Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2022 στις 18.00
Συνέχεια της ανοιχτής συνέλευσης για την πολιτική μας παρουσία στις 6/12
Τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου στις 18.00 στην ΑΣΣΟΕ θα συνεχιστεί η ανοιχτή συνέλευση που συγκροτήθηκε με σκοπό την οργάνωση της πολιτικής μας παρουσίας στην διαδήλωση τιμής και μνήμης στον αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Θα συζητηθούν τα οργανωτικά της πορείας, οι περιφρουρήσεις και δράσεις/παρεμβάσεις.
Δεκέμβρης 2008 - Δεκέμβρης 2022
"Η πυξίδα της μνήμης δείχνει τις εξεγέρσεις του μέλλοντος"
Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 αποτελεί την μεγαλύτερη εξέγερση που έχει πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης. Η δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου διαπέρασε σαν ηλεκτροσόκ την κοινωνική και πολιτική ζωή, προκάλεσε την αναδιάταξη των κοινωνικών - πολιτικών συσχετισμών, συνέβαλε στο να μπει ένα προσωρινό φρένο στην δολοφονική δράση της αστυνομίας. Ήταν η εξέγερση όσων ένιωθαν ότι ασφυκτιούσαν από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Όσων ένιωθαν την μπότα της καπιταλιστικής κοινωνίας να τους πατάει το κεφάλι στο δρόμο.
Στα επιπλωμένα διαμερίσματα, στις σχολικές αίθουσες της οργανωμένης πλήξης, στα πεζοδρόμια της βίας στη μητρόπολη, στις φτωχογειτονιές των αστικών γκέτο. Μέσα στις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις, η δολοφονία του Αλέξανδρου ήταν η αιτία, ώστε η φλόγα να γίνει η πυρκαγιά που θα κάψει τα σύμβολα της εκμετάλλευσης, τους δολοφόνους με τις στολές, τις κοινωνικές συμβάσεις, την μικροαστική ηθική μιας κοινωνίας που είχε συνηθίσει να κοιτάει το κενό που έπεφτε, λέγοντας κατά την διάρκεια της πτώσης "ως εδώ όλα καλά".
Οι φλόγες της εξέγερσης του Δεκέμβρη σηματοδότησαν ανεξίτηλα το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Η ριζοσπαστική βία ανάχθηκε σε μέσο απελευθέρωσης και τα επαναστατικά αντίποινα δημιούργησαν "μια όαση τρόμου, μέσα σε μια έρημο ανίας". Η κρατική δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους - δολοφόνους Κορκονέα - Σαραλιώτη δεν έχει λησμονηθεί. Έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στις μνήμες μας και στις συνειδήσεις μας. Στο άκουσμα του ονόματος του οι καρδιές μας σφίγγονται και η λέξη εκδίκηση αναζητάει τις δικές της διαδρομές διαφυγής, από το μελάνι που πέφτει πάνω στο χαρτί στις εξορμήσεις μας εναντία στις αναπαραστάσεις των συμβόλων της εξουσίας.
Αυτή είναι η ζωντανή επίδραση της ανατρεπτικής μνήμης.Γίνεται Χίμαιρα που τιμάει τους νεκρούς του αγώνα μέσα από τις φωτιές της, γίνεται δάκρυ που κυλάει στα πρόσωπα όσων τα αισθήματα δεν έχουν νεκρώσει στον πάγο του γραφειοκρατικού ορθολογισμού της καπιταλιστικής κοινωνίας, γίνεται ιστορία που δίνει την μάχη των λέξεων και της αλήθειας απέναντι στις επιθέσεις του ιστορικού αναθεωρητισμού με όποιον μανδύα και αν αυτός εμφανίζεται και όποιο πολιτικό ρεύμα και αν εκπροσωπεί, γίνεται ενέργεια που μεταφράζεται σε συνειδήσεις που ριζοσπαστικοποιούνται κάθε νέο Δεκέμβρη.
Αυτός είναι και ο ιστορικός ρόλος της ανατρεπτικής μνήμης, να μετατρέπεται σε χέρια που θα ανάψουν το φιτίλι των μελλοντικών εξεγέρσεων. Των εξεγέρσεων εκείνων που όταν ξεσπάσουν και μέσα στην ελληνική επικράτεια θα έχουν στην προμετωπίδα τους όλα τα ονόματα των νεκρών από τα χέρια των μπάτσων και των παρακρατικών συνεργατών τους.
