Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022 στις 21.00
Live + Party οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα συντροφισσών
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 18/03, ΜΕΤΑ ΤΙΣ 21:00 ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ
ΦΕΜ ΡΑΠ και λιγο πανκ ΛΑΙΒ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα συντροφισσών.
με τις :
- Aeon+Souko
- m0stra
- πυρηνικό απόβλητο
- δαιμόνιο
- πανκ κιουτ
+ΑΦΤΕΡ ΠΑΡΤΥ
με τις DJs:
- Mala Vita
- Vercors-a
ΣΕΞΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΟΦΟΒΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΕΚΤΕΣ
Ακολουθεί το κείμενο των συλληφθεισών:
Σχετικά με την σύλληψη μας στην Πάτρα την 1/3/18 και την επικείμενη εκδίκαση της υπόθεσης
Την Πέμπτη 1η Μάρτη 2018, μετά το τέλος αντιφασιστικής - αντιεθνικιστικής πορείας με αφορμή τα συλλαλητήρια για το Μακεδονικό, που ξεπηδούσαν σε διάφορες γωνιές της χώρας εκείνο το διάστημα, σπέρνοντας λόγω και προτάγματα βαθιά ρατσιστικά και εθνικιστικά, ακολουθούν συγκρούσεις με την αστυνομία σε αλληλεγγύη με τον απεργό πείνας-δίψας, κρατούμενο αναρχικό Ντίνο Γιαγτζόγλου. Η αστυνομία προβαίνει σε 6 συλλήψεις.
Ύστερα από αρκετή σωματική και λεκτική αστυνομική βία, και τέσσερις ημέρες στις άθλιες συνθήκες των κρατητηρίων της ΓΑΔΠ αφηνόμαστε ελεύθερα. Μας επιβάλλονται τα περιοριστικά μέτρα της απαγόρευσης συμμετοχής σε οποιαδήποτε συνάθροιση και συγκέντρωση πολιτικού χαρακτήρα σε όλη την επικράτεια, της παρουσίας μας στο τμήμα δύο φορές το μήνα, και η καταβολή του ποσού των 7.000 ευρώ αθροιστικά. Η παρουσία μας στο τμήμα ισχύει μέχρι και σήμερα, αποτελώντας μια όχι και τόσο ευχάριστη ρουτίνα. Αναγκαζόμαστε διαρκώς να ερχόμαστε αντιμέτωπα με τις ειρωνείες, τα σκληρά βλέμματα, και εν γένει το μίσος των αρχών, που φύσει εχθρεύονται όποια και όποιον δεν συμφωνεί με το μονοπώλιο της βίας που κατέχουν.
Τέσσερα χρόνια μετά, στις 6/4/2022 εκδικάζεται η υπόθεση στο μεικτό ορκωτό κακουργηματοδικείο Καλαβρύτων. Πρόκειται αφενός για μια στιγμή που περιμέναμε καιρό, καθώς για κανέναν η αναμονή δεν αποτελεί ευχάριστη συνθήκη, πόσω μάλλον όταν σχετίζεται με αποφάσεις που αφορούν στον περιορισμό των ελευθεριών σου, αφετέρου για μια διαδικασία εξαιρετικά κοστοβόρα και ψυχοφθόρα που στόχο έχει την ψυχολογική και φυσική εξάντληση όσων αγωνίζονται.
Οι κατηγορίες που μας βαραίνουν είναι κακουργηματικού και πλημμεληματικού χαρακτήρα, ενώ καλούμαστε μέχρι εκείνο το διάστημα να συγκεντρώσουμε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό (6.000 ευρώ) προκειμένου να καλυφθούν τα δικαστικά έξοδα και αυτό σε μια συγκυρία πρωτόγνωρη και δύσκολη. Σε μια συγκυρία που όλες οι πτυχές της ζωής βρίσκονται σε αναστολή, που ακόμα και η επιβίωση αποτελεί στοίχημα για εκατομμύρια ανθρώπους που ασφυκτιούν να αντεπεξέλθουν στην πραγματικότητα των απαγορεύσεων, της μιζέριας, του θανάτου.
Η συνθήκη της πανδημίας, μας βρίσκει όλες και όλους σε μια κατάσταση τρομερής και πολυεπίπεδης επισφάλειας. Την ίδια στιγμή το κράτος ασκεί την πλέον εγκληματική πολιτική στις πλάτες όλων όσοι βρίσκονται στα κατώτερα ταξικά και κοινωνικά στρώματα, επιβάλλοντας μέτρα κατασταλτικά, μη πράττοντας τα στοιχειώδη για την προστασία όλων εκείνων που ζουν στοιβαγμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, για τις εγκλωβισμένες και τους εγκλωβισμένους στις φυλακές, για εκείνους που δεν έχουν ούτε σπίτι ούτε τροφή. Αναγκάζει ανθρώπους να πεθαίνουν αβοήθητοι - καθώς το διαλυμένο σύστημα δημόσιας υγείας αδυνατεί να περιθάλψει όσες και όσους το έχουν ανάγκη - μετακυλίοντας την ίδια στιγμή το βάρος σε μας, κάνοντας λόγο για ατομική ευθύνη.
