Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022 στις 20.30
Προβολή ντοκιμαντέρ: Dying to divorce (2021) +after bar
Προβολή ντοκιμαντέρ Dying to divorce(2021) την Τετάρτη 23/11 στις 20:30, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Respiro di Libertà(Ολυμπιάδος με Ιουλιανού) εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της έμφυλης βίας. Παρακάτω ακολουθεί και το κείμενο καλέσματος στην συγκέντρωση/πορεία ενάντια στην έμφυλη βία την Παρασκευή στις 25/11.
Κάλεσμα σε συγκέντρωση/πορεία εν όψει της 25ης Νοέμβρης- Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Έμφυλης Βίας
Τετάρτη 23/11 - 20.30
Προβολή ντοκιμαντέρ: Dying to Divorce
@Respiro Social Space For Freedom(Ολυμπιάδος με Ιουλιανού)
Παρασκευή 25/11 - 19.00
Συγκέντρωση/πορεία ενάντια στην έμφυλη βία
@Άγαλμα Βενιζέλου
Εν όψει της 25ης Νοέμβρη, και ενώ γνωρίζουμε καλά πως καμία Παγκόσμια Ημέρα δεν είναι αρκετή για να εξαλειφθεί η έμφυλη βία και οι καταπιέσεις που βιώνουμε ως θηλυκότητες, αποφασίσαμε πως μέρες σαν κι αυτές μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για μια σειρά δράσεων και κινητοποιήσεων.
Η 25η Νοέμβρη είναι μία ακόμα ημέρα αντίστασης και διεκδίκησης, μία ημέρα που όλες και όλα ενωνόμαστε στους δρόμους και αντιστεκόμαστε απέναντι σε κάθε μορφή έμφυλης καταπίεσης που η πατριαρχία συντηρεί. Η έμφυλη βία δεν είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε τώρα, αλλά βρίσκεται καλά ριζωμένο στην κοινωνία της πατριαρχιας απο παλιά και πλήττει εκατομμύρια θηλυκότητες ανά τον κόσμο. Η συστηματική έμφυλη βία εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους: με ψυχολογική, λεκτική, σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική κακοποίηση. Εκφράζεται με παραβιαστικές και παρεμβατικές συμπεριφορές, με βιασμούς και την ευρύτερη κουλτούρα που τον συνοδεύει, με το revenge porn και το stalking. Αλλά και την εμπορία του σώματος, τις απειλές και τα σεξιστικά σχόλια, με τις γυναικοκτονίες, με τις συγκαλύψεις ολόκληρων κυκλωμάτων απο ΜΜΕ/δικαστικό σύστημα/αστυνομία, με την απόδοση κοινωνικών ρόλων και την καθιέρωση έμφυλων προτύπων και στερεοτύπων που διαρκώς αναπαράγονται.
Καθημερινά παρατηρούμε ανά τον κόσμο γυναίκες και θηλυκότητες να δίνουν μάχη με κάθε είδους πατριαρχική αντίληψη και πρακτική, από το σπίτι τους και την δουλειά τους μέχρι τους δρόμους και τον κοινωνικό τους περίγυρο. Από το κίνημα στην Πολωνία για την διεκδίκηση του δικαιώματος στην άμβλωση μέχρι τις κινητοποιήσεις για τις γυναικοκτονίες στην Λατινική Αμερική, από την εμφάνιση του κινήματος του #MeToo και του εξεγερσιακού φεμινιστικού αγώνα στο Ιράν, γίνεται αντιληπτό πως θηλυκότητες διεκδικούν τις ελευθερίες τους, για μια ζωή δίχως φόβο και καταπιέσεις. Στην ελληνική κοινωνία, ενώ παράλληλα γίνονται αρκετές προσπάθειες των θηλυκοτήτων να ακουστούν, τα περιστατικά έμφυλης βίας ολοένα και πληθαίνουν: η αστυνομία βιάζει γυναίκες στα ΑΤ, κυκλώματα μαστροπείας μεταναστριών και ανηλίκων συγκαλύπτονται από κράτος και ΜΜΕ, γυναικοκτονοι και (παιδο)βιαστές αφήνονται ελεύθεροι.
Είναι μεγάλη ανάγκη, λοιπόν, να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και
τα βιώματα μας ώστε να αντισταθούμε στις καταπιέσεις και να αντιδράσουμε. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως το δικαστικό σύστημα αποτελεί έναν άκρως αφιλόξενο χώρο για εμάς και πως δεν είναι αρκετό, πως η αστυνομία συγκαλύπτει βιαστές και αρχειοθετεί επιδεικτικά τις καταγγελίες, πως τα ΜΜΕ μας προκαλούν συχνά επανατραυματισμό με την αμφισβήτηση του βιώματος μας, πως ο κοινωνικός μας περίγυρος συχνά μεταθέτει την ευθύνη πάνω μας(victim blaming), πως συχνά οι οικογένειες μας αποκρύπτουν περιστατικά ώστε να μην βλάψουν την υπόλειψη τους στην κοινωνία και πως η εκκλησία μας λέει τι να κάνουμε με το σώμα μας. Απέναντι σε αυτόν τον ζόφο της πατριαρχίας, είναι αναγκαίο να διεκδικήσουμε τους δικούς μας όρους, να δυναμώσουμε τις αντιστάσεις μας ώστε να κατακτήσουμε έναν κοινό τόπο όπου όλα θα είμαστε ελεύθερα, απαλλαγμένα απο κάθε μορφή πατριαρχικής εξουσίας.
Διεκδικούμε την αυτοδιάθεση των σωμάτων μας και αγωνιζόμαστε καθημερινά ώστε να μπορούμε να υπάρχουμε σε αυτην την κοινωνία. Συναντιόμαστε στους δρόμους, το ένα δίπλα στην άλλη, κόντρα σε όσα μας επιβάλλει η πατριαρχία και το κράτος. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κοινός τόπος
αν δεν το δημιουργήσουμε εμείς.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ/ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ
Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΑΛΛΟ, ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΥΝΤΗΡΕΙ
ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΜΠΑΤΣΟΙ, ΜΜΕ, ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΒΙΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΟΥΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΘΥΜΑ ΕΜΦΥΛΗΣ ΒΙΑΣ, ΕΝΩΜΕΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ
Φεμινιστική Ομάδα Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Θεσσαλονίκης