Του Νίκου, του Αλέξανδρου, του Παύλου, του Βασίλη, του Λάμπρου, του Χρήστου, του Ζακ/Zackie Oh της Σταματίνας, του Μιχάλη, των χιλιάδων ανώνυμων θυμάτων της κρατικής βίας, στα αστυνομικά τμήματα, στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της Ευρώπης - Φρούριο, στα κάτεργα της ταξικής εκμετάλλευσης.
Των εξεγέρσεων εκείνων που θα αντιστρέψουν τους όρους, θα εφαρμόσουν την επαναστατική αυτοδικία σε βάρος όσων κρατικών υπαλλήλων ή συνεργατών τους έχουν στα χέρια τους το αίμα των ανθρώπων μας, θα αφήσουν την δικαιοσύνη του δρόμου να μιλήσει για να ακουστούν οι φωνές όσων δεν έχουν φωνή.
Η φετινή 6η Δεκέμβρη λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που η ένταση της κρατικής καταστολής βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα ενώ η αστική δικαιοσύνη συγκαλύπτει και αφήνει ατιμώρητα όλα τα εγκλήματα της αστυνομίας και λοιπών υπαλλήλων του κράτους και του παρακράτους. Το καπιταλιστικό σύστημα βυθίζεται στην σήψη του ενώ η δομική του κρίση αναβαθμίζει και τις ευθύνες όσων αγωνίζονται εναντίων του. Η ανάγκη να θέσουμε στο στόχαστρο τις οικονομικές - πολιτικές - στρατιωτικές συμμαχίες του κράτους μας είναι η ανάγκη να γίνουμε παράγοντας αποσταθεροποίησης για τα συμφέροντα τους. Τα κεκτημένα δεκαετιών που είχαν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες ξηλώνονται από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που διεξάγει την συγκεκριμένη πολύπλευρη κατασταλτική επιχείρηση κάτω από την ατζέντα του "τέλους της μεταπολίτευσης".
Κομμάτι της συγκεκριμένης στρατηγικής αποτελεί και η στρατιωτική κατοχή των Εξαρχείων και η απόπειρα αλλοίωσης των πολιτικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών της περιοχής. Η γειτονιά των Εξαρχείων έχει λειτουργήσει πολλές φορές ως τόπος συνάντησης και συσπείρωσης για τον κόσμο του αγώνα σε περιόδους κοινωνικού αναβρασμού. Από τα Δεκεμβριανά του 44', στην εξέγερση του Νοέμβρη το 73' και από εκεί στον Δεκέμβρη του 2008 αλλά και στις μαζικές - μαχητικές κινητοποιήσεις ενάντια στα μνημόνια την περίοδο 2010-2012 τα Εξάρχεια ανέκαθεν αποτελούσαν σημείο αναφοράς για όσους επέλεγαν τον δρόμο της αντίστασης. Το νήμα των σύγχρονων αγώνων παραμένει αδιάρρηκτο αφού ακολουθεί μια αλληλουχία που η προγενέστερη συλλογική εμπειρία τροφοδοτεί τις επόμενες.
Για αυτό και ως απάντηση σε μια συγκεκριμένη και όχι αφηρημένη αντιεξεγερτική κρατική στρατηγική εντάσσεται και η προσπάθεια μας να σπάσουμε την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων στις 6 Δεκέμβρη, αναγνωρίζοντας ότι οι πολλαπλοί ιστορικοί - πολιτικοί - χωροταξικοί συμβολισμοί που συμπυκνώνονται,δε μένει παρά μονάχα να εκραγούν με δύναμη στα πρόσωπα όσων εκφράζουν την κρατική τρομοκρατία στις μέρες μας.
Καλούμε τον κόσμο του αγώνα να πλαισιώσει την διαδήλωση τιμής και μνήμης στον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο την Τρίτη στις 6 Δεκέμβρη στις 18.00 στα Προπύλαια.
Με την μνήμη των νεκρών μας πάντα παρούσα στους αγώνες μας
Εξέγερση - Εκδίκηση - Επίθεση
Δεν ξεχνάμε - Δεν συγχωρούμε
Όλοι και όλες στις πρωινές και απογευματινές διαδηλώσεις
Ανοιχτή Συνέλευση για την 6η Δεκέμβρη