kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Εκδηλωση - συζήτηση: Mundo Nuevo καταληψη για παντα

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

MUNDO NUEVO ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Ανθρώπινο λάθος, αστοχία υλικού, ατομική ευθύνη, κακιά στιγμή, τα «Τέμπη», όποια δικαιολογία κι αν μεταχειρίστηκε το μπλοκ εξουσίας για να αποκρύψει τις ευθύνες του για το φρικτό δυστύχημα των Τεμπών, χρησιμοποιώντας ως υποχείρια τα ΜΜΕ, η αλήθεια είναι ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ.

Οι τεράστιες κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα ειδικότερα την 8η Μάρτη αλλά και οι απεργιακές συγκεντρώσεις απέδωσαν τις ευθύνες για το δυστύχημα που κόστισε τη ζωή 57 ανθρώπων ως όφειλαν: στο κράτος, το πολιτικό προσωπικό, την εταιρεία διαχείρισης των σιδηροδρόμων. Η ίδια η κοινωνική βάση κατανόησε και κατήγγειλε τη σύγκρουση στα Τέμπη ως ένα κρατικό και καπιταλιστικό έγκλημα. Και είναι τέτοιο γιατί μόνο η ασύλληπτη κρατική αδιαφορία για τις ανθρώπινες ζωές συνδυασμένη με το πάθος για όλο και μεγαλύτερα κέρδη των ιδιωτικών εταιρειών μπορούσαν να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις και τελικά να διαπράξουν αυτό το μαζικό έγκλημα.

Τούτο το έγκλημα δεν είναι ασφαλώς το πρώτο που συντελείται, το κράτος και οι πολιτικοί ιθύνοντες όλων των αποχρώσεων έχουν μια ατελείωτη σειρά παρόμοιων παραδειγμάτων, από την ελλιπέστατη διαχείριση στις περιπτώσεις φυσικών καταστροφών είτε ακόμα στην απολύτως συνειδητή εγκληματική πολιτική έναντι των μεταναστών ή με τα ολοένα και πιο συχνά φαινόμενα αστυνομικής βίας, η οποία νοιώθει νομιμοποιημένη τη δολοφονική της δράση εναντίον των απόκληρων όπως ο Φραγκούλης ή ο Σαμπάνης.

Η συγκέντρωση της οργής στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει να κάνει με το αδιανόητο της φύσης του συμβάντος, το οποίο αποδεικνύει αν μη τι άλλο ότι είναι απολύτως αδύνατον να συνεχίζει να αποφασίζει για τη ζωή μας αυτή η εγκληματική κλίκα δολοφόνων και απατεώνων που αποκαλείται «κυβέρνηση». Το έγκλημα στα Τέμπη αποκάλυψε όλη τη σαθρότητα του κράτους και της λογικής του κέρδους. Άπειροι εργαζόμενοι σε πόστα υψηλής ευθύνης, μονές βάρδιες για τη μείωση του εργατικού κόστους, απόλυτη αδιαφορία για τα πρωτόκολλα ασφάλειας, καμία πολιτική ευθύνη για την κατάσταση που οδήγησε τόσους δεκάδες ανθρώπους σε έναν απρόσμενα βίαιο και ακατανόητο χαμό.

Λέμε εδώ και χρόνια ότι η απομείωση της αξίας της ανθρώπινης ζωής όπως συντελείται από τις διαχρονικά εγκληματικές πολιτικές του κράτους και τις επιταγές του κεφαλαίου διαμορφώνουν ολοένα πιο δολοφονικά περιβάλλοντα. Σήμερα η αίσθηση στην κοινωνική βάση είναι ότι έχουμε βρεθεί στη μέση ενός ακήρυχτου πολέμου. Και όντως έτσι είναι, πρόκειται για τον αέναο και ανηλεή πόλεμο που έχει κηρύξει η κυριαρχία στις υποτελείς τάξεις, στους εργαζόμενους, τους φτωχούς, τους νέους.

Η αντίσταση ωστόσο πλέον σε αυτό το επικίνδυνο και απάνθρωπο καθεστώς έχει πάρει έναν χαρακτήρα πολύ πιο μαζικό, πιο συνειδητοποιημένο, πιο ριζοσπαστικό. Οι τεράστιες συγκεντρώσεις κόσμου που διαμαρτύρεται για το έγκλημα στα τρένα, συνάντησαν τις πρωτοφανείς σε διάρκεια, αγωνιστικότητα και ριζοσπαστικότητα κινήσεις αντίστασης του καλλιτεχνικού κόσμου, οι οποίες κοινωνικοποίησαν και πάλι με υποδειγματικό τρόπο το καταληψιακό παράδειγμα, καταλαμβάνοντας σειρά θεάτρων και σκηνών. Ταυτόχρονα το φοιτητικό κίνημα που δεν έσκυψε το κεφάλι όλο αυτό το διάστημα επανέρχεται στην αιχμή του δόρατος κατά του αυταρχισμού και της κρατικής βίας, και πάλι η ριζοσπαστική δράση μέσω των καταλήψεων των σχολών δείχνει τον δρόμο του αγώνα. Τέλος, η κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ ήρθε να πλαισιώσει όλα τα παραπάνω και να αναδείξει το κοινό νήμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων.

Όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν μια έκρυθμη κοινωνική κατάσταση και μια ισχυρή κοινωνική κινητοποίηση μέσα στην οποία δρουν και οι αγωνιστές του οργανωμένου αναρχισμού, όντας σε διαρκή επαφή με τον κόσμο που αγωνίζεται σε πλατείες και δρόμους, σε συνελεύσεις και συλλόγους, σε σωματεία και συνδικάτα.

