Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2022 στις 14.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αναρχικούς Β. Σταθόπουλο & Δ. Χατζηβασιλειάδη
Το Σάββατο 26 Νοέμβρη, καλούμε σε πανελλαδική ημέρα δράσεων αλληλεγγύης στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο & Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, εν όψει της απόφασης του δικαστηρίου. Αθήνα: συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα, 14.00.
… απέναντι στην οργανωμένη σήψη ενός κόσμου αποστειρωμένου μ' εντολές κι εντολοδόχους
Οι δίκες να γίνουν του κράτους καταδίκες
Από τη 30ή Μαΐου διεξάγεται σε δεύτερο βαθμό η δίκη των συντρόφων Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλου που κατηγορούνται για συμμετοχή στην Οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα, μετά τον αυτοτραυματισμό του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στη διάρκεια απαλλοτρίωσης σε μίνι κρατικό καζίνο του ΟΠΑΠ στον Χολαργό τον Οκτώβρη του '19 και κατόπιν, την παροχή πρώτων βοηθειών από την πλευρά του Βαγγέλη Σταθόπουλου στον τραυματισμένο σύντροφο, που σηματοδότησαν την έναρξη επιχείρησης της αντιτρομοκρατικής με παρακολουθήσεις κι απαγωγές συντρόφων, άτυπες ανακρίσεις κι εισβολές σε σπίτια, διαπόμπευση στα ΜΜΕ και μαγείρεμα τρομο-αφηγημάτων. Οι σύντροφοι καταδικάστηκαν πρωτόδικα τον Απρίλη του '21, σε 16 και 19 χρόνια αντίστοιχα: ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης (που δικάστηκε πρωτόδικα ερήμην, όντας τότε φυγάς), αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη συμμετοχή στην επαναστατική πάλη μέσα από την πολιτική διεργασία της Επαναστατικής Αυτοάμυνας (ανάληψη της ευθύνης οπλισμού με σκοπό τη συνέχιση της επαναστατικής δράσης), κι ο Βαγγέλης Σταθόπουλος, υπερασπιζόμενος την αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Το αντάρτικο στη μητροπολιτική αρένα, μέσα στους πολιτικούς κόλπους της κρατικής πολιτισμικής φάμπρικας, συνιστά την εκ προθέσεως ανάγκη ενός «αόρατου» πολέμου μεταξύ της εξουσίας και της πορείας των υποκειμένων που δε δέχονται να ζήσουν σε μια συνθήκη δίχως συνείδηση πράξης σκοπών και μέσων. Το αντιεξουσιαστικό επαναστατικό πρόταγμα έρχεται να ξεσκεπάσει τη θηριωδία κράτους και κεφαλαίου αλλά και τη συντριβή του συστημικού πλέγματος, το οποίο φέρει όρους που υποσκελίζουν τον αγώνα κι εργαλεία υπεροπλίας που καθιστούν την αντίσταση άνιση.
Κατεξοχήν εργαλείο του κρατικού μονοπωλίου της βίας είναι η δίωξη της συντροφικότητας και των κοινωνικών σχέσεων με την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, της οποίας η πολιτική στοχοποίηση επιχειρεί να τρομοκρατήσει όσες κι όσους πράττουν το αυτονόητο και να εξοντώσει πολιτικά, φυσικά και δικαστικά τους/τις κοινωνικούς/ές αγωνίστ(ρι)ες.
Η εκκλησία των δικαστών
Το δικαστήριο των αναρχικών Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλου στηρίζεται σε δύο κυκλώματα ελέγχου της κρίσης: στο κύκλωμα της αντιτρομοκρατικής και το κύκλωμα που κωδικοποιεί τον μηχανισμό αστικού δικαίου και νόρμας στον πίνακα νομοθετικών διατάξεων και δη, του τρομονόμου 187Α. Τα δύο αυτά κυκλώματα στη βάση τους, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σύστημα εξυπηρέτησης και προστασίας πολιτικών συμφερόντων που έχουν να κάνουν με την ωμή βία της εξουσίας και την κερδοσκοπία.
Η σαθρότητα της κρατικής μεθοδολογίας θυμίζει με τον τρόπο που στήνεται, ένα κακογραμμένο σενάριο με σκοπό την εδραίωση όλο και βαρύτερων ποινών. Τα γρανάζια της βιομηχανίας συλλήψεων και (προ)φυλακίσεων στηρίζονται πάνω σε ανώνυμα τηλεφωνήματα, στο πλαίσιο της προσπάθειας νομιμοποίησης του ρουφιάνου-φάντασμα από τους μηχανισμούς, προκειμένου να αντλήσει η δικαστική διαδικασία κάποιο πειστήριο. Έτσι και με την εύρεση-κατασκευή στοιχείων dna (μείγματος σε κινητά αντικείμενα), ως μιας κατά βάση αντιεπιστημονικής πρακτικής, ο ίδιος μηχανισμός δημιουργεί ένα εξίσου τεχνητό τεκμήριο με αυτοτέλεια ενοχής. Φυσικά, οι τακτικές αυτές ενοχοποίησης αγωνιστ(ρι)ών εμπεριέχονται μέσα στη διαχρονική πολεμική του κράτους, με στόχο την ομηρία κι εξόντωση των πολιτικών-ταξικών εχθρών του.
Το καθεστωτικό «δίκαιο» με ακροβασίες, απλώς, σφραγίζει τα αφηγήματα των σωμάτων ασφαλείας και της (αντι)τρομοκρατικής υπηρεσίας: με συνοπτικές διαδικασίες και παντελή έλλειψη δικαίου, διαστρεβλώνει την αλήθεια και καθιστά ποινικά κολάσιμες την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Η εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών στα πρόσωπα των αγωνιστών επέφερε βαρύτατες κατηγορίες κι εξοντωτικές ποινές, διατηρώντας σε ισχύ το καθεστώς εξαίρεσης για τους/τις πολιτικούς/ές κρατουμένους/ες. Η πρωτόδικη απόφαση αποκαλύπτει την (τρομο)κρατική τακτική εξουδετέρωσης κι επιτελεί διττό ρόλο: από τη μία κυνηγά, καταστέλλει κι επιχειρεί να εξαφανίσει την επαναστατική πάλη των καταπιεσμένων κι από την άλλη φυλακίζει και ποινικοποιεί την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα.
Ο αγώνας των συντρόφων Βαγγέλη Σταθόπουλου και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη συνεχίζεται και μέσα στις δικαστικές αίθουσες που επίσης οριοθετούν τη συνοριακή γραμμή της φυλακής. Το εχθρικό πεδίο ενός ακόμη στρατοδικείου του 187Α, συνιστά αφορμή για κοινωνικό διάλογο επί του ταξικού και πολιτικού δικαίου από την πλευρά του Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, μέσα από την πολιτική επίθεση στον νόμο τους, ως όπλο κι εργαλείο της αστικής τάξης. Πρόθεση του συντρόφου είναι η ανάδειξη «της ικανότητας της επαναστατικής πάλης να αποκαλύπτει την υποκρισία και τη σαθρότητα των κατ' όνομα κοινωνικών ερεισμάτων του κράτους» (με τα λόγια του ιδίου). Μέσα, λοιπόν, από την απόδειξη της αντισυνταγματικότητας και της πολιτικά σκοπούμενης σαφούς αοριστίας του 187Α, ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης επιδιώκει να καταδειχθεί το αστήρικτο της διωκτικής αυτής υπόθεσης με αμιγώς πολιτική σκοπιμότητα, όπως άλλωστε είθισται στο σύνολο σχετικών αντεπαναστατικών πολιτικών δικών.
Το κράτος με το 187Α ουσιαστικά προβάλλει διαστρεβλωτικά τη δική του τρομοκρατική δράση (των κομματικών ενορχηστρωτών της εξαθλίωσης των καταπιεσμένων, και των ένοπλων δολοφόνων φρουρών τους) με ανεστραμμένες κατηγορίες προς τον προσδιορισμένο πολιτικό-ταξικό του αντίπαλο, υπονομεύοντας έτσι ηθικά, ιδεολογικά και δικαιϊκά την επαναστατική πάλη. Η εκδίκαση των υποθέσεων με τον συγκεκριμένο νόμο, αποδεικνύει τη συμπαράταξη της δικαστικής εξουσίας με τα κόμματα και την ολιγαρχία της κεφαλαιοκρατίας, για την εδραίωση ενός κανόνα πολεμικού κριτηρίου έκτακτης ανάγκης στην άσκηση της «δικαιοσύνης» από πολιτικούς και δικαστές.
Όπως οι υποθέσεις που σχετίζονται με την επαναστατική πάλη, εκδικάζονται χωρίς ενόρκους, με σκοπό την αποβολή του κοινωνικού παράγοντα από τη δικαστική διαδικασία, έτσι και στο σύνολο της υπόθεσης των συντρόφων (από τη διωκτική επιχείρηση και την πρωτόδικη φάση, μέχρι και το τρέχον εφετείο), η ποινικοποίηση της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης αναδεικνύει τη (βαθειά αντικοινωνική) ολομέτωπη επίθεση από το καθεστώς προς την κοινωνία, κατά τα τελευταία χρόνια. Το κράτος, με την επίθεση στην κοινωνική αλληλεγγύη που συνιστά το υπόστρωμα του απελευθερωτικού αγώνα, αποσκοπεί στην εμπέδωση της απομόνωσης του αντάρτικου.
