kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακή Συγκέντρωση

πηγή : https://bookworker.wordpress.com/2022/10/19/α…

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ & ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ

Οι αλλεπάλληλες κρίσεις του κρατικού- καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων αλλά προκύπτουν από τις ίδιες τις αντιφάσεις του που τις προκαλεί η αθεράπευτη σύγκρουση που επιβάλλει η βασική του αρχή, η εκμετάλλευση και καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ εργαλειοποιούν τις κρίσεις, ώστε να μπορέσει το σύστημα να διαιωνίσει την ύπαρξή του, να αυξήσει τα κέρδη του, να επεκτείνει την ισχύ του και να βαθύνει την επιβολή της κυριαρχίας του πάνω στις κοινωνίες και τη φύση.Έτσι, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, εξαπολύει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στους λαούς.

Το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία μετά τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας αποτελεί το πιο πρόσφατο γεγονός μέσα από το οποίο αναδεικνύεται η βαθιά σήψη του κρατικού-καπιταλιστικού συστήματος που δεν έχει πλέον τίποτα να υποσχεθεί στους από τα κάτω πέρα από πόλεμο, προσφυγιά, αρρώστιες, φτώχεια, εξαθλίωση, έλεγχο και υποταγή. Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για την κυριαρχία των πλουτοπαραγωγικών πηγών, για τη διαχείρισή τους και τη διεύρυνση της «σφαίρας επιρροής» του κάθε μπλοκ εξουσίας σε συνδυασμό με τη διαρκή επιθυμία κρατών και αφεντικών για τη μεγιστοποίηση της ισχύος και των κερδών τους έχουν, για άλλη μία φορά, ως αποτέλεσμα την εγκαθίδρυση μίας εφιαλτικής πραγματικότητας για τα κατώτερα κοινωνικά κομμάτια όλου του κόσμου. Πρώτα πρώτα για τους λαούς που βιώνουν τη φρίκη του πολέμου και της προσφυγιάς και αμέσως μετά για όλους τους υπόλοιπους που δέχονται τόσο τις συνέπειες της λεηλασίας κάθε πεδίου παροχής των στοιχειωδών για την επιβίωση κοινωνικών αγαθών όσο και την περαιτέρω όξυνση του ελέγχου, της επιτήρησης, της καταστολής και των όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς συνολικής συστημικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση.

Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Ενώ προϋποθέσεις για τον βίαιο κοινωνικό μετασχηματισμό είναι η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης και η εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων.

Αυτή η συνθήκη, σε συνδυασμό με το ρημαγμένο τοπίο όπως διαμορφώθηκε από τη δολοφονική κρατική διαχείριση της πανδημίας- με τραγική συνέπεια τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων ανά τον κόσμο και περισσότερους από 33.000 στον ελλαδικό χώρο μέχρι σήμερα, όπου το ελληνικό κράτος το μόνο που προσέφερε ήταν άγρια καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους και την επιπλέον διάλυση του ΕΣΥ, με την πλήρη εγκατάλειψή του, με συγχωνεύσεις νοσοκομειακών μονάδων και ιδιωτικοποιήσεις και με τη μη στελέχωσή του με το αναγκαίο προσωπικό -οδηγούν πλέον το σύνολο της κοινωνικής βάσης στη βίαιη φτωχοποίηση και τους ταξικά πιο αδύναμους να δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικότερες ανάγκες τους για την επιβίωσή τους. Οι λογαριασμοί στα νοικοκυριά και το κόστος παραγωγής αυξήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα όσο ποτέ άλλοτε. Η τιμή του ρεύματος, του αερίου και των καυσίμων εκτοξεύτηκαν, συμπαρασύροντας ασφαλώς και όλα τα προϊόντα και τις υπηρεσίες μαζί τους. Βασικά αγαθά όπως το ψωμί και το ηλιέλαιο έφτασαν σε ασύλληπτα μέχρι πρότινος ύψη. Με αυτό το τρόπο απομειώνεται η δυνατότητα των φτωχών να καλύψουν τις πρώτες ανάγκες τους με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική εξαθλίωση της ζωής τους, αφού αδυνατούν να εξασφαλίσουν ακόμα και τα βασικά με όρους επιβίωσης. Tο στεγαστικό ζήτημα με την συνεχή αύξηση των ενοικίων έχει καταδικάσει μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης στο να αδυνατεί να ανταπεξέλθει και παράλληλα ο νέος πτωχευτικός κώδικας απειλεί χιλιάδες οικογένειες με έξωση από την κατοικία τους. Η επονομαζόμενη "πραγματική οικονομία" φλερτάρει εκ νέου με μια ολοκληρωτική κατάρρευση.

Σήμερα, που η κρατική και καπιταλιστική επίθεση στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία κλιμακώνεται από την ψήφιση του νόμου για την περιστολή των διαδηλώσεων, την κατάργηση του 8ώρου και την επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας, την απελευθέρωση των απολύσεων μέχρι την απόλυτη απαξίωση του αγαθού της δημόσιας υγείας, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση των αποκλεισμών, της υποταγής και της καταστολής τα κρατικά κατασταλτικά επιτελεία στοχεύουν στο χτύπημα του κόσμου που ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα και καταστέλουν με μανία κάθε αγωνιστική δραστηριότητα που επιχειρεί να καταδείξει τον σάπιο κόσμο της εξουσίας και να τον ανατρέψει. Από τη δολοφονική επίθεση στο 3ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Κατειλημμένων χώρων και συλλογικοτήτων εντός του ΑΠΘ, το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, όπως στο εργοστάσιο της Μαλαματίνας στη Θεσσαλονίκη, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια μέχρι τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια και τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό ήρθε για ακόμη μια φορά η στιγμή να προτάξουμε την αξιοπρέπεια, την αντίσταση, την αλληλεγγύη. Απέναντι στην ακρίβεια, την υποτίμηση της ζωής μας, τη φτωχοποίηση και την καταπίεση, απέναντι σε πολέμους και εθνικισμό, απέναντι σε κράτη και αφεντικά που καταδυναστεύουν τις ζωές μας να εντείνουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Να σταθούμε όλοι και όλες μαζί στο δρόμο και τους αγώνες της κοινωνικής αντίστασης και της ταξικής αλληλεγγύης. Να αγωνιστούμε συλλογικά και από τα κάτω ενάντια στους δυνάστες μας, να δυναμώσουμε και να περιφρουρήσουμε τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής και να οργανώσουμε νέες. Χωρίς να έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο των θεσμών, χωρίς να προσφέρουμε καμία συναίνεση στη διαχείριση της ζωής μας, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω σε αυτά που έχουμε κατακτήσει και που διαρκώς διακυβεύονται και να κάνουμε τους χώρους που εργαζόμαστε, φοιτούμε και ζούμε εστίες αντίστασης και αγώνα. Απέναντι στον πόλεμο, που αποτελεί μονόδρομο σωτηρίας για το κρατικό και καπιταλιστικό σύστημα, απέναντι στο σχέδιο αλληλοεξόντωσης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, απέναντι στον εθνικισμό, τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό η μόνη ελπίδα είναι η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, η οργανωμένη αντεπίθεση των από τα κάτω. Μόνο η συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού, η κοινωνική απαλλοτρίωση του πλούτου που εμείς οι ίδιοι παράγουμε και απομυζά μια κάστα εξουσιαστών και η οργάνωση του αγώνα για την Κοινωνική Επανάσταση για έναν κόσμο κοινοκτημοσύνης, ειρήνης, αλληλεγγύης και ελευθερίας μπορούν να δικαιώσουν τους πόθους και τις πραγματικές ανάγκες των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων.

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ ΤΑΞΙΚΗ

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!

ΥΓΕΙΑ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΤΡΟΦΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ

Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ, ΤΑΞΙΚΗ, ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Τετάρτη 9 Νοέμβρη, Χαυτεία, 11.00

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

πηγή : email που λάβαμε στις 20 Οκτωβρίου 23h

Κάλεσμα στην γενική απεργία στις 9 Νοεμβρίου και κάλεσμα για συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης ενάντια στην ακρίβεια

ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΡΘΙΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ

Διαδοχικές κρίσεις και "έκτακτη ανάγκη"

Διανύοντας το 2022, με την πραγματικότητα σε κάθε επίπεδο της καθημερινότητάς μας, να γίνεται όλο και πιο ασφυκτική, βιώνουμε την αδιάκοπη εξαθλίωση και αφαίμαξη των ζωών μας. Διαδοχικές κρίσεις, συνοδευόμενες απο καταστάσεις ¨έκτακτης ανάγκης¨, αποτελούν πλέον μια πάγια κανονικότητά που σε κάθε έκφανσή της φέρει τον μανδύα του κατεπείγοντος και του αναπόφευκτου: πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, οικονομική αστάθεια, υγειονομικός συναγερμός, διακρατικές συγκρούσεις, αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση και προληπτική καταστολή, ενεργειακές κρίσεις, επισιτιστική ανεπάρκεια, διαχείριση ¨ανεπιθύμητων πληθυσμών¨ κτλ. Όλα τα παραπάνω, αποτελούν στιγμιότυπα του διαρκούς πολέμου που έχουν κυρήξει οι κυρίαρχοι στην τάξη μας, αναπτύσσοντας τις θανατοπολιτικές τους προκειμένου να διαχειριστούν πρός όφελός τους τις κρίσεις που οι ίδιοι δημιουργούν. Είναι τότε που η τάξη, η ασφάλεια και η ψευδεπίγραφη κοινωνική ειρήνη τους γίνονται ξαφνικά τα ύψιστα αγαθά, με εκκλήσεις για ¨εθνική ομοψυχία¨, πάντα στο όνομα του ¨εθνικού καλού¨ και με τελικό έμμεσο/άμεσο εκβιασμό ¨την σωτηρία της πατρίδας¨. Όποιος/α δεν πείθεται απο την προπαγάνδα τους ή δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια και αντιστέκεται κοινωνικά, αντιμετωπίζει την πολυεπίπεδη καταστολή τους. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του δομικού τρόπου λειτουργίας κράτους και κεφαλαίου. Η κατάσταση που επικρατεί, αναφορικά με το καθημερινό κόστος διαβίωσης, ακολουθεί τις αυξητικές τάσεις της τελευταίας δεκαετίας, έχοντας εκτοξευτεί σε δυσβάσταχτα ύψη. Οι τιμές των βασικών αγαθών, των τροφίμων, των λογαριασμών ΔΕΚΟ και της ενέργειας είναι σταθερά ανοδικές, με το κόστος των αυξήσεων να βαραίνει αποκλειστικά τους απο τα κάτω. Υπο το φόβο, μάλιστα, ενός βαρύ χειμώνα ήδη συζητούνται ελεγχόμενες διακοπές ρεύματος, με προτροπές για μείωση χρήσης φυσικού αερίου και αύξηση κατανάλωσης πετρελαίου θέρμανσης, η τιμή του οποίου ήδη ξαναανέβηκε. Παράλληλα, λόγω της προσπάθειας βίαιης τουριστικοποίησης και του ¨εξευγενισμού¨ της πόλης, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί ακόμα και στις πιο φτωχές συνοικίες του κέντρου (και όχι μόνο), με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές της Αθήνας να αναδυκνείονται σε φιλέτα του Real Estate ή του rbnb και τις εξώσεις να διαδέχονται η μια την άλλη. Σε συνδυασμό με το νέο νομοσχέδιο για την απαγόρευση των πορειών (με πρόσχημα την ομαλή λειτουργία της πόλης), επιβάλλεται η ριζική αναδιάρθρωση και οριοθέτηση των ζωών μας και ταυτόχρονα ποινικοποιείται κάθε προσπάθεια αντίστασης.

Ταξική εκμετάλλευση και εντατικοποίηση

Ολομέτωπη επίθεση πρός τους/τις απο τα κάτω, αποτελούν και οι νέες ρυθμίσεις που αφορούν το νομοσχέδιο για τα εργασιακά με κύριες αιχμές το δεκάωρο, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, την ηλεκτρονική ψηφοφορία στα εργατικά σωματεία και την αλλαγή των προυποθέσεων για διεξαγωγή απεργίας. Η εργοδοτική αυθαιρεσία συνεχίζει ακάθεκτη (βλ πρόσφατη απεργία στη Μαλαματίνα), ενώ φέτος αυξήθηκαν κατακόρυφα οι εργατικές δολοφονίες (με πιο πρόσφατη αυτή στα μεταλλεία Φωκίδας), ως αποτέλεσμα της έντασης της εργασιακής εκμετάλλευσης. Φυσικά, η συνθήκη είναι ακόμα δυσχερέστερη για μετανάστες/στριες που ζούν και εργάζονται σε καθεστώς παρανομίας και μαύρης εργασίας, αποτελώντας μια πλεονάζουσα, φθηνή και αόρατη εργατική δύναμη. Στα ίδιο πλαίσιο εντατικοποίησης, καταστολής και αποκλεισμών κινείται και το νέο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια και την πανεπιστημιακή αστυνομία, η εφαρμογή του οποίου προς το παρόν εμποδίζεται λόγω των φοιτητικών / κινηματικών αντιστάσεων.

Ο πόλεμος ως εργαλείο των κυρίαρχων

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, απόρροια της ενδοκυριαρχικής σύγκρουσης ΗΠΑ - ΕΕ -Ρωσίας, λειτούργησε ως καταλύτης όλων των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών διεργασιών. Ενώ φτωχοί/φτωχές αλληλοσφάζονται για τα συμφέροντα των κυρίαρχων στα Ουκρανικά -και όχι μόνο- εδάφη, η αναδιανομή ισχύος σε παγκόσμια κλίμακα οδηγεί σε μια συνεχή και βίαιη κρατική-καπιταλιστική αναδιάρθρωση. Με την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους διακρατικούς σχηματισμούς, την περαιτέρω αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού και την ανατροφοδότηση ενός κλίματος συνεχούς απειλής, ενισχύεται η εσωτερική συνοχή των κρατών με συνεκτικό στοιχείο τον πατριωτισμό και τον εθνικισμό. Χαρακτηριστική είναι, άλλωστε, η ανάκαμψη της ακροδεξιάς στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα (π.χ Ιταλία, Γαλλία, Σουηδία κτλ) Όξυνση της καταστολής Η κυριαρχία, λοιπόν, δημιουργεί και εκμεταλλεύεται κάθε κρίση για τη δική της ευμάρεια και τη συντήρησή της. Οι συνέπειες κάθε κρίσης φορτώνονται στις πλάτες των απο τα κάτω χωρίς εξαιρέσεις και πέραν πλαστών διαχωρισμών. Το κράτος προσπαθεί να καταστείλει τις όποιες κοινωνικές αντιρήσσεις και αντιστάσεις γεννιούνται. Είτε άμεσα, με φυσική βία, είτε έμμεσα με την καλλιέργεια του φόβου, της αβεβαιότητας και της μετάθεσης της ευθύνης, την επιβολή πειθαρχήσεων, τις πολιτικές εγκλεισμού (Lockdown), της στέρησης ακόμα και της δυνατότητας να βιοποριζόμαστε. Προσπαθεί να τροφοδοτήσει την απόγνωση, τον κατακερματισμό και την ιδιώτευση. Επί της ουσίας, επιχειρεί να καλλιεργήσει περαιτέρω στους απο τα κάτω το φιλοτομαρισμό, τον ανταγωνισμού και την υποταγή για την εξασφάλιση της επιβίωσης. Στόχος είναι κάθε μορφή αντίστασης να συντριβεί, ώστε να επιτευχθεί και να παγιωθεί η σιγή νεκροταφείου μέσω της πλήρους υποταγής.

Να πάρουμε πίσω τις ζωές μας

Καμία μεταρρύθμιση του υπάρχοντος δεν μπορεί να λειτουργήσει απελευθερωτικά για τους απο τα κάτω. Οι επιδοματικές πολιτικές φιλανθρωπίας, είτε έκτακτες (π.χ fuel pass), είτε μακροπρόθεσμες (π.χ επιδότηση ρεύματος), σκοπό έχουν τη διασφάλιση των συμφερόντων του κεφαλαίου και τους κράτους μέσα απο τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και την αποδυνάμωση κάθε ακηδεμόνευτου αγώνα. Απο την πλευρά μας, στεκόμαστε ενάντια στις λογικές ανάθεσης μέσω των εκλογών και ενάντια σε δεξιούς κι αριστερούς διαχειριστές. Ακόμη και με το προσωπείο της ¨κοινωνικής πρόνοιας¨, ο ιστορικός ρόλος του κράτους είναι αυτός της εκμετάλλευσης, καταπίεσης, διαμεσολάβησης και καταστολής οποιασδήποτε δυναμικής αμφισβήτησής του. Απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση της κυριαρχίας, απέναντι στην μισθωτή σκλαβιά και την ηθική της εργασίας, απέναντι στην απάθεια, προτάσσουμε τους συλλογικούς και μαχητικούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεζόμενων, μεταξύ όσων παίρνουν τις ζωές στα χέρια τους και αντιστέκονται στην ιδιοτέλεια και τον ατομισμό. Προτάσσουμε την πολυμορφία του αγώνα, την εξεγερσιακή πρακτική και επαναστατική προοπτική. Να μην επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση των ζωών μας. Να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο χρόνο και χώρο μας. Για εμάς το διακύβευμα είναι ένα: Για να μείνουμε εμείς όρθιες/οι, θα πρέπει να πέσουν αυτοί.

Η κυριαρχία να πεθάνει για να ζήσουμε εμείς.

ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ-ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ-ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ-ΣΑΜΠΟΤΑΖ-ΑΥΤΟΜΕΙΩΣΕΙΣ

ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΑΝΟΙΧΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 6ΜΜ ΣΤΗΝ ΑΣΟΕΕ

κάλεσμα : Αναρχικές συλλογικότητες για την όξυνση των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621280/

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ

Την Τετάρτη 9 Νοέμβρη μαγείρισσες, σερβιτόροι, λαντζιέρηδες, μπουφετζούδες κατεβαίνουμε μαζί στο δρόμο. Απεργούμε γιατί η ζωή μας γίνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου επιβίωση. Το κόστος ζωής είναι δυσανάλογο με τον μισθό. Τα αφεντικά θα βρίσκουν τρόπους να κάνουν ακόμη χειρότερες τις συνθήκες εργασίας, ξεπερνώντας ακόμη και τους πιο φιλοεργοδοτικούς νόμους. Τη χασούρα και την κρίση θα καλεστούμε να την πληρώσουμε πάλι εμείς. Έτσι, στεκόμαστε το ένα δίπλα στο άλλο και με συναδελφική αλληλεγγύη απεργούμε και διεκδικούμε:

Αυξήσεις στους μισθούς

Διεκδικούμε μισθό που να μην εξαντλείται αποκλειστικά στην κάλυψη των βασικών αναγκών μας (λογαριασμούς, διατροφή, ενοίκια), γιατί ζωή δεν σημαίνει επιβίωση. Η απάντηση στην ακρίβεια είναι η αύξηση στους μισθούς και όχι τα επιδόματα. Όταν η κυβέρνηση προτείνει να ανέβει ο κατώτατος από τα 569€ στα 600€ ρίχνοντας μας στάχτη στα μάτια, εμείς πρέπει να διεκδικήσουμε την αύξηση του κατώτατου με βάση τις δικές μας ανάγκες που ξεπερνάνε κατά πολύ τα 1.000€ καθαρά.

Πλήρη ασφάλιση

Όταν τα αφεντικά δεν μας κολλάνε όλα τα ένσημα, γλιτώνουν λεφτά από τις ασφαλιστικές εισφορές και τον μισθό μας και μπορούν να μας κόβουν μεροκάματα με το έτσι θέλω. Γι αυτό διεκδικούμε πλήρη ασφάλιση και κατοχυρώνουμε τον μισθό μας, την ιατροφαρμακευτική και την υγειονομική μας περίθαλψη, τις άδειες (αναρρωτική, μητρότητας και ξεκούρασης), την αποζημίωση από εργατικό ατύχημα και τη σύνταξη μας.

Ένσημα βαρέα και ανθυγιεινά

Η εργασία σε ώρες που οι περισσότεροι ξεκουράζονται ή διασκεδάζουν, η ορθοστασία, το κουβάλημα, τα άστατα και βραδινά ωράρια, η δουλειά σε εντατικοποιημένες συνθήκες και ο συχνός κίνδυνος εργατικών ατυχημάτων, οδηγούν πολύ συχνά σε προβλήματα υγείας. Γι αυτό οι ανάγκες μας σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι αυξημένες καθώς και η πρόωρη συνταξιοδότηση. Διεκδικούμε να ενταχθεί ξανά ο κλάδος μας στην κατηγορία των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, όπως δηλαδή ίσχυε μέχρι τα μνημόνια.

Για να κερδίσουμε τα παραπάνω, να οργανωθούμε συλλογικά, να συμμετέχουμε στους αγώνες, να εκφράζουμε την αλληλεγγύη και να απεργήσουμε. Κλείνοντας τα μαγαζιά και κατεβαίνοντας στον δρόμο με τα συνάδελφ@, βάζουμε τους δικούς μας όρους στο τραπέζι, δηλώνουμε ξεκάθαρα πως χωρίς εμάς μαγαζί, «δουλίτσα» και συνεπώς κέρδη δεν υπάρχουν για τα αφεντικά. Και κάπως έτσι καταλαβαίνουν αυτοί αλλά κυρίως εμείς οι ίδιες/οι τη δύναμη που έχουμε.

Καλούμε την Τετάρτη 9 Νοέμβρη, 11:00, Σταδίου και Αιόλου (Χαυτεία)

Για να απεργήσουμε ενημερώνουμε το αφεντικό μας μέχρι και 24 ώρες πριν από την απεργία. Είναι δικαίωμα όλων των εργαζομένων να απεργήσουν και είναι παράνομο να μας απολύσουν για αυτό. Σε κάθε περίπτωση επικοινωνούμε με το σωματείο για ό,τι χρειαστεί.

Κάνουμε συνελεύσεις κάθε Τετάρτη στις 15:00 και άνοιγμα την ίδια μέρα στις 18:00 - 19:30. Σας καλούμε να συμμετέχετε στη συνέλευση και τις δράσεις του σωματείου.

Να δώσουμε τους αγώνες μας μέσα και έξω από τους χώρους της δουλειάς

κάλεσμα : Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στο χώρο του επισιτισμού (ΣΣΜ)

πηγή : https://ssm.espivblogs.net/apergia-tetarti-9-…

κλαδική ένωση Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε

πηγή : https://twitter.com/TechWorkersRoci

Απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΡΕΤΕ (Αθήνα, 25.10.22)

Όξυνση της ταξικής πάλης: Κλιμάκωση του πολέμου - Ακρίβεια - Αντεργατική επίθεση

Βρισκόμαστε προ των πυλών ενός από τους δυσκολοτερους χειμώνες των τελευταίων δεκαετιών, όπως επιμένουν να μας τονίζουν οι "άμοιροι ευθυνών" της ΝΔ και λοιπών Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων μιλώντας για οικονομική ζημιά από τον ενεργειακό πόλεμο της Ρωσίας. Προσπαθούν μάταια να κρύψουν την πραγματική αιτία της διαμάχης μεταξύ αξόνων για τον έλεγχο των πηγών ενέργειας και τη διαμόρφωση ισχύος και σφαιρών επιρροής σε μια εξελισσόμενη θανάσιμη παγκόσμια αντιπαράθεση, την ενεργό συμμετοχή τους στα σχέδια του άξονα ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, τη νέα αντεργατική πολιτική που ετοιμάζουν, την αέναη θέληση τους για κερδοφορία στις πλάτες της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας. Μπορεί το μεγαλύτερο θύμα του πολέμου που κλιμακώνεται να είναι ο λαός της Ουκρανίας, αλλά τις συνέπειες με την ενεργειακή φτώχεια, την ακρίβεια και τις υπέρογκες πολεμικές δαπάνες θα τις πληρώνουμε μαζί όλοι οι λαοί της Ευρώπης, αλλά και όλες οι φτωχές χώρες του κόσμου που απειλούνται από τις εκφάνσεις της διεθνούς οικονομικής κρίσης. Ο πληθωρισμός βρίσκεται στο 12.5%, η ακρίβεια καλά κρατεί με τις τιμές στα βασικά αγαθά - τη στέγαση - το ρεύμα - τα καύσιμα να αυξάνονται τη στιγμή που οι μισθοί είτε είναι καθηλωμένοι είτε πέφτουν και η εργατική τάξη έχει μείνει απροστάτευτη με τη βούλα του ν.Χατζηδάκη (και όλων των προηγούμενων αντεργατικών νόμων). Η κατάσταση προβλέπεται να επιδεινωθεί, όταν οι άμεσες και έμμεσες συνέπειες της κλιμάκωσης του πολέμου θα φτάσουν και εδώ, με την εργατική πλειοψηφία να μη μπορεί όχι απλά να ανταπεξέλθει σε υπέρογκους λογαριασμούς αλλά να ανταποκριθεί στις βασικές - βιοποριστικές τις ανάγκες. Όπως κάθε φορά που η κοινωνική δυσαρέσκεια είναι έτοιμη να πυροδοτήσει αντιδράσεις, η κυβέρνηση προχωρά σε άμεση επιβολή του δόγματος "νόμος και τάξη" με όπλο την βίαιη περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων-ελευθεριών και μέσω της καταστολής. Η κρατική βία και καταστολή είναι έκδηλη από τις πορείες για την ΟΠΠΙ, την καταστολή στην απεργία στο εργοστάσιο της Μαλαματίνα -όπου κυβέρνηση και εργοδοσία συμμαχούν-, τα γεγονότα στο ΑΠΘ που ΜΑΤ επιτέθηκαν με δακρυγόνα σε κόσμο σε συναυλία, μέχρι την άγρια καταστολή στις πορείες ενάντια στο μετρό στην πλ. Εξαρχείων, ή στην "ανάπλαση" στο λόφο του στρέφη, και η λίστα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Σε αυτό το πλαίσιο των κυβερνητικών πολιτικών, θα πρέπει να προστεθεί η όξυνση της ακροδεξιάς ρητορίας που μέσα από το εθνικό αφήγημα που χαρακτηρίζει (?) μετανάστες και προσφύγισσες ως απειλή, παράλληλα με την όξυνση του ελληνοτουρκικών και ενός πολεμοχαρούς λόγου.

Όπου δεν πίπτει φόβος, πίπτει ράβδος: Η αστυνομία στους χώρους εργασίας μας

Από την κουβέντα μας δε θα μπορούσε να λείπει η εγκατάσταση της ΟΠΠΙ, με η απλόχερη "δωρεά" 20 εκ. / χρόνο απευθείας από από την Κυβέρνηση για την πληρωμή και εγκατάσταση της. Η εγκατάσταση της ΟΠΠΙ επιδιώκει όχι μόνο την εφαρμογή των σχεδίων τους (νέος αντιδραστικός νόμος για τα ΑΕΙ) "χωρίς να κουνηθεί φύλλο" με την ταυτόχρονη προσπάθεια διάλυσης των φοιτητικών συλλόγων και των συλλογικών διαδικασιών αλλά και την εξασφάλιση της επιχειρηματικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου ως πυρήνα κερδοφορίας. Η προσπάθεια της κυβέρνησης βρήκε ισχυρή αντίσταση από φοιτητές/ριες και εργαζόμενους/ες με το σωματείο μας να βρίσκεται σταθερά σε όλες τις δράσεις (συγκεντρώσεις στις πύλες, περιφρουρήσεις, συσκέψεις φοιτητ(ρι)ών-εργαζομένων, διαδηλώσεις). Παρά το γεγονός ότι η ΝΔ χρησιμοποίησε την ΟΠΠΙ ως σημαία και κύριο άξονα της πολιτικής της, για να απονομιμοποιήσει και να συντρίψει το νεολαιίστικο κίνημα, το σχέδιο της φαίνεται μάλλον να υποχωρεί βλέποντας την αντίσταση και το πολιτικό κόστος. Ωστόσο, την προηγούμενη Τετάρτη γίναμε θεατές ενός εγκληματικού - στημένου παιχνιδιού που δε διστάζει να θέσει σε κίνδυνο μέρα μεσημέρι φοιτητές/ριες εντός των σχολών τους. Η πρωινή αστυνομική επιχείρηση στην επί τούτου παρατημένη και απαξιωμένη φοιτητική εστία του ΕΜΠ δεν ήταν παρά μια προσπάθεια δικαιολόγησης της πανεπιστημιακής αστυνομίας στους χώρους φοίτησης και εργασίας μας. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να επισημανθεί η επί σειρά ετών προώθηση του ναρκεμπορίου και των μαφιών από πλευράς του κράτους. Στόχος είναι αφενός η υποβάθμιση των πανεπιστημιακών χώρων και αφετέρου "η ανάγκη για περισσότερη αστυνόμευση". Είναι επιτηδευμένη επιλογή της κυβέρνησης να "χτυπάει" το Πανεπιστήμιο με αυτόν τον τρόπο για να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα και να επιδείξει σε κάποιες περιπτώσεις δήθεν έργο. Αυτοί που αδιαφορούν για την κατάσταση των εστιών, που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει με σκοπό την πλήρη διάλυση και υποβάθμιση, ανταλλάσουν πυροβολισμούς εντός του πανεπιστημιακού χώρου. Η πραγματική ανομία εντός των Πανεπιστημίων είναι η επισφαλής, ανασφάλιστη, μαύρη, απλήρωτη, ή/και ελαστική εργασία χιλιάδων εργαζομένων στην έρευνα και τη διδασκαλία που καλύπτουν πάγιες και διαρκής ανάγκες.

Η ΟΠΠΙ έρχεται για να συμβάλλει στην καταστολή των ταξικών και κοινωνικών κινημάτων που διαχρονικά αναπτύσσονται στο πανεπιστήμιο, από το φοιτητικό και εργατικό κίνημα και τις διεκδικήσεις που αφορούν τον ίδιο τον σπουδαστικό και εργασιακό βίο μέσα στο πανεπιστήμιο αλλά και ευρύτερα τους αγώνες και την πολιτική δραστηριότητα εντός του, τις μόνες δυνάμεις δηλαδή που θέτουν αναχώματα ενάντια στις πολιτικές της εκμετάλλευσης, του αυταρχισμού και της καταστολής. Σαφές παράδειγμα για την δράση της ΟΠΠΙ είναι η προανακριτική της ιδιότητα που μέσω αυτής θα μπορεί να εκκινήσει διαδικασίες πειθαρχικού ακόμη και για το πως οι εργαζόμενοι διεκπεραιώνουν την δουλειά τους, και έτσι να επιβάλλει ένα καθεστώς ελέγχου ακόμη και της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων και την απειλή της στοχοποίησή τους. Παράλληλα, ο αστυνομικός έλεγχος ευρύτερα εντός του πανεπιστημίου έρχεται να εδραιώσει και σε επίπεδο συνειδήσεων το νέο ακαδημαϊκό παράδειγμα. Υπό την επίβλεψη και τον αστυνομικό έλεγχο, τις κάμερες και τα τουρνικέ, η στόχευση είναι να επιβληθεί ένα ασφυκτικό και αποστειρωμένο πολιτικά, κοινωνικά, ακόμη και πολιτιστικά, μοντέλο ζωής στους φοιτητές και τις φοιτήτριες μέχρι και τους/τις εργαζόμενους/ες, επιχειρώντας να επιβληθεί έτσι η πειθάρχηση στις επιταγές του κεφαλαίου για την λειτουργία του πανεπιστημίου, την αποσιώπηση οποιασδήποτε φωνής που αντιδρά, το να πεταχτεί στο καλάθι των αχρήστων η ελευθερία λόγου και έκφρασης που θεωρητικά είναι βασικά στοιχεία του πανεπιστημίου.

Όσο κι αν παρουσιάζεται το αντίθετο, οι βασικοί άξονες της πολιτικής για την Έρευνα και την Παιδεία πατούν στους ίδιους πυλώνες της αυτοχρηματοδότησης και σύνδεσης με την αγορά, όπως γλαφυρά αποτυπώνεται στα στρατηγικά σχέδια για την οικονομία των τελευταίων κυβερνήσεων. Με την ΟΠΠΙ επιδιώκουν να διασφαλίσουν πως η επιχειρηματική λειτουργία δε θα μπλοκάρεται σε καμία περίπτωση!

Νέος νόμος για τα ΑΕΙ - η σύνδεση με την "αγορά εργασίας" σημαίνει διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, πανεπιστήμιο super market γνώσης και εργασιακές συνθήκες γαλέρας

Την ίδια στιγμή, που ο κρατικός προϋπολογισμός για την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα οδηγώντας σταδιακά τα ιδρύματα σε οικονομική ασφυξία, το υπουργείο προχωρά σε ταχεία εφαρμογή του νέου νόμου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το οποίο αντί να χρηματοδοτήσει τα ιδρύματα, ετοιμάζεται να βάλει το "κερασάκι στη τούρτα" της εμπορευματοποιημένης έρευνας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Εξωστρέφεια, οικονομική αυτονομία και ανταγωνιστικότητα, πλήρες άνοιγμα στην αγορά και επενδύσεις σε στρατηγικούς τομείς του κεφαλαίου, διαμορφώνουν το νέο τοπίο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε σύμπλευση με το έργο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που έστρωσαν το δρόμο (π.χ. Νόμος Γαβρόγλου).

Στο νέο νόμο διαφαίνεται ξεκάθαρα η γενίκευση της εργασιακής εκμετάλλευσης με ανυπολόγιστος αριθμό «φοιτητών», ερευνητών/ριων, διδασκουσών στην επισφάλεια, και από τη χρήση των εργαλείων "Εθνικής Στρατηγικής Έρευνας", "Τεχνολογικής Ανάπτυξης" και "Καινοτομίας". Τα ΠΑΚΕΚ ως αυτοτελείς - εξωστρεφείς - κυρίως αυτοχρηματοδοτούμενες ερευνητικές ομάδες στα ΑΕΙ θα απασχολούν μεταδιδάκτορες/ισσες, ερευνητές/ριες επί θητεία με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου με υποχρεώσεις σε ερευνητικά προγράμματα και διδασκαλία.Ακόμη, θεσμοθετούνται τα βιομηχανικά διδακτορικά κάνοντας τη χάρη στον κόσμο των επιχειρήσεων. Σκοπός τους θα είναι η εξεύρεση λύσης σε πρόβλημα μιας επιχείρησης. Η κατά "παραγγελία" έρευνα διεκπαιρεώνεται με περιουσία/υποδομές καθώς και εργατικό δυναμικό των δημόσιων πανεπιστημίων. Τα γνωστικά αντικείμενα που δε συνδέονται άμεσα με την κερδοφορία, όπως οι κοινωνικές ανθρωπιστικές επιστήμες, απαξιώνονται μαζί με τη γνώση των υποψηφίων που απομακρύνονται γνωστικά και ουσιαστικά από το αντικείμενο της διατριβής τους. Τέλος, το επικουρικό έργο χωρίς αμοιβή για την κάλυψη πάγιων αναγκών γίνεται νόμος. Οι δούλοι του πανεπιστημίου δεν είναι μόνο οι ΥΔ και οι εντεταλμένοι διδάσκοντες , οι οποίοι για "καλή" τους "τύχη" θα προσλαμβάνονται με συμβάσεις εξαμήνου για ψίχουλα, αλλά και οι Ερευνητές επί θητεία που φροντίζουν να τους μάθουν το νόμο της εργασιακής γαλέρας από την αρχή.

Να γίνει το σωματείο υπόθεση όλων μας! Τα θέλουμε όλα, Μισθό- Ωράριο - Ασφάλιση: Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ).

