kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Προσυγκέντρωση για την διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ

Ενάντια στην παγκόσμια δικτατορία Κράτους και Κεφάλαιου

που δεν έχουν να υποσχεθούν για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία τίποτα περισσότερο από πόλεμο, αρρώστιες, πείνα, εκμετάλλευση, λεηλασία της φύσης, προσφυγιά και καταστολή.

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Απέναντι στην οργανωμένη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, η μόνη λύση βρίσκεται στην Οργάνωση του αγώνα. Μέσα από αδιαμεσολάβητους αντιιεραρχικούς και ακηδεμόνευτους αγώνες από τα κάτω μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, να παλέψουμε για την κοινωνική επανάσταση. Να ξαναφτιάξουμε τη ζωή με βασικά συστατικά την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνεργασία, χωρίς αφεντικά και δούλους.

Να κάνουμε απτή πραγματικότητα τη γενικευμένη κοινωνική Αυτοδιεύθυνση, να συνοψίσουμε την πολιτική ελευθερία και την οικονομική ισότητα στο σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα. Για ένα ελευθεριακό κίνημα όλων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που θα δίνει διέξοδο στις πραγματικές ανάγκες.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022

Προσυγκέντρωση στην Κατάληψη Mundo Nuevo, 17:00

Συγκέντρωση στην Καμάρα, 18:00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

Πολιτικό κάλεσμα

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΠΟΛΕΜΟ, ΘΑΝΑΤΟ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Μέσα στα τελευταία 2 χρόνια όπου η πανδημία του covid-19 και η εγκληματική διαχείρισή της έχουν αφήσει εκατομμύρια νεκρούς ανά τον κόσμο και δεκάδες χιλιάδες στον ελλαδικό χώρο, τα ντόπια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά προωθούν ακόμα πιο ενταντικά τη λεηλασία της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και την άγρια καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους. Από τους πνιγμούς, τα pushbacks και τις δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών στα υδάτινα και τα χερσαία σύνορα, το ξέσπασμα του πολέμου και τις συνεχείς πολεμικές προετοιμασίες, την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης μέχρι τη σφοδρή καταστολή που εξαπολύει το κράτος απέναντι σε φοιτητές, αγωνιστές, εργάτες και φυλακισμένους, τις κρατικές δολοφονίες, το ξέπλυμα κυκλωμάτων παιδοβιαστών και μαφιόζων, την επιχείρηση ιδιοποίησης των δημόσιων χώρων και την καταστροφή του φυσικού κόσμου αναδεικνύεται η βαθιά σήψη του κρατικό-καπιταλιστικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί με κάθε μέσο να διαφυλάξει την υπεροχή του και να διαιωνίσει την ύπαρξή του.

Το κράτος πιστό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο που ακολουθείται από τα χρόνια του μνημονίου στον ελλαδικό χώρο, συνεχίζει να αυξάνει το κόστος επιβίωσης με ακόμα πιο εντατικούς ρυθμούς, ενώ η ανασφάλιστη και επισφαλής εργασία, τα ελαστικά ωράρια, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις και η διαχείριση από τα αφεντικά όλων των βασικών μας αναγκών είναι σημεία που ανταποκρίνονται στην ανάγκη του καπιταλισμού για την όξυνση της ταξικής ανισότητας και την πλήρη υποτίμηση της ζωής μας. Έχοντας αφήσει ως παρακαταθήκη ένα διαλυμένο/εγκαταλελειμμένο δημόσιο υγειονομικό σύστημα και χιλιάδες νεκρούς ως τραγική συνέπεια της δολοφονικής-κρατικής διαχείρισης της πανδημίας, επιτίθεται στους από τα κάτω αυξάνοντας το κόστος ζωής. Βασικά αγαθά, όπως το ψωμί και το λάδι έχουν καταγράψει τρομακτική αύξηση ενώ τα καύσιμα, βρίσκονται αυτή τη στιγμή, στο υψηλότερο κόστος που έχει υπάρξει ποτέ, δυσχεραίνοντας σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες επιβίωσης. Επιπλέον, η ραγδαία αύξηση των ενοικίων έχει οδηγήσει μεγάλο μέρος των κατώτερων τάξεων σε αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών όπως η στέγαση, ενώ έχει καταδικάσει άλλους σε αστεγία λόγω έξωσης από την κατοικία τους.

Επιπλέον, οι δεκάδες νεκροί εργάτες στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου της άγριας ταξικής εκμετάλλευσης. Η εντατικοποίηση της εργασίας, η επισφάλεια, οι μειώσεις των μισθών, η ελαστικότητα των ωραρίων σε βάρος των εργαζομένων και η γιγάντωση της ανεργίας αναδεικνύουν τη σκληρή εργασιακή πραγματικότητα. Σε αυτή την κατεύθυνση, της άγριας λεηλασίας της κοινωνικής βάσης, κινείται και η ψήφιση από την κυβέρνηση της ΝΔ έναν χρόνο πριν του αντεργατικού νομοσχεδίου, που καταργεί το εργατικό ωράριο του 8ώρου και θεσμοθετεί την (ήδη) απλήρωτη υπερωρία. Ταυτόχρονα επιχειρείται η στοχοποίηση κι ο περιορισμός των απεργιών και των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος. Κινήσεις που αποτελούν πάγια αιτήματα της άρχουσας τάξης εδώ και καιρό με σκοπό να εντείνουν την εργασιακή εκμετάλλευση και να ξεριζώσουν κάθε μορφή αντίστασης που μπορεί να αναπτυχθεί στους χώρους δουλειάς. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο αγώνας των εργατών της Μαλαματίνας, που βρίσκονται σε απεργιακές κινητοποιήσεις εξαιτίας της άδικης απόλυσης 15 συναδέλφων τους και αντιμετωπίζουν την κρατική καταστολή, η οποία εξυπηρετεί στο ακέραιο τις απαιτήσεις της εργοδοσίας.

Το ξέσπασμα του πολέμου, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα αιματοβαμμένα υδάτινα και χερσαία σύνορα, οι στοιβαγμένοι σε βάρκες και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης πρόσφυγες και μετανάστες, αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά πως τα πλανητικά αφεντικά και οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου αδιαφορούν πληρως για τις ζωές των φτωχών, των καταπιεσμένων, των κατατρεγμένων. Ο πόλεμος δεν έχει να υποσχεθεί παρά μόνο καταστολή της ελευθερίας, καταστροφή, φτώχεια, ξεριζωμό και θάνατο, επιφέροντας σημαντικές απώλειες στις ζωές των από τα κάτω και καθιστώντας τους πιόνια στην πολεμική σκακιέρα των εξουσιαστών. Απέναντι στις πολεμικές επιχειρήσεις, τους ενδοκαπιταλιστικούς και ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, τους διαρκώς αυξανόμενους πολεμικούς εξοπλισμούς των κρατών, τους εθνικισμούς και τη μισαλλοδοξία, που δεν εξυπηρετούν παρά μόνο τα συμφέροντα των ντόπιων και διεθνών πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, προτάσσουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη, την ειρήνη και την απελευθέρωση όλων των ανθρώπων από τα δεσμά του κράτους και του καπιταλισμού για μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία.

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την επικράτεια, όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν έγκλειστοι, χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τρεχούμενο νερό, στοιβαγμένοι σε σκηνές, ο παρατεταμένος εγκλεισμός τους μέσα στα κέντρα κράτησης με πρόσχημα την πανδημία, η παντελής έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αλλά και οποιασδήποτε άλλης πρόληψης αναφορικά με τα μέτρα για την αποφυγή της διασποράς του covid-19, η συνεχής απομόνωσή τους από τα κέντρα των μητροπόλεων αλλά και της κοινωνίας της ίδιας και η καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης είτε με την βία των ΜΑΤ είτε μέσω της τρομοκρατίας των pushbacks και των απελάσεων καθιστούν για μία ακόμη φορά έκδηλο το πλέον προφανές: η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών είναι μια διαχείριση εξόντωσης και το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της βίας είτε απέναντι στους/στις μετανάστες/μετανάστριες είτε απέναντι στους αλληλέγγυους και σε όποιον επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι ενάντια στις δολοφονικές προσταγές του. Η φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου απουσιάζουν ακόμα και οι στοιχειώδεις υποδομές κάλυψης των βασικών αναγκών και η διαρκής καταναγκαστική απομόνωση των ανθρώπων αυτών συνιστούν ένα ξεκάθαρο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα. Η βίαιη επιχείρηση της ΕΛ.ΑΣ στο στρατόπεδο του Ελαιώνα για τη σταδιακή εκκένωση του camp και τον εκτοπισμό των μεταναστών εκτός Αθήνας, οι 50 αγνοούμενοι από το ναυάγιο στα νότια της Ρόδου, οι 180 πρόσφυγες και μετανάστες παρατημένοι υπό άθλιες συνθήκες στα Κύθηρα και ο πολυήμερος εγκλωβισμός αβοήθητων προσφύγων σε μια νησίδα στο βόρειο σύνορο Ελλάδας - Τουρκίας, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο της πεντάχρονης Μαρίας από τη Συρία, είναι κάποια από τα παραδείγματα που έφτασαν στο φως της δημοσιότητας και αποδεικνύουν περίτρανα τη δολοφονική και ρατσιστική φύση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους και της Ευρώπης- φρούριο.

Η σημερινή νεοφιλελεύθερη διαχείριση έρχεται να υλοποιήσει την επιθετική κρατική πολιτική αναδιαρθρώσεων σε όλα τα κοινωνικά πεδία. Ταυτόχρονα η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων στο σύνολό τους, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των αντικοινωνικών πολιτικών τους. Η κατασταλτική εκστρατεία έχει ως σαφή στόχο την επιβολή ενός καθεστώτος τρομοκρατίας, μιας κοινωνικής συνθήκης που θα κυριαρχεί η σιωπή, ο φόβος και η υποταγή. Αυτός ο κοινωνικός μετασχηματισμός, η αλλαγή της κοινωνικής συνείδησης, η εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων είναι οι προϋποθέσεις για το βάθεμα των όρων επιβολής. Κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν να καθυποτάξουν κάθε φωνή που αρθρώνεται ενάντια στους επιθετικούς σχεδιασμούς τους είτε με τα ΜΑΤ είτε με την αναβάθμιση του νομικού και θεσμικού τους οπλοστασίου. Μια ολομέτωπη επίθεση των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών, που εκδηλώνεται με ακόμα πιο σφοδρούς όρους, απέναντι στην κοινωνική βάση, τους φτωχούς, τους απόκληρους, όσους και όσες αγωνίζονται. Από την αστυνομική κατοχή των Εξάρχειων και την προσπάθεια αλλοίωσης της ιστορίας και του αγωνιστικού χαρακτήρα της γειτονιάς, την επιχείρηση τοποθέτησης πανεπιστημιακής αστυνομίας μέσα και έξω από τις σχολές μέχρι τις σφαίρες, τα βασανιστήρια και τους ξυλοδαρμούς των ένστολων δολοφόνων της δημοκρατίας στα αστυνομικά μπλόκα, τα τμήματα, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τις γειτονιές.

Μέσα σε αυτή τη συγκυρία της συνολικής συστημικής κρίσης, το εξουσιαστικό, πατριαρχικό, καπιταλιστικό σύστημα επιτίθεται ακόμα περισσότερο στις γυναίκες των πληβειακών στρωμάτων. Μέσα σε έναν μόλις χρόνο ταυτόχρονα με την επίταση της ταξικής εκμετάλλευσης των εργαζόμενων γυναικών, παρακολουθήσαμε να έρχονται στη δημοσιότητα δεκάδες γυναικοκτονίες, απόπειρες βιασμού, βιασμοί, υποθέσεις trafficking με τη συγκάλυψη της αστυνομίας και των πολιτικών της προϊσταμένων, συγκάλυψη κυκλωμάτων παιδικής πορνογραφίας και παιδοβιασμού, καταγγελίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και βασανισμούς μέσα σε αστυνομικά τμήματα. Από την αθώωση των μπάτσων δολοφόνων του Ζακ/Zackie oh!, την συγκάλυψη των βιαστών της Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη, την αποφυλάκιση του παιδοβιαστή Λιγνάδη μέχρι τις κακοποιήσεις και τους βιασμούς προσφύγων και μεταναστριών στα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα τμήματα και τους ξυλοδαρμούς και βασανισμούς αγωνιστριών και διαδηλωτριών. Είναι ακόμα πιο σαφές πλέον πως εκείνο που οπλίζει τα χέρια των βιαστών και δολοφόνων, και ξεπλένει τα εγκλήματά τους είναι ένα ολόκληρο σύστημα, που έχει όνομα και λέγεται πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμός. Οι δράστες γαλουχούνται, ενθαρρύνονται, οπλίζονται και στο τέλος καλύπτονται και δικαιολογούνται από τις κυρίαρχες αξίες και τους ίδιους τους μηχανισμούς. Γιατί η έμφυλη βία είναι συστημική βία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Απέναντι στην οργανωμένη επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου, η μόνη λύση βρίσκεται στην Οργάνωση του αγώνα των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων. Μέσα από αδιαμεσολάβητους αντιιεραρχικούς και ακηδεμόνευτους αγώνες από τα κάτω, μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, να παλέψουμε για την κοινωνική επανάσταση. Να ξαναφτιάξουμε τη ζωή με βασικά συστατικά την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνεργασία, χωρίς αφεντικά και δούλους. Να κάνουμε απτή πραγματικότητα τη γενικευμένη κοινωνική Αυτοδιεύθυνση, να συνοψίσουμε την πολιτική ελευθερία και την οικονομική ισότητα στο σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα. Για ένα ελευθεριακό κίνημα όλων των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων που θα δίνει διέξοδο στις πραγματικές ανάγκες.

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΘ
ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2022
Προσυγκέντρωση στην Κατάληψη Mundo Nuevo, 17:00
Συγκέντρωση στην Καμάρα, 18:00

Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων