Παρασκευή 24 Ιουνίου 2022 στις 18.00
Διαδήλωση αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη
Παρέμβαση στην ημερίδα "Ποινικό δίκαιο και Ανθρώπινα δικαιώματα" στο Δημαρχείο Κορυδαλλού σε αλληλεγγύη με το Γ.Μιχαηλίδη
Παρέμβαση στην ημερίδα "Ποινικό δίκαιο και Ανθρώπινα δικαιώματα" στο Δημαρχείο Κορυδαλλού σε αλληλεγγύη με το Γ.Μιχαηλίδη
Το Σάββατο 18/6 πραγματοποίθηκε παρέμβαση στην ημερίδα με τίτλο "Ποινικό δίκαιο και Ανθρώπινα δικαιώματα" στο Δημαρχείο Κορυδαλλού. Την εκδήλωση προλόγιζαν ο δήμαρχος Κορυδαλλού και ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Πειραιά. Διακόψαμε την εκδήλωση τους ανοίγοντας πανό για το σύντροφο Γιάννη Μιχαηλίδη. Διαβάστηκε κείμενο από το μικρόφωνο, που απευθυνόταν συγκεκριμένα στον κόσμο αυτό, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας.
*τις επόμενες μέρες θα ανέβει και βίντεο από την παρέμβαση
Το κείμενο της παρέμβασης:
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να καταγγείλουμε την εκδικητική μεταχείριση του αναρχικού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη ο οποίος βρίσκεται στην 27η μέρα απεργίας πείνας και νοσηλεύεται στο νοσοκομείο της Λαμίας διεκδικώντας την απελευθέρωση του.Ο Γιάννης είναι ένας από τους κρατούμενους που βρίσκονται αντιμέτωποι με την λογική των δύο μέτρων και των δύο σταθμών και με την αναλγησία των δικαστικών και εισαγγελικών αρχών. Ενώ έχει εκτίσει το σύνολο της ποινής του παραμένει προληπτικά κρατούμενος εδώ και 6 μήνες στην φυλακή ενώ οι αιτήσεις του για υφ' όρων απόλυση απορρίπτονται. Ο Γιάννης την στιγμή που μιλάμε τιμωρείται όχι για αυτά που έκανε αλλά για αυτά που η αστυνομία σκέψης της αστικής δικαιοσύνης φαντάζεται ότι ίσως κάνει. Μια δίκη φανταστικών προθέσεων που προσθέτει επιπλέον χρόνο κράτησης διαμορφώνοντας ένα περιβάλλον όπου ο κρατούμενος κρατείται προληπτικά χωρίς να εκτίει πλέον κάποια ποινή.
Μετά την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας οι φυλακές αποτελούν ένα προνομιακό πεδίο εξάσκησης του δόγματος "νόμος και τάξη", ένα τιμωρητικό και αυταρχικό δόγμα το οποίο βιώνουν στο πετσί τους οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες με τον χειρότερο τρόπο τα τελευταία χρόνια. Η μεταφορά της αρμοδιότητας των φυλακών από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αποτέλεσε το πρώτο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Τα ειδικά σώματα της αστυνομίας απέκτησαν το ελεύθερο να εισβάλουν ανενόχλητα ότι ώρα θέλουν και με όποιο τρόπο θέλουν μέσα στις φυλακές στέλνοντας ένα μήνυμα παντοδυναμίας της αστυνομίας. Οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες που βρίσκονταν στις μαύρες λίστες της αστυνομίας έχουν να αντιμετωπίσουν πλέον και μια πραγματικότητα όπου η αστυνομία δεν είναι υπεύθυνη μόνο για την σύλληψη σου αλλά πλέον καθορίζει τον τόπο και τον τρόπο έκτισης της ποινής σου. Ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου καταγγελίες για αστυνομική βία εντός των φυλακών έχουν δει το φως της δημοσιότητας.Ακολούθησε η ψήφιση των νέων ποινικών κωδίκων καθώς και οι διαρκείς αλλαγές τους προς το χειρότερο. Πολλοί κρατούμενοι χάνουν το δικαίωμα παραμονής τους σε αγροτικές φυλακές και μετάγονται πίσω σε κλειστές εξαιτίας "φωτογραφικών" νόμων, ενώ οι αγροτικές φυλακές παραμένουν μέχρι και σήμερα υποστελεχωμένες, σχεδόν άδειες και στα όρια της διάλυσης. Αυστηροποιείται το πλαίσιο χορήγησης αδειών από το 1/5 στα 3/10 καθιστώντας ακόμα και τις ελάχιστες ανάσες ελευθερίας των κρατουμένων ακόμα πιο ασφυκτικές και περιορισμένες. Αυστηροποιείται το σύνολο των ποινών καθιστώντας τες ακόμα πιο εξοντωτικές και δυσβάσταχτες. Οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια τις φυλακές σε υπερπληθωρισμό. Εξαθλιώνοντας ακόμα περισσότερο τους κρατούμενους και τις οικογένειες τους. Αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την βία και την απελπισία στο εσωτερικό τους.
Ψηφίζονται διατάξεις όπου εσείς οι δικηγόροι αντιδράτε και απέχετε από τα καθήκοντα σας. Διατάξεις που αποτελούν από κάθε άποψη έναν παραλογισμό όπου οι πλημμεληματικές καταδίκες εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου σημαίνει αυτομάτως φυλάκιση χωρίς αναστολή. Την ίδια στιγμή διατάξεις αντισυνταγματικές όπως η επαναφυλάκιση όσων έχουν αποφυλακιστεί με όρους και έχουν ανασταλέν υπόλοιπο σε περίπτωση που ασκηθεί κακουργηματική δίωξη γίνονται πλέον καθεστώς. Διατάξεις που καταστρατηγούν το τεκμήριο της αθωότητας, το δικαίωμα σε νομική υπεράσπιση για αντίκρουση των κατηγοριών, καταργώντας επί της ουσίας ένα από τα βασικά δικαιώματα που διαθέτει ένας/μια κρατούμενος/η.
Αυτό το κατασταλτικό πλέγμα που οικοδομεί η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στις φυλακές αποτελεί μια συνθήκη που προσπαθεί να ανατρέψει ο Γιάννης με την απεργία πείνας που διεξάγει. Αρνείται να δεχτεί το καθεστώς προληπτικής κράτησης που αποτελεί μια πραγματικότητα για χιλιάδες κρατούμενους/ες, αρνείται να υποταχθεί στην αστυνομία σκέψης της δικαστικής μαφίας που τον καθιστά όμηρο του κράτους για αόριστο χρονικό διάστημα.
Ο αγώνας που διεξάγεται αυτή την στιγμή μέσα και έξω από τα τείχη των φυλακών αποτελεί μια στιγμή πάλης για να σπάσει το καθεστώς εξαίρεσης σε βάρος των πολιτικών και των απείθαρχων κρατούμενων, για να στρέψουμε το βλέμμα μας ξανά στην περιστολή των δικαιωμάτων των κρατουμένων και τις ασφυκτικές συνθήκες εγκλεισμού που αντιμετωπίζουν, για να δώσουμε φωνή σε όσους και όσες από την συνθήκη του εγκλεισμού παλεύουν για να ορθώσουν ανάστημα για να κερδίσουν πίσω την χαμένη τους αξιοπρέπεια.
Σας καλούμε να μην μείνετε σιωπηλοί μπροστά στην απόπειρα εξόντωσης ενός κρατούμενου αλλά να πάρετε θέση εναντίων της παραβίασης των δικαιωμάτων του.
"Φτάνοντας στο τελευταίο επεισόδιο, αντιμετώπισα κι εγώ με τη σειρά μου την πάγια τακτική του σωφρονιστικού μηχανισμού να εκδικείται τους απείθαρχους κρατούμενους με άρνηση χορήγησης αναστολών, παρά την ουσιαστική προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης των μαθημάτων της σχολής μου (εμποδίζοντας με από την ολοκλήρωση της) και του ότι έχω ήδη βρει εργασία. Και πάλι με νομικό παραθυράκι... Αυτή τη φορά με το επιχείρημα της δυνάμει επικινδυνότητας... προληπτικά δηλαδή. Αφού δεν έχει περάσει ικανό χρονικό διάστημα ώστε να "μεταστραφώ" και να σωφρονιστώ… Προφανείς ανοησίες που ούτε οι ίδιοι δεν πιστεύουν, απλά αναπαράγουν διεκπεραιωτικά ακρωτηριάζοντας τις ζωές τόσων φυλακισμένων."
Γιάννης Μιχαηλίδης
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΔΙΕΘΝΗΣ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 24/6 ΠΟΡΕΙΑ 18.00 ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
κάλεσμα : Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
Δράσεις αλληλεγγύης στον Γιάννη Μιχαηλίδη
Τις τελευταίες μέρες πραγματοποιούνται δράσεις κοινωνικής ενημέρωσης και αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη σε γειτονιές των δυτικών προαστίων με πανό και τρικάκια.
Είναι σαφές ότι 24 μέρες μετά την έναρξη της απεργίας πείνας, ο αγώνας του Γ.Μιχαηλίδη εισέρχεται σε μια κρίσιμη φάση και κάθε μέρα που περνάει χωρίς την δικαίωση του αυτονόητου αιτήματος του για αποφυλάκιση είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για την υγεία του. Ως εκ τούτου οι δράσεις πληροφόρησης, αν και αναγκαίες, δεν αρκούν για να ασκηθεί η αρμόζουσα πίεση. Απαιτείται να ριχτούμε όλοι και όλες στην μάχη, με κάθε πρόσφορο μέσο.
Άμεση δικαίωση του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη
Στηρίζουμε την διαδήλωση της Παρασκευής 24ης Ιουνίου στις 18.00 στα Προπύλαια
κάλεσμα : Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων-Καματερού
Συγκέντρωση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται στην 27η μέρα της απεργίας πείνας που ξεκίνησε στις 23 Μαΐου. Κύριο αίτημα είναι η αποφυλάκισή του υπό όρους όπως προβλέπεται, καθώς έχει εκτίσει ήδη 8,5 χρόνια, δηλαδή τα 3/5 της εικοσαετούς ποινής που του είχε αρχικά επιβληθεί, αλλά και τα 2/5 της επιπλέον ποινής που του επιβλήθηκε μετά την απόδραση. Το δικαστικό συμβούλιο της Άμφισσας ωστόσο, αρνείται την αποφυλάκισή του με την αιτιολογία ότι δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αποφυλάκισης.
Προφανώς και οι πολιτικοί κρατούμενοι, αναρχικοί και κομμουνιστές, εφόσον δεν έχουν συνεργαστεί με τις αρχές, δεν έχουν αποκηρύξει τη δράση και τα πιστεύω τους, δεν έχουν κάνει δηλώσεις νομιμοφροσύνης, αλλά έχουν κρατήσει αξιοπρεπή και αγωνιστική στάση, δεν πληρούν τις ουσιαστικές προϋποθέσεις. Τις προϋποθέσεις βέβαια που τα δικαστικά συμβούλια και η αστική δικαιοσύνη θεωρούν ως ουσιαστικές.
Ο Γ. Μιχαηλίδης όμως πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις για τον τερματισμό του εγκλεισμού του και με την παρατεινόμενη κράτησή του γίνεται πρόδηλο ότι οι νόμοι δεν ισχύουν για όλους, όπως συχνά πυκνά ακούμε από το στόμα των εξουσιαστών. Ο αγώνας που δίνει με το όπλο της απεργίας πείνας αφορά όλους/ες όσους/ες έχουμε βρεθεί με τον ένα ή τον άλλον τρόπο στο καθεστώς εξαίρεσης που εκείνος τώρα με ακραίο τρόπο βιώνει και σε αυτόν τον αγώνα οφείλουμε όλοι και όλες να συμμετέχουμε με όποιον τρόπο μπορούμε και με όποιο μέσο διαθέτουμε.