Aπό την ίδρυση του σωματείου και μετά, είναι φανερό πως το ΣΕΡΕΤΕ όχι μόνο αποτελεί ένα ζωντανό μαζικό σωματείο που εκφράζει τους/τις εργαζομένους/ες στην έρευνα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και ένα σωματείο που δίνει μάχες πανελλαδικές/καθολικές/τοπικές για την άμεση βελτίωση της εργασίας μας και μπορεί να κερδίζει! Αυτές οι μάχες μας δείχνουν ότι η συνολική κάλυψη του κλάδου μέσω ΣΣΕ είναι αναγκαία, χωρίς να σημαίνει πως θα λύσει δια μαγείας τα προβλήματα των ερευνητ(ρι)ών αλλά θα διασφαλίσει - εγγυηθεί ένα άλλο πλαίσιο εργασίας

Χαρακτηριστικά από τη προηγούμενη γενική συνέλευση μέχρι αυτή το Σωματείο μας συνέβαλε σε δύο σημαντικούς αντεργοδοτικούς αγώνες. Ο πρώτος μιας εγκύου συναδέλφισσας στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (ΕΑΑ) στην οποία δεν χορηγήθηκε άδεια μητρότητας με αποτέλεσμα να μείνει χωρίς εργασία. Στη προκειμένη περίπτωση στο Σωματείο μας συνέβαλε μαζί με τους/ις συναδέλφους/ισσες από το ΕΑΑ και τη Συνέλευση που συγκρότησαν για τη προάσπιση της Άδειας Μητρότητας αλλά προφανώς και με τη καθοριστική στάση της ίδιας της συναδέλφισσας στο να δικαιωθεί και να της χορηγηθεί έστω και υπό μορφή υποτροφίας το ποσό που θα αναλογούσε ούσα σε άδεια μητρότητας, όπως επίσης και η επιστροφή της στην εργασία. Αυτή η νίκη αποτελεί παράδειγμα για τον τρόπο οργάνωσης αγώνα και συζήτησης στους επιμέρους χώρους εργασίας, καθώς οδήγησε στη λειτουργία συνέλευσης εργαζομένων με θεματική τις άδειες μητρότητας. Επιπλέον συνέβαλε στη δικαίωση συναδέλφων και συναδέλφισσας στην εκδικητική απαίτηση της διοίκησης της Ακαδημίας Αθηνών για επιστροφή δεδουλευμένων ενός έτους. Για το τόσο μικρό χρόνο ζωής του σωματείου μας μόνο και μόνο ότι συναδέλφισσες /οι μας εμπιστεύτηκαν σε τόσο δύσκολες αντεργοδοτικές μάχες είναι κάτι εξαιρετικά ενθαρρυντικό. Ότι συμβάλαμε με τις όποιες δυνάμεις μας στην επιτυχή έκβαση αυτών των υποθέσεων είναι κάτι που μας γεμίζει αισιοδοξία ότι οι συλλογικοί αγώνες είναι ο δρόμος για να καταφέρνουμε νίκες! Προφανώς και στις δύο περιπτώσεις και ειδικά στη περίπτωση της συναδέλφισσας από το ΕΑΑ δεν εφησυχαζόμαστε μέχρι την οριστική κάλυψη των χρημάτων που δικαιούται η συναδέλφισσά μας αλλά και σε αντίστοιχες περιπτώσει άλλων συναδελφισσών του ΕΑΑ.

Ένα ακόμη εμπόδιο στο δρόμο πλήθους ΥΔ αποτέλεσαν οι απειλές του ΙΚΥ για επιστροφή του ποσού της υποτροφίας σε περίπτωση μη τήρησης του χρονικού περιθωρίου για την ολοκλήρωση των διατριβών τους (μέχρι 31/12). Μετά από τα άμεσα αντανακλαστικά των συναδέλφων/ισσων αλλά και το άνοιγμα του ζητήματος μέσα από το σωματείο μας, το ΙΚΥ έδωσε περαιτέρω παράταση, αν και άμισθη, γεγονός που αναδεικνύει για άλλη μια φορά την ανάγκη κάλυψης όλων των εργαζομένων στο κλάδο με σύμβαση εργασίας (ίση με τα χρόνια της διατριβής στην περίπτωση των ΥΔ) χωρίς την ανάγκη εξάρτησης από προγράμματα ή την περαιτέρω εξάντληση μας κάνοντας 2-3 δουλειές. Και ενώ το ίδρυμα επιτίθεται με τέτοιο τρόπο σε νέους/ες επιστήμονες, διατείνεται ότι προωθεί την ενίσχυση της ακαδημαϊκής πορείας και εκλέγει ως νέα διευθύντρια την Μαρίζα Φουντοπούλου -καθηγήτρια του ΕΚΠΑ- κατευθείαν από τον εκλογικό σωλήνα της ΝΔ, παρακάμπτωντας πέντε υποψήφιους που υπερτερούσαν με βάση τη μοριοδότηση. Για εμάς αυτή η νίκη θα πρέπει να είναι ένας συνεχής αγώνας για όλες/ους τους/ις συναδέλφισσες/ους που υπό τη δαμόκλειο σπάθη των απειλών είτε παρατάνε τη διδακτορική τους έρευνα, είτε βιώνουν καθημερινά με αβίωτους όρους το άγχος και την πίεση. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε όσα μας ανήκουν και για τους/ις συναδέλφισσες/ους που πήραν την υποτροφία για "ώριμα διδακτορικά" του ΙΚΥ.

Οι παραπάνω μάχες που δώσαμε δεν απαιτούν εφησυχασμό αλλά συνεχή διεκδίκηση όσων μας αρνούνται. Τα αυτονόητα για εμάς δε θα επιτρέψουμε να είναι ποτέ ξανά προϊόν διεκδίκησης αλλά κατοχυρωμένα δικαιώματά μας που θα καθορίζονται από μια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον κλάδο. Η ΣΣΕ είναι αναγκαία συνθήκη για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας μας. Πάνω στην απουσία της το κεφάλαιο συμπιέζει τον μέσο μισθό (αν υπάρχει) αλλά και εκμεταλλεύεται τις ευέλικτες μορφές εργασίας (μπλοκάκι, υποτροφίες) νομιμοποιώντας την ως ανασφάλιστη εργασία χωρίς ωράριο, χωρίς δώρα/αποζημιώσεις/επιδόματα, χωρίς τις απαραίτητες άδειες (άδεια μητρότητας κλπ.). Τη στιγμή που το πλήθος των εργαζομένων στην έρευνα αυξάνεται και η ανακάλυψη και χρήση νέων τεχνολογιών προς όφελος του ανθρώπου και της εργασίας του είναι εφικτή, οφείλουμε να αναδείξουμε πως η επιστημονική γνώση και έρευνα δεν είναι μόνο ένα πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου αλλά και ένα πεδίο που αν αξιοποιηθεί με βάση τις κοινωνικές ανάγκες μπορεί να βελτιώσει τη ζωή όλων των εργαζομένων!

Η σύσταση του σωματείου μας ήταν η απαρχή της προσπάθειας μας ένας ολόκληρος και κατακερματισμένος κλάδος, με πλήθος εργασιακών σχέσεων και εργαζομένους σε ποικιλία ειδικοτήτων, που τον έκρυβαν εντέχνως κάτω από το πέπλο της αριστείας και της απληρωσιάς να αναγνωριστεί και να συσπειρωθεί διεκδικώντας ΣΣΕ στον κλάδο και λόγο στον προσανατολισμό, την αξιοποίηση και το αντικείμενο της δουλειάς του. Με την ίδρυση και τη μαζικοποίηση του σωματείου μας έχουμε πετύχει την πανελλαδική αναγνώριση μας, κυβέρνησης-κεφάλαιο-εργοδότες-Πρυτάνεις τρέμουν τη φωνή μας η οποία πλέον μπορεί να ακουστεί. Αυτό όμως δεν μας αρκεί, πρέπει να συνεχίσουμε τον αγώνα μας δίνοντας καθημερινές μάχες για την άμεση καλυτέρευση των συνθηκών εργασίας μας ταυτόχρονα με την αναγκαία διεκδίκηση και κάλυψη των συναδέλφων/ισσών μας μέσω ΣΣΕ, μάχη που πάνω στο τρίπτυχο "μισθό - ωράριο - ασφάλιση" μπορεί να μας διασφαλίσει τα αυτονόητα δικαιώματα μας. Η πανελλαδική ημέρα δράσης καθώς και η κλαδική απεργία μας ήταν η αρχή, η περεταίρω συσπείρωση και μαζικοποίηση του σωματείου και της δράσης του αλλά και την λειτουργία της επιτροπής συγγραφής της ΣΣΕ ώστε να μετράμε βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Συνεχίζουμε να διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει με το βλέμμα στραμμένο τόσο στους αγώνες του επόμενου διαστήματος, όσο και με τις προετοιμασίες για διεξαγωγή κλαδικής απεργίας την άνοιξη του 2023, στα πρότυπα προετοιμασίας, της 6ης Απρίλη και 17 Μάη.

Να σπάσει η σιωπή! Φεμινιστικός ταξικός αγώνας, μόνος δρόμος για τη χειραφέτηση

Η περίπτωση της μάχης για την χορήγηση άδειας μητρότητας στο Αστεροσκοπείο αναδεικνύει άλλη μια πτυχή της αρρύθμιστη εργασιακή πραγματικότητα του Κλάδου. Αυτή των περιστατικών έμφυλης βίας και διακρίσεων που δημιουργούν ιδιαίτερα στις γυναίκες και τα ΛΟΑΤΚΙ ένα διπλό φορτίο. Τα περιστατικά είναι πολυάριθμα και οι πάσης φύσεως καταγγελίες που φτάνουν στο σωματείο μας καλύπτουν φάσμα ιδρυμάτων σε πανελλαδική κλίμακα, οδηγώντας στην εκτίμηση πως η συγκρότηση αλλά και δράση τόσο της επιτροπής παρατηρητηρίου όσο και η ίδρυση επιτροπής ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις θα δράσουν πολλαπλασιαστικά στη δουλειά μας!

Η εργασιακή πραγματικότητα των ερευνητ(ρι)ών/@ παρότι μοιάζει εντελώς διαφορετική, έχει πολλά κοινά με αυτή των αθλητ(ρι)ών και των εργαζόμενων στην τέχνη. Κι αυτά δεν είναι άλλα από την πλήρη απουσία εργασιακών δικαιωμάτων, πολλές φορές απουσία συμβάσεων, μαύρη απλήρωτη εργασία και υποταγή στην απόλυτη αυθεντία του μέντορα καθηγητή/ερευνητή/προπονητή/σκηνοθέτη! Προφανώς, δεν υποστηρίζουμε ότι περιστατικά έμφυλης διάκρισης σε όλο το φάσμα τους δεν λαμβάνουν χώρα και σε περιπτώσεις όπου οι παραβιαστές είναι συνάδελφοί μας. Παράλληλα, υπάρχει μια ανοχή στον εκφοβισμό και το mobbing, καθώς σχεδόν οποιαδήποτε παραβιαστική και κακοποιητική συμπεριφορά από τον υπεύθυνο καθηγητή/ερευνητή δικαιολογείται ως «μύηση» στον χώρο της έρευνας ή προσπερνάται απλά με ένα «αυτά έχει η δουλειά». Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια κουλτούρα ακραίου ανταγωνισμού και υπερεργασίας μέχρι εξάντλησης, ώστε να είμαστε «παραγωγικοί/ες» και να ικανοποιούμε τις παράλογες απαιτήσεις και τα ασφυκτικά deadlines που βάζουν τα αφεντικά μας, οδηγούν σε μια αφόρητη εργασιακή πραγματικότητα.

Ο αγώνας για να ξεμπερδεύουμε από τις πατριαρχικές σχέσεις εξουσίας πρέπει να είναι συνδεδεμένος με τους σύγχρονους εργατικούς αγώνες, με την προσπάθεια διαμόρφωσης ενός σύγχρονου ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος, αλλά απαιτεί και ξεχωριστό βάρος και ειδικές κινήσεις. Για να γίνει πραγματικότητα το "me too" στην έρευνα και την τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν φτάνουν οι επιτροπές "ισότητας φύλου" που ορίζουν τα πανεπιστήμια, τα ερευνητικά κέντρα και οι επιχειρήσεις. Θα πρέπει να γίνει κτήμα ολόκληρου του σωματείου, και κρίνουμε πως είναι ώριμη η δημιουργία επιτροπής ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις θα μπορεί να διαχειρίζεται καταγγελίες, να βρίσκεται σε επαφή με τις επιζώσες προσφέροντας κάθε είδους υποστήριξη αλλά και με τη νομική ομάδα του σωματείου, καθώς και θα βοηθήσει στη διαμόρφωση μιας συμπεριληπτικής κουλτούρας - λειτουργίας του σωματείου. Από τα πρώτα βήματα της επιτροπής θα μπορούσε να είναι η κατάρτιση ενός "οδηγού ενάντια στην έμφυλη βία και τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας".

Η εργατική αντεπίθεση ανάγκη της εποχής: συνολικός εργατικός αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής του κεφαλαίου για τα δικαιώματα μας σε Δουλειά-Παιδεία-Αγαθά-Ελευθερίες και Ζωή

Ως κλάδος αποτελούμε από την απαρχή της δημιουργία μας το πιο τρελό όνειρο του κεφαλαίου, κλάδος που για χρόνια ήταν αόρατος και συμπυκνώνει στην πλειοψηφία του τα χαρακτηριστικά που επιθυμούν για το σύνολο της εργατικής τάξης! Χαρακτηριστικά που θα τους επιτρέψουν να καρπώνονται και να κερδοφορούν στο μέγιστο βαθμό από το πλούτο που παράγουμε, ενώ εμείς θα στερούμαστε τα αυτονόητα. Ως ένας τέτοιος κλάδος αλλά και ως κομμάτι των εργαζομένων και της κοινωνίας, αποτελούμε κομμάτι του ευρύτερου εργατικού λαϊκού κινήματος και θεωρούμε πως σήμερα για να "αναπνεύσουμε" και να ζήσουμε αλλιώς η εργατική αντεπίθεση κόντρα σε κεφάλαιο-κυβέρνηση-ΕΕ για την ανατροπή τους είναι αναγκαία συνθήκη!

H μάχη απέναντι στο κρεσέντο καταστολής, στην διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και στο κάτεργο των εργασιακών συνθηκών που μας ετοιμάζουν είναι μονόδρομος. Μάχη που δε μπορεί παρά να συνενώνει το σύνολο των εργαζομένων εντός και εκτός των ιδρυμάτων με τους φοιτητές και να γίνει υπόθεση όλης της κοινωνίας. .Πρέπει να χτίσουμε μέτωπο συμμαχίας και αλληλεγγύης με όλα τα εκμεταλλευόμενα κομμάτια εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας αλλά και να συντονιστούμε με όλα τα σωματεία και τις συλλογικότητες που βλέπουν τη δυστοπία που ετοιμάζει για εμάς ο σύγχρονος καπιταλισμός. Η ακρίβεια, η εργασία χωρίς δικαιώματα, η πλήρης ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και η μη πρόσβαση της κοινωνικής πλειοψηφίας σε δημόσια αγαθά είναι ο μαγικός συνδυασμός για την κερδοφορία και την κυριαρχία τους. Μόνο η αντεπίθεση του ταξικά ανασυγκροτημένου εργατικού κινήματος κόντρα στον αστικοποιημένο συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ο απεργιακός ξεσηκωμός ενόψει της 9/11 μπορεί να ανατρέψει τα σχέδια τους και να επιβάλλει τους δικούς μας όρους! Δε θα αφήσουμε τον χειμώνα που έρχεται να στερήσει το ρεύμα, το ζεστό νερό, το φαγητό, τη θέρμανση σε κανέναν και καμία, αλλά θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους για αυξήσεις στους μισθούς, ΣΣΕ σε όλους τους κλάδους, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλα τα παιδιά, αξιοβίωτη ζωή για όλους, δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, ειρήνη ανάμεσα στους λαούς! Ο αγώνας των εργαζομένων και ο συντονισμός - σχεδιασμός των ταξικών σωματείων από κοινού με του φοιτητ(ρι)ες οφείλει να περνά και από το φετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου. Δεν είναι η μόνη χρονιά που το σύνθημα "Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία" είναι επίκαιρο, η επίθεση που εξαπολύεται δείχνει πως ο αγώνας μας πρέπει να τους ανατρέψει ώστε δικαιώματά μας σε Εργασία-Παιδεία-Δημόσια Αγαθά-Υγεία-Ζωή να ικανοποιηθούν άμεσα !

