Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022 στις 19.00

11 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Συγκέντρωση και πορεία αλληλεγγύης στον Γ. Μιχαηλίδη

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Η ΕΠ' ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ

49 και πλέον μέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας, ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται αντιμέτωπος με κάθε είδους κατασταλτική μεθόδευση, τόσο απέναντι στον ίδιο όσο και απέναντι στο κίνημα αλληλεγγύης, που στηρίζει τον αγώνα του μέσα σε μία τόσο δύσκολη συγκυρία.Όσον αφορά τον ίδιο το σύντροφο, η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ επιβαρυμένη. Σύμφωνα με τη γιατρό που τον παρακολουθεί και έχοντας χάσει πάνω από το 21% του αρχικού σωματικού του βάρους κινδυνεύει από σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών, καθώς και από σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων, που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε «πολυοργανική ανεπάρκεια» κατάσταση απειλητική για τη ζωή του.

Την Τετάρτη 6/7, κατατέθηκε η πρόταση του εισαγγελέα στο συμβούλιο για την αποφυλάκιση του αναρχικού απεργού πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη. Η εισαγγελική πρόταση ήταν απορριπτική, οπότε μένει πλέον να συνεδριάσει το συμβούλιο σε ακαθόριστο χρόνο. Δεν υπάρχει αμφιβολία, oδικαστικός εσμός βασανίζει και επιχειρεί να εξοντώσει πλήρως τον σύντροφό μας. Θέλουν πλέον να προκληθεί ανήκεστος βλάβη στην υγεία του, με ανεπανόρθωτα προβλήματα που θα τον συνοδεύουν σ' ολόκληρη τη ζωή του.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη ο σύντροφος είναι επίσης αντιμέτωπος με την απάνθρωπη διαχείριση της διοίκησης του νοσοκομείου της Λαμίας (διευθυντής ΓΝ Λαμίας, Ανδρέας Κολοκυθάς) και της διοίκησης της εξωτερικής φρουράς των φυλακών Δομοκού (διοικητής εξωτερικής φρουράς, Θανάσης Κόκοτας). Ο σύντροφος είναι απομονωμένος στο δωμάτιο του νοσοκομείου χωρίς τηλεόραση. Κάθε εφημερίδα, κάθε γράμμα, κάθε επικοινωνία του ελέγχεται διεξοδικά. Τα επισκεπτήρια με τη συντρόφισσα του είναι ολιγόλεπτα και κάτω από το ασφυκτικό και άγρυπνο βλέμμα ένστολων σκουπιδιών. Το ίδιο ισχύει και για τα επισκεπτήρια με το δικηγόρο του και τη γιατρό του, στα οποία πέρα από κάθε σεβασμό στο ιατρικό και νομικό απόρρητο παρίστανται 4 δεσμοφύλακες.

Το συμβούλιο εφετών της Λαμίας θα μας βρει απέναντι του. Ο Γιάννης δε θα λυγίσει και το κίνημα δε θα φοβηθεί. Ας το έχουν αυτό στο μυαλό τους όσοι αναγνωρίζουν ελαφρυντικά πρότερου σύννομου βίου στο δολοφόνο του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Την ίδια περίοδο που ο σύντροφός μας αγωνίζεται για την αποφυλάκιση του, στο εφετείο Λαμίας αφέθηκε για δεύτερη φορά ελεύθερος ο αμετανόητος Κορκονέας. Δε θα μπορούσε να αποτυπωθεί πιο εύγλωττα στο δημόσιο διάλογο η υποκρισία της αστικής δικαιοσύνης.

Η ΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΞΥΠΟΛΥΤΟΥΣ

Δεν έχουμε καμιά αυταπάτη. Η δικαιοσύνη που αποφυλάκισε τις τελευταίες μέρες δολοφόνους και βιαστές είναι ταξική. Είναι η φωνή του κράτους και της καπιταλιστικής κοινωνίας, που τρέμουν ανθρώπους σαν τον Γιάννη, διότι στο πρόσωπό τους φέρουν την αξιοπρέπεια και την αδιαλλαξία του ανθρώπου που αγωνίζεται και κρατά πάντα ψηλά το κεφάλι. Στο πρόσωπό τους φέρουν την προοπτική της επαναστατικής ανατροπής του κόσμου της μισθωτής σκλαβιάς και της εξουσίας. Ο Γιάννης κρατείται "προληπτικά" όμηρος του κράτους.

Μια σύνοψη της τελευταίας και μόνο εβδομάδας θα μας δείξει εξόφθαλμα το ταξικό πρόσημο της "δικαιοσύνης".

  • Την Τρίτη 28/6, αποφυλακίζεται από το εφετείο Λαμίας -το ίδιο εφετείο που απορρίπτει το αίτημα του απεργού πείνας και προληπτικά κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη, εξοντώνοντας και βασανίζοντάς τον- ο Επαμεινώνδας Κορκονέας, ο μπάτσος-δολοφόνος του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Ο Κορκονέας είχε "πρότερο σύννομο βίο", και πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη. Οι εξελίξεις κυλούν ραγδαία, και
  • την Παρασκευή 1/7 δέχεται απόφαση αποφυλάκισης ο βιαστής Πέτρος Φιλιππίδης. Ο Φιλιππίδης υπέστη ελαφρύ ισχαιμικό επεισόδιο, νοσηλεύτηκε, και έπειτα από την καταβολή χρηματικής εγγύησης 20.000 ευρώ, αποφυλακίστηκε. Ο κατά συρροή βιαστής και κακοποιητής Πέτρος Φιλιππίδης πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.
  • Και σα να μην έφταναν αυτά, τη Δευτέρα 4/7 αποφυλακίζεται μετά από 2 μήνες φυλάκισης ο Αθανάσιος Χορταριάς, ο μεσίτης και δολοφόνος του Ζακ Κωστόπουλου / της ZackieOh!, ο οποίος εξέτιε ποινή για θανατηφόρα σωματική βλάβη, καθώς συνέβαλε στον ξυλοδαρμό μέχρι θανάτου του Ζακ. Ο Χορταριάς πλέον δεν αποτελεί κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.
  • Τέλος, την ίδια μέρα, αθωώνονται οι γόνοι της μεγαλοαστικής οικογένειας των Λεβέντηδων -που κατέχουν τις περισσότερες μετοχές της πολυεθνικής CocaCola 3E- για τον ομαδικό βιασμό της Γεωργίας Μπίκα. Φαίνεται πως η προκάλυψη και η εκμετάλλευση του κοινωνικο-οικονομικού τους status προκειμένου να προβούν σε ομαδικό βιασμό μιας γυναίκας είναι γεγονός που παραγράφεται. Έτσι, οι Λεβέντηδες πλέον δεν αποτελούν κίνδυνο, σε αντίθεση με τον αναρχικό σύντροφό μας Γιάννη Μιχαηλίδη.

Κράτος και αστική δικαιοσύνη δείχνουν απροκάλυπτα το αληθινό τους πρόσωπο και ρόλο, συγκαλύπτοντας δολοφόνους και βιαστές, προωθώντας το κυρίαρχο αφήγημα σε κάθε περίπτωση. Το δόγμα "Νόμος και Τάξη" στρέφεται μόνο ενάντια στις καταπιεσμένες/ους και στους επαναστάτες/ριες.

Ακριβώς για αυτό το λόγο θεωρούμε πως έχει σημασία να βγούμε στο δρόμο και να μαζικοποιήσουμε τις δράσεις αλληλεγγύης. Γιατί πέρα από το καθεστώς εξαίρεσης εις βάρος των πολιτικών κρατουμένων, που ο Γιάννης παλεύει με οδόφραγμα το σώμα του, παράλληλα εκθέτει όλο τον μηχανισμό συγκάλυψης και μεροληψίας που αποτυπώνει το πια πραγματικά είναι η "δικαιοσύνη" τους. Για αυτό καλούμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που αγωνίζονται ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό - από όποιο μετερίζι έχουν επιλέξει - να διαδηλώσουν μαζικά στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους. Ταυτόχρονα καλούμε τους ανθρώπους της τάξης μας που αισθάνονται τον πραγματικό ρόλο της αστικής δικαιοσύνης ως πλυντήριο των ισχυρών τάξεων να κατέβουν στον δρόμο και να το εκφράσουν μαζί μας, δικαιώνοντας παράλληλα και το αίτημα του συντρόφου μας για άμεση αποφυλάκιση του.

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης έχει εκτίσει από τις 29 Δεκεμβρίου 2021, μετά από 8,5 χρόνια κράτησης, τις τυπικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης για όλες τις ποινές του. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο εξέδωσε αρνητική απόφαση για την αποφυλάκιση του. Για να δικαιολογηθεί η επ' αόριστον ομηρία του συντρόφου επιστρατεύεται το πρόσχημα ότι ο κρατούμενος "δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης, καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων". Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που εφαρμόζεται στην περίπτωση του συντρόφου, όλοι/ες οι κρατούμενοι/ες που έχουν συμπληρώσει τα 3/5 της ποινής τους δικαιούνται την υφ ' όρων αποφυλάκιση τους εφόσον δεν συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις ή ενεργά πειθαρχικά παραπτώματα εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων. Η υφ' όρων απόλυση είναι ένα αγωνιστικό κεκτημένο των κρατουμένων. Ένα κεκτημένο που μαζί με κάποια άλλα λίγα, όπως οι ολιγοήμερες άδειες, κερδήθηκαν την εποχή του σκληρού καθεστώτος εγκλεισμού και των αιματηρών εξεγέρσεων στις φυλακές.

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ

Αυτή την στιγμή στο πρόσωπο του Γιάννη εφαρμόζεται το πιο απεχθές και οργουελικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Πίσω από την δημιουργική ασάφεια των ουσιαστικών προϋποθέσεων κρύβεται η αστυνομία σκέψης των δικαστών και των εισαγγελέων, οι οποίοι τιμωρούν τους κρατούμενους όχι για τα ποινικά αδικήματα, που διαπράξανε αλλά για αυτά που φαντάζονται οι ίδιοι, ότι ίσως διαπράξουν σε κάποιο αόριστο μέλλον. Αυτού του είδους η υποκειμενική κρίση πάντα εξαντλείται και εφαρμόζεται εναντίων των πολιτικών αντιπάλων του κράτους και όσων κρατούμενων διατηρούν ένα αγωνιστικό φρόνημα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που κρατούμενοι έχουν συμπληρώσει την ποινή που τους έχει επιβληθεί, έχουν υπογράψει για την υπό όρους αποφυλάκιση τους, και περιμένουν να αποφασίσει θετικά κάποιο συμβούλιο αναστολών, μήνες ή και χρόνια, χωρίς να υπάρχει κανένας απτός λόγος απόρριψης πέραν της ύπαρξης μιας αστυνομίας σκέψης που στο όνομα της φαντασίας της προστάζει : "απορρίπτεται" - «είστε επικίνδυνος για αυτά που σκέφτομαι ότι ίσως διαπράξετε». Αυτού του είδους η προληπτική κράτηση αποτελεί επί της ουσίας τμήμα του καθεστώτος εξαίρεσης το οποίο έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις και οικοδομείται για να τσακίσει τους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους/ες καθώς και όσους κρατούμενους/ες αρνούνται να συμβιβαστούν με τις κρατικές προσταγές εντός των "σωφρονιστικών" ιδρυμάτων. Γνωρίζουμε, ότι οι αμετανόητοι πολιτικοί αντίπαλοι του καθεστώτος δέχονται όλο το μένος και την εκδικητικότητα του κρατικού μηχανισμού. Εφαρμόζονται σε βάρος τους ειδικοί νόμοι, ειδικά καθεστώτα κράτησης, ειδικές δίκες. Είναι αποδέκτες κάθε είδους δικαστικών πραξικοπημάτων και μεθοδεύσεων. Η αμετανόητη στάση τους, η αντίσταση που διεξάγουν με απεργίες πείνας, με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με πολιτικές παρεμβάσεις, με αποδράσεις, αποτελούν αυτό ακριβώς που θέλουν να τσακίσουν τα κράτη μέσω των αντιτρομοκρατικών τους νομοθεσιών και με τις απαιτήσεις τους για δηλώσεις μετάνοιας. Το παράδειγμα του συνεχή αγώνα και της αντίστασης σε κάθε συνθήκη παρά το κόστος. Την πολιτική επιλογή ότι ο αγώνας δεν είναι μάταιος αλλά αναγκαίος και συνεχίζεται ακόμα και μέσα από τις φυλακές. Για αυτό θεωρούν επικίνδυνο το σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη. Επειδή συμμετείχε από νεαρή ηλικία σε αναρχικές μαθητικές ομάδες, επειδή συμμετείχε στις αντιπολεμικές/ αντικρατικές / αντικαπιταλιστικές διαδηλώσεις εκείνης της περιόδου και είχε συλληφθεί κατά την διάρκεια των συγκρούσεων. Επειδή συμμετείχε στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007 ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, επειδή αγωνίστηκε ενάντια στην λεηλασία της φύσης και είχε συλληφθεί για την παρέμβαση στο καζίνο της Πάρνηθας το 2007, επειδή αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της εξέγερσης του Δεκέμβρη, επειδή ήταν παρών στις μάχες ενάντια στα μνημόνια. Επειδή απαλλοτρίωσε τα ματωμένα πλούτη των τραπεζών. Επειδή σε όλη του την ζωή παραμένει αταλάντευτα αφοσιωμένος στο όραμα της ανατροπής κράτους και κεφαλαίου από αναρχική σκοπιά. Επειδή επί έντεκα χρόνια, είτε ως καταζητούμενος είτε ως κρατούμενος, κράτησε μια αγωνιστική - μαχητική στάση απέναντι στο αστυνομικό-δικαστικό σύμπλεγμα, την υλική έκφραση της κρατικής τρομοκρατίας. Γιατί ποτέ του δε λύγισε, δε μετανόησε, δεν επέλεξε τον εύκολο δρόμο της ρουφιανιάς και της αναξιοπρέπειας.

Δύναμη στους απεργούς πείνας σε αλληλεγγύη με τον Γ. Μιχαηλίδη, Φώτη Δασκαλά (από 5/7),Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη (από 6/7), Ντίνο Γιαγτζόγλου (7/7)

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ 5η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΠΕΜΠΤΗ 14/7 στις 19:00, ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Μικροφωνική-συγκέντρωση: Κυριακή 10/7 στις 19:00 στο Μετρό Ακρόπολης

κάλεσμα : Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/88198/


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη - Πορεία Σύνταγμα Πέμπτη 14/7 19:00

Ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης, αντιμέτωπος με κάθε είδους κατασταλτική μεθόδευση τόσο απέναντι στον ίδιο όσο και απέναντι στο κίνημα αλληλεγγύης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου. Ο σύντροφος βρίσκεται απομονωμένος σε δωμάτιο του νοσοκομείου της Λαμίας χωρίς τηλεόραση, με τη χυδαία δικαιολογία ότι μπορεί να αυτοκτονήσει με τα καλώδια. Ο διευθυντής του ΓΝ Λαμίας, Ανδρέας Κολοκυθάς, καθώς και ο διοικητής εξωτερικής φρουράς των δεσμοφυλάκων του Δομοκού, Θανάσης Κόκοτας είναι συνυπεύθυνοι για την απομόνωση του συντρόφου, σε σημείο που του αρνούνται να έρχεται σε επαφή με οικεία του πρόσωπα.Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές

Την ίδια ώρα, το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας εξέδωσε την αρνητική απόφαση ένα μήνα μετά το συμβούλιο και ενώ ο Γιάννης ήταν ήδη στο νοσοκομείο, ενώ στην έφεση που άσκησε ο δικηγόρος του, ο εισαγγελέας πρότεινε την απόρριψη της την Τετάρτη 6/7. Το μόνο που μένει πλέον στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης είναι η συνεδρίαση του συμβουλίου, η οποία όμως είναι άγνωστο για το πότε θα πραγματοποιηθεί, συνεχίζοντας έτσι τον κατάφωρο βασανισμό του συντρόφου.

Όσον αφορά τον ίδιο το σύντροφο, η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ επιβαρυμένη. Σύμφωνα με τη γιατρό που τον παρακολουθεί και έχοντας χάσει πάνω από το 21% του αρχικού σωματικού του βάρους κινδυνεύει από σοβαρή ανεπάρκεια πολλαπλών οργανικών λειτουργιών, καθώς και από σοβαρή μη αναστρέψιμη ανεπάρκεια ζωτικών οργάνων, που μπορεί να οδηγήσουν τον οργανισμό του σε «πολυοργανική ανεπάρκεια» κατάσταση απειλητική για τη ζωή του.

Το συμβούλιο εφετών Λαμίας, σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους και καθοδηγούμενο από τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις, επιχειρεί τόσο την ηθική, όσο και τη σωματική εξόντωση του Γιάννη, ενώ ταυτόχρονα αποφυλακίζει τον Κορκονέα, δολοφόνο του 15χρονου αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Καθίσταται σαφές, για ακόμη μια φορά το καθεστώς εξαίρεσης που στήνεται γύρω από τους αγωνιστές και όσους/ες δεν σκύβουν το κεφάλι μπροστά στην εξουσία.

Ο αμετανόητος δολοφόνος Κορκονέας που «δεν χρωστάει καμία συγνώμη σε κανένα 15χρονο», δεν θεωρείται επικίνδυνος για την κοινωνία, σε αντίθεση με τον Γιάννη που κρίνεται «μη επαρκώς σωφρονισμένος» και «ύποπτος για την τέλεση νέων αδικημάτων», παρά την αποφυλάκιση που δικαιούται ήδη από τον Δεκέμβριο του 2021, μετά από 8,5 χρόνια αιχμαλωσίας.

Η επίθεση που ξεδιπλώνεται απ' την πλευρά του κράτους στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες και στα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με το αίμα των φυλακισμένων ανά τα χρόνια δεν είναι μία κίνηση σε κενό χρόνο. Έρχεται σε μία περίοδο που εν μέσω πολέμων, ανατιμήσεων, φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης επιχειρείται απ' την πλευρά της κυριαρχίας να σταλθεί ένα μήνυμα προς όσες/όσους επιλέξουν να αντισταθούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και το μήνυμα είναι σαφές: Η κοινωνική "ειρήνη" θα διατηρηθεί με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Έτσι, το κράτος εν μέσω των αλλεπάλληλων και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων των δύο τελευταίων δεκαετιών και εν όψει μιας πιθανής κοινωνικής αναταραχής που διαφαίνεται πως θα ξεδιπλωθεί στο εγγύς μέλλον θωρακίζεται, αναβαθμίζοντας τα θεσμικά του όπλα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.

Το συμβούλιο εφετών της Λαμίας θα μας βρει απέναντι του. Ο Γιάννης δε θα λυγίσει και το κίνημα δε θα φοβηθεί. Ο αγώνας για την αποφυλάκιση του Γιάννη είναι αγώνας όλων μας. Η ζωή θα νικήσει!

Ως "Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές" καλούμε σε Κεντρική πορεία στο Σύνταγμα την Πέμπτη 14/7 στις 19:00.

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τις/ους πολιτικές/ους κρατούμενες/ους

Δύναμη & λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη

Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο

Μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής

κάλεσμα : Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Κάλεσμα στήριξης της πορείας στα πλαίσια της 5ης μέρας αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Την Δευτέρα 20 Ιουνίου, το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του αναρχικού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, παρατείνοντας την ομηρία του. Ο σύντροφος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου και πλέον έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο Λαμίας, όπου κρατείται φρουρούμενος και χωρίς να επιτρέπεται σε οικεία του πρόσωπα να τον επισκέπτονται.

Στηρίζουμε την 4η πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, την Πέμπτη 14/7, στις 19:00 στην πλατεία Συντάγματος.

Κείμενο έναρξης απεργίας πείνας του Γ. Μιχαηλίδη https://athens.indymedia.org/post/1618734/.

Επικίνδυνος για τέλεση νέων αδικημάτων ή Η «τυχαία» συνέχιση της ομηρίας του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Εδώ και περίπου μια δεκαετία, ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας για τη δράση του, είτε διωκόμενος από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Η αγωνιστική του στάση εντός και εκτός των τειχών, η αξιοπρέπεια των επιλογών του και η μαχητικότητα που έχει επιδείξει απέναντι στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης δεν θα μπορούσαν παρά να μας τοποθετήσουν αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του. Μετά την απόδρασή του από τις φυλακές Τίρυνθας στις 7/6/19, αγωνιζόμενος για την ελευθερία του και αμφισβητώντας για άλλη μια φορά έμπρακτα την παντοδυναμία των κατασταλτικών μηχανισμών, ο σύντροφος συλλαμβάνεται εκ νέου στις 29/1/20 μαζί με τις συντρόφισσες Δήμητρα Βαλαβάνη και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, και αντιμετωπίζουν ένα ακόμη σαθρό κατηγορητήριο για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης το οποίο και καταρρέει συθέμελα στο δικαστήριο. Μετά από ακόμα δύο χρόνια εγκλεισμού, ο σύντροφος συμπληρώνει όλες τις τυπικές προϋποθέσεις της υφ'όρον αποφυλάκισής του στις 29/12/21, συμπεριλαμβανομένης της πειθαρχικής ποινής για την απόδραση. Η αίτηση αποφυλάκισης που καταθέτει απορρίπτεται από το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας, γεγονός που του γνωστοποιείται στις 22/2/2022. Το σκεπτικό της απόφασης είναι το γνωστό πλέον πασπαρτού του «κινδύνου τέλεσης νέων αδικημάτων».

«Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα.»

Το δικαστικό σύμπλεγμα για μια ακόμα φορά κρίνει πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες ως καθ΄ αυτά αδικήματα βασιζόμενο στο ότι ο σύντροφος ουδέποτε αποποιήθηκε την πολιτική του ταυτότητα, υπερασπίστηκε την επιλογή της απαλλοτρίωσης τράπεζας, ενώ ταυτόχρονα αυτό που αναγνωρίζεται ως «καλή διαγωγή» σε άλλες περιπτώσεις, οι ίδιοι μηχανισμοί τo απορρίπτουν ως προσχηματικό. Αυτή η αιτιολόγηση χρησιμοποιείται εργαλειακά από μεριάς των κρατικών μηχανισμών για να εξαιρέσουν το σύντροφο από το κεκτημένο δικαίωμα των κρατουμένων για την υφ' όρον απόλυσή τους όταν εκτίσουν τα 3/5 της ποινής τους, εφόσον δε συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις για αυτούς.