Πρωταρχικό μέλημα για τον Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, όπως αυτό κατατέθηκε, είναι ακριβώς ο περιορισμός του πλήγματος των διωκόμενων για την αλληλέγγυα περίθαλψη που του παρείχαν και προπαντός, η απελευθέρωση του συντρόφου Βαγγέλη Σταθόπουλου που κρατείται ήδη κοντά τρία χρόνια, για την «αλληλέγγυα στάση ζωής και συνείδησης, έμπρακτης κριτικής ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό» και τον ολοκληρωτισμό «της δημοκρατίας του κράτους και της εξουσίας» (με τα λόγια του συντρόφου). Το αντεπαναστατικό αφήγημα χρειαζόταν σύμφωνα με το 187Α, να παρουσιάσει μια ομάδα τριών προσώπων σαν μέλη οργάνωσης και την ίδια (την Οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα) σαν ενεργή (παρότι είχε παύσει τη δράση της από το 2017), στο πλαίσιο ενός συκοφαντικού κατασκευάσματος, με σκοπό την επίθεση στην αλληλεγγύη προς έναν τραυματισμένο σύντροφο, με την ίδια σκληρότητα με την οποία στρέφεται το καθεστώς στα δηλωμένα υποκείμενα του αντάρτικου αγώνα.
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή από ό,τι μπορεί να συνοψίσει ο λόγος μας: το κράτος, οργανωμένα και συστηματικά, μοιράζει τρόμο, φτώχεια, πόλεμο κι εκμετάλλευση, στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών, στις φυλακές και τα αστυνομικά τμήματα, ενώ οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια, οι επαναπροωθήσεις κι η μακρόχρονη αιχμαλωσία χωρίς δίκη, συμπληρώνουν τις τρομοκρατικές του πρακτικές. Σε μια τέτοια συνθήκη ακραίου αυταρχισμού και βίας, η επαναστατική πάλη στο εδώ και το τώρα, αποτελεί επιτακτικό πρόταγμα προς μια πραγματικά ανεξούσια κι απελεύθερη κοινωνία.
Να σταθούμε μαχητικά αλληλέγγυοι/ες σε όσους/ες υπερασπίζονται στην πράξη την επαναστατική οργάνωση των καταπιεσμένων και σε όσες/ους με βαρύ κόστος, κάνουν πράξη το πραγματικό νόημα της αλληλεγγύης.
Έχουμε κάθε λόγο να στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας.
Δεν έχετε κανένα λόγο να κοιμάστε ήσυχοι.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Κανένας/καμία όμηρος στα χέρια του κράτους
Η πολιτική κι ηθική στήριξη των συντρόφων μας είναι αναγκαία κι αδιαπραγμάτευτη!
Πρωτοβουλία αλληλέγγυων, Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο, Αλληλέγγυοι/ες
Κάλεσμα στην συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αναρχικούς πολιτικούς κρατούμενους Β. Σταθόπουλο και Δ. Χατζηβασιλειάδη
Η εκδίκαση σε δεύτερο βαθμό της υπόθεσης Β.Σταθόπουλου και Δ.Χατζηβασιλειάδη πλησιάζει στο τέλος της, καθώς βρισκόμαστε στο στάδιο των "απολογιών" των δύο αναρχικών πολιτικών κρατούμενων. Στο πρόσωπο του αναρχικού Δ. Χατζηβασιλειάδη, ο οποίος καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξης για την ανάληψη ευθύνης οπλισμού με σκοπό την συνέχιση επαναστατικής δράσης, το κράτος εκδικείται όσους/ες ενσαρκώνουν το πρόταγμα της επαναστατικής πάλης. Την ίδια στιγμή, στο πρόσωπο του αναρχικού Β. Σταθόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε σε 19 χρόνια κάθειρξης για την έμπρακτη αλληλεγγύη του σε μια δίκη χωρίς στοιχεία, εφαρμόζεται η προσπάθεια ποινικοποίησής της κοινωνικής και έμπρακτης αλληλεγγύης.
Καλούμε στην συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη το Σάββατο 26 Νοέμβρη στις 14.00 στην πλατεία Συντάγματος, που καλείται στα πλαίσια της πανελλαδικής μέρας δράσεων αλληλεγγύης.