Διεκδικούμε

• - Απόσυρση της ΟΠΠΙ, ολόκληρου του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και όλων των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθώσεων
• - Αύξησης της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία και Έρευνα. Αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση της έρευνας. Εδώ και τώρα να δοθεί έκτακτο κονδύλι στα Πανεπιστήμια & Ερευνητικά Κέντρα για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες
• - Έρευνα με γνώμονα τις πραγματικές και επιτακτικές κοινωνικές ανάγκες και όχι τα επιχειρηματικά συμφέροντα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς
• - Ανεμπόδιστη πρόσβαση όλης της κοινωνίας στα αποτελέσματα της έρευνας και στη βιβλιογραφία. Καμία χρήση των ερευνητικών αποτελεσμάτων για εμπορικούς σκοπούς (πατέντες κλπ.) και κατάχρηση τους από τους κατασταλτικούς, κρατικούς και δικαστικούς μηχανισμούς
• - Υπογραφή συμβάσεων εργασίας για τους εργαζομένους στην έρευνα (ΥΔ, post-doc, έκτακτο διδακτικό, ερευνητικό, διδακτικό και διοικητικό προσωπικό) που θα εξασφαλίζουν τα σύγχρονα δικαιώματα μας
• - Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με βάση τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες (διδακτικές, ερευνητικές, διοικητικές, τεχνικές κλπ.) των Πανεπιστημίων και ερευνητικών Κέντρων. Όχι στο προσοντολόγιο. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους/α. Αυξήσεις στους μισθούς για να καλύπτονται οι σύγχρονες ανάγκες. Δραστική μείωση των ορίων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας, όπως επιτρέπει η αλματώδης άνοδος της παραγωγικότητας της εργασίας, για να εξαλειφθεί η ανεργία
• - Κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας (Συμβάσεις έργου, τίτλοι κτήσεις, υποτροφίες). Μέχρι τότε καταβολή του ΦΠΑ και κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τα ιδρύματα και το κράτος
• - Κατάργηση του σημερινού «επικουρικού διδακτικού έργου», του θεσμού του «πανεπιστημιακού υποτρόφου» και των προγραμμάτων απόκτησης διδακτικής εμπειρίας που έρχονται να καλύψουν πάγια διδακτικά κενά. Οι διδακτικές ανάγκες των ιδρυμάτων δεν μπορούν να καλυφθούν με πρόσθετο επικουρικό διδακτικό έργο και υποτροφίες-χαρτζιλίκι σε ΥΔ και μεταπτυχιακούς φοιτητές.  Αντί αυτού, να γίνουν προσλήψεις σε ειδικευμένο διδακτικό και εργαστηριακό προσωπικό. Ως τότε, κανονικές πληρωμές κάθε ώρας επικουρικού (επιτηρήσεις, επιβλέψεις, διορθώσεις, εργαστηριακές ασκήσεις) ή διδακτικού έργου με υπογραφή συμβάσεων εργασίας στην αρχή κάθε έτους
• - Κανένας/Καμία εργαζόμενος/η στην έρευνα να μην ετεροαπασχολείται εντός των ερευνητικών δομών
• - Ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των εργαζομένων στην έρευνα, ανεξαρτήτως τρόπου αμοιβής, με ευθύνη του εκάστοτε εκπαιδευτικού ιδρύματος και του κράτους, που να επεκτείνεται και στα προστατευόμενα από αυτούς μέλη των οικογενειών τους.  Τα χρόνια του διδακτορικού να είναι συντάξιμα και να προσμετρώνται στην προϋπηρεσία. Άδειες εγκυμοσύνης και γονεϊκές άδειες για όλους τους νέους γονείς
• - Κάλυψη από τα ιδρύματα των απαραίτητων εξόδων για συμμετοχή σε συνέδρια και άλλες δραστηριότητες πάνω στο ερευνητικό αντικείμενο
• - Εξασφάλιση των απαραίτητων μέτρων για την προστασία της Υγείας φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων στην έρευνα. Προσλήψεις προσωπικού. Δωρεάν τεστ για φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους στην έρευνα με ευθύνη του κράτους. Κανένας διαχωρισμός συναδέλφων/ισσών και καμία χρήση προσωπικών δεδομένων. Αναρρωτικές άδειες πλήρους αποδοχών για όλες/ους τις/τους εργαζόμενες/οι που νοσούν.
• - Κατάργηση του Νόμου Χατζηδάκη και κάθε αντεργατικής νομοθεσίας. Κάτω τα χέρια από τα σωματεία και τους συνδικαλιστές. Εργασία με δικαιώματα, αυξήσεις στους μισθούς τώρα, δουλειά 5νθήμερο-6ωρο-30ωρο
• - Κατάργηση των βαθιά ταξικών και αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη.
• - Επίταξη εδώ και τώρα όλου του ιδιωτικού τομέα υγείας, να περάσουν όλα τα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία στον κεντρικό δημόσιο σχεδιασμό και για covid και για μη covid περιστατικά, να μπουν στις γενικές εφημερίες! Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
• - Άμεσο πάγωμα των ανατιμήσεων στα είδη πρώτης ανάγκης - Κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής. Αποκλειστικά δημόσιες υπηρεσίες ρεύματος-ενέργειας και νερού. Μείωση των τιμολογίων για τα λαϊκά νοικοκυριά. Διαγραφή χρεών των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες, κράτος, ΔΕΗ κ.ά. Φραγμός στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας και τις αυξήσεις των ενοικίων
• Με την επικείμενη λήξη προγραμμάτων να μην υπάρξει κανένας τερματισμός χρηματοδότησης σε κανένα επιστημονικό πεδίό έρευνας

Αποφασίζουμε

• Συμμετοχή στη σύσκεψη σωματείων για συντονισμό και δράση μπροστά στην απεργία στις 9/11 που καλεί ΣΥΒΧΑ την Πέμπτη 3/11/10 στις 19:00 στα γραφεία της ΔΟΕ.
• Συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων σωματείων στις 9/11 μέρα πανεργατικής απεργίας στα Χαυτεία 11π.μ
• Δημιουργία επιτροπής από τη ΓΣ για την υλοποίηση των αποφάσεων (απεργία 9/11 και 3ημερο 17/11)
• Συμμετοχή στην πορεία για την 17/11 και στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου
• Δημιουργία επιτροπής ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις
• Συμμετοχή στην πορεία ενάντια στην έμφυλη βια στις 25/11
• Στοχεύουμε στην οργάνωση κλαδικής απεργίας την άνοιξη του 2023
• Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις ενάντια στην ΟΠΠΙ και στάση εργασίας σε περίπτωση εισόδου ΟΠΠΙ στα ιδρύματα ή/και προσπάθεια στησίματος υλικοτεχνικού εξοπλισμού για τις ανάγκες της ΟΠΠΙ ή/ και ελέγχου εισόδου (τουρνικές, κάμερες κλπ)
• Παρέμβαση στο ΕΜΠ για τα ζητήματα που έχουν προκύψει το ίδρυμα
• Άμεση σύσκεψη με επιχειρησιακά και τοπικά σωματεία για το ζήτημα του κλάδου (πχ ΙΚΥ για ώριμα διδακτορικά, λήξη προγραμμάτων κ.α.)

πηγή : https://unionresearchers.wordpress.com/2022/1…

Αφίσα και κάλεσμα στις απεργιακές κινητοποιήσεις Τετάρτη 9/11 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΘΑΝΑΤΟ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Μέσα στα τελευταία 2 χρόνια όπου η πανδημία του covid-19 και η εγκληματική διαχείρισή της έχουν αφήσει εκατομμύρια νεκρούς ανά τον κόσμο και δεκάδες χιλιάδες στον ελλαδικό χώρο, τα ντόπια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά προωθούν ακόμα πιο εντατικά τη λεηλασία της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και την άγρια καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους. Από τους πνιγμούς, τα pushbacks και τις δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών στα υδάτινα και τα χερσαία σύνορα, το ξέσπασμα του πολέμου και τις συνεχείς πολεμικές προετοιμασίες, την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης μέχρι τη σφοδρή καταστολή που εξαπολύει το κράτος απέναντι σε φοιτητές, αγωνιστές, εργάτες και φυλακισμένους, τις κρατικές δολοφονίες, το ξέπλυμα κυκλωμάτων παιδοβιαστών και μαφιόζων, την επιχείρηση ιδιοποίησης των δημόσιων χώρων και την καταστροφή του φυσικού κόσμου αναδεικνύεται η βαθιά σήψη του κρατικό-καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί με κάθε μέσο να διαφυλάξει την υπεροχή του και να διαιωνίσει την ύπαρξή του.

Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Έχοντας αφήσει ως παρακαταθήκη ένα διαλυμένο/εγκαταλελειμμένο δημόσιο υγειονομικό σύστημα και χιλιάδες νεκρούς ως τραγική συνέπεια της δολοφονικής-κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, επιτίθεται στους από τα κάτω αυξάνοντας το κόστος ζωής. Βασικά αγαθά, όπως το ψωμί και το λάδι έχουν καταγράψει τρομακτική αύξηση ενώ τα καύσιμα, βρίσκονται αυτή τη στιγμή, στο υψηλότερο κόστος που έχει υπάρξει ποτέ, δυσχεραίνοντας σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες επιβίωσης. Ταυτόχρονα, η ραγδαία αύξηση των ενοικίων έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος των κατώτερων τάξεων σε αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ενώ έχει καταδικάσει άλλους σε αστεγία λόγω έξωσης από την κατοικία τους.

Επιπλέον, οι δεκάδες νεκροί εργάτες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου της άγριας ταξικής εκμετάλλευσης. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η επισφάλεια, οι μειώσεις των μισθών, η ελαστικότητα των ωραρίων σε βάρος των εργαζομένων και η γιγάντωση της ανεργίας αναδεικνύουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση, της άγριας λεηλασίας της κοινωνικής βάσης, κινείται και η ψήφιση από την κυβέρνηση της ΝΔ έναν χρόνο πριν του αντεργατικού νομοσχεδίου, που καταργεί το εργατικό ωράριο του 8ώρου και θεσμοθετεί την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση κι ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας των εργατών της Μαλαματίνας, που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις εξαιτίας της άδικης απόλυσης 15 συναδέλφων τους και αντιμετωπίζουν την κρατική καταστολή, η οποία εξυπηρετεί στο ακέραιο τις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Το ξέσπασμα του πολέμου, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα αιματοβαμμένα υδάτινα και χερσαία σύνορα, οι στοιβαγμένοι σε βάρκες και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πρόσφυγες και μετανάστες, αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά πως τα πλανητικά αφεντικά και οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου αδιαφορούν πλήρως για τις ζωές των φτωχών, των καταπιεσμένων, των κατατρεγμένων. Ο πόλεμος δεν έχει να υποσχεθεί παρά μόνο καταστολή της ελευθερίας, καταστροφή, φτώχεια, ξεριζωμό και θάνατο, επιφέροντας σημαντικές απώλειες στις ζωές των από τα κάτω και καθιστώντας τους πιόνια στην πολεμική σκακιέρα των εξουσιαστών. Απέναντι στις πολεμικές επιχειρήσεις, τους ενδοκαπιταλιστικούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τους διαρκώς αυξανόμενους πολεμικούς εξοπλισμούς των κρατών, τους εθνικισμούς και τη μισαλλοδοξία, που δεν εξυπηρετούν παρά μόνο τα συμφέροντα των ντόπιων και διεθνών πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, προτάσσουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη, την ειρήνη και την απελευθέρωση όλων των ανθρώπων από τα δεσμά του κράτους και του καπιταλισμού για μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία.

Η σημερινή νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει την επιθετική κρατική πολιτική αναδιαρθρώσεων σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Ταυτόχρονα η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των αντικοινωνικών πολιτικών τους. Η κατασταλτική εκστρατεία έχει ως σαφή στόχο την επιβολή ενός καθεστώτος τρομοκρατίας, μιας κοινωνικής συνθήκης που θα κυριαρχεί η σιωπή, ο φόβος και η υποταγή. Αυτός ο κοινωνικός μετασχηματισμός, η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης, η εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων είναι οι προϋποθέσεις για το βάθεμα των όρων επιβολής. Κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν να καθυποτάξουν κάθε φωνή που αρθρώνεται ενάντια στους επιθετικούς σχεδιασμούς τους είτε με τα ΜΑΤ είτε με την αναβάθμιση του νομικού και θεσμικού τους οπλοστασίου. Μια ολομέτωπη επίθεση των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, που εκδηλώνεται με ακόμα πιο σφοδρούς όρους, απέναντι στην κοινωνική βάση, τους φτωχούς, τους απόκληρους, όσους και όσες αγωνίζονται. Από τη δολοφονική επίθεση στο 3ο Ελευθεριακό Φεστιβάλ Κατειλημμένων χώρων και συλλογικοτήτων με χρήση ασφυξιογόνων στη συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου που παρακολουθούσαν 6.000 άνθρωποι εντός του ΑΠΘ, το χτύπημα εργατικών και απεργιακών κινητοποιήσεων, όπως στο εργοστάσιο της Μαλαματίνας στη Θεσσαλονίκη, τις συλλήψεις και τους ξυλοδαρμούς από τις δυνάμεις καταστολής που έχουν στρατοπεδεύσει σε πάρκα, πλατείες, λόφους και πανεπιστήμια μέχρι τα συνεχή και άγρια χτυπήματα των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια και τις διώξεις εναντίον αναρχικών αγωνιστών.

Απέναντι στην οργανωμένη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, η μόνη λύση βρίσκεται στην Οργάνωση του αγώνα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Μέσα από αδιαμεσολάβητους αντιιεραρχικούς και ακηδεμόνευτους αγώνες από τα κάτω μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, να παλέψουμε για την κοινωνική επανάσταση. Να ξαναφτιάξουμε τη ζωή με βασικά συστατικά την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνεργασία, χωρίς αφεντικά και δούλους. Να κάνουμε απτή πραγματικότητα τη γενικευμένη κοινωνική Αυτοδιεύθυνση, να συνοψίσουμε την πολιτική ελευθερία και την οικονομική ισότητα στο σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα. Για ένα ελευθεριακό κίνημα όλων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που θα δίνει διέξοδο στις πραγματικές ανάγκες.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

υγεία, τροφή, παιδεία, στέγαση

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

Τετάρτη 9 Νοέμβρη

Αθήνα: Συγκέντρωση στα Χαυτεία στις 11.00 και διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση στην Καμάρα στις 10.30

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : http://apo.squathost.com/afisa-ke-kalesma-sti…

[ΣΜΕΔ] Συμμετέχουμε στην απεργία της 9ης Νοέμβρη

Αναδημοσίευση από τη σελίδα του Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών

Συμμετέχουμε στην απεργία της 9ης Νοέμβρη.

Ενάντια στην ακρίβεια, στη συνεχή υποτίμηση της ζωής και της δουλειάς μας από τους εργοδότες και το κράτος, στην καταστολή των εργατικών και κοινωνικών αγώνων.

Διεκδικούμε την κατοχύρωση αξιοπρεπών αμοιβών και συνθηκών εργασίας για όλες και όλους και την παύση των ληστρικών εισφορών που μας επιβάλλονται.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ,

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΛΑΤΕΣ.

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ!

Απεργιακή συγκέντρωση: Τετάρτη 9 Νοέμβρη, 11.00 στα Χαυτεία

κάλεσμα : Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών

πηγή : https://landandfreedom.gr/el/agones/998-smed-…

OΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 9ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ

Καλούμε εργαζόμενους του κλάδου αλλά και εργαζόμενους άλλων κλάδων οι οποίοι δεν καλύπτονται από τις γραφειοκρατικές και εργοδοτικές διοικήσεις της ΓΣΕΕ να συμμετέχουν στο μπλοκ μας. Καλούμε συλλογικότητες και δομές του κινήματος να συμπαραταχθούν στο εργατικό μπλοκ μας, να μαζικοποιήσουμε την εργατική-λαϊκή πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. ΟΛΟΙ/ΕΣ στα Χαυτεία την Τετάρτη 9 Νοέμβρη στις 11.00 ημέρα γενικής απεργίας

Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!

Να μην ζήσουμε μέσα στη μιζέρια

OΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 9ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ

Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται από μια επίθεση σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής. Φτώχεια, υποτίμηση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων, καταστολή. Σαν εργάτες στο πράσινο και σαν μισθωτοί γεωπόνοι βιώνουμε και μείς, όπως η πλειοψηφία της κοινωνίας, αυτήν την κατάσταση.

Μεταμφιέζοντας την ακρίβεια ως ένα φυσικό φαινόμενο, τα αφεντικά και το κράτος, μας καλούν να (ξανά) πληρώσουμε την κρίση τους. Προσπαθούν να μας πείσουν, ότι είναι λογικό να βλέπουμε τον μισθό μας να συρρικνώνεται κάθε φορά που βάζουμε βενζίνη για να πάμε στη δουλειά, να πληρώνουμε ένα νοίκι που καταβροχθίζει το μισθό, ένα δεύτερο νοίκι σε ηλεκτρικό ρεύμα και σουπερμάρκετ. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που επιχειρήσεις ενέργειας, γραφεία real estate και όμιλοι σουπερμάρκετ καταγράφουν κέρδη ρεκόρ.

Στον κλάδο του πρασίνου συγκεκριμένα πολλές φορές εργαζόμαστε με συμβάσεις εργασίας που προβλέπουν τα ελάχιστα όσον αφορά μισθούς και ένσημα για τους εργαζόμενους του κλάδου για μια πολλές φορές σκληρή εργασία εκτεθειμένη στις καιρικές συνθήκες. χωρίς να τηρούνται μέτρα ασφαλείας, χωρίς να παρέχονται τα αναγκαία Μέσα Ατομικής Προστασίας από τον εργοδότη.

Σε συνδυασμό με την πίεση «να βγαίνει η δουλειά» οδηγούμαστε σε σειρά εργατικών ατυχημάτων που αποσιωπούνται, κάποιες φορές ακόμα και με την τραγικότερη κατάληξη (πρόσφατο παράδειγμα ο θάνατος εργολαβικού εργάτη στον Δήμο Αργυρούπολης της εταιρείας Κήπων Οδός).

Αυτή η κατάσταση αφορά όλους τους εργαζόμενους του κλάδου είτε δουλεύουν σε εργολαβίες για «δημόσια έργα» είτε καθαρά σε ιδιωτικά έργα (κατοικίες, ξενοδοχεία, βίλες κλπ). Οι ίδιες συνθήκες επικρατούν στους εργαζομένους στα φυτώρια ενώ στην παραγωγή τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Έτσι δημιουργούνται, τα γνωστά σε όλους τους εργαζόμενους που έχουν δουλέψει στο πράσινο, κέρδη των επιχειρήσεων του κλάδου.

Από την εποχή των μνημονίων και μετά παρατηρούμε ολοένα και περισσότερα κομμάτια του δημόσιου τομέα να εκχωρούνται σε εργολαβίες και εταιρείες.

Στο πεδίο των δημόσιων χώρων χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα σχέδια του Μπακογιάννη και όσων εκπροσωπεί, καταστρώνονται και υλοποιούνται με βάση την ιδιωτικοποίηση και την λεγόμενη ανάπλαση ,που δεν αποτελεί τίποτα άλλο από βίαιη παραχώρηση χώρων στο κεφάλαιο.