Κάθε μέρα που περνάει ο κίνδυνος για τη ζωή του Γ. Μ. μεγαλώνει και οφείλουμε με αυτό κατά νου, να εντείνουμε και εμείς τις προσπάθειές μας και τις δράσεις μας. Γνωρίζουμε ότι η συνθήκη του κοινωνικού πολέμου στην οποία βρισκόμαστε δεν είναι εύκολη και ενίοτε απαιτεί θυσίες.
Η απεργία πείνας του Γ. Μιχαηλίδη είναι κάλεσμα σε αγώνα για τον καθένα και την καθεμία από εμάς, από όποιο μετερίζι έχουμε επιλέξει. Είναι ένα κάλεσμα σε αγώνα με πρόταγμα την ατομική και συλλογική ελευθερία, ενάντια σε ένα σύστημα που καταστέλλει και φυλακίζει όσους και όσες σηκώνουν ανάστημα απέναντί του.
Στηρίζουμε την πορεία της Παρασκευής 24/6, 18:00 Προπύλαια, για τη διεθνή μέρα αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη.
Μέχρι τη λευτεριά. Μέχρι τη νίκη.
κάλεσμα : Ρουβίκωνας
Η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή, στοχεύει και εκτελεί - Αλληλεγγύη στην απεργία πείνας του Γιάννη Μιχαηλίδη
Απο τις 23 Μαΐου του 2022, ο κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκινά απεργία πείνας στις φυλακές Μαλανδρίνου. Το αίτημα της απεργίας του είναι η αποφυλάκισή του, που το δικαστικό σύστημα, του την στερεί και αόριστα την αναβάλει. Η τυπική λήξη της ποινής του έχει περάσει εδώ και 5 μήνες, αλλά μέσω νομικών παραθύρων, με την πρόφαση του μη επαρκούς σωφρονισμού και της εν δυνάμει επικινδυνότητας, παρατείνουν την ποινή του. Αυτή η "προληπτική κράτηση" είναι μια πρακτική που συχνά χρησιμοποιείται από το κράτος για να επιβάλει την τιμωρητικότητα του, σε απείθαρχους -συνήθως πολιτικούς- κρατούμενους, προδίδοντας ξεκάθαρα τον εκδικητικό χαρακτήρα της "τυφλής δικαιοσύνης". Έτσι μετά από τρεις εβδομάδες απεργίας πείνας, και ενώ πλέον νοσηλεύεται, καθώς η υγεία του απεργού πλησιάζει σε όλο και πιο κρίσιμα επίπεδα, το δικαίωμά του στην τήρηση της αποφασισμένης ποινής του ακόμα δεν του έχει δοθεί. Γεγονός που μαστίζει την σημερινή κοινωνία, είναι ότι τα δικαιώματα των κρατουμένων έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Και ενώ το κράτος θεωρεί τα φυλακισμένα άτομα πολίτες του, οι φυλακές φαίνεται να είναι μια τιμωρητική "χωματερή" για να περιορίζει αντιδραστικά και ανυπότακτα στοιχεία της κοινωνίας, βάζοντας τις ανάγκες τους "κάτω από το χαλί".
Η φυλακή προβάλλεται από το κράτος ως ένα αυστηρό αλλά "δίκαιο" μέσο το οποίο στοχεύει πρωτίστως στον σωφρονισμό των κρατουμένων. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις, όχι απλά αποτυγχάνει στην επανένταξη των κρατούμενων ατόμων στη κοινωνία, αλλά καταλλήγει στην περαιτέρω περιθωριοποίησή τους. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο λόγω της στιγματισμένης αντιμετώπισης της κοινωνίας απέναντι στις (πρώην)κρατούμενες, αλλά και λόγο της φύσης των ίδιων των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Οι φυλακές κακοποιούν τις κρατούμενες, ενώ επιπλέον εκ μέρους του κράτους ο ρόλος τους είναι να απομονώνουν και να καταστέλουν όσα άτομα προβάλλουν αντίσταση στις αυταρχικές ενέργειές του. Αυτός ο ρόλος των ιδρύματων γίνεται φανερός από πολλαπλά παραδείγματα αυθαιρεσιών και βίαιων συμπεριφορών που τακτικά συμβαίνουν πίσω από τα κάγκελα των φυλακών. Αντιφατικά το κράτος καταπατά τα δικαιώματα των κρατουμένων αντίθετα στη δική του νομοθεσία, με επεκτάσεις των ποινών τους, κόβοντας τις άδειες που δικαιούνται και με εκδικητικές μεταθέσεις. Κρατούμενοι επίσης γίνονται θύματα ξυλοδαρμού από τους φύλακες, (με χαρακτηριστικό παράδειγμα την δολοφονία του Ιλία Καρέλι), συχνά με σκοπό την καταστολή εξεγέρσεων και διαμαρτυριών, ενώ οι συνθήκες ζωής τους μέσα στις φυλακές είναι απάνθρωπες και ειδικά εν μέσω πανδημίας, όπου η αμέλεια του κράτους οδήγησε πολλά κρατούμενα στον θάνατό τους. Φαινόμενα βίας και εκδικητικής αντιμετώπισης εντείνονται εις βάρος μεταναστών και αλλοδαπών αλλά και σε όποιο άτομο στοχοποιεί η συντηρητική τάξη των αστυνόμων, φυλάκων και δικαστών, σημαντικό μέρος των οποίων είναι και τα πολιτικά κρατούμενα.
Πέρα από τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα καταστήματα κράτησης ανά την Ελλάδα, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε πως ο ίδιος ο θεσμός της φυλάκισης έχει σχέση με τον σωφρονισμό ή την κοινωνική ένταξη, μόνο στο εύρος που επιτρέπει την εργασιακή εκμετάλλευση των φυλακισμένων όταν αποφυλακιστούν. Στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την τιμωρία, την εκδίκηση και την περιθωριοποίηση των ανθρώπων που το αστικό κράτος θεωρεί επικίνδυνους για το κοινωνικό σύνολο, προφανώς με τα κριτήρια και τις αρχές της αστικής τάξης, της τάξης που ευθύνεται για την φτώχεια και τον θάνατο εκατομμυρίων για τα ύπερ-κέρδη λίγων.
Σε ένα φιλελεύθερο καπιταλιστικό κράτος η αστική δικαιοσύνη είναι θεωρητικά "τυφλή" και κρίνει μόνο την ποινική πράξη χωρίς να βάζει πολιτικά ή κοινωνικά πρόσημα. Αυτό το αφήγημα καταρρέει αν κοιτάξουμε πως το κράτος συμπεριφέρεται σε αναρχικούς ή άλλους αγωνιστές-επαναστάτες που βρίσκονται στις φυλακές. Αντί να κρίνονται μόνο βάση της πράξης που έκαναν, βλέπουμε πως έχουν ειδική μεταχείριση λόγω της ιδεολογικής ταυτότητάς τους. Το κράτος εκδικητικά χρησιμοποιεί νομικά παραθυράκια για να επεκτείνει τις ποινές, αρνείται να δώσει άδειες, εκπαιδευτικές και μη, δεν αποφυλακίζει φυλακισμένες που πληρούν τα αντίστοιχα κριτήρια σπάζοντας το ίδιο, τους νόμους που έχει ορίσει, ενώ επίσης κάνει παράνομες μεταθέσεις, όπως στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα με καθαρά χαρακτηριστικά εκδίκησης.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και αυτά εκτελούν τον ρόλο τους ως τα κύρια μέσα προπαγάνδας του κράτους για να ρίξουν λάσπη στα ονόματα πολιτικών κρατουμένων, παρουσιάζοντας τους ως εγκληματίες ή ακόμα τρομοκράτες εξαφανίζοντας την πολιτική αιτία που τους οδήγησε στις πράξεις τους και το αν αυτές ήταν ηθικά σωστές.
Τα κρατούμενα άτομα έχουν ακόμη λιγότερα μέσα διεκδίκησης από έναν ελεύθερο πολίτη. Συχνά απείθαρχοι κρατούμενοι, που συσπειρώνουν άλλους κρατούμενους, συλλογικοποιοντας τα αιτήματά τους για να τα διεκδικήσουν, στοχοποιούνται από το κράτος και τους μεταθέτουν σε άλλες φυλακές, ώστε να σπάσουν τους συλλογικούς αγώνες. Άρα ο τραμπουκισμός και οι εκδικητικές μεταθέσεις από το κράτος αναγκάζει τις κρατούμενες να χρησιμοποιήσουν ως μέσο διεκδίκησης την απεργία πείνας, βάζοντας σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα. Η απεργία πείνας, είναι το τελικό μέσο διεκδίκησης ενός κρατουμένου, ώστε να μπορεί να ασκήσει πίεση στο κράτος, για την εκπλήρωση ενός αιτήματος του, βασιζόμενο στη στήριξη και την αλληλεγγύη της κοινωνίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η απεργία πείνας του Βασίλη Δημάκη, που το κράτος είχε μεταθέσει σε άλλες φυλακές πολλές φορές γιατί συσπείρωνε άλλους κρατούμενους, και φυσικά η απεργία πείνας του αναρχικού Νίκου Ρωμανού που κέρδισε το δικαίωμα της εκπαιδευτικής άδειας για όλα τα κρατούμενα άτομα.
- Να μην αγνοούνται οι ανάγκες των κρατουμένων, δεν είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας
- Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τα πολιτικά κρατούμενα
- Νίκη στην απεργία πείνας με άμεση απελευθέρωση του Γιάννη Μιχαηλίδη
Όλοι/ες/α:
- το Σάββατο 18/6 στις 18:00 στην συγκεντρωση έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού
- σε αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη και στα αναρχικά συντρόφια Γεωργία Βούλγαρη και Θάνο Χατζηαγγέλου που στέκονται στο πλευρό του με κυκλική απεργία πείνας μιας εβδομάδας από τις 11/6.
- την Παρασκευή 24/6 στις 18:00 στην κεντρική πορεία στα Προπύλαια
- για την Διεθνή Μέρα Αλληλεγγύης στον Γ.Μιχαηλίδη
κάλεσμα : Αυτονομο Σχημα Ηλεκτρολογων ΕΜΠ ★ (Α.Σ.Η.Μ.Μ.Υ.)
[20/06-27/06] ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΖΙΖΑΝΙΑ - ZIZANIA WEEKLY SCHEDULE
Πρόγραμμα κατάληψης, κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Ζιζάνια, 13/06-19/06 Φυλής Φερρών, Βικτώρια, zizania@riseup.net // Squat schedule 13/06-19/06 Zizania squatted social center, Fylis and Feron, Viktoria, zizania@riseup.net
ΤΡΙΤH 21/06
19:00 Ανοιχτή συνέλευση του Solidarity with Migrants
ΤΕΤΑΡΤΗ 22/06
21:00 Σινεμά στη ταράτσα και κοκτέιλ μπαρ οικονομικής ενίσχυσης. Encanto (2021) 1ώ42λ Ισπανικά με αγγλικούς υπότιτλους
ΠΕΜΠΤΗ 23/06
18:00 - 20:00 Ανοιχτή Κατάληψη: Δανειστική βιβλιοθήκη, χαριστικό παζάρι, πρόσβαση στην κουζίνα
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 24/06
18:00 Προπύλαια: Διεθνής Μέρα Αλληλεγγύης για τον αναρχικό κρατούμενο - απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη (https://athens.indymedia.org/post/1619296/)
ΣΑΒΒΑΤΟ 25/06
Ημέρα Πανελλαδικής και Διεθνούς Υποστήριξης των Εξαρχείων - 20:00 Διαδήλωση πλατεία Εξάρχειων (https://athens.indymedia.org/post/1619245/)
[ENGLISH]
TUESDAY 21/06
19:00 Solidarity with Migrants Assembly
WEDNESDAY 22/06
21:00 Open rooftop cinema and cocktail bar for the financial support of the squat. Encanto (2021) 1h42m Spanish with English subtitles
THURSDAY 23/06
18:00 - 20:00 Open Hours: Library, freeshop, access to kitchen
FRIDAY 24/06
18:00 Propylaia: International Day of solidarity with anarchist prisoner - hunger striker Giannis Michailidis (https://athens.indymedia.org/post/1619381/)
SATURDAY 25/06
International Day of Action in Defence of Exarchia - 20:00 Demonstration Exarchia Square (https://athens.indymedia.org/post/1619245/)
Στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, στα πλαίσια της Διεθνούς μέρας Αλληλεγγύης, την Παρασκευή 24/06, στις 18:00 στα Προπύλαια.
Την Δευτέρα 20 Ιουνίου, το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του αναρχικού απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, παρατείνοντας την ομηρία του. Ο σύντροφος βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου και πλέον έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο Λαμίας, όπου κρατείται φρουρούμενος και χωρίς να επιτρέπεται σε οικεία του πρόσωπα να τον επισκέπτονται.
Στηρίζουμε την πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, στα πλαίσια της Διεθνούς μέρας Αλληλεγγύης, την Παρασκευή 24/06, στις 18:00 στα Προπύλαια.
Κείμενο έναρξης απεργίας πείνας του Γ. Μιχαηλίδη https://athens.indymedia.org/post/1618734/.
Επικίνδυνος για τέλεση νέων αδικημάτων ή Η «τυχαία» συνέχιση της ομηρίας του αναρχικού απεργού πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Εδώ και περίπου μια δεκαετία, ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας για τη δράση του, είτε διωκόμενος από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Η αγωνιστική του στάση εντός και εκτός των τειχών, η αξιοπρέπεια των επιλογών του και η μαχητικότητα που έχει επιδείξει απέναντι στον κόσμο της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης δεν θα μπορούσαν παρά να μας τοποθετήσουν αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό του. Μετά την απόδρασή του από τις φυλακές Τίρυνθας στις 7/6/19, αγωνιζόμενος για την ελευθερία του και αμφισβητώντας για άλλη μια φορά έμπρακτα την παντοδυναμία των κατασταλτικών μηχανισμών, ο σύντροφος συλλαμβάνεται εκ νέου στις 29/1/20 μαζί με τις συντρόφισσες Δήμητρα Βαλαβάνη και Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου, και αντιμετωπίζουν ένα ακόμη σαθρό κατηγορητήριο για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης το οποίο και καταρρέει συθέμελα στο δικαστήριο. Μετά από ακόμα δύο χρόνια εγκλεισμού, ο σύντροφος συμπληρώνει όλες τις τυπικές προϋποθέσεις της υφ'όρον αποφυλάκισής του στις 29/12/21, συμπεριλαμβανομένης της πειθαρχικής ποινής για την απόδραση. Η αίτηση αποφυλάκισης που καταθέτει απορρίπτεται από το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας, γεγονός που του γνωστοποιείται στις 22/2/2022. Το σκεπτικό της απόφασης είναι το γνωστό πλέον πασπαρτού του «κινδύνου τέλεσης νέων αδικημάτων».
«Πρόκειται φυσικά για οργουελικής σύλληψης δυστοπία, σύμφωνα με την οποία βρίσκομαι κρατούμενος όχι γιατί εκτίω ποινή για κάποια πράξη, αλλά προληπτικά, καθώς η αστυνομία σκέψης έκρινε ότι υπάρχει κίνδυνος νέων αδικημάτων, χωρίς τον χρονικό ορίζοντα κάποιου δικαστηρίου όπου θα κριθούν γεγονότα.»
Το δικαστικό σύμπλεγμα για μια ακόμα φορά κρίνει πολιτικές αντιλήψεις και ιδεολογίες ως καθ΄ αυτά αδικήματα βασιζόμενο στο ότι ο σύντροφος ουδέποτε αποποιήθηκε την πολιτική του ταυτότητα, υπερασπίστηκε την επιλογή της απαλλοτρίωσης τράπεζας, ενώ ταυτόχρονα αυτό που αναγνωρίζεται ως «καλή διαγωγή» σε άλλες περιπτώσεις, οι ίδιοι μηχανισμοί τo απορρίπτουν ως προσχηματικό. Αυτή η αιτιολόγηση χρησιμοποιείται εργαλειακά από μεριάς των κρατικών μηχανισμών για να εξαιρέσουν το σύντροφο από το κεκτημένο δικαίωμα των κρατουμένων για την υφ' όρον απόλυσή τους όταν εκτίσουν τα 3/5 της ποινής τους, εφόσον δε συντρέχουν ενεργές ποινικές υποθέσεις για αυτούς.
Το κράτος επί της ουσίας μέσω της δικαστικής εξουσίας ποινικοποιεί τα πολιτικά κίνητρα μιας έκνομης πράξης ενισχύοντας και διευρύνοντας συνεχώς το καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων. Ένα καθεστώς που κατασκευάζεται αργά και μεθοδικά χρόνια τώρα με στόχο να καταστείλει όχι μόνο τις πράξεις μας αλλά και τις σκέψεις που τις γεννούν. Τα ατελείωτα χρόνια που μοιράζουν δικαστές και εισαγγελείς βασιζόμενοι σε κακοφτιαγμένα αφηγήματα των μπάτσων και της αντιτρομοκρατικής, η στέρηση αδειών, τα πειθαρχικά, η ιδιωνυμική αντιμετώπιση σε αδικήματα που φέρουν πολιτικά χαρακτηριστικά, η ποινικοποίηση φιλικών και συντροφικών σχέσεων, η απομόνωση, αποτελούν πρακτικές εξάντλησης όσων αγωνίζονται για την διεκδίκηση ενός κόσμου που μας έχει στερηθεί. Ταυτόχρονα, οι πρακτικές αυτές επιχειρούν να παραδειγματίσουν και να καταστείλουν το συλλογικό αίσθημα οργής και ανυπακοής που κρύβεται αμορφοποίητο και ακατέργαστο σε ένα ευρύτερο κοινωνικό φάσμα. Για να κατασκευάσουν τον οργουελικό κόσμο της πειθάρχησης και της δουλικότητας που φαντασιώνονται, πειραματίζονται πάνω στους/στις φυλακισμένους/ες αγωνιστές/ριες. Οι φυλακές ανέκαθεν υπήρχαν όχι μόνο για να συγκρατούν όσους και όσες βρίσκονται μέσα αλλά και για να απειλούν όσους και όσες βρίσκονται έξω, αποτελώντας έτσι ένα από τα ευνοϊκότερα εργαστήρια παραγωγής ιδεών και δογμάτων κοινωνικής υποταγής και συμμόρφωσης. Στην κατεύθυνση αυτή, οι κανόνες που το ίδιο το κράτος νομοθετεί λειτουργούν σαν ένα λάστιχο που τραβιέται πότε από τη μια μεριά για να τιμωρήσει με τον πιο ολοκληρωτικό τρόπο οποιονδήποτε επιλέγει να σηκώσει ανάστημα απέναντι στην βαρβαρότητα που η κυριαρχία ονομάζει κανονικότητα και ταυτόχρονα να παραδειγματίσει τους υπολοίπους, και πότε από την άλλη για να εξυπηρετήσει την επέλαση της εξουσίας και του κεφαλαίου σε όλο και περισσότερες πτυχές των ζωών μας.
Η δικαιοσύνη των από τα πάνω δεν είναι παρά δημιούργημά τους και ως εκ τούτου δεν θα μπορούσε παρά να προασπίζεται τα συμφέροντά τους και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζει με τον πιο σκληρό τρόπο τους φτωχούς, τις περιθωριοποιημένες, τους μετανάστες, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, εν τέλει όποιον/α/ο κρίνεται ότι βρίσκεται εκτός κανονικότητας, ότι είναι έστω και εν δυνάμει εχθρικό και επικίνδυνο για την «τάξη» της πειθάρχησης και της σιγής που επιχειρούν να επιβάλλουν ολοκληρωτικά στους από τα κάτω. Δεν είναι παρά η νομιμοποίηση της κοινωνικής ιεραρχίας, η επιβολή της κρατικής βίας και απέναντι σε όποιον/όποια αγωνίζεται, το μέσο φίμωσης στις φωνές που αντιτάσσονται σε αυτή, το μέσο εξόντωσης των κοινωνικών, ταξικών αγώνων, όπως επίσης και όλων των κινημάτων που θέτουν το προτάγμα της ολικής απελευθέρωσης.
«Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων.»
«Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»
Αντιλαμβανόμαστε την ομηρία του συντρόφου ως ένα ακόμα σημείο της εντεινόμενης επίθεσης που εξαπολύεται προς τους από τα κάτω. Με τους διακρατικούς ανταγωνισμούς για τον επανακαθορισμό της εκμετάλλευσης των πρώτων υλών αλλά και των σφαιρών επιρροής και κυριαρχίας να επαναφέρουν τον πόλεμο εντός ευρωπαϊκού εδάφους. Με τη στρατιωτικοποίηση των ζωών μας να εντείνεται, μια διαδικασία που επιταχύνθηκε και μέσω της πρόσφατης κρατικής διαχείρισης της Covid-19, σκορπώντας έλεγχο και την πειθάρχηση. Με το μιλιταρισμό να διαχέεται συνεχώς στον κοινωνικό ιστό και την κούρσα των εξοπλισμών να τρέχει με ιλιγγιώδης ρυθμούς. Κράτος και κεφάλαιο γεννούν συνεχώς κρίσεις των οποίων τις συνέπειες φορτώνουν στις πλάτες μας. Μέσα από μια συνολική παραγωγική και θεσμική αναδιάρθρωση που σαρώνει τις ζωές των υποτελών τάξεων σε πολλαπλά επίπεδα, στην εκπαίδευση, την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση, την ποινική μεταχείριση κ.ά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η λαιμαργία του κεφαλαίου για επενδύσεις και πράσινη ανάπτυξη (πχ βιομηχανίες και ΑΠΕ), οδηγεί στην καταστροφή της φύσης, της βιοποικιλότητας και των δασών με πυρκαγιές και τσιμέντο, η οποία καταλήγει και στην εξαφάνιση ειδών. Την ίδια στιγμή μέσα στα αστικά κέντρα το κεφάλαιο καταστρέφει λόφους, δέντρα, πλατείες και πάρκα, δημιουργώντας χώρους για μετρό, εμπόρευμα και τουρισμό. Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία με φόντο της επερχόμενες εκλογές, αριστεροί και δεξιοί «σωτήρες» διαγωνίζονται για να μας πείσουν να υποταχθούμε στις υποσχέσεις τους περί «ανάπτυξης», «εκδημοκρατισμού» και «δικαιοσύνης». Απέναντι στην παγίδα της ανάθεσης και της αναπαραγωγής του κόσμου της εξουσίας οραματιζόμαστε την καταστροφή κράτους, κεφαλαίου, πατριαρχίας, του συνόλου των εξουσιαστικών μηχανισμών.
Στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου, που αποτελεί πλέον έναν επ' αόριστον κρατούμενο λόγω της εκδικητικότητας του πολιτικοδικαστικού συμπλέγματος. Η απεργία πείνας που ξεκινά, η χρήση του ίδιου του του σώματος ως ανάχωμα στο βάθεμα του καθεστώτος εξαίρεσης σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων και των μεθοδεύσεων της δικαστικής εξουσίας δεν αφορά μόνο τον ίδιο αλλά όλους όλες και όλα. Γιατί γνωρίζουμε ότι το οπλοστάσιο των αντιεξεγερτικών μεθοδεύσεων κράτους και κεφαλαίου δοκιμάζεται πάντα και πρώτα απέναντι σε όσους και όσες τολμούν να πορεύονται αγωνιζόμενοι/ες, σε όσους και όσες βρίσκονται αιχμάλωτοι/ες στα χέρια τους. Δίπλα στο Γιάννη Μιχαηλίδη, όπως και σε κάθε αγωνιζόμενο κρατούμενο/η, θα αγωνιστούμε για ένα κόσμο χωρίς κελιά και εκμετάλλευση. Μέσα και έξω από τα τείχη η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και η ανυποχώρητη σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας χαράζουν το δρόμο για την ταξική και κοινωνική απελευθέρωση. Για την αναρχία.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ, ΚΑΝΕΙΣ/ΚΑΜΙΑ/ΚΑΝΕΝΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ/Η/Ο
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5 ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
κάλεσμα : Συνέλευση αναρχικών ομάδων και ατόμων για την αλληλεγγύη στον σύντροφο απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
κάλεσμα : Μασόβκα:
κάλεσμα στη διαδήλωση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γ.ΜιχαηλίδηΜετά και την απόρριψη απο το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας, του αιτήματος αποφυλάκισης - μετά απο μια ολόκληρη δεκαετία κάθειρξης στα κελιά της δημοκρατίας - του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη, γίνεται όλο και εμφανέστερο το καθεστώς εξαίρεσης που του έχει επιβληθεί απο το κράτος για το αδίκημα του συνεπούς επαναστάτη. Για άλλη μια φορά λοιπόν οι εντεταλμένοι της δικαστικής εξουσίας που προσωποποιείται στους δικαστές Κωνσταντίνο Μανταβίνο, Ιωάννης Γκάτζια και Σμαράγδα Μωραΐτη εξαντλούν κάθε πολιτική εκδικητικότητα με σκοπό να τιμωρήσουν, να κάμψουν, να καταστείλουν την αναρχική ιδέα.
Το κίνημα δεν πρέπει επουδενί τρόπω να επιτρέψει στο κράτος ένα τέτοιο μομέντουμ.
Πολλώ δε μάλλον, έχοντας μαρτυρήσει την ξεκάθαρη φιλοδοξία του κράτους να εκτελέσει μετά απο δεκαετίες αγώνων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν κεκτημένοι, έναν απεργό πείνας όπως αποπειράθηκε και στο κοντινό παρελθόν κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, η εγρήγορση μας είναι επιτακτική.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Γιάννης Μιχαηλίδης συμπληρώνει σχεδόν έναν μήνα απεργίας πείνας με μοναδικό αίτημα την αποφυλάκιση που δικαιούται.
Γι'αυτό λοιπόν καλούμε τον κόσμο του αγώνα στην διαδήλωση αλληλεγγύης στο πρόσωπο του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη, στις 24/6 και 6:00 στα προπύλαια.
Η θέση του είναι εκτός των τειχών, στις αγκάλες του κινήματος.
Η επίθεση σε έναν σύντροφο είναι επίθεση σε ολόκληρο το κίνημα. Η τιμωρία του το ίδιο. Η αιχμαλωσία του πληγή μας.
Και τίποτε δε θα μείνει αναπάντητο.
Αλληλεγγύη στον επαναστάτη απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη μέχρι την άμεση αποφυλάκισή του.
Kάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στον Γ. Μιχαηλίδη/ Αδράστεια
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ -ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/5- ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
«Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων..»
Ο αναρχικός σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται νοσηλευόμενος στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, διανύοντας την 31η ημέρα απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή του. Ένα δίκαιο αίτημα, το οποίο διεκδικεί έχοντας εκτίσειήδη 8,5 χρόνια, δηλαδή τα 3/5 της εικοσαετούς ποινής που του είχε αρχικά επιβληθεί, αλλά και τα 2/5 της επιπλέον ποινής που του επιβλήθηκε μετά την απόδραση και ενώ θα έπρεπε να είχε αποφυλακιστεί από τον Δεκέμβρη του 2021.
Tο κράτος και οι αστυνομοδικαστικοί μηχανισμοί του, στερούν εδώ και έξι μήνες από τον σύντροφο την ελευθερία του.Συγκεκριμένα στις 20/6 το Δικαστικό Συμβούλιο Άμφισσας απέρριψε το αίτημα της αποφυλάκισής του,μια απόφαση εξολοκλήρου εκδικητική που λειτουργεί με τη μορφή αντίποινων σε όσους δεν "συνετίζονται". Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα το καθεστώς εξαίρεσης που βιώνουν οι πολιτικοί κρατούμενοι. Με αφορμές και νομικά παραθυράκια για δήθεν επικινδυνότητα τέλεσης νέων αδικημάτων και μη συμμόρφωσης, παρατείνουν τον εγκλεισμό του.
Πέρα όμως από την απόφαση καθεαυτή που στοχεύει στην εξόντωση ενός απεργού πείνας, θέτει στο στόχαστρο εν γένει τους πολιτικούς κρατούμενους λόγω της αξιοπρεπής και αγωνιστικής στάσης τους. Ο Γ. Μιχαηλίδης τιμωρείται για την επιλογή του να πάρει το δρόμο της ελευθερίας ενώ του στερούσαν επανειλημμένως τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούταν. Το κράτος επιχειρεί με αυτή την μεταχείριση, να στείλει και ένα γενικότερο μήνυμα. Ένα μήνυμα προς όλους ότι έχει την εξουσία να καταργεί τους ίδιους νόμους που υπογράφει και καλεί τους πολίτες να υπηρετήσουν, επιχειρώντας να διασπείρει το φόβο σε όλους όσοι αγωνίζονται.
Από την πλευρά μας, θέλουμε να στείλουμε το δικό μας μήνυμα αλληλεγγύης στον αναρχικό Γ.Μιχαηλίδη. Είμαστε μαζί του στον αγώνα που δίνει ενάντια στην ομηρία του και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή του. Καλούμε στη διαδήλωση στα πλαίσια της Διεθνούς Μέρας Αλληλεγγύης, για να υπερασπιστούμε συλλογικά το δικαίωμά του στην ελευθερία και να σπάσουμε το καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται στους πολιτικούς κρατούμενους. Να μην αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο απέναντι στον κρατικό ρεβανσισμό και την καταστολή.
ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Παρασκευή 24/6 Προπύλαια 18:00
κάλεσμα : Ομάδα Αδράστεια
Καλέσματα στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη | Παρ. 24/6
Άμεση αποφυλάκιση του αναρχικού Γ.Μιχαηλίδη, απεργού πείνας από 23/05/2022
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές και ήδη από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληροί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Άμφισσας, απέρριψαν την αίτησή του. Πιο συγκεκριμένα, στις 17/02/2022 εξέδωσαν την απόφανσή τους, σύμφωνα με την οποία ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Πρόκειται, φυσικά, για ένα χοντροκομμένο κι αυθαίρετο πρόσχημα το οποίο χρησιμοποιείται προκειμένου να καλυφθεί η ωμή κρατική-δικαστική μεθόδευση που συντελείται εις βάρος του. Μία μεθόδευση που έχει ως συνέπεια την προληπτική και επ' αόριστον παράταση της κράτησής του. Στην πραγματικότητα, το κράτος κι η αστική δικαιοσύνη αξιώνουν εν προκειμένω ν' αποφασίζουν κατά το δοκούν ποιος κρατούμενος θα αποφυλακιστεί και ποιος όχι, ακόμα και αν έχει συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο φυλάκισής του, με βάση οχι κάποια νομικά κριτήρια αλλά με κριτήρια πολιτικών φρονημάτων. Ασφαλώς, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένας πολιτικός κρατούμενος, κι όχι κάποιος μπάτσος, όχι κάποιος βιαστής ή φασίστας, ούτε κάποιος εκπρόσωπος της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. Έτσι, χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους νομικά παραθυράκια, η δικαστική μαφία καταφέρνει να παρατείνει την κράτηση ενός πολιτικού κρατουμένου για αόριστο χρονικό διάστημα. Τα παραπάνω, βέβαια, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση κάτι πρωτόγνωρο ούτε εκπλήσσουν τον κόσμο που αγωνίζεται και αντιστέκεται. Κι αυτό, ακριβώς διότι καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά το φαύλο και εκδικητικό πρόσωπο του δικαστικού συστήματος, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιχειρεί να καταστείλει και να εξουδετερώσει τους καταπιεσμένους και εξεγερμένους αυτού του κόσμου.
Ο Γ. Μιχαηλίδης στις 23/05/2022 αποφάσισε να ξεκινήσει απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Αποφάσισε λοιπόν να καταφύγει στο έσχατο μέσο διεκδίκησης που απομένει σε έναν έγκλειστο αγωνιστή απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα. Καθώς ο ίδιος σημειώνει: «αυτή την επιλογή, με το βαθύ κίνητρο της πολυπόθητης ελευθερίας, σκοπεύω να τη στηρίξω με την ίδια συνέπεια που στήριξα τις επιλογές μου έως τώρα και για την οποία με εκδικούνται. Βαθιά μου επιθυμία, είναι η απεργία πείνας αυτή, να γίνει ένα ακόμη έναυσμα για την αναζωπύρωση του συνολικού αγώνα απέναντι στο κεφάλαιο και τα κράτη. […] Δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους.»
Οι κατασταλτικές μεθοδεύσεις εναντίον αγωνιστών αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης κατασταλτικής εκστρατείας του κράτους που βρίσκεται σε εξέλιξη και στοχεύει κάθε έκφραση των από τα κάτω κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, από τις δεκάδες εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα, την αστυνομική κατοχή των Εξαρχείων και την συνολική κατασταλτική επιχείρηση για την αλλοίωση και αποστέρηση της αγωνιστικής τους φυσιογνωμίας, την επίθεση στον κοινωνικό χαρακτήρα του πανεπιστημιακού ασύλου και την προσπάθεια οριστικής του κατάργησης με την επιβολή της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μέχρι τις αστυνομικές επιχειρήσεις εναντίον απεργών και το χτύπημα πλήθους κινητοποιήσεων που θεσμικά νομιμοποιήθηκαν με την ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή των διαδηλώσεων. Όλες οι μεθοδεύσεις και επιθέσεις εναντίον των αγωνιστών/στριών, του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού κινήματος και ευρύτερα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων έχουν ένα κοινό: τον φόβο της εξουσίας απέναντι στο ανάστημα της εξεγερμένης αξιοπρέπειας που μπορούν και σηκώνουν ολοένα οι καταπιεσμένοι πληβείοι του αβίωτου κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον δίκαιο αγώνα του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη για την απελευθέρωσή του. Να ορθώσουμε οδοφράγματα κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης απέναντι στην κρατική καταστολή, να υπερασπιστούμε τους πολιτικούς κρατούμενους και αγωνιστές απέναντι στις κρατικό-δικαστικές μεθοδεύσεις.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Αθήνα: Διαδήλωση, Παρασκευή 24/6, Προπύλαια, 18.00
Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση- πορεία, Παρασκευή 24/6, Καμάρα, 18.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Τη Δευτέρα 20/6 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας, εξέδωσε απορριπτικό βούλευμα για το αίτημα υφ' όρων απόλυσης του αναρχικού πολιτικού κρατούμενου & απεργού πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη, την οποία και δικαιούται -τηρώντας όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την αποφυλάκιση του- ήδη από τις 29/12/2021.
Από το θάλαμο του Νοσοκομείου Λαμίας όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος, ο σύντροφος συνεχίζει τον δίκαιο αγώνα του ενάντια στην προληπτική αιχμαλωσία του.
Παρασκευή 24 Ιούνη - Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης - 33η ημέρα Απεργίας Πείνας.Στηρίζουμε - Συμμετέχουμε στη Διαδήλωση που καλείται από τη Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γ.Μιχαηλίδη στις 18.00 από τα Προπύλαια.
