να διαδηλώσουν ενάντια στην εκκένωση και την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων εντός του πανεπιστημίου, μένοντας εν τέλει μαζικά στο κτίριο. Στις 11 Μάρτη, μέρα της ανακοινωμένης λήξης της κατάληψης, πραγματοποιείται για άλλη μια φορά επιχείρηση εκκένωσης, με δεκάδες να βρίσκονται στο κτίριο και εν τέλει 16 άτομα να συλλαμβάνονται.

Η κατάληψη της Πρυτανείας του ΑΠΘ αποτέλεσε κομβικό σημείο στην ανασυγκρότηση και όξυνση των φοιτητικών και των ευρύτερων κοινωνικών αντιστάσεων την εποχή της πανδημίας, όταν το κράτος όξυνε την επίθεση του στην κοινωνική βάση, εγκαταλείποντας το σύστημα υγείας στην τύχη του (με αποτέλεσμα χιλιάδες θανάτους) , καθώς και με σειρά αντικοινωνικών νόμων και καταστολή σε ένα περιβάλλον παρατεταμένων απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Σε αυτό το πλαίσιο, εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, άνθρωποι (κατά κύριο λόγο φοιτητές/ριες) μετά από καιρό κατάφεραν να συναντηθούν στο κατειλημμένο έδαφος της Πρυτανείας, να ζυμωθούν πολιτικά προς ριζοσπαστικές κατευθύνσεις, να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους σε επίπεδο βάσης. Διάφοροι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες συναντήθηκαν και συνδέθηκαν εκείνες τις 18 ημέρες. Στην Πρυτανεία, ο αγώνας ενάντια στον 4777 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση συνάντησε τον αγώνα ενάντια στην κρατική καταστολή που άρχιζε να απλώνεται σε όλη τη χώρα (βλ. Καταστολή και κινητοποιήσεις στη Νέα Σμύρνη), αλλά και τον αγώνα αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο απεργό πείνας από 8/01/21 Δημήτρη Κουφοντίνα. Παράλληλα, αποτέλεσε εφαλτήριο για την περαιτέρω μαζικοποίηση και διάχυση των φοιτητικών αντιστάσεων σε κάθε σχολή, με καταλήψεις και δυναμικές πορείες όλη την άνοιξη του 2021 και κυρίως συνέβαλε στο μπόλιασμα αυτών των αντιστάσεων με νέα περιεχόμενα, αφήνοντας σημαντικές παρακαταθήκες για τα επόμενα χρόνια.

Αυτά τα δύο χρόνια οι φοιτητικές αντιστάσεις ενάντια στο νόμο 4777 δεν έχουν σταματήσει. Με καταλήψεις, πορείες, συνελεύσεις οι φοιτητές και φοιτήτριες έχουν αγωνιστεί ενάντια στην αστυνομική παρουσία στο πανεπιστήμιο και την είσοδο των ΟΠΠΙ σε αυτό, σε προσπάθειες επιβολής πειθαρχικών, καθώς και σε κάθε πτυχή αυτού του νόμου που επιχειρείται να εφαρμοστεί, αλλά και σε άλλους μεταγενέστερους νόμους για την παιδεία.

Στο σήμερα, ο αγώνας των φοιτητ(ρι)ών απέναντι στο νόμο 4777, τους υπόλοιπους αντικοινωνικούς νόμους και σε όλες εκείνες τις συνθήκες που συμπυκνώνουν την επίθεση κράτους και κεφαλαίου στις ζωές μας (πχ ακρίβεια, κρατικές δολοφονίες κλπ) συνεχίζεται, όπως καταδεικνύουν, στον απόηχο του κρατικού καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη, οι δεκάδες καταλήψεις σχολών, παρά την οξυμένη καταστολή και επίθεση στους φοιτητικούς συλλόγους.

Καλούμε όλα τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 6 Απριλίου 2023 στις 09:00π.μ. *

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ 46 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Κάποια από τα συλληφθέντα άτομα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ

πηγή : email που λάβαμε στις 28 Μαρτίου 15h

Ένα σύντομο ιστορικό

Στις 22 Φλεβάρη του 2021 ο σύλλογος φοιτητών φυσικού σε συντονισμό με τον σύλλογο φοιτητ(ρι)ών Ηλεκτρολόγων-Μηχανολόγων και αυτού του συλλόγου φοιτητ(ρι)ών Πολιτικών Επιστημών καταλαμβάνουν το κεντρικό κτίριο διοίκησης του ΑΠΘ, την Πρυτανεία. Η δράση αυτή ήρθε ως μια κλιμάκωση των καταλήψεων της σχολής μας , στα πλαίσια του αγώνα που δινόταν τότε ενάντια στον νόμο 4777. Η εκκένωση την ίδια μέρα μετά από κάποιες ώρες απέφερε 31 συλλήψεις φοιτητριών και αλληλέγγυων αγωνιστών. Παρά την κατασταλτική ενέργεια της αστυνομίας σε συνεργασία με τις πανεπιστημιακές αρχές, η κατάληψη συνεχίστηκε και μετά από 18 ημέρες ακολούθησε μια νέα κατασταλτική επιχείρηση εκκένωσης με 16 συλλήψεις.

Ο νόμος 4777 και η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

Η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση είναι δεδομένο πως επιχειρείται διαχρονικά τα τελευταία 30 χρόνια. Τα ελληνικά πανεπιστήμια, φαινομενικά διατηρούν έναν δημόσιο χαρακτήρα, δεν υπάρχουν δίδακτρα, παρέχονται φοιτητικές παροχές, ισχύει το πανεπιστημιακό άσυλο, και δίνουν μια δίοδο προς άτομα των κατώτερων ταξικών στρωμάτων να διεκδικήσουν μια "καλύτερη θέση εργασίας" στην κανιβαλιστική αγορά εργασίας του καπιταλισμού. Όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητο ότι έχουν κατακτηθεί, απο φοιτητικούς αγώνες, συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, πορείες, συγκρούσεις, καταλήψεις, και όχι λόγω του πανεπιστημιακού θεσμού αυτου καθ εαυτού. Για τον παραπάνω λόγο, είναι πάγια κρατική πολιτική, τέτοια κεκτημένα αγώνα να παρθούν πισω, βάσει των εκάστοτε αναγκών του κράτους, αλλά και του καπιταλισμού. Έτσι βλέπουμε με τον νόμο 4777, να επιχειρείται μια βίαιη "εκκαθάριση" των πανεπιστημίων, αφήνοντας εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ένα τεράστιο μέρος των κατώτερων κοινωνικών και ταξικών στρωμάτων, μέσω της ΕΒΕ (η οποία δεν επιτρέπει σε πολλούς μαθητές να εισέλθουν), και μέσω των διαγραφών στα Ν+ν/2 (απ'τα οποία όποιο άτομο αναγκάζεται να εργάζεται παράλληλα με τις σπουδές), μένει εν τέλει χωρίς πτυχίο. Αυτό διότι η σύγχρονη ελληνική αγορά εργασίας δεν έχει ανάγκη τόσους πτυχιούχους ειδικά συγκεκριμένων σχολών όπου οι θέσεις εργασίας έχουν "κορεστεί". Παράλληλα υπάρχει από τη μεριά του κράτους η ανάγκη της καταστολής των φοιτητικών αγώνων και της απομάκρυνσης της πολιτικής ζύμωσης από τους πανεπιστημιακούς χώρους, καθώς ανα τα χρόνια, μέσα σε αυτούς τους χώρους προκύπτουν μεγάλα κοινωνικά ξεσπάσματα, κινήματα κλπ. Για αυτό το λόγο βλέπουμε την εγκατάσταση αστυνομίας στις σχολές μας, τις εκκενώσεις καταλήψεων, αλλά και ασφυκτικά προγράμματα σπουδών τα οποία δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια για οποιαδήποτε δράση πέραν της ακαδημαικής εντός των σχολών. Έξού και οι πειθαρχικές διώξεις, οι οποίες θα τιμωρούν οποιονδήποτε αμφισβητεί την πανεπιστημιακή κυριαρχία εντός των σχολών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αναγγελίες για πειθαρχικά λόγω μιας παρέμβασης σε καθηγήτρια στη Φιλοσοφική σχολή λόγω μαζικών κοψιμάτων. Παράλληλα, η άρση του ασύλου από ΣΥΡΙΖΑ( αυτεπάγγελτη παρέμβαση της αστυνομίας στο πανεπιστήμιο) και ΝΔ, έχει οδηγήσει στη μόνιμη εγκατάσταση των κρατικών δολοφόνων ακριβώς δίπλα στη σχολή μας.

