Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011 στις 21.00
Προβολή: Brazil
Προβολές Νοεμβρίου: κάθε Πέμπτη στις 21.00
03/11 Network (1976), του Sidney Lumet
10/11 Brazil (1985), του Terry Gilliam
17/11 Ta'm e guilass (Η γεύση του κερασιού) (1997), του Abbas Kiarostasmi
24/11 The Indian Runner (1991), του Sean Penn
Πέμπτη 10/11: Brazil
Σκηνοθεσία: Terry Gilliam
Σενάριο: Terry Gilliam, Tom Stoppard, Charles McKeown
Πρωταγωνιστές: Jonathan Pryce, Kim Greist, Robert De Niro
Χρονολογία παραγωγής: 18 Δεκεμβρίου 1985
Χώρα παραγωγής: USA
Ο Sam Lowry είναι ένας ανήσυχος τεχνοκράτης που ζει σε μια φουτουριστική κοινωνία, διαστρεβλωμένη και ανεπαρκή. Ονειρεύεται μια ζωή έξω από την τεχνολογία και τη συνθλιπτική γραφειοκρατία, παιρνώντας την αιωνιότητα με τη γυναίκα των ονείρων του. Ενώ προσπαθεί να αποδείξει τη λάθος σύλληψή του ως Harry Buttle, ο Lowry συναντά τη γυναίκα που κυνηγούσε στα όνειρά του. Στο μεταξύ, η γραφειοκρατία τον έχει υποδείξει ως τον υπεύθυνο μιας σειράς τρομοκρατικών ενεργειών...
Το Brazil είναι ένα καλοδουλεμένο και ευφυές όραμα ενός υπερβολικά ζοφερού μέλλοντος΄ είναι ένα εξαίσιο παράδειγμα του πως η κωμωδία μπορεί να εμβαθύνει σε βαρυσήμαντες ιδέες, ακόμη κι αν αυτές θεωρούνται ιερές. Το πνεύμα της ταινίας στρέφεται προς τη δεκαετία του '30, καθώς μαρτυρεί και ο τίτλος, ο οποίος δεν αναφέρεται στο όνομα της χώρας, αλλά στο ομώνυμο τραγούδι, που ήταν επιτυχία τη δεκαετία του '30 και το οποίο πλανάται μέσα στην ταινία σα μια δελεαστική παρόρμηση. Η ευθυμία της μουσικής δημιουργεί μια ειρωνική αντίθεση με την καταπιεστική, ολοκληρωτική κοινωνία, μέσα στην οποία τοποθετείται η δράση.
Η ίδια η πλοκή είναι μάλλον λιτη' σκοπός της είναι κυρίως να οδογήσει το θεατή μέσα σε διάφορες πτυχές ενός απροσδόκητα χιουμοριστικού, οργουελιανού κόσμου. Η απάντηση του Gilliam στον Winston Smith του Orwell είναι ο Sam Lowry, ένας κοστουμάτος γραφειοκράτης, με μια απαγορευμένη αγάπη, μια ζωηρή φανταστική ζωή και μια μητέρα μέλος της υψηλής κοινωνίας.
Μεγάλο μέρος της ευφυίας του Brazil εντοπίζεται στις μικρές λεπτομέρειες, την αίσθηση του πώς δουλεύουν τα πράγματα σ' αυτήν την νέα κοινωνία. Πινακίδες που περνούν γρήγορα πίσω από το προσκήνιο λένε πράγματα όπως "η χαλαρή κουβέντα είναι παγίδα" και "η υποψία γεννά την εμπιστοσύνη", ενώ οι διαφημίσεις στην τηλεόραση αφορούν σε πράγματα όπως οι σύγχρονοι αγωγοί θέρμανσης "σε διάφορα χρώματα για να ταιριάζουν στο απαιτητικό σας γούστο". Η ευγένεια είναι απαραίτητη συνθήκη για οτιδήποτε, όπως σε μια από τις πρώτες σκηνές, που ο άμοιρος κύριος Buttle συλλαμβάνεται στο καθιστικό του, στοιβάζεται σε κάτι που μοιάζει με μεγάλο σάκο και οδηγείται μακριά και κανείς δε θα ξανακούσει γι' αυτον. Τουλάχιστον έδωσαν στην κυρία Buttle μια γραπτή απόδειξη της σύλληψης του συζύγου της...
