kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική αλληλεγγύης στους μεταναστες απεργους πεινας

Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς
πείνας στο κλειστό κέντρο κράτησης στο
Παρανέστι

Στις 16/3 πέντε μετανάστες ξεκίνησαν
απεργία πείνας στο κλειστό κέντρο
κράτησης της Δράμας (Παρανέστι). Δύο
μέρες αργότερα, άλλοι έξι μετανάστες
ακολούθησαν. Το αίτημα των έντεκα
απεργών πείνας είναι ένα: άμεση
απελευθέρωση.

Το «προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης
αλλοδαπών» στο Παρανέστι (ΠΡΟΚΕΚΑ)
αποτελεί ένα ακόμα στρατόπεδο
συγκέντρωσης[1] για μετανάστ(ρι)ες. Ένα
στρατόπεδο όπου οι μετανάστες ζουν υπό
άθλιες συνθήκες, μέσα σε βρώμικα κελιά
κατακλεισμένα από κατσαρίδες και άλλα
έντομα, ενώ δεν υπάρχει καμία πρόσβαση
σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι
περισσότεροι κρατούνται για μήνες,
χωρίς καμία επικοινωνία με κόσμο έξω
από το καμπ, ενώ αναγκάζονται να
υπογράφουν χαρτιά στα ελληνικά, χωρίς
δηλαδή να καταλαβαίνουν τι υπογράφουν
και χωρίς την πρόσβαση σε δικηγόρο.
Ταυτόχρονα, οποιαδήποτε διεκδίκηση των
μεταναστ(ρι)ών, συχνά μέσω του
αυτοτραυματισμού τους, βρίσκει ως
απάντηση τη συστηματική βία και τον
εξευτελισμό από τους
μπάτσους-δεσμοφύλακες.

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο
Παρανέστι δεν αποτελεί όμως μια
μεμονωμένη περίπτωση. Αντιθέτως,
αποτελεί κομμάτι του πολέμου εναντίον
των μεταναστ(ρι)ών που διεξάγει το
ελληνικό κράτος εδώ και 30 χρόνια. Τα
κέντρα κράτησης, είτε κλειστά είτε
ανοιχτά, συνιστούν τους τόπους
εγκλεισμού και καταγραφής των
μεταναστ(ρι)ών, όπου ταυτόχρονα
δοκιμάζονται οι μέθοδοι πειθάρχησης
που σε δεύτερο χρόνο εφαρμόζονται και
σε ένα ευρύτερο κοινωνικό πεδίο. Είναι
σαφής η πολιτική του αποκλεισμού και
της αορατοποίησης που εφαρμόζει το
ελληνικό κράτος, χτίζοντας τα καμπς σε
περιοχές μακριά από τα κέντρα των
πόλεων, ώστε να καθίσταται αδύνατη η
επαφή ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούν
λοιπόν τμήμα της προσπάθειας του
ελληνικού κράτους να ελέγξει την
ανθρώπινη μετακίνηση και ταυτόχρονα
μια απάντηση στους αγώνες και τις
διεκδικήσεις των μεταναστ(ρι)ών. Γιατί
οι αγώνες πάντα προηγούνται της
καταστολής. Γιατί όσο και αν
επεκτείνονται οι τεχνικές πειθάρχησης
και ελέγχου, οι προλετάριες/οι,
ντόπιες/οι και μετανάστ(ρι)ες, θα
βρίσκουν τους τρόπους να ξαναπαίρνουν
την πρωτοβουλία σε αυτή τη σχέση πάλης.
Για αυτό λοιπόν, πολύ απλά

Φωτιά στα κέντρα κράτησης

Χαρτιά για όλους/ες τους/τις
μετανάστ(ρι)ες

Συνέλευση Stop war on migrants

[1] Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι δεν
αναφερόμαστε στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης του ελληνικού κράτους για
να τα συγκρίνουμε με τα στρατόπεδα
εξολόθρευσης της ναζιστικής Γερμανίας
(κάτι που θα αποτελούσε σχετικοποίηση
του ολοκαυτώματος). Αλλά θέλουμε να
δείξουμε πώς κέντρα κράτησης όπως αυτό
στη Παρανέστι εντάσσονται σε μια σειρά
εργαλείων διακυβέρνησης με μακρά
πορεία στο παρελθόν

Solidarity with the 11 migrants on hunger strike at the closed detention center in Paranesti

