Πέμπτη 28 Ιουλίου 2022 στις 20.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Από σήμερα Τετάρτη 27 Ιουλίου 2022, στα πλαίσια των δράσεων στήριξης του δίκαιου αγώνα του απεργού πείνας - εδώ και 66 μέρες - Γιάννη Μιχαηλίδη, έχουμε καταλάβει το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης θέλοντας να δημιουργήσουμε ένα σημείο αναφοράς και ένα κέντρο αγώνα στην πόλη.
Ο Γιάννης κάθε ώρα που περνάει, διακινδυνεύει όλο και πιο πολύ την ίδια του τη ζωή ή κάποια μόνιμη βλάβη στην υγεία του διεκδικώντας την αποφυλάκισή του, με θέληση και δυναμισμό σε έναν αγώνα που ξεπερνά κατά πολύ τον ίδιο τον Γιάννη.
Ο αγώνας του, μέσα σε μία περίοδο άγριας φτωχοποίησης της κοινωνικής πλειοψηφίας και καταστολής οποιουδήποτε αγώνα, μέσα σε μια περίοδο που βγάζει μάτι η ταξική φύση του θεσμού της δικαιοσύνης με αποφυλακίσεις βιαστών και παιδοβιαστών, ένστολων δολοφόνων και άλλων αυλικών της αστικής τάξης και της κυβέρνησης, αναδεικνύει εμφατικά τα διαφορετικά μέτρα και σταθμά που οι ίδιοι οι νόμοι του κράτους αναπαράγουν.
Οι ισχυροί αυτού του κόσμου, πλάθουν στα χέρια τους σαν πλαστελίνη τους νόμους που θα εξυπηρετήσουν και θα προασπιστούν με τον καλύτερο τρόπο την εξουσία τους.
Τους νόμους που θα πλειστηριάσουν τις πρώτες κατοικίες, τους νόμους που θα κρατήσουν τους μισθούς χαμηλούς, τους νόμους που θα δώσουν το πράσινο φως στη λεηλασία του περιβάλλοντος.
Τους νόμους που θα απαγορεύσουν διαδηλώσεις, τους νόμους που θα επιτείνουν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών, τους νόμους που θα αφήσουν ελεύθερους τους βιαστές αλλά όχι τους μικροπαραβάτες.
Τους νόμους που θα κρατήσουν μέσα στις φυλακές αγωνιστές και αγωνίστριες των κινημάτων, τους νόμους που ονομάζουν "τρομοκρατία" οποιαδήποτε πολιτική δραστηριότητα, τους νόμους που ποινικοποιούν την απεργία.
Αυτό είναι το ζύγι τους, κομμένο και ραμμένο πάνω στα δικά τους συμφέροντα.
Και ο αγώνας του Γιάννη, έχει καταφέρει να αναδείξει πως το δικό μας ζύγι, το δικό μας δίκιο, το δίκιο των αδικημένων, των φτωχών, των εργαζομένων, των ανέργων, των αγωνιζομένων, των φοιτητριών, των μαθητών, των φυλακισμένων, των μεταναστριών, των αποκλεισμένων των θηλυκοτήτων, των -από κάθε μορφή εξουσίας - καταπιεσμένων, δεν θα κερδηθεί χωρίς μάχη.
Το δικό μας δίκιο μπορούμε να το επιβάλλουμε μόνο με αγώνα, με αλληλεγγύη, με οργάνωση, με υπερβάσεις.
