Τετάρτη 13 Ιουλίου 2022 στις 19.30
Συγκέντρωση ενάντια στην έμφυλη βία #μετηνΓεωργία
Αδερφή μας, εμείς σε πιστεύουμε
Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στη Θεσσαλονίκη, γόνοι πλούσιων οικογενειών και επιχειρηματίες της νύχτας βίασαν ομαδικά μια 24χρονη κοπέλα. Μετά τη μήνυση της 24χρονης αδερφής μας, συνελήφθη ο ένας δράστης (Βασίλης Λεβέντης, συνιδιοκτήτης του ομίλου Coca-Cola στην Ελλάδα) και αφέθηκε αμέσως ελεύθερος χωρίς κανέναν περιορισμό.
Τη δική της καταγγελία ακολούθησαν δεκάδες άλλες ανώνυμες καταγγελίες στα social media για βιασμούς, κακοποιήσεις, εξαναγκασμό σε χρήση ναρκωτικών, εκβιασμούς με προσωπικά βίντεο, όλες απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα υψηλών στελεχών και επιχειρηματιών. Οι καταγγελίες αυτές βοήθησαν να ξετυλιχτεί ένα ολόκληρο κύκλωμα βιασμών και κακοποιήσεων. Καταγγέλλουσες κάνουν λόγω για «έτοιμες λίστες κοριτσιών» που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι εκβίαζαν για να παρευρεθούν στα πάρτι τους. Όλες οι καταγγελίες κάνουν λόγο για νάρκωση, αφού μετά καμιά δε θυμόταν τι της συνέβη.
Και ενώ το θέμα αυτό απευθείας γιγαντώθηκε στα social media με εκατοντάδες δημοσιεύσεις και αποκαλύψεις, τα ΜΜΕ ακολούθησαν γραμμή πρωτοφανούς σιωπής, συγκαλύπτοντας έτσι τους δράστες λόγω της κοινωνικής και ταξικής τους θέσης και δύναμης. Στις περιπτώσεις που το θέμα δημοσιοποιήθηκε στα συστημικά media, αυτό έγινε με εντελώς ακατάλληλο τρόπο, και περιορίστηκε στη γνωστή ρητορική του victim blaming μέσα από ερωτήσεις όπως «τι δουλειά είχε σε εκείνο το πάρτι», πρακτική που μεταφέρει στις επιζώσες την ευθύνη του βιασμού τους και τις βάζει να απολογηθούν για την κακοποίησή τους.
Η μεγάλη κινητοποίηση του κόσμου μέσα από πορείες, παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις σε πανελλαδικό επίπεδο ανέδειξε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τη Γεωργία. Σήμερα, 7 μήνες μετά, η υπόθεση έχει πάρει την αναμενόμενη τροπή για την αστική δικαιοσύνη που ξεπλένει τους βιαστές και συγκαλύπτει εγκλήματα. Η εισαγγελική πρόταση ονομάζει το βιασμό της Γεωργίας Μπίκα «χονδροειδές ψέμα». Η εισαγγελέας της υπόθεσης έχει υιοθετήσει ένα επικίνδυνο προς τις απανταχού επιζώσες αφήγημα, μιλάει για υποτιθέμενο συμφέρον της Γεωργίας από την καταγγελία της και την χαρακτηρίζει μάλιστα «ηρωίδα» ενός αφηγήματος που έστησε η ίδια.
Πολύ βολικά αγνοεί ότι η αδελφή μας έμεινε 3 μέρες άπλυτη μέχρι να την εξετάσει ιατροδικαστής, ότι της πήραν δείγμα ούρων με 16 ώρες καθυστέρηση και ποτέ δείγμα αίματος, ότι πολύ βολικά λείπουν οι επίμαχες ώρες από τα βίντεο που έχουν δοθεί στην αστυνομία, ότι η ίδια η αστυνομία έδρασε και πάλι ανεπαρκώς, παρά την έγκαιρη κινητοποίηση της επιζώσας και ότι οι υποτιθέμενοι μάρτυρες στους οποίους βασίζεται η εισαγγελική πρόταση έχουν καταγραφεί να αποχωρούν από το ξενοδοχείο πολύ πριν το συμβάν.
Κυρίως αγνοεί ότι καμία μας δεν θέλει να γίνει «ηρωίδα» μιας τέτοιας ιστορίας. Η γυναίκα που καταγγέλλει το βιασμό της κακοποιείται ξανά και ξανά, μέσα από την θύμηση αλλά και τη δημόσια εξιστόρηση τραυματικών γεγονότων, μέσα από την εισβολή των ΜΜΕ στην προσωπική της ζωή και τον σχολιασμό των προσωπικών επιλογών της. Η Γεωργία, και κάθε άλλη επιζώσα που καταγγέλλει την κακοποίησή της, βλέπει τη ζωή της να έχει μπει στο μικροσκόπιο, καλείται να απαντήσει για τις κοινωνικές συναναστροφές της, γιατί πήγε στο πάρτι, με ποιον, τι ήπιε και γιατί και τι περίμενε να συμβεί εκεί. Σίγουρα όχι να βιαστεί.
Πριν λίγες μέρες είδαμε την εισαγγελική πρόταση τελικά να υιοθετείται και τον βιαστή να αθωώνεται. Μια απόφαση που έρχεται να επιβεβαιώσει πως η ταξική και πατριαρχική αστική δικαιοσύνη φυλάει «τα παιδιά της», τους πλούσιους, τους ανθρώπους με ισχύ και διασυνδέσεις. Μια απόφαση που εμποδίζει την υπόθεση της Γεωργίας από το να πάει σε δίκη.
Δεν θα μας βάλετε σε γυάλα, δεν θα προσέχουμε τι φοράμε, τι πίνουμε και πού πάμε, για να μην βιαστούμε. Γιατί εμείς ξέρουμε ότι οι βιασμοί συμβαίνουν σε ξενοδοχεία, σπίτια και γραφεία, από φίλους, αγνώστους ή συντρόφους, αργά το βράδυ ή μέρα μεσημέρι, από καλά παιδιά που δεν έχουν δώσει δικαιώματα και προέρχονται από καλές οικογένειες.
Εμείς δε χρειαζόμαστε ούτε τοξικολογικές εξετάσεις ούτε μαρτυρίες για να πιστέψουμε την αδελφή μας. Απόψεις όπως ότι «πήγαιναν γυρεύοντας» ή «τι δουλειά είχε σε τέτοιο πάρτι» μας βρίσκουν απέναντί τους. Για τους βιασμούς φταίνε αποκλειστικά οι βιαστές.
Στεκόμαστε αλληλέγγυ@ δίπλα σε όλες τις αδερφές μας που έχουν υποστεί έμφυλη βία και αγωνιζόμαστε μαζί μέχρι να δικαιωθούν. Ενάντια σε όσους θεωρούν πως οι πράξεις τους μπορούν να μείνουν ατιμώρητες λόγω της κοινωνικής και ταξικής τους θέσης. Βιαστές, μπάτσοι, δικαστές θα μας βρείτε απέναντί σας.
Με τις Γεωργίες όλου του κόσμου. Απαιτούμε η υπόθεση να πάει σε δίκη.
ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟΣ
πηγή : https://fb.me/e/2Se1zoeBv
πηγή : email που λάβαμε στις 9 Ιουλίου 22h
ΜΕ ΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ - ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
Το βράδυ της παραμονής Πρωτοχρονιάς και ενώ νέα μέτρα απαγόρευσης έχουν τεθεί σε γενική ισχύ διοργανώνεται μάζωξη σε πολυτελές ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης, από γνωστούς ιδιοκτήτες καταστημάτων εστίασης της πόλης, αλλά και επιχειρηματιών από την Αθήνα κατά τη διάρκεια του οποίου ναρκώθηκε και βιάστηκε ομαδικά η 24χρονη Γεωργία Μπίκα. Καταγγέλλει άμεσα το γεγονός στην αστυνομία και κατονομάζει τον Μάνο Παπαδόπουλο, έναν εκ των ιδιοκτητών της επιχείρησης «Αχίλλειον» ως το άτομο που την οδήγησε στους βιαστές και τον Βασίλη Λεβέντη ως έναν εκ των τριών βιαστών της. Η αστυνομία, η οποία από την αρχή «ενημέρωσε» την κοπέλα ότι πάει να «τα βάλει με επώνυμη οικογένεια», αποσκοπώντας αμιγώς στην τρομοκράτησή της και μόνο, συλλαμβάνει τελικά μονάχα τον έναν 27χρονο ιδιοκτήτη και υπεύθυνο του καταστήματος «Αχίλλειον», ενώ η δικαστική αρχή δίνει εντολή για άμεση παύση της κράτησης του επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους και απαγόρευση επικοινωνίας με την κοπέλα. Η ίδια αναφέρει ότι δέχτηκε απειλές από τον δικηγόρο των βιαστών μέσα στο αστυνομικό τμήμα, ενώ αναγκάζεται να περιμένει 3 μέρες για να εξεταστεί από ιατροδικαστή και παρά το γεγονός ότι κατήγγειλε νάρκωση, δεν της έκανα καν εξετάσεις αίματος, παρά μόνο όταν πλέον οι ουσίες δεν θα ήταν ανιχνεύσιμες. Μέσα σε όλα αυτά, δεν καλείται να καταθέσει για διάστημα 14 ολόκληρων ημερών.. Ο ένας εκ των κατηγορουμένων, ο Παπαδόπουλος, μετά την πάροδο μερικών ημερών παραδέχτηκε στα σόσιαλ μίντια τη συμμετοχή του στο συμβάν, λέγοντας ότι πίεσε νεαρές κοπέλες να παρευρεθούν στο ξενοδοχείο με αποτέλεσμα μια εξ αυτών να «εκτεθεί ψυχικά και σωματικά». Δύο μέρες μετά ο κατηγορούμενος αλλάζει τη «μιντιακή» του κατάθεση, υποστηρίζοντας ότι το κινητό του είχε κλαπεί και δεν είχε κοινοποιήσει ο ίδιος τη συγκεκριμένη δημοσίευση.
Όλο αυτό το διάστημα, η κοινή γνώμη παρακολουθεί με αποτροπιασμό μια σειρά αποκαλύψεων για την εγκληματική δράση του βρωμερού κυκλώματος στο οποίοι εμπλέκονται γόνοι αστικών οικογενειών, ιδιοκτήτες «κλασσάτων» μαγαζιών, μεγαλοεπιχειρηματίες και ανθρώποι της νύχτας με προσβάσεις και επιρροή -λόγω του κοινωνικού και ταξικού του στάτους- στην αστυνομία και τις δικαστικές αρχές. Οι αποκαλύψεις αυτές γίνονται μέσα από τη δράση και την τοποθέτηση ατόμων και ομάδων που επιχειρούν να σπάσουν τον φόβο, σε πλήρη αντίθεση και παρά τις επιθυμίες των κυρίαρχων ΜΜΕ, των τηλεπερσόνων και διάφορων άλλων όψιμων τιμητών της γυναικείας χειραφέτησης, ενόσω στο σύνολό τους οι «θεσμικοί φορείς» προσπαθούν να υποβαθμίσουν, να συγκαλύψουν και να ξεπλύνουν τους συγκεκριμένους εμπλεκόμενους.
Μόλις λίγες μέρες πριν δημοσιεύθηκε το απαλλακτικό βούλευμα για τον εναπομείναντα κατηγορούμενο βιαστή- καθώς όλοι οι υπόλοιποι έχουν ήδη απαλλαχθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι το βούλευμα βασίστηκε και ουσιαστικά αποδέχτηκε την πρόταση της εισαγγελέως Κυριακής Κλιάμπα, η οποία δήλωσε ευθαρσώς ότι οι δηλώσεις της Γεωργίας είναι ψευδείς και η καταγγελίες ενέχει δόλο, οπότε η υπόθεση οφείλει να κλείσει και να σταλεί στο