Ακολουθεί το κείμενο που κυκλοφορήσαμε & μοιράσαμε στην αθηναϊκή μητρόπολη, μια βδομάδα μετά την έναρξη της απεργίας πείνας του στις φυλακές Μαλανδρίνου.
Δίνουμε το χέρι σ' αυτούς που σηκώνονται. Νίκη στην Απεργία Πείνας του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη.
Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης, ο οποίος βρίσκεται έγκλειστος από το 2013 στις ελληνικές φυλακές, ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5 στις φυλακές Μαλανδρίνου ενάντια στην εκδικητική μεταχείρισή του, διεκδικώντας την ελευθερία του, βάζοντας μπροστά την ίδια του την υγεία και τη ζωή του.
Από τις 29 Δεκεμβρίου του 2021 πληρεί όλες τις τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρων αποφυλάκισή του, μετά τη συγχώνευση των ποινών του και την έκτιση της ποινής για την απόδρασή του. Παρόλα αυτά, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας στις 17/02/2022 απέρριψε την αίτηση του με το σκεπτικό ότι ο Γ. Μιχαηλίδης «δεν πληρεί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων». Η απόφαση αυτή του Συμβουλίου, με ένα τέτοιο έωλο επιχείρημα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια προσχηματική δικαιολογία ώστε να καλύψει την εκδικητική φύση της επ' αορίστου κράτησης του στις φυλακές. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα περίπτωση, από τις πολλές των τελευταίων χρόνων που εντελώς απροκάλυπτα παραβιάζονται και καταπατούνται, κεκτημένα δικαιώματα κρατουμένων με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που η αστική δικαιοσύνη καταπατά, κάνοντας «λάστιχο», τους ιδίους τους δικούς της νόμους, όχι με νομικά αλλά με αμιγώς πολιτικά κριτήρια. Δεν αφήνεται κανένα περιθώριο παρερμηνείας του εκδικητικού και τιμωρητικού ρόλου της αστικής δικαιοσύνης προς τους πολίτικους της αντίπαλους, αφού αυτό που στην πραγματικότητα τους ζητά είναι οι δηλώσεις μετάνοιας και η αποκήρυξη των ιδεών και των δράσεων αντίστασης ενάντια στην καθεστωτική βαρβαρότητα.
Η αξιοπρεπής, αμετανόητη και αταλάντευτη στάση του συντρόφου μαζί με τη συνέπεια της δράσης του απέναντι στους γδάρτες των ζωών μας, είναι αυτή που τον κρατά ακόμα δέσμιο στα κελιά της Γ' ελληνικής "Δημοκρατίας". Ο Γ. Μιχαηλίδης πληρώνει σήμερα το τίμημα της επιλογής του να σταθεί έμπρακτα ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα, την αστική Τάξη , το Κράτος της και τους κάθε λογής συνοδοιπόρους τους. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αν επρόκειτο είτε γι κάποιο εξέχων στέλεχος των οικονομικών και πολίτικων ελίτ, είτε για κάποιο από τα (ένστολα και μη) μαντρόσκυλα τους, στις λίγες περιπτώσεις που τυχαίνει να βρεθούν, κάποιοι εξ' αυτών, ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, η θέση του θα ήταν πολύ διαφορετική. Το δικαστικό σύστημα πιστό στον ταξικό του ρόλο φροντίζει να ρίξει στα μαλακά τα «δικά του» παιδιά και ορθώνεται αμείλικτο απέναντι στους φτωχούς, τους παρίες και τους πολίτικους του αντίπαλους.
Η παρούσα υπόθεση δεν λαμβάνει χώρα σε κάποιο κενό χώρο και χρόνο αλλά σε μια πολύ συγκεκριμένη συγκυρία. Με τη μακροχρόνια καπιταλιστική Κρίση να οξύνεται επικίνδυνα, μετά από μια πανδημία που επιτάχυνε της διαδικασίες κορύφωσης της, με τον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο μετά από χρόνια να κορυφώνεται μέσα στην Ευρώπη και την πυρηνική απειλή να φαντάζει ολοένα και πιο κοντά από ποτέ. Με μια τεράστια ενεργειακή κρίση εν εξελίξει και μια διαφαινόμενη επισιτιστική προ των πυλών, το Κεφάλαιο και οι πολιτικοί του διαχειριστές οχυρώνονται απέναντι και στον εσωτερικό εχθρό εν όψει ενός αβέβαιου μέλλοντος. Τη στιγμή που η κοινωνική βάση φτωχοποιείται ακόμη περισσότερο, που λεηλατείται ότι ελάχιστο απέμεινε ακόμα όρθιο από την δημόσια Υγεία, που καταπατούνται και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα, το Κράτος ενεργοποιεί τους δικαστικούς και κατασταλτικούς μηχανισμούς του απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που προβάλλουν (ή ενδέχεται να προβάλλουν) έστω και ψήγματα αντίστασης, στέλνοντας σαφή μηνύματα. .Η ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη διαχείριση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη του υιού, πιστή στην τήρηση της ατζέντας της, επενδύει στη στρατηγική της έντασης επιδεικνύοντας μηδενική ανοχή απέναντί σε φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζομένους και εργαζόμενες, νέους και νέες που αντιτίθενται εμπράκτως στην πολιτική της αφαίμαξης και καταστολής τους. Η αντιμετώπιση των πολιτικών κρατουμένων και εν προκειμένου του Γ. Μιχαηλίδη εντάσσεται σε αυτό ακριβώς το ευρύτερο κατασταλτικό πλαίσιο της αστικής πολιτικής της.
Γι αυτούς τους λόγους η υπόθεση του συντρόφου δεν μπορεί να ειδωθεί ξέχωρα απ' όλη την προαναφερθείσα συνθήκη. Ζώντας σε μια περίοδο κοινωνικής οπισθοχώρησης και κινηματικής άμπωτης, οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε τα πολιτικά - κινηματικά αντανακλαστικά μας και να περάσουμε στην αντεπίθεση. Να κάνουμε την υπόθεση του Γιάννη ένα ακόμα πεδίο αντιπαράθεσης με την εγκληματική πολιτική του Κεφαλαίου και του Κράτους του, που ενώ καταδικάζει με τις πολιτικές του σε φτώχεια, ανέχεια, εξαθλίωση και θάνατο, μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής βάσης παράλληλα εξαπολύει μια, ολοκληρωτική σε μεγάλο βαθμό, κατασταλτική επίθεση με όλα τα μέσα (συλλήψεις, βαριές καταδίκες, σωρεία παρατυπιών και "μαγειρεμάτων") σε όσους και όσες αντιστέκονται, σε όσους και όσες αμφισβητούν το μονοπώλιο του στην άσκηση βίας.
Το ζήτημα της δικαίωσης των αιτημάτων και κατ' επέκταση η απελευθέρωση του συντρόφου δεν αφορά ούτε μονάχα τον ίδιο, ούτε ένα στενό κύκλο συντρόφων του, αλλά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια που δεν αντιλαμβάνονται την ζοφερό παρόν και το αβέβαιο μέλλον που μας επιφυλάσσουν ως αυτονόητο και μη αναστρέψιμο. Αφορά το σύνολο των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων που βρισκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στόχαστρο των πολιτικών της αστικής Τάξης και του Κράτους της. Η δικαίωση του αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη πέρα την ελευθερία του ίδιου θα δώσει και απελευθερωτικές ανάσες στη χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, προκαλώντας ρωγμές στις μπετόν αρμέ κυρίαρχες κατασταλτικές (και όχι μόνο) πολιτικές.
Με το διαχρονικό και ανίκητο όπλο της Τάξης μας, την Αλληλεγγύη να κάνουμε τον Αγώνα του, Αγώνα όλων μας. Και η νίκη του θα είναι μια νίκη για όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία.
Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους
Η Αλληλεγγύη ήταν, είναι & θα είναι το Όπλο μας
Νίκη στην Απεργία Πείνας με Άμεση Απελευθέρωση του αναρχικού Γ. Μιχαηλίδη
Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Ιούνης 2022
24/6: Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης στον Αναρχικό Απεργό Πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη. Συμμετοχή στην πορεία αλληλεγγής στις 24/6 στις 18:00 στα Προπύλαια.
24/6: Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης στον Αναρχικό Απεργό Πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη
Συμμετοχή στην πορεία αλληλεγγής στις 24/6 στις 18:00 στα Προπύλαια.
« Χωρίς την καταστροφή η επανάσταση είναι
ακατανόητη και αδύνατη, γιατί δεν μπορεί να
υπάρξει επανάσταση χωρίς μια
πλατιά και παθιασμένη
καταστροφή, μια υγιή και γόνιμη
καταστροφή, πού ακριβώς απ'
αυτή και διαμέσου αυτής
δημιουργούνται και γεννιούνται
νέοι κόσμοι.
Μ.Μπακούνιν.»
Ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης, όντας για πάνω από μια δεκαετία άλλοτε καταζητούμενος και διωκόμενος και άλλοτε φυλακισμένος, διεξάγει από τις 23/05 απεργία πείνας, ύστερα από την απορριπτική εισαγγελική πρόταση για το αίτημα αποφυλάκισής του, βάζοντας το σώμα του ως ανάχωμα απέναντι στο καθεστώς της επ' αορίστου κράτησης του και διεκδικώντας όπως και δικαιούται σύμφωνα με τους δικούς τους νόμους, την αποφυλάκισή του.
Στις 20/6, ύστερα από 39 ημέρες από την συνεδρίασή του, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου. Ο σύντροφος μάλιστα νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Λαμίας με κίνδυνο πρόκλησης ανεπανόρθωτων συνεπειών για την υγεία του ενώ έχει απωλέσει περισσότερο από το 21% του σωματικού του βάρους. Ταυτόχρονα, το νοσοκομείο Λαμίας δεν ενημερώνει επαρκώς τους οικείους του για την κατάσταση της υγείας τους και δεν χορηγεί ως οφείλει άδεια συνοδού.
Το Συμβούλιο και οι δικαστές του, με την απόφαση αυτή επισφραγίζει την κρατική εκδικητικότητα απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους/-ες, πετώντας τo «δημοκρατικό» προσωπείο και αφήνοντας στην άκρη τις ψευδαισθήσεις περί σεβασμού των δικαιωμάτων των κρατουμένων, αποδεχόμενο πλήρως την ενδεχόμενη θανάτωση του συντρόφου. Καθυστερώντας τεχνηέντως πάνω από έναν μήνα να εκδώσει την απόφασή του ενώ η απεργία πείνας προχωράει και εξαντλεί όλο και περισσότερο τον απεργό, στοχεύει στην πλήρη καθυπόταξή του στις επιταγές της αστικής δικαιοσύνης και του κράτους. Το Συμβούλιο δρώντας παραπληρωματικά με τα ΜΜΕ και την αποσιώπηση της απεργίας εκ μέρους τους, επιχειρεί με την απόφαση αυτή να στείλει το μήνυμα ότι οποιαδήποτε αντίδραση και αντίσταση είναι μάταιη.