Αξίζει εδώ να σημειωθεί, ο ιδιαίτερος ρόλος που έπαιξε η σοσιαλδημοκρατία στην υποβάθμιση των ζωών μας, καθώς επί ΣΥΡΙΖΑ εγκαθιδρύθηκαν δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, αποσπάστηκε η παιδαγωγική/διδακτική επάρκεια, προχώρησε η άρση του ασύλου, εμβάθυνε η ευθυγράμμιση του πανεπιστημίου με τις παραγωγικές ανάγκες του καπιταλισμού. Επίσης, ο σημερινός κύριος εκφραστής των σοσιαλδημοκρατικών αυταπατών περί "καλύτερης διαχείρισης του κράτους", Βαρουφάκης, ήταν ο πρώτος που πρότεινε την εγκαθίδρυση σώματος πανεπιστημιακής φύλαξης, ενώ με τον ξεχωριστό ρόλο που έπαιξε στην ενσωμάτωση των κινημάτων, έχει το θράσσος σήμερα να "ψαρεύει" εκ νέου ψήφους και δημοσιότητα από υπαρκτά κινήματα.

Οι συλλογικοί αγώνες

Όλα τα παραπάνω ήταν οι λόγοι οι οποίοι μας παρακίνησαν να συλλογικοποιηθούμε και να αγωνιστούμε απέναντι σε αυτή την βίαιη υποτίμηση των σπουδών (και κατ επέκταση των ζωών μας), εν μέσω καραντίνας το 2021. Μέσω του φοιτητικού συλλόγου πήραμε αγωνιστικές αποφάσεις, αναγνωρίζοντας κάποια όρια (τα οποία ξεπεράστηκαν σε μεγάλο βαθμό) και προβληματικές οι οποίες τίθονταν είτε από τα όρια του κοινωνικού ανταγωνισμού στο φοιτητικό υποκείμενο (αντιδραστικοί φοιτητές, δαπίτες, καριερίστες), είτε από συντεχνιακές παραταξιακές λογικές από κομμάτια που θεωρούνται μέρος του φοιτητικού κινήματος. Ο τρόπος οργάνωσης ο οποίος επιλέξαμε , τα ανοιχτά πλαίσια, είναι συνειδητός, αποτελεί πολιτική μας θέση και αποσκοπεί πρώτον στο να μην υπάρχουν ηγεμονίες, αυθεντίες, και καθοδήγηση στους κοινωνικούς αγώνες, και δεύτερον να αίρεται ο διαχωρισμός μεταξύ όσων παράγουν πολιτικό λόγο και όσων υλοποιούν τα πρακτικά αποκυήματα αυτού. Αποτελεί προτεραιότητα, τα πολιτικά χαρακτηριστικά να μην επιβάλλονται ή υπαγορεύονται, αλλά να προκύπτουν μέσω διαδικασιών βάσης των πληττόμενων και των καταπιεσμένων. Για όλους τους παραπάνω λόγους επιλέγουμε να βρισκόμαστε μονίμως σε ανοιχτές διαδικασίες εντός της σχολής μας και αποσκοπούμε συνεχώς στο να εμπλέκεται όλο και παραπάνω κόσμος στην διαδικασία αμφισβήτησης της καθημερινότητας του.

Η σημερινή κατάσταση

Δύο χρόνια μετά όλα τα ζητήματα τα οποία θίγουμε παραπάνω είναι παραπάνω από επίκαιρα. Βιώσαμε μία ακόμα επίθεση με τον νόμο πλαίσιο, είδαμε να ψηφίζονται σωρεία αντικοινωνικών νομοσχεδίων και προεδρικών διαταγμάτων, (Ν. Χατζηδάκη, ΠΔ85) και καταλήγουμε σε μια ακόμα κατασταλτική επίθεση και εισβολή της αστυνομίας στην κατειλημμένη πρυτανεία του ΕΚΠΑ. Μετά από 18 μέρες η κατάληψη της πρυτανείας έληξε με την εκκένωση της και τις συλλήψεις 10 αγωνιστών. Χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία δύο έτη έχει εγκαθιδρυθεί ένα καθεστώς ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης και του αγώνα στις σχολές, καθώς πανελλαδικά οι συλλήψεις εντός πανεπιστημιακών χώρων είναι δεκάδες.

Στις 6 Απρίλη οδηγούνται στις δικαστικές αίθουσες οι 16 και 31 καταληψίες της πρυτανείας του ΑΠΘ. Από μεριάς μας, η αλληλεγγύη είναι αμέριστη, και στηρίζουμε πλήρως πολιτικά τους διωκόμενους καταληψίες.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την πέμπτη 6/4 στις 10:00 στο δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης.

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ

10 100 ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ, ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

κάλεσμα : ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΧΗΜΑ ΦΥΣΙΚΟΥ

3/4/2023

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους/ις 47 συλληφθεντες/εισες της κατάληψης της πρυτανειας του ΑΠΘ και στους/ις 10 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανειας του ΕΚΠΑ

Πέμπτη 6 Απρίλη στις 9πμ

Δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης

Φλεβάρης 2021: καθεστώς lockdown εν μέσω πανδημίας, ακραίας αστυνομοκρατιας, επικίνδυνης αντικοινωνικης κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, ψήφιση πολλαπλών αντικοινωνικών νόμων.

Εν μέσω, λοιπόν μιας τέτοιας συγκυρίας ανακοινώνεται το νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη (4777), το οποίο και ψηφίζεται.