Η πολιτική κατεύθυνση που ακολουθούσε η κυβέρνηση το αμέσως προηγούμενο χρονικό διάστημα επενδύοντας στη συνολική επίθεση στο κοινωνικό σώμα αλλά και επιχειρώντας την εξάλειψη όλων των αντιστάσεων εντός του, καταστέλλοντας και τρομοκρατώντας όσους αγωνίζονται, γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη όταν αντιλαμβάνεται κανείς σε ποιόν απευθύνεται εν όψει εκλογών - αποκλειστικά στην άκρα δεξιά και στα πιο οπισθοδρομικά τμήματα της κοινωνίας αυτά που βρίσκονται μακριά από οποιαδήποτε διαδικασία κοινωνικής κινητοποίησης και ενημερώνονται αποκλειστικά από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Κομμάτι αυτής της επίθεσης αποτέλεσε και η εκκένωση της κατάληψης μας «Mundo Nuevo» τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Νοέμβρη, λίγες μέρες μετά το πέρασμα των 7 χρόνων που δημιουργήθηκε και λίγες μέρες επίσης πριν την επέτειο της 6ης Δεκέμβρη.

Παρά όμως τις απέλπιδες προσπάθειες του κράτους να καταστείλει και να καταπνίξει την κοινωνική οργή, αυτή διαρκώς διογκώνεται. Με συνεχείς και καθημερινές διαδηλώσεις από την πρώτη μέρα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι όλων των ηλικιών βρίσκονται διαρκώς στους δρόμους διαδηλώνοντας απέναντι στο χρεοκοπημένο κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα που υποβαθμίζει την ίδια την ζωή. Μαθητές προχωρούν σε καταλήψεις των σχολείων τους, φοιτητές μαζικοποιούν τις γενικές τους συνελεύσεις και προβαίνουν σε καταλήψεις των σχολών τους, οι καλλιτέχνες οι οποίοι δίνουν έναν πολύμηνο αγώνα με καταλήψεις, πορείες και απεργίες ενάντια στην κατάργηση του ΠΔ.85 και την υποβάθμιση των σπουδών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων, εντάσσουν στα καλέσματα και το περιεχόμενο των κινητοποιήσεών τους το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, ενώ εργατικά σωματεία προχωρούν στην προκήρυξη απεργιών. Οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που διαδήλωσαν πρωί και απόγευμα την 8η Μάρτη - ημέρα απεργίας και ταυτόχρονα αντίστασης και αγώνα για την γυναικεία χειραφέτηση- στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και σε όλη τη χώρα μετατρέποντας τους δρόμους σε ένα απέραντο ποτάμι ανθρώπων, κατέδειξαν ότι η κοινωνική και ταξική βάση έχει κριτήρια και αντιλαμβάνεται την εγκληματική φύση του συστήματος εκμετάλλευσης.

Την Πέμπτη16 Μάρτη, στα πλαίσια της πανεργατικής γενικής απεργίας η Mundo Nuevo ανακαταλαμβάνεται, αποτελώντας έτσι έναν ακόμα τρόπο ανάδρασης με το ευρύτερο κοινωνικό κίνημα, μια ανατροφοδότηση της ριζοσπαστικής αντίστασης, ένα λογικό βήμα για το μεγάλο άλμα της σύγκρουσης με τον ολοκληρωτισμό.

Η ανακατάληψη της Mundo Nuevo πριν από οτιδήποτε άλλο σημαίνει ότι διεκδικούμε να πάρουμε ένα κομμάτι της ζωής μας πίσω από τα ματωμένα χέρια πολιτικών, αστυνομικών, δικαστών και επιχειρηματιών. Κι αν αυτοί για να την αδειάσουν χρειάστηκε να τη διαρρήξουν μέσα στο πυκνό σκοτάδι της νύχτας, η δική μας επιστροφή δεν μπορούσε παρά να γίνει μέρα μεσημέρι, μέσα στο αποκαλυπτικό φως του κοινωνικού κινήματος, γέννημα θρέμμα του οποίου είναι και το κτήριο της Mundo Nuevo, όπως θα είναι και ο νέος κόσμος που φτιάχνουμε ήδη.

Καλούμε εκ νέου: φοιτητικούς συλλόγους, μαθητικές ομάδες, εργατικά σωματεία, πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες, κατειλημμένους χώρους, όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους, όσους αγωνίζονται, να εκδώσουν ανακοινώσεις στήριξης και κυριότερα να στηρίξουν ενεργά την κατάληψη Mundo Nuevo.

Οι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν εφαλτήρια των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, η υπεράσπιση και η υποστήριξή τους αποτελεί ζήτημα κορυφαίας σημασίας για όλο το ριζοσπαστικό, φοιτητικό, εργατικό, κοινωνικό και αναρχικό κίνημα.

ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΓΚΑΛΥΦΘΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΠΔ 85/2022 - ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 4777 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ & ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΚΠΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ 15 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ/ΙΣΣΕΣ ΤΗΣ

Μικροφωνική Αλληλεγγύης, Τρίτη 28/03, 12:00 Φιλίππου & Χαλκαίων

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους/ις συλληφθέντες/ισσες της ανακατάληψης, Τετάρτη 29/03, 09:00 Δικαστήρια Θεσσαλονίκης

Εκδήλωση - Συζήτηση, ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ | MUNDO NUEVO ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! Παρασκευή 31/03, 19:00, Πολυτεχνείο ΑΠΘ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 01/04, 12:00 ΚΑΜΑΡΑ