kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

[Κορυδαλλός] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων

«Είναι αγώνας αντίστασης για να μην θαφτούμε ζωντανοί! Είναι αγώνας για την ελπίδα, για την ελευθερία, για την ίδια τη ζωή».

Κρατούμενοι Φυλακών Κορυδαλλού

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ.

Η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, θέλοντας να ισοπεδώσει κάθε είδους αντίσταση, να καταστρέψει κάθε δίοδο για μια ανάσα ελευθερίας και εν γένει να επιβάλει τον «σωφρονισμό», όπως η ίδια η ακροδεξιά πολιτική της τον αντιλαμβάνεται, ψήφισε, τον Οκτώβρη, τον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα.

Η αλλαγή του Σωφρονιστικού Κώδικα πραγματοποιήθηκε κατόπιν οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τον «εκσυγχρονισμό των ελληνικών καταστημάτων κράτησης και του συστήματος που υπηρετούν» και απαιτούν την εναρμόνιση της χώρας με την Ευρώπη. Έτσι, οι ελληνικές αρχές σε αγαστή συνεργασία με τις ευρωπαϊκές, υπηρετώντας το δόγμα «Νόμος και Τάξη» ψήφισαν τον πιο αναχρονιστικό σωφρονιστικό, αυστηροποιώντας τον, όπως έκαναν πριν λίγα χρόνια και με τον Ποινικό. Πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που δημιούργησε αυτό το σχέδιο νόμου, ήταν η διαβόητη πρώην Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής, Σοφία Νικολάου. (σ.σ. να θυμίσουμε ότι επί των ημερών της, είχε θεωρηθεί «δολοφόνος κρατουμένων», μετά από συνεχή περιστατικά με θανάτους φυλακισμένων σε ολόκληρη την χώρα). Η ίδια ουσιαστικά υπήρξε πρωτεργάτρια του δόγματος της μηδενικής ανοχής εντός των τειχών και έθεσε ως στόχο να καταργήσει επί της ουσίας πολλά κεκτημένα δεκαετιών.

Ως συνέλευση θεωρούμε πως η πολιτική για το έγκλημα και τις φυλακές, όπως αυτή αποτυπώνεται στους κατά καιρούς ποινικούς και σωφρονιστικούς κώδικες είναι ένα μέρος μιας συνολικής πολιτικής που επιχειρεί να εφαρμοστεί σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής και βέβαια της οικονομίας. Οι νομοθετικές αλλαγές και οι τροποποιήσεις του σωφρονιστικού κώδικα είναι αντανακλάσεις των κοινωνικών και ταξικών συσχετισμών σε κάθε συγκυρία. Είναι αντανακλάσεις ακόμα και των διεθνών γεωπολιτικών συσχετισμών, της πορείας της διεθνούς πολιτικής σκηνής και οικονομίας και των κατευθύνσεων των διακρατικών σχηματισμών, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, και των συσχετισμών εντός τους. Καμία έκφανση της πολιτικής δεν πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα, αλλά πάντα άρρηκτα συνδεδεμένα με την μεγάλη εικόνα.

Στην παρούσα συγκυρία, με την -σοβούσα για σχεδόν 15 χρόνια- οικονομική κρίση να βαθαίνει εκ νέου λόγω των επιπτώσεων της υγειονομικής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, με την ενεργειακή κρίση, την πιθανή επερχόμενη επισιτιστική και τις παγκόσμιες πληθωριστικές πιέσεις να δημιουργούν ένα αβάσταχτο οικονομικά μείγμα για την πλειονότητα των μεσαίων στρωμάτων και κυρίως των προλεταρίων και των φτωχών, τα κράτη διεθνώς, έτσι και το ελληνικό, αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους, προσαρμόζουν- προς την αντιδραστική και συντηρητική κατεύθυνση- τις πολιτικές τους και οχυρώνονται απέναντι σε εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Οχυρώνονται σε όλα τα επίπεδα. Από το υλικό επίπεδο των εξοπλισμών στρατού και αστυνομίας, μέχρι τις σχετικές αντεργατικές και κατασταλτικές νομοθεσίες κάθε είδους και βέβαια την προπαγάνδα. Το ελληνικό κράτος, πάνω στις ίδιες ράγες, έχει εξαπολύσει, με ιδιαίτερη ένταση στα χρόνια της διακυβέρνησης ΝΔ, μια ολομέτωπη επίθεση σε κάθε κοινωνικό και οικονομικό πεδίο. Αντεργατικά νομοσχέδια, αντιμεταρρυθμίσεις και αστυνομία στα πανεπιστήμια, λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος, τροφοδότηση της ακρίβειας υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, βίαια καταστολή των κομματιών που αντιστέκονται και συμμετέχουν σε οποιουδήποτε είδους αγώνα. Ο νέος σωφρονιστικός κώδικας, όπως όλες οι αλλαγές σε ποινικό και σωφρονιστικό δίκαιο των τελευταίων χρόνων, είναι μέρος αυτής της συνολικής πολιτικής. Και είναι το μέρος εκείνο που το κράτος θεωρεί πάντα πιο εύκολο να εφαρμόσει, αφού μέσω της προπαγάνδας και της φίμωσης στην πληροφόρηση, τα θέματα που αφορούν το έγκλημα και τις φυλακές, συνήθως παραμένουν στην αφάνεια ή εργαλειοποιούνται στην κατεύθυνση της κοινωνικής συναίνεσης. Υπάρχουν όμως και φορές, που η οργή των κολασμένων και των ξεχασμένων εντός των τειχών, ξεσπά βίαια κατά των δυναστών τους. Που η μαχητικότητα και η θέληση για αξιοπρεπή ζωή επιτίθεται στη βία του θεσμού της φυλακής και αποσπά νίκες, που στην ιστορία των ελληνικών φυλακών είναι αρκετές και είναι αυτές που κέρδισαν όσα σήμερα οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες παλεύουν να διατηρήσουν και να διευρύνουν.

Η φλόγα της αντίστασης έχει ανάψει

Οι κρατούμενοι των ελληνικών κολαστηρίων στέλνουν το δικό τους μήνυμα αντίστασης ενάντια στον νέο αυστηροποιημένο σωφρονιστικό κώδικα πραγματοποιώντας έναν κύκλο κλιμακούμενων κινητοποιήσεων. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που οι φυλακισμένοι εξεγείρονται απέναντι στον ΣΚ με αντίστοιχες κινητοποιήσεις να παίρνουν μεγάλες διαστάσεις και να κερδίζονται με αίμα, όπως στις εξεγέρσεις στις φυλακές Μαλανδρίνου το 2007, την απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων το 2008, την μαζική απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων το 2015 αλλά και πιο πρόσφατα κατά την διετία 2017-18 στις φυλακές Κορυδαλλού και την εξεγερτική κινητοποίηση στην Θήβα κατά την περίοδο της πανδημίας.