αρχείο. Η διαχείριση αυτή όχι μόνο απαλλάσσει τους βιαστές από οποιαδήποτε κατηγορία, χωρίς να διεξαχθεί ολοκληρωμένη έρευνα, αλλά παράλληλα επιβεβαιώνει και τον καταλυτικό ρόλο των θεσμών στην καλλιέργεια, την αναπαραγωγή και τη συγκάλυψη της πατριαρχικής βίας. Νομιμοποιεί τη διαχείριση των μπάτσων, οι οποίοι από την πρώτη στιγμή συνέβαλαν προς την κατεύθυνση της συγκάλυψης και δηλώνει ξεκάθαρα πως οι πλούσιοι βιαστές είναι στο απυρόβλητο και χαίρουν υψηλής προστασίας, η αστυνομία καλώς κουκούλωσε εξαρχής την υπόθεση και καλεί τα θύματα λίγο - πολύ να το βουλώσουν για να μη βρεθούμε και μπλεγμένες
Η στάση των μπάτσων δεν μας προκαλεί καμία έκπληξη. Πριν έναν ακριβώς χρόνο μια 18χρονη κοπέλα καταφέρνει να δραπετεύσει από την κόλαση που βίωνε, αιχμάλωτη στα χέρια ενός μπάτσου, ο οποίος την κρατούσε έγκλειστη στο διαμέρισμά του στην Ηλιούπολη, τη βασάνιζε, τη βίαζε και την εξέδιδε συστηματικά. Η κοπέλα, εμφανώς χτυπημένη, φτάνει σε καφετέρια της Ηλιούπολης και βρίσκει βοήθεια στο πρόσωπο μιας εργαζόμενης σερβιτόρας που στάθηκε στο πλευρό της. Από τη στιγμή που καλείται η αστυνομία αρχίζει ένα νέο βασανιστήριο για την ίδια. Αντί να μεταφερθεί άμεσα σε νοσοκομείο, καταλήγει επί ώρες στο αστυνομικό τμήμα κι έπειτα μεταφέρεται στο εσωτερικών υποθέσεων, σε συνθήκες που παραπέμπουν σε ανάκριση και κράτηση, χωρίς να της επιτρέπεται επικοινωνία με τη δικηγόρο της, χωρίς καμία φροντίδα και περίθαλψη των τραυμάτων της, χωρίς ψυχολογική υποστήριξη. Την ώρα που καταγγέλλει τον βασανιστή της, καθώς και το κύκλωμα του trafficking και τους άθλιους πορνοπελάτες-βιαστές αιχμάλωτων σωμάτων, βρίσκεται περικυκλωμένη από τους συναδέλφους του, μόνη της.
Ούτε και η στάση των δικαστικών αρχών όμως έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία. Είναι οι ίδιες αρχές που δολοφόνησαν ξανά τον Ζακ στην αίθουσα του δικαστηρίου, που «έριξαν στα μαλακά» τους δολοφόνους του Δημόπουλο και Χορταριά, (ο οποίος πριν λίγες ημέρες αποφυλακίστηκε) αρνούμενες να μετατρέψουν την κατηγορία σε ανθρωποκτονία, που αθώωσαν τους αστυνομικούς -και στο πρόσωπό τους την κρατική βία- που τον αποτελείωσαν κλωτσώντας τον στο έδαφος ενώ ήταν ήδη ημιθανής και δεμένος με χειροπέδες. Και οι ίδιες που απήλλαξαν τον προπονητή ιστιοπλοΐας από την κατηγορία για βιασμό εις βάρος της μαθήτριας Αμαλίας σε ηλικία 10-14χρόνων, περιορίζοντας την κατηγορία σε ασέλγεια, με το επιχείρημα πως «βιασμός υφίσταται όταν η πράξη γίνεται παρά την αντίθετη βούληση του θύματος, με την άσκηση σωματικής βίας που εξουδετέρωσε την αντίσταση του» παραγνωρίζοντας τον φόβο και την τρομοκράτηση, τη χειραγώγηση που ασκήθηκε σε ένα παιδί.
Την ίδια στιγμή στη δίκη του παιδοβιαστή Λιγνάδη, τα θύματά του υφίστανται εξευτελιστική μεταχείριση και τρομοκράτηση ενώ η ρητορική υπεράσπισης που εκφράζεται τόσο από τον ίδιο τον Λιγνάδη όσο και από τον δικηγόρο του Α.Κούγια φτάνει σε ακραία υψηλά επίπεδα χυδαιότητας, ενώ φυσικά αξιοποιεί μέχρι και το απαλλακτικό βούλευμα στην υπόθεση του βιασμού της Γεωργίας. Οι δικαστικοί μηχανισμοί της «δικαιοσύνης», μιας «δικαιοσύνης» ταξικής και πατριαρχικής, που βρίσκονται εκεί για να διώκουν και να φυλακίζουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, που καταδικάζουν σε εγκλεισμό στους τάφους των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους, είναι κομμάτι ενός συστήματος που προωθεί τον κοινωνικό κανιβαλισμό, την πατριαρχική και εν γένει την εξουσιαστική βία, προστατεύοντας τους ισχυρούς και τα εγκλήματά τους, τρομοκρατώντας και ρίχνοντας στην πυρά του κανιβαλισμού όσες και όσους τολμούν να αντισταθούν. Και αυτό διαφαίνεται και μέσα από την εξέλιξη σε μία σειρά δικαστικών υποθέσεων και της τελευταίας περιόδου. Αποφυλακίζουν τον δολοφόνο μπάτσο Κορκονέα, ρίχνουν στα μαλακά τους δολοφόνους του Ζακ, βγάζουν από τη φυλακή τον Φιλιππίδη, απαλλάσσουν τους βιαστές της Γεωργίας και της Αμαλίας, ενώ την ίδια στιγμή βρίσκονται εκεί για να διώξουν και να φυλακίσουν κάθε αγωνιζόμενη και αγωνιζόμενο, εφαρμόζοντας ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους όπως στην περίπτωση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη που βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε απεργίας πείνας από 23/05 διεκδικώντας την αποφυλάκισή του που θα έπρεπε να έχει γίνει από τον Δεκέμβρη και για να καταδικάσουν σε εγκλεισμό στους τάφους των φυλακών χιλιάδες φτωχούς και περιθωριοποιημένους.
Καμία εμπιστοσύνη δεν έχουμε στην αστική δικαιοσύνη, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που συγκαλύπτει και αφήνει ελεύθερους βιαστές ενώ προσπαθεί σταθερά και επανειλημμένα να υποβαθμίσει, να θάψει ή να χειριστεί με βάση τα πατριαρχικά στερεότυπά τις υποθέσεις αυτές. Γιατί εκείνο που οπλίζει τα χέρια των βιαστών και δολοφόνων, και ξεπλένει τα εγκλήματά τους είναι ένα ολόκληρο σύστημα, που έχει όνομα και λέγεται πατριαρχία, κράτος και καπιταλισμός. Οι δράστες γαλουχούνται, ενθαρρύνονται, οπλίζονται και στο τέλος καλύπτονται και δικαιολογούνται από τις κυρίαρχες αξίες και τους ίδιους τους μηχανισμούς. Γιατί η έμφυλη βία είναι συστημική βία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητα
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ!
Ενώ από την προηγούμενη χρονιά συνεχίζουμε να μετράμε γυναικοκτονίες, κακοποιήσεις & βιασμούς σε σχεδόν καθημερινή βάση, η πατριαρχία έρχεται πάλι να μας θυμίσει ότι βιάζει, καταπιέζει και δολοφονεί! Είναι η διαρκής υπενθύμιση ότι ανά πάσα στιγμή, εμείς ως γυναίκες, μπορούμε λόγω του φύλου μας ή της σεξουαλικότητάς μας, να γίνουμε αντικείμενα καταπίεσης. Μέσα σε μία πατριαρχικά δομημένη κοινωνία, η κοινωνική νομιμοποίηση της έμφυλης βίας αποκρυσταλλώνεται είτε στην αποδοχή καταπιεστικών-εξουσιαστικών συμπεριφορών είτε στο να αποκρύπτονται τέτοιου είδους περιστατικά, ειδικότερα αν το στάτους των βιαστών το επιτρέπει ή και το επιβάλλει.
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΒΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ!
Καμία μόνη - Καμιά λιγότερη - Καμία κακοποιημένη, βιασμένη, φοβισμένη ! Στεκόμαστε όλες μαζί και βγαίνουμε στο δρόμο του αγώνα. Στεκόμαστε αλληλέγγυες η μία δίπλα στην άλλη, χέρι με χέρι και αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της έμφυλης καταπίεσης και όλων των μορφών εξουσίας. Για εμάς είναι προφανές ότι ο δρόμος για την εξάλειψη της πατριαρχίας και της έμφυλης βίας περνάει μέσα από τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση, έναν αγώνα συνολικό, που τάσσεται ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και σε κάθε μορφή εξουσίας. Αγωνιζόμαστε λοιπόν για να καταστρέψουμε κάθε μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και να φωνάξουμε μαζί με τις αδερφές μας σε όλο τον κόσμο ότι καμία δολοφονία και καμία κακοποίηση δε θα μείνει αναπάντητη, ότι η συλλογική φωνή μας μπορεί να σπάσει όλα τα δεσμά και να ρίξει όλα τα τείχη. Να φωνάξουμε ότι καμία γυναίκα που αγωνίζεται δεν είναι μόνη και θα παλέψουμε όλες μαζί μέχρι να καταφέρουμε να κάνουμε τη φλόγα, φωτιά και να κάψουμε συθέμελα το σάπιο εξουσιαστικό πατριαρχικό σύστημα. Μέχρι να φτιάξουμε έναν κόσμο που δε θα περισσεύει κανείς και καμιά μας, έναν κόσμο που θα χωράει μέσα του όλους τους κόσμους.
