kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

[Αθήνα] Διαδήλωση: Να παραμείνουν τα Εξάρχεια γειτονιά Αντίστασης και Αγώνα

ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Τα εξάρχεια έχουν ιστορία, έξω μπάτσοι, επενδυτές και παρακρατικοί από την πλατεία

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΧΙ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΕΤΡΟ στην πλατεία Εξαρχείων

Καμία παράδοση του λόφου Στρέφη σε ιδιωτικά συμφέροντα

Να παραμείνει το Πολυτεχνείο χώρος συνάντησης και αγώνα

Μείωση στιν τιμές ενοικίων / Καμία έξωση

Να παραμείνουν τα Εξάρχεια γειτονιά Αντίστασης και Αγώνα - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Σάββατο 23/7, πλατεία Εξαρχείων 20:30 Ένας σύντομος απολογισμός της διαδήλωσης στα Εξάρχεια στις 25 Ιουνίου και κάλεσμα σε επόμενη διαδήλωση για την υπεράσπιση της γειτονιάς μας απέναντι στη βία του Κεφαλαίου

Να παραμείνουν τα Εξάρχεια γειτονιά Αντίστασης και Αγώνα - ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Σάββατο 23/7, πλατεία Εξαρχείων 20:30

Ένας σύντομος απολογισμός της διαδήλωσης στα Εξάρχεια στις 25 Ιουνίου και κάλεσμα σε επόμενη διαδήλωση για την υπεράσπιση της γειτονιάς μας απέναντι στη βία του Κεφαλαίου

Στις 25 Ιουνίου καλέστηκε από το « συντονιστικό δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων» ημέρα πανελλαδικής και διεθνούς υποστήριξης της γειτονιάς.

Το κάλεσμα της αφίσας έγραφε:

Να υπερασπιστούμε τη γειτονιά του κόσμου που χωράει πολλούς κόσμους.

Μια γειτονιά που μπορούν να συνυπάρχουν με σεβασμό άνθρωποι κάθε φύλου, ηλικίας και καταγωγής. Όπου η αγωνιστική ιστορία του χθες συναντιέται με τις αγωνίες και τις αντιστάσεις του σήμερα.

Απέναντι στον εξευγενισμό, τις εξώσεις, την πολιτική απονέκρωση, την κρατική καταστολή. Να αγωνιστούμε για τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης, της εξέγερσης

ΟΧΙ Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων

Καμιά παράδοση του λόφου Στρέφη σε ιδιωτικά συμφέροντα

Να παραμείνει το Πολυτεχνείο τόπος συνάντησης και αγώνα

Αρκετές συλλογικότητες, πρωτοβουλίες αγώνα και ατομικότητες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και πραγματοποίησαν συγκεντρώσεις, τοποθέτησαν πανό, πραγματοποίησαν εκδηλώσεις ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης και αλληλεγγύης στη γειτονιά του κόσμου που χωράει πολλούς κόσμους. Αναγνωρίζοντας ότι τα Εξάρχεια φέρουν ένα ειδικό βάρος στην ιστορία των κοινωνικών και ταξικών αγώνων κατά την περίοδο της κατοχής, της δικτατορίας, με ανεξίτηλο το σημάδι της εξέγερσης του 2008 στην μεταπολίτευση όταν η οδός Μεσολογγίου βάφτηκε με το αίμα του αναρχικού μαθητή Α.Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες του ειδικού φρουρού Ε. Κορκονέα που υπηρετούσε στο Α.Τ Εξαρχείων και σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος.

Η διαδήλωση στην Αθήνα ήταν καλεσμένη στην πλατεία Εξαρχείων στις 20:00

Από νωρίς μια ομάδα «δράση» εμφανίστηκε περισσότερες από μια φορά στην πλατεία προκαλώντας το συγκεντρωμένο πλήθος. Πρόκειται για μια πρακτική που αποφεύγεται από την ΕΛ.ΑΣ στην περιοχή κατά τη διάρκεια μαζικών συγκεντρώσεων - διαδηλώσεων. Δεν γνωρίζουμε εάν η συγκεκριμένη ομάδα αυτομόλυσε ή εάν υπάκουσε σε εντολές του κέντρου της άμεσης δράσης. Γνωρίζουμε όμως σίγουρα ότι τέτοιες «πρωτοβουλίες» είναι αυτές που οδηγούν σε αιματοκυλίσματα, τραυματισμούς και σε δολοφονίες αγωνιστών και νέων στην περιοχή. Οι κρότου λάμψης που εκτόξευαν σε ευθεία βολή κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στοχεύοντας στα πρόσωπα διαδηλωτών/ριών είναι θέμα χρόνου πότε θα τραυματίσουν ανεπανόρθωτα κάποιον/κάποια αγωνιζόμενο/ αγωνιζόμενη.