Από τις 28/10 κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού (πτέρυγες Α,Β,Γ,Δ,Ε) και σταδιακά κρατούμενοι από τις φυλακές Λάρισας, Κέρκυρας, Άγιου Στέφανου Πάτρας, Τρικάλων και Δομοκού προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Ως πρώτο βήμα, αρνούνται να συμμετέχουν στον μεσημεριανό κλείδωμα-καταμέτρηση τους από τους δεσμοφύλακες, ενώ σε μερικές από τις παραπάνω φυλακές έχουν αρνηθεί και τα μεροκάματα, πρακτική που αναμένεται να πάρει καθολικές διαστάσεις. Σε μετέπειτα χρόνο αναμένεται να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και οι κρατούμενοι των φυλακών Κομοτηνής, Διαβατών, όπως και των φυλακών νέων Αυλώνας. Η αρχική αυτή αντίδραση μπορεί να φαντάζει συμβολική αλλά αποτελεί μια ουσιαστική αντίσταση των φυλακισμένων με τα λιγοστά μέσα που διαθέτουν. Ακόμη και αν οι κρατούμενοι δεχτούν εκβιασμούς από την υπηρεσία, δηλώνουν έτοιμοι να κλιμακώσουν τον αγώνα τους και να τον φτάσουν μέχρι τέλους…

Ο Σωφρονιστικός Κώδικας ψηφίστηκε για πρώτη φορά το 1999 και ανά 4-5 χρόνια και συνήθως μετά από κάθε αλλαγή της κυβέρνησης, τροποποιούνταν με σκοπό την εξυπηρέτηση της εκάστοτε πολιτικής. Αποτελεί ένα σύνολο κανόνων διαχείρισης των φυλακισμένων και καθορίζει τον τρόπο λειτουργίας των κολαστηρίων, ενώ παράλληλα υποτίθεται ότι κατοχυρώνει και διασφαλίζει τα δικαιώματα των κρατούμενων. Δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί μετά από αγώνες, θυσίες, πειθαρχικά και εξεγέρσεις που έλαβαν χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε ότι ο Σωφρονιστικός Κώδικας (σε αντίθεση με τον Ποινικό) έχει αναδρομική ισχύ, δηλαδή αφορά και επηρεάζει και τους κρατούμενους που βρίσκονται αυτή τη στιγμή μέσα στα ελληνικά κολαστήρια και εκτίουν τις ποινές τους.

Μια άνευ προηγούμενου παραβίαση των δικαιωμάτων των κρατουμένων

Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας χαρακτηρίζεται ως άκρως αναχρονιστικός, μέσω του οποίου επιβάλλεται μια περαιτέρω τιμωρία στον κρατούμενο. Ουσιαστικά η κυβέρνηση εκδικείται κρατούμενους που έχουν διαπράξει συγκεκριμένα είδη εγκλημάτων. Τους επιβάλλει μια δεύτερη ποινή που την εκτίουν παράλληλα με την πρώτη.

Επανέρχεται δε ο χαρακτηρισμός «Σωφρονιστικό Κατάστημα» αντί για «Κατάστημα Κράτησης» που ίσχυε από το 1999 μέχρι και σήμερα. Έρχεται, δηλαδή, ξανά στο προσκήνιο η αντιμετώπιση του παραβάτη ως κάποιου εγκληματία τον οποίο η πολιτεία έχει χρέος να σωφρονίσει. Η εξουσία παρουσιάζεται ως «τάξη» που σωφρονίζει, ενώ ο παραβάτης ως «αταξία» που τιμωρείται.

Η εκδικητικότητα του κράτους απέναντι σε συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων και εγκλημάτων και η προστασία άλλων ειδεχθών είναι έκδηλη. Όσοι/ες βρίσκονται στα ελληνικά κολαστήρια κατηγορούμενοι/ες για τρομοκρατικές ή εγκληματικές οργανώσεις, ληστείες ή αδικημάτων περί ναρκωτικών πρέπει να υποστούν το μένος του νέου σωφρονιστικού με άδειες και υφ' όρων απολύσεις πολύ αργότερα από ότι ίσχυε μέχρι σήμερα. Στον αντίποδα, ακόμα και βιαστές ή όσοι κατηγορούνται για οικονομικά εγκλήματα αντιμετωπίζονται, για ακόμη μια φορά, προνομιακά.

Έτσι, βιαστές θα μπορούν να πάρουν άδεια στο 1/5 της ποινής τους, ενώ ένας πολιτικός κρατούμενος, κατηγορούμενος με τον 187 ΠΚ, στα 5/6 της υποχρεωτικής του ποινής, εφαρμόζοντας ουσιαστικά ένα νέο καθεστώς εξαίρεσης. Πιο συγκεκριμένα, ένας καταδικασθείς σε 20 χρόνια για βιασμό έχει δικαίωμα να πάρει άδεια στα 4 χρόνια, σε αντίθεση με κάποιον που έχει καταδικασθεί για τις συγκεκριμένες κατηγορίες (τρομοκρατία, εγκληματική οργάνωση, ληστείες, αδικήματα περί ναρκωτικών) το δικαίωμα άδειας ξεκινάει στα 7μισή χρόνια.

Σύμφωνα με το άρθρο 50 του νέου νόμου, όσον αφορά την τακτική άδεια, οι πολύ-ισοβίτες δικαιούνται να ζητήσουν άδεια μετά από την έκτιση 22 χρόνων, αντί για 12 χρόνια, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα. Γνωρίζοντας πως η υφ' όρον απόλυση για όσους εκτίουν ποινή πολλαπλών ισοβίων είναι τα 25 έτη, γίνεται αντιληπτό πως για όσους κρατούμενους έχουν τελέσει βαριά κακουργήματα καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα στην άδεια. Παράλληλα για όσους έχουν καταδικαστεί σε ισόβια θεσπίζεται το δικαίωμα αίτησης στα 12 χρόνια, αντί για 10, όπως ήταν μέχρι σήμερα. Αλλαγές πραγματοποιούνται και στην εκπαιδευτική άδεια, αφού με το άρθρο 53 διευρύνονται οι τυπικές προϋποθέσεις για τη χορήγησή της (π.χ ελάχιστο διάστημα παραμονής στη φυλακή από 4 μήνες για υπόδικους ή κατάδικους σε ποινή φυλάκισης μέχρι 2 χρόνια για κατάδικους σε ισόβια κάθειρξη), ενώ τροποποιούνται εκ νέου οι λόγοι μη χορήγησης ή ανάκλησής της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ουσιαστικά επαναφέρονται οι φυλακές τύπου Γ', «παραλλαγμένες» με το όνομα Σωφρονιστικά Καταστήματα Αυξημένης Ασφάλειας (άρθρο 12 σ/ν), όπως και θεσπίζεται η απαγόρευση μεταγωγής σε Αγροτικές Φυλακές για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατουμένων (άρθρο 21 σ/ν).