Η χρήση του νόμου ήταν γνωστη: δόγμα νόμος και τάξη, ένταση της καταστολής μέσα στα πανεπιστήμια, (πατωντας στο ήδη κατηργημενο άσυλο), πανεπιστημιακή αστυνομία, διαγραφές, πειθαρχικά συμβούλια, κάμερες, τουρνικέ και ελάχιστη βάση εισαγωγής (ΕΒΕ) για τους/ις μαθητές/ριες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Πρόκειται για νόμο που αποτελεί κομμάτι της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και συνέχεια των ψηφισμενων νόμων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Για νόμο που προσπαθεί να χειραγωγήσει, να πειθαρχήσει, να καταστείλει και να τρομοκρατήσει τους/ις φοιτητες/ριες που αγωνίζονται. Για νόμο που προσπάθησε να αλλάξει το μεταπολιτευτικό παράδειγμα και να νομιμοποιήσει την εισβολή της αστυνομίας στους χώρους του ασύλου, το φακελωμα και την διαγραφή αγωνιστών/ριών φοιτητών/ριών, καθώς και να επιδιώξει την πλήρη ευθυγράμμιση των σύγχρονων πανεπιστημίων με τις επιταγές του κράτους και του κεφαλαίου.

Όλα αυτά δεν έμειναν αναπάντητα.

Έπειτα από πανελλαδικές συγκεντρώσεις και πορείες, που έσπασαν τον φόβο της αστυνομοκρατιας και συγκρούστηκαν μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής, τόσο πριν όσο και κατά την διάρκεια της ψήφισης του νόμου, ακολούθησε η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ από φοιτητικούς συλλόγους.

Στις 22/2/21 πραγματοποιείται η κατάληψη, η οποία δέχεται σφοδρή καταστολή και βίαιη εκκένωση.

Με προσωπική ευθύνη του πρύτανη Παπαϊωάννου πάνοπλα αστυνομικά σώματα εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο, εισβάλλουν στην Κατάληψη και την εκκενώνουν συλλαμβάνοντας 31 άτομα, ξυλοκοπώντας και βασανίζοντας πολλούς εξ αυτών. Η ωμή βία των αστυνομικών δυνάμεων και το όργιο καταστολής που ακολούθησε περιγράφουν τις διατάξεις του νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοϊδη.

Παρ' όλα αυτά, ο κόσμος δε τρομοκρατήθηκε, παρέμεινε εκεί, και ανακατέλαβε το κτίριο της πρυτανείας για 18 συνολικά ημέρες.

Η ανακατάληψη του κτιρίου και η αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων σήμανε την πρώτη έμπρακτη αμφισβήτηση του νόμου 4777, που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί λίγες μέρες μετά την ψήφισή του.

Ακολούθησε τεράστιο κλίμα αλληλεγγύης στην πόλη της Θεσσαλονίκης, με την πιο μαζική συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων στα δικαστήρια της πόλης. Το φοιτητικό κίνημα αναζοπυρωθηκε και πήρε μαζί του και την υπόλοιπη κοινωνία : καταλήψεις σχολών, πορείες χιλιάδων ανθρώπων ενάντια στην εγκληματική διαχείριση της πανδημίας, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις στις γειτονιές, πορείες σε αλληλεγγύη με τον Δ. Κουφοντινα που τότε έκανε απεργία πείνας.

Μα δεν ήταν μόνο αυτό

Η αυτοοργάνωση της φοιτητικής βάσης απέδειξε, ότι είναι ικανή να αμφισβητήσει έμπρακτα το κρατικό σχέδιο γκετοποίησης του πανεπιστημιακού χώρου, την προσπάθεια απονοηματόδοτησης του Ασύλου των αγώνων ακόμη και εν μέσω καραντίνας. Οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων ριζοσπαστικοποιηθηκαν μέσα από τις διαδικασίες αγώνα της κατειλημμένης πρυτανείας. Η κατάληψη λειτουργούσε ως κέντρο αγώνα και όχι ως στείρα παρακώλυση των διοικητικών λειτουργιών του κτιρίου.

Ήταν μια εστία αντίστασης που συσπείρωσε χιλιάδες ανθρώπους μέσα στην πιο ζοφερή περίοδο συνολικής κρατικής επίθεσης στην κοινωνία.

Τότε λοιπόν, ανοίξαμε τις σχολές με καταλήψεις, επανοικειοποιηθηκαμε το άσυλο χωρικά κοινωνικα και πολιτικά, αντισταθήκαμε έμπρακτα στην πρώτη προσπάθεια εφαρμογής του ν.4777, συνδεθηκαμε με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας και κατοχυρώσαμε την κατάληψη ως κέντρο αγώνα, την αυτοοργάνωση ως μέσο πάλης και τον διαρκή αγώνα ως μοναδική λύση.

Το κράτος όμως, αποφάσισε για άλλη μια φορά να σηκώσει το χέρι του και να προσπαθήσει να πει την τελευταία λέξη, παρά να αποδεχτεί τον πλήρη εξευτελισμό του από τους καταληψίες. Το πρωινό της ανακοινωμενης λήξης της κατάληψης, οι αστυνομικές δυνάμεις εισβάλλουν ξανά, κυνηγώντας και καταστέλλοντας τους καταληψίες σε ολόκληρο το campus και προχωρώντας σε 16 βιαιες συλλήψεις.

Η οργή ξεχείλισε, πάνω από 10χιλιαδες άνθρωποι κατέβηκαν στον δρόμο και συγκρούστηκαν μαζικά με τις δυνάμεις καταστολής. Ο αγώνας συνεχίστηκε και η εφαρμογή του νόμου εμποδίστηκε ξανά και ξανά.

Στο σήμερα, όλα τα παραπάνω ζητήματα μένουν ανοιχτά. Οι μπάτσοι υπάρχουν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους πέριξ του ΑΠΘ, η πρυτανεία έγινε "φρούριο" με σιδερένιες πόρτες και τουρνικέ, ακόμη σκληρότεροι νόμοι ψηφίζονται (νόμος πλαίσιο, πδ85, απόσπαση παιδαγωγικής επάρκειας) αλλά και άνοιξε ο διάλογος για την κατάργηση του άρθρου 16, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων.

Στην ίδια συνθήκη, φέτος και για 18 μέρες τελούσε υπό κατάληψη η πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία εκκενώθηκε με 10 συλλήψεις. Πιάνοντας το νήμα των αγώνων των καλλιτεχνών σπουδαστών/ριών ενάντια στο ΠΔ85 τις καταλήψεις σε κεντρικά θέατρα και σχολές της Αθήνας, των φοιτητών/ριών ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών τους και των αντιστάσεων στην κρατική πολιτική που οδήγησε στην δολοφονία των Τεμπών, η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ αποτέλεσε και αυτή ένα ζωντανό κέντρο αγώνα, παρά την τεράστια αστυνομοκρατια και το κλίμα φόβου.

Στις 6 Απρίλη, δικάζονται οι 47 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανείας του ΑΠΘ στην Θεσσαλονίκη, καθώς και οι 10 συλληφθέντες/είσες της κατάληψης της πρυτανείας του ΕΚΠΑ στην Αθήνα.