Ως αναρχικοί/-ες, κομμουνιστ(-ρι)ές δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη περί «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης. Η δικαιοσύνη τους είναι ταξική, δομημένη για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της εξουσίας και της κυριαρχίας και να ¨χαλιναγωγεί¨ τους από τα κάτω, τους/-ις εργάτ(-ρι)ες, τους φτωχοδιαβόλους, τους/-ις μετάναστ(-ρι)ες που βιώνουν στο πετσί τους τη στυγνότητα του καπιταλιστικού συστήματος. Την ίδια στιγμή οι εγκληματίες του λευκού κολάρου, οι βιαστές, οι μπάτσοι, οι φασίστες απολαμβάνουν την πλήρη κάλυψη της δικαιοσύνης ενώ οι από τα κάτω, οι αγωνιστ(-ρι)ες στοιβάζονται και δολοφονούνται στις φυλακές - στρατόπεδα συγκέντρωσης. Φτάνει μια ματιά στην πρόσφατη κοινωνική πραγματικότητα, με την αθώωση των μπάτσων δολοφόνων του Ζακ Κωστόπουλου/ της Ζackie oh!, με την δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.Α.Σ., το ομαδικό βιασμό στην Θεσσαλονίκη από πλούσιους γόνους και επιχειρηματίες, την πλήρη απόκρυψη της δίωξης για προμήθεια ναρκωτικών ουσιών σε ανήλικα αγόρια από τον αντιπροέδρο του ΣτΕ και στενό φίλο της ΠτΔ Σακελλαροπούλου, Παναγιώτη - Κίμωνα Ευστρατίου, τις καθημερινές επαναπροωθήσεις μεταναστών από το ελληνικό κράτος και το λιμενικό του σε αγαστή συνεργασία με τη FRONTEX και τις επακόλουθες δολοφονίες τους στα σύνορα κ.α. δίχως την αναζήτηση καμίας ποινικής ευθύνης, ώστε να γίνει αντιληπτό ότι η δικαιοσύνη δεν είναι ούτε αμερόληπτη ούτε ανεξάρτητη, αλλά ταξική.
Απέναντι στα κελεύσματά τους στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα αλληλέγγυες/-οι στον αναρχικό αγωνιστή Γ. Μιχαηλίδη που με τη στάση του και τη δράση του αποδεικνύει ότι δεν αποδέχεται το ¨τέλος της ιστορίας¨ και απαιτούμε με όλα τα μέσα την άμεση αποφυλάκισή του. Η απόρριψη της αίτησης για την υφ΄ όρων αποφυλάκιση δεν μας πτοεί ούτε μας κάνει να παραιτηθούμε απέναντι στην κρατική αδιαλλαξία. Εν αντιθέσει, η ανυποχώρητη στάση του συντρόφου και η συνέπειά του ανοίγουν δρόμους αποδεικνύοντας ότι ο αγώνας σημαίνει πολιτική στράτευση και πίστη στην υπόθεση.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ - ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ/-ΙΑ ΜΟΝΟΣ/-Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Ταξική Αντεπίθεση - Ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(-ρι)ών
Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Γ. Μιχαηλίδη
Κοινή Δήλωση Αριστερών Οργανώσεων
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 23/5/2022, διεκδικώντας τα έστω και περιορισμένα δικαιώματα που προβλέπονται από την αστική δημοκρατία για τους κρατούμενους, για να γίνει δεκτό το νέο αίτημά του για την υφ' όρον απόλυσή του. Το προηγούμενο είχε απορριφθεί παρ' όλο που είχε εκτίσει την προβλεπόμενη εκ του νόμου ποινή (τα 3/5 της 20ετούς ποινής που του έχει επιβληθεί και τα 2/5 της ποινής για την απόδραση), καθώς κρίθηκε ότι 8,5 χρόνια εγκλεισμού δεν ήταν αρκετά για τον σωφρονισμό του. Φυσικά για κάποιους Χρυσαυγίτες, λίγοι μήνες ήταν αρκετοί, ενώ οι αστυνομικοί που δολοφόνησαν τον Σαμπάνη δεν κρίθηκαν ως απειλή για το κοινωνικό σύνολο, ώστε να τεθούν έστω σε διαθεσιμότητα, παρά κυκλοφορούν ελεύθεροι οπλοφορώντας.
Στην περίπτωση του Μιχαηλίδη αποτυπώνεται με τον πιο βίαιο τρόπο η πολιτική της καταστολής και της μηδενικής ανοχής που εφαρμόζει το κράτος απέναντι σε αγωνίστριες/ες, ειδικά σε περιόδους κρίσης. Άλλωστε και μέσα στην πανδημία φάνηκε η πολιτική αυτή της κυβέρνησης, με την ευθεία επίθεση στα δημοκρατικά και πολιτικά δικαιώματα, από την ωμή καταστολή στον δρόμο μέχρι τα αντιλαϊκά νομοσχέδια που πέρασε.
Ο Μιχαηλίδης είναι κρατούμενος στις ελληνικές φυλακές εδώ και 11 χρόνια. Είχε συλληφθεί με την κατηγορία ότι αποτελεί μέλος της ΣΠΦ, κατηγορία για την οποία αθωώθηκε εις διπλούν και συνελήφθη αργότερα στο Βελβεντό Κοζάνης. Κατά τη σύλληψή τους, υπέστησαν βαρείς ξυλοδαρμούς από την ελληνική αστυνομία. Τότε του απαγγέλθηκε η κατηγορία για απόπειρα ανθρωποκτονίας αστυνομικού, ενώ ο ίδιος στην πραγματικότητα προσπάθησε να διαφύγει με την χρήση περιπολικού οχήματος. Καταδικάστηκε ξανά σε εντεκαετή κάθειρξη για φυσίγγια που βρέθηκαν σε σπίτι συντρόφου του, ο οποίος δήλωσε ότι ήταν δικά του.
Ενώ βρισκόταν στη φυλακή για πέντε χρόνια, ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα στο Γεωπονικό. Παρά ταύτα, όπως έχουμε δει να συμβαίνει πολλάκις, η εισαγγελέας αδικαιολόγητα του "έκοψε" τις εκπαιδευτικές άδειες, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά πως η αστική δικαιοσύνη εφαρμόζει κατά το δοκούν και σύμφωνα με τα δικά της συμφέροντα και σκοπιμότητες τους ίδιους τους νόμους της. Έπειτα από απειλές για την διακοπή και της τακτικής άδειας, ο Μιχαηλίδης δραπέτευσε και ξανασυνελήφθη.
Τη Δευτέρα 20/06/2022 η αίτηση του για υφ' όρον απόλυση απορρίφθηκε ξανά, με το αιτιολογικό ότι έχει τελέσει βαρύτατα εγκλήματα και ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψής τους. Από ό,τι φαίνεται, για την αστική δικαιοσύνη κάποια φυσίγγια είναι πιο επικίνδυνα από ένστολους αστυνομικούς που ξυλοκοπούν μέχρι θανάτου άτομο που κείται τραυματισμένο ήδη στο πεζοδρόμιο.
Εδώ και έναν μήνα σχεδόν ο Μιχαηλίδης κάνει απεργία πείνας. Λίγες μέρες νωρίτερα εισήχθη στο νοσοκομείο, έχοντας χάσει 16 κιλά, με την υγεία του να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο. Η απεργία πείνας, όπως έχουμε δει και στην περίπτωση του Δημάκη, του Κουφοντίνα, του Ρωμανού, των Grup Yorum και σε πολλές άλλες, αποτελεί το πιο ισχυρό εργαλείο που έχουν οι κρατούμενοι/ες για να αποκτήσουν ορατότητα και φωνή μέσα στο καθεστώς αφάνειας που τους/τις έχουν υποβάλει.
Στην υπόθεση του Μιχαηλίδη όπως και τόσες άλλες, αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο της αστικής δικαιοσύνης. Μιας δικαιοσύνης φτιαγμένη από λίγους και λίγους, για τους προνομιούχους αυτής της κοινωνίας, που διαμορφώνεται με τέτοιον τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Κάθε παραχώρηση δικαιωμάτων γίνεται έπειτα από έντονους και διαρκείς αγώνες των καταπιεζόμενων, που οδηγούν την εξουσία και τους αστικούς κρατικούς μηχανισμούς να μην έχουν άλλη επιλογή από το να παραχωρήσουν τα αιτηθέντα δικαιώματα.
Παράλληλα διαφαίνεται έντονα το ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης που σχηματίζεται για τους κρατούμενους. Ένα καθεστώς αφάνειας, μέσα στο οποίο οι ζωές των κρατούμενων απαξιώνονται. Το είδαμε μέσα στην πανδημία όπου κανένα μέτρο δε λήφθηκε για την προστασία τους, το βλέπουμε καθημερινά με τις άθλιες συνθήκες του εγκλεισμού, με την ανυπαρξία οποιασδήποτε πρόνοιας για κοινωνική επανένταξη με την αντιμετώπισή τους ως ανεπιθύμητους/ες στην κοινωνία. Και όλα αυτά από ένα επονομαζόμενο "κράτος δικαίου".
Ο Μιχαηλίδης θα υποβάλει έφεση στην απόφαση του Συμβουλίου, ενώ είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την απεργία πείνας. Στηρίζουμε τον δίκαιο αγώνα του Γ. Μιχαηλίδη για την υφ' όρον απόλυση τους. Είναι κομμάτι του αγώνα για τη συνολική, έμπρακτη υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών. Ενάντια στην σκλήρυνση της καταστολής και της αστυνομοκρατίας. Ενάντια στο δόγμα «Νόμος και Τάξη» και σε μια στρατηγική «έντασης», όπου όλο και περισσότερο καταφεύγει η κυβέρνηση και όλο το αστικό καθεστώς. Με αυτά τα όπλα προσπαθούν να προλάβουν και να χτυπήσουν τις αντιστάσεις και τους αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας ενάντια στο κύμα ακρίβειας, φτώχειας και αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων - ενάντια στους εξοπλισμούς, την απειλή του πολέμου και την εμπλοκή της χώρας μας, την τυχοδιωκτική, επικίνδυνη όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού. Δεν θα περάσουν! Με αγώνες στον δρόμο, εργαζόμενοι και νέοι θα τους σταματήσουν. Διεκδικούμε την άμεση αποφυλάκιση του Γ. Μιγχαηλίδη, όπως άλλωστε προβλέπεται από τον νόμο:
- Να γίνει δεκτό το αίτημα του για υφ' όρον απόλυση.
- Να βάλουμε ένα φρένο στην εκδικητικότητα του κράτους
- Ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης των πολιτικών κρατουμένων
Στηρίζουμε την συγκέντρωση αλληλεγγύης την Παρασκευή 24/6 στις 18:00 στα Προπύλαια και τις υπόλοιπες δράσεις της πανελλαδικής ημέρας αλληλεγγύης.
Οι οργανώσεις:
Αναμέτρηση - οργάνωση για μία νέα κομμουνιστική αριστερά
Αριστερή Ανασύνθεση
Διεθνιστική Εργατική Αριστερά
Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα
Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα
ΕΚΚΕ
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
Ο.Κ.Δ.Ε
Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
(αλλαγή ώρας) Εκδήλωση fusion poetry | Οι μάσκες πέφτουν στον κήπο vol.2
Σε στήριξη της πορείας αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, η εκδήλωση της Παρασκευής οι μάσκες πέφτουν στον κήπο 2 [ fusion poetry ] μεταφέρεται στις 20:00 (αντί για 19:00). Όλοι/ες/α στα προπύλαια στις 18:00.