ΚΡΑΤΟΣ-ΜΜΕ-ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΟΛΟΙ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΒΙΑΣΤΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΒΙΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΤΕΤΑΡΤΗ 13/07, 19:30 ΚΑΜΑΡΑ
κάλεσμα : Ελεύθερες γυναίκες - Μαύρο & Κόκκινο
μέλος Α.Π.Ο. - Ο.Σ.
Η ΑΧΙΛΛΕΙΟΣ ΠΤΕΡΝΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΛΕΒΕΝΤΗ ΒΙΑΣΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ.
Με τη Γεωργία είμαστε μαζί
Κάλεσμα σε συγκέντρωση στήριξης ενάντια στη συγκάλυψη και στην έμφυλη βία:
Τετάρτη 13/07, 19:30, Καμάρα
Η Γεωργία παλεύει ενάντια σε όλο το σύστημα. Το σύστημα της πατριαρχίας, των golden boys, των "κονέ", των γνωστών, των παραδικαστικών, του παραλογισμού, της εξουσίας με ό,τι συνεπάγονται αυτά. Η εισαγγελέας, όχι μόνο αράδιασε ένα αδιανόητο σκεπτικό που θα ζήλευε κάθε επίδοξος και μη βιαστής για να δρα όπως γουστάρει, γεμάτο ασάφειες. Αλλά το πήγε ένα βήμα παραπέρα: προχώρησε και σε οδηγίες-υποδείξεις σαν άλλη Μπαλάσκας, χωρίς κανένα θράσος, μέσω ενός ακραίου victim blaming, κατηγορώντας για ψεύδη την Γεωργία και συστήνοντας να της κάνουν.. προσφυγή γι' αυτό και η υπόθεση να μπει στο αρχείο.
Σαν να μην έφταναν αυτά, έπαυσαν αιφνιδιαστικά τον εισαγγελέα Διαφάνειας, από την Εισαγγελία Εφετών Θεσσαλονίκης, στον οποίο κατέθεσαν υπόμνημα οι δικηγόροι της Γεωργίας. Μια πρωτότυπη κίνηση εκφοβισμού για την υπόθεση και την εκδίκαση της σε δεύτερο βαθμό από το σύστημα εξουσίας.
Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και οι απαλλαγές των κατηγορουμένων με βουλεύματα. Όλη αυτή η συγκάλυψη στρώνει τον δρόμο και σε κάθε επόμενο και επίδοξο βιαστή.
Ας θυμηθούμε και τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγαμε τις πρώτες μέρες συγκάλυψης της υπόθεσης:
Η 24χρονη Γεωργία έχει βιαστεί και κακοποιηθεί, την έχουν εκφοβίσει και τραμπουκίσει, και όμως η ίδια στέκεται απέναντι σε όλα τα πλέγματα εξουσίας που μανιωδώς προσπαθούν να ξεπλύνουν αλήτες golden boys και κυκλώματα βιαστών, παλεύοντας για την δικαίωσή της και την αξιοπρέπεια κάθε γυναίκας.
Εδώ και 21 ημέρες αντί να έχουμε εξελίξεις για την δικαίωση της αδελφής μας το τελευταίο μήνυμα που μας στέλνει είναι ότι απειλείται η ζωή της. Εδώ και 21 ημέρες έχουμε…
- Το δικηγόρο των θυτών να επιτίθεται στη Γεωργία προσπαθώντας να την φοβίσει και μην προχωρήσει στην καταγγελία
- Την αστυνομία που δεν έχει διαβιβάσει ακόμη τις τοξικολογικές εξετάσεις στο δικηγόρο του θύματος με αποτέλεσμα να μην έχουν κινηθεί ακόμη οι νομικές διαδικασίες και οι θύτες να παίρνουν χρόνο για τα επόμενα βήματά τους
- Το «Αχίλλειον» να βγάζει μία ανακοίνωση ότι ο θύτης είναι προσωπικό και όχι ιδιοκτήτης και την ίδια στιγμή να χαρακτηρίζει το βιασμό ως περιστατικό! Επειδή το θάρρος της Γεωργίας να μιλήσει φέρνει στην επιφάνεια ένα ολόκληρο κύκλωμα βιαστών δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι η διοίκηση δεν ήξερε-δεν άκουσε-δεν είδε τίποτα στο χώρο της. Το γεγονός αυτό την καθιστά συνένοχη στο βιασμό.
- Τηλεπερσόνες που έχουν σχέσεις με τους βιαστές να αναρωτιούνται τι δουλειά είχε η 24χρονη σε ένα πάρτι αναδεικνύοντας τον αυτοματισμό να μεταθέτουν την ευθύνη του βιασμού στα θύματα. Ένας αυτοματισμός που δείχνει πως τα αντανακλαστικά λειτουργούν για την προάσπιση των σχέσεων εξουσίας φέρνοντας στην επιφάνεια πως η κουλτούρα του βιασμού είναι διάχυτη σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.
- Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να θάβουν την υπόθεση και όταν επιλέγουν να αναφερθούν σε αυτή το θύμα να μπαίνει στο εδώλιο του κατηγορούμενου και οι θύτες να την βγάζουν καθαρή με την «ομορφιά» και το κοινωνικό τους στάτους να λειτουργούν ως πειστήρια της αθωότητας τους.
- Κυκλώματα της νύχτας να απειλούν τη ζωή της αδελφής μας την ίδια ώρα που οι βιαστές απολαμβάνουν την ασυλία τους σε όλα τα επίπεδα
Δεν μας είναι καινούργια αυτά τα είδαμε και στην υπόθεση Λιγνάδη με την ενεργοποίηση κάθε αλητείας για το ξέπλυμα του παιδοβιαστή. Αλλά δεν πέρασε…
Το λέμε δυνατά προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα αφήσουμε μόνη την αδελφή μας. Θα προστατεύσουμε όλα τα θύματα με κάθε τρόπο. Καταδικάζουμε οποιαδήποτε προσπάθεια ξεπλύματος και υπονόμευσης του βιασμού από δήθεν τηλεπερσόνες και κοινή γνώμη που ρίχνουν την ευθύνη στο θύμα και όχι στην αποτρόπαια πράξη των θυτών.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι απόψεις που κατηγορούν το θύμα για την επιλογή του να παραβρεθεί στο πάρτι, την επιλογή του να μην περάσει μόνο του το βράδυ της πρωτοχρονιάς, την επιλογή του να φορέσει ότι ήθελε αποτελούν εξιλαστήριο για τους θύτες και η μόνη τους θέση είναι στο βάθος του Θερμαϊκού. Καλούμε σε στήριξη της αδελφής μας και όχι των βιτρινών που περιθάλπουν βιαστές και ξεπλένουν τα εγκλήματα τους.
Η θέση μας είναι με την Γεωργία. Η θέση μας είναι με οποιαδήποτε ατομικότητα βγαίνει μπροστά και αντιμετωπίζει τους κακοποιητές της.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΑΔΕΡΦΗ ΜΑΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑΜΕ ΕΚΔΙΚΗΣΗ
κάλεσμα : Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Στηρίζουμε τα καλέσματα για συγκέντρωση ενάντια στην έμφυλη βία
Τετάρτη 13/7 όλες, όλοι, όλα στην Καμάρα στις 19:30
Την Πρωτοχρονιά του ΄22, ένας κύκλος δεκάδων γυναικοκτονιών και εκατοντάδων περιστατικών έμφυλης βίας έκλεισε, και ένας άλλος άνοιξε με τον βιασμός μια κοπέλας σε γνωστό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης από "επιφανείς επιχειρηματίες". Ο βιασμός καταγγέλλεται άμεσα, η κοινωνία δήθεν σοκάρεται, όσα όμως ακολούθησαν αποτελούν μάλλον μια ακόμα κανονικότητα στο πλαίσιο του πατριαρχικού συστήματος. Όπως συμβαίνει σε πολλές υποθέσεις βιασμού, έτσι και η καταγγελία της Γεωργίας Μ. ότι βιάστηκε, αντιμετωπίστηκε εξ αρχής με τεράστια ολιγωρία από την αστυνομία, χωρίς καμία απολύτως ψυχολογική ή άλλη στήριξη, χωρίς καν να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να συλλεχθούν ουσιώδη στοιχεία, αλλά αντίθετα δυσχεραίνοντας την προσπάθεια της ίδιας να προχωρήσει στα επόμενα στάδια της καταγγελίας της και τον ιατροδικαστικό έλεγχο.
Το χαρακτηριστικό, όμως, που διαφοροποίησε αυτήν την περίπτωση βιασμού από τις πολλές άλλες που συμβαίνουν καθημερινά, είναι η θέση του θύτη - βιαστή, που εν προκειμένω ήταν ένα μάτσο πλούσιοι "επιχειρηματίες", προερχόμενοι από μεγάλα τζάκια, και φυσικά με τις κατάλληλες γνωριμίες. Από την καταγγελία του βιασμού μέχρι σήμερα και την θέση αυτής στο αρχείο από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, το οποίο έκρινε ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις, η εξουσία με όλες τις μορφές της - κεφάλαιο, αστική δικαιοσύνη, αστυνομία, ΜΜΕ και κράτος- δεν σταμάτησε να επιδίδεται σε μια ακραία και χωρίς προσχήματα εκστρατεία συγκάλυψης "των παιδιών της". Αρχικά όλα τα εγχώρια ΜΜΕ προσπαθούν να θάψουν το ζήτημα τηρώντας σιγή ιχθύος, ενώ σιγά - σιγά μέσα από συνεχή λασπολογία βασιζόμενη στην κουλτούρα του βιασμού, που όχι μόνο καλά κρατεί, αλλά ανθίζει κιόλας στην ελληνική κοινωνία, φτάσαμε στην ρίψη κατηγοριών στην ίδια την επιζώσα με την Εισαγγελέα και το Συμβούλιο να υιοθετούν την άποψη, πως μια γυναίκα είναι πιθανό να φαντάζεται τον βιασμό της, προς απόδειξη του ότι ο Μεσαίωνας ίσως να μην είναι τελικά και τόσο μακριά.
Μέσα σε αυτόν τον οχετό, οι θηλυκότητες ερχόμαστε αντιμέτωπες με την φρίκη της αναβίωσης των τραυμάτων μας ξανά και ξανά, χωρίς να ξέρουμε πότε θα σταματήσουν να δημιουργούνται νέα. Από τις παραβιάσεις που δεχόμαστε σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μας, στα σπίτια, στη δουλειά, στο δρόμο.Μέσα στο πατριαρχικό οικοδόμημα, στα πλαίσια του κοινωνικού ρόλου της γυναίκας, προστίθεται και η καταπίεση της γυναικείας σεξουαλικότητας, όπου νομιμοποιείται η πεποίθηση πως είναι χρέος της γυναίκας να ικανοποιεί τον άντρα. Οι πατριαρχικές ενοχές που υποσυνείδητα μας καλλιεργούνται πολλές φορές μας οδηγούν στο να κάνουμε υποχωρήσεις, συνειδητά ή υποσυνείδητα, με αποτέλεσμα να θέτουμε σε δεύτερη μοίρα την αυτοδιάθεση και την δική μας ικανοποίηση.
Μόνο μας όπλο απέναντι στην πατριαρχία και τα τραύματα που μας δημιουργεί, είναι η συλλογικοποίηση των αναγκών, των φόβων και των ανασφαλειών μας. Δεν είμαστε μόνες, είμαστε όλες μαζί. Ας αναζητήσουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί σε αυτήν την διαιώνιση και να αγωνιστούμε σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο, για να τελειώνουμε μια και καλή με το σάπιο εξουσιαστικό σύστημα, που συντηρεί την πατριαρχία, μέχρι να είμαστε όλες ασφαλείς και ελεύθερες. Μέχρι να μπορούμε να περπατάμε χωρίς φόβο. Μέχρι ο φόβος να αλλάξει πλευρά.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕ ΧΩΡΑ ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ Ο, ΤΙ ΕΧΤΙΣΕ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρο Σχολείο