Αλληλεγγύη στους/ις συλληφθέντες/είσες

Κάτω ο νόμος 4777, ο νόμος πλαίσιο, το ΠΔ 85

Καμία σκέψη για κατάργηση του άρθρου 16

Οργάνωση στην βάση από τους φοιτητές εστίες αγώνα να γίνουν οι σχολες

Αντίσταση αυτοοργάνωση αλληλεγγύη

Αυτοοργανωμένο σχήμα αρχιτεκτονικής

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ

Την Πέμπτη 6/4 δικάζονται τα 46 συλληφθέντα από τις 2 εκκενώσεις των καταλήψεων της Πρυτανείας τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2021. Η κατάληψη της Πρυτανείας και η άμεση επανακατάληψη μετά την πρώτη εκκένωση, ήταν κομβικά σημεία του φοιτητικού κινήματος του 2021 ενάντια στον νόμο 4777 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Ο αγώνας αυτός συνέβη στην καρδιά του lockdown που επιβλήθηκε λόγω covid, και ήρθε να ανοίξει μετά από καιρό τα πανεπιστήμια με καταλήψεις στις σχολές. Όλα αυτά σε μια συγκυρία όπου δεν μας επιτρεπόταν να βγούμε από τα σπίτια μας, μας επιβλήθηκε η κοινωνική απομόνωση και μας απαγορευόταν να αντιδράσουμε απέναντι στα νομοσχέδια που βλέπαμε να περνάνε το ένα μετά το άλλο υποβαθμίζοντας κι άλλο τις ζωές μας (4777, αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, τρομονόμος στην τέχνη). Απέναντι σε όλα αυτά, συναντηθήκαμε με τα συμφοιτητά μας, ανοίξαμε τις σχολές με καταλήψεις και βρισκόμασταν μέσα στο πανεπιστήμιο καθημερινά, μετατρέποντας την ατομική ευθύνη σε συλλογική ανευθυνότητα.

Ο νόμος 4777 προέβλεπε την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, την εφαρμογή πειθαρχικών, το ν+2 και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής. Βλέπουμε, σήμερα, πως πολλές πτυχές του νόμου εφαρμόζονται: στρατοπέδευση των ΜΑΤ και σταδιακή εμφάνιση ΟΠΠΙ στο campus, απειλές για πειθαρχικά, τουρνικέ στην Πρυτανεία και εφαρμογή της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Όλα αυτά τα μέτρα καταστολής έρχονται για να μας τρομοκρατήσουν και να μας αποτρέψουν από το να οργανωνόμαστε συλλογικά.

Εμείς όπως και τότε, έτσι και σήμερα παίρνουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και αγωνιζόμαστε στη βάση των κοινών αναγκών και επιθυμιών μας. Θέλουμε το πανεπιστήμιο ένα χώρο ανοιχτό για φοιτητικά και μη υποκείμενα, ένα χώρο όπου η ύπαρξη μας δεν θα περιορίζεται σε συμμετοχή στις ακαδημαϊκές δραστηριότητες. Μέσω των καταλήψεων δεν διεκδικούμε μόνο την ανατροπή των εκπαιδευτικών νόμων 4777 και του νόμου-πλαισίου για το πανεπιστήμιο του 2030, αλλά αντιστεκόμαστε στην αύξηση του κόστους ζωής και στη συνολική υποβάθμιση των ζωών μας, όπως κάναμε το προηγούμενο διάστημα με απεργίες, καταλήψεις στις σχολές και μαζική παρουσία στο δρόμο μετά το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη.

Δεν θα αφήσουμε κανένα από εμάς μόνο του απέναντι στην καταστολή που δέχονταν και δέχονται οι αγώνες μας.

Αλληλεγγύη στα συλληφθέντα της πρώτης και δεύτερης εκκένωσης της κατειλημμένης Πρυτανείας.

Αλληλεγγύη στα 10 συλληφθέντα της κατάληψης της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ στην Αθήνα.

Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα 46 συλληφθέντα της πρυτανείας την Πέμπτη 6/4 στις 9.00 στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης.

Αυτόνομο Σχήμα Ψυχολογίας

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα της κατάληψης της πρυτανείας του ΑΠΘ την Πέμπτη 6/4 στις 9.00 π.μ. στα δικαστήρια.

Το 2021, εν μέσω καραντίνας, η κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει το νόμο 4777, σύμφωνα με τον οποίο εδραιώνεται η ελάχιστη βάση εισαγωγής, που αφήνει πάνω από 20.000 μαθητές το χρόνο εκτός πανεπιστημίων, τα πειθαρχικά συμβούλια, οι διαγραφές φοιτητριών που ξεπερνούν το όριο ν+ν/2 και, φυσικά, την πανεπιστημιακή αστυνομία. Γνωρίζοντας ότι ένας τέτοιος νόμος δεν θα μπορούσε παρά να προκαλέσει την αντίδραση των φοιτητών, προσπαθούν να τον περάσουν τη στιγμή που λόγω κόβιντ απαγορεύονται οι διαδηλώσεις, οι έξοδοι, οι σχολές είναι κλειστές και λειτουργούν με τηλεκπαίδευση. Παρ' όλα αυτά, μας βρήκαν απέναντί τους. Μετά από κάποιες καταλήψεις σε σχολές, οι σύλλογοι φοιτητριών Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων, Φυσικού και Πολιτικών Επιστημών, με αποφάσεις από τις γενικές τους συνελεύσεις καταλαμβάνουν την πρυτανεία. Στις 22/02 ξεκινά η πρώτη κατάληψη του κτηρίου, η οποία εκκενώνεται την ίδια μέρα, με 31 συντρόφους και συντρόφισσες να συλλαμβάνονται. Παρά την καταστολή όμως, η κατάληψη συνεχίζεται για 18 ακόμα μέρες και στις 11/03, ενώ έχει ανακοινωθεί η λήξη της κατάληψης, η πρυτανεία εκκενώνεται ξανά και συλλαμβάνονται 16 άτομα.

Το φοιτητικό κίνημα του 2021, το οποίο πυροδότησε η πρώτη εκκένωση της πρυτανείας του ΑΠΘ, αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές στιγμές για τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του ΑΠΘ. Σε μια χρονική στιγμή όπου το κράτος, εκμεταλλευόμενο και την ειδική συνθήκη που δημιούργησε ο κορονοίος, εξαπέλυε γενικευμένη επίθεση στις ζωές μας, βρήκαμε τον τρόπο και τον τόπο να δώσουμε τον δικό μας αγώνα ενάντια σε αυτήν την επίθεση. Τα έρημα τοπία και οι κλειδωμένες πόρτες στα πανεπιστήμια έδωσαν την θέση τους σε ένα campus γεμάτο ζωντάνια, αφού οι καταλήψεις διαρκείας δημιούργησαν μια διαφορετική αίσθηση του χρόνου και του χώρου. Μια αίσθηση που προφανώς απέχει πολύ μακριά από την εξατομίκευση και την αποξένωση που προκαλεί το καπιταλιστικό σύστημα. Αντίθετα, την άνοιξη του 2021 ο κόσμος εντάχθηκε στις συλλογικές διαδικασίες, δημιούργησε συντροφικές σχέσεις και εναντιώθηκε στον νόμο 4777 και όχι μόνο, διεκδικώντας μαζικά και έμπρακτα στο δρόμο και στις καταλήψεις την βελτίωση των όρων ζωής του. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες με τα συλληφθέντα άτομα της πρυτανείας του ΑΠΘ και συνεχίζουμε και σήμερα να αντιστεκόμαστε στα ίδια πράγματα. Αδιαμεσολάβητα και οριζόντια, θα είμαστε πάντα εδώ να δίνουμε ταξικούς αγώνες ενάντια στον νόμο 4777, στους μπάτσους που έχουν στρατοπεδεύσει στις σχολές μας, στην εντατικοποίηση των σπουδών μας, στην διαρκή υποτίμηση των ζωών μας.