Η πρόκληση της ομάδας «δράση» απαντήθηκε από το συλλογικό σώμα που τους εκδίωξε με το ελάχιστο ποσοστό αντί- βίας που αναλογούσε απέναντι στα αίσχη που έχουν διαπράξει εναντίον της αγωνιζόμενης κοινωνίας. Οι μπάτσοι κυνηγήθηκαν μέχρι την Σπ. Τρικούπη αφήνοντας πίσω τα μηχανάκια τους όπως και ένα πλήθος αντικειμένων από τις εξαρτήσεις που φέρουν. Παρά τις εξαρτήσεις τους και τον οπλισμό που διαθέτουν στάθηκαν ανίκανοι να επιβληθούν απέναντι στο ανταγωνιστικό κίνημα που με αποφασιστικότητα και μαχητικότητα τους εκδίωξε επιτυχώς. Η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς των αγωνιζόμενων αποτελεί μια σημαντική νίκη απέναντι στην αστυνομοκρατία και την μονιμοποίηση ενός αστυνομικού στρατού κατοχής στην πλατεία. Μια νίκη που αποτυπώνεται σε τακτική αναδίπλωση των περιπολιών τις βραδινές ώρες στην πλατεία δίνοντας χώρο σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες για επανοικειοποίηση της πλατείας. Μια μικρή νίκη που αν δεν περιφρουρηθεί και δεν πλαισιωθεί από αντίστοιχες δυναμικές πρωτοβουλίες το επόμενο διάστημα υπάρχει ο κίνδυνος να λειτουργήσει σαν «πυροτέχνημα» δίνοντας χώρο στο Κεφάλαιο και στην καταστολή.

Παρά την σύγκρουση που δημιουργήθηκε στην προσυγκέντρωση ο κόσμος που πλαισίωσε την καλεσμένη συγκέντρωση ανασυγκροτήθηκε και η διαδήλωση ξεκίνησε με τη συμμετοχή 500 + συντρόφων και συντροφισσών. Με ιδιαίτερο παλμό η διαδήλωση διέσχισε τη γειτονιά πραγματοποιώντας ολιγόλεπτη στάση στο σημείο δολοφονίας του αναρχικού μαθητή Α. Γρηγορόπουλου ενώ κατά τη διάρκεια φωνάζονταν συνθήματα τόσο για την υπεράσπιση της γειτονιάς απέναντι στη βία του κεφαλαίου όσο και αλληλεγγύης στον αναρχικό Γ. Μιχαηλίδη που σήμερα βρίσκεται στην 55η ημέρα απεργίας πείνας και δολοφονείται από το ελληνικό κράτος.

Στο τέλος της διαδήλωσης, πλήθος κόσμου παρέμεινε στην πλατεία στήνοντας οδοφράγματα και φωνάζοντας συνθήματα ενώ ομάδες συντρόφων και συντροφισσών επιχειρούσαν στοχευμένες επιθέσεις στο Υπουργείο πολιτισμού και σε αστυνομικές δυνάμεις στην περιοχή για περισσότερο από τέσσερις ώρες μετά το τέλος της πορείας. Γεγονότα τέτοιας έκτασης και έντασης, μαζικότητας και ενότητας έχουν αρκετά χρόνια να συμβούν στη γειτονιά και ανέκυψαν μέσα από συντροφικές διαδικασίες στις οποίες σφυρηλατήθηκε η ενότητα στη δράση. Για ακόμα μια φορά τα Εξάρχεια αποτελούν το προπομπό της κοινωνικής εξέγερσης στον φόντο της ασφυξίας του κόστους ζωής που τσακίζει την καθημερινότητα των προλεταρίων και των οικονομικά εξαθλιωμένων. Για ακόμα μια φορά η γειτονιά των Εξαρχείων επιχειρεί να αποτελέσει τον πυροκροτητή για μια γενικευμένη κοινωνική εξέγερση με αιχμή την ακρίβεια του κόστους ζωής, την κοινωνική αδικία και τον κρατικό αυταρχισμό.