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο
πηγή : https://twitter.com/radiofragmata/status/1539…
Πανό, Κάλεσμα & Κείμενο αλληλεγγύης για την απεργία πείνας του αναρχικού συντρόφου Γ.Μιχαηλίδη
Στις 23/05 ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης ανακοίνωσε απεργία πείνας με στόχο την αποφυλάκισή του. Έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του, μετά 8.5 χρόνια φυλακής, δικαιούται την αποφυλάκιση που το κράτος και το αστυνομοδικαστικό σύμπλεγμα ως τώρα του την στερούν εκδικητικά. Από τις 29/12/21 ολοκληρώθηκαν οι χρονικές προϋποθέσεις για αυτό και πάνω από 5 μήνες τώρα κρατείται αιχμάλωτος, λόγω της πολιτικής του ταυτότητας ως αναρχικός και της αμετανόητης αξιακής στάσης του, σύμφωνα με τις ιδέες και τις επιλογές του. Το δικαστικό συμβούλιο Άμφισσας απέρριψε προσχηματικά την αίτηση του, λόγω του προφίλ του, ως συντρόφου συνεπή σε αγώνες πάσης φύσεως τα τελευταία χρόνια. Οδηγούμαστε, έτσι, σε μια συνθήκη γνωστή για την αστική δημοκρατία, όπου δεν διώκονται, ακόμη και βάση των ίδιων των νόμων της, οι πράξεις, αλλά δημιουργούνται ιδιώνυμα απέναντι σε πολιτικές τάσεις, ρεύματα και ιδέες. Ο αναρχικός χώρος διώκεται πολιτικά από το κράτος και τους μηχανισμούς του και η στάση τους απέναντι στον σύντροφο Γ. Μιχαηλίδη, αλλά και σε όλους τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους, αντικατοπτρίζει την αντι-αναρχική, αντι-εξεγερσιακή επίθεση τους, ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό». Πρόκειται για μια πραγματική αστυνομία σκέψης που θέλει να εγκλωβίσει επ'αορίστον αγωνιστές επαναστάτες, με βάση την στρατηγική της «πρόληψης», ακόμα και για προθέσεις ή και σκέψεις τέλεσης νέων πράξεων. Παράλληλα, είναι μια τακτική τρομοκρατίας προς εκείνα τα κομμάτια της κοινωνίας που σκέφτονται με επαναστατικό/ριζοσπαστικό τρόπο και αναγνωρίζουν την ανάγκη της μάχης, ενάντια στο κράτος και την κυριαρχία. Είναι, επίσης, μια τακτική παραδειγματισμού, για την αντιμετώπιση όποιας/όποιου διανοηθεί να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Είναι η ίδια η ουσία του κράτους αυτή η κατασταλτική στρατηγική.
Η απεργία πείνας ως μέσο αγώνα στις φυλακές:
Η απεργία πείνας είναι ένα μέσο αγώνα των αιχμάλωτων να διεκδικήσουν ανάσες, που μέσα στα κολαστήρια της δημοκρατίας τους στερούνται από την σωφρονιστική-δικαστική-αστυνομική μαφία. Ήδη από πολύ παλιά έχουν κατακτηθεί αιτήματα με τις απεργίες πείνας, όπως άδειες, επικοινωνία, πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, περίθαλψη, εκπαίδευση κ.α. Η απεργία πείνας είναι ένα μέσο που αναδείχθηκε από πολιτικούς αιχμαλώτους σε συνθήκες κοινοβουλευτικής-αστικής δημοκρατίας και μη. Η κοινοβουλευτική-αστική δημοκρατία είναι ένα σύστημα, το οποίο προσπαθεί να αποκρύψει την κτηνώδη εξουσία της, για να αποκρύψει το πραξικόπημά της πάνω στις ζωές των ανθρώπων. Μιλάει για δικαιώματα, νομιμότητα, έχει ανθρωπιστικό προσωπείο, ανθρωπιστικές ευαισθησίες. Ένας απεργός πείνας δημιουργεί θραύσματα στη βιτρίνα αυτή. Σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας υπήρξαν οι πρώτοι νεκροί πολιτικοί αιχμάλωτοι του IRA και σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δολοφονούνται οι Τούρκοι και Κούρδοι απεργοί πείνας. Φυσικά δεν είναι το μόνο μέσο αγώνα, καθώς είναι ένα σύνολο πρακτικών στο ψηφιδωτό δράσεων που έχουν λάβει χώρα μέσα στις φυλακές όπως στάσεις, αποχές, εξεγέρσεις, αποδράσεις κ.α.. Παρόλα αυτά όταν ένας αγωνιστής φτάσει στο σημείο να χρησιμοποιήσει το σώμα του ως ανάχωμα για να κερδίσει το αυτονόητο, είναι εκείνο το σημείο μηδέν που παίζει την ίδια του την ζωή, προκειμένου να ασκήσει πίεση για όσα του ανήκουν και του έχουνε στερήσει. Είναι το σημείο που έρχεται το σώμα και η συνείδηση σε πλήρη σύγκρουση με την ίδια την φυλακή, με το ίδιο το κράτος. Είναι το σημείο που το αστικό φιλελεύθερο κράτος δείχνει το αληθινό πρόσωπό του. Το σημείο που πέφτουν οι μάσκες περί δικαίου και σεβασμού της ανθρώπινης ύπαρξης, για πράγματα που σύμφωνα με τους ίδιους τους νόμους τους είναι κεκτημένα. Ο αγώνας για κάθε αγωνιστή αναρχικό δεν τελειώνει στην αιχμαλωσία, συνεχίζεται και μέσα από τις φυλακές, μέχρι το οριστικό τους γκρέμισμα και αυτό έχει σημασία για τους αγώνες μέσα στις δομές εγκλεισμού.
Το κίνημα αλληλεγγύης και ο ρόλος του σε μια απεργία πείνας:
Οι αγώνες μέσα στις φυλακές, όπως και σε κάθε δομή εγκλεισμού (στρατόπεδα συγκέντρωσης), είναι κατεξοχήν αόρατοι. Κι αυτό γιατί μέσα στα κελιά δίνονται μάχες μεγάλης έντασης που αποκρύπτονται συστηματικά από το κράτος, τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. και τα φερέφωνα της εκάστοτε κυβέρνησης-εξουσίας. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το κίνημα αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους, διαταράσσοντας την κανονικότητα και τη νομιμότητα, να διαχύσει και να γεφυρώσει τα προτάγματα και τα περιεχόμενα των αγώνων τους. Άλλωστε όπως λέει και το σύνθημα «ένα κίνημα που ξεχνάει τους αιχμάλωτους του κοινωνικού πολέμου, ξεχνάει και τον ίδιο τον πόλεμο». Είναι καταλυτικός ο ρόλος του κινήματος αλληλεγγύης ως μοχλός πίεσης και κόστους για το κράτος. Μια απεργία πείνας έχει πάντα την δυνατότητα να σπάσει την ακινησία του χώρου και να απελευθερώσει μια δυναμική όπου μπορεί να ζωντανέψει διαρκή ξεσπάσματα. Ένα δυναμικό κίνημα αλληλεγγύης, πέρα από την πίεση στην εξουσία που ασκεί με βάση κάποιο αίτημα φυλακισμένου, μέσα από τις δράσεις αλληλεγγύης , την κινητικότητα της, δημιουργεί ένα δίαυλο αμφίδρομης επικοινωνίας με τους αιχμαλώτους και όταν αυτό δεν μπορεί να συμβεί έχουμε μία νίκη του κράτους, μια ακόμη σιδερένια πόρτα που κλειδώνει και διαχωρίζει τους μέσα με τους έξω. Κατ' αυτόν τον τρόπο, η αποφυλάκιση του συντρόφου Γ. Μιχαηλίδη είναι μονόδρομος.
Τασσόμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον αγώνα του Γιάννη Μιχαηλίδη για άμεση αποφυλάκιση, στηρίζουμε το κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον Γ. Μιχαϊλίδη και καλούμε με τη σειρά μας στην πορεία την Παρασκευή 24/6, 6.00μ.μ., στα Προπύλαια.
ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ' ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 23/05
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΝΟΣ, ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΛΩΝ
ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 24/6/2022 - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ στις 6:00
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών
Ως "Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές" καλούμε την Παρασκευή 24/06, Διεθνή μέρα Αλληλεγγύης του απεργού πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, στην πορεία στα Προπύλαια στις 18:00.
Ο αναρχικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23 Μαΐου. Εδώ και σχεδόν δύο βδομάδες βρίσκεται στο νοσοκομείο Λαμίας, χωρίς την δυνατότητα να βλέπει οικεία του πρόσωπα και με το νοσοκομείο να αρνείται ακόμη και να κάνει επίσημες ενημερώσεις για την υγεία του. Την Δευτέρα 20 Ιουνίου, το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισής του, κάνοντας σαφές πως το κράτος στοχεύει στην εξόντωση του συντρόφου μας.
Ως "Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές" καλούμε την Παρασκευή 24/06, Διεθνή μέρα Αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη, στην πορεία στα Προπύλαια στις 18:00.
για την εν εξελίξει από 23/5 απεργία πείνας του αναρχικού αιχμαλώτου Γ. Μιχαηλίδη
ή αλλιώς...
πως η επιλογή της ευθείας αναμέτρησης με τον θάνατο είναι η επιθετική διεκδίκηση της ζωής
"Το χειρότερο δεν είναι
που μ' έκλεισαν σ' αυτή τη φυλακή
και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν,
μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου…"
Τον Δεκέμβριο του 2021, έπειτα από 8 χρόνια, 3 μήνες και 11 μέρες αιχμαλωσίας στα χέρια του κράτους, ο σύντροφος Γιάννης Μιχαηλίδης συμπλήρωσε τις δικονομικά τυπικές προϋποθέσεις για την υφ' όρον αποφυλάκισή του. Ωστόσο, στις 22/02/22 το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Άμφισσας αποφάσισε πως ο σύντροφος «δεν πληροί τις ουσιαστικές προϋποθέσεις καθώς συντρέχει κίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων», παρατείνοντας έτσι την αιχμαλωσία του επ' αόριστον. Μια απόφαση που αποδεικνύει για ακόμη μια φορά την εκδικητικότητα του κράτους και των μηχανισμών του απέναντι σε όποιον/α αγωνίζεται με συνέπεια και πάθος για την καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της υποταγής.
Σύμφωνα με τους δικαστές, η απόφαση για επ' αόριστον παράταση της αιχμαλωσίας του Γιάννη Μιχαηλίδη, στηρίζεται σε δύο σκέλη. Από τη μία, ο σύντροφος κρίνεται από τους δήμιους της αστικής δημοκρατίας ως «μη επαρκώς σωφρονισμένος», μιας και δεν υπέγραψε δηλώσεις μετανοίας και υπερασπίστηκε πολιτικά τις επιλογές του. Από την άλλη, στην απορριπτική απόφασή τους αναφέρουν πως η επιδειχθείσα καλή διαγωγή του συντρόφου καθ' όλη τη διάρκεια της ομηρίας του στη φυλακή είναι κατ' επίφαση και την αποδίδουν σε λόγους προσχηματικούς. Η επιτηδευμένη νομικά ρευστότητα της έννοιας του σωφρονισμού δίνει τη δυνατότητα στον κάθε δικαστή να αποφασίζει είτε βάσει προσωπικών πολιτικών πεποιθήσεων είτε βάσει εντολών που δίνονται απ' την εκάστοτε πολιτική εξουσία για το αν ο κρατούμενος που εξετάζεται η αίτηση αποφυλάκισής του έχει τιμωρηθεί αρκετά. Ωστόσο, γνωρίζουμε καλά πως ο κρατικός σαδισμός απέναντι στους κατ' εξοχήν εχθρούς του ίδιου του κράτους και όσους επιλέγουν να διαρρήξουν το κρατικό μονοπώλιο της βίας δεν έχει όρια. Αυτός είναι και ο λόγος που ανέκαθεν οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές φυλακισμένοι τείθονταν σε ένα ιδιότυπο καθεστώς εξαίρεσης, που στοχεύει στην φυσική και πολιτική εξόντωσή τους.
Παρακολουθούμε λοιπόν, για ακόμη μία φορά την κρατική και πολιτική εξουσία να επιδίδεται σε ασκήσεις εκπειθάρχησης, σωφρονισμού και εκδικητικότητας πάνω στις ζωές όσων αρνούνται να γίνουν ψηφίδες στο ψηφιδωτό της κανονικότητας. Πάνω στις ζωές όσων "περισσεύουν" και όσων στέκονται με πείσμα απέναντί στους κρατικούς διώκτες τους μέσα στα χρόνια. Μπορεί η υπόθεση του Γιάννη να είναι μια φαινομενικά δικονομική υπόθεση, όμως από πίσω της κρύβει όλη την ουσία του κράτους και της αστικής δικαιοσύνης.