Το κράτος επί της ουσίας μέσω της δικαστικής εξουσίας ποινικοποιεί τα πολιτικά κίνητρα μιας έκνομης πράξης ενισχύοντας και διευρύνοντας συνεχώς το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων. Ένα καθεστώς που κατασκευάζεται αργά και μεθοδικά χρόνια τώρα με στόχο να καταστείλει όχι μόνο τις πράξεις μας αλλά και τις σκέψεις που τις γεννούν. Τα ατελείωτα χρόνια που μοιράζουν δικαστές και εισαγγελείς βασιζόμενοι σε κακοφτιαγμένα αφηγήματα των μπάτσων και της αντιτρομοκρατικής, η στέρηση αδειών, τα πειθαρχικά, η ιδιωνυμική αντιμετώπιση σε αδικήματα που φέρουν πολιτικά χαρακτηριστικά, η ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, η απομόνωση, αποτελούν πρακτικές εξάντλησης όσων αγωνίζονται για την διεκδίκηση ενός κόσμου που μας έχει στερηθεί. Ταυτόχρονα, οι πρακτικές αυτές επιχειρούν να παραδειγματίσουν και να καταστείλουν το συλλογικό αίσθημα οργής και ανυπακοής που κρύβεται αμορφοποίητο και ακατέργαστο σε ένα ευρύτερο κοινωνικό φάσμα. Για να κατασκευάσουν τον οργουελικό κόσμο της πειθάρχησης και της δουλικότητας που φαντασιώνονται, πειραματίζονται πάνω στους/στις φυλακισμένους/ες αγωνιστές/ριες. Οι φυλακές ανέκαθεν υπήρχαν όχι μόνο για να συγκρατούν όσους και όσες βρίσκονται μέσα αλλά και για να απειλούν όσους και όσες βρίσκονται έξω, αποτελώντας έτσι ένα από τα ευνοϊκότερα εργαστήρια παραγωγής ιδεών και δογμάτων κοινωνικής υποταγής και συμμόρφωσης. Στην κατεύθυνση αυτή, οι κανόνες που το ίδιο το κράτος νομοθετεί λειτουργούν σαν ένα λάστιχο που τραβιέται πότε από τη μια μεριά για να τιμωρήσει με τον πιο ολοκληρωτικό τρόπο οποιονδήποτε επιλέγει να σηκώσει ανάστημα απέναντι στην βαρβαρότητα που η κυριαρχία ονομάζει κανονικότητα και ταυτόχρονα να παραδειγματίσει τους υπολοίπους, και πότε από την άλλη για να εξυπηρετήσει την επέλαση της εξουσίας και του κεφαλαίου σε όλο και περισσότερες πτυχές των ζωών μας.

Η δικαιοσύνη των από τα πάνω δεν είναι παρά δημιούργημά τους και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε παρά να προασπίζεται τα συμφέροντά τους και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζει με τον πιο σκληρό τρόπο τους φτωχούς, τις περιθωριοποιημένες, τους μετανάστες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, εν τέλει όποιον/α/ο κρίνεται ότι βρίσκεται εκτός κανονικότητας, ότι είναι έστω και εν δυνάμει εχθρικό και επικίνδυνο για την «τάξη» της πειθάρχησης και της σιγής που επιχειρούν να επιβάλλουν ολοκληρωτικά στους από τα κάτω. Δεν είναι παρά η νομιμοποίηση της κοινωνικής ιεραρχίας, η επιβολή της κρατικής βίας και απέναντι σε όποιον/όποια αγωνίζεται, το μέσο φίμωσης στις φωνές που αντιτάσσονται σε αυτή, το μέσο εξόντωσης των κοινωνικών, ταξικών αγώνων, όπως επίσης και όλων των κινημάτων που θέτουν το προτάγμα της ολικής απελευθέρωσης.

«Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων.»

«Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»

Αντιλαμβανόμαστε την ομηρία του συντρόφου ως ένα ακόμα σημείο της εντεινόμενης επίθεσης που εξαπολύεται προς τους από τα κάτω. Με τους διακρατικούς ανταγωνισμούς για τον επανακαθορισμό της εκμετάλλευσης των πρώτων υλών αλλά και των σφαιρών επιρροής και κυριαρχίας να επαναφέρουν τον πόλεμο εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Με τη στρατιωτικοποίηση των ζωών μας να εντείνεται, μια διαδικασία που επιταχύνθηκε και μέσω της πρόσφατης κρατικής διαχείρισης της Covid-19, σκορπώντας έλεγχο και την πειθάρχηση. Με το μιλιταρισμό να διαχέεται συνεχώς στον κοινωνικό ιστό και την κούρσα των εξοπλισμών να τρέχει με ιλιγγιώδης ρυθμούς. Κράτος και κεφάλαιο γεννούν συνεχώς κρίσεις των οποίων τις συνέπειες φορτώνουν στις πλάτες μας. Μέσα από μια συνολική παραγωγική και θεσμική αναδιάρθρωση που σαρώνει τις ζωές των υποτελών τάξεων σε πολλαπλά επίπεδα, στην εκπαίδευση, την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, την ποινική μεταχείριση κ.ά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η λαιμαργία του κεφαλαίου για επενδύσεις και πράσινη ανάπτυξη (πχ βιομηχανίες και ΑΠΕ), οδηγεί στην καταστροφή της φύσης, της βιοποικιλότητας και των δασών με πυρκαγιές και τσιμέντο, η οποία καταλήγει και στην εξαφάνιση ειδών. Την ίδια στιγμή μέσα στα αστικά κέντρα το κεφάλαιο καταστρέφει λόφους, δέντρα, πλατείες και πάρκα, δημιουργώντας χώρους για μετρό, εμπόρευμα και τουρισμό. Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία με φόντο της επερχόμενες εκλογές, αριστεροί και δεξιοί «σωτήρες» διαγωνίζονται για να μας πείσουν να υποταχθούμε στις υποσχέσεις τους περί «ανάπτυξης», «εκδημοκρατισμού» και «δικαιοσύνης». Απέναντι στην παγίδα της ανάθεσης και της αναπαραγωγής του κόσμου της εξουσίας οραματιζόμαστε την καταστροφή κράτους, κεφαλαίου, πατριαρχίας, του συνόλου των εξουσιαστικών μηχανισμών.

Στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου, που αποτελεί πλέον έναν επ' αόριστον κρατούμενο λόγω της εκδικητικότητας του πολιτικοδικαστικού συμπλέγματος. Η απεργία πείνας που ξεκινά, η χρήση του ίδιου του του σώματος ως ανάχωμα στο βάθεμα του καθεστώτος εξαίρεσης σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων και των μεθοδεύσεων της δικαστικής εξουσίας δεν αφορά μόνο τον ίδιο αλλά όλους όλες και όλα. Γιατί γνωρίζουμε ότι το οπλοστάσιο των αντιεξεγερτικών μεθοδεύσεων κράτους και κεφαλαίου δοκιμάζεται πάντα και πρώτα απέναντι σε όσους και όσες τολμούν να πορεύονται αγωνιζόμενοι/ες, σε όσους και όσες βρίσκονται αιχμάλωτοι/ες στα χέρια τους. Δίπλα στο Γιάννη Μιχαηλίδη, όπως και σε κάθε αγωνιζόμενο κρατούμενο/η, θα αγωνιστούμε για ένα κόσμο χωρίς κελιά και εκμετάλλευση. Μέσα και έξω από τα τείχη η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και η ανυποχώρητη σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας χαράζουν το δρόμο για την ταξική και κοινωνική απελευθέρωση. Για την αναρχία.

ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΚΑΝΕΙΣ/ΚΑΜΙΑ/ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ/Η/Ο

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5 ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

κάλεσμα : Συνέλευση αναρχικών ομάδων και ατόμων για την αλληλεγγύη στον σύντροφο απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφασή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ' αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν' αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.

Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»

Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Αθήνα: Διαδήλωση, Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022 | 19:00 | Σύνταγμα

κάλεσμα : Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : email που λάβαμε στις 12 Ιουλίου 15h


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Αλληλεγγύη στο Γιάννη Μιχαηλίδη

κάλεσμα : Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης είναι στην 51η ημέρα απεργία πείνας. Έχοντας συμπληρώσει όλες τις τυπικές προϋποθέσεις της υφ'όρον αποφυλάκισής του ήδη από 29/12/21, εξωθείται πια να αγωνιστεί για το δίκαιο αίτημά του με τίμημα την ίδια του τη ζωή, που σήμερα βρίσκεται σε άμεσο κίνδυνο.

Στην ίδια χώρα όπου Κορκονέας, Χορταριάς και Λιγνάδης ήδη κυκλοφορούν έξω, ο Μιχαηλίδης παραμένει αιχμάλωτος του κράτους για τα πολιτικά φρονήματα και την ιδεολογία του. Να σταματήσει αμέσως η ομηρία και η μεθοδευμένη εξόντωσή του.

Άμεση αποφυλάκιση του απεργού πείνας από 23/5/22 Γιάννη Μιχαηλίδη.

Στεκόμαστε δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο κρατούμενο/η, για έναν κόσμο χωρίς κελιά και εκμετάλλευση.

Συμμετέχουμε στην πανελλαδική πορεία αλληλεγγύης την Πέμπτη 14/7 στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα.

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1619867/


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Απελευθέρωση του Γ. Μιχαηλίδη

ΕΤΣΙ ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ
NO JASTICE NO PEACE

"Είναι ενθαρρυντικό ότι νεότερες νευροεπιστημονικές έρευνες υπαινίσσονται πως η αρχιτεκτονική των νευρικών κυκλωμάτων που σχετίζεται με τη λειτουργία της συνείδησης στον άνθρωπο και τα υπόλοιπα θηλαστικά, ανιχνεύεται ακόμη και στους εγκεφάλους εντόμων." Γ. Μιχαηλίδης
Αυτός ο υπαινιγμός της ανίχνευσης της συνείδησης ακόμη και στα έντομα μας επιτρέπει να θεωρήσουμε ότι στα θηλαστικά είναι βεβαία η ύπαρξή της. Άρα και στους Δικαστές. Εκτός αν δώσουμε ηθικά χαρακτηριστικά στην έννοια της συνείδησης, πράγμα το οποίο είναι σύνηθες και τους ονομάσουμε ασυνείδητους, χωρίς συνείδηση. Για να μην αντιφάσκουμε όμως ας ακολουθήσουμε τη Φυσική που εκτός των άλλων είναι η επιστήμη που αποκατέστησε τον αισθητό κόσμο.
Έχουν λοιπόν συνείδηση οι Δικαστές και αναφερόμαστε σε αυτούς που κατ΄επανάληψη αρνούνται να απελευθερώσουν τον αναρχικό Γ. Μιχαηλίδη παρά το γεγονός ότι έχει εκτίσει την ποινή του κατά τα 3/5 (8 χρόνια και 3 1/2 μήνες) με τη δικαιολογία ότι ο εν λόγω κρατούμενος είναι "ύποπτος για τέλεση νέων αδικημάτων ". Ποιών αδικημάτων; εννοούν για απόπειρα ληστείας σε τράπεζα παράβαση για την οποία δικάστηκε.
Αυτό το "ύποπτος για τέλεση νέων αδικημάτων" επειδή είναι μιά πρόβλεψη αλλά και μια ψυχολογική, αξιακή και τέλος μια συνειδησιακή τοποθέτηση για την προάσπιση του αντικειμένου της παράβασης - στην προκειμένη περίπτωση οι
τράπεζες, αποδεικνύει και την πραγματική συνείδηση αλλά και τις πραγματικές διαθέσεις των Δικαστών για το πόσο ψηλά έχουν την παράβαση μιας ληστείας τράπεζας.
Ο Μεσίτης που δολοφόνησε τον Ζακ μπροστά στα μάτια όλης της κοινωνίας απελευθερώθηκε γιατί δεν είναι ύποπτος τέλεσης νέων εγκλημάτων αλλά και γιατί έναν ομοφυλόφιλο σκότωσε στο φινάλε και το λέμε αυτό διότι και να το
ξανακάνει δεν είναι και τόσο αποτρόπαιο. Το λέμε αυτό από την άποψη του αντικειμένου της παράβασης που για τους Δικαστές που τον απελευθέρωσαν είναι προς το τέλος της ιεραρχίας των απεχθών εγκλημάτων.
Ο Λιγνάδης είναι άλλη μια εκκωφαντική περίπτωση για το "ύποπτος τέλεσης νέων αδικημάτων". Το ρίσκο εδώ που αναλαμβάνουν οι δικαστές δεν είναι μια νέα παράβαση ληστείας τράπεζας αλλά ο βιασμός ανηλίκων που για τους
δικαστές είναι είναι πιο κάτω στην ιεραρχία των απεχθών εγκλημάτων από άλλες παραβάσεις του ποινικού κώδικα. Ευκαιρίας δοθείσης γονείς παιδιά και έφηβοι ας προσέχουν από την Κουμουνδούρου και πάνω διότι ο Λιγνάδης
κυκλοφορεί ελεύθερος.
Όπως και νάχουν τα πράγματα οι Δικαστές βρίσκονται σε κατάσταση αποκαλυπτικού αμόκ. Υπάρχει το Ποινικό δίκαιο του εχθρού και το Ποινικό δίκαιο του φίλου.
Από την πρώτη στιγμή σύσσωμο το κράτος με μπροστάρη την ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ αντιμετώπισε τον Λιγνάδη σα φίλο της αστυνομίας του κράτους και της δεξιάς που πράγματι ήταν και ποτέ δεν έκρυψε. Το ίδιο και τον φασίστα μεσίτη της
Γλάδστωνος. Αλλά αυτοί οι τύποι έχουν φίλους και όλους αυτούς τους υποκριτές που φωνάζουν κάθε τόσο για αυστηροποίηση των ποινών για αυστηρό κράτος και ασφάλεια. Τρισάθλιοι υποκριτές!
Τον Γ. Μιχαηλίδη τον αντιμετώπισε σαν εσωτερικό εχθρό σύσσωμο το κράτος από την πρώτη στιγμή και αυτό έγινε σε κοινή θέα και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Εμείς από την άλλη μεριά θα τα αφήσουμε έτσι όπως έχουν τα πράγματα; Σε καμμιά περίπτωση.
Ο Γ. Μιχαηλίδης βρίσκεται στην 51 (από 23-5)μέρα απεργία πείνας και έχει ήδη νικήσει. Να απελευθερωθεί άμεσα.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΧΛΩΡΟ ΚΛΑΡΙ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 14-7 19μμ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

κάλεσμα : Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του Γ. Μιχαηλίδη!

Ο απεργός πείνας κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης στο νοσοκομείο

Ο Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022, διεκδικώντας τα έστω και περιορισμένα δικαιώματα που προβλέπονται από την αστική δημοκρατία για τους κρατούμενους, για να γίνει δεκτό το νέο αίτημά του για την υφ' όρον απόλυσή του. Το προηγούμενο είχε απορριφθεί παρ' όλο που είχε εκτίσει την προβλεπόμενη εκ του νόμου ποινή (τα 3/5 της 20ετούς ποινής που του έχει επιβληθεί και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση), καθώς κρίθηκε ότι 8,5 χρόνια εγκλεισμού δεν ήταν αρκετά για τον σωφρονισμό του. Φυσικά για κάποιους Χρυσαυγίτες, λίγοι μήνες ήταν αρκετοί, ενώ οι αστυνομικοί που δολοφόνησαν τον Σαμπάνη δεν κρίθηκαν ως απειλή για το κοινωνικό σύνολο, ώστε να τεθούν έστω σε διαθεσιμότητα, παρά κυκλοφορούν ελεύθεροι οπλοφορώντας.

Στην περίπτωση του Μιχαηλίδη αποτυπώνεται με τον πιο βίαιο τρόπο η πολιτική της καταστολής και της μηδενικής ανοχής που εφαρμόζει το κράτος απέναντι σε αγωνίστριες/ες, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Άλλωστε και μέσα στην πανδημία φάνηκε η πολιτική αυτή της κυβέρνησης, με την ευθεία επίθεση στα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, από την ωμή καταστολή στον δρόμο μέχρι τα αντιλαϊκά νομοσχέδια που πέρασε.

Ο Μιχαηλίδης είναι κρατούμενος στις ελληνικές φυλακές εδώ και 11 χρόνια. Είχε συλληφθεί με την κατηγορία ότι αποτελεί μέλος της ΣΠΦ, κατηγορία για την οποία αθωώθηκε εις διπλούν και συνελήφθη αργότερα στο Βελβεντό Κοζάνης. Κατά τη σύλληψή τους, υπέστησαν βαρείς ξυλοδαρμούς από την ελληνική αστυνομία. Τότε του απαγγέλθηκε η κατηγορία για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού, ενώ ο ίδιος στην πραγματικότητα προσπάθησε να διαφύγει με την χρήση περιπολικού οχήματος. Καταδικάστηκε ξανά σε εντεκαετή κάθειρξη για φυσίγγια που βρέθηκαν σε σπίτι συντρόφου του, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν δικά του.

Ενώ βρισκόταν στη φυλακή για πέντε χρόνια, ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα στο Γεωπονικό. Παρά ταύτα, όπως έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις, η εισαγγελέας αδικαιολόγητα του "έκοψε" τις εκπαιδευτικές άδειες, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως η αστική δικαιοσύνη εφαρμόζει κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα και σκοπιμότητες τους ίδιους τους νόμους της. Έπειτα από απειλές για την διακοπή και της τακτικής άδειας, ο Μιχαηλίδης δραπέτευσε και ξανασυνελήφθη.

Τη Δευτέρα 20/06/2022 η αίτηση του για υφ' όρον απόλυση απορρίφθηκε ξανά, με το αιτιολογικό ότι έχει τελέσει βαρύτατα εγκλήματα και ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψής τους. Από ό,τι φαίνεται, για την αστική δικαιοσύνη κάποια φυσίγγια είναι πιο επικίνδυνα από ένστολους αστυνομικούς που ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου άτομο που κείται τραυματισμένο ήδη στο πεζοδρόμιο. Πρόκειται για μια πασιφανή περίπτωση προληπτικής κράτησης, ενώ εδώ και 7 μήνες ο Μιχαηλίδης δικαιούται την υφ' όρον απόλυσή του.

Εδώ και 50 μέρες σχεδόν ο Μιχαηλίδης κάνει απεργία πείνας. Η κατάσταση της υγείας του αυτήν τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμο και πιθανώς σε μη αναστρέψιμο σημείο. Ο Γιάννης έχει αποφασίσει, όπως αναφέρει σε κείμενο που δημοσίευσε χθες (κείμενο Μιχαηλίδη ), να φτάσει τον αγώνα του μέχρι τέλους.

Η απεργία πείνας, όπως έχουμε δει και στην περίπτωση του Δημάκη, του Κουφοντίνα, του Ρωμανού, των Grup Yorum και σε πολλές άλλες, αποτελεί το πιο ισχυρό εργαλείο που έχουν οι κρατούμενοι/ες για να αποκτήσουν ορατότητα και φωνή μέσα στο καθεστώς αφάνειας που τους/τις έχουν υποβάλει.

Στην υπόθεση του Μιχαηλίδη όπως και τόσες άλλες, αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης φτιαγμένη από λίγους και λίγους, για τους προνομιούχους αυτής της κοινωνίας, που διαμορφώνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Κάθε παραχώρηση δικαιωμάτων γίνεται έπειτα από έντονους και διαρκείς αγώνες των καταπιεζόμενων, που οδηγούν την εξουσία και τους αστικούς κρατικούς μηχανισμούς να μην έχουν άλλη επιλογή από το να παραχωρήσουν τα αιτηθέντα δικαιώματα.

Παράλληλα διαφαίνεται έντονα το ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης που σχηματίζεται για τους κρατούμενους. Ένα καθεστώς αφάνειας, μέσα στο οποίο οι ζωές των κρατούμενων απαξιώνονται. Το είδαμε μέσα στην πανδημία όπου κανένα μέτρο δε λήφθηκε για την προστασία τους, το βλέπουμε καθημερινά με τις άθλιες συνθήκες του εγκλεισμού, με την ανυπαρξία οποιασδήποτε πρόνοιας για κοινωνική επανένταξη με την αντιμετώπισή τους ως ανεπιθύμητους/ες στην κοινωνία. Και όλα αυτά από ένα επονομαζόμενο "κράτος δικαίου".

Ο Μιχαηλίδης έχει υποβάλει έφεση στην απόφαση του Συμβουλίου και αναμένεται η απόφαση επί αυτής, με την εισαγγελική πρόταση να είναι ξανά απορριπτική. Το Συμβούλιο ορίστηκε για 25 Ιουλίου (τότε θα βρίσκεται στην 65 μέρα απεργίας πείνας).

Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη για την υφ' όρον απόλυση τους. Είναι κομμάτι του αγώνα για τη συνολική, έμπρακτη υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Ενάντια στην σκλήρυνση της καταστολής και της αστυνομοκρατίας. Ενάντια στο δόγμα «Νόμος και Τάξη» και σε μια στρατηγική «έντασης», όπου όλο και περισσότερο καταφεύγει η κυβέρνηση και όλο το αστικό καθεστώς. Με αυτά τα όπλα προσπαθούν να προλάβουν και να χτυπήσουν τις αντιστάσεις και τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας ενάντια στο κύμα ακρίβειας, φτώχειας και αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων - ενάντια στους εξοπλισμούς, την απειλή του πολέμου και την εμπλοκή της χώρας μας, την τυχοδιωκτική, επικίνδυνη όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Δεν θα περάσουν! Με αγώνες στον δρόμο, εργαζόμενοι και νέοι θα τους σταματήσουν. Διεκδικούμε την άμεση αποφυλάκιση του Γ. Μιγχαηλίδη, όπως άλλωστε προβλέπεται από τον νόμο:

  • Να γίνει δεκτό το αίτημα του για υφ' όρον απόλυση.
  • Να βάλουμε ένα φρένο στην εκδικητικότητα του κράτους
  • Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων

Στηρίζουμε την συγκέντρωση αλληλεγγύης την Παρασκευή 14/7 στις 19:00 στα Προπύλαια και τις υπόλοιπες δράσεις της πανελλαδικής ημέρας αλληλεγγύης.

Οι οργανώσεις:

  • Αναμέτρηση - οργάνωση για μία νέα κομμουνιστική αριστερά
  • Αριστερή Ανασύνθεση
  • Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
  • Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα
  • Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
  • ΕΚΚΕ
  • ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
  • Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
  • Ο.Κ.Δ.Ε
  • Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο

πηγή : https://anametrisi.gr/amesi-ikanopoiisi-ton-a…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Η δικαιοσύνη ειναι ταξική

Αγώνας ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και πατριαρχία Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη

Διαδήλωση: Πέμπτη 14/7, Σύνταγμα στις 19.00

Ομάδα ενάντια στην πατριαρχία/ΑΠΟ

Image

πηγή : https://twitter.com/laf_portal/status/1547532…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη. Κάλεσμα Στήριξης της Διαδήλωσης Αλληλεγγύης. 14/7 - 19.00. Σύνταγμα.

[…] Απέναντι σε αυτή την αθλιότητα ξεκίνησα την απεργία πείνας. Και στην ανακοίνωση έναρξης της, απαρίθμησα τόσο τις αυθαιρεσίες σε βάρος μου, όσο και πάμπολλα παραδείγματα όπου οι δικαστές έχουν ανοίξει διάπλατα τις πόρτες όταν πρόκειται για παιδιά του συστήματος (μπάτσους - δολοφόνους, δεσμοφύλακες - βασανιστές, φασίστες, μεγαλοκαπιταλιστές).

Εν τω μεταξύ, εν μέσω της απεργίας μου έχουν αποφυλακιστεί πρόωρα ο δολοφόνος του Αλέξανδρου, ένας εκ των δολοφόνων του Ζακ που έβγαλε τόσο φυλακή όσο διάστημα κάνω εγώ απεργία πείνας και ο βιαστής Φιλιππίδης με το απίθανο σκεπτικό ότι δεν κινδυνεύουν τα υποψήφια θύματα επειδή είναι πλέον γνωστός για τις πράξεις του και θα τον αποφεύγουν. Και εγώ που συμπλήρωσα τα 3/5 της ποινής μου εδώ και 7 μήνες "δεν έχω σωφρονιστεί ακόμα καθώς δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα" κατά τα εισαγγελικά σκεπτικά! Αμετανόητοι δολοφόνοι απολαμβάνουν αυτό που παλεύω να κερδίσω εδώ και 50 ημέρες ρισκάροντας τη ζωή μου, αυτό που δικαιούμαι εδώ και 7 μήνες, την ελευθερία […]

Γιάννης Μιχαηλίδης. 11/7/2022

Σήμερα Πέμπτη 14 Ιούλη - 53η ημέρα Απεργίας Πείνας

Στηρίζουμε - Συμμετέχουμε στη Διαδήλωση που καλεί η Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη στις 19.00 στο Σύνταγμα.

Η αστική "δικαιοσύνη" ήταν, είναι & θα είναι σαν τα φίδια: δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους.

Μόνη Δικαιοσύνη η Προλεταριακή!

Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού προληπτικά αιχμάλωτου - απεργού πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη.

Στο Δρόμο να σπάσουμε τον τρόμο & το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατούμενων.

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας!

Ακολουθεί το κείμενο που κυκλοφορήσαμε & μοιράσαμε στην αθηναϊκή μητρόπολη, μια βδομάδα μετά την έναρξη της απεργίας πείνας του στις φυλακές Μαλανδρίνου.

Δίνουμε το χέρι σ' αυτούς που σηκώνονται.

Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη.

Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 στις φυλακές Μαλανδρίνου ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας μπροστά την ίδια του την υγεία και τη ζωή του.

Από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληρεί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρων αποφυλάκισή του, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του,. Παρόλα αυτά, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας στις 17/02/2022 απέρριψε την αίτηση του με το σκεπτικό ότι ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου, με ένα τέτοιο έωλο επιχείρημα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική δικαιολογία ώστε να καλύψει την εκδικητική φύση της επ' αορίστου κράτησης του στις φυλακές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα περίπτωση, από τις πολλές των τελευταίων χρόνων που εντελώς απροκάλυπτα παραβιάζονται και καταπατούνται, κεκτημένα δικαιώματα κρατουμένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που η αστική δικαιοσύνη καταπατά, κάνοντας «λάστιχο», τους ιδίους τους δικούς της νόμους, όχι με νομικά αλλά με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Δεν αφήνεται κανένα περιθώριο παρερμηνείας του εκδικητικού και τιμωρητικού ρόλου της αστικής δικαιοσύνης προς τους πολίτικους της αντίπαλους, αφού αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητά είναι οι δηλώσεις μετάνοιας και η αποκήρυξη των ιδεών και των δράσεων αντίστασης ενάντια στην καθεστωτική βαρβαρότητα.

Η αξιοπρεπής, αμετανόητη και αταλάντευτη στάση του συντρόφου μαζί με τη συνέπεια της δράσης του απέναντι στους γδάρτες των ζωών μας, είναι αυτή που τον κρατά ακόμα δέσμιο στα κελιά της Γ' ελληνικής "Δημοκρατίας". Ο Γ. Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, την αστική Τάξη , το Κράτος της και τους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν επρόκειτο είτε γι κάποιο εξέχων στέλεχος των οικονομικών και πολίτικων ελίτ, είτε για κάποιο από τα (ένστολα και μη) μαντρόσκυλα τους, στις λίγες περιπτώσεις που τυχαίνει να βρεθούν, κάποιοι εξ' αυτών, ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, η θέση του θα ήταν πολύ διαφορετική. Το δικαστικό σύστημα πιστό στον ταξικό του ρόλο φροντίζει να ρίξει στα μαλακά τα «δικά του» παιδιά και ορθώνεται αμείλικτο απέναντι στους φτωχούς, τους παρίες και τους πολίτικους του αντίπαλους.

Η παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνει χώρα σε κάποιο κενό χώρο και χρόνο αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη συγκυρία. Με τη μακροχρόνια καπιταλιστική Κρίση να οξύνεται επικίνδυνα, μετά από μια πανδημία που επιτάχυνε της διαδικασίες κορύφωσης της, με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μετά από χρόνια να κορυφώνεται μέσα στην Ευρώπη και την πυρηνική απειλή να φαντάζει ολοένα και πιο κοντά από ποτέ. Με μια τεράστια ενεργειακή κρίση εν εξελίξει και μια διαφαινόμενη επισιτιστική προ των πυλών, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί του διαχειριστές οχυρώνονται απέναντι και στον εσωτερικό εχθρό εν όψει ενός αβέβαιου μέλλοντος. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση φτωχοποιείται ακόμη περισσότερο, που λεηλατείται ότι ελάχιστο απέμεινε ακόμα όρθιο από την δημόσια Υγεία, που καταπατούνται και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, το Κράτος ενεργοποιεί τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που προβάλλουν (ή ενδέχεται να προβάλλουν) έστω και ψήγματα αντίστασης, στέλνοντας σαφή μηνύματα. .Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, πιστή στην τήρηση της ατζέντας της, επενδύει στη στρατηγική της έντασης επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή απέναντί σε φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζομένους και εργαζόμενες, νέους και νέες που αντιτίθενται εμπράκτως στην πολιτική \της αφαίμαξης και καταστολής τους. Η αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων και εν προκειμένου του Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το ευρύτερο κατασταλτικό πλαίσιο της αστικής πολιτικής της.

Γι αυτούς τους λόγους η υπόθεση του συντρόφου δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα απ' όλη την προαναφερθείσα συνθήκη. Ζώντας σε μια περίοδο κοινωνικής οπισθοχώρησης και κινηματικής άμπωτης, οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά - κινηματικά αντανακλαστικά μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να κάνουμε την υπόθεση του Γιάννη ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κεφαλαίου και του Κράτους του, που ενώ καταδικάζει με τις πολιτικές του σε φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση και θάνατο, μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης παράλληλα εξαπολύει μια, ολοκληρωτική σε μεγάλο βαθμό, κατασταλτική επίθεση με όλα τα μέσα (συλλήψεις, βαριές καταδίκες, σωρεία παρατυπιών και "μαγειρεμάτων") σε όσους και όσες αντιστέκονται, σε όσους και όσες αμφισβητούν το μονοπώλιο του στην άσκηση βίας.

Το ζήτημα της δικαίωσης των αιτημάτων και κατ' επέκταση η απελευθέρωση του συντρόφου δεν αφορά ούτε μονάχα τον ίδιο, ούτε ένα στενό κύκλο συντρόφων του, αλλά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που δεν αντιλαμβάνονται την ζοφερό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που μας επιφυλάσσουν ως αυτονόητο και μη αναστρέψιμο. Αφορά το σύνολο των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων που βρισκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο των πολιτικών της αστικής Τάξης και του Κράτους της. Η δικαίωση του αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη πέρα την ελευθερία του ίδιου θα δώσει και απελευθερωτικές ανάσες στη χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, προκαλώντας ρωγμές στις μπετόν αρμέ κυρίαρχες κατασταλτικές (και όχι μόνο) πολιτικές.

Με το διαχρονικό και ανίκητο όπλο της Τάξης μας, την Αλληλεγγύη να κάνουμε τον Αγώνα του, Αγώνα όλων μας. Και η νίκη του θα είναι μια νίκη για όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία.

Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους

Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας

Νίκη στην Απεργία Πείνας με Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη

Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)

Ιούνης 2022

πηγή : https://prolprot.espivblogs.net/2022/07/14/kt…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Άμεση απελευθέρωση του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη - Όλοι/ες στην πορεία στο Σύνταγμα την Πέμπτη 14/7 στις 7 μ.μ

Η ζωή του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη, μετά από 53 μέρες απεργίας πείνας, βρίσκεται σε οριακό σημείο. Η ευθύνη για τις πιθανές μόνιμες βλάβες στην υγεία του ή το θάνατό του πέφτουν στην συμμορία των καθαρμάτων που κυβερνά, από κοινού με την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη. Η τελευταία, μέσω του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, αποφάσισε ότι ο Μιχαηλίδης παρ' όλο που έχει εκτίσει τις ποινές που του έχουν επιβληθεί και σύμφωνα με βάση το νόμο συγχώνευσης των ποινών μπορεί να αποφυλακιστεί, εξακολουθεί να αποτελεί απειλή για τέλεση νέων αδικημάτων ως υποστηρικτής ληστειών τραπεζών! Έχουμε εδώ ένα εντυπωσιακά βάρβαρο και κατασταλτικό σκεπτικό παράτασης της ποινής ενός ανθρώπου λόγω των σκέψεών του κι όχι εξαιτίας της τέλεσης κάποιας πράξης.

Πέρα από το γεγονός ότι θεωρούμε εγκληματία όχι όποιον ληστεύει μια τράπεζα, αλλά όποιον την ιδρύει, για να θυμηθούμε τον Μπρέχτ (που μάλλον θα τελούσε υπό κράτηση στον καιρό του, άμα έπεφτε στην κρίση των παραπάνω πλημμελειοδικών), πέρα από το αν μας βρίσκουν σύμφωνους/ες ή όχι ο τρόπος πολιτικής δράσης του απεργού πείνας στο παρελθόν, γεγονός είναι ότι η παράταση της ποινής του έχει ξεκάθαρα πολιτικό περιεχόμενο και το σώμα του μετατρέπεται από την κυβέρνηση σε ένα πεδίο που δείχνει τη χυδαία της πυγμή. Την ίδια ώρα ο ευνοούμενός της Λιγνάδης, παρότι καταδικάστηκε ως βιαστής ανήλικων αφήνεται προκλητικά ελεύθερος. Αυτή η κραυγαλέα αντιφατική εικόνα των δύο μέτρων και σταθμών είναι αρκούντως εύγλωττη για το πολιτικό περιεχόμενο των δικών και για την περιβόητη ανεξαρτησία της αστικής δικαιοσύνης.

Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση/αποφυλάκιση του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη χωρίς όρους. Η ζωή και η υγεία του είναι κυριολεκτικά στο μεταίχμιο και δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια από το να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να το πράξει. Το εργατικό και το αντικαπιταλιστικό κίνημα έχει αργήσει να ενεργοποιηθεί κι όμως είναι το μόνο που μπορεί να το επιβάλλει. Η εκδικητική παράταση του εγκλεισμού του Μιχαηλίδη στις φυλακές είναι ένα ωμό πολιτικό έγκλημα, η απελευθέρωσή του, και δεδομένου της κατάστασης υγείας του, είναι η μοναδική επιλογή που υπάρχει για εκείνον και για εμάς.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί στην συγκέντρωση και πορεία για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του Γιάννη Μιχαηλίδη, που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος, την Πέμπτη 14/07 στις 7 μ.μ.

Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε

πηγή : http://rocinante.gr/amesi-apeleftherosi-tou-a…


1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

[Ταξική Αντεπίθεση] Όλοι-ες στους δρόμους! Εξέγερση για το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια

Όλοι-ες σήμερα στο Σύνταγμα 19.00 για τον αναρχικό αγωνιστή Γιάννη Μιχαηλίδη - Μαζικές δυναμικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στο καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης, της κρατικής τρομοκρατίας και του κοινωνικού εκφασισμού

Μαζικές δυναμικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα ενάντια στο καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης, της κρατικής τρομοκρατίας και του κοινωνικού εκφασισμού

Οι μέρες που ζούμε είναι κρίσιμες. Από το πώς θα σταθούμε ως κίνημα και κατά προέκταση ως κοινωνία, ως λαός, ως Τάξη απέναντι στην πρωτοφανή κλιμάκωση που επιχειρεί εναντίον μας το καθεστώς σε όλα τα μέτωπα, κρίνεται ουσιαστικά η ύπαρξη μας. Η ύπαρξη μας είτε με όρους πολιτικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας, είτε με όρους ταπείνωσης, διασυρμού και στρατηγικής ήττας, ή αλλιώς η μη ύπαρξη μας. Γιατί είναι σαφές ότι αν η αποφυλάκιση Λιγνάδη, όπως και όλες οι πρόσφατες αποφυλακίσεις που την προεικόνισαν (Κορκονέα, Φιλιππίδη, Χορταριά), και ο βασανισμός και τελικά η δολοφονία του αναρχικού αγωνιστή Γ. Μιχαηλίδη επισυμβούν με τους όρους που το καθεστώς επιδιώκει, χωρίς δηλαδή την καταλυτική αντίδραση σε αυτήν του κοινωνικού ταξικού παράγοντα, θα πρόκειται για μια ήττα στρατηγική, για μια ήττα ιστορική. Τα διλήμματα που τίθενται εδώ είναι ξεκάθαρα και χώρος για πολλά λόγια δεν υπάρχει: Αντίστοιχα με το «Ελευθερία ή Θάνατος» του Γ. Μιχαηλίδη, για το κίνημα το δίλημμα που τίθεται είναι «Εξέγερση ή Συντριβή». Τίποτα λιγότερο από μια κοινωνική εξέγερση δεν μπορεί να βάλει φραγμό στους σχεδιασμούς του καθεστώτος. Και με τίποτα πέρα από μια κοινωνική εξέγερση δεν μπορεί να κερδίσουμε την αξιοπρέπεια και τη ζωή μας. Σε ένα τέτοιο οριακό σημείο έχει φτάσει η ταξική πάλη στη χώρα. Αυτό έχουμε μπροστά μας. Αυτό είναι το μεγάλο άλμα που πρέπει να κάνουμε και αυτό είναι το μεγάλο κενό στο οποίο θα πέσουμε αν δεν τα καταφέρουμε.

Αντίστοιχα είναι υπό μια έννοια τα πράγματα και στο αντίπαλο στρατόπεδο. Είναι τέτοια η ένταση της κρίσης που το μαστίζει, τόσο βαθιά τα σημάδια της φθοράς και της απαξίας του, και τόσο επισφαλή τα μελλούμενα του, που γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο η ολοκληρωτική επίθεση στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η εγκαθίδρυση της ηθικής και αξιακής σήψης ως κανονικότητα μπορεί να το κάνει να σταθεί όρθιο. Η αποφυλάκιση Λιγνάδη ακριβώς μια τέτοια γνώση από πλευράς του συστήματος δηλώνει και μια τέτοια λειτουργία επιτελεί. Θα λέγαμε ότι και το σύστημα από την πλευρά του ένα μεγάλο άλμα επιχειρεί. Το δίλημμα είναι υπαρξιακό και γι αυτό. Είτε τα καταφέρνει είτε γκρεμίζεται- κυριολεκτικά.

Η ταξική πάλη στη χώρα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού! Αντλώντας διδάγματα και πείρα από τα μεγάλα κοινωνικά και ταξικά ξεσπάσματα των προηγούμενων χρόνων, αλλά και τις πρόσφατες κινηματικές διαδρομές, επιβάλλεται άμεσα να οργανώσουμε τη στρατηγική μας. Με γνώμονα πάντα ότι η μαζικότητα και η σύνθεση είναι ο απαράβατος όρος μιας εξεγερτικής πολιτικής πρακτικής, όπως και ότι κάθε εξέγερση είναι πάντα πρωτότυπη και όχι αντίγραφο παρελθουσών, καθώς και ότι η εξέγερση δεν είναι μονόπρακτο αλλά μιας συνεχής πολιτική διαδικασία που μπορεί κατά τη διάρκεια της ενσωματώσει και να εκφράσει πολλούς περισσότερους από αυτούς που αποτέλεσαν την πρώτη ύλη της, πρέπει να οργανώσουμε τώρα τις κινήσεις μας. Ένα κέντρο αγώνα, μια κεντρική πολιτική διαδικασία που θα αναλάβει να συντονίσει και να συλλογικοποιήσει τις αντιστάσεις κεντρικά και περιφερειακά, είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα.

Με αφετηρία τη σημερινή πορεία στο Σύνταγμα για τον σύντροφο Γιάννη, τις διαδηλώσεις για την αποφυλάκιση Λιγνάδη, τις κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο για την Παιδεία και τις διαδηλώσεις υπεράσπισης των Εξαρχείων, και μέχρι τις 25 Ιουλίου που κρίνεται στη Λαμία η αίτηση αποφυλάκισης του Γιάννη, να τεθεί επί τάπητος ένας πολιτικός σχεδιασμός κλιμάκωσης και σύγκρουσης με καθημερινές συνελεύσεις, δράσεις και διαδηλώσεις.

Όλες- οι στους δρόμους!

Για τα Ιουλιανά της εποχής μας!

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1619877/