Στο φόντο της αργής δολοφονίας του αναρχικού απεργού πείνας Γ.Μιχαηλίδη και της αποφυλάκισης/ατιμωρησίας του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, τα Εξάρχεια παραμένουν τόπος συνάντησης ανατρεπτικών σχεδιασμών, εφαλτήριο συγκρούσεων και πεδίο αντιπαράθεσης για μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας και ειδικά της νεολαίας που σε συνθήκες όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης βλέπει τα όνειρα της να τσακίζονται από την οικονομική επισφάλεια και τον κρατικό αυταρχισμό.

Οι διαδηλώσεις και οι συγκρουσιακές πρακτικές που ανέκαθεν αποτελούσαν συνθήκη υπαρξιακής επιβίωσης για το ανταγωνιστικό κίνημα στη γειτονιά μπολιάζονται με τους μοριακούς αγώνες για την υπεράσπιση της πολιτικής φυσιογνωμίας, του κοινωνικού και αντιεμπορευματικού της χαρακτήρα διαμορφώνοντας την κατεξοχήν ταξική και κοινωνική ασπίδα προστασίας απέναντι στην επερχόμενη βίαιη και σαρωτική ισοπέδωση της γειτονιάς το επόμενο διάστημα από τις δυνάμεις του Κράτους, του παρακράτους και του Κεφαλαίου που λυμαίνονται την περιοχή.

Σε λιγότερο από δυο εβδομάδες επιχειρείται η επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του λόφου Στρεφη με την κατασκευαστική εταιρεία του Μπόμπολα (ΑΚΤΩΡ) να έχει βάλει μπρος τις μηχανές προκειμένου να μετατρέψει τον λόφο σε τουριστικό θέρετρο, εμπορευματική ζώνη, πεδίο ελέγχου και αποστείρωσης της κοινωνικής ζωής. Σε δυο βδομάδες επιχειρείται το ξήλωμα της πλατείας Εξαρχείων και η μετατροπή της σε αστυνομοκρατούμενο εργοτάξιο για τα επόμενα 8 χρόνια οπού τα 70 δέντρα της πλατείας θα κοπούνε, η μοναδική πλατεία της γειτονιάς θα καταστραφεί και οι αντιστάσεις θα δεχθούν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα αφού η πλατεία αποτελεί ένα εμβληματικό σημείο για το ανταγωνιστικό κίνημα, και ειδικά για το αναρχικό, από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

Η καθημερινή ένταση της επίθεσης στα πλαίσια του εξευγενισμού και της βίας του κεφαλαίου είναι σαρωτική για τους εργαζόμενους στη γειτονιά. Οι αυξήσεις ενοικίων, οι εκδιώξεις ενοικιαστών εξαιτίας της πώλησης πολυκατοικιών σε αρπακτικά του REAL ESTATE και σε μεγαλοεπενδυτές, η μετατροπή διαμερισμάτων και ολόκληρων πολυκατοικιών σε AIRBNB δημιουργούν ένα τεράστιο στεγαστικό ζήτημα στη γειτονιά εκτοπίζοντας εκείνους και εκείνες που ανήκουν στα χαμηλόμισθα στρώματα. Τα δημόσια σχολεία της γειτονιάς δοκιμάζονται καθημερινά αφού αδειάζουν τμήματα εξαιτίας της αδυναμίας ανταπόκρισης των οικογενειών στις αυξήσεις ενοικίων ενώ οι μετανάστες και οι κοινωνικά αποκλεισμένοι που παραδοσιακά έβρισκαν καταφύγιο στα Εξάρχεια γίνονται στόχος καθημερινών επιχειρήσεων της αστυνομίας με εντολή του Δήμου Αθηναίων και «εξαφανίζονται» σε κέντρα κράτησης ή άλλες περιοχές.