Να σταθούμε μαζικά στο πλευρό του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη μέχρι την ΝΙΚΗ του αγώνα του, μία νίκη που θα αφορά και θα επηρεάσει όλους και όλες μας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5
κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
πηγή : email που λάβαμε στις 27 Ιουλίου 22h
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΠΕΜΠΤΗ 28/7
11:00 | ΣΤΟ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
20:00 | ΑΓ. ΣΟΦΙΑΣ ΜΕ ΕΡΜΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Η αστική «δημοκρατία» και η «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» παραβαίνουν και πάλι τους ίδιους τους τους νόμους, στη βάση πολιτικών κριτηρίων. Όπως πάντα, η στόχευση διπλή: από την μία, η τρομοκράτηση όσων ακόμα επιμένουν να αντιστέκονται κόντρα στην καπιταλιστική και κρατική κυριαρχία, κόντρα στην εκμετάλλευση και στην καταπίεση. Από την άλλη, η «χαρά» που όπως φαίνεται παίρνουν κάποια βάρβαρα ανθρωπάκια, από την ωμά εκδικητική βία που ασκούν από θέση (θεσμικής) ισχύος, προς όσες και όσους αμφισβήτησαν και αμφισβητούν την εξουσία τους.
Αυτή τη φορά, είναι η σειρά του έγκλειστου συντρόφου Γ. Μιχαηλίδη να μπει στο στόχαστρο της «δημοκρατίας» και της «δικαιοσύνης». Όπως αναφέρει ο σύντροφος στην ανακοίνωση του στις 23/5/2022: "Στις 29 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της 20ετούς ποινής μου και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση, σύνολο 8 χρόνια και 3 μήνες πραγματικός χρόνος έκτισης ποινής, η γραμματεία της φυλακής με καλεί να υπογράψω την αίτηση για υφ' όρον απόλυση όπως προβλέπεται. Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι… Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας… προληπτικά δηλαδή". Σε παλιότερη ανακοίνωση του τονίζει: "συμπλήρωσα τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες μου τις ποινές. Σήμερα 22/2/2022, ενημερώθηκα για την απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας σχετικά με την αίτηση αποφυλάκισης μου. Οι δικαστές Σμαράγδα Μωραΐτη (Πρόεδρος), Ιωάννης Γκάτζιας (Πλημμελειοδίκης - Εισηγητής) και Κωσταντίνος Μαντζαβίνος (Δικαστικός Πάρεδρος) έκριναν ότι δεν πληρώ τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης. Η αλήθεια είναι ότι ανέμενα αυτή την επιπλέον αδικαιολόγητη κράτηση που χρησιμοποιείται άτυπα από τη δικαστική μαφία για να τιμωρήσουν επιλογές που κατά τη γνώμη κάποιων δικαστών δεν τιμωρούνται επαρκώς από το νόμο, όπως η επιλογή της απόδρασης (για την οποία βέβαια έχω εκτίσει την πειθαρχική ποινή όπως και την ποινή κράτησης που δεν συγχωνεύεται). Για να δικαιολογηθεί αυτή η παρατυπία επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα."
Ο σύντροφος, προκειμένου να διεκδικήσει το αυτονόητο, να τηρηθεί δηλαδή ο νόμος και να αποφυλακιστεί, μετά από 5 επιπλέον μήνες προληπτικής κράτησης, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022. Εδώ και μερικές μέρες ο σύντροφος βρίσκεται φρουρούμενος στο νοσοκομείο της Λαμίας, όπου μεταφέρθηκε εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του. Το "καθεστώς εξαίρεσης" συνεχίζεται μέχρι και εκεί, καθώς του έχει απαγορευτεί κάθε δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας, η διοίκηση του νοσοκομείου δεν έχει χορηγήσει άδεια συνοδού, τα επισκεπτήρια είναι περιορισμένα, ενώ οι οικείοι του αδυνατούν να λάβουν επαρκείς πληροφορίες για τις εξελίξεις στην κατάσταση της υγείας του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στις 20/6 το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας, απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου, επιβεβαιώνοντας έτσι την πλήρη υποτέλειά του και λαμβάνοντας ενεργό ρόλο στην προσπάθεια εξόντωσης του απεργού πείνας.