«Η αλληλεγγύη είναι μια σχέση-έννοια η οποία εμπνέει το ευρύτερο κίνημα, είναι βασική συνιστώσα για να χτιστεί ένας κόσμος ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κοινή πρακτική των ανατρεπτικών κινημάτων παγκοσμίως. Η έμπρακτη αλληλεγγύη δεν είναι θέση, είναι στάση ζωής, είναι ζήτημα συνείδησης, γίνεται βίωμα στη ζωή μας.» Β. Σταθόπουλος
«Το σημαντικότερο διακύβευμα της δίκης [...] είναι η αποφυλάκιση του συντρόφου Βαγγέλη Σταθόπουλου, στο πρόσωπο του οποίου χτυπιέται βάναυσα η κοινωνική αλληλεγγύη στη μεθόριο της επαναστατικής πάλης. Εγώ υπερασπιζόμενος την επαναστατική πάλη, το αντάρτικο και την πλατυά ένοπλη κοινωνική αντίσταση έχω τεθεί προ καιρού στην υπηρεσία της κοινωνικής αλληλεγγύης, ελευθερίας και ισότητας.» Δ. Χατζηβασιλειάδης
Χρονικό της υπόθεσης
Τον Οκτώβρη του 2019, πραγματοποιείται ληστεία σε πρακτορείο ΟΠΑΠ στο Χολαργό, κατά την οποία τραυματίζεται ο αναρχικός Δ. Χατζηβασιλειάδης, ο οποίος και παραμένει σε καθεστώς φυγοδικίας μέχρι και τις 9 Αυγούστου 2021, που συλλαμβάνεται στην Θεσσαλονίκη μετά από ένοπλη απαλλοτρίωση τράπεζας. Στις 8 Νοεμβρίου 2019, η αντιτρομοκρατική πραγματοποιεί εισβολές - έρευνες σε πλήθος σπιτιών, προσάγει δεκάδες άτομα και συλλαμβάνει τρία, μεταξύ των οποίων και τον αναρχικό Β. Σταθόπουλο. Ο Β.Σ. και ο Δ. Χ. θα καταδικαστούν πρωτόδικα σε 19 και 16 χρόνια φυλάκισης αντίστοιχα, για συγκρότηση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση, ένοπλη ληστεία και διακεκριμένη οπλοκατοχή στο πλαίσιο του 187Α, με τον Δ. Χ. να δικάζεται ερήμην καθώς τότε παρέμενε φυγόδικος. Η χρήση του 187Α αφορά την οργάνωση "Επαναστατική Αυτοάμυνα", οπλισμός της οποίας βρέθηκε στο σπίτι του τρίτου ατόμου που συνελήφθη. O Δ.Χ., που έχει αναλάβει την ευθύνη της ληστείας στο πρακτορείο ΟΠΑΠ, έχει δηλώσει πως η συγκεκριμένη οργάνωση είναι ανενεργή και ότι ο ίδιος είχε αναλάβει να διαφυλάξει την «πολιτική κληρονομιά» της οργάνωσης (δηλαδή να φυλάξει τον οπλισμό της). Έχει ξεκαθαρίσει επίσης πως ο Β.Σ. δεν συμμετείχε ούτε στην ληστεία, ούτε στην οργάνωση. Ο Β.Σ. έχει αρνηθεί την εμπλοκή του τόσο στην ληστεία, όσο και στην οργάνωση, από την πρώτη στιγμή και έχει παραδεχτεί ότι στα πλαίσια συντροφικής αλληλεγγύης, παρείχε ιατρική βοήθεια στην τραυματισμένο Δ.Χ.
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
Μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους,φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Κάλεσμα αλληλεγγύης στο εφετείο για τις απολογίες/πολιτικές τοποθετήσεις των αναρχικών Δ. Χατζηβασιλειάδη & Β. Σταθόπουλου
Συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους αναρχικούς Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη & Βαγγέλη Σταθόπουλο, την Τρίτη 22 Νοέμβρη, στις 9.00, στο εφετείο (Λουκάρεως), αίθουσα Δ70Α (1ος όροφος). Εν όψει της απόφασης του δικαστηρίου, καλούμε σε πανελλαδική ημέρα δράσεων αλληλεγγύης στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο & Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, το Σάββατο 26 Νοέμβρη. Αθήνα: συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα, 14.00. Η ασύνορη αλληλεγγύη & η επαναστατική προοπτική, μόνα αναχώματα απέναντι στον κρατικό βόρβορο & τους μαφιόζους ολιγάρχες του κεφαλαίου.
Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους της επανάστασης
Την Τετάρτη 16 Νοέμβρη, στο πλαίσιο της 11ης συνεδρίασης του εφετείου των αναρχικών Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλου που κατηγορούνται για συμμετοχή στην Οργάνωση Επαναστατική Αυτοάμυνα και καταδικάστηκαν πρωτόδικα σε 16 και 19 χρόνια αντίστοιχα, ξεκίνησε η πολιτική κατάθεση του συντρόφου Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, η οποία θα ολοκληρωθεί στην επόμενη συνεδρίαση, την Τρίτη 22 Νοέμβρη, ενώ κατόπιν θα ακολουθήσει η πολιτική τοποθέτηση του συντρόφου Βαγγέλη Σταθόπουλου. Πρόκειται για την κυρίως στιγμή πολιτικού λόγου των συντρόφων, στο πλαίσιο ενός ακόμη αντεπαναστατικού δικαστηρίου που εφαρμόζει το κυρίως νομικό εργαλείο του τρομο-κράτους, δηλαδή το 187Α, στην εκδίκαση κι αυτής της υπόθεσης, όπως και σε όσες σχετίζονται με την επαναστατική δράση.
Με δεδομένη την επαναλαμβανόμενη πίεση από την πλευρά της «εκκλησίας των δικαστών» για την αποσιώπηση του πολιτικού-επαναστατικού λόγου εντός των δικαστικών αιθουσών -που απλώς συνεχίζουν τη συνοριακή γραμμή των φυλακών-, καθίσταται ακόμη πιο επιτακτική η έκφραση και στήριξη του λόγου της επαναστατικής πάλης εντός του πεδίου του εχθρού και της έδρας των δικαιϊκών μεθόδων της αστικής τάξης.
Οι κρατικοί μηχανισμοί βίας συμπληρώνονται κι αλληλοσυνδέονται αγαστά, από τους μπάτσους, τους ρουφιάνους και τους ανακριτές, μέχρι τους εισαγγελείς, τους μεγαλοδικηγόρους και τους δικαστές, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό, τη συντήρηση του υπονόμου της αστικής-κρατικής δικαιοσύνης που περιφρουρεί το κυρίαρχο καθεστώς σήψης κι εκμετάλλευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση στο πλαίσιο του προηγούμενου πλέγματος εξουσίας, είναι βέβαια η συμπαράταξη της δικαστικής εξουσίας με τα κόμματα και τους ολιγάρχες της κεφαλαιοκρατίας, η οποία ενσαρκώνεται με σαφήνεια στην αντεπαναστατική ποινική πολιτική απέναντι στα δηλωμένα υποκείμενα του αντάρτικου, ιδίως μέσα από τη εφαρμογή του 187Α που επιδιώκει την ηθική, ιδεολογική και δικαιϊκή υπονόμευση του επαναστατικού λόγου και δράσης.
Σ' όλη τη διάρκεια της δίκης σε δεύτερο βαθμό, ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη συμμετοχή στην επαναστατική πάλη μέσα από την πολιτική διεργασία της Επαναστατικής Αυτοάμυνας (ανάληψη της ευθύνης οπλισμού με σκοπό τη συνέχιση της επαναστατικής δράσης), δηλώνει αδιάλειπτα την πολιτική του αντίσταση απέναντι στην αποβολή του αντάρτικου λόγου από τη δικαστική διαδικασία. Ο σύντροφος πολεμά εντός του δικαστηρίου, την αντεπαναστατική αστική δικαιϊκή ρητορική, με επιχειρήματα που στη βάση των υποκριτικών και πολιτικά σκοπούμενων αντιφάσεων του δικού τους νόμου, επιχειρούν την αποδόμησή του. Δεν μπορεί ο επαναστατικός διαλεκτικός λόγος να αφήσει διαφυγή στο νομικό οπλοστάσιο της αστικής τάξης, κι υπό το πρίσμα αυτό, ο σύντροφος επιχειρεί να εκδιπλωθεί ένας κοινωνικός διάλογος στο πλαίσιο του ταξικού και πολιτικού δικαίου.
Εντός της κλιμάκωσης της ολομέτωπης επίθεσης στην κοινωνία από κράτος και κεφάλαιο κατά τα τελευταία χρόνια, η τρομοκρατική δράση των κομματικών ενορχηστρωτών της εξαθλίωσης και των ενόπλων δολοφόνων φρουρών τους που τους προστατεύουν, κι οι μπίζνες των ολιγαρχών του κεφαλαίου με τους παγκόσμιους σχηματισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, του ΠΟΕ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, του ΔΝΤ και των G20, που εξοντώνουν σταθερά στις δεκαετίες, με ματωμένες σταυροφορίες όλο τον πλανήτη ενάντια στον «αόρατο εχθρό δίχως σύνορα», δεν αφήνει πλέον άλλη λύση εκτός από τη διϊστορικά μόνη υπάρχουσα, την αντίσταση και σύγκρουση με κάθε μέσο με το υπάρχον, για την κοινωνική απελευθέρωση.
Το πρόταγμα της οργάνωσης στον ένοπλο αγώνα ενυπάρχει στο εδώ και το τώρα, με σκοπό την ενδυνάμωση της κοινωνικής εξέγερσης και την οικοδόμηση της επαναστατικής προοπτικής εντός της. Μόνο μέσα από το κοινωνικό πλάτιασμα της ένοπλης πάλης και τη διεύρυνση της κοινωνικής αλληλεγγύης σε αυτή, καθώς συνιστά αναγκαίο υπόβαθρο της πρώτης, μπορεί να καταστεί δυνατή η συνοργάνωση επαναστατικών αναχωμάτων σε όλα τα κοινωνικά πεδία, έξω από κάθε λογής (εθνικά, γεωγραφικά ή ταξικά) σύνορα. Και στην τρέχουσα συγκυρία πεδίων διακρατικών πολέμων και σφαγών (με τη σύρραξη Ουκρανίας και Ρωσίας να μαίνεται ακόμη, και μόλις χτες, να λαμβάνει χώρα εκ νέου, μια σειρά από αεροπορικές επιδρομές από το τουρκικό κράτος σε όλη τη Rojava, με πλήγματα στο Kobanê αλλά και σε άλλους στόχους, όπως τη Shehba και την Dêrik, τη Shengal και τη Zirgan, την Kandil και το Asos), στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών κι επαναπροωθήσεων, βασανιστηρίων και βιασμών, αιχμαλωσιών και δολοφονιών, η επαναστατική πάλη δίχως σύνορα, συναντά το αντιμιλιταριστικό καθήκον του αγώνα ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό. Η σύγκρουση με τους μιλιταριστικούς μηχανισμούς μέσα από την ταξική πάλη, με σκοπό την αποδόμηση της κρατιστικής πολιτικής διεξαγωγής διακρατικών πολέμων δια μέσου εθνικών στρατών, εκτείνει την αλληλεγγύη μας όπου τα κράτη κι οι στρατοί σκοτώνουν ανά τη γη.
Στο πνεύμα της διεθνιστικής επαναστατικής αλληλεγγύης, θεωρούμε σημαντική τη στήριξη των 11 πολιτικών κρατουμένων από την Τουρκία, Ali Ercan Gökoğlu, Burak Agarmış, Hasan Kaya, Sinan Çam, Şadi Naci Özpolat, Halil Demir, Anıl Sayar, Harika Kızılkaya, Hazal Seçer, Sinan Oktay Özen και İsmail Zat, οι οποίοι/ες βρίσκονται έγκλειστοι/ες στις ελληνικές φυλακές από τις 19 Μάρτη του 2020 και βρίσκονται σε απεργία πείνας επ' αόριστον από τις 7 Οκτώβρη. Η έναρξη του εφετείου των 11 τούρκων αγωνιστ(ρι)ών στη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού την Τετάρτη 16 Νοέμβρη, συνέπεσε με την έναρξη των απολογιών/πολιτικών τοποθετήσεων των αναρχικών Βαγγέλη Σταθόπουλου και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη στο εφετείο. Η υπόθεση των τούρκων αγωνιστ(ρι)ών έχει αναφερθεί πολλάκις στο δικαστήριο των συντρόφων Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλου, και καθώς η επανάσταση άρα κι η αλληλεγγύη μας μπορούν να είναι μόνο παγκόσμιες, δίδουμε έμφαση στην αλληλέγγυα στήριξη του εφετείου των τούρκων αγωνιστ(ρι)ών. Η ασύνορη αλληλεγγύη είναι το κυρίως όπλο μας.
Στο πλαίσιο του ιδίου πολιτικού στρατοδικείου, ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος, υπερασπιζόμενος την αξία ως συνείδηση και στάση ζωής της έμπρακτης αλληλεγγύης, ασκεί έμπρακτη κριτική κι αντίσταση ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον ολοκληρωτισμό της εξουσίας. Με πρωτοφανή εκδικητικότητα, η κοινοβουλευτική και δικαστική τυραννία, ποινικοποιούν την αλληλεγγύη στη μεθόριο της επαναστατικής πάλης για τη βοήθεια που παρείχε ο σύντροφος σε φυγά τραυματισμένο αγωνιστή, με σκοπό την κοινωνική απομόνωση του αντάρτικου αγώνα. Για να επιτεθεί στο αντάρτικο, το κράτος επιλέγει να επιτεθεί και στην κοινωνική αλληλεγγύη στην πράξη (που συνιστά το υπόστρωμα κάθε απελευθερωτικού αντικαθεστωτικού αγώνα), με το ίδιο μένος με το οποίο πλήττει τους (δηλωμένους) ένοπλους αντάρτες.
Η στήριξη όσων με τίμημα ενσαρκώνουν εμπράκτως την αλληλεγγύη, είναι αυτονόητη για όλους/ες μας. Η στήριξη όσων υπερασπίζονται εμπράκτως την επανασταστική οργάνωση κι αντίσταση των καταπιεσμένων, είναι αυτονόητη για όλους/ες μας. Η επαναστατική πάλη κι όσοι/ες σηκώνουν την ευθύνη της, ζωντανεύουν την ιστορία στο εδώ και το τώρα, για μια κοινωνία πραγματικά απελεύθερη.