Την ίδια στιγμή η ανεξέλεγκτη καταστολή στη γειτονιά έχει αποθρασύνει εντελώς τα σώματα ασφαλείας που στρατοπεδεύουν στην περιοχή γεγονός που επιβεβαιώνεται - και - από τις κινήσεις τους το τελευταίο διάστημα. Οι μπάτσοι της περιοχής έχουν στοχοποιήσει το «Συντονιστικό Δράσης για την Υπεράσπιση των Εξαρχείων» κάτι που το τελευταίο διάστημα γίνεται απροκάλυπτα εμφανές και κλιμακώνεται. Η επιχείρηση παρεμπόδισης της συνέλευσης του «Συντονιστικού Δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων» πριν από λίγο διάστημα αποτέλεσε μια κίνηση κλιμάκωσης της παρενόχλησης του Κράτους απέναντι στον κόσμο του αγώνα. Μια κίνηση που απαντήθηκε συλλογικά και με αποφασιστικότητα αφού εκδιώχθηκε η αστυνομία από την πλατεία και η συνέλευση πραγματοποιήθηκε με μαζικότητα. Τα γεγονότα όμως της Τρίτης 12.7 αποτέλεσαν την κορύφωση της επίθεσης εναντίον μας όταν κατά τη διάρκεια εξακρίβωσης στοιχείων σε μετανάστες στην πλατεία Εξαρχείων και στην αντίδραση ορισμένων από εμάς σε αυτή την πρακτική, ακολούθησε βία και τραμπουκισμοί κυρίως από την ομάδα της ΟΠΚΕ εναντίον συντρόφων και συντροφισσών που απαρτίζουν το «Συντονιστικό» αλλά και εναντίον κόσμου της γειτονιάς που αντέδρασε. Η προσαγωγή συντρόφου που αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία του στους ένστολους φονιάδες μετατράπηκε σε σύλληψη και οι ξυλοδαρμοί εναντίον όσων διαμαρτυρήθηκαν εξελίχθηκε σε υπόθεση ρουτίνας και «κανονικότητας» για μια γειτονιά που ζει χρόνια τώρα σε συνθήκες φόβου από την σύμπραξη Κράτους και Παρακράτους.

Η στοχοποίηση του «Συντονιστικού Δράσης» προκύπτει από την επίμονη στάση συλλογικοτήτων, πρωτοβουλιών και συνελεύσεων που το απαρτίζουν να μην εγκαταλείψουν τα Εξάρχεια αμαχητί στους κρατικούς σχεδιασμούς ανάπλασης και εξευγενισμού τους. Η αιτία της στοχοποίησης μας βρίσκεται στην απόπειρα εξουδετέρωσης των αντιστάσεων πριν ξεκινήσουν τα έργα στη γειτονιά. Στην επιμονή να πραγματοποιούμε ανοιχτές συνελεύσεις στην πλατεία Εξαρχείων και να αντιδράμε στους τραμπουκισμούς της αστυνομίας αναλαμβάνοντας το κόστος που αυτή η στάση επιφέρει.

Η παρενόχληση συντρόφων και συντροφισσών που συμμετείχαν στη διοργάνωση εκδηλώσεων τιμής και μνήμης στον αναρχικό μαθητή Α.Γρηγορόπουλο στην οδό Μεσολογγίου όταν η ομάδα «δράση» επιχείρησε να περάσει από το σημείο της εκδήλωσης. Η πρόσφατη εισβολή σε μπαρ των Εξαρχείων, η προσαγωγή μέχρι και των εργαζομένων στη ΓΑΔΑ και η τεράστια στρατοπέδευση αστυνομικών δυνάμεων στην περιοχή διαμορφώνει μια συνθήκη ασφυκτικού ελέγχου και εκφοβισμού για όσους αρνούνται να αποδεχθούν σαν όρο ζωής της καταστολή και τον φόβο. Οι καθημερινοί πλέον τραμπουκισμοί, οι τραυματισμοί και η βία εναντίον ατόμων στην γειτονιά από την ομάδα «δράση» και τους «ΟΠΚΕ» σύμφωνα με καταγγελίες και μαρτυρίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας αποκαλύπτουν το φασιστικό πρόσωπο της καταστολής και τη μανία των μπάτσων εναντίον -κυρίως- της νεολαίας που δραστηριοποιείται ή συχνάζει στην περιοχή.

Μια βία ανεξέλεγκτη, ρατσιστική, σεξιστική που φέρει όλη την ιδεολογία του σύγχρονου αστικού Κράτους - Χωροφύλακα που συγκροτήθηκε με μια νοοτροπία φασίζουσα και παρακρατική, απότοκος της οποίας υπήρξαν οι δολοφονίες των εξεγερμένων νέων Μιχάλη Καλτεζά και Αλέξη Γρηγορόπουλου από σφαίρες αστυνομικών στην περιοχή.

Η κλιμάκωση της καταστολής του τελευταίου διαστήματος είναι αλληλένδετη με την οικονομική κρίση και την προληπτική θωράκιση του συστήματος απέναντι σε γεγονότα εξεγερσιακής - ταξικής βίας το ξέσπασμα των οποίων αποτελεί μονόδρομο για τους καταπιεσμένους/ καταπιεσμένες, για όσους/όσες υφίστανται στο πετσί τους την βία της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, του κρατικού αυταρχισμού και της μιζέριας. Είναι αλληλένδετη με την ατιμωρησία ανθρώπων του συστήματος που καταδικάστηκαν ακόμα και για βιασμούς ανηλίκων και κυκλοφορούν ελεύθεροι.

