Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2022 στις 11.30
Μικροφωνική Συγκέντρωση για την Εξέγερση του Πολυτεχνείου
ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΟΡΤΗ,
ΗΤΑΝΕ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ ΤΑΞΙΚΗ...
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το '73 δεν ήταν απλά μια συγκυρία, ένα τυχαίο δηλαδή γεγονός που χτίστηκε μέσα σε λίγες ώρες και μια κατάληψη. Ήταν το αποκορύφωμα του αντιδικτατορικού αγώνα όλων των χρόνων της δικτατορίας. Ωστόσο, παρόλο που εκφράστηκε στους πανεπιστημιακούς χώρους, μιας και το στρατιωτικό καθεστώς στάθηκε αδύνατο να βρει εκεί νομιμοποίηση, δεν αποτέλεσε κάποιου είδους παλλαϊκό κίνημα με συμμετοχή απ' όλες τις κοινωνικές τάξεις. Το κίνημα αυτό βασίστηκε στις κοινές ανάγκες φοιτητ(ρι)ών και εργατ(ρι)ών και είναι ένα από τα πιο εκλεκτά παραδείγματα άμεσης δράσης από τα κάτω στην κατεύθυνση της προώθησης εργατικών συμφερόντων, που έχουν ξεδιπλωθεί στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Στην σημερινή συγκυρία, βιώνουμε ολομέτωπη επίθεση στην τάξη μας με απολύσεις, μειώσεις μισθών, συντάξεων, αύξηση των ωρών δουλειάς (πχ νόμος Χατζηδάκη - 10ωρα), εργοδοτικές και κρατικές δολοφονίες. Επίσης, η επίθεση στην τάξη μας ήταν ολοφάνερη και στον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας, με χιλιάδες νεκρούς λόγω των υποστελεχωμένων νοσοκομείων, τις ελλείψεις κλινών ΜΕΘ, το στοίβαγμα στα ΜΜΜ και στους χώρους εργασίας. Ακόμα πιο άθλιες είναι οι συνθήκες για τους "αόρατους αυτού του κόσμου", τους Ρομά, μετανάστριες, τις φυλακισμένες, που οι φωνές τους δεν μπορούν εύκολα να ακουστούν και που η πρόσβαση τους στην κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών δεν αφορά το κράτος και άρα τους αφήνει στην τύχη τους. Επιπλέον, μιλάμε για την πρώτη 17 Νοέμβρη που έχουμε μόνιμες αστυνομικές δυνάμεις εντός του ΑΠΘ και την θέσπιση ειδικού σώματος πανεπιστημιακής αστυνομίας, ως ένα κομμάτι της αμφισβήτησης του ασύλου. Το άσυλο αποτελούσε ανέκαθεν στέγη για πολλούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, αλλά και λειτουργούσε ως ανάχωμα στην επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου και την κερδοφορία του κεφαλαίου μέσα από αυτό. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο θεσπίστηκε και η κατάργηση του μέσω του νομοσχεδίου Κ-Χ.
Παράλληλα, όσο εντείνεται η φτωχοποίηση της κοινωνίας, όσο το κράτος σπαταλά χρήματα αμιγώς για αστυνομικές δυνάμεις και στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για κανάλια μεγαλομαφιόζων, για βάσεις του ΝΑΤΟ, ενώ ταυτόχρονα οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και τα σπίτια χωρίς ρεύμα και θέρμανση αποτελούν καθημερινές εικόνες, αλλά και ο αστικός βούρκος βγάζει τα ακροδεξιά του τσιράκια να διαδίδουν ιστορίες για την ανυπαρξία του Πολυτεχνείου, οι νεκροί της τάξης μας πληθαίνουν.
Σήμερα, 49 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, αναγνωρίζουμε ότι αποτέλεσε έμπνευση με τα ριζοσπαστικά της αιτήματα, ανοίγοντας το δρόμο για μελλοντικούς αγώνες και διεκδικήσεις της νεολαίας και της κοινωνικής βάσης. Οι καταλήψεις και οι συγκρούσεις, ήταν η αρχή για την πτώση του ολοκληρωτικού αυτού καθεστώτος.. Έτσι, τόσο η εξέγερση του Πολυτεχνείου, όσο και οι εξεγέρσεις και οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες του σήμερα, ανοίγουν το δρόμο για να κάνουμε τη σπίθα φλόγα, για να βρεθούμε στους δρόμους της ταξικής αντεπίθεσης, ενάντια στο αδηφάγο αυτό καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης και του ατομικισμού, για μια ζωή που ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας.
Να οργανωθούμε, να αντισταθούμε, να δείξουμε αλληλεγγύη η μία στον άλλον, απέναντι στους κανίβαλους αυτού του κόσμου.
Να χτίσουμε κοινότητες αγώνα σ' όλες τις σχολές.
Αυτόνομο Σχήμα ★ Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
πηγή : email που λάβαμε στις 14 Νοεμβρίου 17h