Επειδή οι αντάρτες είναι παντού και πουθενά[1]
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 11 ΑΓΩΝΙΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
ΑΛΗΛΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ 20/10 ALFREDO COSPITO & ΣΤΗΝ/ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ANNA BENIAMINO, JUAN SORROCHE FERNANDEZ & IVAN ALOCCO ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ & ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης για τους αναρχικούς Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλο, την Τρίτη 22 Νοέμβρη, στις 9.00, στο εφετείο (Λουκάρεως), αίθουσα Δ70Α (1ος όροφος)
Η ΑΣΥΝΟΡΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΜΟΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΟΡΒΟΡΟ & ΤΟΥΣ ΜΑΦΙΟΖΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
Εν όψει της απόφασης του δικαστηρίου,καλούμε σε πανελλαδική ημέρα δράσεων αλληλεγγύης στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο & Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, το Σάββατο 26 Νοέμβρη. Αθήνα: συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα, 14.00.
Πρωτοβουλία αλληλέγγυων
[1] Canfeda Tolhildan, αντάρτισσα των YJA-Star, 10 Ιούλη 2020
Στήριξη του καλέσματος σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους αναρχικούς Β.Σταθόπουλο & Δ.Χατζηβασιλειάδη [πανελλαδική ημέρα δράσεων]
Στηρίζουμε τo κάλεσμα συγκέντρωσης αλληλεγγύης για τους συντρόφους μας, Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη & Βαγγέλη Σταθόπουλο, στο Σύνταγμα, στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράσεων, το Σάββατο 26 Νοέμβρη στις 14.00. Οι αιχμάλωτοι/ες του απελευθερωτικού πολέμου είναι η αιχμή του αγώνα & η αλληλεγγύη μας είναι αδιαπραγμάτευτη & απροϋπόθετη. Κανένας/καμιά/κανένα σύντροφος/ισσα/ο στα χέρια του κράτους. Λευτεριά στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο & Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη!
Η αλληλεγγύη μας είναι αδιαπραγμάτευτη
Οι αναρχικοί Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης και Βαγγέλης Σταθόπουλος είναι δύο κρατούμενοι, αιχμάλωτοι στα χέρια του κράτους, από τους/τις ήδη δεκάδες αντιφρονούντες/ούσες, αγωνιστές/ριες κι αναρχικούς/ές που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στα κελιά της δημοκρατίας.
Ο Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, υπερασπιζόμενος την αποκλειστική ευθύνη για τον οπλισμό της Οργάνωσης Επαναστατική Αυτοάμυνα η οποία κι έχει παύσει τη δράση της από το 2017, πρόβαλε με αυτόν τον τρόπο την προάσπιση της επαναστατικής κληρονομιάς, με σκοπό τη συνέχεια της κοινωνικής επαναστατικής αντίστασης.
Η αγωνιστική ριζοσπαστική έφοδος και τα μαχητικά υποκείμενα που την εκφράζουν, είναι σάρκα από τη σάρκα του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού-ελευθεριακού κινήματος, καθώς ο αντικρατικός-αντικαθεστωτικός αγώνας είναι ενιαίος και πολύμορφος, κι είναι αναγκαίος ο μη διαχωρισμός του (οργανικά κι έμπρακτα) στη συνάντηση των διαφορετικών οπτικών.
Μετά από απαλλοτρίωση ενός μικρού καζίνο, ο σύντροφος Δημήτρης αυτοτραυματίστηκε στο πόδι, ενώ ο σύντροφος Βαγγέλης κατόπιν, έσπευσε να παράσχει την αλληλεγγύη του, φροντίζοντας το τραύμα ενός ανθρώπου που είχε ανάγκη από τη χορήγηση πρώτων βοηθειών. Στην ουσία, ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος δικάστηκε για την έμπρακτη αλληλεγγύη του, καθώς το κράτος πρωτόδικα, του ανακοίνωσε τα 19 χρόνια εκδικητικής κάθειρξης. Την ίδια στιγμή, ο αναρχικός Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης βρισκόταν καταζητούμενος και δικάστηκε ερήμην για την ανάληψη ευθύνης έμπρακτης αντίστασης στο καθεστώς (για τη φύλαξη του όπλου-σφραγίδα της Οργάνωσης Επαναστατική Αυτοάμυνα αλλά και για την προσπάθεια ανασυγκρότησης του αντάρτικου με βάση τη στρατηγική της Οργάνωσης), με καταδίκη σε 16 χρόνια κάθειρξης.