Η επίθεση που ξεδιπλώνεται απ' την πλευρά του κράτους στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες και στα δικαιώματα που έχουν κερδηθεί με το αίμα των φυλακισμένων ανά τα χρόνια δεν είναι μία κίνηση σε κενό χρόνο. Έρχεται σε μία περίοδο που εν μέσω πολέμων, ανατιμήσεων, φτώχειας και κοινωνικής εξαθλίωσης επιχειρείται απ' την πλευρά της κυριαρχίας να σταλθεί ένα μήνυμα προς όσες/όσους επιλέξουν να αντισταθούν στη λεηλασία των ζωών τους. Και το μήνυμα είναι σαφές: Η κοινωνική "ειρήνη" θα διατηρηθεί με κάθε κόστος και με κάθε μέσο. Έτσι, το κράτος εν μέσω των αλλεπάλληλων και αλληλοτροφοδοτούμενων κρίσεων των δύο τελευταίων δεκαετιών και εν όψει μιας πιθανής κοινωνικής αναταραχής που διαφαίνεται πως θα ξεδιπλωθεί στο εγγύς μέλλον θωρακίζεται, αναβαθμίζοντας τα θεσμικά του όπλα και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η διαρκής επίθεση στα ήδη κατακερματισμένα κοινωνικά και εργασιακά κεκτημένα, η τοποθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές και η ασφυκτική αστυνομοκρατία στον δημόσιο χώρο. Στο ίδιο πλαίσιο, το κράτος, μέσω της αυστηροποίησης του νέου ποινικού κώδικα και της εφαρμογής ειδικής "αντιτρομοκρατικής" νομοθεσίας για τους πολιτικούς του αντιπάλους, δημιουργεί ένα μόνιμο καθεστώς εξαίρεσης για τους/ις πολιτικούς/ές κρατούμενους/ες, επιχειρώντας από τη μία να αποπολιτικοποιήσει τη δράση τους, και από την άλλη να παρατείνει την ομηρία τους (κόψιμο αδειών, άρνηση αποφυλακίσεων κτλ).
Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε δίπλα στον αγώνα του συντρόφου μας με όλες μας τις δυνάμεις, καθώς στο πρόσωπο του Γιάννη οι εχθροί τις ελευθερίας αναγνωρίζουν όλα αυτά που φοβούνται και απεχθάνονται, για αυτό και τον εκδικούνται. Γιατί ο σύντροφός μας βρίσκεται σε μια διαρκή ριζοσπαστική τροχιά από τα χρόνια που ως μαθητής συμμετείχε στον αναρχικό χώρο και τόσα χρόνια μετά παραμένει αδιάλλακτα κομμάτι των αγώνων εντός και εκτός φυλακών. Από τη συμμετοχή του στους φοιτητικούς αγώνες της περιόδου 2006-2007 και την δράση του ενάντια στη λεηλασία & εμπορευματοποίηση της φύσης στην πάρνηθα το 2007, μέχρι την παρουσία του στην εξέγερση του Δεκεμβρη του '08 και τις αντιμνημονιακές συγκρούσεις του 2010-2012, ο Γιάννης ήταν ένας από αυτούς/ες που κατέστησαν εφικτή τη συνέχιση του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Ως απότοκο των επιλογών του και των κατασταλτικών κινήσεων/μεθοδεύσεων προς το πρόσωπό του, τα τελευταία 10 χρόνια ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται είτε σε καθεστώς ομηρίας είτε κυνηγημένος από τους φρουρούς του καθεστώτος. Κι όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν κατάφερε να κάμψει την αγωνιστικότητα, το εξεγερσιακό πείσμα και την αναρχική δράση του συντρόφου.
Για αυτό και η απεργία πείνας του αναρχικού Γιάννη Μιχαηλίδη δεν αποτελεί μια προσωπική διεκδίκηση, αποκομμένη από το ευρύτερο κάδρο των κοινωνικών αγώνων. Όπως γράφει ο ίδιος ο σύντροφός μας στο κείμενό του: «[...]σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, τη μάχη που διεξάγω για την ελευθερία μου την αντιλαμβάνομαι και ως μια απελπισμένη προσπάθεια συμμετοχής στον ευρύτερο αγώνα από τον οποίο ο μακροχρόνιος εγκλεισμός μου με έχει αποκόψει. Γι' αυτό και δεν θεωρώ ότι πρέπει να διεκδικήσω την αποκλειστικότητα των κινηματικών αναφορών, αλλά να προτάξω την επανασύνδεση του αγώνα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων αναρχικών με τις ιδέες που τους οδήγησαν στη σύγκρουση με το σύστημα και προκάλεσαν τη φυλάκισή τους. Γιατί δεν ζητάω το ενδιαφέρον κανενός ως θύμα της κρατικής καταστολής, αλλά ως ενεργό κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενο που θεωρώ τη συνθήκη της αιχμαλωσίας μου ως κομμάτι της επίθεσης του κράτους και του κεφαλαίου σε όσους συνειδητά τάσσονται εναντίον τους. Αντίθετα καλώ σε μια σχέση επαναστατικής αλληλεγγύης στη βάση των κοινών προταγμάτων και ενός κοινού αγώνα με πολλαπλές αιχμές, που συντονίζει την οργή που αισθάνονται διαφορετικοί άνθρωποι βιώνοντας διαφορετικές συνθήκες με τις ίδιες όμως αιτίες.
Και τέλος, γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό ενδεχόμενο αυτή η απεργία να είναι το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής μου, επιθυμώ να του δώσω ακριβώς αυτή τη διάσταση η οποία με εκφράζει συνολικά: Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων…»
Το σώμα του Γιάννη αυτή τη στιγμή γίνεται οδόφραγμα απέναντι στη ολοένα και εντεινόμενη επελαύνουσα κρατική καταστολή. Γίνεται η συνέχιση των αγώνων εντός των τειχών, αυτής της ιδιάζουσας πολιτικής διελκυστίνδας που διεκδικεί απ' την πλευρά των καταπιεσμένων τις μικρές ανάσες "ελευθερίας" μέσα στο ανελεύθερο περιβάλλον των φυλακών. Ο αγώνας που ξεκινάει ο σύντροφος είναι ένας αγώνας ενάντια στον θάνατο, την ίδια στιγμή που αναμετριέται μαζί του διεκδικώντας επιθετικά τη ζωή. Και σε αυτόν τον αγώνα ο Γιάννης δεν θα είναι μόνος.
Κανένα καθεστώς εξαίρεσης για τις/ους πολιτικές/ους κρατούμενες/ους
Δύναμη & λευτεριά στον αναρχικό Γιάννη Μιχαηλίδη
Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο
Μέχρι το γκρέμισμα της τελευταίας φυλακής
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 23/5 διεκδικώντας το δικαίωμα του στην ελευθέρια.
Το Κράτος και τα τσιράκια του(,οι δικαστικοί και κάθε λογής μπάτσοι) από την μεριά τους δείχνουν το εκδικητικό τους πρόσωπο με το να τον τοποθετήσουν σε "προληπτική" διαρκή ομηρία, εντάσσοντας τον σε ένα ιδιότυπο καθεστώς
Ο αγώνας του Γιάννη Μιχαηλίδη είναι αγώνας όλων όσων δεν "πειθαρχούν" μέσα και έξω από τις φυλακές.
Να καταργήσουμε στην πράξη το καθεστώς εξαίρεσης.
Γιάννη γερά ως την Λευτεριά.
ΑΣΤΕΡΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
Στηρίζουμε το κάλεσμα της πορείας της συνέλευσης αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας Γιάννη Μιχαηλίδη την Παρασκευή 24/6 στις 18:00 στα Προπύλαια.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Γ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ!!
πηγή : email που λάβαμε στις 23 Ιουνίου 20h
Στένσιλ σε γραφεία της ΝΔ και Ειρηνοδικείο Περιστερίου-Λευτεριά στον Γ. Μιχαηλίδη
Παρέμβαση με στένσιλ σε γραφεία βουλευτών της ΝΔ και στο Ειρηνοδικείο Περιστερίου ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον αναρχικό απεργό πείνας από 23/5 Γιάννη Μιχαηλίδη.
Όλοι και όλες στη διαδήλωση Παρασκευή 24/6 Προπύλαια στις 18:00, ενόψει της Διεθνούς Ημέρας Αλληλεγγύης στον Γ. Μιχαηλίδη.
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ Γ.ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Αλληλέγγυοι/ες
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Στις 23/5 ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης ξεκινάει απεργία πείνας για να διεκδικήσει την αποφυλάκισή του. Έχοντας παραμείνει 8,5 χρόνια στην φυλακή, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του, δηλαδή το ορισμένο χρονικό διάστημα στο οποίο μπορεί να αφεθεί ελεύθερος, το υπεύθυνο δικαστικό συμβούλιο απορρίπτει την αίτηση του για αποφυλάκιση με το επιχείρημα ότι είναι <<επικίνδυνος τέλεσης νέων αδικημάτων>>. Τη στιγμή που μιλάμε, μετά από έναν μήνα απεργίας πείνας το Δικαστικό Συμβούλιο της Άμφισσας έχει απορρίψει για άλλη μια φορά την αίτηση αποφυλάκισης του συντρόφου. Έτσι, κρατείται προληπτικά για αόριστο χρόνο και αναδεικνύεται για άλλη μια φορά πως εκδικείται το κράτος τους αμετανόητους πολιτικούς κρατούμενους, ενώ συγκαλύπτει και αθωώνει μπάτσους και φασίστες και όσους (παιδο)βιαστές, ναρκέμπορους αποτελούν κομμάτι του συστήματος. Το καθεστώς εξαίρεσης που επιβάλλεται στους πολιτικούς κρατούμενους μέσω ειδικών νόμων και ειδικών συνθηκών κράτησης δείχνει όλη την εκδικητικότητα των κρατικών μηχανισμών ενάντια σε οποιονδήποτε υπερασπίζεται αμετανόητα ηθικές αξίες και ιδανικά που εκφράζουν μια κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης.
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης, μέσα από την απεργία πείνας, δείχνει για άλλη μια φορά την συνέπεια του στον αγώνα, συνεχίζοντας να διεκδικεί τα αυτονόητα και να αντιτίθεται στην βαρβαρότητα του κράτους και του καπιταλιστικού καθεστώτος. Από τη συμμετοχή του στους φοιτητικούς αγώνες του 2006-2007, στην εξέγερση του 2008 ,στις πορείες και τις απεργίες ενάντια στα μνημόνια του 2011 μέχρι την απαλλοτρίωση της τράπεζας στο Βελβεντό και την απόδρασή του από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας, όλα δείχνουν την αγωνιστική συνέπεια αυτού του ατόμου και την ατέρμονη θέληση του για σύγκρουση με κάθε μορφή καταπίεσης και εξουσίας.
Σε μια εποχή, που η καπιταλιστική κρίση εντείνεται, οι πόλεμοι και σε εδάφη της Δύσης αποτελούν καθημερινότητα, οι βασικές ανάγκες μας θεωρούνται πλέον πολυτέλεια, η καταστολή και η βία είναι η απάντηση σε οποιαδήποτε αντίδραση ενάντια στο κυρίαρχο. Καθώς τα νομικά πλαίσια ενάντια στους πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και γενικά σε όσους αγωνίζονται αυστηροποιούνται, είναι αναγκαία όσο ποτέ η σύνδεση των αγώνων, η αλληλεγγύη και η αντεπίθεση με κάθε μορφή.Στεκόμαστε αλληλέγγυες/αλληλέγγυοι/αλληλέγγυα στον αγώνα του συντρόφου, ο οποίος επιλέγει για άλλη μια φορά την κατά μέτωπο σύγκρουση με το κράτος και το κεφάλαιο με στόχο την ελευθερία του, γιατί <<Ο αγώνας για την ελευθερία ενός, αγώνας για την ελευθερία όλων>>
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
24/06, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 18:00 ΠΟΡΕΙΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΜΕΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Αροδαμός