Φυσικά, για τον κόσμο του αγώνα, η παραβίαση του νομικού πλαισίου από τους ίδιους τους θεσμούς της «δικαιοσύνης» και η αυτό-αναίρεση της «δημοκρατίας», δεν προκαλούν έκπληξη. Είναι πλέον δεδομένο ότι όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον καπιταλισμό αλλά και το μονοπώλιο της κρατικής βίας καταδικάζεται και θα συνεχίσει να καταδικάζεται εσαεί με πολλαπλά μέσα: χαλκευμένα στοιχεία, test DNA μηδενικής αξιοπιστίας, μαρτυρίες μπάτσων και στελεχών της αντιτρομοκρατικής, ποινικοποίηση προσωπικών σχέσεων ώστε να καταφέρουν να βάλουν αγωνιστές στη φυλακή, καθεστώς απομόνωσης, στέρηση εκπαιδευτικών ή τακτικών αδειών, 18μηνες προφυλακίσεις χωρίς στοιχεία, άρνηση αποφυλάκισης για ιατρικούς λόγους, ακόμα και απόπειρα στέρηση των παιδιών των κρατουμένων αφού μπουν στη φυλακή, πολλαπλές νέες διώξεις με ανύπαρκτα κατηγορητήρια σε όσους καταφέρουν να αποδείξουν τη γελοιότητα των κατηγοριών της αντιτρομοκρατικής και (τελικά) αποφυλακίζονται. Η λίστα των συντρόφων/συντροφισσών και συναγωνιστών/αγωνιστριών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη μανία του κράτους είναι μεγάλη: Κουφοντίνας, Ρούπα, Μαζιώτης, Τ. Θεοφίλου, Περικλής, Ηριάννα, Σεϊσίδης, Σειρηνίδης, Σακκάς, Ασπιώτης, Τσιρώνης, Ρωμανός, κάτοικοι Χαλκιδικής, Χριστοδούλου, Σωτηροπούλου, Τσάκαλου, Στατήρη, Μ. Θεοφίλου και πολλές και πολλοί ακόμα κλήθηκαν να «αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες».
Κάθε περίπτωση έχει τις ιδιαιτερότητες της. Κάθε διωκόμενος εκφράζει ένα ιδιαίτερο πολιτικό περιεχόμενο. Για τους καταπιεσμένους, ανεξάρτητα με ποια πολιτικά περιεχόμενα μπορεί να ταυτίζονται, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η κάθε μια από αυτές τις περιπτώσεις, αλλά και όλες μαζί, καταδεικνύουν τον ουσιαστικό πολιτικό πυρήνα κάτω από την επιφάνεια «αμεροληψίας» που η αστική δικαιοσύνη αξιώνει για τον εαυτό της. Ο πολιτικός αυτός πυρήνας παράγει μία γκρίζα ζώνη αυτό-αναίρεσης του «κράτους δικαίου», η οποία ανάλογα με τη συγκυρία μπορεί να διογκωθεί αισθητά. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, γινόμαστε μάρτυρες μιας συστηματικής επίθεσης μέσα από την κινητοποίηση ενός ολόκληρου μηχανισμού: φωτογραφικοί νόμοι, «επανεξέταση» αποφάσεων δικαστηρίων απλά και μόνο για να στερηθούν οι κρατούμενοι τα εκ του νόμου δικαιώματα τους, καταδίκες χωρίς στοιχεία, κατασκευή «στοιχείων», αδιανόητα διογκωμένα κατηγορητήρια, αναιρέσεις αποφάσεων και «εφέσεις υπέρ του νόμου», διασπορά ψευδών ειδήσεων κ.λπ.
Η επίθεση κράτους και κεφαλαίου είναι συνολική, συνεχής και εντεινόμενη. Πλέον είναι εμφανής σε όλους και όλες. Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας με την πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική βάση, με μοναδική πυξίδα το κέρδος τους και την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, η κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν με αγώνες, η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η αδιανόητη αύξηση του κόστους ζωής, η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας με λίγα λόγια, δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Αλλά ούτε και περιθώρια εφησυχασμού ή παραίτησης και ανακωχής από μεριάς μας. Γνωρίζοντας, βέβαια, ότι το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί χτυπούν όλο και πιο σκληρά όσους και όσες τολμούν να αντιστέκονται.
Κανείς δεν πρέπει να έχει αυταπάτες για τον ρόλο και την ταυτότητα της αστικής δικαιοσύνης και των μηχανισμών της. Η δικαιοσύνη στον καπιταλισμό υπάγεται στις επιταγές και τις ανάγκες του κεφαλαίου. Θωρακίζει θεσμικά το κυρίαρχο σύστημα καταπίεσης και εκμετάλλευσης, νομιμοποιώντας και κανονικοποιώντας την ύπαρξή του στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων, συμβάλλοντας έτσι στη διαιώνισή του. Όποιος νομίζει ότι οι δικαστικοί θεσμοί είναι αδέκαστοι και αμερόληπτοι μάλλον είναι αφελής στην καλύτερη περίπτωση. Η αστική δικαιοσύνη αποφασίζει με σαφή ταξικά κριτήρια. Ένας φτωχός, ένας προλετάριος, ένας περιθωριοποιημένος, ένας αγωνιστήςδε θα τύχει, αναλογικά, ίσης αντιμετώπισης με ένα πλούσιο, έναν επιχειρηματία, έναν πολιτικό. Αυτό το επιβεβαιώνουν και οι πρόσφατες εξωφρενικές δικαστικές αποφάσεις με βάση τις οποίες απαλλάχθηκαν από τις κατηγορίες τους οι γόνοι εύπορων οικογενειών που ευθύνονται για τον βιασμό της Γεωργίας Μπίκα στη Θεσσαλονίκη, αποφυλακίστηκε με το ελαφρυντικό του «πρότερου σύννομου βίου» ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο αμετανόητος αστυνομικός που δολοφόνησε τον 15χρονο αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ο βιαστής Πέτρος Φιλιππίδης για «λόγους υγείας» αλλά και επειδή «οι συνεργάτιδες του είναι υποψιασμένες και άρα δεν αποτελεί κίνδυνο» (!), ο δολοφόνος του Ζακ Κοστόπουλου, Αθανάσιος Χορταριάς, οι μπάτσοι Α. Κόκκινου και Ν. Σουτόγλου παρότι κρίθηκαν ένοχοι για το βασανισμό του Χ. Χρονόπουλου και ο Δημήτρης Λιγνάδης, παρότι καταδικάστηκε σε 12 χρόνια κάθειρξης για δύο βιασμούς ανηλίκων, διότι κρίθηκε ότι δεν είναι επικίνδυνος, για να τελέσει νέα αδικήματα μέχρι το εφετείο. Στον αντίποδα, ενώ τα παραπάνω καθάρματα σουλατσάρουν ανενόχλητα έξω από τη φυλακή, όντας στυλοβάτες και οργανικά μέλη του καπιταλιστικού συστήματος, το κράτος αθετεί τους ίδιους του τους νόμους στην περίπτωση του Γιάννη Μιχαηλίδη, επειδή έχει απέναντί του έναν πολιτικό αντίπαλο, έναν αναρχικό, τον οποίο επιχειρεί να εκδικηθεί και να εξοντώσει. Τέτοιου είδους μεθοδεύσεις είναι αναπόσπαστο στοιχείο της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, ειδικά ενός παρηκμασμένου, λούμπεν, οικογενειοκρατικού, διεφθαρμένου και ακροδεξιού καπιταλιστικού σχηματισμού όπως είναι ο ελλαδικός. Αυτές οι μεθοδεύσεις και οι διαπλοκές συμβαίνουν, επειδή δεν υπάρχει μαζική και οργανωμένη κοινωνική αντίδραση, ικανή να αμφισβητήσει την κυρίαρχη εξουσία και να αναμετρηθεί με ανατρεπτικούς και επαναστατικούς όρους με τις δυνάμεις που υπηρετούν την αστική τάξη. Αδιαμφισβήτητα, τέτοιες εξελίξεις επηρεάζουν καθοριστικά το επίπεδο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου και τους συσχετισμούς ισχύος που διέπουν τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Επομένως, μας αφορούν όλους/όλες και δε νοείται να μην παίρνουμε θέση με ενεργό τρόπο, να μην αναλαμβάνουμε δράση στο βαθμό που μπορούμε.
Είναι ευθύνη όλων μας να σταθούμε δίπλα στους πολιτικούς κρατούμενους, απέναντι σε κάθε απόπειρα καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους, που στόχο έχει τόσο την εξόντωση των ίδιων, όσο και την εδραίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για όλες και όλους τους αγωνιστές που μπορεί να βρεθούν στην θέση τους.
Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, κανένας σύντροφος και καμία συντρόφισσα δεν είναι μόνος/μόνη. Γιατί για εμάς η αλληλεγγύη στους πολιτικούς κρατούμενους είναι αδιαπραγμάτευτη και ένα βασικό θεμέλιο κάθε απελευθερωτικής δράσης.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ "ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ" ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
κάλεσμα : Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)
e-mail επικοινωνίας: lib_thess@hotmail.com
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ' αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν' αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.
Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»
Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης, Πέμπτη 28/07, στις 20:00 Αγίας Σοφίας & Ερμού
κάλεσμα : Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης | Α.Π.Ο. - Ο.Σ.
Κρατική υπογραφή στη φυσική εξόντωση του απεργού πείνας, Γιάννη Μιχαηλίδη
Σήμερα, 28/07, το Δικαστικό Συμβούλιο Λαμίας απέρριψε εκ νέου το αίτημα του Γ. Μιχαηλίδη για την υφ' όρων αποφυλάκισή του, δικαίωμα που έχει ήδη από τον Δεκέμβριο του 2021. Η απόφαση αυτή, πέρα από τα ρεβανσιστικά χαρακτηριστικά που φέρει (με αποτέλεσμα να μην εφαρμόζεται ο ίδιος ο νόμος ή να εφαρμόζεται κατά περίπτωση), έρχεται σε μία στιγμή κρίσιμη για την υγεία του Γ. Μιχαηλίδη, καθώς βρίσκεται στην 68η ημέρα απεργίας πείνας - μιας απεργίας πείνας ως ύστατο μέσο διεκδίκησης της ελευθερίας - με τη γνωμοδότηση της υπεύθυνης ιατρού να είναι πως η ζωή του βρίσκεται - πλέον - σε άμεσο κίνδυνο. Οι ευθύνες είναι πια ξεκάθαρες, με το κράτος και τους θεσμούς του να εμπαίζουν χωρίς ντροπή τον απεργό αλλά και την κοινή λογική. Είναι χρέος μας να σταθούμε στο πλάι του αγώνα του και να ανατρέψουμε το καθεστώς εξαίρεσης.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας, Γιάννη Μιχαηλίδη
Πέμπτη 28/07, 20:00, πλ. Αγίας Σοφίας
κάλεσμα : Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
- - -
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται στις ελληνικές φυλακές από το 2013 και εννέα χρόνια τώρα δεν έχει πάψει να τιμωρείται από το "κράτος-δικαίου" για την πολιτική του επιλογή να σταθεί απέναντι στο σύστημα εκμετάλλευσης εντός και εκτός των τειχών της φυλακής. Από την στέρηση των εκπαιδευτικών και τακτικών αδειών που δικαιούνταν να λάβει έως την εκδηκητική άρνηση των δικαστικών αρχών για την υφ' όρον αποφυλάκισή του, καθώς ήδη από τον Δεκέμβριο του 2021 πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να βρεθεί εκτός φυλακής, το κράτος αντιμετωπίζει το δικαίωμα, όχι μόνο του Γιάννη Μιχαηλίδη αλλά όλων, στην ελευθερία ως μία αλακάρτ παραχώρηση που δύναται οι κρατούμενοι/ες να απολαμβάνουν ή να στερούνται με αιτιάσεις που ξεπερνούν ακόμα και τον ίδιο τον νόμο. Μόνο έτσι, άλλωστε, μπορεί να εξηγηθεί η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας να εκδώσει απορριπτικό βούλευμα στις 22/02/2022 για αποφυλάκιση του Γιάννη Μιχαηλίδη, προφασιζόμενο τις πολιτικές του απόψεις οι οποίες - σύμφωνα με το εν λόγω δικαστικό σώμα - συνηγορούν στον «κίνδυνο τέλεσης νέων αδικημάτων».
Έτσι, λοιπόν, η φυλάκιση παρατείνεται με πρόσχημα τις πολιτικές θέσεις και το φρόνημα του κατηγορουμένου, τις αναφορές του συντελεσμένου αδικήματος και όχι την πράξη καθεαυτή, και με αυτόν τον τρόπο, πέρα φυσικά από την φυσική εξόντωση του ατόμου που επιχειρείται, καταδεικνύοντας την τιμωρητική διάθεση του κράτους εις βάρος αγωνιστ(ρι)ών, δίνεται, ως παραδειγματισμός, και ο τόνος της στάσης της εξουσίας απέναντι στον κόσμο που στρέφεται εναντίον της. Έτσι, από τη μία φτάνουμε στο να προκύπτουν "προληπτικές" και άδικες (προ)φυλακίσεις, όπως στην περίπτωση του "Ινδιάνου" μετά την μαζικότατη πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή στη Ν. Σμύρνη, της Ηριάννας, του Τ Θεοφίλου και πολλών άλλων που βρεθήκαν κάτω από την μπότα της εξουσίας. Aπό την άλλη οι αποφυλακίσεις, όπως στην περίπτωση του αμετανόητου Ε. Κορκονέα, δολοφόνου του Α. Γρηγορόπουλου, και του βιαστή-κακοποιητή Π. Φιλιππίδη, και η αναστολή των ποινών, όπως των δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου και του βιαστή Δ. Λιγνάδη, οι οποίες αφορούν άτομα που βρέθηκαν φύσει και θέσει ή απλώς συνέπιπταν με τα συμφέροντα και το αφήγημα της εξουσίας.
Απέναντι σε αυτό το σύστημα, που ξέρει καλά να φροντίζει τους δικούς του ανθρώπους, ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ένας άνθρωπος που έχει πάρει θέση στην πλευρά των καταπιεσμένων και εκμεταλλευομένων αυτού του κόσμου, με όπλο το σώμα του στέκεται με ήθος και προσπαθεί να γίνει ορατός, διεκδικώντας όλα όσα τιμωρητικά και παρανόμως οι κρατικοί θεσμοί του στερούν. Και αυτός ο αγώνας, αν και μπορεί να μην ταυτιζόμαστε απόλυτα σε πολιτικές θέσεις και μέσα αγώνα, είναι ένας αγώνας που μας αφορά. Γιατί, όπως και στην περίπτωση των παρανόμως απορριφθεισών τακτικών αδειών του Δ. Κουφοντίνα, αυτό που αναδύεται είναι η βάναυση και τιμωρητική πλευρά του κράτους, που όσο και εάν βαυκαλίζεται πως όλοι και όλες είμαστε ίσοι και ίσες απέναντι στον νόμο, γνωρίζουμε καλά πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Να αντισταθούμε συλλογικά στην κρατική βαρβαρότητα που βιώνουμε πολυεπίπεδα σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας, για ένα κόσμο όπου θα είμαστε τελικά ίσοι και όχι ανήμπορες.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, απεργού πείνας από 23/05