Διαχρονικά, η εξουσία φοβάται την αξία, συνείδηση και στάση της έμπρακτης αλληλεγγύης και γι' αυτό δεν επιθυμεί φυσικά, οι άνθρωποι να είναι ενωμένοι/ες/α, παρά διαχωρισμένοι/ες/α σε χίλια δυο κομμάτια που τρώγονται μεταξύ τους. Το κράτος γνωρίζει καλά πως αυτή η συνθήκη διευκολύνει κατά πολύ το έργο του κι επιχειρεί σταθερά να διαρρηγνύει την αλληλεγγύη στην πράξη, καθώς η τελευταία συνιστά τη βάση της επαναστατικής πάλης.
Η υπόθεση των δύο συντρόφων αποτελεί αιχμή στο πλαίσιο της τρομοκρατικής επίθεσης του κράτους στο κοινωνικό κίνημα στο σύνολό του τα τελευταία χρόνια, διότι μέσα από την ποινικοποίηση της ίδιας της αλληλεγγύης, ποινικοποιούνται ξεκάθαρα τα κοινωνικά ριζώματα της αντικρατικής αντίστασης.
Ο αναρχικός Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης, έπειτα από κοντά δυο χρόνια φυγής, έπεσε στα χέρια των διωκτικών αρχών, μετά από απαλλοτρίωση τράπεζας στη Θεσσαλονίκη.
Ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος στάθηκε με συνείδηση κι ανιδιοτέλεια, έτσι όπως χρειάζεται να είναι η έμπρακτη αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζομένων.
Η εξουσία φοβάται την επαναστατική ορμή και γονατίζει όταν γεννιέται η επαναστατική προοπτική για έναν νέο κόσμο, ελεύθερο κι ανεξούσιο, χωρίς σκλάβους/ες κι υποκρισία. Το κράτος αρχίζει να αποσαρθρώνεται εκεί που ξεκινά έμπρακτα και συνολικά, η θέληση για την ουσιαστική αποδόμησή του.
Οι αιχμάλωτοι/ες του απελευθερωτικού πολέμου είναι η αιχμή του αγώνα κι η αλληλεγγύη μας είναι αδιαπραγμάτευτη κι απροϋπόθετη.
Στηρίζουμε τo κάλεσμα συγκέντρωσης αλληλεγγύης για τους συντρόφους μας, Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη και Βαγγέλη Σταθόπουλο, στο Σύνταγμα, στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας δράσεων, το Σάββατο 26 Νοέμβρη στις 14.00.
Κανένας/καμιά/κανένα σύντροφος/ισσα/ο στα χέρια του κράτους
Λευτεριά στους αναρχικούς Βαγγέλη Σταθόπουλο και Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
*ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ
Την Τρίτη 22 Νοέμβρη, το ελληνικό κράτος κι οι ένστολοι δολοφόνοι του, αποκάλυψαν για ακόμα μια φορά την πραγματική φύση της εξουσίας, εφορμώντας στην κοινότητα κατειλημμένων προσφυγικών, απαγάγοντας αρχικά έναν σύντροφο από το σπίτι του και συλλαμβάνοντας αργότερα 78 συντρόφους/ισσες/α από κτίριο όπου διεξαγόταν ανοιχτή συνέλευση. Πρέπει να σημειωθεί ότι παρά την ασφυκτική πίεση των μπάτσων, η υπεράσπιση της κοινότητας από τα συντρόφια μας ήταν υποδειγματικά μαχητική.
Με αυτόν τον τρόπο, οι εξουσιαστές πιστεύουν ότι θα κάμψουν το φρόνημα των αγωνιζομένων. Όμως είναι βαθιά γελασμένοι. Η κρατική καταστολή όχι μόνο δε μας τρομάζει, αλλά αντίθετα, μας καθιστά πιο ισχυρούς/ες/α, καθώς ενδυναμώνει τους συντροφικούς μας δεσμούς και την αλληλεγγύη μας.
Η κοινότητα κατειλημμένων προσφυγικών αποτελεί εστία αλληλεγγύης κι ανθρωπιάς για τους/τις/τα κατατρεγμένους/ες/α αυτού του κόσμου. Για τους/τις/τα ίδιους/ες/α κατατρεγμένους/ες/α, που το ελληνικό κράτος δολοφονεί στα αιματοβαμμένα σύνορά του. Η κοινότητα κατειλημμένων προσφυγικών αποτελεί εικόνα από το μέλλον που οραματιζόμαστε· για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση· για έναν κόσμο ισότητας κι ελευθερίας. Γι' αυτό και δε θα επιτρέψουμε να πέσει στα χέρια του κράτους και των εταιρειών.
ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ & ΤΑ ΕΔΑΦΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών
Εικόνες: