kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Κινητοποίηση ενάντια στο στο πανεπιστήμιο Α.Ε.

Όχι στο πανεπιστήμιο Α.Ε.

ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ - ΟΔΟΣΤΡΩΤΗΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ - ΠΕΜΠΤΗ 2/6:

ΑΘΗΝΑ: 12:00 - ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 13:00 - ΚΑΜΑΡΑ

ΠΑΤΡΑ: 12:30 - ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Ενώ η οικονομική κρίση, η ακρίβεια, ο πόλεμος και η υγειονομική κρίση βασανίζουν καθημερινά τον ελληνικό λαό, οι νεοφιλελεύθεροι του Μητσοτάκη φορτώνουν όλα τα βάρη, για άλλη μία φορά, στους εργαζομένους την νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Επιτίθενται με μένος και κυνικότητα απέναντι σε κάθε δικαίωμα και κατάκτηση με μόνο σκοπό την διάσωση του ελληνικού καπιταλισμού από την κρίση που καλπάζει υπό το βάρος της ακρίβειας και του πολέμου. Σε αυτό το πλαίσιο η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως ανακοίνωσε τους βασικούς άξονες του νέου αντιεκπαιδευτικού νόμου-πλαισίου της ΝΔ. Το νέο νομοσχέδιο αποτελεί την πιο βαθιά και αντιδραστική τομή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την Μεταπολίτευση. Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά ολοταχώς προς την πλήρη κατάργηση του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου (ανάμεσα σε δεκάδες άλλα αντεργατικά και αντιλαϊκά νομοθετήματα), αλλάζοντας ολοκληρωτικά το πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων σε όλα τα επίπεδα, οικονομικό, ακαδημαϊκό και διοικητικό.Φαίνεται με την πρώτη ματιά πως δεν μιλάμε για άλλο ένα νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Μιλάμε για έναν νόμο-Πλαίσιο που θα χτυπήσει την ρίζα των κατακτήσεων του Δημόσιου Πανεπιστημίου, δηλαδή, τον ίδιο τον χαρακτήρα και την φυσιογνωμία που αυτό είχε μέχρι και σήμερα.

Βασικοί άξονες που περιλαμβάνει:

1)Ίδρυση «Εταιρειών Αξιοποίησης και Διαχείρισης Περιουσίας των ΑΕΙ» : κάθε ίδρυμα θα μπορεί να ιδρύει μια τέτοια εταιρεία, απαραίτητα μετοχική, μέσω της οποίας θα ξεπουλά την κινητή και ακίνητη περιουσία του, καθώς και τη «διανοητική ιδιοκτησία» του.

2)Θέσπιση Συμβουλίων Διοίκησης-μάνατζερ για την «νέα» εμπορευματοποιημένη εκπαίδευση. Η αλλαγή των διοικήσεων στα πανεπιστήμια και η επαναφορά των αντιδραστικών Συμβούλιων Διοίκησης στο προσκήνιο ήταν μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ. Το Πανεπιστήμιο Α.Ε. δεν μπορεί να λειτουργήσει με τις ακαδημαϊκές διοικήσεις που υφίστανται αυτή την στιγμή και για αυτό τον σκοπό θεσμοθετούνται τα Συμβούλια Διοίκησης. Αυτά θα ασκούν πλήρη έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής και λειτουργίας του πανεπιστημίου και θα έχουν εξουσίες σε όλα τα επίπεδα. Θα έχουν τον πρώτο λόγο στα: διοικητικά θέματα, στην χάραξη της στρατηγικής του ιδρύματος και εννοείται στην οικονομική λειτουργία. Το Συμβούλιο Διοίκησης θα αποτελείται από 11 μέλη, τα 6 εσωτερικά (μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας) και 5 εξωτερικά. Τα εξωτερικά μέλη όμως δεν είναι κατά ανάγκη καθηγητές! Μπορούν να είναι άτομα με ευρεία αναγνώριση (!), άτομα που έχουν προσφέρει (αδιευκρίνιστο με τί τρόπο) στην κοινωνία, την οικονομία, τις επιστήμες, την τέχνη, τον πολιτισμό και μέλη διεθνών οργανισμών και κοινωνικών εταίρων. Με λίγα λόγια άνθρωποι της Αγοράς και «παιδιά» της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, όπως και οι υπόλοιποι «άριστοι» που διορίζονται με παχυλούς μισθούς στις διοικήσεις δημόσιων οργανισμών, golden boys, CEO εταιρειών, βιομήχανους, τραπεζίτες και εργοδότες. Το Συμβούλιο Διοίκησης όντας το ανώτατο όργανο του ιδρύματος θα αποτελεί εγγύηση για την μετατροπή του πανεπιστημίου σε μια επιχείρηση που θα λειτουργεί με βάση τον ισολογισμό εσόδων-εξόδων και θα εξασφαλίσει το ξεπούλημα διάφορων λειτουργιών του όπως η φοιτητική μέριμνα, οι εστίες κ.α. σε ιδιώτες-αρπακτικά, οι οποίοι θα λεηλατούν το κουφάρι της Δημόσιας-Δωρεάν εκπαίδευσης. Κάθε ίδρυμα θα πρέπει να κυνηγά πόρους, σε μια νεοφιλελεύθερη αγορά-σούπερ μάρκετ τίτλων και πιστοποιήσεων για φοιτητές πελάτες με βαθιές τσέπες και σε έδαφος εύφορο για μπίζνες από κάθε απατεώνα επιχειρηματία.

3) Αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, την έρευνα και την κατεύθυνση των σπουδών.Κάθε πανεπιστήμιο και σχολή θα έχει έναν στρατηγικό σχεδιασμό με βάθος 4ετίας, για τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την χρεωκοπημένη αγορά και τις εκάστοτε επιχειρηματικές ανάγκες. Αυτό σημαίνει πώς τα προγράμματα σπουδών, η έρευνα, αλλά και ολόκληρο το ακαδημαϊκό έργο θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Προγράμματα-τμήματα-μεταπτυχιακά θα αλλάζουν ή θα καταργούνται αν δεν προσελκύσουν «επενδυτές» ή «χορηγούς. Το νομοσχέδιο περιλαμβάνει αμέτρητους τρόπους παρέμβασης ιδιωτικών επιχειρήσεων στις σπουδές ή στο ερευνητικό έργο, μέσω ίδρυσης Ξενόγλωσσων Προγραμμάτων επί πληρωμή, προγραμμάτων εξ αποστάσεως διδασκαλίας που μειώνουν περαιτέρω τις δαπάνες (μείωση προσωπικού, εξοπλισμού, υποδομών, κατάργηση συγκραμάτων κ.λπ.), ακόμα και μέσω της ένταξης των ιδρυμάτων σε εταιρικά σχήματα!

4) Διάλυση πτυχίων, επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Τα πτυχία μας διαλύονται με τη θέσπιση προγραμμάτων σπουδών - «σουπών», που δεν θα έχουν συγκεκριμένο γνωστικό-επιστημονικό αντικείμενο, ούτε κατοχυρώνουν συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Οι φοιτητές θα μπορούν να «επιλέγουν» πολλαπλά προγράμματα σπουδών μέσα σε ένα τμήμα, κοινά προγράμματα μεταξύ 2 ή παραπάνω σχολών ή τμημάτων, εισαγωγή δευτερευόντων κατευθύνσεων από άλλα τμήματα και ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση της σημασίας της πρακτικής άσκησης. Παράλληλα δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης 2ετών ή άλλων σύντομων προγραμμάτων, που στρώνουν το χαλί για μια ουσιαστική μετατροπή του πανεπιστημίου σε αγορά τίτλων - πιστοποιήσεων δεξιοτήτων, μόνο για φοιτητές πελάτες που θα μπορούν να πληρώνουν δίδακτρα. Οι φτωχότεροι φοιτητές καταδικάζονται σε ταξικό αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση ή σε ένα ατέλειωτο κυνήγι τίτλων, μαζεύοντας Διδακτικές Μονάδες (ECTS). Επιπλέον δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα και στη συλλογική κατοχύρωση των δικαιωμάτων, τόσο για τους φοιτητές, όσο και μετέπειτα στους εργασιακούς χώρους. Σε συνδυασμό με τη γιγάντωση του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης δίνουν πλήρη ελευθερία στους εργοδότες να αξιοποιήσουν τους μη ισοδύναμους τίτλους σπουδών για επιβάλουνατομικές συμβάσεις-λάστιχο.

5) Επαναφορά των ΤΕΙ και «απελευθέρωση» των καταργήσεων- συγχωνεύσεων σχολών. Η «αλλαγή»έρχεται χωρίς διευκρινήσεις για το τί θα απογίνουν τα δικαιώματα των φοιτητών σε αυτά τα τμήματα. Το σίγουρο είναι πώς η συνεχής υποβάθμιση των ΤΕΙ και η επιδίωξη να απαλλαγεί το κράτος από την οποιαδήποτε χρηματοδότηση προς αυτά αφήνουν ένα θολό και δυσοίωνο τοπίο για το μέλλον αυτών των ιδρυμάτων. Αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την παραπέρα υποβάθμιση τους, μέσω της μείωσης της χρηματοδότησης και του κλεισίματος τμημάτων. Πέρα από όλα αυτά, πλέον με τον νέο Νόμο Πλαίσιο, κάθε τμήμα/σχολή/ίδρυμα μπορεί ανά πάσα στιγμή να συγχωνεύεται/μετατοπίζεται/καταργείται με ένα προεδρικό διάταγμα, αδιαφορώντας για το τι θέλουν οι φοιτητές, ακόμα και οι μέχρι τώρα διοικήσεις των τμημάτων.

6) Εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ με Ιδιωτικά κολλέγια-πανεπιστήμια του εξωτερικού. Προχωρά ακόμη περισσότερο η εξίσωση των πτυχίων των δημόσιων ΑΕΙ με τα κολλέγια. Η Κεραμέως αλλάζοντας το πλαίσιο αναγνώρισης των πτυχίων που προέρχονται από το εξωτερικό, διευκολύνει την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων από απόφοιτους ιδιωτικών πανεπιστημίων και μάλιστα, ενώ παράλληλα διαλύει κάθε συνοχή στα δικαιώματα που παρέχουν τα ελληνικά πανεπιστήμια. Προς το παρόν δεν έχει ανακοινωθεί κάτι όσον αφορά τα ελληνικά κολλέγια, αλλά μόνο το γεγονός ότι δύναται να αναγνωριστεί ακόμη και ένα πτυχίο που αποκτήθηκε από κολλέγιο του εξωτερικού με τηλεκπαίδευση, δείχνει ότι το Υπουργείο κλείνει επικίνδυνα το μάτι στους ιδιώτες εμπόρους «γνώσης». Αυτό το μέτρο, σε συνδυασμό με την ίδρυση ξενόγλωσσων προγραμμάτων με δίδακτρα, καταργεί άμεσα το άρθρο 16 του συντάγματος που κατοχυρώνει την υποχρεωτική δημόσια και δωρεάν παιδεία.

7) Εφαρμογή του δόγματος «Νόμος και Τάξη». Το Πανεπιστήμιο Α.Ε. και οι αγώνες, οι σύλλογοι, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των φοιτητών είναι ασυμβίβαστες έννοιες. Η προσπάθεια να διασφαλιστεί το τσάκισμα του Δημόσιου-Δωρεάν Πανεπιστημίου θα επιχειρηθεί με την είσοδο της ΟΠΠΙ στις σχολές και με την εγκαθίδρυση ενός πλαισίου λειτουργίας πλήρως αντιδραστικού που στοχεύει να τρομοκρατήσει τους φοιτητές και να κάμψει τις αντιδράσεις και τους αγώνες της νεολαίας. Αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνει ελεγχόμενη είσοδο στα ΑΕΙ, πειθαρχικές διώξεις και ποινές για αδικήματα που φωτογραφίζουν: Συλλογικές διαδικασίες όπως συνελεύσεις, συντονιστικά, κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις, καταλήψεις, ακόμη και εκδηλώσεις που «δεν συνάδουν με τον σκοπό του νέου πανεπιστημίου». Η μεγάλη γκάμα των ποινών περιλαμβάνει απαγόρευση συμμετοχής στις εξετάσεις, αφαίρεση φοιτητικής ιδιότητας προσωρινά ή και οριστική διαγραφή (!), εξώσεις από τις φοιτητικές εστίες κ.ά.

Δεύτερον, ιδρύονται σε όλα τα ΑΕΙ «Μονάδες Ασφάλειας και Προστασίας» που έχουν σκοπό να εφαρμόσουν, επεκτείνουν και εμπλουτίσουν τις νομοθεσίες περί ελεγχόμενης εισόδου, «φύλαξης» των υποδομών του ιδρύματος και οφείλουν να διασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία του, δηλαδή το πώς θα εμποδιστεί η κάθε παρέμβαση, πίεση των φοιτητών προς την διοίκηση ή το υπουργείο. Επιπλέον δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην εγκατάσταση σύγχρονων συστημάτων καταγραφής ήχου και εικόνας, ανιχνευτές μετάλλων κ.ά. και στην ίδρυση «Κέντρου Ελέγχου και Λήψης Σημάτων και Εικόνων» που θα φακελώνει όποιον φοιτητή αντιδρά και θα φέρνει τα ΜΑΤ στις σχολές μας σε περίπτωση «ανάγκης».

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την κατάργηση του Δημόσιου-Δωρεάν Πανεπιστημίου. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να μας πετάξουν εκτός εκπαίδευσης. Η δημόσια δωρεάν εκπαίδευση είναι κατάκτησή μας και όχι κάτι που μας χαρίστηκε. Να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας άμεσα, βάζοντας τα θεμέλια για έναν ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας κόντρα στις λογικές ανάθεσης, σε «συμβολικές κινήσεις» και στα αέναο κυνήγι των πρυτανικών διοικήσεων, που μάλιστα κρύβονται όταν οι φοιτητές κινητοποιούνται στις πρυτανείες. Χρειαζόμαστε την αναγέννηση των Φοιτητικών μας Συλλόγων, δομές αυτοοργάνωσης και μαχητικά μέσα πάλης, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να ενώσουμε το φοιτητικό κίνημα και να μπλοκάρουμε τη ψήφιση του νέου Νόμου Πλαισίου, ως ένα πρώτο βήμα για να διώξουμε τη λαομίσητη κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη (ΣΣΠ)

πηγή : https://www.okde.gr/archives/17122

Στην σημερινή Γενική Συνέλευση 1/6, υπερψηφίστηκε το πλαίσιο συνδιαμόρφωσης αυτοοργανωμένου σχήματος και επιτροπής αγώνα εαακ και κατέληξε στις εξής δράσεις:

-Συντονιστική Επιτροπή για την εξειδίκευση της απόφασης του συλλόγου.
-Κατάληψη της σχολής Πέμπτη 2/6 και Παρασκευή 3/6.
-Επόμενη Γ.Σ. Τετάρτη 8/6 στις 14:00 στο αίθριο του Πολυτεχνείου.
-Κινητοποίηση και περιφρούρηση του ασύλου και των διαδικασιών του συλλόγου ενάντια στην ύπαρξη των ΜΑΤ στο campus .
-Αντικατασταλτική εκπαιδευτική πορεία, Πέμπτη 2/6 στη 13:00 στην Καμάρα με προσυγκέντρωση στο άσυλο.
-Συντονισμός με άλλους φοιτητικούς συλλόγους που κινούνται σε αντίστοιχη κατεύθυνση και Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων (ΣΓΣ) την Πέμπτη 2/6 μετά την πορεία.

Ακολουθεί το πλαίσιο:

ΠΛΑΙΣΙΟ ΣΥΝΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΕΑΑΚ για την Γ.Σ του Σ.Σ.Α. Τετάρτη 1/6

Δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου

Στις 10/5 αντιμετωπίσαμε για άλλη μια φορά τη δολοφονική και κατασταλτική επίθεση του κράτους μέσα στον χώρο του πανεπιστημιακού ασύλου. Με την πλήρη συναίνεση των πρυτανικών αρχών, ΜΑΤ και ασφαλίτες στρατοπέδευσαν εντός του campus, όπως ήταν ανακοινωμένο από την προηγούμενη απόφαση της Συγκλήτου του ΑΠΘ, και προέβησαν σε ακραίες επιθέσεις βίας (ξυλοδαρμούς, ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης) εναντίον φοιτητ[ρι]ών, μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας και αλληλέγγυου κόσμου. Η μανία τους δεν σταμάτησε εκεί καθώς φτάσανε στο σημείο να ρίξουν χημικά και κρότου λάμψης εντός του κτηρίου της ΣΘΕ, κίνηση που θα μπορούσε να καταλήξει κυριολεκτικά δολοφονική, με κόσμο να "σπρώχνεται" μέσα στο κτήριο που εκείνη τη στιγμή γινόντουσαν και μαθήματα.

Αντίστοιχα, την Πέμπτη 26/5 ακόμη μια δολοφονική επίθεση από τα ΜΑΤ με ευθυβολες ριπές κρότου λάμψης εξελίχθηκε εις βάρος των συγκεντρωμένων φοιτητών/ριών έξω από την περικυκλωμένη από δυνάμεις καταστολής ΣΘΕ. Ο χτυπημένος φοιτητής νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο με βαρύ τραυματισμό και απώλεια ακοής. Την ίδια μέρα ακολούθησε μαζική αντανακλαστική, αντικατασταλτική πορεία που κινήθηκε στο κέντρο της πόλης. Η συγκεκριμένη πορεία σημείωσε μεγάλο παλμό ο οποίος στη συνέχεια κλιμάκωσε την ένταση και ακολούθησαν συλλήψεις φοιτητών.

Όπως φάνηκε και από τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας, βρισκόμαστε σε μια περίοδο συνεχούς όξυνσης της κρατικής καταστολής. Η παρουσία των μπάτσων εντός και περιμετρικά του ασύλου έχει αρχίσει να κανονικοποιειται όπως σιγά σιγά κανονικοποιουνται και οι δολοφονικές επιθέσεις των ένστολων καθαρμάτων εναντίων των φοιτητών και των αγωνιζόμενων κομματιων της κοινωνίας που προσπαθούν να υπερασπιστούν το άσυλο. Η ΟΠΠΙ μπορεί να μην έχει έρθει ακόμα, αλλά οι δυνάμεις καταστολής είναι εδώ καθημερινά. Οι συνθήκες ολοκληρωτισμου που βιώνουμε δείχνουν ότι μπάτσοι δεν έχουν έρθει απλά για να περιφρούρησουν την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αλλά ότι είναι δομικό κομμάτι της. Το κράτος θέλει να καταπνίξει από τη γέννηση της κάθε μορφή αντίστασης της κοινωνικής βάσης και προωθεί μια συνεχή προληπτική καταστολή με σκοπό την εκμηδένιση του αγώνα και των μαχητικών αντιστάσεων. Πλέον αναγνωρίζουμε ότι σαν αγωνιζόμενα κομμάτια και σαν φοιτητές δεν μπορούμε να μείνουμε σε αμυντική στάση. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε αδρανείς όταν οι δυνάμεις καταστολής εξαπολύουν ένα τεράστιο κύμα καταστολης και βίας προς τα σώματα μας, προς τους συμφοιτητές μας. Πρέπει να περάσουμε στην οργανωμένη και μαχητική αντεπίθεση. Πρέπει να συγκρουστούμε μαζικά με τις δυνάμεις καταστολης. Να ενεργοποιήσουμε τους συλλόγους μας και την κοινωνία ευρύτερα σε μια μαχητική κατεύθυνση. Πλέον δεν μπορούμε να δεχόμαστε τη βία του κράτους χωρίς να προτάσσουμε τη συλλογική και οργανωμένη αντεπίθεσή μας. Στον δρόμο να τσακισουμε τη καταστολή, να μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω.

Αυτή είναι η κανονικότητα του τρόμου που θέλουν να επιβάλλουν, αυτή είναι η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για το πανεπιστήμιο του μέλλοντος, αυτή είναι η υποτίμηση των ζωών μας. Δε θα τους περάσει!

Μέσα από τις συνελεύσεις, τις πορείες και τις καταλήψεις φάνηκε ότι όπως και πέρσι καταφέραμε να εμποδίσουμε την είσοδο των μπάτσων μέσα στο άσυλο (καθώς τις μέρες Πέμπτη και Παρασκευή που πολλαπλές σχολές βρισκόντουσαν υπό κατάληψη, δεν έγινε καμία έφοδος). Μέσα από τις δράσεις μας, τις ζωντανές σχολές με πολιτική και πολιτιστική δράση, τους ενεργούς φοιτητικούς συλλόγους, τον συντονισμό με άλλους φοιτητικούς συλλόγους και την υπόλοιπη κοινωνία μπορούμε να αναχαιτίσουμε την επίθεση και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.

Εκκένωση στεκιού στο Βιολογικό

Ξημερώματα παραμονής πρωτοχρονιάς (31/12/21) ξεκινάει η εκκένωση από την αστυνομία και την ασφάλεια, του κατειλημμένου χώρου«Στέκι στο βιολογικό» που λειτουργεί εδώ και 34 χρόνια ως πολιτικός, πολιτιστικός και κοινωνικός χώρος εντός του πανεπιστημιακού ασύλου. Τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες εβδομάδες (περίοδος του Πάσχα) με την εφαρμογή στην πράξη του νόμου 4777 και την στρατοπέδευση των μπάτσων εντός του ασύλου, είναι εικόνες από το μέλλον που επιφυλάσσουν κράτος και κεφάλαιο για τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Με εντολή για προστασία των εργασιών στο εκκενωμένο στέκι του βιολογικού, ΜΑΤ στρατοπέδευσαν προκλητικά έξω από την Σχολή Θετικών Επιστημών και δεν δίστασαν να χτυπήσουν τη συγκέντρωση των φοιτη(τρι)ών με ξύλο, χημικά, κρότου λάμψης, καθώς και να προχωρήσουν σε συλλήψεις.

Είσοδος της ΟΠΠΙ αρχές Ιουνίου

Μετά την ανακοίνωση του Θεοδωρικάκου, από τις αρχές Ιουνίου προβλέπεται να περιπολούν σε εξωτερικούς χώρους των Πανεπιστημίων σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα τα 400 μέλη της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, η σύσταση της οποίας κρίθηκε συνταγματική από το ΣτΕ (κάτι που δείχνει με πόση μεγάλη ευκολία το ίδιο το σύνταγμα προσαρμόζεται στην εκάστοτε κυβερνητική ατζέντα). Έτσι ερχόμενοι αντιμέτωποι με ένα κράτος το οποίο έχει ήδη διαμορφώσει μία κατάσταση ελέγχου και βίας απέναντι στις αντιστάσεις και τα σώματά μας με την ευλογία των πρυτανικών αρχών, καθίσταται αναγκαίο το φοιτητικό κίνημα να θέσει τις βάσεις αντίστασης ενάντια στην επερχόμενη νέα "κανονικότητα". Να υπερασπιστούμε το άσυλο ως άσυλο αγώνων και ελευθεριών και όχι ως στείρο, ακαδημαϊκό και επιχειρηματικό, να περιφρουρήσουμε τα κεκτημένα μας και να συγκρουστούμε με τις δυνάμεις καταστολής.

Η έντονη παρουσία - εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων εντός του ΑΠΘ έρχεται ως συνέχεια των χρόνιων κυβερνητικών μεθοδεύσεων που αρχικά κατήργησαν νομοθετικά το άσυλο (ν. Διαμαντοπούλου / 2011) παράλληλα με την στοχευμένη μεταφορά του ναρκεμπορίου από την περιοχή της Ροτόντας εντός του ΑΠΘ, έπειτα εξίσωσαν την εγκληματικότητα και την βία με την πολιτική δράση (πόρισμα Παρασκευόπουλου / 2018) ενώ φτάνοντας στο σήμερα το άσυλο καταργείται στην πράξη με την σταδιακή εισαγωγή της πανεπιστημιακής αστυνομίας (ν. Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη / 2021). Κοινό στοιχείο όλων των παραπάνω κρατικών αποφάσεων είναι η στοχοποίηση κάθε ριζοσπαστικής φωνής και η προσπάθεια απονέκρωσης του σύγχρονου πανεπιστημίου στο όνομα της «τάξης και ασφάλειας», αφήνοντας στην άκρη τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες των φοιτητ[ρι]ών. Με αφορμή την παραβατικότητα που το ίδιο το κράτος ανέπτυξε εντός του πανεπιστημιακού ασύλου, επιχειρείται μια συνολική αναμόρφωση του πανεπιστημίου στα μέτρα των κατευθύνσεων ΕΕ και κεφαλαίου με πρώτα και κύρια την ένταση της καταστολής και την επίθεση στα μέσα πάλης των αγωνιζόμενων φοιτητ[ρι]ών (καταλήψεις,στέκια κλπ). Δεν είναι η πρώτη φορά που πρυτανικές αρχές σε συνεργασία με το κράτος και το κεφάλαιο επιτίθενται και προσπαθούν να καταστείλουν-εκκενώσουν κατειλημμένους χώρους τόσο εντός όσο και εκτός του ασύλου. 'Άλλωστε οι κατειλημμένοι χώροι (κοινωνικοί και πολιτικοί) μπαίνουν συνεχώς στο στόχαστρο της κυρίαρχης τάξης και των μηχανισμών της ως ζωντανά κέντρα αγώνα και δομές αντίστασης.

Εκπαιδευτική αναδιάρθρωση

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι όλες αυτές οι πτυχές της καταστολής αποτελούν στόχευση της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, αλλά και μέσο ευκολότερης υλοποίησής της. Η εκάστοτε κυβέρνηση εξυπηρετεί τις κατευθύνσεις της αγοράς, της Ευρωπαικής Ένωσης, του ΟΟΣΑ και μεταλλάσσει την εκπαιδευτική διαδικασία με στόχο ένα πανεπιστήμιο σύμφωνα με τις ανάγκες κράτους - κεφαλαίου, όπου ο κάθε φοιτητής θα λάβει τη θέση που του αναλογεί στην καπιταλιστική πραγματικότητα. Μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας κάθε φοιτήτρια διδάσκεται μία νοοτροπία ανταγωνισμού και εκμετάλλευσης με στόχο την προσωπική ανέλιξη, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται και το απαραίτητο πειθαρχημένο, ευέλικτο, αναλώσιμο εργατικό δυναμικό.

Αναδιάρθρωση λοιπόν, με αποκορύφωμα τον νόμο 4777, δεν είναι μόνο η είσοδος των μπάτσων στα πανεπιστήμια, η οποία αποτέλεσε κόμβο συγκρότησης του περσινού φοιτητικού κινήματος. Είναι η υποβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και η εντατικοποίηση, πειθάρχηση, υποταγή των φοιτητ(ρι)ών και η στοχοποίηση της συνδικαλιστικής τους δράσης. Είναι τα κλειδώματα των πανεπιστημιακών χώρων, η κατάργηση του ασύλου, η πανεπιστημιακή αστυνομία ΟΠΠΙ (των οποίων η εκπαίδευση ολοκληρώνεται στις 17 Μαίου), ο έλεγχος, οι κάμερες, οι κάρτες εισόδου και τα face control, τα πειθαρχικά συμβούλια, οι διαγραφές φοιτητ(ρι)ών στο ανώτατο όριο φοίτησης. Είναι επίσης η ισοτίμηση των πτυχίων των δημοσίων πανεπιστημίων με τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων, η αξιολόγηση - συγχώνευση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, η διάσπαση των πτυχίων και η - ολοένα και μεγαλύτερη - κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Είναι οι απλήρωτες πρακτικές, η ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι όλα αυτά και άλλα τόσα που υποτιμούν τις ζωές μας. Φυσικά η κρατική μανία για ολόπλευρη ενσωμάτωση των πανεπιστημίων στα καπιταλιστικά συμφέροντα δενσταματά με τον νόμο 4777.

"Πανεπιστήμιο 2030"

Όπως φαίνεται, ο συγκεκριμένος νόμος ήταν ένα ακόμα βήμα του κράτους και του κεφαλαίου για να υποδεχτούν με όσο το δυνατόν λιγότερες αντιστάσεις το «σχέδιο δράσης για το πανεπιστήμιο του 2030». Το νέο αυτό νομοσχέδιο, πρωτοβουλία του ιδρύματος Μποδοσάκη, που παρουσιάστηκε υπό την αιγίδα της ΠτΔ Σακελλαροπούλου σε συνεργασία με όλη την εγχώρια νεοφιλελεύθερη ακαδημαϊκή ελίτ των "αρίστων", προβλέπει πολύ συγκεκριμένες πτυχές που παραδίδουν το δημόσιο πανεπιστήμιο ολοκληρωτικά στα χέρια των επενδυτών. Αρχικά, αλλάζει ο τρόπος διοίκησης του πανεπιστημίου, αφού δημιουργούνται δύο διοικητικές αρχές, μια εκτελεστική (πρύτανης) και μια εποπτική (Συμβούλιο του Ιδρύματος). Η συγκρότηση του Συμβουλίου Ιδρύματος έρχεται να ξεπεράσει τη σύγκλητο και γίνεται το ανώτατο αποφασιστικό όργανο, το οποίο απαρτίζεται από μέλη εξωτερικά αυτού. Τα πανεπιστήμια θα πρέπει διαρκώς να λογοδοτούν και να αξιολογούνται, όπως συμβαίνει ήδη στις υπόλοιπες εκπαιδευτικές βαθμίδες. Εν ολίγης ο ιδιωτικός τομέαςθα εισβάλλει για τα καλά πλέον στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, με χρηματοδοτήσεις θέσεων καθηγητών, ερευνών και υποτροφιών. Η κρατική χρηματοδότηση επομένως θα συρρικνωθεί (όπως ήδη έγινε τον Γενάρη του 2022). Αυτό σημαίνει πως το πανεπιστήμιο χάνει ουσιαστικά τον αυτοδιοίκητο χαρακτήρα του και αναγκάζεται να «χορέψει» στον ρυθμό των επενδυτών, που -όντας αυτοί που ρίχνουν τα λεφτά - μπορούν να επιβάλλουν και τους τρόπους με τους οποίους θα βγαίνουν επιστήμονες και εργαζόμενοι που θα εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Ακόμη αυτό επιφέρει συγχωνεύσεις/ καταργήσεις συγγενικών τμημάτων και ίδρυση ειδικών κλάδων/ παραρτημάτων με έμφαση στις εξειδικευμένες/ τεχνικές γνώσεις (επαναφορά ΤΕΙ). Πρόσφατο παράδειγμα άλλωστε αποτελεί το ΔΙΠΑΕ,όπου η σχεδιασμένη συγχώνευση/κατάργηση τμημάτων πλήττει τις σπουδές των φοιτητ[ρι]ών αλλά και την ίδια την δυνατότητά τους να σπουδάζουν (σε συνδυασμό με την ΕΒΕ που εντείνει τους ταξικούς φραγμούς). Σε μια τροχιά όλο και περισσότερης εξειδίκευσης, τα πτυχία μας θα διασπώνται ακόμα περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι η κάθε φοιτήτρια θα χτίζει το πτυχίο της με βάση ειδικά διαμορφωμένες ενότητες μαθημάτων, «κυνηγώντας» ένα ατομικό ανταγωνιστικό προφίλ «χρήσιμο» για την αγορά εργασίας. Αυτό συνεπάγεται και την κατάργηση των ενιαίων πτυχίων και άρα των επαγγελματικών δικαιωμάτων και απομακρύνει τους εργαζόμενους από τη συνδικαλιστική τους συσπείρωση με βάσει το αντικείμενό τους, αφού πλέον το ένα αντικείμενο εργασίας θα εξειδικεύεται και θα διασπάται σε πολλά μέρη.

Ωστόσο, όσο κι αν απευχόμαστε έναν τέτοιο τύπο πανεπιστημίου που θα χρηματοδοτείται και θα κινείται από ιδιώτες, αναγνωρίζουμε πολύ καλά πως ακόμα και τώρα που τα ιδρύματα είναι σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτούμενα από το κράτος, τα συμφέροντα των αφεντικών πάλι κερδισμένα βγαίνουν, αφού κράτος και κεφάλαιο συμπορεύονται πάντα και παράγουν αποκλεισμούς. Το βλέπουμε καθημερινά με το καθεστώς εργολαβίας σε λέσχη και εστίες, με τη χρηματοδότηση ερευνών από εταιρίες κτλ.

Ενάντια σ' αυτήν την σκληρή πραγματικότητα εμείς απαντάμε με κοινούς αγώνες μαθητ(ρι)ών, φοιτητ(ρι)ών, εκπαιδευτικών.

Ακρίβεια

Το ζήτημα της ακρίβειας έχει οξυνθεί τους τελευταίους μήνες, με τα βασικά αγαθά, τους λογαριασμούς ρεύματος-θέρμανσης τα ενοίκια καιόχι μόνο να ακριβαίνουν όλο και περισσότερο σε βαθμό που τα πιο ταξικά υποκείμενα αυτής της κοινωνίας αδυνατούν να επιβιώσουν και να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή. Φτωχοποιείται έτσι ένα όλο και μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας που ζει πλέον σε ένα μόνιμο κλίμα ανεργίας και επισφάλειας και βρίσκεται υπό τον διαρκή φόβο της επιβίωσης. Η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις στις μέρες μας, δεν είναι κάποια αντικειμενική συνθήκη αλλά πολιτική επιλογή της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου που διαρκώς υπονομεύουν τις ζωές μας για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Σε μια εποχή που η τεχνολογική ανάπτυξη επιτρέπει το λιγότερη δουλειά-αυξήσεις στους μισθούς, κυβερνήσεις και κεφάλαιο δυσχεραίνουν όλο και περισσότερο την ύπαρξή μας στα ασφυκτικά πλαίσια που ορίζουν.

Στην ίδια κατεύθυνση λοιπόν, αντιμετωπίζουμε ξανά την επίθεση στην πρώτη κατοικία μέσω πλειστηριασμών. Ακόμα ένα βασικό κοινωνικό αγαθό, αυτό της στέγασης, υποθάλπεται. Στην Θεσσαλονίκη, στην περιοχή των Συκεών, η οποία μπήκε το τελευταίο διάστημαστο στόχαστρο των τραπεζιτών, επιδιώκεται με κάθε τρόπο να αρπαχτούν τα σπίτια φτωχών οικογενειών. Πιο συγκεκριμένα πριν κάποιεςμέρες η Eurobank έβγαλε σε πλειστηριασμό το διαμέρισμα 80τ.μ. τετραμελούς οικογένειας (πατέρας άνεργος, μητέρα ΑΜΕΑ και δυο παιδιά φοιτητές) για υπόλοιπο χρέους 30.000 ευρώ (κι ενώ έχει ήδη πληρώσει 80.000 ευρώ). Και παρά την δικαστική προσφυγή της οικογένειας και εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου, το σπίτι εκπλειστηριάστηκε για 56.050 ευρώ. Τόσο αξίζουν οι κόποι μιας ζωής για τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιοκρατες.

Απέναντι στην ακρίβεια, την υποτίμηση των ζωών, την φτωχοποίηση και την καταπίεση, απένταντι σε κράτη , αφεντικά, τραπεζίτες, να εντείνουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Να αντισταθούμε συνολικά και συλλογικά στην αντιλαϊκή πολιτική τους, που από τη μια σπέρνουν την ανεργία, την ακρίβεια και την φτώχεια κι από την άλλη συνεχώς εφευρίσκουν νέες πιο αντιδραστικές πολιτικές αρπαγής όλων όσων με τον ιδρώτα της έφτιαξε η εργαζόμενη πλειοψηφία.

Υποβάθμιση της Φοιτητικής Λέσχης

Σε μία τέτοια συνθήκη λοιπόν, η εργολαβία της λέσχης έρχεται να αμφισβητήσει κεκτημένα χρόνων και να αποκλείσει την κοινωνία από την λέσχη του ΑΠΘ. Η λέσχη του ΑΠΘ μέσα από τους αγώνες και τις αντιστάσεις των φοιτητ(ρι)ών αποτελεί μέχρι και σήμερα μία λέσχηπου παρόλες τις παθογένειες που γεννά η ιδιωτική διαχείριση της από την εργολαβία, προσφέρει δωρεάν φαγητό σε όλους τους φοιτητέςαλλά και σε οποιοδήποτε κομμάτι της κοινωνίας θέλει να σιτιστεί. Η πρακτικές της εργολαβίας, με το κλείσιμο των διανομών μετά απόπαρεμβάσεις ενάντια στις κάρτες σίτισης, ακόμα και η ίδια η προσπάθεια για εδραίωση κάρτας σίτισης, λίγες μέρες μετά την στρατοπέδευση των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών εντός του ασύλου δεν μας φαίνεται τυχαία.

Δεν έχουμε αυταπάτες πως μέσα στον καπιταλισμό μπορεί να υπάρξει κάποια καλύτερη διαχείριση στη βάση των κοινωνικών αναγκών και επιθυμιών μας. Να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους, με ταξικούς αγώνες να παλέψουμε για όσα μας στερούν, για ζωή και όχι επιβίωση στο ύψος των κοινωνικών αναγκών.

Έμφυλη βία - Γυναικοκτονίες

Πριν λίγες εβδομάδες ξυπνήσαμε για άλλη μια φορά με το νέο μιας γυναικοκτονίας, μετρώντας την 4η μόλις για το 2022. Οιγυναικοκτονίες δεν οφείλονται στη "ζήλια", στους συζυγικούς καυγάδες ή στην υπερβολική "αγάπη" όπως πολλές φορές έχουμε ακούσει.
Οφείλονται ακριβώς στην πατριαρχική αντίληψη της κοινωνίας σύμφωνα με την οποία το γυναικείο σώμα μπορεί να γίνει αντικείμενο καταπίεσης, εκμετάλλευσης και ιδιοκτησίας στα χέρια ενός ανδρός. Η έμφυλη καταπίεση εκφράζεται καθημερινά στον δρόμο, στην δουλειά, στο σπίτι ή τη σχολή και διακυμαίνεται από ένα σεξιστικό σχόλιο ή "αστείο" μέχρι παραβιαστικές συμπεριφορές και γυναικοκτονίες. Άλλο ένα πρόσφατο γεγονός έμφυλης βίας ήταν η υπόθεση της Zackie που δέχτηκε την ακραία επίθεση από ιδιοκτήτες και μπάτσους επειδή ακριβώς δεν συμβάδιζε με τα κυρίαρχα πρότυπα αρρενωπής εμφάνισης και συμπεριφοράς. Στην περίπτωση αυτή η αστική δικαιοσύνη έδειξε για άλλη μια φορά το πρόσωπό της, καλύπτοντας την αστυνομία (με την αθώωση των μπάτσων) και ρίχνοντας ελαφρότερη ποινή στους υπόλοιπους δολοφόνους του Ζακ. Ενάντια σε κάθε καταπίεση και διάκριση (είτε είναι φυλετική, είτε έμφυλη είτε ταξική) αγωνιζόμαστε για το τσάκισμα του σεξισμού και της πατριαρχίας και του συστήματος που τα θρέφει και τα αναπαράγει.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

- ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ 4777 - ΕΞΩ 0Ι ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
-ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ
- ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ 19/4 ΚΑΙ 10/5 ΚΑΙ 26/5
- ΚΑΤΩ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ 2030"
- ΕΝΙΑΙΟ ΠΤΥΧΙΟ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
- ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΜΗΜΑΤΩΝ
- ΚΑΜΙΑ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΠΑΣΟΥ / ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ ΕΞΩ Η ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ
- ΛΕΣΧΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
- Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ ΤΑΞΙΚΗ
- ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΚΑΙ ΣΤΕΓΑΣΗΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ
- ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ - ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ
- ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΦΡΑΓΜΟΙ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ
- ΠΟΡΕΙΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ, ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠ' ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΑΠΘ ΓΑΔΘ ΙΔΙΟ ΜΑΓΑΖΙ,
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Ο Κ-Χ

**Υπερψηφίστηκε και ψήφισμα αλληλεγγύης στον αναρχικό Γ. Μιχαηλίδη απεργό πείνας από 23/5

Σύλλογος σπουδαστών/ριών Αρχιτεκτονικής