Καλούμε - ξανά - σε Διαδήλωση υπεράσπισης της γειτονιάς των Εξαρχείων το Σάββατο 23 Ιούλη στις 20:30 στην πλατεία

'Εξω οι επενδυτές, οι μπάτσοι και οι παρακρατικοί από την γειτονιά μας/ Αγώνας για τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης

Συντονιστικό Δράσης για την Υπεράσπιση των Εξαρχείων

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1619912/

από Ανοιχτή Συνέλευση για την υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη

ΟΥΤΕ ΑΝΑΠΛΑΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΣΤΟΝ ΣΤΡΕΦΗ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΦΟ ΣΤΡΕΦΗ

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/88277/

Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης στα Εξάρχεια, το Σάββατο 23/7

Στηρίζουμε τη διαδήλωση του Συντονιστικού Δράσης για την Υπεράσπιση των Εξαρχείων, το Σάββατο 23 Ιούλη (πλατεία Εξαρχείων, 20:30).

Η στρατηγική της υποβάθμισης-αναβάθμισης ολόκληρων περιοχών στο κέντρο της Αθήνας από το κράτος και τις εταιρίες «αστικής μοντερνοποίησης», ειδικά, σε σχέση με τα Εξάρχεια, είναι ακόμα μία στρατηγική επίθεσης «εξευρωπαϊσμού», εξημέρωσης κι αποπολιτικοποίησης των κοινωνικών σχέσεων και συνάμα, των ιστορικών μαχητικών αγώνων, έτσι όπως αυτοί ανά τα χρόνια, έχουν εκφραστεί και ριζώσει με τίμημα κι αίμα.

Από τα βάθη του κράτους προέρχεται το όπλο που εφαρμόζεται μέσα από τη διαδικασία εισβολής κι αποσκοπεί στην αφομοίωση της αστικής κουλτούρας εκσυγχρονισμού κι εκπολιτισμού, στους κόλπους των αντιστάσεων. Τα airbnb, η τουριστικοποίηση και το εμπόριο του εναλλακτισμού, τα σάλια των επιχειρηματιών για χρήμα κι η μπατσοκρατία συγκροτούν μέρος του εξουσιαστικού σχεδίου -η μέθοδος βέβαια του «εξευγενισμού» είναι μια πρακτική της κυριαρχίας, κι όχι το αίτιο.

Το προαναφερθέν σχέδιο στοχεύει στη διόγκωση των ιεραρχικών κοινωνικών σχέσεων με την πολυτέλεια και το χρήμα, την επίθεση και την αποδόμηση των ανατρεπτικών ιδεών και πρακτικών, τη λεηλασία εδάφους και δέντρων, τη δημιουργία πρόσβασης σε έναν ανθρωπότυπο που θα καταναλώνει για την κερδοσκοπία και την εγκαθίδρυση επιχειρήσεων κι εταιρειών. Εταιρείες όπως οι Prodea, Αττικό Μετρό κι Άβαξ, πρωτοστατούν στις εκδουλεύσεις της εμποροκρατίας, στο όνομα της ανάπλασης της μητροπολιτικής δυστοπίας.

Όπως θα σημειωθεί στη συνέχεια, η υποβάθμιση των Eξαρχείων δεν είναι ένα τυχαίο φαινόμενο· το κράτος εδώ και δεκαετίες διεξάγει έναν πόλεμο θανάτου, βίας και τρομοκρατίας απέναντι σε ό,τι αντιστέκεται και δημιουργεί το ανεξούσια διαφορετικό ως στάση ζωής. Έναν πόλεμο απέναντι στην ελευθερία που γεννιέται και γεννάει τον αντιεξουσιαστικό κόσμο.

Από τη δεκαετία του '80 μέχρι και σήμερα, το κράτος δεν έχει σταματήσει να προωθεί το εμπόριο ναρκωτικών από την Ομόνοια και το Μεταξουργείο μέχρι και τα Εξάρχεια· δεν έχει σταματήσει με παρακρατικούς τρόπους, να στρώνει ένα δυστοπικό κλίμα που αντιτίθεται στις πραγματικές προσδοκίες των αγωνιζομένων· δεν έχει σταματήσει να αναβαθμίζει την αστυνομική παρουσία, με τη συμμορία των δέλτα να κυκλοφορεί καθημερινά ως στρατός κατοχής σε όλη τη γειτονιά. Παράλληλα, καταφέρνει να εξαντλεί την υπομονή σε ένα κομμάτι των κατοίκων και τελικά, να τους πείθει πως χρειάζονται την κρατική επέμβαση εν είδει σωτήρα, για τα προβλήματα που το ίδιο τούς δημιουργεί.