Αλληλεγγύη στα 46 συλληφθέντα της πρυτανείας του ΑΠΘ και στα 10 της πρυτανείας του ΕΚΠΑ

Από την άνοιξη του 2021 μέχρι σήμερα, συνεχίζουμε με αδιαμεσολάβητους ταξικούς αγώνες και διεκδικήσεις

Αυτόνομη Παρέμβαση στους Ηλεκτρολόγους και τους Μηχανολόγους

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα άτομα της κατάληψης Πρυτανείας ΑΠΘ

Φλεβάρης του '21. Βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα καραντίνας και απαγόρευσης συναθροίσεων την οποία εκμεταλλεύεται το κράτος για να περάσει νόμους που καταπατούν ακόμα περισσότερο τις ελευθερίες και τη ζωή μας γενικότερα (βλ. αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, απαγόρευση διαδηλώσεων). Φοιτητές και φοιτήτριες ξεκινούν να αντιδρούν στις αντικοινωνικές αυτές πολιτικές και στον ν.4777 που τότε περνούσε, οργανώνονται στις Γενικές τους Συνελεύσεις, παίρνουν αγωνιστικές αποφάσεις, κάνουν καταλήψεις στις σχολές τους και ζωντανεύουν ξανά το κάμπους. Στις 22 του μηνός ο σύλλογος φοιτητ(ρι)ών Φυσικού, Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών και Πολιτικών Επιστημών καταλαμβάνουν την Πρυτανεία του ΑΠΘ κλιμακώνοντας τον αγώνα ενάντια στον ν.4777. Η κατάληψη αυτή εκκενώνεται την ίδια κιόλας μέρα με επέμβαση των δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ., έπειτα και από παρότρυνση του ίδιου του πρύτανη του ΑΠΘ, Παπαϊωάννου, με αποτέλεσμα 31 συλλήψεις φοιτητ(ρι)ών και αλληλέγγυου κόσμου. Παρά την αστυνομική καταστολή και τη λασπολογία από πανεπ/μιο και κυβέρνηση η κατάληψη συνεχίζεται για 18 ακόμα μέρες, οπότε και πραγματοποιείται νέα αστυνομική επιχείρηση (την ανακοινωμένη τελευταία μέρα της κατάληψης) με 16 συλλήψεις. Η κατάληψη της Πρυτανείας κατάφερε να αποτελέσει, πέρα απο μέσο πάλης και πίεσης, έναν χώρο συνάντησης καταπιεσμένων μέσα στον οποίο κατάφερε να ριζοσπαστικοποιηθεί και να οργανώσει τις αντιστάσεις της μια τεράστια μάζα κόσμου, κυρίως φοιτητ(ρι)ών. Έτσι, είδαμε ενα κύμα καταλήψεων σε πολλές σχολές που επέλεξαν να οργανωθούν μέσα από ανοιχτά πλαίσια, μακριά απο λογικές ανάθεσης που προτάσσουν παρατάξεις και κόμματα, χωρίς αρχηγούς και ακολουθητές, αλλά με βάση τη συνδιαμόρφωση πάνω σε κοινές ανάγκες.

Οι αγώνες που έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονικη και στο ΑΠΘ την άνοιξη του 21 παραμένουν και τώρα το ίδιο επίκαιροι. Μόλις μια βδομάδα πριν, οι μπάτσοι εισέβαλλαν για ακόμη μια φορά σε πανεπιστημιακό χώρο, εκκενώνοντας την επί 18 μέρες κατειλημμένη από φοιτήτριες και σπουδαστές, Πρυτανεία του ΕΚΠΑ κάνοντας 10 συλλήψεις. Η παρουσία της αστυνομίας στις σχολές είναι πλέον καθημερινή. Ειδικότερα ανάμεσα στη ΣΘΕ και το Βιολογικό είναι μονίμως σταθμευμένη μια κλούβα των ΜΑΤ έτοιμη ανά πάσα στιγμή να επέμβει. Οι συλλήψεις, οι τραμπουκισμοί φοιτητριών και η προσπάθεια ποινικοποίησης καθε πολιτικής δράσης μέσα στις σχολές είναι απαραίτητα ώστε να συνεχίσει να προχωράει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που επιχειρείται τα τελευταία πολλά χρόνια. Η καταστολή φοιτητικών κινημάτων σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση του προγράμματος σπουδών και της ζωής συνολικότερα στοχεύουν στην απομάκρυνση των καταπιεσμένων φοιτητ(ρι)ών από οποιαδήποτε άλλη δράση πέρα από τη στενή ακαδημαϊκή καθημερινότητα. Στόχος είναι οι αντιεκπαιδευτικοί νομοι που έχουν περάσει ανά τα χρόνια να εφαρμοστούν χωρίς αντίσταση και το Πανεπιστήμιο να λειτουργεί "ομαλά" προς όφελος των επιχειρήσεων. Με τον ν.4777 η ΕΒΕ αποκλείει εκατοντάδες άτομα από τα δημόσια πανεπιστήμια, δείχνοντάς τους το δρόμο για τις ιδιωτικές σχολές, εισάγεται το ανώτερο όριο φοίτησης ν+ν/2 και οι διαγραφές, εντείνοντας έτσι τους ταξικούς φραγμούς αφού γίνεται πρακτικά αδύνατη η απόκτηση πτυχίου για τα άτομα που αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές και δημιουργείται ένα κλίμα ελέγχου και πειθάρχησης. Επίσης, η εισβολή εταιριών, τα συμβούλια Διοίκησης που φέρνει ο νέος νόμος-πλαίσιο και τα επί πληρωμή μεταπτυχιακά δείχνουν την κατεύθυνση του ελληνικού πανεπιστημίου που λειτουργεί με μόνο γνώμονα τις επιταγές τις αγοράς. Είναι σημαντικό να αναδεικνύεται με κάθε τρόπο ο ρόλος της αστυνομίας (πανεπιστημιακής και μη) στο καμπους ώστε να μπορέσουμε μέσα από συλλογικούς αγώνες να κερδίσουμε το στοίχημα το ασύλου και του ελεύθερου ανοιχτού πανεπιστημίου όπου δε χώρα κανένας μπάτσος και κανένας επενδυτής.
Καλούμε την Πέμπτη 6 Απρίλη, στις 9:00 στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης, όπου δικάζονται οι 16 και 31 καταληψίες της Πρυτανείας του ΑΠΘ, για να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας, στηρίζοντάς τους πλήρως πολιτικά.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΈΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΘ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΠΑ

ΚΑΤΩ Ο Ν.4777

ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΦΕΡΜΑ (αυτοοργανωμένο σχημα στο Μαθηματικό ΑΠΘ)

πηγή : https://www.facebook.com/fermaauth/

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΥΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 47 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΑΠΘ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 10 ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΕΚΠΑ

ΠΕΜΠΤΗ 6/04 ΣΤΙΣ 9:00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Τον Φεβρουάριο του 2021, ενώ η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς lockdown λόγω της έξαρσης της πανδημίας του covid19, η κυβέρνηση ενώ χρησιμοποιεί εγκληματικές πρακτικές για την αντιμετώπιση της πανδημίας με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς, βρίσκει τον χώρο να εκμεταλλευτεί την απαγόρευση κυκλοφορίας ψηφίζοντας νόμους καθαρά αντικοινωνικούς, δείχνοντας την επίθεσή του στην κοινωνική βάση. Παραδείγματα αποτελούν ο αντεργατικός νόμος του Χατζηδάκη, της απαγόρευσης των διαδηλώσεων αλλά και αυτός για την παιδεία, ο νόμος Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη (ν.4777/2021), ο οποίος προβλέπει την ελάχιστη βάση εισαγωγής αφήνοντας κάθε χρόνο χιλιάδες φοιτητές εκτός πανεπιστημίων, την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας (ΟΠΠΙ) με αποτέλεσμα την καταπάτηση του ασύλου, το όριο φοίτησης στα ν+2 έτη προβλέποντας έτσι διαγραφές φοιτητών, την χρήση πειθαρχικών καθώς και την τοποθέτηση μέσων παρακολούθησης (κάμερες) και ελέγχου (τουρνικέ) στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Ο νόμος αυτός αποτελεί κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην παιδεία, ώστε να επιτευχθεί η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, να κατασταλούν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές, να ενταχθεί το πανεπιστήμιο στις επιταγές κράτους και κεφαλαίου καθώς και να εισβάλει η αστυνομία στους πανεπιστημιακούς χώρους καταπατώντας το άσυλο.

Μέσα σε αυτό το γενικευμένο κλίμα οργής που ξέσπασε με την ψήφιση του νόμου, πραγματοποιήθηκαν πανελλαδικές πορείες και συγκεντρώσεις, οι οποίες στηρίχθηκαν από χιλιάδες κόσμου, κόντρα στην αστυνομοκρατία και τα σκληρά μέτρα επιβολής lockdown.

Η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ την Δευτέρα 22/02, από φοιτητικούς συλλόγους αποτέλεσε την απάντηση των αγωνιζόμενων φοιτητών/τριών ενάντια στις επιταγές του κράτους.

Με προσωπική ευθύνη του πρύτανη Παπαϊωάννου πάνοπλα αστυνομικά σώματα εισβάλλουν στον πανεπιστημιακό χώρο και εκκενώνουν την κατάληψη συλλαμβάνοντας 31 άτομα. Η ωμή βία των αστυνομικών δυνάμεων και το όργιο καταστολής που ακολούθησε περιγράφουν τις διατάξεις του νόμου Κεραμέως - Χρυσοχοϊδη.

Ο αγωνιζόμενος κόσμος στήριξε μαζικά τους συλληφθέντες και τις συλληφθείσες της αστυνομικής εισβολής, εκκινώντας από την πρυτανεία και κατακλύζοντας τον δρόμο έξω από τα δικαστήρια σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις αλληλεγγύης των τελευταίων ετών.

Η οργανωμένη από τα κάτω συντονισμένη δράση των φοιτητών/τριών απέδειξε στην πράξη ότι οι καταλήψεις αποτελούν ένα όπλο στην πάλη ενάντια στην υποβάθμιση του δημόσιου Πανεπιστημίου που στηρίζονται από την πλειοψηφία του φοιτητικού σώματος. Ο κόσμος που στήριζε την Πρυτανεία διαρκώς αυξανόταν μαζί και οι φοιτητικοί σύλλογοι που λάμβαναν αποφάσεις να συμμετέχουν. Η συσπείρωση ετερόκλητων ανθρώπων στη βάση της αυτοοργάνωσης θέτει το πλαίσιο αμφισβήτησης της ξύλινης ροπής των παρατάξεων, των θεσμικών και συμβιβασμένων πολιτικών φορέων που επιθυμούν να κυριαρχήσουν εις βάρος του φοιτητικού κινήματος. Η ριζοσπαστικοποίηση μέσα από τις διαδικασίες αγώνα αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την αναζωογόνηση των φοιτητικών συλλόγων ως πραγματικών διαδικασιών που εκφράζουν τις ανησυχίες και τη συλλογική φωνή των φοιτητών.

Η κατειλημμένη πρυτανεία ενέπνευσε τους φοιτητές και αναζωογόνησε τους συλλόγους φοιτητών και διδασκόντων, συνιστώντας εφαλτήριο κινητοποίησης και αγώνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Σε όλη τη χώρα ξέσπασαν καταλήψεις και εστίες φοιτητικής αντίστασης, όπως οι καταλήψεις των Πρυτανειών σε Γιάννενα, Κομοτηνή, Λάρισα, το γυάλινο κτήριο της Παντείου και το κατειλημμένο κέντρο αγώνα του Ναυπλίου.

Η ανακατάληψη της πρυτανείας έδειξε στην πράξη πως οι ιδέες δεν εκκενώνονται, πως οι φοιτητές/τριες δεν τρομοκρατούνται και αμφισβητούν με κάθε τρόπο την εφαρμογή του νόμου. Η ανακατάληψη του κτηρίου με την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων σήμανε την αρχή της πρώτης μεγαλειώδης αμφισβήτησης του νόμου που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί.

Το πρωί της Πέμπτης 11/3 το Κράτος επέλεξε να πραγματοποιήσει την εκκένωση της πρυτανείας και προχώρησε σε επιλεκτικές συλλήψεις 16 φοιτητών/τριών. Την προηγούμενη μέρα η συντονιστική συνέλευση της κατειλημμένης πρυτανείας είχε αποφασίσει την παύση της κατάληψης με την προγραμματισμένη πανεκπαιδευτική πορεία. Ήταν, όμως, συνειδητή και στοχευμένη η εκκένωση της Πρυτανείας και πραγματοποιήθηκε μόνο και μόνο, γιατί το Κράτος προτίμησε για άλλη μια φορά να σηκώσει το βάρος μιας βίαιης εκκένωσης παρά τον πλήρη εξευτελισμό του από τους καταληψίες.

Στην ίδια συνθήκη, φέτος και για 18 μέρες τελούσε υπό κατάληψη η πρυτανεία του ΕΚΠΑ, η οποία εκκενώθηκε με 10 συλλήψεις. Η κατάληψη της πρυτανείας του ΕΚΠΑ αποτέλεσε κομμάτι του αγώνα σπουδαστών/τριών, καλλιτεχνών ενάντια στο Π.Δ. 85 την υποβάθμιση των σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους. Αποτέλεσε κομμάτι του αγώνα φοιτητών/τριων ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Στάθηκε στο πλευρό των καταλήψεων σε θεατρικές σκηνές και σχολές. Ένωσε την φωνή της με την αγωνιζόμενη κοινωνία ενάντια στην καπιταλιστική και κρατική δολοφονία των Τεμπών.

Και οι δύο αυτές καταλήψεις έδειξαν ότι μέσα από την αυτοοργάνωση των φοιτητών και την οργανωμένη, ριζοσπαστική δράση μπορούμε έμπρακτα να θέσουμε τις αντιστάσεις στο προσκήνιο, ενώ ταυτόχρονα μέσα από τα κέντρα αγώνα και τις αγωνιστικές διαδικασίες να εκφράσουμε τις καταφάσεις μας κατά το δυνατόν ολοκληρωμένα. Τώρα, πιο πολύ από ποτέ είναι επιτακτική η ανάγκη της οργάνωσης και του αγώνα σε σχολεία, σχολές και γειτονιές. Σε ελευθεριακα σχήματα και οργανωμένες δομές που μέσα από καταλήψεις, γενικές συνελεύσεις πορείες και συγκρούσεις θα δομήσουν την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ ΤΩΝ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΑΠΘ ΚΑΙ ΕΚΠΑ

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ, Ο Ν.4777 ΚΑΙ ΤΟ ΠΔ85

ΚΑΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡ.16 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

10 100 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Αναρχική Συνέλευση Φοιτητών/τριών Quieta Movere

Στις 10/02/21 ψηφίζεται ο νόμος 4777/2021 με τίτλο «Εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και άλλες διατάξεις». Πρόκειται για την ταχύτερη εφαρμογή της κρατικής ατζέντας για μία συνολική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, που στοχεύει σε ένα αποστειρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον και ενισχύει τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου ως μια καλοστημένη επιχείρηση.

