Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2023 στις 18.00
Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στο αυξημένο κόστος ζωής
H ακρίβεια είναι βία ταξική, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις & την αντεπίθεσή μας
Τους τελευταίους μήνες βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια συνολική αύξηση στο κόστος ζωής η οποία σηματοδοτεί μια έμμεση μείωση στους μισθούς και τις συντάξεις και δημιουργεί πραγματικό ζήτημα επιβίωσης για τους ανθρώπους των κατώτερων τάξεων. Νέες ανατιμήσεις σε μια σειρά βασικών ειδών, όπως τα τρόφιμα· τεράστιες αυξήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος και στα καύσιμα· ιδιωτικοποίηση κάθε αγαθού και υπηρεσίας, μεταξύ των οποίων της υγείας και της παιδείας· αύξηση της ανεργίας και θεσμοθέτηση του εργασιακού μεσαίωνα· πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας· παράδοση του φυσικού κόσμου στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις πτυχές που συνθέτουν την σημερινή πραγματικότητα και σηματοδοτούν την επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου σε βάρος μας.
Όσο και αν οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ προσπαθούν να παρουσιάσουν την ακρίβεια ως «φυσικό φαινόμενο», η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Το νέο κύμα ακρίβειας και αύξησης στο κόστος ζωής αλλά και όσα αναφέρονται παραπάνω δεν έρχονται σε κενό χρόνο. Εδώ και χρόνια βιώνουμε μια συνολική και βαθιά κρίση του συστήματος, η οποία έγινε εμφανής σε όλους με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του '08. Είναι προφανές, ότι σε περιόδους κρίσης, οι κυρίαρχοι εντείνουν την επίθεσή τους σε βάρος της κοινωνίας με σκοπό να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους και να επιστρέψουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Έτσι, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας διαρκούς φτωχοποίησης της κοινωνικής βάσης, η οποία αποτυπώνεται τόσο στη μείωση των μισθών, την αύξηση της ανεργίας και την ακρίβεια, όσο και στην μετατροπή κάθε κοινωνικού αγαθού σε προνόμιο των λίγων προνομιούχων.
Η περίοδος της πανδημίας λειτούργησε ως επιταχυντής της κρίσης. Μιας κρίσης που αναμένεται να λάβει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις το αμέσως επόμενο διάστημα. Τα τελευταία δύο χρόνια, το κράτος όχι απλά διαχειρίστηκε με εγκληματικό τρόπο την πανδημία, έχοντας την ευθύνη για χιλιάδες θανάτους, αλλά βρήκε και την καλύτερη ευκαιρία προκειμένου να περάσει μια σειρά αντικοινωνικών νόμων μέσω των οποίων επιχείρησε να άρει κάθε κοινωνική κατάκτηση, επεκτείνοντας τις ιδιωτικοποιήσεις (νομοσχέδιο για το νέο Ε.Σ.Υ, νόμοι για την παιδεία κ.α) και τσακίζοντας κάθε αγώνα που εναντιώνεται σε αυτά τα σχέδια. Σήμερα, φαίνεται για ακόμη μια φορά πως, σε αντίθεση με όσα μας λένε, η υγειονομική κρίση πλήττει κατά κύριο λόγο την τάξη μας, καθώς εμείς είμαστε που χάνουμε τη ζωή μας στα υποστελεχωμένα νοσοκομεία, εμείς είμαστε που καλούμαστε να σηκώσουμε για ακόμα μια φορά στις πλάτες μας τα απότοκα της πανδημίας.
Την ίδια στιγμή, καταλαβαίνουμε όλοι πως άμεση σχέση με όλα τα παραπάνω έχει και ο πόλεμος που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα στην Ουκρανία. Αν και το νέο κύμα ακρίβειας έχει την αφετηρία του μήνες πριν την έναρξη του πολέμου, είναι σίγουρο ότι η στρατιωτική σύγκρουση οδηγεί σε μια κατακόρυφη αύξηση των τιμών, σε μια συνολική αύξηση του κόστους ζωής. Ο πόλεμος αυτός, που είναι προϊόν των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και της προσπάθειας τόσο της Ρωσίας όσο και της Δύσης (συμπεριλαμβανομένου του Ουκρανικού κράτους) να επιβάλλουν τα συμφέροντά τους και να ελέγξουν τα ενεργειακά περάσματα και τους πόρους της περιοχής, το μόνο που έχει να προσφέρει στους λαούς είναι περισσότερη φτώχεια και θάνατος. Η «ενεργειακή κρίση», για την οποία τόσο πολύ ακούμε το τελευταίο διάστημα, δεν είναι γενικά και αόριστα απότοκο του πολέμου. Είναι προϊόν του ίδιου του συστήματος και της στρατηγικής της «απελευθέρωσης» της ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης» που εφαρμόζεται σε παγκόσμιο επίπεδο προκειμένου να πλουτίσουν οι πολυεθνικές της ενέργειας. Ο πόλεμος απλά γιγαντώνει το πρόβλημα και το καθιστά πιο εμφανές από ποτέ.
Έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, δεν έχουμε παρά να συνειδητοποιήσουμε πως είναι η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Αναγνωρίζοντας πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από επίδοξους σωτήρες οι οποίοι υπόσχονται πως θα λύσουν τα προβλήματα μέσα από τον δρόμο του κοινοβουλίου, οφείλουμε να προτάξουμε τους οριζόντιους αγώνες, τη συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη. Μέσα από πρωτοβουλίες αγώνα και λαϊκές συνελεύσεις, μέσα από την οργάνωση και τον αγώνα στους χώρους δουλειάς, στις σχολές και σε κάθε κοινωνικό πεδίο, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, μέσα από την αυτομείωση στο κόστος ζωής μπορούμε και πρέπει να μπλοκάρουμε τα σχέδια τους και να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας. Στον ταξικό πόλεμο που διεξάγεται οφείλουμε να διαλέξουμε πλευρά και να πάρουμε θέση, ως κομμάτι των εκμεταλλευόμενων, των φτωχών, των εργαζομένων και των αποκλεισμένων.
Να βάλουμε μπροστά τις ανάγκες & τα ταξικά μας συμφέροντα
Να μη ζήσουμε σαν δούλοι
Αυτοοργάνωση - Αντίσταση - Αλληλεγγύη - Αντεπίθεση
επόμενη ανοιχτή συνέλευση: Πέμπτη 2/2 στις 18:00 στην Κατάληψη Παραρτήματος
Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στο αυξημένο κόστος ζωής - Πάτρα