Και μιλώντας για την κατασταλτική πολιτική που εφαρμόζει το κράτος εν μέσω πανδημίας, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε σχετικά με κάποια κραυγαλέα παραδείγματα. Πώς άραγε συμβάλει στον περιορισμό της νόσου η απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τεσσάρων ατόμων σε ημέρες όπως η επέτειος του Πολυτεχνείου και η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενώ μια μέρα αργότερα άνθρωποι συνωστίζονται κατά εκατοντάδες σε χριστουγεννιάτικες αγορές; Πώς μειώνει τα κρούσματα το όργιο αστυνομικής βίας σε όποιο τολμήσει να αμφισβητήσει τις παράλογες αυτές απαγορεύσεις; Πώς μπορεί να σχετίζεται με την διαχείριση μιας πανδημίας το γεγονός ότι το μνημείο του δολοφονημένου από αστυνομική σφαίρα Αλέξη, την επέτειο της δολοφονίας του φυλάσσεται από τους ίδιους τους δολοφόνους του; Πώς άραγε οι αναίτιες προσαγωγές, οι βίαιες επεμβάσεις σε δημόσιους χώρους, οι επιθέσεις σε χώρους και άτομα που λειτουργούν στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλοβοήθειας, τα πρόστιμα, που αντιστοιχούν σε ένα μηνιαίο μισθό, οι αστυνομοκρατούμενες πόλεις, οι εξαντλητικές έρευνες και εισβολές στα κελιά κρατουμένων, οι καθημερινές καταγγελίες για αστυνομική αυθαιρεσία και επίδειξη ισχύος, μπορούν να μειώσουν τους νεκρούς από την πανδημία;
Πολλά τα ερωτήματα και οι απαντήσεις τόσο σύνθετες όσο και προφανείς. Η εξουσία διαχρονικά, έχει ανάγκη από φρουρούς. Ανθρώπους αναλώσιμους, που με το πρόσχημα της ασφάλειας των πολιτών, προστατεύουν τα συμφέροντα της με κάθε κόστος. Και το κόστος είναι η καταστολή όσων βρίσκονται από κάτω, όσων αναδεικνύουν τα μελανά της σημεία, όσων φανερώνουν πως αυτός ο κόσμος είναι δομημένος σε σαθρά θεμέλια, όσων μοχθούν για να παράξουν τον πλούτο που χρειάζεται η ίδια για την αναπαραγωγή και διατήρηση της.
Έτσι και εμείς στις 6/4/2022 δικαζόμαστε με κατηγορίες περί άσκησης βίας απέναντι σε πάνοπλους αστυνομικούς, καταστροφής δημόσιας περιουσίας και ένα σωρό άλλες ειρωνικές διατυπώσεις. Και είναι ειρωνικές καθώς η πραγματικότητα άλλα αποδεικνύει. Αποδεικνύει πως η αστυνομία ως κρατικό εκτελεστικό όργανο και στο όνομα του νόμου, όπως φαίνεται και από τα παραπάνω, έχει το ελεύθερο να ασκήσει όση βία δεν θα μπορέσει ποτέ καμία καταπιεσμένη και κανένας κολασμένος. Επαγγελματικά, μεθοδευμένα και αποτελεσματικά και μάλιστα με βασικό στόχο πάντα εκείνον που αποκλίνει της κανονικότητας, εκείνο που μοιάζει αδύναμο, εκείνη που τολμάει να σηκώσει κεφάλι και να αγωνιστεί, να αγωνιστεί απέναντι στο υπάρχον και ό, τι εξουσία αυτό γεννά. Από την πλευρά μας λοιπόν, ως άνθρωποι που μαχόμαστε για την ελευθερία, ως άτομα που υπερασπιζόμαστε τη ζωή, δεν μπορούμε παρά να προτάξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ όλων όσοι καταπιέζονται και βιώνουν την εκμετάλλευση καθημερινά, μεταξύ όλων όσοι αγωνίζονται. Μέχρι να ακουστούν, μέχρι να ξυπνήσουν και να ανασάνουν ελεύθερες.
Υ.γ: Πολλές από τις δραστηριότητες του ευρύτερου αγωνιστικού χώρου έχουν ανασταλεί εξαιτίας της συγκυρίας. Ως εκ τούτου, οι εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης της υπόθεσης είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν ή να γίνουν με μια σχετική μαζικότητα. Όποιο, άτομο, ομάδα, συλλογικότητα επιθυμεί να στηρίξει μπορεί να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας στο allhlegguh_patra6@riseup.net
Ωστόσο να ξεκαθαρίσουμε εδώ, πως για μας η αλληλεγγύη δεν είναι μια στείρα συνθήκη που περιορίζεται στην οικονομική ενίσχυση. Ο οικονομικός σκόπελος αποτελεί σαφώς μια πραγματικότητα που πρέπει να καλυφθεί. Παρ' όλα αυτά θεωρούμε πως θα ήταν μια κενή περιεχομένου διαδικασία, διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, αν έμενε μονάχα εκεί. Η αλληλεγγύη είναι μια σχέση διαρκής, καθημερινή και αμφίδρομη πάνω στην οποία επιλέγουμε αξιακά να δομούμε τις σχέσεις μας. Σε ένα κόσμο που προτάσσει τον ατομικισμό, τον ανταγωνισμό, την εσωτερίκευση της δυσκολίας και του πόνου, επιλέγουμε να σταθούμε μαζί, με αξιοπρέπεια, δυναμώνοντας διαρκώς τους δεσμούς μας, τροφοδοτώντας τους, αντλώντας δύναμη ο ένας από την άλλη, παλεύοντας με σθένος για μια ζωή χωρίς καταπίεση, εκμετάλλευση, εξουσία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