Ως συνέχεια των πολλαπλών μαζικών κινητοποιήσεων, πριν και μετά την ψήφισή του, την Δευτέρα 22/02/21, με απόφαση τριών φοιτητικών συλλόγων, καταλαμβάνεται η πρυτανεία του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από φοιτητά και αλληλέγγυο κόσμο. Μετά από έκκληση του πρύτανη Παπαïωάννου, μπάτσοι περικυκλώνουν τον πανεπιστημιακό χώρο, εισβάλλουν στην κατάληψη και συλλαμβάνουν 31 άτομα σε μια προσπάθεια εκκένωσης. Ως απάντηση, πραγματοποιείται μαζική πορεία και η πρυτανεία παραμένει υπό κατάληψη με το κάλεσμα στήριξης να πλαισιώνουν εκατοντάδες άτομα. Οι καταληψίες και ο αλληλέγγυος κόσμος επί 18 μέρες αψηφούσαν τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας και τα μέτρα πειθάρχησης και καταστολής. Η δυναμική αυτή δεν περιορίστηκε στο campus, αλλά αποτυπώθηκε με την όξυνση των ευρύτερων κοινωνικών αντιστάσεων στους δρόμους με τις μαζικότερες κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων. Τα ξημερώματα της 11/03/21, παρά την απόφαση της συνέλευσης της κατειλημμένης πρυτανείας για λήξη της κατάληψης, το κράτος σε μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης, προέβη σε μια εκτεταμένη επιχείρηση εκκένωσης με τις δυνάμεις καταστολής να εισβάλουν στο κάμπους και να συλλαμβάνουν 16 άτομα.

Η κατάληψη της πρυτανείας ΑΠΘ αποτέλεσε μια νησίδα ζωτικού χώρου μέσα σε μία μπατσοκρατούμενη πόλη εν μέσω πανδημίας και απαγορεύσεων κυκλοφορίας. Η ζωντάνια που δόθηκε στο πανεπιστήμιο, μέσω εκδηλώσεων, συζητήσεων, συνελεύσεων, καλλιτεχνικών δρώμενων, συνέδραμαν στην επανοικειοποίηση του ασύλου και στη δημιουργία ενός ουσιαστικού σημείου συνάντησης, όχι μόνο φοιτητών αλλά ευρύτερα καταπιεσμένων κομματιών της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, έδωσε ώθηση με νέα περιεχόμενα και ποιότητες στο φοιτητικό κίνημα, αφου δόθηκε χώρος σε οριζόντιες διαδικασίες που πραγματοποιούταν με αδιαμεσολάβητους όρους και ακηδεμόνευτα, ενάντια σε παραταξιακές λογικές, μακριά από τις λογικές της ανάθεσης και των έτοιμων λύσεων. Από την πρυτανεία και καθ όλη τη διάρκεια της άνοιξης του 2021 δεκάδες σχολές καταλήφθηκαν, χιλιάδες κατέβαιναν σταθερά στο δρόμο, θέτοντας μέσα από αυτές τις αντιστάσεις ισχυρά αναχώματα στην εφαρμογή του 4777.

Η αναζωπύρωση των φοιτητικών αντιστάσεων απέναντι στον νομό 4777/2021 δημιούργησε το εύφορο έδαφος για τη συνάντηση ενός πλήθους φοιτητη(ρι)ών και στη σχολή μας και, συνακόλουθα, το έναυσμα της δικής μας πρωτοβουλίας στη νομική, η οποία ήταν απότοκο διεργασιών εκείνης της περιόδου και υπάρχει έως σήμερα, επιβεβαιώνοντας ότι ο χαρακτήρας της δεν ήταν συγκυριακός, αλλά εξέφραζε μια γενικότερη ανάγκη. Η ψήφιση του νόμου, παρά την απογοήτευση που επέσυρε, αναζωογόνησε τη θέλησή μας να διεκδικήσουμε ένα πανεπιστήμιο, αλλά και μια κοινωνία απαλλαγμένη από καταπίεση, αλλά και κάθε είδους εξουσιαστικές σχέσεις, μια κοινωνία ελεύθερη.

Στο σήμερα, στις 13/03, σώμα φοιτητών προχώρησε σε κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ ενάντια στην ολομέτωπη κρτατικο-καπιταλιστική επίθεση, με βασικές αιχμές το έγκλημα στα Τέμπη, το νόμο 4777 και την υπεράσπιση του ασύλου και το ΠΔ85 ως μέρος της ευρύτερης εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Σε διάστημα 18 ημερών, παρά τον συνεχή αποκλεισμό, την απομόνωση και τη στέρηση των στοιχειωδών όρων διαβίωσης και επικοινωνίας με την απαγόρευση εισόδου δημοσιογράφων και δικηγόρων και προσαγωγές αλληλέγγυου κόσμου, η κατάληψη υπήρξε σημείο σύνδεσης του φοιτητικού και καλλιτεχνικού κινήματος και δημιουργίας ενός κοινού μετώπου αγώνα. Τα ξημερώματα της Πέμπτης 30/03/2023, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις καταπάτησαν ανενόχλητες για ακόμη μια φορά το πανεπιστημιακό άσυλο, εισβάλλοντας στην κατειλημμένη Πρυτανεία του ΕΚΠΑ και εκκενώνοντάς την. Στη συνέχεια συνέλαβαν 10 αγωνιστές, σπουδαστ(ρι)ες, φοιτητ(τι)ες όπως και αλληλέγγυο κόσμο.
Η μέθοδος αυτή καταστολής με πολυήμερο αποκλεισμό και εν τέλει εκκένωση της κατάληψης εφαρμόστηκε πρώτη φορά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, αφήνοντας, όπως φαίνεται παρακαταθήκη καταστολής.Πίσω στο 2015, η Πρυτανεία στην Αθήνα υπήρξε υπό κατάληψη από τις 30/03 έως τις 17/04 ως ένδειξη αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων, με κύρια αιτήματα την κατάργηση των νόμων 187 και 187Α (περί εγκληματικών και τρομοκρατικών οργανώσεων) και την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ'. Η κατάληψη πλαισιώθηκε από δεκάδες άτομα και συνέβαλε με τον τρόπο της στη μερική ικανοποίηση των αιτημάτων. Η κατάληψη έληξε καθώς, μετά από εντολή της «αριστερής κυβέρνησης» του Σύριζα, έγινε εισβολή από τα ένστολα σκουπίδια με αποτέλεσμα την σύλληψη 14 ατόμων και την παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Η κουλτούρα αντίστασης, οι κοινότητες αγώνα και οι χώροι πολιτικοποίησης και συνδιαλλαγής ιδεών που συγκροτούνται διαχρονικά εντός των πανεπιστημιακών σχολών είναι βασικό στοιχείο για τους ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Ως εκ τούτου, οι αντιστάσεις ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τα νομοθετήματα που την προωθούν και εξακολουθούν να ισχύουν είναι ακόμα επίκαιρες και αναγκαίες.

Στηρίζουμε τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 6 Απριλίου 2023 στις 09:00 π.μ.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ 46 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

κάλεσμα : Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νομικής ΑΠΘ

πηγή : email που λάβαμε στις 4 Απριλίου 23h

Κάλεσμα σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα της κατάληψης της πρυτανείας του ΑΠΘ

Πέμπτη 6/4 στις 9:00, δικαστήρια.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 4777 ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

Μία από τις βασικές αιχμές του νόμου 4777 αποτελεί η θέσπιση ορίου φοίτησης στα Ν+Ν/2, που παράλληλα με την επιβολή ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ) στα ΑΕΙ και διπλού μηχανογραφικού, στερεί σε τεράστιο αριθμό μαθητών/τριων, τη πρόσβαση στα δημόσια πανεπιστήμια. Παιδιά που δεν έχουν την δυνατότητα παρακολούθησης φροντιστηρίου ή/και τα οποία πρέπει να εργάζονται για βιοποριστικούς λόγους παράλληλα με τις σπουδές τους, αποκλείονται αυτομάτως από την τριτοβάθμια εκπαίδευση,ενώ η εφαρμογή του νόμου όσον αφορά τον χρόνο φοίτησης ισχύει, επίσης, και για τους φοιτητές/τριες που έχουν εισέλθει στις σχολές πριν την ψήφιση του νόμου, γεγονός που συνεπάγεται μαζικές διαγραφές. Με αυτόν τον τρόπο, το κράτος επιδιώκει την περαιτέρω ύψωση ταξικών φραγμών και μειώνει τους πτυχιούχους, σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Η εντατικοποίηση των σπουδών και των ζωών μας ξεκινά από τα σχολικά χρόνια και, με τον νόμο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, εντείνεται και στο πανεπιστήμιο. Δηλαδή, σε μια συγκυρία όπου το άτομο βρίσκεται σε μία καθολική κρίση και μιζέρια, καλείται επιπλέον, να είναι αποτελεσματικό και αποδοτικό σαν μηχανή, λες και βρίσκεται απομονωμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Παράλληλα,ο νέος πειθαρχικός κώδικας ποινικοποιεί οποιαδήποτε δραστηριότητα μη εγκεκριμένη από αρχές, πρυτανεία και διοικήσεις τμημάτων, όπως την χρήση αιθουσών για γενικές συνελεύσεις, πολιτικές δραστηριότητες, καταλήψεις και πολιτιστικά δρώμενα τα οποία είναι φύσει ασυμβίβαστα με το ''αποστειρωμένο ακαδημαϊκό περιβάλλον'' που επιθυμεί το κράτος. Τα όργανα με τα οποία επιχειρείται η καταστολή των παραπάνω είναι η πανεπιστημιακή αστυνομία, μια ομάδα με ειδική εκπαίδευση από την ΕΛΑΣ που συνεργάζεται με τον πρύτανη και αντιπρύτανη του κάθε ΑΕΙ. Σε συνδυασμό με την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης σε όλες τις σχολές, στην πραγματικότητα το κράτος αποσκοπεί στην απαγόρευση της ελεύθερης διακίνησης ιδεών μέσα στο αστυνομοκρατούμενο πανεπιστήμιο και στο να καταστεί τους φοιτητές/τριες στείρα κομμάτια της παραγωγικής διαδικασίας . Επί της ουσίας οι νόμοι τους, διαλύουν και καταργούν τον δημόσιο-δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και οξύνουν περισσότερο τους ήδη υπάρχοντες ταξικούς αποκλεισμούς. Δεν θέλουν να δίνουν ούτε ευρώ για τις σπουδές μας, αφού την ίδια στιγμή που είναι παραπάνω από εμφανής η υποστελέχωση των τμημάτων, η έλλειψη διδακτικού προσωπικού και η υποχρηματοδότηση της λέσχης αλλά και άλλα πολλά καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα φοιτητά, το κράτος επιλέγει να επενδύσει στην πανεπιστημιακή αστυνομία και όχι στην επίλυση των προβλημάτων αυτών.

ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ..

Τη Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021 γίναμε μάρτυρες της ωμής βίας και καταστολής των σωμάτων ασφαλείας, που κάλεσε ο Πρύτανης του ΑΠΘ, Νίκος Παπαϊωάννου. Ο γνωστός ρουφιάνος πρύτανης καλεί μπάτσους επικαλούμενος τον νόμο 4777 για να εκδιώξουν τους φοιτητές και προχωρούν σε ξυλοδαρμούς και συλλήψεις, χωρίς να καταφέρουν όμως την εκκένωση της κατειλημμένης Πρυτανείας από τους φοιτητικούς συλλόγους. Έπειτα από τα γεγονότα αυτά, οι Πρυτανικές Αρχές βγάζουν δυο ανακοινώσεις στις οποίες πανηγυρίζουν την «εφαρμογή του νόμου και της τάξης». Στη συνέχεια ο Πρύτανης προχωράει σε ψευδείς δηλώσεις περί φθορών και εξωπανεπιστημιακών εντός της κατάληψης. Τόσο την επίθεση όσο και τις δηλώσεις των Πρυτανικών Αρχών τις αντιλαμβανόμαστε ως μια επίθεση σε ένα κέντρο αγώνα που πράγματι συσπείρωσε τον αγωνιζόμενο κόσμο και που δημιούργησε ένα πόλο τον οποίο η κοινωνία αφουγκράστηκε και στήριξε ολοένα και περισσότερο. Παράλληλα η προσπάθεια της Συγκλήτου για συνδιαλλαγή και επικοινωνία με την κατάληψη, την αναγνώρισε ως πολιτικό συνομιλητή, αναβαθμίζοντας τον ρόλο που αυτή διαδραματιζε για το φοιτητικό κίνημα στα μάτια της εξουσίας.

Λίγες εβδομάδες μετά,η Κυβέρνηση έκανε για μια ακόμα φορά ξεκάθαρες τις προθέσεις της για τα αγωνιζόμενα άτομα, πραγματοποιώντας τα ξημερώματα της 11ης του μήνα την πολυπόθητη εκκένωση του χώρου. Μία μέρα μετά την απόφαση των φοιτητών για την λήξη της κατάληψης ΜΑΤ,ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ και ασφαλίτες εισβάλλουν στον χώρο του ΑΠΘ και με τη ρίψη δακρυγόνων προχωρούν σε 33 προσαγωγές με τις 16 εντέλει να καταλήγουν σε συλλήψεις . Η πολιτική αυτή κίνηση ευαισθητοποίησε χιλιάδες κόσμου, που βγήκε από τις πρώτες πρωινές ώρες στους δρόμους, δείχνοντας έμπρακτα την αγανάκτησή του σε ένα ακόμα συμβάν αυθαίρετης κρατικής καταστολής στους πανεπιστημιακούς χώρους μας.

Σήμερα, σχεδόν 2 χρόνια μετά ,οι καταληψίες της πρυτανείας δικάζονται και η στήριξη και η αλληλεγγύη μας θεωρούνται δεδομένα. Καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Πέμπτη 6/4 στις 9:00 στο δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΑ 47 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777

ΟΥΤΕ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

κάλεσμα : Αυτόνομο Σχήμα Πολιτικών Μηχανικών