Ειδική μνεία γίνεται στην δημιουργία ενός οργάνου προσφυγής εντός των φυλακών, με σκοπό να εξετάζει τα όποια αιτήματα των κρατουμένων. Επί της ουσίας, επιχειρείται να αποφεύγεται η ευρωπαϊκή προσφυγή, ώστε να μην «εκτίθεται» η χώρα διεθνώς για ζητήματα δικαιωμάτων των φυλακισμένων, κάτι που έχει γίνει ουκ ολίγες φορές, ενώ αρκετές φορές έχουν επιβληθεί και σχετικά πρόστιμα και καταδίκες.

Σε αυτό το σημείο αξίζει να τονιστεί πως ο χρόνος επιλογής της τροποποίησης του κώδικα δεν είναι τυχαίος. Η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (ΕΠΒ) ύστερα από επίσκεψη που πραγματοποίησε τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2021 στην Ελλάδα, σε έκθεση της προανήγγειλε την πρόθεση της για την έκδοση δεύτερης δημόσιας δήλωσης σχετικά με τις αναξιοπρεπείς και προσβλητικές συνθήκες κράτησης στις ελληνικές φυλακές. Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη επιτροπή από το 1992 μέχρι σήμερα έχει χρειαστεί να παρέμβει μόλις δέκα φορές κατά πέντε χωρών.

Η γλαφυρή αυτή πραγματικότητα μιας χώρας, οι φυλακές της οποίας έχουν χωρητικότητα 6.500 ατόμων, ενώ αυτή τη στιγμή «φιλοξενούν» 14.500 κρατούμενους, συμπληρώνεται με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν εντός τους.

Καμία ουσιαστική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με γιατρούς να επισκέπτονται τις μεγαλύτερες φυλακές της χώρας για λίγες ώρες την εβδομάδα ακόμα και εν μέσω πανδημίας και την υπηρεσία να δίνει ψυχότροπα χάπια με το κιλό ώστε να ελέγχει και να καταστέλλει τις όποιες αντιδράσεις καθώς και οι διεφθαρμένοι σωφρονιστικοί που σπρώχνουν ναρκωτικά στους εξαθλιωμένους, συμπληρώνουν το ψηφιδωτό της άθλιας κατάστασης. Όσο και αν ο Γενικός Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Κωνσταντίνος Παπαπαθανασίου, διατείνεται πως η τηλεϊατρική και η «απαγόρευση κάθε δυσμενούς διακριτική μεταχείριση των κρατουμένων» που ρυθμίζονται στον νέο Κώδικα προστατεύουν τις ζωές των κρατουμένων, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από ένα επικοινωνιακό τρικ.

***

Καμία και κανείς από μας δεν τρέφει αυταπάτες για την κατεύθυνση των κρατικών πολιτικών, εντός ή εκτός φυλακών. Στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας κάθε αγώνα και κάθε αίτημα των αγωνιζομένων κρατουμένων, έχοντας πάντα ως όραμα την καταστροφή του θεσμού της φυλακής. Η σύσταση και επιβίωση κράτους και καπιταλισμού είναι συνυφασμένη με την εκμετάλλευση και οικοδομήθηκε πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων. Η κυριαρχία εξελίσσεται επιστρατεύοντας πολλαπλούς μηχανισμούς εξουσίας, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από πολυπλοκότητα, ευελιξία και διεύρυνση στο κοινωνικό πεδίο, καθιστώντας τους ικανούς να ανταποκριθούν στις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Σε κάθε συνθήκη, όμως, είτε αποτελώντας ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας, είτε ένα σκληροτράχηλο καθεστώς βασισμένο στην καταστολή, ο ρόλος της συμπυκνώνεται στην επιβολή της κοινωνικής ειρήνης και στην εξόντωση ή την απομόνωση των αποκλινουσών συμπεριφορών. Η τιμωρία και ο «σωφρονισμός» των τελευταίων επιβάλλεται από την δημοκρατία. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, η ύπαρξη της φυλακής γίνεται απαραίτητο αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι στην ροή της καπιταλιστικής μηχανής. Όλα αυτά φανερώνουν τη συνεχή οχύρωση του κράτους απέναντι σε όσους αγωνίζονται για την καταστροφή του. Και όσο οξύνεται ο αγώνας (αποδράσεις, απεργίες πείνας, εξεγέρσεις κλπ) θα εντείνει και το κράτος από τη μεριά του τον πόλεμο που διεξάγει από πάντα.

Τα αιτήματα των κρατουμένων

1. Επιστροφή των φυλακών στην αρμοδιότητα του υπουργείου Δικαιοσύνης.
2. Κατάργηση των φυλακών τύπου Γ (αυξημένης επιτήρησης, επίσημα). Πλέον δεν θα αφορούν ειδικές κατηγορίες κρατουμένων με καταδίκες για συγκεκριμένα εγκλήματα πχ. τρομοκρατία (όπως μέχρι τώρα), αλλά γενικώς «απείθαρχους» κρατούμενους. Κρατούμενοι δηλαδή στους οποίους έχει καταλογιστεί ακόμη και το παραμικρό πειθαρχικό (πχ. για την κατοχή κινητού) θα καταλήγουν εκεί, με αποτέλεσμα να βιώνουν ένα καθεστώς αυξημένου ελέγχου. Θυμίζουμε ότι στις εν λόγω φυλακές οι κρατούμενοι δεν δικαιούνται καν μεροκάματα, οπότε και δεν υπάρχει η δυνατότητα μείωσης της πραγματικής (σκαστής) ποινής.
3. Καμία εξαίρεση στις άδειες με βάση τις κατηγορίες. Να επιστρέψουν στο 1/5 της ποινής για όλους (από τα 5/6) και στα 8 χρόνια για πολυισοβίτες. Με το υπάρχον νομοθέτημα ισοβίτες δεν θα έχουν δικαίωμα για άδεια μέχρι τα 12 χρόνια και οι πολυισοβίτες μέχρι τα 22. Πολύ σημαντική ρύθμιση που αφορά πάνω από 1.200 κρατούμενους, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία.
4. Δικαίωμα για αίτημα μεταγωγής σε αγροτικό κατάστημα κράτησης για όλους ανεξαιρέτως.
5. Καμία τροποποίηση του άρθρου 53 σχετικά με τις εκπαιδευτικές άδειες. Με βάση τα όσα εμπεριέχει ο νέος ΣΚ, ακόμα και η διέξοδος για σπουδές, εργαλοιοποιείται, καθώς θα πρέπει να έχει εκτιθεί ένα μέρος της ποινής του κρατούμενου και να μην έχει καθόλου πειθαρχικά παραπτώματα.
6. Η υφ'όρον απόλυση να γίνεται ανεξάρτητα με τα πειθαρχικά του κρατούμενου.
7. Άμεση χορήγηση αδειών σε ανθρώπους με 67% και άνω αναπηρία. Τα συμβούλια των φυλακών να εξετάζουν κατά προτεραιότητα τα αιτήματά τους.

Όλοι και όλες οι σύντροφοι/ισσες εκτός των τειχών να σταθούμε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα των φυλακισμένων. Όσοι λησμονούν τους αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου, ξεχνούν τον ίδιο τον πόλεμο.

ΠΕΜΠΤΗ 24/11 18:00 - ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΤΡΙΤΗ 29/11 18:30 - ΕΚΔΗΛΩΣΗ/ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ

ΣΑΒΒΑΤΟ 03/12 13:00 - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

ΚΑΝΕΙΣ/ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ/Η ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΕΛΙΟΥ

κάλεσμα : Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους,
φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/89206/

Kάλεσμα στήριξης συγκεντρώσεων αλληλεγγύης για τις κινητοποιήσεις των κρατουμένων ενάντια στον νέο Σωφρονιστικό Κώδικα

Στηρίζουμε την μικροφωνική συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Πέμπτη 24/11, στις 18:00 και την συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, το Σάββατο 3/12, στις 13:00

Ο αγώνας των κρατουμένων είναι κομμάτι του κοινωνικού και ταξικού αγώνα για την ολική απελευθέρωση

Στον υπάρχον κόσμο η εξουσία καθορίζει κάθε πτυχή της ζωής των ατόμων που εξουσιάζει. Από την απόδοση φύλου κατά τη γέννηση, στις έμφυλες στερεοτυπικές υποχρεώσεις, στον τρόπο έκφρασης, σκέψης, πειθάρχησης στους επιβαλλόμενους κανόνες. Η εξουσία έχει ως αυτοσκοπό την αναπαραγωγή του κόσμου της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης . Οποιαδήποτε συμπεριφορά ή πράξη ξεφεύγει από τα προκαθορισμένα καλούπια περιθωριοποιείται ή αντιμετωπίζει την σιδερένια πυγμή κράτους και κεφαλαίου.

Η φυσικοποίηση της πειθάρχησης εκκινεί από την γέννηση του ατόμου και την ένταξή του στον θεσμό της οικογένειας. Οι εξουσιαστικές σχέσεις προεκτείνονται και πέρα από τα μέλη της οικογένειας, στις αίθουσες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η αρχιτεκτονική του ελέγχου, οι επιβαλλόμενοι κανόνες, η τιμωρία σχηματοποιούνται και εμπεδώνονται. Η επιτήρηση και ο έλεγχος γίνεται καθημερινότητα στους τόπους κατοικίας μέσα από τη δόμηση των πόλεων και των συστημάτων ελέγχου (κάμερες, drone, αστυνομία). Εν τέλη από το ίδιο το άτυπο κοινωνικό συμβόλαιο που προσπαθεί να καθορίζει το σύνολο της ύπαρξης.

Οι φυλακές και ο στρατός αποτελούν τους εγγυητές διαιώνισης της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, της πειθάρχησης και του ελέγχου. Προσπαθούν μέσα από την αποστέρηση της ελευθερίας, την προκαθορισμένη καθημερινή ρουτίνα, την υπακοή στον ανώτερο και στο κανονιστικό πλαίσιο, να οικοδομήσουν τη δυστοπία. Η απομάκρυνση από το κοινωνικό σύνολο, ο έλεγχος των επαφών και επικοινωνιών στοχεύουν στην ρύθμιση της ζύμωσης, της συμμετοχής στον κοινωνικό διάλογο. Επιδιώκουν τη δημιουργία ανθρωπότυπων πειθήνιων που θα συμμετέχουν στη σιγή νεκροταφείου και την «κοινωνική ειρήνη».

Οι αγώνες εντός των τειχών ενισχύουν και εμπνέουν τους αγώνες εκτός. Κάθε μορφή αντίστασης, πανό, απεργίες πείνας, αποχές από τα μεροκάματα, εξεγέρσεις, οι αποδράσεις, το σπάσιμο του προκαθορισμένου ωραρίου, οι αποχές συσσιτίου κ.ο.κ. αποτελούν ψηφίδες του μωσαϊκού του πολύμορφου αγώνα για την ολική απελευθέρωση. Η εξεγερτική πρακτική και κάθε ανυπακοή εντός των φυλακών μπορεί να φαντάζει δύσκολη λόγω της συνθήκης του εγκλεισμού, της καταστολής και της άμεσης επίδρασης των ποινών, ωστόσο παραμένει ζωντανή. Γιατί η ελευθερία και ο αγώνας για την ανατροπή του υπάρχοντος, ζει μέσα στις καρδιές κάθε ατόμου που αναγνωρίζει την αδικία και αυτό δεν μπορεί να το πάρει κανείς.

Τα κράτη, διαμορφώνουν ποινικά πλαίσια και καταστήματα εγκλεισμού με σκοπό να διατηρήσουν τα πεδία εξουσίας τους και να τα προεκτείνουν. Κάθε κυβέρνηση φροντίζει να αλλάζει κομμάτια του ποινικού συστήματος και των φυλακών για να εξυπηρετήσει τις πολιτικές της, σε σύνδεση με τις παγκόσμιες τάσεις και την κοινωνικοπολιτική συνθήκη της χώρας. Πρόσφατα, ο νέος σωφρονιστικός κώδικας που ψηφίστηκε αυστηροποιεί και αυξάνει τα χρόνια κάθειρξης ώστε να μπορέσει κάποιο άτομο να διεκδικήσει άδεια. Δυσκολεύει την λήψη εκπαιδευτικής άδειας με τις προϋποθέσεις περί εκκρεμών ποινικών διώξεων, πειθαρχικών ποινών ή αν συντρέχουν κάποιοι αδιευκρίνιστοι "ειδικοί λόγοι". Μετονομάζει τα καταστήματα κράτησης σε "σωφρονιστικά" καταστήματα στοχεύοντας όχι στην κράτηση σαν ποινή για την εκάστοτε πράξη αλλά στον "σωφρονισμό" αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο επέκτασης της συνθήκης εγκλεισμού (π.χ. Μιχαηλίδης κ.α.). Μεταθέτει την αρμοδιότητα των φυλακών στο Υπουργείο Προστασίας του πολίτη από το Δικαιοσύνης.

Από την πλευρά μας είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού και στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στους/ις κρατουμένους/ες σε όλες τις φυλακές. Στεκόμαστε δίπλα τους στους αγώνες που μαίνονται μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων τους αλλά και μέχρι όλοι/ες να είναι ελεύθεροι/ες. Μέχρι το γκρέμισμα κάθε φυλακής, κλουβιού και κάθε εξουσίας . Μέχρι την οικοδόμηση μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας, ελευθερίας.

• Μικροφωνική συγκέντρωση στα Προπύλαια, την Πέμπτη 24/11, στις 18:00
• Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, το Σάββατο 3/12, στις 13:00

Ανυποχώρητος αγώνας εντός και εκτός των τειχών μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής

Αλληλεγγύη στους/ις 11 Τούρκους κρατούμενους/ες αγωνιστές/στριες απεργούς πείνας

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Alfredo Cospito

κάλεσμα : Αναρχική Συλλογικότητα Acte

acte@riseup.exnet/acte.blackblogs.org

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621930/

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων ενάντια στον νέο σωφρονιστικό κώδικα: Σάββατο 3 Δεκέμβρη, Φυλακές Κορυδαλλού, 13.00 | Τοπικός Συντονισμός Αθήνας- Αναρχική Πολιτική Οργάνωση

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

Μέσα στον Οκτώβρη η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψηφίζει τον νέο σωφρονιστικό κώδικα, ένα νόμο με τον οποίο επιτίθεται ευθέως στα δικαιώματα των κρατουμένων, αυστηροποιώντας ακόμη περαιτέρω τις ήδη άθλιες κι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης εντός των φυλακών -συνθήκες που επιβαρύνθηκαν ακόμη περισσότερο από την κρατική εγκληματική διαχείριση της πανδημίας. Έτσι το κράτος εντείνει ακόμη περισσότερο το καθεστώς εξαίρεσης μέσα από μία σειρά διατάξεων που αφορούν τόσο τους κρατούμενους συνολικά όσο και τους φυλακισμένους αγωνιστές ειδικότερα.
Βασική πτυχή του νέου νόμου αποτελεί η ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος των αδειών καθώς αυστηριοποιούνται τα χρονικά όρια έκτισης των ποινών προκειμένου να θεμελιωθεί το δικαίωμα άδειας, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται το πλήθος των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την κατοχύρωσή της. Η περιστολή των αδειών επεκτείνεται με τον νέο νόμο και στις εκπαιδευτικές άδειες, τόσο ως προς τις προϋποθέσεις χορήγησής τους όσο και ως προς τους λόγους ανάκλησης, ναρκοθετώντας, υπονομεύοντας και τελικά στερώντας το δικαίωμα των κρατούμενων στην εκπαίδευση. Επιπλέον, εισάγονται ειδικές διατάξεις περιστολής των αδειών που αφορούν συγκεκριμένες κατηγορίες κρατούμενων, όπως είναι όσοι εκτίουν ποινές για «τρομοκρατία» ή «εγκληματική οργάνωση», το νομικό πλαίσιο το οποίο αξιοποιεί κατασταλτικά το κράτος έτσι ώστε να φυλακίσει αγωνιστές. Με τις νέες αυτές τροποποιήσεις πρακτικά το κράτος αφαιρεί το δικαίωμα στην άδεια από τους πολιτικούς κρατούμενους, όπως ο Δ. Κουφοντίνας ο οποίος στερείται εκδικητικά εκ νέου άδειες για τα αμέσως επόμενα έτη.
Πέρα από την περιστολή και κατάργηση των αδειών, ο νέος νόμος θεσμοθετεί εκ νέου φυλακές υψίστης ασφαλείας (τύπου Γ) στις οποίες θα υπάγονται όσοι κρατούμενοι κρίνονται ως «επικίνδυνοι για την τάξη», στοχεύοντας ξεκάθαρα σε ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους εντός της φυλακής. Επιχειρείται δηλαδή από τη μία η απομόνωση, η εξόντωση και ο αποκλεισμός των «απείθαρχων» κρατούμενων -πολιτικών και ποινικών- από το σύνολο των υπόλοιπων φυλακισμένων και από την άλλη ο εκφοβισμός των τελευταίων μέσω της καταστολής και της παραδειγματικής τιμωρίας όσων αντιστέκονται ενάντια στις συνθήκες κράτησης. Έτσι η διάταξη αυτή έχει ως σκοπό να χτυπηθούν οι αγώνες των κρατούμενων μέσω των νέων θεσπισμένων εκδικητικών μέτρων. Χαρακτηριστική έκφανση του ολοκληρωτικού περιεχομένου του νέου σωφρονιστικού κώδικα αποτελεί η μεταφορά της αρμοδιότητας των φυλακών από το υπουργείο δικαιοσύνης στο υπουργείο προστασίας του πολίτη.
Οι κατασταλτικές και επιθετικές για τα δικαιώματα των κρατουμένων διατάξεις του νέου σωφρονιστικού κώδικα καθώς και η επίταση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους σκιαγραφούν την προσπάθεια επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού κράτους και κεφαλαίου εντός των φυλακών μέσω μιας συνθήκης ασφυκτικού εγκλεισμού. Ο νόμος αυτός έρχεται να εκπληρώσει την συνάρμοση του ελληνικού κράτους με τις ευρωπαϊκές κατασταλτικές νομοθεσίες για τις φυλακές σε μία περίοδο όπου οι καπιταλιστές και το κράτος ξεδιπλώνουν μία ολομέτωπη επίθεση απέναντι στην κοινωνική και ταξική βάση. Οι συνεχείς αντεργατικοί νόμοι, η διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, η όξυνση της πατριαρχικής βίας, η περιστολή των διαδηλώσεων, η λεηλασία του φυσικού κόσμου, η εμπορευματοποίηση των δημόσιων χώρων, οι κρατικές δολοφονίες μεταναστών στα χερσαία και υδάτινα σύνορα, η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και των μιλιταριστικών σχεδιασμών με φόντο τις πολεμικές συγκρούσεις στην ίδια την ευρωπαϊκή ήπειρο πλέον και όχι μονάχα στην ευρύτερη καπιταλιστική περιφέρεια, αποτελούν μερικές από τις πτυχές της επίθεσης των κυρίαρχων στους πληβείους, μέρος της οποίας είναι και ο νέος σωφρονιστικός κώδικας.
Είτε εντός είτε εκτός των τειχών των φυλακών, οι αντικοινωνικοί σχεδιασμοί κράτους και κεφαλαίου -σχεδιασμοί που έχουν συνέχεια ανεξαρτήτως κυβέρνησης όπως φάνηκε κι από τον αγώνα των κρατούμενων ενάντια στην πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ- έχουν ως σκοπό το τσάκισμα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, την εξόντωση των αγωνιστών, τον ιδεολογικό και πολιτικό αφοπλισμό των πληβείων απέναντι στους εξουσιαστές. Οι φυλακίσεις, οι διώξεις, οι εκκενώσεις των καταλήψεων και των δομών του αναρχικού κινήματος, η περιστολή των αδειών των κρατουμένων, η επίταση του καθεστώτος εξαίρεσης μέσα στις φυλακές δεν αφορούν μονάχα τα πιο προωθημένα και ριζοσπαστικά κομμάτια των αγωνιστών αλλά λειτουργούν παραδειγματικά επιχειρώντας να τρομοκρατήσουν τους καταπιεσμένους. Σκοπός δεν είναι άλλος από την πλήρη καθυπόταξη της κοινωνίας σε ένα καθεστώς φτώχειας, εξαθλίωσης και αφαίμαξης, δίχως καμία άλλη προοπτική πέρα από τη δυστοπία του κόσμου της εκμετάλλευσης και της υποδούλωσης που επιφυλάσσουν οι καταπιεστές. Προκειμένου λοιπόν να προχωρήσει τους σχεδιασμούς του, το χρεοκοπημένο κρατικό καπιταλιστικό σύστημα εξουσίας επιστρατεύει την κρατική βία και καταστολή, εγκαθιδρύει ένα αστυνομοκρατούμενο περιβάλλον σε κάθε πτυχή της ζωής και αναβαθμίζει το νομικό του οπλοστάσιο προκειμένου να θωρακιστεί απέναντι στις αντιστάσεις που αναπτύσσονται.
Είναι το πολιτικό προσωπικό που νομοθετεί τους περαιτέρω όρους εκμετάλλευσης, εγκλεισμού και καταστολής. Είναι η αστική δικαιοσύνη που καταδικάζει τους φτωχούς, στοχοποιεί και εκδικείται τους αγωνιστές στα κελιά της αστικής δημοκρατίας ενώ ταυτόχρονα συγκαλύπτει μπάτσους βιαστές, παιδοβιαστές, κυκλώματα trafficking και αφήνει ελεύθερους τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Είναι οι μπάτσοι που δέρνουν, σκοτώνουν και φυλάνε τα συμφέροντα των εξουσιαστών. Είναι το κράτος, το κεφάλαιο, η εξουσία.
Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, οι κρατούμενοι στον Κορυδαλλό από τις 28/10 και μετέπειτα σε μία σειρά από φυλακές της χώρας βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις αρνούμενοι το μεσημεριανό κλείδωμα στα κελιά, και σε ορισμένες περιπτώσεις και το μεροκάματο. Με αυτό τον τρόπο δίνουν έναν αγώνα αντιστεκόμενοι απέναντι στην περιστολή των δικαιωμάτων τους και την περαιτέρω αυστηροποίηση των συνθηκών εγκλεισμού που εισάγει ο νέος σωφρονιστικός κώδικας.
Απέναντι στον νέο σωφρονιστικό κώδικα, τον περιορισμό των δικαιωμάτων των φυλακισμένων, την διαιώνιση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους, την κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα στο σύνολό της, να στηρίξουμε με την αλληλεγγύη μας τον αγώνα των κρατούμενων στις φυλακές για την υπεράσπιση των κατακτήσεών τους, οι οποίες έχουν κερδηθεί με αιματηρούς αγώνες και εξεγέρσεις εντός των φυλακών. Ένας αγώνας που δεν περιορίζεται στα στενά όρια των φυλακών, καθώς η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων αφορά το σύνολο των καταπιεσμένων οι οποίοι βιώνουν την ταξική εκμετάλλευση του κρατικού καπιταλιστικού συστήματος. Να σπάσουμε την ασφυκτική συνθήκη που το κράτος με τους μηχανισμούς του επιχειρεί να επιβάλλει. Να παλέψουμε για την πανανθρώπινη χειραφέτηση, για μία κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ - ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ, ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

κάλεσμα : Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 30 Νοεμβρίου 00h

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

Από τις 28/10 οι κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού βρίσκονται σε κινητοποίηση ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα που ψηφίστηκε στις 27/10 με τίτλο μάλιστα "Αναμόρφωση και εκσυγχρονισμός Σωφρονιστικού Κώδικα". Η βαθιά ειρωνική διάθεση της κυβέρνησης συνεχίζεται στο ΦΕΚ στο άρθρο 1 λέγοντας ότι "σκοπός του Σωφρονιστικού Κώδικα είναι: α) η βελτίωση των συνθηκών κράτησης, β) η περαιτέρω θωράκιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων, γ) η διασφάλιση της ισότητας στον τρόπο διαβίωσης και η απαγόρευση κάθε δυσμενούς μεταχείρισης των κρατουμένων εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, καθώς και δ) η ενίσχυση των φορέων κοινωνικής επανένταξης των αποφυλακισθέντων". Οι κρατούμενοι πραγματοποιούν ένα κύκλο κλιμακούμενων κινητοποιήσεων όπου σε πρώτο βήμα αρνούνταν το μεσημεριανό κλείδωμα στα κελιά και τους θαλάμους. Τη κινητοποίηση αυτή των κρατουμένων των φυλακών Κορυδαλλού (πτέρυγες Α,Β,Γ,Δ,Ε) συνέχισαν και κρατούμενοι από τις φυλακές Λάρισας, Κέρκυρας, Άγιου Στέφανου Πάτρας, Τρικάλων και Δομοκού. Από τις 23/11 κλιμακώνουν τον αγώνα τους αρνούμενοι και το καθιερωμένο μεσημεριανό κλείδωμα των προαυλίων που κανονικά πραγματοποιείται 11.00 - 14.30.

Τα αιτήματα των κρατουμένων ειναι:

• Επιστροφή των καταστημάτων κράτησης συνολικά στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
• Κατάργηση των σωφρονιστικών καταστημάτων αυξημένης ασφαλείας (πρώην φυλακές τύπου Γ').
• Χορήγηση τακτικής αδείας στο 1/5 της ποινής για όλους τους κρατούμενους και για τις ποινές των ισοβίων στα 8 έτη.
• Καμία εξαίρεση βάση αδικήματος στο δικαίωμα μεταγωγής σε αγροτικά καταστήματα.
• Καμία αυστηροποίηση στις προϋποθέσεις χορήγησης των εκπαιδευτικών αδειών.
• Διαχωρισμό των πειθαρχικών ποινών από τη χορήγηση της υφ' όρων απόλυσης των κρατουμένων.
• Χορήγηση άμεσα και κατά προτεραιότητα αναστολης στους κρατούμενους με αναπηρία άνω του 67.

Πρόκειται για μια ουσιαστική αντίσταση των κρατουμένων κάνοντας χρήση των λιγοστών μέσων που διαθέτουν πίσω απ' τα τείχη της σιωπής. Οι κραυγές των αοράτων στα κολαστήρια των ελληνικών φυλακών θα ακουστούν! Τα δικαιώματά τους δεν "θωρακίζονται" με κανένα νόμο καμίας κυβέρνησης αλλά κατακτούνται μέσα από τους αγώνες και τις εξεγέρσεις όπως έχει μάλιστα αποδειχθεί ανά τα χρόνια (εξεγέρσεις στις φυλακές Μαλανδρίνου το 2007, απεργία πείνας πολιτικών κρατουμένων το 2008, διετία του 2017-18 στις φυλακές Κορυδαλλού, κινητοποίηση στη Θήβα τη περίοδο της πανδημίας). Οι δήθεν σκοποί της ΝΔ για "θωράκιση των δικαιωμάτων", "διασφάλιση της ισότητας", "ενίσχυση των φορέων κοινωνικής επανένταξης" μόνο οργή μας προκαλούν! Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μέσα σε κάθε νόμο αποτυπώνεται η σωφρονιστική και ποινική βαρβαρότητα που βιώνουν οι πολιτικοί/ες κρατούμενοι/ες και μια σειρά ακόμα ποινικών κρατουμένων που έχουν διαπράξει συγκεκριμένα αδικήματα, καθώς και οι απείθαρχοι. Κάθε προσπάθεια σωφρονισμού με "εκσυγχρονισμένα" νομοσχέδια πιστά στο δόγμα "νόμος και τάξη" θα μας βρίσκει απέναντι. Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα των κρατουμένων ενάντια στο νέο Σωφρονιστικό Κώδικα.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, το Σάββατο 3/12, στη 13:00.

ΝΑ ΑΝΑΧΑΙΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ

ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΟΣ/Η ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών

κείμενο του ταμείου αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών για τις αλλαγές στον σωφρονιστικό κώδικα: https://athens.indymedia.org/post/1621491/

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1622224/

Κάτω ο νέος σωφρονιστικός κώδικας. Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αγώνες των φυλακισμένων, 03/12, 13:00, Φυλακές Κορυδαλλού

Σε μια συγκυρία που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και ολοένα και περισσότερα τμήματα του λαού βυθίζονται στη φτώχεια και στην ανέχεια, η διεθνής και η ντόπια αστική τάξη θωρακίζονται πρωτίστως απέναντι στον εσωτερικό εχθρό: Στους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, στους ανθρώπους που η ίδια η εξουσία καταδικάζει στο περιθώριο, σε όλες και όλους εμάς που τσακιζόμαστε από τη γενικευμένη ακρίβεια στα βασικά αγαθά, στα νοίκια και στους λογαριασμούς. Στις ίδιες κοινωνικές ομάδες που κατά πλειοψηφία καταλήγουν στις φυλακές γιατί η αστική κοινωνία δεν τις χωράει. Υπό αυτήν την έννοια, ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ των αντιλαϊκών πολιτικών της καταστολής και της περιστολής των δικαιωμάτων, δίπλα στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και των απεργιών, δίπλα στην αστυνομική κατοχή γειτονιών όπως τα Εξάρχεια και στις επιθέσεις σε χώρους αγώνα όπως τα Κατειλημμένα Προσφυγικά και η Κατάληψη Mundo Nuevo. Συνεπώς, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στους φυλακισμένους και να αντιληφθούμε τους αγώνες τους για δικαιώματα και ελευθερίες ως κομμάτι των δικών μας αγώνων ενάντια στη φτώχεια και την καταστολή.

Αλληλεγγύη στους αγώνες των φυλακισμένων!

Να καταργηθεί ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας!

Η νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά κυβέρνηση ΝΔ έχει ψηφίσει από τον Οκτώβριο ένα νέο Σωφρονιστικό Κώδικα, με τον οποίο ισχυρίζεται ότι αποσκοπεί στη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, στη διασφάλιση των δικαιωμάτων, της ίσης μεταχείρισης και της κοινωνικής επανένταξης των κρατουμένων. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Πρόκειται για μια νομοθετική πράξη η οποία όχι μόνο συντηρεί τις απάνθρωπες συνθήκες των κολαστηρίων που ονομάζονται ελληνικές φυλακές, αλλά κάνει τα πράγματα χειρότερα. Θα αρκούσε ίσως να αναφέρουμε ότι πρόεδρος της επιτροπής που ετοίμασε το νόμο ήταν η δολοφόνος κρατουμένων, πρώην γραμματέας αντεγκληματικής πολιτικής Σοφία Νικολάου.

Ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας περιορίζει τις τακτικές αλλά και τις εκπαιδευτικές άδειες, επεκτείνοντας σε ακραίο βαθμό τα όρια έκτισης της ποινής. Αφαιρεί από εκατοντάδες κρατούμενους το δικαίωμα μεταγωγής σε αγροτικές φυλακές και αρχειοθετεί τις αιτήσεις μεταγωγής που εκκρεμούν λόγω αδιαφορίας του κράτους. Τέλος, επαναφέρει τις φυλακές τύπου Γ', με τη νέα ονομασία "φυλακές υψίστης ασφαλείας", για τους κρατούμενους που κρίνονται ως "ιδιαίτερα επικίνδυνοι". Απέναντι σε αυτές τις νέες ρυθμίσεις οι κρατούμενοι έχουν επιλέξει το δρόμο του αγώνα. Ήδη από τα τέλη του Οκτώβρη έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις αρχικά στις φυλακές Κορυδαλλού και στη συνέχεια στις φυλακές Λάρισας, Κέρκυρας, Πάτρας, Τρικάλων και Δομοκού. Μέχρι τώρα, οι αντιδράσεις περιλαμβάνουν την άρνηση καταμέτρησης και κλειδώματος στα κελιά το μεσημέρι, καθώς και την αποχή από τα μεροκάματα.

Το αστικό κράτος διαχρονικά αντιμετωπίζει τους φυλακισμένους ως παρίες, πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τους οποίους επιχειρεί να καταδικάσει στο περιθώριο, στερώντας τους τα ανθρώπινα δικαιώματα που κατά τ' άλλα ισχυρίζεται ότι διασφαλίζει. Με το νέο Σωφρονιστικό Κώδικα, η πολιτική αυτή φτάνει σε πρωτοφανή επίπεδα αυταρχισμού, καταργώντας στην πράξη κεκτημένα χρόνων και δικαιώματα που οι φυλακισμένοι κέρδισαν με μαζικούς, δυναμικούς και αιματηρούς αγώνες.

Η νέα αυτή επίθεση στα δικαιώματα των φυλακισμένων παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως βελτιωτική ρύθμιση προς όφελος των κρατουμένων, σε συμμόρφωση με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρουσιάζεται μάλιστα και ως απάντηση σε πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT), η οποία αναφέρει ότι στις ελληνικές φυλακές "προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια". Είναι όμως οι ίδιες οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που προσβάλλουν διαρκώς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επιβάλλοντας τη φτώχεια, την αδικία, την ανελευθερία. Αυτές είναι που διαμορφώνουν το πλαίσιο των αντιλαϊκών αυταρχικών πολιτικών του ελληνικού κράτους, των πολιτικών που καταδικάζουν στη φτώχεια τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Η διαρκής υποτίμηση των ζωών των φυλακισμένων λοιπόν, αποτελεί αντανάκλαση αυτών των πολιτικών της διεθνούς και εγχώριας αστικής τάξης και ως εκ τούτου η ελπίδα δε βρίσκεται ούτε στους νόμους των αστικών κυβερνήσεων, ούτε στις ανθρωπιστικές πολιτικές επιτροπές της ΕΕ, αλλά στο μαζικό και ανυποχώρητο αγώνα.

Τη σκληρή αυτή πραγματικότητα γνωρίζουν καλά εδώ και δεκαετίες τόσο οι ίδιοι οι φυλακισμένοι που τη βιώνουν στο πετσί τους, όσο και οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες του κινήματος αλληλεγγύης έξω από τα κελιά. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως όσο κι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ελληνικό κράτος επικαλούνται τον ανθρωπισμό, οι πολιτικές τους συνεχίζουν να κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση και μόνο οι αγώνες μας μπορούν να τις ανατρέψουν, βάζοντας μπροστά τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, μέσα και έξω από τις φυλακές. Γνωρίζουμε, τέλος, πως τα αιτήματα αυστηροποίησης των ποινών και οι πολιτικές που τα υλοποιούν δε στρέφονται ποτέ κατά των πραγματικά απάνθρωπων και αντικοινωνικών εγκλημάτων.

Οι αυστηρές ποινές δεν αφορούν ποτέ τους καταχραστές του δημόσιου πλούτου, τους μεγαλοεμπόρους ναρκωτικών, τους υπεύθυνους των κυκλωμάτων μαστροπείας και βιασμού ενηλίκων και ανηλίκων. Δε θα μπορούσε άλλωστε ποτέ να στραφεί εναντίον αυτών η αστική δικαιοσύνη, μιας και αυτοί κατά κανόνα αποτελούν σάρκα από τη σάρκα της αστικής τάξης, της ολιγαρχίας που διαπράττει καθημερινά το μεγαλύτερο απ' όλα τα εγκλήματα: την αναπαραγωγή και την προστασία του καπιταλισμού, του καθεστώτος της φτώχειας και της εκμετάλλευσης. Η πολυδιαφημισμένη λοιπόν αυστηροποίηση των ποινών στρέφεται πρωτίστως και σχεδόν αποκλειστικά κατά των ανθρώπων της τάξης μας, των φτωχοδιαβόλων που όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με το νόμο δεν έχουν πρόσβαση ούτε στους μεγαλοδικηγόρους, ούτε στα δίκτυα διαπλοκής της πολιτικής εξουσίας και του κεφαλαίου για να τη γλιτώσουν.

Σε μια συγκυρία που η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και ολοένα και περισσότερα τμήματα του λαού βυθίζονται στη φτώχεια και στην ανέχεια, η διεθνής και η ντόπια αστική τάξη θωρακίζονται πρωτίστως απέναντι στον εσωτερικό εχθρό: Στους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, στους ανθρώπους που η ίδια η εξουσία καταδικάζει στο περιθώριο, σε όλες και όλους εμάς που τσακιζόμαστε από τη γενικευμένη ακρίβεια στα βασικά αγαθά, στα νοίκια και στους λογαριασμούς. Στις ίδιες κοινωνικές ομάδες που κατά πλειοψηφία καταλήγουν στις φυλακές γιατί η αστική κοινωνία δεν τις χωράει. Υπό αυτήν την έννοια, ο νέος Σωφρονιστικός Κώδικας αποτελεί ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ των αντιλαϊκών πολιτικών της καταστολής και της περιστολής των δικαιωμάτων, δίπλα στις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων και των απεργιών, δίπλα στην αστυνομική κατοχή γειτονιών όπως τα Εξάρχεια και στις επιθέσεις σε χώρους αγώνα όπως τα Κατειλημμένα Προσφυγικά και η Κατάληψη Mundo Nuevo. Συνεπώς, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στους φυλακισμένους και να αντιληφθούμε τους αγώνες τους για δικαιώματα και ελευθερίες ως κομμάτι των δικών μας αγώνων ενάντια στη φτώχεια και την καταστολή.

Νίκη στους αγώνες των φυλακισμένων ενάντια στο νέο σωφρονιστικό κώδικα

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους

Συμμετέχουμε - Στηρίζουμε τη Συγκέντρωση Αλληλεγύης στις φυλακές Κορυδαλλού, Σάββατο 03/12, 13:00

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1622234/