Πλατεία Εξαρχείων, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, πάρκο Δρακοπούλου, καθώς και μια σειρά άλλων χώρων πράσινου και λαϊκής ιδιοκτησίας καταστρέφονται με συνοδεία ΜΑΤ, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων τα τοπικών κινημάτων.

Είμαστε ενάντια στη μετατροπή των δημόσιων και ελεύθερων χώρων σε «χώρους ανάπλασης» (με όλο και πιο ελεγχόμενη πρόσβαση) από ιδιωτικές εταιρίες που αποσκοπούν στην κερδοφορία και την εκμετάλλευση πλατειών, πάρκων και λόφων για την αύξηση της αξίας της ακίνητης περιουσίας εις βάρος των ενοικιαστών και των φτωχότερων κατοίκων. Θέλουμε οι πόλεις να ανήκουν σε όσους τις ζούμε.

Δεν θέλουμε πόλεις τουριστικό προϊόν, φιλέτα για επιχειρηματίες, εργολάβους, κτηματομεσίτες γεμάτα με αστυνομία και επαγγελματίες πολιτικούς. Δεν θέλουμε οι χώροι πρασίνου να αποτελούν ένα προϊόν πολυτελείας για την κοινωνική πλειοψηφία και την εργατική τάξη.

Σαν εργαζόμενοι στο πράσινο και μισθωτοί γεωπόνοι, αναγνωρίζουμε την ταξική και κοινωνική ανάγκη συγκρότησης μαζικού-εργατικού μπλοκ την ημέρα της απεργίας, σαν ένα πρώτο σημείο συγκρότησης και οργάνωσης της ταξικής-λαϊκής αντίστασης.

Καλούμε εργαζόμενους του κλάδου αλλά και εργαζόμενους άλλων κλάδων οι οποίοι δεν καλύπτονται από τις γραφειοκρατικές και εργοδοτικές διοικήσεις της ΓΣΕΕ να συμμετέχουν στο μπλοκ μας.

Καλούμε συλλογικότητες και δομές του κινήματος να συμπαραταχθούν στο εργατικό μπλοκ μας, να μαζικοποιήσουμε την εργατική-λαϊκή πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.

ΟΛΟΙ/ΕΣ στα Χαυτεία την Τετάρτη 9 Νοέμβρη στις 11.00 ημέρα γενικής απεργίας

ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ,ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ-ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ «ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ»

κάλεσμα : Εργαζόμενοι στο πράσινο και μισθωτοί γεωπόνοι, αγωνιστές/στριες για την απεργία της 9ης Νοέμβρη

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621557/

Γενική Απεργία 9/11- Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Μέσα σε συνθήκες βαθιάς συνολικής συστημικής κρίσης, το κρατικό καπιταλιστικό σύστημα επιταχύνει τις αναδιαρθρώσεις που βάζουν στο στόχαστρο κάθε έκφανση της κοινωνικής ζωής, απαξιώνοντας βασικές κοινωνικές ανάγκες, την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τη στέγαση, τη μετακίνηση.

Η συνεχής αύξηση των τιμών σε ρεύμα, καύσιμα και είδη πρώτης ανάγκης, η ολοένα και κλιμακούμενη κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας, η θέσπιση και εφαρμογή χουντικής εμπνεύσεως νόμων, που μόνο στόχο έχουν την καταστολή και την εξαθλίωση, είναι αρκετά για να εντείνουν την ανισότητα ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα, εξυπηρετώντας τους σκοπούς των από τα πάνω. Σε όλα τα κοινωνικά επίπεδα, είτε μιλάμε για την εκπαίδευση, όπου ο νόμος 4777 εφαρμόζεται βήμα βήμα και ο δρόμος για τον νέο νόμο πλαίσιο ανοίγει, αποσκοπώντας την πλήρη εκμηδένιση των συνδικαλιστικών και πολιτικών κεκτημένων των φοιτητών/τριών, την μείωση των παροχών της φοιτητικής μέριμνας για την πλειοψηφία του φοιτητικού σώματος, την ιδιωτικοποίηση των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών, τα νέα πειθαρχικά που θα οδηγούν στην διαγραφή φοιτητών, την απαξίωση των πτυχίων μας, την πλήρη παράδοση της διαχείρισης του πανεπιστημίου στο διεθνές κεφάλαιο. Είτε μιλάμε για την εκπαίδευση, για τις συνθήκες εργασίας, την περίθαλψη, η πορεία προς τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό και οι ταξικές διακρίσεις απλώνονται όλο και περισσότερο.

Εμείς ως αναρχικές/οι φοιτήτριες/ές αντιλαμβανόμαστε τον αγώνα ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση ως αλληλένδετο κομμάτι του αγώνα ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας. Προτάσσουμε και αγωνιζόμαστε για έναν άλλον κόσμο που θα χωράει όλους τους κόσμους, έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης.

Για όλους αυτούς τους λόγους στηρίζουμε την κινητοποίηση για την Γενική Απεργία στις 9 Νοεμβρίου. Συγκέντρωση στα Χαυτεία στις 11:00, διαδηλώνουμε με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση.

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΕΙΣ

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας

πηγή : https://www.landandfreedom.gr/el/agones/1000-…

Δεν Προσαρμοζόμαστε | 9 Νοέμβρη Απεργούμε

Όλοι/ες στις απεργιακές διαδηλώσεις! Δεν είναι δικά μας τα κέρδη! Δεν είναι δικός μας ο πόλεμος! Δικοί μας είναι οι αγώνες, στην Cosco, στην Μαλαματίνα, στην e-food, στην εκπαίδευση και την υγεία, στην ανυπότακτη νεολαία. Δεν περιμένουμε τις εκλογές για να φύγει η κυβέρνηση και να έρθει ένας «άλλος σωτήρας». Σηκώνουμε το γάντι απέναντι στην κυβέρνηση και τις δυνάμεις της συναίνεσης. Απέναντι στην τρομοκρατία της σταθερότητας και της κυβερνησιμότητας. Σταθερότητα σημαίνει "αίμα και δάκρυα" για τον εργαζόμενο!

◾️Αθήνα | 11:00, Χαυτεία

◾️Θεσσαλονίκη | 10:00, Καμάρα

◾️Πάτρα | 10:00, Παράρτημα - Πορεία από το ΕΚΠ

◾️Γιάννενα | 10:30, Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

◾️Βόλος | 10:30, Ταχυδρομείο

◾️Τρίκαλα | 10:00, Πλ. Ρήγα Φεραίου

◾️Καρδίτσα | 11:30, Alpha Bank

◾️Χανιά | 10:00, Πλατεία Δημοτικής Αγοράς

◾️Ηράκλειο | 10:00, Άγαλμα Βενιζέλου

Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση (νΚΑ)

πηγή : https://www.youtube.com/watch?v=XImO6jPin_A

Απεργούμε - διαδηλώνουμε την Τετάρτη 9 Νοέμβρη 2022 - 11:00 Χαύτεια

Την Τετάρτη 9 Νοέμβρη 2022 απεργούμε και διαδηλώνουμε.

Καλούμε στις 11:00 στα Χαύτεια (Αιόλου και Πατησίων)

Δίνουμε προσυγκέντρωση στις 10:00 στα γραφεία του σωματείου μας, Σκυλίτση 10

Ζούμε και δουλεύουμε σε μια περίοδο γενικευμένης αναδιάρθρωσης του καπιταλιστικού συστήματος. Τα αποτελέσματα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που ξεκίνησε το 2008 και στη χώρα μας κορυφώθηκε με την εφαρμογή των μνημονίων και των διαδοχικών μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας, συνεχίζουμε να τα ζούμε μέχρι σήμερα. Η πανδημία του κορωνοϊού, που είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση του ΕΣΥ και τον θάνατο μέχρι στιγμής 33.000 ανθρώπων και η έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία με την εισβολή της Ρωσίας τον προηγούμενο Φλεβάρη, έχουν δυσχεράνει ακόμα περισσότερο τη θέση μας σαν εργατική τάξη σε όλους τους τομείς. Ο βασικός μισθός είναι καθηλωμένος σε πολύ χαμηλά επίπεδα και την ίδια στιγμή τα ενοίκια είναι στα ύψη, οι τιμές των τροφίμων στα σούπερ μάρκετ αυξάνονται στην κυριολεξία κάθε εβδομάδα, ενώ το ίδιο συμβαίνει με την τιμή της βενζίνης, των λογαριασμών ρεύματος, του πετρελαίου θέρμανσης και άλλων βασικών αγαθών. Η κάλυψη έστω και με το ζόρι των βασικών μας αναγκών γίνεται πλέον δύσκολη υπόθεση.

Η ψήφιση του ν.4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) το καλοκαίρι του 2021 αποτέλεσε ένα ακόμα χτύπημα στα δικαιώματά μας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ορισμένες πτυχές του νόμου: απορρύθμιση του 5ημερου/8ωρου μετά από δήθεν "συμφωνία" μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη, αμφισβήτηση του δικαιώματος επαναπρόσληψης, αύξηση στα ανώτατα όρια των υπερωριών, κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας σε πολλούς κλάδους, νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων στις εταιρίες πλατφόρμες. Ακόμη, με την κατασκευή του ψηφιακού αρχείου ΓΕΜΗΣΟΕ, τη θεσμοθέτηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, τον περιορισμό της δυνατότητας για κήρυξη απεργίας και την απαγόρευση του δικαιώματος της απεργιακής περιφρούρησης, ο νόμος επιτίθεται στις ευρύτερες συνδικαλιστικές ελευθερίες και στην ανεμπόδιστη λειτουργία των σωματείων. Τέλος μετατρέπει το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή και το κράτος αποποιείται έτσι την πολιτική ευθύνη όσον αφορά τον έλεγχο και την προστασία της εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας, η οποία καταπατάται συνεχώς. Ειδικότερα στο επάγγελμά μας, που επικρατεί σε μεγάλο βαθμό η ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία και τα τροχαία εργατικά ατυχήματα, αρκετά από τα οποία είναι δυστυχώς θανατηφόρα, είναι κανόνας. Η καθολική εφαρμογή του νόμου 4611/2019 που ψηφίστηκε μετά από αγώνες χρόνων του σωματείου μας δεν έχει επιτευχθεί ακόμα και πολλοί εργοδότες συνεχίζουν να καταστρατηγούν την εργατική νομοθεσία και να προβαίνουν διαρκώς σε αυθαιρεσίες σε βάρος συναδέλφων μας. Ορισμένοι μάλιστα δε διστάζουν να φτάσουν στο σημείο να τραμπουκίζουν και να απειλούν όταν οι εργαζόμενοι αποφασίσουν να διεκδικήσουν όλα όσα τους οφείλονται. Κερασάκι στην τούρτα είναι η επέκταση των νέων μοντέλων ευέλικτης εργασίας, όπως η freelance εργασία, η δουλειά με το κομμάτι και οι συμβάσεις εργασίας ακόμα και μίας ημέρας.

Υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη μας προειδοποιούν δημόσια για το πιο δύσκολο χειμώνα από το 1942 και για την ανάγκη να προσαρμοστούμε στις νέες απαιτήσεις των καιρών, αλλιώς κινδυνεύουμε να μην επιβιώσουμε. Όπως και το χειμώνα του 1942, κάποιοι θα πεινάσουν και θα κρυώσουν και κάποιοι, λίγοι, θα πλουτίσουν πάνω στις πλάτες μας.

Όμως εμείς είμαστε αυτοί και αυτές που παράγουμε τον πλούτο αυτού του κόσμου πάνω σε ένα μηχανάκι, με ένα δίσκο στο χέρι, κρεμασμένοι στα σίδερα κάποιας σκαλωσιάς να κινούμε καθημερινά τα γρανάζια της μηχανής χωρίς να κερδίζουμε παρά ελάχιστα. Η βελτίωση ή επιδείνωση των όρων εργασίας είναι αποκλειστικά δική μας υπόθεση, και του αγώνα που είμαστε διατεθειμένοι να δώσουμε.

Με τη συλλογική μας οργάνωση σε σωματεία και εργατικές συνελεύσεις βάσης με ξεκάθαρο ταξικό προσανατολισμό, μακριά από συντεχνιακές και γραφειοκρατικές λογικές, μπορούμε να δημιουργήσουμε αναχώματα και τους όρους για την αντεπίθεση μας ως τάξη, για μια πιο δίκαιη ζωή. Οι μεγάλες απεργίες του προηγούμενου διαστήματος σε Εfood, Cosco, πετρέλαια Καβάλας, ο απεργιακός αγώνας των εργαζομένων της οινοποιίας Μαλαματίνα που είναι σε εξέλιξη, όπως και η μεγάλη διεθνής απεργία του σωματείου μας την 1η Μάη 2022 δείχνουν το δρόμο.

Έτσι και σήμερα απεργούμε και βρισκόμαστε στο δρόμο άλλη μια φορά, δίπλα δίπλα με τα ταξικά μας αδέρφια και διεκδικούμε μια ζωή με αξιοπρέπεια.

Κατάργηση των αντεργατικών άρθρων του ν. 4808/2021 (ν. Χατζηδάκη)

Επαναφορά και ενίσχυση του ν.1264/82

Μειώσεις των τιμών - Αυξήσεις των μισθών

Αντίσταση - Αλληλεγγύη - Οργάνωση- Αντεπίθεση

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου

πηγή : https://sveod.gr/?p=4847

Όλες και όλοι στην απεργία και την απεργιακή διαδήλωση την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου / 11πμ / Χαυτεία. Ενάντια στην ακρίβεια, τη συνεχή υποτίμηση της ζωής μας και την καταστολή των εργατικών και κοινωνικών αγώνων από το κράτος και τα αφεντικά. Ενάντια στην ακρίβεια και τον πόλεμο, τη φτώχεια και την υποταγή. Οργάνωση στη βάση και πάλη ταξική. Να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις και όχι επιδόματα. Να υπερασπιστούμε τους ελεύθερους χώρους, να υπερασπιστούμε τις γειτονιές μας, να υπερασπιστούμε τη ζωή μας. Ταξική Αλληλεγγύη και Κοινωνική Αυτοοργάνωση! …Στον δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις!

Όλες και όλοι στην απεργία και την απεργιακή διαδήλωση την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου / 11πμ / Χαυτεία

Το τελευταίο χρονικό διάστημα βιώνουμε μια τεράστια, καθολική και συνεχή αύξηση του κόστους ζωής. Στις μειώσεις των μισθών και συντάξεων, στην υποχρηματοδότηση των δομών υγείας και παιδείας, στην αύξηση άμεσων και έμμεσων φόρων, στις απολύσεις, στην ανεργία. Σε όλα όσα η υπερδεκαετής κρίση μας άφησε, ήρθαν να προστεθούν όλα όσα αποτελούν μια νέα επίθεση ενάντια στις ανάγκες και στα συμφέροντα της τάξης μας. Η αύξηση του πληθωρισμού αποτελεί πολλά περισσότερα από μια λεζάντα της τρέχουσας ειδησεογραφίας καθώς αφορά την ίδια την επιβίωση μας. Οι αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα και στα καύσιμα, στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου, συμβαδίζουν με τις ιδιωτικοποιήσεις, την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και την καταλήστευση του φυσικού και κοινωνικού πλούτου.

Η αύξηση των ενοικίων και γενικά του κόστους εξασφάλισης στέγης είναι μια ακόμα ψηφίδα του παζλ που προσδιορίζει το εύρος της επίθεσης που δεχόμαστε από το κράτος και το κεφάλαιο. Η μετατροπή των συνοικιών στις οποίες ζούμε σε τουριστικές ατραξιόν, ο εξευγενισμός (gentrification) των γειτονιών μας, η καταστροφή των δημόσιων χώρων (λόφος Φιλοπάππου, πάρκο Βουτιέ, πλατεία Εξαρχείων, πάρκο Δρακόπουλου, πάρκο Κύπρου και Πατησίων, λόφος Στρέφη, Ακαδημία Πλάτωνος), ο έλεγχος, η περίφραξη και η εμπορευματοποίησή τους είναι όπλα στα χέρια της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας. Οι δημόσιοι χώροι και οι γειτονιές μας δεν αποτελούν ένα ξεχωριστό κομμάτι ούτε της πόλης ούτε και της καθημερινότητάς μας. Είναι ένα ακόμα πεδίο όπου εξελίσσεται η γενικευμένη επίθεση την οποία δεχόμαστε και βιώνουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Αποτελούν ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης μεταξύ των κυβερνώντων και των από τα κάτω. Μέσα από την πολυδιαφημισμένη «ανάπλασή» τους δημιουργούν στρατιές εκτοπισμένων και φτωχοποιημένων κατοίκων, αόρατων στο δημόσιο πεδίο, οι οποίοι είναι «ελεύθεροι» να κινούνται μόνο για να πάνε στη δουλειά και να παλεύουν για τα βασικά και αυτονόητα.

Η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αποτελούν την η αιτία όσων συμβαίνουν αλλά λειτούργησαν ως καταλύτες που επιτάχυναν και έβαλαν το λιθαράκι τους στην τρέχουσα κατάσταση, επιδεινώνοντας μια ήδη δυστοπική συνθήκη για τους φτωχοποιημένους/ες.

Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρο το πρόταγμα «Να πάρουμε τη ζωή μας, στα χέρια μας!». Με οδηγό την κοινωνική αυτοοργάνωση και γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη να αντισταθούμε στις πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας. Ενάντια στη λογική της θεσμικής ανάθεσης, του κοινοβουλευτισμού, της εκλογικής «εκτόνωσης» και των επίδοξων «σωτήρων» που ζητούν τις ψήφους μας να προτάξουμε τη συλλογική πάλη των από τα κάτω! Ενάντια στις λογικές της ανάθεσης, της μοιρολατρίας και της υποταγής, συγκροτούμε εστίες αντίστασης στις γειτονιές μας, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας. Συμμετέχουμε στις διαδικασίες συλλογικοποίησης και αυτοοργάνωσης των από τα κάτω και πυκνώνουμε τις γραμμές του αγώνα για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.

Ενάντια στην ακρίβεια, τη συνεχή υποτίμηση της ζωής μας και την καταστολή των εργατικών και κοινωνικών αγώνων από το κράτος και τα αφεντικά.

Ενάντια στην ακρίβεια και τον πόλεμο, τη φτώχεια και την υποταγή.

Οργάνωση στη βάση και πάλη ταξική.

Να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις και όχι επιδόματα.

Να υπερασπιστούμε τους ελεύθερους χώρους, να υπερασπιστούμε τις γειτονιές μας, να υπερασπιστούμε τη ζωή μας.

Ταξική Αλληλεγγύη και Κοινωνική Αυτοοργάνωση!

…Στον δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις!

Όλοι/ες στην απεργία της 9ης Νοέμβρη και στην απεργιακή διαδήλωση στα Χαυτεία στις 11πμ.

κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα, askpthk.espivblogs.net

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621613/

Δεν θα πεινάσουμε, δεν θα παγώσουμε για τα κέρδη του κεφαλαίου-Απεργούμε 9 Νοέμβρη-11πμ Χαυτεία

Η Εργατική Λέσχη Νέας Ιωνίας συμμετέχοντας στην απεργία που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Νοέμβρη, σας καλεί να ενωθείτε μαζί της στον αγώνα κατά της φτώχειας, της εκμετάλλευσης!

Παρακολουθούμε καθημερινά τον ευτελισμό της ζωής μας, με τις αυξήσεις των τιμών στην ενέργεια, σε όλα τα βασικά είδη πρώτης ανάγκης, στη βενζίνη, ενώ ταυτόχρονα οι μισθοί και οι συντάξεις διατηρούνται σε ένα πολύ χαμηλό επίπεδο!

Από την ενεργειακή φτώχεια, τις πανάκριβες τιμές και τους πλειστηριασμούς κάποιοι χάνουν, κάποιοι κερδίζουν! Οι εταιρείες ενέργειας θησαυρίζουν, ενώ επιδοτούνται κι από την κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ οι τιμές του ρεύματος αυξάνονται… Οι μεγάλες επιχειρήσεις στους κλάδους του τουρισμού και του επισιτισμού καταγράφουν τεράστια κέρδη και στα χρηματιστήρια των τροφίμων η πείνα γίνεται κερδοσκοπικό παιγνίδι. Την ίδια στιγμή μας κοροϊδεύουν με αυξήσεις-κοροϊδία στους μισθούς και με κουπόνια (voucher & pass) της ζητιανιάς.

Φταίει το κεφάλαιο, η κυβέρνηση, η Ε.Ε. και όσοι τους στηρίζουν! Το ρεύμα άρχισε να αυξάνει έναν χρόνο πριν από τον πόλεμο. Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας και η αγορά φταίνε για τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς!

Προφανώς αυτή η κατάσταση δεν ανακόπτεται με 1 μέρα απεργία. Οι ευθύνες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και όλων των μεγάλων ομοσπονδιών είναι τεράστιες που εδώ και τόσους μήνες δεν έχουν κάνει τον παραμικρό αγώνα ενάντια στην ακρίβεια και την κυβέρνηση της ΝΔ.

Ιδιαίτερα που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις διεκδικήσεις και τις κινητοποιήσεις του κόσμου με βία, τρομοκρατία και καταστολή και με μιασυστηματική προσπάθεια ενοχοποίησης της συλλογικής δράσης, της αντίστασης και των διεκδικήσεων απ' την πλευρά των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση δεν είναι αήττητη!

Όμως θα πρέπει να σκεφτούμε…πως δεν είναι δικά μας τα κέρδη, ούτε δικός μας ο πόλεμος! Δικοί μας είναι μόνο οι αγώνες! Της efood, των εργαζόμενων στην cosco και στην Λάρκο, οι συνεχείς κινητοποιήσεις των φοιτητών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία, ο αγώνας των εργαζομένων στη ΜΑΛΑΜΑΤΙΝΑ ενάντια στις απολύσεις…

Πρέπει με ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα να παλέψουμε για:

- Άμεσες αυξήσεις μισθών και συντάξεων/Μόνιμη και σταθερή δουλεια

-να παρθούν μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, την ενεργειακή και διατροφική φτώχεια. Πρέπει να μπει πλαφόν στις τιμές. Όλα τα κοινωνικά αγαθά να γίνουν προσιτά στο λαό.

-να μην υπάρχει κανένας φόρος σε ρεύμα και καύσιμα

-Η ΔΕΗ και όλες οι μονάδες παραγωγής, μεταφοράς, διανομής και εμπορίας του ρεύματος να περάσουν στο δημόσιο, χωρίς αποζημίωση

-Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας και όλης της διαδικασίας τιμολόγησης και εμπορίας του ρεύματος μέσα από αυτά.

-να γίνουν η παιδεία, η υγεία, τα Μ.Μ.Μ και οι κοινωφελείς υπηρεσίες αποκλειστικά δημόσιες

-να σταματήσουν οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών

-να σταματήσουν η καταστολή, οι διώξεις, οι απαγορεύσεις συγκεντρώσεων και οι παρακολουθήσεις.

-να σταματήσει να εμπλέκεται η Ελλάδα στον πόλεμο

-να ανατραπεί το μόνιμο ευρωμνημόνιο, οι μηχανισμοί επιτήρησης της Ε.Ε και να διαγραφεί το χρέος.

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ -ΧΑΥΤΕΙΑ, 9/11, 11.00 π.μ

Εργατική Λέσχη Ν.Ιωνίας (Υδραγωγείο)

πηγή : http://ydragogeio.gr/apergia-9-11-22/ ?utm_sou…

[Ταξική Αντεπίθεση] ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 9ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (Χαυτεία 11.00)

Δυναμικοί ταξικοί αγώνες για τις σύγχρονες εργατικές κοινωνικές ανάγκες - Εξέγερση ενάντια στο καθεστώς της φτώχειας και της ταξικής υποτίμησης, της κρατικής τρομοκρατίας, του πολέμου, του κοινωνικού εκφασισμού [Απεργιακή Διαδήλωση 9 Νοεμβρίου 11.00 Χαυτεία]

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ 9ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Με τη «μεταμνημονιακή» Ελλάδα του υπέρογκου δημοσίου χρέους να αντιμετωπίζει κατάματα -παρά τις προπαγανδιστικές ιαχές για τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης- την εκδήλωση μιας νέας οξείας κρίσης, την ίδια στιγμή που η «ισχυρή Ελλάδα» των νατοϊκών βάσεων και των πολεμικών εξοπλισμών εισέρχεται πλήρως στον πόλεμο στην Ουκρανία και κλιμακώνει τον ανταγωνισμό της με την Τουρκία, θα ήταν απολύτως ρεαλιστικό αν ισχυριζόμασταν ότι οι αμέσως επόμενοι μήνες θα είναι από τους κρισιμότερους των τελευταίων ετών. Η αδυσώπητη αντεργατική -αντικοινωνική επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη, όσο και ο νέος γύρος της που προετοιμάζεται εντατικά για τους αμέσως επόμενους μήνες δεν επιτρέπει καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες. Απέναντι σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη διάταξη μάχης που λαμβάνει ο ταξικός εχθρός σήμερα, μοναδική διέξοδος για τους εργαζόμενους -ες, τους άνεργους - ες , τις νέες και τους νέους, για όλους εμάς που βλέπουμε το παρόν μας συνθλίβεται μέσα στην ανέχεια, τη φτώχεια, την κρατική τρομοκρατία και τον κοινωνικό εκφασισμό και το μέλλον μας να υποθηκεύεται -ακόμα και ως κρέας για κανόνια - στο όνομα αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών και ανταγωνισμών, είναι αυτή του ανυποχώρητου και συγκρουσιακού κοινωνικού και ταξικού αγώνα.

Του αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς και περιφρούρηση των εργατικών κατακτήσεων. Του αγώνα για κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη. Του αγώνα για κοινωνική ασφάλιση, δωρεάν υγεία, για στέγαση, τροφή, νερό και ρεύμα απέναντι στην ταξική βία της ακρίβειας και την τρομοκρατία της ανέχειας.

Ενός αγώνα που επικοινωνεί και αλληλεπιδρά με τον αγώνα ενάντια στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., τον πόλεμο, τον εθνικισμό και τον φασισμό και ο οποίος οριοθετεί αυτή τη στιγμή τα αντίπαλα ταξικά μέτωπα και τις αντιτιθέμενες ταξικές στρατηγικές στην ελληνική κοινωνία.

Από την μια το μέτωπο της εργατικής τάξης, της νεολαίας, της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης. Το μέτωπο των σακατεμένων από τα εργατικά δυστυχήματα, το μέτωπο των παραγωγών του κοινωνικού πλούτου. Το μέτωπο της απεργίας, της μαχητικής διαδήλωσης, του αντιφασιστικού αγώνα.

Και από την άλλη το μέτωπο του ελληνικού κράτους και κεφαλαίου, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, το μέτωπο των ληστών του κοινωνικού πλούτου, των σύγχρονων τοκογλύφων και μαυραγοριτών που με περίσσιο θράσος μας απειλούν δημόσια για επιστροφή στο 1942 ∙ το μέτωπο του πολέμου, του γενικευμένου χαφιεδισμού, της πατριαρχίας, της αξιακής παρακμής.

Αυτή η ιστορικού χαρακτήρα αντίθεση θέτει σήμερα εμφατικά την ανάγκη επαναστατικής υπέρβασης της!

Δύναμη και αλληλεγγύη στους εργατικούς αγώνες σε Μαλαματίνα, Cosco, Efood, Πετρέλαια Καβάλας και σε κάθε εστία εργατικής αντίστασης. Αλληλεγγύη στο μαχόμενο φοιτητικό κίνημα. Δύναμη στους τοπικούς αγώνες ενάντια στη λαίλαπα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και στα ανυπότακτα Εξάρχεια.

Να συναντηθούμε από τους αντιφασιστικούς αγώνες σε κάθε γειτονιά μέχρι τις διαδηλώσεις ενάντια στην έμφυλη βία και την εξουσία του κράτους βιαστή.

Να αναζωπυρώσουμε τις κινητοποιήσεις ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, την αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες, τις πανελλαδικές δράσεις απέναντι στη Νατοϊκή δολοφονική μηχανή και τις βάσεις της και να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους πολιτικούς κρατούμενους και τους κοινωνικούς αγωνιστές.

Με Οργάνωση στη βάση και Ενότητα στη δράση!

Δυναμικοί ταξικοί αγώνες για τις σύγχρονες εργατικές κοινωνικές ανάγκες

Εξέγερση ενάντια στο καθεστώς της φτώχειας και της ταξικής υποτίμησης, της κρατικής τρομοκρατίας, του πολέμου, του κοινωνικού εκφασισμού

Για ένα κόσμο στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων!

Απεργιακή Διαδήλωση 9 Νοεμβρίου- Χαυτεία 11.00

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών - Κομμουνιστ(ρι)ών)

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621634/

9 του Νοέμβρη: Ο φόβος μάς χωρίζει, η ΑΠΕΡΓΙΑ μάς ΕΝΩΝΕΙ

Απεργούμε* (* δεν αναπληρώνουμε) - διαδηλώνουμε - δεν καταναλώνουμε!

11.00 π.μ., αρχές Σταδίου, Ομόνοια

Όποιος σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας
κι αφήνει άλλους να αγωνιστούν για την υπόθεσή του
πρέπει προετοιμασμένος να είναι: γιατί
όποιος δεν έχει τον αγώνα μοιραστεί
Θα μοιραστεί την ήττα…
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η άγρια καπιταλιστική αναδιάρθρωση εντείνεται από το 2010 σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Η ακροδεξιά κυβέρνηση της «νέας δημοκρατίας» με πρόσχημα την πανδημία καταργεί εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς μαζί με τους μηχανισμούς προπαγάνδας των media σπέρνει τον τρόμο, για να συνεχίσει το κεφάλαιο την κερδοφορία του μέσα στην κρίση, επενδύοντας στην πολεμική βιομηχανία και τη μαύρη αγορά στην τροφή και την ενέργεια. Κυβέρνηση και αφεντικά επιβάλλουν τη φτώχεια (αυτό που κάποιοι λένε: ακρίβεια), τη λεηλασία των δικαιωμάτων και της ζωής μας ως αναγκαία… κανονικότητα. Με το δόγμα «νόμος και τάξη» για την ασυδοσία ντόπιων και ξένων αφεντικών σπέρνουν τον φόβο με δολοφονικές επιθέσεις του κατασταλτικού μηχανισμού εις βάρος όσων βγαίνουν στον δρόμο, απεργούν, αντιστέκονται. Πίσω από την ιδεολογία «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» -όπως πάντα στην παγκόσμια ιστορία- οι «νόμιμες» business as usual, (παιδο)βιαστές κομματάρχες και μέλη του κατασταλτικού μηχανισμού, αλλά και οι γιοι της ευπώλητης coca cola. Οι μετανάστ(ρι)ες φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι φυλακές γίνονται κολαστήρια…

Στους χώρους εργασίας ο φόβος για την απόλυση, την ανεργία, αλλά και το μεροκάματο που δεν φτάνει ούτε για την επιβίωση φέρνουν τη σιγή νεκροταφείου… Τα αφεντικά και το κράτος με το «διαίρει και βασίλευε» μεθοδεύουν τεχνητούς διαχωρισμούς στην εργατική τάξη, προβάλλουν λούμπεν συμπεριφορές, προωθούν ρατσιστικές, εθνικιστικές, σεξιστικές ιδεολογίες…

Στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης: στον χώρο των ιδιωτικών σχολείων δεν υπάρχει καμία κινητοποίηση για εκατοντάδες απολύσεις, για τις φρονηματικές διώξεις ακόμη και μετά από 25 χρόνια εργασίας… Στα φροντιστήρια και στα κέντρα ξένων γλωσσών η παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων γίνεται ο κανόνας, καθώς οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλείνουν το στόμα των εργαζομένων, ενώ ο φόβος για τις μαύρες λίστες φέρνει την αποδοχή της εξατομίκευσης και τον εγκλωβισμό στην… επιστημοσύνη. Μόνο η θύμηση των αγώνων που μπορεί να φυτρώσουν ξανά αποτελεί ακόμη αντίπαλο δέος -11 χρόνια μετά την απαγόρευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, καθώς δεν ήταν βερμπαλιστικές διακηρύξεις αλλά τις υπερασπιστήκαμε με τίμημα την ανεργία…

Σήμερα, στις 9 του Νοέμβρη η 24ωρη πανεργατική απεργία αποτελεί για όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζομένους, για όλες τις άνεργες και τους ανέργους μια κρίσιμη ημερομηνία για να συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα. Αυτός που με βάση τον νόμο μπορεί να προκηρύξει πανελλαδική πανεργατική απεργία -ο κρατικός/εργοδοτικός συνδικαλισμός, η ΓΣΕΕ- την αντιμετωπίζει σαν αυτοαναφορική κοινότοπη… ντουφεκιά για τον προϋπολογισμό… Για τις εργαζόμενες και τις άνεργες όμως μπορεί να αποτελέσει μια νέα αφετηρία, για να συζητήσουν τα προβλήματα σε κάθε χώρο δουλειάς, για να γνωρίσουν τη δύναμη της συλλογικότητας και της αλληλεγγύης και να απεργήσουν, για να ανατρέψουν την αντικοινωνική αντεργατική πολιτική της ακροδεξιάς κυβέρνησης που εγκληματοποιεί τους κοινωνικούς και εργατικούς αγώνες. Η απεργία δεν είναι της ΓΣΕΕ. Είναι των εργαζομένων και θα πάρει υπόσταση με την καθολική συμμετοχή, τη μαζική διαδήλωση και τις απεργιακές παρεμβάσεις με πρόταγμα την ταξική αλληλεγγύη. Σε αυτό το σημείο καταγγέλλουμε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του κλάδου -και μάλιστα μέσω… facebook- γίνονται καλέσματα για ανοιχτή απεργοσπασία στις 9 του Νοέμβρη από ηλεκτρονικούς μεσσίες σε έναν εικονικό χώρο μιας επικοινωνίας απολύτως ελεγχόμενης από τους ίδιους με εξουσιαστική επιβολή σιωπής σε όσους διαφωνούν, αλλά και μεταμοντέρνα χειροκροτήματα από… χιλιάδες εικονικούς άλλους. Ο ρόλος τους γίνεται αυτήν την κρίσιμη ώρα ξεκάθαρος. Οι ταξικοί αγώνες δεν είναι ούτε εικόνα ούτε likes στα facebook. Είναι πράξεις και στάση ζωής. Έχουν τίμημα και δίνονται στους χώρους εργασίας, στους δρόμους των κοινωνικών και ταξικών αγώνων.

Στις 9 του Νοέμβρη η 24ωρη πανεργατική απεργία είναι μια νέα αρχή. Για να εκφραστεί η οργή ενάντια στη φτώχεια και στην επιβίωση με επιδόματα ελεημοσύνης, με δελτίο (αυτό που λένε «καλάθι της νοικοκυράς») που επιβάλλουν κυβέρνηση και αφεντικά· ενάντια στους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση που μετατρέπουν τα σχολεία σε εξεταστικά κέντρα αμάθειας και τα επαλ σε άντρα λουμπενοποίησης και εκφασισμού· ενάντια στη διάλυση των νοσοκομείων, με αποτέλεσμα 34.000 νεκρούς από την πανδημία και χιλιάδες άλλους νεκρούς ή ανάπηρους από άλλα νοσήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στα κρατικά νοσοκομεία εξαιτίας της έλλειψης ΜΕΘ, γιατρών και νοσηλευτών/τριών, αλλά και της επιβολής αναγκαστικής «αναστολής εργασίας» σε χιλιάδες υγειονομικούς που καταδικάζονται στην εξαθλίωση, γιατί επιλέγουν να μην εμβολιαστούν· ενάντια στην άγρια καταστολή όσων αγωνίζονται για να μη λεηλατηθούν οι δημόσιοι χώροι, να μη μετατραπούν σε εργοτάξια, για να μην ξεριζωθούν οι αντιστάσεις, η ιστορική συνέχεια στις γειτονιές στην Αθήνα και στις συνοικίες.

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται εργαζόμενες/οι, άνεργες/οι να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας με σωματεία βάσης, χωρίς περσόνες και μηχανισμούς, χωρίς φενακισμένες κοινότοπες διακηρύξεις και ξύλινες καταγγελίες. Γιʼ αυτό η συμμετοχή στην 24ωρη απεργία την Τετάρτη 9 του Νοέμβρη αλλά και στις απεργιακές κινητοποιήσεις έχει ιδιαίτερη σημασία για τη συνέχιση του αγώνα, για να μη γυρίσουμε 20 χρόνια πίσω, που η λέξη απεργία στην ιδιωτική εκπαίδευση είχε χαθεί στο πέρασμα των χρόνων. Γι' αυτό η αναζήτηση του δρόμου του ακηδεμόνευτου αγώνα αποτελεί την προοπτική για τη δημιουργία ενός σωματείου βάσης κλαδικού πανελλαδικού για τις/τους εργαζόμενες/ους και τις/τους άνεργες/ους στην ιδιωτική εκπαίδευση χωρίς διαχωρισμούς στη μορφή εργασίας, σε ντόπιους και ξένους, χωρίς έμφυλα στερεότυπα…

Ο ταξικός αγώνας είναι νικηφόρος στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και των ανέργων.

Να παλέψουμε για την αξιοπρέπεια αναζητώντας αυτά που μας ενώνουν.

Να βρούμε το μονοπάτι της ταξικής αλληλεγγύης και της συλλογικής αντίστασης.

Πρωτοβουλίες σε κάθε χώρο δουλειάς ενάντια στην κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία, στην εγκληματοποίηση των εργατικών και κοινωνικών αγώνων, στον πόλεμο και τη φτώχεια.

Εδώ η ανακοίνωση σε pdf.Λήψη

Πρωτοβουλία Εργαζομένων και Ανέργων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση

πηγή : https://erganidekp.wordpress.com/2022/10/30/9…

ΟΥΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΙ ΟΥΤΕ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΙ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Την στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, δεν περιμένουμε όπως άλλες χρονιές να κρυώσει ο καιρός. Φοβόμαστε τους λογαριασμούς του πετρελαίου, του αερίου κλπ να προστεθούν στους ήδη αβάσταχτους λογαριασμούς του ρεύματος και στα αδιανόητα νοίκια μας. Μας το ξεκαθάρισε ο Μητσοτάκης στην ΔΕΘ "Να στείλετε τον λογαριασμό στον Πούτιν". Μας το έκανε ακόμα πιο σαφές και ο Μακρόν από τους ευρωπαίους εταίρους "Οι μέρες της αφθονίας τελειώσανε".

Και όμως! Την ώρα που η ακρίβεια σε βασικά είδη διατροφής και στην ενέργεια καλπάζει, η ανάπτυξη τρέχει με 5,3% ενώ μεγάλες επιχειρήσεις τζιράρουν 200 και 300% επάνω! Οι τουριστικές επιχειρήσεις ζήσαν εποχές Ολυμπιακών αγώνων, ξεπερνώντας κατα πολύ το σπουδαίο καλοκαίρι του '19, αλλά οι αμοιβές και η εργασία των εργαζόμενων στον τουρισμό χειροτερεύουν και επιστρέφουν στο 12ωρο! Γίνεται φανερό πλέον ότι βρίσκόμαστε στην μέση μιας ιστορικής κλοπής, μιας αναδιανομής πλούτου, με μεγάλους χαμένους ποιους άλλους; Εμάς, που βάλαμε πλάτη για να ξεπεράσουμε μια κρίση και τωρα θα ξεπεράσουν ακόμα μία με τις δικές μας θυσίες!

Τα "πακέτα ανακούφισης, τα voucher και pass, που στην πραγματικότητα στηρίζουν τις πεσμένες πωλήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων δεν φτάνουν. Οι τιμές αυξάνονται κάθε μέρα ενώ ταυτόχρονα μας κοροιδευουν με αυξήσεις της πλάκας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Η κυβέρνηση εξαγγέλλει την αύξηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα στα 751 ευρώ, ο ΣΫΡΙΖΑ τάζει 800 ευρώ, η ΓΣΕΕ ζητάει αυξήσεις γενικώς και αορίστως, η ΑΔΕΔΥ στο ύψος του πληθωρισμού (11%), ενώ το ΠΑΜΕ διεκδικεί 825 ευρώ!

Ο ρεαλισμός, η "πραγματική οικονομία", η σταθερότητα έχουν γίνει φαίνεται οργανικό κομμάτι του εργοδοτικού συνδικαλισμού αλλά και του μαχητικού οικονομίστικου ρεφορμισμού! Για αυτό θυμήθηκε και η ΓΣΕΕ να βάλει απεργία μετα από δύο χρόνια σχεδόν, ενω ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και όλο το πολιτικό σύστημα ετοιμάζεται για εκλογές.

Για εμάς, το επίδικο δεν είναι στις εκλογές. Δεν ειναι ουτε στις γελοιες αυξησεις και στα επιδοματα τους. Το ερωτημα είναι απλό και το ακουμε στους χώρους εργασίας μας, στα ΜΜΜ, στις μαζώξεις με φίλους.

"Θα τον βγάλουμε αυτον τον χειμώνα; Θα κρυώσουμε; Θα πεινάσουμε;"

Ούτε θα κρυώσουμε, ούτε θα πεινάσουμε για να συνεχίσουν αυτή την ζωή τους. Δεν θα πεθάνουμε ούτε για τους πολέμους τους, ούτε για την κερδοφορία τους, ούτε για να πανηγυρίζει ο ΣΕΤΕ. Για να ζήσει ο λαός πρέπει να χάσει κέρδη το κεφάλαιο και εξουσία οι πολιτικοί του υπηρέτες, οι κυβερνήσεις και τα αστικά πολιτικά κόμματα.

Κοντρα στην ταξική συναίνεση και υποταγή των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, εμείς να βγούμε μπροστά για τα πραγματικά συμφέροντα του κόσμου της εργασίας. Παραδείγματα έχουμε: Μαλαματίνα, e-food, Cosco. Ας γίνουμε επιτέλους το επικίνδυνο εργατικό κίνημα που φοβούνται. Σε ρήξη με τον υποταγμένο συνδικαλισμό και τον πυροσβεστικό σχεδιασμό του.

Για ένα νέο πανεργατικό ξεσηκωμό κόντρα στην κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την αστική πολιτική. Για να ανατρέψουμε την κυβέρνηση και την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου και κάθε επόμενου διαχειριστή αυτής της πολιτικής. Για να έρθει το τέλος της δικής του αφθονίας και η αρχή της δικιάς μας.

ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΠΑΝΤΟΥ! ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΌΣΟΥΣ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΘΕΑΤΕΣ. - ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΑΣ!

Απαιτούμε:

• ΣΣΕ παντού με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς / συντάξεις - Κανένας μισθός κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά 7ωρο - 5θήμερο - 35ωρο στην προοπτική του 30ωρου. Μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Κατάργηση του νόμου Χατζηδάκη και όλων των αντεργατικών νόμων
• Μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, την ενεργειακή και διατροφική φτώχεια, την αστεγία τώρα! Ρεύμα, πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, φτηνά για το λαό. Κανένα λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα. Καμιά διακοπή. Διατίμηση στα τιμολόγια του ρεύματος και των καυσίμων. Κατάργηση των χρηματιστηρίων της ενέργειας. Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και όλων των φόρων για τους εργαζομένους. Κατοχύρωση του δικαιώματος σε στέγη, ενέργεια, νερό για όλους και όλες. Όχι στους πλειστηριασμούς σε βάρος λαϊκών στρωμάτων και στις εξώσεις ντόπιων και προσφύγων.
• Επιστροφή των κρατικών επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν στο Δημόσιο, χωρίς αποζημίωση (Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Μεταφορές) με εργατικό έλεγχο
• Υγεία, Παιδεία, κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια δημόσιες και δωρεάν - όχι στην εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
• Τέρμα στην καταστολή, διώξεις, απαγορεύσεις συγκεντρώσεων, παρακολουθήσεις, στην επίθεση στα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και στην απεργία. Κατάργηση του ν Χατζηδάκη και του νόμου για τις συγκεντρώσεις. Μπλόκο στην πανεπιστημιακή αστυνομία.
• Αγώνας ενάντια σε διακρίσεις, ρατσισμό, εθνικισμό, φασισμό, σεξισμό, έμφυλη βία.
• Απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο τώρα! Ακύρωση του γιγαντιαίου προγράμματος εξοπλισμών. Έξω από το ΝΑΤΟ - Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου - Όχι στον αντιδραστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Ειρήνη και Φιλία των Λαών!

9 Νοέμβρη Απεργούμε! Βάζουμε λουκέτο σε κάθε χώρο εργασίας

και δίνουμε τη μάχη για τη ζωή μας!

Ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση σωματείων 11πμ -στα Χαυτεία (Αιόλου και Σταδίου)

ΛΑΝΤΖΑ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟΝ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ

πηγή : https://www.lantza.org.gr/ουτε-ταπεινοι-ουτε-…

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΧΑΥΤΕΙΑ 11:00

Στις 9/11 απεργούμε για το ψωμί και την αξιοπρέπεια μας. Απεργούμε όχι μαζί αλλά κόντρα στο μαφιόζικο μηχανισμό της ΓΣΕΕ που κήρυξε απεργία αφού πρώτα έβαλε την υπογραφή της στην εργασιακή ειρήνη ως κοινωνικός εταίρος του ΣΕΒ και των υπόλοιπων οργανώσεων των αφεντικών. Από το 2008 και μετά η επίθεση των κυβερνήσεων και της εργοδοσίας στην εργατική τάξη είναι συνεχής και ανελέητη. Και είναι γνωστό ότι το νομοσχέδιο Χατζηδάκη δε θα είναι το τέλος αυτής της επίθεσης αλλά η αρχή ενός νέου γύρου αντεργατικών μέτρων μετά τις εκλογές αφού όποια κυβέρνηση κι αν εκλεγεί θα έχουμε ένα νέο γύρο μέτρων λιτότητας με αφορμή τον πόλεμο και τη διεθνή οικονομική κρίση. Ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 12%, οι τιμές σε όλα τα βασικά αγαθά στέγαση, τρόφιμα, ρεύμα, καύσιμα, κλπ. αυξάνονται ενώ οι μισθοί παραμένουν σε επίπεδα επιδομάτων και ο συνδικαλισμός επιχειρείται να τεθεί εκτός νόμου με τη βούλα του ν.Χατζηδάκη (και όλων των προηγούμενων αντεργατικών νόμων).

Το υπάρχον εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που σε πραγματικά ποσοστά δεν περιλαμβάνει πάνω από το 6% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα είναι είτε ανοικτά εργοδοτικό όπως η ΓΣΕΕ είτε αδύναμο και ανοργάνωτο. Αν θέλουμε να έχουμε πιθανότητες έστω και για μια αμυντική νίκη απέναντι στα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν αλλά και στα επόμενα που είναι προ των πυλών χρειάζεται να χτίσουμε από το μηδέν ένα νέο εργατικό κίνημα. Ένα κίνημα όπου το σύνολο των αποφάσεων θα λαμβάνονται από τους οργανωμένους στα συνδικάτα εργάτες κι εργάτριες και όχι από τις συνδικαλιστικές και κομματικές μαφίες και γραφειοκρατίες. Και δεν έχουμε άπειρο χρόνο για να το κάνουμε αυτό. Η συζήτηση για τη συγκρότηση μιας ξεχωριστής από τη ΓΣΕΕ τριτοβάθμιας συνομοσπονδίας εργαζομένων που θα λειτουργεί ταξικά και αμεσοδημοκρατικά πρέπει να ανοίξει άμεσα. Και πρέπει να ανοίξει και μέσα στους χώρους δουλειάς τις γειτονιές και τα πανεπιστήμια αλλά και μέσα στο ελευθεριακό και γενικότερα το αντικαπιταλιστικό κίνημα.

_Χρειαζόμαστε μια συνολική στρατηγική που με αφετηρία την απεργία της 9/11 να βάλει ως πρώτη προτεραιότητα το αμέσως επόμενο διάστημα τη συγκρότηση εργατικών επιτροπών, συνελεύσεων, ελευθεριακών σωματείων, κινήσεων γειτονιάς και φοιτητικών σχημάτων με ξεκάθαρα ταξικό και αντί-ΓΣΕΕ προσανατολισμό. Που να οργανώσει σε μια ενιαία επαναστατική συνομοσπονδία εργασίας όλο τον πλούτο των κινήσεων της βάσης που παραμένει μέχρι σήμερα ανοργάνωτος και διασκορπισμένος. Χρειάζεται να συναντηθούμε με τους αγώνες των μεταναστών και των μεταναστριών που δολοφονούνται στα σύνορα ή φυλακίζονται σε άθλια στρατόπεδα, με τους αγώνες των γυναικών και των λοατκι ατόμων για ισονομία και ελευθερία, με τους αγώνες των φοιτητών και των φοιτητριών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και την εκπαιδευτική απορρύθμιση, κλπ. Χρειαζόμαστε κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα που θα αναδείξουν όλο τον πλούτο και την πολυμορφία της εργατικής τάξης γιατί ό,τι έχουμε είμαστε εμείς και όταν το συνειδητοποιήσουμε μπορούμε να γίνουμε τα πάντα!_

-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ

-ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ-ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ

-ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Αθήνας (Ε.Σ.Ε) ese-exath@espiexv.net

σημειώσεις για την φτώχεια, τον ολοκληρωτισμό και την αντίσταση

& κάλεσμα στην γενική απεργία στις 9 Νοέμβρη 2022

Η αδυναμία μας να καλύψουμε μέσα από τον μισθό μας επαρκώς, τις βασικές βιοποριστικές μας ανάγκες, την τροφή, την στέγαση, την θέρμανση, την υγεία, τις μετακινήσεις... δεν είναι αποτέλεσμα της ανεπάρκειας των απαιτούμενων πόρων γι' αυτό, ενός φυσικού φαινομένου, κακοδιαχείρισης ή τεχνικής αδυναμίας παραγωγής των αναγκαίων αγαθών.

Είναι αποτέλεσμα των επιλογών των πολιτικών και οικονομικών ελίτ που κατέχουν την εξουσία -σε τοπικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο- και φέρουν διαχρονικά την απόλυτη ευθύνη για την διαχείριση των πόρων, τον προσανατολισμό της παραγωγής και τον τρόπο της διανομής των κοινωνικών αγαθών ως εμπορεύματα. Επιλογές, που εξυπηρετούν την ολοένα και μεγαλύτερη επιχείρηση λεηλασίας του κόσμου της εργασίας και ιδιοποίησής του κοινωνικού και φυσικού πλούτου για την άντληση δύναμης και χλιδής και, ταυτόχρονα, την ολοένα και μεγαλύτερη ανάγκη για θωράκιση της εξουσίας τους.

Η φτώχεια μας, ως αποτέλεσμα της διαιώνισης της ταξικής ανισότητας και της κρατικής επιβολής θα βαθαίνει ολοένα και περισσότερο, όσο η ζωή μας εξαρτάται από ένα σύστημα που βυθίζεται ανεπίστρεπτα στη δίνη των αδιεξόδων του. Αυτών που το ίδιο παράγει, αδυνατώντας, εκ των πραγμάτων, να επεκτείνει εσαεί τα όρια της θεμελιώδους αντίφασής του, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Ιδιαίτερα την στιγμή, που η συνέχιση της λεηλατικής επέκτασής του, συναντά τα όρια της εξάντλησης των πεπερασμένων φυσικών πόρων και της βιωσιμότητας του πλανήτη.

Ένα σύστημα, ωστόσο, που για να επιβιώσει, να αντιμετωπίσει την βαθιά και πολυεπίπεδη κρίση του και να διατηρήσει την αχαλίνωτη κερδοσκοπία των αφεντικών του, προπαγανδίζει και επιτείνει την ανορθολογική ανάπτυξή του, στη βάση του ανταγωνισμού της "ελεύθερης αγοράς", την μοναδική άλλωστε σχέση που αναγνωρίζει ως κινητήρια δύναμη της ζωής. Μια ανάπτυξη ολοένα και περισσότερο αποσυνδεδεμένη από τις ανάγκες και τις δυνατότητες της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο και συγχρόνως τον στερούνται. Ολοένα και περισσότερο απομακρυσμένη από την λειτουργικότητα, την αυτονομία και την οικονομία κάθε τόπου, καθώς και από κάθε βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Μια ανάπτυξη που αναζητάει μανιωδώς νέα Ελντοράντο άμεσου πλουτισμού παντού, λεηλατώντας, ιδιωτικοποιώντας και εμπορευματοποιώντας τα πάντα. Που γιγαντώνει την χρηματοπιστωτική οικονομία και δημιουργεί διαρκώς υπερσυσσώρευση κεφαλαίων στα χέρια ελάχιστων. Μια ανάπτυξη, τέλος, που για να προχωρήσει, προκαλεί πολεμικές συγκρούσεις αντιτιθέμενων κρατικοαστικών συμφερόντων, έκρηξη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, θάνατο και καταστροφή στις κοινωνίες, οξύνοντας περαιτέρω τις συνθήκες εξαθλίωσης παγκόσμια. Ώστε να παράξει, νέα πεδία κερδοφορίας μέσα από τον πολεμικό ανταγωνισμό για την επανακατάκτηση των ενεργειακών αποθεμάτων και ευρύτερα των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των διαδρομών και των δικτύων μεταφοράς τους. Να παράξει, νέα πεδία κερδοφορίας μέσα από το άνοιγμα και την κατάκτηση νέων αγορών όπως και μέσα από τις ίδιες τις πολεμικές επιχειρήσεις, οι οποίες δημιουργούν τεράστιες ανάγκες προσφοράς και ζήτησης στρατιωτικών εξοπλισμών και ταυτόχρονα χρυσές "ευκαιρίες" ανοικοδόμησης των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους.

Με έναν τρόπο, οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ πουλάνε για διέξοδο από την συνολική κρίση του συστήματος, την ίδια την αιτία που την δημιουργεί, δηλαδή την -με κάθε τρόπο-, αντικοινωνική, ανορθολογική και τυχοδιωκτική κρατική - καπιταλιστική ανάπτυξη διατηρώντας, σε κάθε περίπτωση ακόμα, την δυνατότητα μεταφοράς των αρνητικών συνεπειών αυτού του φαύλου κύκλου κερδοσκοπίας και καταστροφής, από πάνω τους προς τα κάτω, σε όλες και όλους εμάς.

Στην κοινή διαπίστωση, ωστόσο, ότι, οι ζωές μας συνθλίβονται, γιατί όσοι κρατούν σήμερα τις τύχες μας στα χέρια τους είναι ιδιοτελή καθάρματα, βρίσκεται η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή βρίσκεται στην ίδια την ιεραρχικά και αγοραία δομημένη, κοινωνική οργάνωση, που τους γεννά και τους θρέφει, αναπαράγοντας την εξουσία και την εκμετάλλευση ως κυρίαρχες και καθαγιασμένες σχέσεις. Γιατί η ίδια η οργάνωση της κοινωνίας καθορίζεται από τον καπιταλιστικό νόμο του κέρδους, τον ανταγωνισμό όλων εναντίον όλων και εν' τέλει την κυριαρχία του ισχυρού πάνω στον αδύναμο, και δομείται μέσω της επιβολής ενός διαχωρισμένου από την κοινωνία και τα συμφέροντα των κατώτερων τάξεων, μηχανισμού εξουσίας, του κράτους, που έχει τα δικά του συμφέροντα, όπως και τις δικές του συμμαχίες με τον κόσμο των αστών.

Όσο το κρατικό - καπιταλιστικό σύστημα τραβάει τα όρια των αντιφάσεων του στα άκρα, γιατί αυτή είναι η μοναδική δυνατότητα και κατεύθυνσή του ως αποτέλεσμα της δομικής του λειτουργίας, η δική μας αδυναμία, στο πεδίο του βιοπορισμού, θα γιγαντώνεται και ταυτόχρονα θα επεκτείνεται, περιορίζοντας την δυνατότητα αυτοκαθορισμού μας σε κάθε πεδίο της ζωής. Του ελεύθερου χρόνου, της υγείας, των διαπροσωπικών και οικογενειακών σχέσεων, του πολιτισμού, της σχέσης μας με τον φυσικό κόσμο, των κοινωνικών σχέσεων... Πόσο μάλλον όσον αφορά τους ανθρώπους της τάξης μας, που η πρόσβαση σε βασικούς πόρους και υπηρεσίες είναι ακόμα περισσότερο περιορισμένη, όχι μόνο εξαιτίας της ταξικής τους θέσης, αλλά επιπλέον εξαιτίας των κοινωνικών διακρίσεων και των διαφόρων εκφράσεων του ρατσισμού, κάνοντας την ίδια την επιβίωση μια πολύ δύσκολή υπόθεση. Τους μετανάστες/στριες, τους άστεγους/ες, τους τοξικοεξαρτημένους/ες, τα άτομα με αναπηρία ή ψυχικές ασθένειες, οι οποίοι αποτελούμε ήδη μια πλεονάζουσα, φθηνή και αόρατη εργατική δύναμη με πολύ περιορισμένη δυνατότητα πρόσβασης στην εργασία βιώνοντας κάθε στιγμή ένα πλέγμα πολλαπλών αποκλεισμών σε κάθε πτυχή της ζωής.

Απέναντι σε αυτήν την συνθήκη, που πήρε επιπλέον οξυμένα χαρακτηριστικά κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης εξαιτίας της πανδημίας και της εγκληματικής κρατικής διαχείρισής της, τα τελευταία τρία σχεδόν χρόνια, το κράτος επιταχύνει την διαδικασία αναδιάρθρωσης των κρατικών θεσμών και των εργασιακών σχέσεων καταργώντας τα δικαιώματα των κατώτερων τάξεων, καθώς και κάθε θεσμικά κατοχυρωμένη δυνατότητα διεκδίκησης των συμφερόντων τους. Ακυρώνοντας ουσιαστικά έτσι, και την σημασία της όποιας δυνατότητας πολιτικής αντιπροσώπευσής είχαν στον κρατικό μηχανισμό. Δηλαδή, αυτής που εμφανίζονταν κατά βάση, μέσω της αριστερής κομματικής διαμεσολάβησης στους θεσμούς καθ' όλη τη μεταπολιτευτική περίοδο, ως απόρροια των χαρακτηριστικών της κρατικής - καπιταλιστικής ανάπτυξης και του κοινωνικοταξικού ανταγωνισμού εκείνης της περιόδου. Μιας περιόδου που έχει πλέον παρέλθει, τουλάχιστον όσον αφορά την επιχειρούμενη αναδιάταξη του πολιτικοοικονομικού καθεστώτος σήμερα και η οποία, ας σημειωθεί, ότι, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, περιλαμβάνοντας επιπλέον, μια ευρύτερη διαδικασία μετατόπισης όλου του επίσημου πολιτικού φάσματος "προς τα δεξιά" με την υιοθέτηση της φασιστικής αιτηματολογίας στην επίσημη κρατική πολιτική, όπως επίσης και μια διαδικασία ενσωμάτωσης στον κρατικό μηχανισμό, λειτουργιών του παρακράτους και της μαφίας που μέχρι χθες εμφανίζονταν ως διαχωρισμένες.

Η συνεχής διοχέτευση τεράστιων δημόσιων πόρων σε αστυνομικοστρατιωτικούς εξοπλισμούς, στην δημιουργία πολυάριθμων στρατών -ένστολων ή μη- μπράβων του συστήματος και στο σκανδαλώδες τάισμα αγελών πληρωμένων προπαγανδιστών, διευθυντών, κρατικών αξιωματούχων, ρουφιάνων και λακέδων του συστήματος, δεν εντάσσεται απλά στην διαχρονική διαπλοκή των μικρών και μεγάλων πολιτικών και οικονομικών αφεντικών και στην αρπαγή του δημόσιου χρήματος του κράτους από τους παραδοσιακούς "νόμιμους" ή "παράνομους" ιδιοκτήτες του, επιτείνοντας περαιτέρω την κοινωνική φτωχοποίηση. Ούτε επίσης, αποσκοπεί μόνο, στην εξυπηρέτηση -και την στοίχιση όλων αυτών στην ουρά- των συμφερόντων του ελληνικού κράτους, της ελληνικής αστικής τάξης και των δυτικών συμμάχων τους στον οικονομικό-στρατιωτικό ανταγωνισμό με τα αντίστοιχα συμφέροντα του "εξωτερικού εχθρού", έτσι όπως εκφράζεται σήμερα ή ακόμα και σε μια επαπειλούμενη πολεμική σύγκρουση αύριο. Επιχειρεί παράλληλα, να προωθήσει εδώ και τώρα, την υλική και ιδεολογική συγκρότηση του εθνικού κορμού με ολοκληρωτικούς όρους, απέναντι στον "εσωτερικό εχθρό", στην κοινωνική οργή, που παράγεται καθημερινά σε ένα περιβάλλον διογκούμενης φτώχειας και στην δυναμική μιας εξεγερσιακής αμφισβήτησης αυτής της συνθήκης από τα κάτω.

Γιατί στο βαθμό που η μη κάλυψη των βασικών μας αναγκών, σηματοδοτεί πλέον ορατά και σε μαζική κλίμακα, την άρνηση, από την πλευρά του "δημοκρατικού" κράτους, του βασικού νομιμοποιητικού του ρόλου, αυτόν του "εγγυητή" του "δικαιώματος" ενός ελάχιστου επιπέδου βιοπορισμού για όλους και όλες, συνεπάγεται αυτόματα την ενίσχυση του κατασταλτικού του ρόλου, σε ευρύ κοινωνικό επίπεδο. Η ακραία φτωχοποίηση των πληβειακών και η προλεταριοποίηση τμήματος των μικροαστικών στρωμάτων, σημαίνει αντίστοιχα το πέρασμα μεγάλου μέρους του πληθυσμού, σε ένα καθεστώς εξαίρεσης και στη διαμόρφωση μιας συνθήκης καθορισμού και διαχείρισής του από το κράτος ως "πλεονάζοντα πληθυσμό", όπως δηλαδή είναι ήδη πραγματικότητα εδώ και καιρό για τους φτωχότερους των φτωχών και τους πιο ευάλωτους ανάμεσά μας. Έχει προηγηθεί, εξάλλου, στην ίδια κατεύθυνση η επιβολή πάνω στα ταξικά μας αδέρφια, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ενός ρατσιστικού και ανοιχτά φασιστικού καθεστώτος, στα πρότυπα του απαρτχάιντ, για την κατασταλτική διαχείρισή τους και την εμπέδωση ευρύτερα κοινωνικά αυτής της συνθήκης. Ένα καθεστώς, το οποίο οργανώνεται πλέον με ακόμη σκληρότερους και ανοιχτά δολοφονικούς όρους.

Δεν θα κάτσουμε να παρατηρούμε την φτωχοποίηση των ζωών μας και την επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Σκεφτόμαστε και γράφουμε γι' αυτά, για να τα κατανοήσουμε εμείς οι ίδιοι και να τα επικοινωνήσουμε με πολλούς περισσότερους ώστε να τα πολεμήσουμε. Η δική μας ευθύνη για ό,τι συμβαίνει, σε αντίθεση με ό,τι αρέσκονται να προπαγανδίζουν τα αφεντικά, δεν είναι ούτε "ατομική" ούτε αυτοενοχοποιητική για τη φτώχεια μας, την καταγωγή μας, το φύλλο μας. Δεν είναι ούτε η ελλιπής παραγωγικότητα μας, ούτε η μη προσαρμοστικότητά μας στο δαρβινικό ιδεολόγημα. Η δική μας ευθύνη ως τάξης των "από κάτω" και ως αναρχικών, είναι συλλογική, κοινωνική και ταξική και συνίσταται στην οργάνωσή μας στον αγώνα, ώστε να καταφέρουμε να στείλουμε όλα αυτά τα ιδιοτελή καθάρματα και το σύστημα που τα γεννά και τα θρέφει, οριστικά στο διάολο.

Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τον διαμεσολαβητικό ρόλο της καθεστωτικής αριστεράς, την ανάθεση την θεσμική ενσωμάτωση, τον αφοπλισμό και την απονεύρωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων που προωθεί. Σήμερα, καθώς απομειώνεται η ισχύς αυτού του ρόλου της, αρκείται απλά, να τοποθετείται στην αριστερή πλευρά ενός "γυμνού βασιλιά" μένοντας και η ίδια απογυμνωμένη, ως μια συστημική εναλλακτική κυβερνητική πρόταση κοινωνικής και ταξικής ειρήνευσης, αδυνατώντας πλέον να υπερασπιστεί, σε πολιτικό και ιδεολογικό επίπεδο, όχι μόνο το δίκιο και τις μορφές του αγώνα, αλλά στοιχειωδώς, τις αξίες του ανθρωπισμού και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Αντιλαμβανόμαστε την ίδια στιγμή, τόσο την κάμψη του αγώνα, ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του να θέσει φραγμό στην επίθεση των αφεντικών την προηγούμενη περίοδο και την ενσωμάτωση ευρύτερα κοινωνικά αυτής της αδυναμίας ως ήττα, όσο και την δυσκολία ανάπτυξης του αγώνα, ακηδεμόνευτα και με ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, στην νέα συνθήκη που έχει διαμορφωθεί και απέναντι στην συνολική κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το κράτος στις δομές, τους αγωνιστές/στριες και στους τρόπους έκφρασής και εκδήλωσης του κινήματος.

Ωστόσο, αυτή είναι η εποχή μας και αυτή είναι η ευκαιρία μας να χτίσουμε ένα αδιαμεσολάβητο κίνημα κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης, όχι στενά βάση ανάγκης αλλά επίσης βαθύτερα βάση συνείδησης. Την συνείδηση, που κατακτιέται συλλογικά μέσα από τις συνεχείς αγωνιστικές απόπειρες που προηγήθηκαν, στον πυκνό χρόνο της περιόδου έκρηξης της συστημικής κρίσης. Οι οποίες, αν και ελλιπείς και σε μεγάλο βαθμό ατελέσφορες, μας βοηθούν να κατανοήσουμε τα περιορισμένα όρια των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών τους και παράλληλα να αναδείξουμε τις αστείρευτες δυνατότητες εξέλιξης της ελευθεριακής οργάνωσης και του αγώνα ώστε να χαράξουμε την προοπτική του.

Κρατάμε έτσι, ζωντανό το νήμα των αγώνων από την εξέγερση του 2008, τις μαζικές συγκρουσιακές κινητοποιήσεις του 10' - 12' και όλες τις μικρές και μεγάλες μάχες, που δόθηκαν στα μέτωπα που εκδηλώνεται η κρατική και καπιταλιστική επιθετικότητα μέχρι σήμερα, όχι προσδοκώντας να επαναλάβουμε στενά ότι κάναμε -δεν έχει νόημα εξάλλου να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα ξανακάνοντας ακριβώς τα ίδια πράγματα-, αλλά για να δούμε και να χτίσουμε παράλληλα βήμα - βήμα, ό,τι δεν κάναμε. Προσανατολιζόμαστε στην συλλογικοποίηση και το χτίσιμο σταθερών δομών αγώνα σε κάθε πεδίο της ζωής, στο πολιτικό επίπεδο, στο πεδίο της γειτονιάς, του χώρου εργασίας, του πανεπιστημίου, των έμφυλων σχέσεων, της σχέσης μας με τον φυσικό κόσμο. Στην άμεση εμπλοκή με τους κοινωνικούς και εργατικούς διεκδικητικούς αγώνες και το συνδικαλιστικό κίνημα βάσης. Στην βαθύτερη συγκρότηση του αναρχικού κινήματος, στην διεύρυνση της κοινωνικής του απεύθυνσης μέσα από την αποσαφήνιση των πολιτικών γραμμών και των διαδικασιών του και στην υπεράσπιση της ελευθεριακής κατεύθυνσης και των οριζόντιων χαρακτηριστικών του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος αντίστασης. Στη διαμόρφωση εξεγερτικών διεργασιών, με κοινωνικά και ταξικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά, μέσα από την συνάντηση του κινήματος, με τον αυθορμητισμό της οργής μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Έχοντας πλέον σαφή προσανατολισμό, την διεύρυνση του πνεύματος της ανταρσίας και το χτίσιμο αγωνιστικών δομών βάσης ειδικότερα μέσα στην παραγωγική διαδικασία.

Δική μας ευθύνη είναι η αντίσταση και η οργάνωση στον αγώνα, ενός κόσμου ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης που θα μπορέσει να αναμετρηθεί συνολικά με τον σάπιο κόσμο της εξουσίας και να τον αντικαταστήσει. Κι αυτός ο κόσμος χτίζεται κάθε στιγμή σήμερα, στην αντίσταση απέναντι στις συνέπειες της συστημικής κρίσης πάνω στις ζωές μας, αλλά και ακόμα βαθύτερα στην αμφισβήτηση του ίδιου του συστήματος που τις προκαλεί και τις επιβάλει διαχρονικά, και στην αντιπαράθεση μαζί του.

την Τετάρτη 9 Νοέμβρη

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Ενάντια στην υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης, στην ανεργία και στην φτώχεια, στην εργοδοτική τρομοκρατία, στην ποινικοποίηση της αντίστασης και στην κρατική καταστολή, στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία και στην αυταπάτη της εναλλακτικής πολιτικής διακυβέρνησης.

Για την οργάνωση της τάξης μας πέρα από συντεχνιακούς ανταγωνισμούς και κάθε είδους φυλετικούς ή έμφυλους διαχωρισμούς.

Για την αλληλεγγύη στους εργατικούς αγώνες που στέκονται σήμερα ανάχωμα, για όλες και όλους μας, στην επίθεση των αφεντικών.

Για την αλληλεγγύη στους φτωχότερους από τους φτωχούς ανάμεσά μας, σε όλες και όλους όσοι βιώνουν ήδη ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης και συνολικής κατασταλτικής διαχείρισης της ζωής τους.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στα Χαυτεία, 11 π.μ.

& συμμετοχή στην απεργιακή διαδήλωση

Δεν υπάρχει χώρος πιο πλατύς απ' τον πόνο.

Δεν υπάρχει άλλο σύμπαν από αυτό που αιμορραγεί.

(Πάμπλο Νερούδα, ΤΕΛΕΙΑ)

αναρχική συλλογικότητα

α π ό π ε ι ρ α

για την ελευθεριακή συμβολή

στις οργανωτικές, εξεγερτικές και απελευθερωτικές

απόπειρες των "απο κάτω"

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1621653/

Απεργιακή προσυγκέντρωση στον Λόφο Στρέφη

Την Τετάρτη 9/11, μέρα γενικής απεργίας, απεργιακή (και αντιαπεργοσπαστική) προσυγκέντρωση στο μπασκετάκι του Λόφου Στρέφη.

Στη συνέχεια, πορευόμαστε προς την προσυγκέντρωση στις 10:30 στα Χαυτεία

Ανοιχτή Συνέλευση για την υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/89100/