On 16/3 five migrants started a hunger strike in the closed detention center of Drama (Paranesti). Two days later, six more migrants followed. The demand of the eleven hunger strikers is one: immediate release.
The "pre-removal detention center for foreigners" in Paranesti is another concentration camp for migrants. A camp where migrants live in deplorable conditions, in filthy cells infested with cockroaches and other insects, with no access to health care. Most are detained for months, with no communication with people outside the camp and are forced to sign papers in Greek, i.e. without understanding what they are signing and without access to a lawyer. At the same time, any assertion by the migrant(s), often through self-harm, is met with systematic violence and humiliation by the police guards.
But the concentration camp in Paranesti is not an isolated case. On the contrary, it is part of the war against migrants that the Greek state has been waging for 30 years. Detention centers, whether closed or open, are the places where migrants are imprisoned and registered, where at the same time the methods of disciplining are tested, which in a later stage are also applied to a wider social field. The Greek state's policy of exclusion and invisibility is clear, building the camps in areas far from the city centers, so that contact between locals and migrants is impossible.
The concentration camps are thus part of the Greek state's attempt to control human movement and at the same time a response to the struggles and demands of migrants. Because struggles always precede repression. Because no matter how far the techniques of disciplining and control are expanded, proletarians, local and migrant, will find ways to regain the initiative in this relationship of struggle. Therefore, very simply

Burn down all detention centers

Papers for all migrants

'It should be noted here that we are not referring to the concentration camps of the Greek state in order to compare them with the extermination camps of Nazi Germany (which would be a relativisation of the Holocaust). But we want to show how detention centers like the one in Paranesti are part of a series governance tools with a long history.

Assembly Stop war on migrants

κάλεσμα : Stop War On Migrants

Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς πείνας

Στις 16/3 στο ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. στο Παρανέστι Δράμας, πέντε μετανάστες ξεκίνησαν απεργία πείνας, τους οποίους ακολούθησαν 2 μέρες μετά άλλοι έξι μετανάστες ξεκινώντας και αυτοί απεργία πείνας. Η απεργία πείνας τους έχει ως στόχο την ελευθερία τους.

Συγκεκριμένα για το <<κλειστό στρατόπεδο συγκέντρωσης>> στο Παρανέστι, όπου άνθρωποι κρατούνται απλώς και μόνο επειδή δεν έχουν νομιμοποιητικά έγγραφα, έχουν καταγγελθεί πολλές φορές οι αυταρχικές συνθήκες διαβίωσης. Σε αυτές περιλαμβάνονται, όπως αναφέρουν καταγγελίες, έλλειψη ζεστού νερού, μαγειρεμένου φαγητού, βρώμικα καταλύματα, προβληματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.ά. Επίσης, δεν είναι λίγες οι φορές, όπου άνθρωποι εντός του ΠΡΟΚΕΚΑ έχουν ξυλοκοπηθεί και βασανιστεί από δυνάμεις καταστολής, όπως το 2020, ώστε να καταπνιγούν οι διαμαρτυρίες των μεταναστών.

Γενικότερα, η διαχείριση των μεταναστών από το ελληνικό κράτος πληρεί τις προϋποθέσεις ενός (άνισου) πολέμου. Το κράτος διαχειρίζεται τους μετανάστες στην καλύτερη ως πάμφθηνο εργατικό δυναμικό και στη χειρότερη σαν <<περιττό>> πληθυσμό προς εξόντωση. Όσοι μετανάστες δεν επαναπροωθούνται άμεσα ή δεν σκοτώνονται από το λιμενικό, τον στρατό και τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας, κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπως camps(ΚΥΤ), κέντρα κράτησης και φυλακές. Αξίζει να σημειωθεί ότι άνω του 50% των κρατουμένων στην ελλάδα είναι μετανάστες. Το σύστημα στρατοπέδων συγκέντρωσης, το οποίο έχει μακρά ιστορία στη Δύση, έχει ως στόχο την περιθωριοποίηση πληθυσμών ώστε να υφίστανται ακραία εκμετάλλευση και μεθόδους καταστολής. Ως τέτοια οφείλουν να αντιμετωπίζονται από το προλεταριάτο και να παλέψουμε για την κατάργησή τους. Μετά και την παύση του προγράμματος στέγασης μεταναστών ESTIA II, μετανάστες και μετανάστριες έμειναν στο δρόμο ή εκτοπίστηκαν σε camps. Η στρατηγική εκτόπισης μεταναστών εκτός αστικού ιστού, έχει ως στόχο την αορατοποίησή τους, την οποία πρέπει να σπάσουμε.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους μετανάστες απεργούς πείνας Σάββατο 25/3, 12:00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 11 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΟΡΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΛΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

κάλεσμα : Ανάρες ομάδα δράσης και αλληλεγγύης