Τα Εξάρχεια αποτελούν κέντρο εξεργεμένων, σημείο αναφοράς επαναστατικών διεργασιών, ανήσυχων πνευμάτων δρόμου και ελευθερίας. Σταθμός αυτοοργάνωσης της συμμετοχικής εμπλοκής ατόμων, ομάδων και συλλογικοτήτων στους κοινωνικούς αγώνες. Μέσα από την αντικαθεστωτική παρουσία στεκιών και καταλήψεων, εδαφικοποιούνται κομμάτια του οράματός μας για την αντίσταση και την αλληλεγγύη.

Για δεκαετίες, από το '80, η πλατεία στεκόταν ζωντανό πεδίο συνάντησης του δρόμου, της νεολαίας και της ελευθερίας. Μετά από την τελευταία πολύπαθη δεκαετία, η διεκδίκησή της ως ζωντανού διασυλλογικού κόμβου, είναι επίδικο αγώνα. Το ίδιο και το Πολυτεχνείο, ως ζωντανό κύτταρο ιστορικής μνήμης κι αντίστασης στο εδώ και το τώρα.

Τα σχέδια κράτους και κεφαλαίου να συγκρουστούν

με τα σχέδια της εξέγερσης και της φωτιάς.

Η πλατεία Εξαρχείων, ο λόφος του Στρέφη, το Πολυτεχνείο, το Γκίνη, η Μεσολογγίου, οι αγωνίστ(ρι)ες, ο δρόμος κι ό,τι άλλο ενσαρκώνει τον αναρχικό αγώνα, δε χωράνε στη γυάλα της εμπορευματοποίησης και του πλαστικού κόσμου του χρήματος και της υποταγής.

Όταν οι συμμορίες των δέλτα και των εταιρειών αλωνίζουν στα Εξάρχεια,

τότε κινδυνεύει η ελευθερία όλων μας.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟΝ «ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟ»

ΕΞΩ Η ΜΠΑΤΣΟΚΡΑΤΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

ΚΑΤΩ Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Νίκη στον αγώνα του αναρχικού απεργού πείνας, Γιάννη Μιχαηλίδη,

μέχρι τη λευτεριά!

κάλεσμα : Ανοιχτή Συνέλευση Ⓐναρχικών

Κάλεσμα στήριξης της διαδήλωσης ενάντια στον εξευγενισμό των Εξαρχείων το Σάββατο 23.7, 20:30 στην πλατεία Εξαρχείων

"Γι' αυτό σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. "

Γιάννης Μιχαηλίδης, 23/5, προληπτικά αιχμάλωτος στις φυλακές Μαλανδρίνου

Ως Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γίαννη Μιχαηλίδη αντιλαμβανόμαστε τον αγώνα του συντρόφου μας ως αγώνα άρρηκτα συνδεδεμένο με τους ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες. Η μάχη ενάντια στον εξευγενισμό των Εξαρχείων, την αστυνομοκρατία και την τουριστικοποίηση της περιοχής, μας βρίσκει συντασσόμενους και συντασσόμενες στην ίδια μεριά του οδοφράγματος. Για αυτό και κρίνουμε αναγκαία την παρουσία και τη στήριξη της δρομολογουμένης διαδήλωσης που θα λάβει χώρα στις 23.7 στην πλατεία Εξαρχείων.

2 μήνες ακριβώς μετά την έναρξη απεργίας πείνας του συντρόφου η θέση μας είναι στον δρόμο υπερασπιζόμενοι/ες τον Γιάννη, τα Εξάρχεια, τον κόσμο του αγώνα.

O ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΟΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/88285/

Τα Εξάρχεια έχουν ιστορία - Κάλεσμα στην πορεία ενάντια στους βιασμούς και στην πορεία για την υπεράσπιση των Εξαρχείων

Την περασμένη Πέμπτη 14/7 το απόγευμα, έλαβε χώρα απόπειρα βιασμού γυναίκας στα Εξάρχεια, τη στιγμή όπου κι άλλες μαρτυρίες έχουν φτάσει για τη δράση τριών - τεσσάρων τύπων που έχουν κάνει ανάλογες επιθέσεις έμφυλης βίας σε συγκεκριμένους δρόμους των Εξαρχείων.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως τα Εξάρχεια δεν είναι κάποια όαση μέσα στην ευρύτερη μητροπολιτική ζούγκλα της πλήρους αλλοτρίωσης των κοινωνικών σχέσεων, του ενδοταξικού αλληλοκανιβαλισμού και της ωμής βίας που προκύπτει ως αποτέλεσμα της επιρροής των κυρίαρχων συμπεριφορικών προτύπων της κυριαρχίας εν συνόλω. Είναι όμως μια γειτονιά στην οποία ζούμε, κινούμαστε, δραστηριοποιούμαστε πολιτικά, διασκεδάζουμε, ερωτευόμαστε, εξεγειρόμαστε. Μια γειτονιά στην οποία, κατά κάποιον τρόπο, έχουμε μεγαλώσει γενιές και γενιές κάνοντάς την τη «δική μας γειτονιά», της οποίας κάθε δρόμος κουβαλάει αναμνήσεις οδομαχιών εξεγερμένων ενάντια σε στρατό, αστυνομία και φασίστες, από το 1944 και το 1973 ως σήμερα. Μια γειτονιά στην οποία κάποιοι από τους νεκρούς μας είναι παρόντες διαρκώς, με την επαναστατική μνήμη να πάλλεται στο Πολυτεχνείο, στη Στουρνάρη, στην Τζαβέλλα.

Μια γειτονιά που, για όλους αυτούς τους λόγους, είναι επί δεκαετίες υπό αστυνομικό κλοιό με αισθητική στρατιωτικής κατοχής, που την καθιστά μια ζώνη εξαίρεσης από το υπόλοιπο μητροπολιτικό πεδίο, την ίδια στιγμή όπου η αχαλίνωτη πολεοδομική καταστολή της "ανάπτυξης" και του "gentrification" επιχειρεί να την αλλοιώσει, να την αξιοποιήσει ως εναλλακτικό διασκεδαστήριο και τουριστικό θέλγητρο, να της στερήσει τα σύμβολά της, τις μνήμες της και τους ανθρώπους που αγωνίζονται σε αυτή και για αυτή.

Αισθανόμαστε λοιπόν κι εμείς την ανάγκη να υψώσουμε εδώ σε αυτή τη γειτονιά ψηλά τον αγώνα ενάντια σε κάθε συνθήκη και κατάσταση που έρχεται να μας επιβληθεί, είτε αυτό είναι η δράση συμμοριών βιαστών, είτε μισθοφόρων του ναρκεμπορίου, παρακρατικών, μπάτσων και επιχειρηματικών συμφερόντων.

Ως εκ τούτου, στηρίζουμε τα καλέσματα για τη συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων την Παρασκευή 22/7 στις 20.00 ως μια πρώτη αντανακλαστική απάντηση στις συνεχιζόμενες απόπειρες βιασμών στα Εξάρχεια, καθώς και για τη διαδήλωση το Σάββατο 23/7 στις 20.30 για να παραμείνουν τα Εξάρχεια μια γειτονιά αντίστασης και αγώνα.

ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στις κρατικές δολοφονίες

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1620031/

Κάλεσμα στήριξης της σημερινής Συγκέντρωσης - Διαδήλωσης στην πλατεία Εξαρχείων. Όλοι/όλες στους δρόμους της οργής και του αγώνα

Να γεμίσουμε τους δρόμους τον Εξαρχείων με οργή και συντροφικότητα ώστε να διώξουμε τους ένστολους δολοφόνους από τη γειτονιά της Αντίστασης και της Αξιοπρέπειας

Κάλεσμα στήριξης της σημερινής Συγκέντρωσης - Διαδήλωσης στην πλατεία Εξαρχείων που καλεί το «Συντονιστικό Δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων» . Όλοι/ όλες στους δρόμους της οργής και του αγώνα

Να γεμίσουμε τους δρόμους τον Εξαρχείων με οργή και συντροφικότητα ώστε να διώξουμε τους ένστολους δολοφόνους από τη γειτονιά της Αντίστασης και της Αξιοπρέπειας

Χθες, για ακόμα μια φορά ζήσαμε στο πετσί μας το σκληρό αντίτιμο της επιλογής να κατοικείς, να αγωνίζεσαι, να δραστηριοποιείσαι πολιτικά και κοινωνικά στα Εξάρχεια.

«Το απόγευμα της Παρασκευής 22/7 και ενώ ήταν καλεσμένη συγκέντρωση στην πλατεία Εξαρχείων των «Συντροφισσών ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία», με αφορμή περιστατικό απόπειρας βιασμού στη γειτονια, οι δρόμοι των Εξαρχείων και μέρος της πλατείας καταλήφθηκαν από κάθε λογής μπάτσους. Παρά το γεγονός, η συγκέντρωση/ μικροφωνική πραγματοποιήθηκε κανονικά, καταγγέλθηκε η αστυνομική παρουσία και διαβάστηκαν κείμενα για την απόπειρα βιασμού, την έμφυλη βία στα Εξάρχεια και τη σχέση της με την κοινωνική συνθήκη που επικρατεί στη γειτονιά, την αστυνομοκρατία, την τουριστικοποίηση, το ναρκεμπόριο, την καπιταλιστική ανάπλαση.

Με τα μπλοκ των συντροφισσών μπροστά, η συγκέντρωση των 400 περίπου ατόμων, βγήκε στη Στουρνάρη όπου οι μπάτσοι έκλεισαν το δρόμο, κάνοντας σαφές πως ο σχεδιασμός τους ήταν εκείνος της απαγόρευσης της πορείας. Οι συντρόφισσες, πιασμένες αλυσίδες προχωρήσαμε αποφασιστικά μπροστά, φωνάζοντας συνθήματα ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και την αστυνομία, για να δεχθούμε επίθεση από τα ΜΑΤ που πέταξαν κρότου λάμψης και δακρυγόνα ανάμεσά μας, ξυλοκοπώντας συντρόφισσες με τα γκλομπς τους. Παρά την επίθεση, η πορεία γρήγορα ανασυντάχθηκε και βγήκε και πάλι στο δρόμο προχωρώντας, για να δεχθεί και πάλι ανάλογης έντασης επίθεση, με κόσμο να ξυλοκοπείται και να συλλαμβάνεται από τους δολοφόνους της ομάδας Δ και των ΜΑΤ και στη συνέχεια να εγκλωβίζεται σε πολυκατοικίες και στο καφενείο της πλατείας, όπου έπειτα από ώρες πολιορκίας έγινε αστυνομική εισβολή με προσαγωγές και μια σύλληψη.

Η κυβέρνηση με κάθε τρόπο συγκαλύπτει και δείχνει την προνομιακή της σχέση με τους κάθε λογής βιαστές, ενώ την ίδια στιγμή δολοφονεί τον αναρχικό σύντροφο, απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη.»

Συντρόφισσες ενάντια στην πατριαρχία και την έμφυλη βία

Η χθεσινή ημέρα αποτέλεσε για το ανταγωνιστικό κίνημα ακόμα μια ημέρα έμπρακτης υπεράσπισης της γειτονιάς των Εξαρχείων απέναντι στον «εξευγενισμό» και την εμπορευματοποίηση της, στο όργιο της κρατικής καταστολής, στα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού που μαστίζουν τη γειτονιά μας. Τα «Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης», τα «Εξάρχεια της αντίστασης και της Εξέγερσης» δεν είναι μια συνθηματολογία για το μέλλον. Είναι ένα διαρκές διακύβευμα για το παρόν του αγώνα. Για το εδώ και τώρα του μαζικού δυναμικού αγώνα ενάντια στο Μετρό, την ιδιωτικοποίηση του λόφου Στρέφη, τις μαφίες και την επιχειρούμενη καπιταλιστική ανάπλαση. Και ως τέτοιο, δεν θα το αφήσουμε ποτέ τρόπαιο στα χέρια κανενός βιαστή, μπάτσου, μαφιόζου και επενδυτή.

Απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε σε όλες τις πτυχές της καθημερινής ζωής, τα συνεχή περιστατικά έμφυλης βίας, τις γυναικοκτονίες την κρίση, την ακρίβεια, τον πόλεμο, η θέση μας βρίσκεται στη συνεχή προσπάθεια για την ανατροπή της κοινωνικής δυστοπίας που μας επιβάλλουν. Στήνουμε αναχώματα ενάντια στην υποτίμηση της ζωής και της αξιοπρέπειας μας και στεκόμαστε στο πλευρό όσων αγωνίζονται και εξεγείρονται.

Ο Αγώνας για την υπεράσπιση των Εξαρχείων είναι Αγώνας για την Υπεράσπιση ολόκληρης της αγωνιζόμενης κοινωνίας

κάλεσμα : Ταξική Αντεπίθεση ( ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών )