Κυριακή 19 Μαρτίου 2023 στις 17.00
Αντιεκλογική μικροφωνική-συγκέντρωση
Ας τελειώνουμε με τον κόσμο της εξουσίας
Για μια ακόμα φορά οι εκλογές πλησιάζουν. Κομματάρχες , δημοσιογράφοι ,τηλεοπτικοί μαϊντανοί, καλούν στις εκλογές. Μας καλούν να ψηφίσουμε για την ενίσχυση της δημοκρατίας ,για να ανέβουν οι μισθοί ,για περισσότερους μπάτσους, για την τιμωρία του πολιτικού συστήματος κτλ . Η ποικιλία επιχειρημάτων είναι τεράστια .Το κοινό όμως είναι, πως οποιοδήποτε κόμμα και εάν κερδίσει τις εκλογές , η ηγεσία του θα παίρνει όλες τις αποφάσεις για τις ζωές των «από τα κάτω» και θα ελέγχει το κράτος.
Κάθε κυβέρνηση και κάθε κράτος ιστορικά, έχουν χρησιμοποιήσει διαφορετικές τακτικές και στρατηγικές , αλλά καταλήγουν στον ίδιο στόχο, να ενισχύουν τα αφεντικά και την εκμετάλλευση, τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και την πατριαρχία, συμφώνα με το δόγμα «διαίρει και βασίλευε», με στόχο να υπάρχει διχασμός μεταξύ των καταπιεσμένων. Τα τελευταία 10 χρόνια στην Ελλάδα δεξιές ,αριστερές ,κεντρώες κυβερνήσεις , κυβερνήσεις συνασπισμών κομμάτων, κυβερνήσεις «εθνικής σωτηρίας» , υποσχέθηκαν ένα καλύτερο κόσμο. Τίποτα όμως δεν άλλαξε σε βάθος , γιατί το κράτος φροντίζει να έχει συνέχεια και να συντηρεί κάθε μορφής εξουσίας . Αυτό επιτελείται από μια σειρά μηχανισμών ιδεολογικών και κατασταλτικών όπως η αστυνομία, οι φυλακές, τα δικαστήρια, ο στρατός, η εκκλησία , τα ΜΜΕ , το σχολείο, η οικογένεια, κλπ.
Αν αποδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρχει εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος ο σάπιος σημερινός κόσμος θα διαιωνίζεται και τις αποφάσεις θα τις περνούν κάποιοι ειδικοί-πολιτικοί . Μέσα από τη ανάθεση, δίνετε λευκή επιταγή στους κυρίαρχους να ορίσουν κάθε πτυχή της ζωής μας. Στη βάση της λογικής της ανάθεσης, αντί να βγούμε στο δρόμο να αγωνιστούμε, μας προτείνουν να ψηφίσουμε κάποιο σωτήρα που μας υπόσχετε κάποια παραπάνω ψίχουλα . Να κοιτάξουμε μόνο το πως εμείς (υποτίθεται) θα βολευτούμε ξεχνώντας πως όσο το κράτος, η εξουσία και η εκμετάλλευση συνεχίζουν να υπάρχουν δισεκατομμύρια καταπιεσμένων ζουν και πεθαίνουν, στην απόλυτη φτώχια σε μια καθημερινότητα βασανιστήριο. Μια καθημερινότητα που αποτυπώνεται με τον πιο τρανταχτό τρόπο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών στην Ελλάδα, στις φυλακές του Ιράν, από τις Φαβέλες της Βραζιλίας στα παζάρια παιδιών στην Ταϊλάνδη ,από τα γκέτο του Παρισιού στα ανθρακωρυχεία της Νότιας Αφρικής .
Ένα συχνό επιχείρημα είναι πως ο κόσμος δεν αλλάζει, οπότε πρέπει να κοιτάξουμε με ρεαλισμό πως θα επιβιώνουμε στο υπάρχον. Δυστυχώς, το επιχείρημα αυτό συχνά πιάνει και οι δυνατότητες αφομοίωσης μέσω των εκλογών είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο του δημοκρατικού καθεστώτος .Η συμμετοχή στις εκλογές µε την λογική ψήφου στο "μικρότερο κακό" ήταν η βασική αιτία ήττας, άμεσης αλλά και μακροπρόθεσμης , πολλών αγώνων και κινημάτων. Σηματοδοτεί την απόσυρση από τον δρόμο για σημαντικά κομμάτια αγωνιζόμενων, την εγκατάλειψη οποιαδήποτε απελευθερωτικής προοπτικής, την ανάθεση και την αναζήτηση λύσεων διακυβέρνησης εντός του συστήματος.
Οι παγίδες της δημοκρατίας ,μπορούν να ξεπεραστούν. Η διάβρωση των συνειδήσεων των καταπιεσμένων από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους είναι αναστρέψιµη και η υπεροπλία του κράτους μπορεί να ηττηθεί. Το μονοπάτι που οδηγεί σε µια ανεξούσια κοινωνία είναι µεν δύσβατο, αλλά παραμένει ανοιχτό. Όταν οι καταπιεσμένες και εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου πιστέψουν στις δυνάμεις τους όλα μπορούν να γίνουν δυνατά.
Ας αγωνιστούμε χωρίς αρχηγούς και ακολουθητές. Με πίστη στις δικές μας δυνάμεις ενάντια σε κάθε μορφής εξουσίας και εκμετάλλευσης . Ας απλώσουμε τους αγώνες μας από το σαμποτάζ του πολέμου και του στρατού, στην σύγκρουση με τους μπάτσους και την καθημερινή βία της πατριαρχίας και του ρατσισμού. Από την εναντίωση στο βασανιστήριο του εγκλεισμού στα κελία της δημοκρατίας, την λεηλασία της φύσης και των μη ανθρώπινων ζώων. Την αντιπαράθεση με μικρά και μεγάλα αφεντικά, προτάσσοντας την αλληλεγγύη στους αγώνες που γίνονται σε όλο τον πλανήτη. Με στόχο την ένωση των επιμέρους αγώνων στην προοπτική της συνολικής ρήξης με το υπάρχον: την κοινωνική και ταξική επανάσταση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αναρχία. Μια κοινωνία ελευθέριας, ισότητας, που να απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
«Εμείς οι αναρχικοί δεν θέλουμε να απελευθερώσουμε τους ανθρώπους θέλουμε οι άνθρωποι να απελευθερωθούν οι ίδιοι»
Ερρίκο Μαλατέστα
Ούτε φασισμός ούτε δημοκρατία αντικρατικός αγώνας για την αναρχία
κάλεσμα : αναρχική συλλογικότητα Acte
acte@riseup.net/acte.espivblogs.net