Τρίτη 15 Μαρτίου 2022 στις 18.30
Αντιπολεμική πορεία
από Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικοτήτων , συνελεύσεων
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΙΡΗΝΗ" ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ
Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία δεν αποτελεί απλά άλλο ένα στιγμιότυπο στο κάδρο των οξυνόμενων ενδοκυριαρχικών και κρατικών ανταγωνισμών-συγκρούσεων αλλά μια κομβική τους στιγμή που αναδιαμορφώνει τα εξουσιαστικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα σε πλανητική κλίμακα. Από τη μια πλευρά, το ρωσικό κράτος το οποίο επέλεξε να εισβάλει στρατιωτικά για να ενισχύσει την γεωστρατηγική του θέση στην παγκόσμια σκακιέρα, από την άλλη το ουκρανικό κράτος με τις φασιστικές-παραστρατιωτικές μονάδες του, το ΝΑΤΟ & την ΕΕ, που επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και των σχεδιασμών τους στην περιοχή. Για μία ακόμα φορά οι πολεμικές μηχανές σπέρνουν θάνατο και καταστροφή.
Το ελληνικό κράτος επέλεξε την εμπλοκή του στην πολεμική σύρραξη μέσω της αποστολής όπλων στο ουκρανικό καθεστώς, πιστοποιώντας επιθετικά τη σύνταξη του με το δυτικό μπλοκ κυριαρχίας και την νατοϊκή πολεμική μηχανή, της οποίας αποτελεί γεωστρατηγικό βραχίονα στρατιωτικών επιχειρήσεων.
ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένες/οι όπου γης δεν έχουμε κανένα λόγο να συνταχθούμε με κανένα κράτος ή μπλοκ κυριαρχίας, να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε πλευρά των ενδοκυριαρχικών πολέμων, να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών ελίτ. Αντίθετα έχει σημασία να αντιταχθούμε σε κάθε επίπλαστο διαχωρισμό εθνικό/φυλετικό/θρησκευτικό/έμφυλο και να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης τόσο σε περίοδο πολέμου όσο και κυριαρχικής «ειρήνης». Ο μόνος πόλεμος που αξίζει να συμμετέχουμε είναι ο κοινωνικός-ταξικός για τη συλλογική και ατομική απελευθέρωση.
πηγή : http://athens.indymedia.org/event/86989/
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΙΡΗΝΗ" ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικoτήτων, συνελεύσεων
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ "ΕΙΡΗΝΗ" ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ
Ο πόλεμος που διεξάγεται στην Ουκρανία δεν αποτελεί απλά άλλο ένα στιγμιότυπο στο κάδρο των οξυνόμενων ενδοκυριαρχικών και κρατικών ανταγωνισμών-συγκρούσεων αλλά μια κομβική τους στιγμή που αναδιαμορφώνει τα εξουσιαστικά αλλά και κοινωνικά δεδομένα σε πλανητική κλίμακα. Από τη μια πλευρά, το ρωσικό κράτος το οποίο επέλεξε να εισβάλει στρατιωτικά για να ενισχύσει την γεωστρατηγική του θέση στην παγκόσμια σκακιέρα, από την άλλη το ουκρανικό κράτος με τις φασιστικές-παραστρατιωτικές μονάδες του, το ΝΑΤΟ & η ΕΕ, που επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και των σχεδιασμών τους στην περιοχή. Για μία ακόμα φορά οι πολεμικές μηχανές σπέρνουν θάνατο και καταστροφή.
Το ελληνικό κράτος επέλεξε την εμπλοκή του στην πολεμική σύρραξη μέσω της αποστολής όπλων στο ουκρανικό καθεστώς, πιστοποιώντας επιθετικά τη σύνταξη του με το δυτικό μπλοκ κυριαρχίας και τη νατοϊκή πολεμική μηχανή, της οποίας αποτελεί γεωστρατηγικό βραχίονα στρατιωτικών επιχειρήσεων.
ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένες/οι όπου γης δεν έχουμε κανένα λόγο να συνταχθούμε με κανένα κράτος ή μπλοκ κυριαρχίας, να συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε πλευρά των ενδοκυριαρχικών πολέμων, να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών ελίτ. Αντίθετα έχει σημασία να αντιταχθούμε σε κάθε επίπλαστο διαχωρισμό εθνικό/φυλετικό/θρησκευτικό/έμφυλο και να αγωνιζόμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης και καταπίεσης τόσο σε περίοδο πολέμου όσο και κυριαρχικής «ειρήνης». Ο μόνος πόλεμος που αξίζει να συμμετέχουμε είναι ο κοινωνικός-ταξικός για τη συλλογική και ατομική απελευθέρωση.
ΠΟΡΕΙΑ Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι
Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικoτήτων, συνελεύσεων
Κάλεσμα σε αντιπολεμική πορεία στις 15 Μαρτίου 2022, στις 18:30 στο Μοναστηράκι
«ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα»
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ-ΡΩΣΙΑ-ΟΥΚΡΑΝΙΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
ούτε με την εισβολή του ρωσικού κράτους στην Ουκρανία
ούτε με το ουκρανικό κράτος και τις φασιστικές παραστρατιωτικές μονάδες του
ούτε με το ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς του
ούτε με την εμπλοκή του ελληνικού κράτους,που πέρα από την αποστολή όπλων αποτελεί γεωστρατηγικής σημασίας βάση εφόρμησης και ανεφοδιασμού της ευρωατλαντικής πολεμικής μηχανής
ενάντια στα κράτη και τα μπλοκ κυριαρχίας,τον επεκτατισμό και τις ζώνες επιρροής τους,τα σύνορα, τους στρατούς, τους εθνικισμούς, τον μιλιταρισμό
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟΚΥΡΙΑΡΧΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟΚΑΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΞΑΠΛΩΝΕΙ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
Αλληλεγγύη με όσες/ους βιώνουν τη φρίκη του πολέμου, τον εκτοπισμό και τον θάνατο,
με τους όπου γης εκμεταλλευόμενους/ες, καταπιεζόμενους/ες και τους αγώνες τους μακριά από επίπλαστους εθνικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς, έμφυλους διαχωρισμούς,
με όσες/ους αντιστέκονται στους πολέμους αλλά και στην «ειρήνη» των κυρίαρχων προτάσσοντας έναν κόσμο ελευθερίας, αυτοοργάνωσης, αλληλοβοήθειας, κοινοκτημοσύνης.
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΠΟΡΕΙΑ, Τρίτη 15/3, 18.30, Μοναστηράκι
κάλεσμα : Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας
αυτονόητα: πόλεμος και «ειρήνη» των κυρίαρχων
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/2 το Ρώσικο κράτος ξεκίνησε επίθεση ευρείας κλίμακας στα ουκρανικά εδάφη. Ένας αιματηρός πόλεμος έχει ξεκινήσει με εκατοντάδες νεκρούς ήδη από τις πρώτες μέρες.Καλούμε σε αντιπολεμική πορεία Τρίτη 15 Μαρτίου 18:30 στο Μοναστηράκι. Σε Ελλάδα-Ρωσία -Ουκρανία ο εχθρός, το κράτος το κεφάλαιο και η πατριαρχία!
Αντιπολεμική πορεία Τρίτη 15 Μαρτίου 18:30 | Μοναστηράκι
Ούτε στην Ουκρανία ούτε και πουθενά δεν πολεμάμε για τα αφεντικά
Τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/2 το Ρώσικο κράτος ξεκίνησε επίθεση ευρείας κλίμακας στα ουκρανικά εδάφη. Ένας αιματηρός πόλεμος έχει ξεκινήσει με εκατοντάδες νεκρούς ήδη από τις πρώτες μέρες.
Ο πόλεμος αυτός προετοιμάζονταν το τελευταίο διάστημα αφού με επίκεντρο την Ουκρανία εξελισσόταν μια πολεμική προετοιμασία τεράστιων κρατικών σχηματισμών. Η.Π.Α και Ρωσία με τους συμμάχους τους συγκέντρωναν τις προηγούμενες βδομάδες μεγάλο αριθμό στρατευμάτων στην Ουκρανία και την Ευρώπη συνολικότερα και βομβάρδιζαν τον δημόσιο λόγο με ένα κλίμα πολεμικών σεναρίων και εθνικισμού.
Όπως σε κάθε διακρατικό ανταγωνισμό κάθε πλευρά επιχειρεί να φανεί ως η αμυνόμενη και ως αυτή που είναι πιο δίκαια από την άλλη.
Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ με πρωταγωνιστές τις Η.Π.Α αυτοπαρουσιάζονται ως «οι υπερασπιστές της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σε αντίθεση με τον «αυταρχισμό της Ρωσίας ». Κλασσική ρητορική που χρησιμοποιήθηκε σε πολλούς πολέμους με πιο πρόσφατη τον κύκλο επεμβάσεων στην μέση ανατολή που οδήγησαν σε εκατομμύρια νεκρούς.
Από την άλλη, το ρώσικο κράτος ξαναζεσταίνει και αυτό την (από εποχής ΕΣΣΔ) ρητορική που το θέλει σε άμυνα απέναντι στην επεκτατική δύση, επιχειρώντας να ψαρέψει συμμάχους κι υποστήριξη .
Κάθε πλευρά με αφορμή το Ουκρανικό ζήτημα επιχειρεί να βγει κερδισμένη σε στρατιωτικό και πολιτικό επίπεδο στην κούρσα για την παγκόσμια κυριαρχία.
Οι Η.Π.Α με την άνοδο των δημοκρατικών και του Μπάϊντεν θεωρούν πως έχουν περιορίσει τον κίνδυνο εξεγέρσεων στο εσωτερικό της χώρας, όπως αυτόν του 2019 και πως μπορούν να παρουσιάζουν πιο πειστικά μια εικόνα «χώρας που έχει αφήσει πίσω της τον διχαστικό Τραμπ».Άλλωστε η πολεμική προετοιμασία επιχειρεί μέσω οικονομικών συμφερόντων, ισχυροποίησης της θέσης και κυριαρχίας, προώθησης του πατριωτισμού, εθνικισμού να δημιουργήσει τις συνθήκες κοινωνικής ειρήνης και την παύση κάθε αντίστασης και αντίδρασης. Την ίδια ώρα που οι κρατικές δολοφονίες και η ταξική και κοινωνική καταπίεση των από τα κάτω συνεχίζονται αμείωτες.
Το Ρώσικο κράτος νιώθει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση λόγω της αναβάθμισης των οπλικών του συστημάτων, την πολιτική κρίση που κυριάρχησε στις Η.Π.Α τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και στους ισχυρούς κλονισμούς της ενότητας του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, χτίζει ισχυρότατες συμμαχίες με το Κινεζικό κράτος και το Ιράν .Τέλος, ποντάρει σε ένα ισχυρό φιλορωσικό αίσθημα που κυριαρχεί σε αρκετές χώρες της δύσης. Ένα αίσθημα που χτίστηκε στην εποχή που το εξουσιαστικό καπιταλιστικό καθεστώς της ΕΣΣΔ παρουσιάζονταν από μεγάλα κομμάτια της αριστεράς ως μια κομμουνιστική ουτοπία και συνεχίστηκε στην εποχή Πούτιν με την λογική «πως όποιος πολέμα των ιμπεριαλισμό των Η.Π.Α είναι το λιγότερο κακό και πρέπει να τον στηρίξουμε» . Τέλος, το ρωσικό κράτος και κεφάλαιο γνωρίζουν πολύ καλά την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από αυτούς,γεγονός που επηρεάζει ήδη πλατιά κομμάτια των από τα κάτω, πόσο μάλλον σε ένα ενδεχόμενο πολέμου.
Πάρα τις ενστάσεις χωρών που έχουν οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία (Γερμάνια ,Γαλλία) οι διακρατικοί μηχανισμοί και συμφωνίες ενεργοποιούν διάφορες χώρες στην κατεύθυνση της πολεμικής προετοιμασίας. Έτσι, το ελληνικό κράτος και αυτό με τις στρατιωτικές βάσεις της συμμαχίας που φέρει, αλλά και τις διακρατικές συμφωνίες με Γαλλία, Η.Π.Α. δεν θα μείνει αμέτοχο στην επιφαινόμενη συμπλοκή.
Η διακρατική διαμάχη γύρω από την Ουκρανία και το πολεμικό κλίμα που στήνεται εξυπηρετούν έναν ακόμα σημαντικό σκοπό. Τον αποπροσανατολισμό των εκμεταλλευόμενων ,την προετοιμασία του αλληλοσκοτωμού ώστε, να εξασφαλιστεί ότι δεν θα απαντήσουν στον πόλεμο κράτους και αφεντικών που δέχονται. Γεγονός ακόμα πιο χρήσιμο στην σημερινή συγκύρια, όπου με αφορμή την οικονομική και πολιτική κρίση που ενισχύεται σε παγκόσμιο επίπεδο, οι εξεγέρσεις που ξεσπάν τα τελευταία χρόνια είναι αλλεπάλληλες. Εύκολα εντοπίζει καμία/νείς ότι ανά κάποιους μήνες τα ΜΜΕ διαχέουν στον δημόσιο λόγο την απειλή πολέμου είτε αυτός είναι Ελλάδα-Τουρκία, κάποια επίθεση στην δύση από την Βόρειο Κορέα, την κατάσταση στην Συρία, οι τζιχαντιστές κοκ.
Η διαρκής πολεμική απειλή και ο πόλεμος ικανοποιεί ένα τεράστιο κομμάτι της πολεμικής βιομηχανίας. Το οποίο συνεχώς αναβαθμίζει τεχνολογικά τα οπλικά συστήματα επίθεσης και άμυνας. Επίσης, ενισχύεται και νομιμοποιείται η παρακολούθηση των <<πολιτών>>, οι βάσεις δεδομένων κτλ. Έτσι λοιπόν το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στην παραγωγή όπλων και συστημάτων παρακολούθησης κερδοφορεί πάνω στην ζήτηση από την μία και επιδιώκει την χρήση των προϊόντων τους ώστε να συνεχίζεται ο κύκλος της παραγωγής-κατανάλωσης-υπερσυσσώρευσης. Επίσης, οι κατασκευαστικές εταιρείες με τη σειρά τους επωφελούνται οικονομικά από την ανοικοδόμηση μιας <<πληγείσας περιοχής>>.
Τώρα που η αλληλοσφαγή των διακρατικών στρατοπέδων να άρχισε , δεν ξεχνάμε πως ο πόλεμος είναι "η προέκταση της πολιτικής με άλλα μέσα". Η ένοπλη σύγκρουση είναι η κατάληξη διαφόρων άλλων συγκρούσεων που έχουν ήδη προηγηθεί (οικονομικών, πολιτικών, εθνικιστικής προπαγάνδας). Γι' αυτό μπροστά στον πόλεμο που ξεκίνησε στην Ουκρανία (αλλά και κάθε διακρατικού πολέμου) δεν υπάρχει κάποια πλευρά που είναι δίκαιη, αμυνόμενη, θύμα και πρέπει να την υπερασπιστούμε. Δεν υπάρχει τίποτα που να ενώνει τους εκμεταλλευτές και καταπιεστές οποιαδήποτε και αν είναι η εθνότητά τους, με τους/ις εκμεταλλευόμενους/ες και καταπιεζόμενους/ες ώστε να πολεμήσουν μαζί τους. Μας χωρίζουν όμως τα πάντα , η ταξική θέση, η δυνατότητα επιβίωσης, το ότι για μας θα είναι μόνο θετική και ελπιδοφόρα η προοπτική της καταστροφής του υπάρχοντος και η οικοδόμηση μιας άλλης ζωής.
Για αυτό αγωνιζόμαστε και σε περίοδο "ειρήνης" και στην περίπτωση πολέμου ενάντια σε κάθε κράτος, απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, χωρίς καμία υποταγή στην εθνική ενότητα. Προχωράμε σε αρνήσεις στράτευσης, συγκρουόμαστε με τον στρατό και την πολεμική βιομηχανία. Σαμποτάρουμε την προετοιμασία του πολέμου και τον εθνικό πόλεμο. Αρνούμαστε να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των αφεντικών και την δόξα της πατρίδας. Συνεχίζουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, ενάντια στον μιλιταρισμό, τη λεηλασία της φύσης, την πατριαρχία μέχρι την ολική απελευθέρωση.
Γιατί ο δικός μας στόχος, είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική επανάσταση και για αυτόν αξίζει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αναρχία. Μια κοινωνία ελευθέριας, ισότητας, να απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
Αλληλεγγύη σε όσες/ους καταπιεσμένες/ους πληρώνουν το τίμημα του πολέμου και αγωνίζονται εναντίον του.
Κάτω τα κράτη και οι στρατοί αγώνας για επανάσταση σε ολάκερη την Γη
κάλεσμα : Αναρχική συλλογικότητα Acte
acte@riseup.net/acte.blackblogs.org
ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΦΕΝΤΗ, ΠΑΤΡΙΔΑ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Η εισβολή του ρωσικού στρατού στην ουκρανία φέρνει για ακόμη μια φορά τη βαρβαρότητα του πολέμου στην ευρώπη. Χιλιάδες δολοφονημένοι άνθρωποι της τάξης μας, εκατομμύρια πρόσφυγες διωγμένοι από τα σπίτια τους, εκατομμύρια εξαθλιωμένοι/ες καλούνται να πληρώσουν το κόστος ενός πολέμου που δεν επέλεξαν και δεν αποφάσισαν. Η παγκοσμιοποίηση καταρρέει , τα έθνη-κράτη διαμορφώνουν εκ νέου ή ισχυροποιούν τις συμμαχίες τους και προσπαθούν να ενισχύσουν τη γεωστρατηγική θέση τους στον παγκόσμιο χάρτη. Η σκακιέρα ενός νέου ψυχρού πολέμου έχει ήδη αρχίσει να στήνεται.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ
Κράτη και κεφάλαιο γεννούν τους πολέμους και ωφελούνται από αυτούς. Όπως ακριβώς το κεφάλαιο επιδιώκει την ένταση και την επέκταση της εκμετάλλευσης, έτσι και το κράτος επιδιώκει τη διεύρυνση του "ζωτικού χώρου" του, την ένταση και την επέκταση της κυριαρχίας του. Τις ίδιες επιδιώξεις έχει και το ελληνικό κράτος μέσα από τη συμμετοχή του στη νατοϊκή συμμαχία και την ευρωπαϊκή ένωση.
Στον πόλεμο μεταξύ κρατών ή συμμαχιών κρατών δεν πρόκειται να πάρουμε θέση υπέρ του ενός ή του άλλου, μεταξύ "επιτιθέμενου" ή "αμυνόμενου", συγκυριακά "δυνατού" ή "αδύναμου". Δεν μας ενώνει τίποτα με τους καταπιεστές και τους εκμεταλλευτές μας, δεν έχουμε κανένα κοινό "εθνικό" ή "συμμαχικό" συμφέρον. Δεν συμμετέχουμε σε κανέναν πόλεμο που διεξάγεται στο όνομα ενός έθνους, ενός κράτους, μιας θρησκείας, αντίθετα, πολεμάμε ως κομμάτι της τάξης μας ενάντια σε κάθε εξουσιαστική-εκμεταλλευτική σχέση.
Ως αναρχικοί/ες στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στους συντρόφους και συντρόφισσες, αγωνιστές κι αγωνίστριες που μάχονται ταυτόχρονα ενάντια στο ρωσικό και το ουκρανικό κράτος, στηρίζοντας την τάξη μας μέσα στον πόλεμο. Σε αυτούς που διαδηλώνουν και δρουν ενάντια στον πόλεμο, συλλαμβάνονται κατά χιλιάδες και διώκονται ως "εσωτερικός εχθρός". Στους λιποτάκτες και τους πρόσφυγες αυτού του πολέμου (και κάθε πολέμου).
Αγωνιζόμαστε:
για την καταστροφή των κρατών, του κεφαλαίου και των πολέμων που αυτά γεννάνε.
για μία κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για μία κοινωνία πολιτικής ελευθερίας, οικονομικής ισότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Αγωνιζόμαστε για την Αναρχία.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ στις 15 Μαρτίου 2022, στις 18:30 στο Μοναστηράκι
Αναρχική συλλογικότητα Καθ' οδόν
Πανό καλέσματος σε αντιπολεμική πορεία, Τρίτη 15 Μάρτη στις 18:30, Μοναστηράκι
Αγρός - Αυτοδιαχειριζόμενο Κατειλλημένο έδαφος
Πορεία ενάντια στον πόλεμο • Τρίτη 15 Μαρτίου 18:30 | Μοναστηράκι
Ούτε με Ρωσία ούτε με ΝΑΤΟ, ζήτω το παγκόσμιο προλεταριάτο
Πορεία ενάντια στον πόλεμο
Τρίτη 15 Μαρτίου 18:30 | Μοναστηράκι
Τοπικός Συντονισμός Αθήνας | Αναρχική Πολιτική Οργάνωση
---
Κείμενο της Αναρχικης Πολιτικής Οργάνωσης
Ενάντια στον πόλεμο, το κράτος, τον καπιταλισμό, το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό
Ποιος οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια ξανά τους λαούς στο πολεμικό σφαγείο, από όπου ποτέ δεν ξέφυγαν οι χώρες και οι άνθρωποι που δεν είχαν την τύχη να γεννηθούν στην επονομαζόμενη «ανεπτυγμένη» Δύση; Είναι ο Πούτιν και ο ανατολίτικος αυταρχισμός, είναι τα πολεμοκάπηλα γεράκια των ΗΠΑ, ή οι νεοφιλελεύθεροι χαρτογιακάδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η απάντηση είναι απλή: ΟΛΟΙ∙ γιατί αυτό που γεννάει τους πολέμους, τις συγκρούσεις, τις αδικίες, τους νεκρούς και τις ανείπωτες τραγωδίες της ανθρωπότητας είναι το παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα. Σε καιρό ειρήνης καθυποτάσσει εκμεταλλεύεται και ξεζουμίζει τους εργαζόμενους σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, καταπιέζει και κακοποιεί τους πλέον αδύναμους και συσσωρεύει αμύθητα πλούτη για τους παγκόσμιους ολιγάρχες - όμοιοι παντού: στις ΗΠΑ, στην Ε.Ε., στη Ρωσία στην Κίνα.
Αυτή η άγρια επίθεση που βιώνουν σήμερα οι κοινωνίες, μέσα σε συνθήκες βαθιάς και συνολικής συστημικής κρίσης και απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος παγκόσμια, κλιμακώνεται και αναδεικνύονται τόσο οι αθεράπευτες αντιφάσεις του κρατικού-καπιταλιστικού μοντέλου οργάνωσης, όσο και η απόλυτη αδυναμία να παραχθεί από τα πάνω οποιοδήποτε συνεκτικό κοινωνικό όραμα, προοπτική και ελπίδα. Οι ρίζες αυτής της διαρκώς εντεινόμενης επιθετικότητας βρίσκονται στην ίδια τη φύση του καταπιεστικού και εκμεταλλευτικού συστήματος. Η ανάγκη για εμβάθυνση και επέκταση της εξουσίας κατατείνει στην επιχείρηση ελέγχου κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, με σκοπό την πλήρη καθυπόταξη της κοινωνίας στις επιταγές του κράτους και των αφεντικών. Το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα έχει δομηθεί στη βάση του παραλογισμού της κοινωνικής και ταξικής καταπίεσης, η οποία επιδιώκει με κάθε μέσο τη διαιώνισή της και κατά συνέπεια τη διαιώνιση των καταστρεπτικών της αποτελεσμάτων στην κοινωνία και τη φύση. Η τόσο ορατή σήμερα αποσύνθεση του δεν είναι αποτέλεσμα της πολύπλευρης κρίσης. Αντιθέτως, η πολύπλευρη κρίση είναι αποτέλεσμα της βαθιάς αποσύνθεσης και της χρεοκοπίας του συστήματος σε κοινωνικό, πολιτικό και αξιακό επίπεδο. Αυτή ακριβώς η αποσάθρωση και ολοσχερής χρεοκοπία του κόσμου του κράτους και του καπιταλισμού αποτελεί όριο για την εποχή της παγκόσμιας ολοκλήρωσής του και ταυτόχρονα αιτία της όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και της συνακόλουθης αύξησης της απειλής του πολέμου. Το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα φέρει εντός του τις αντιφάσεις του, ο ανταγωνισμός μεταξύ των αστικών επιτελείων για την καλύτερη τοποθέτησή τους στη σκακιέρα για την καταλήστευση και τον διαμοιρασμό των πολύτιμων και περιορισμένων φυσικών πόρων, το άπλωμα της «σφαίρας επιρροής» τους είναι που κάνει τις σειρήνες του πολέμου να ηχούν ξανά και ξανά. Γιατί όσο οι κοινωνίες βρίσκονται δέσμιες του λεγόμενου «εθνικού συμφέροντος», του ιδιωτικού κέρδους και της καπιταλιστικής συσσώρευσης ο πόλεμος θα αποτελεί τον μονόδρομο των αυτοκρατοριών σε σύγκρουση. Αυτή η καπιταλιστική νομοτέλεια, ωστόσο καθόλου δεν σημαίνει ότι το σύστημα της καταπίεσης οδεύει μόνο του στον αφανισμό του, μέσω των αδιεξόδων και των αντιφάσεων του. Αν οι λαοί δεν διεκδικήσουν να πάρουν τη μοίρα στα χέρια τους τότε οι συνολικές συνθήκες διαβίωσης θα γίνουν ακόμη χειρότερες, με κυριότερη απειλή αυτήν του πολέμου, καθώς επίσης και της περαιτέρω φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.
Ενόσω ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός ενοποιεί τα πεδία μέσω της αποικιοποίησης του χώρου από τις σχέσεις εξουσίας που φέρει, ταυτόχρονα διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού η εθνικιστική αφήγηση σε κάθε έθνος-κράτος είτε ως δήθεν απαραίτητη συνθήκη άμυνας απέναντι σε ορατές και αόρατες απειλές είτε ξεκάθαρα ως ιδεολογική προετοιμασία των πληβείων για τη συμμετοχή τους στην πολεμική μηχανή των κυρίαρχων. Παντού τα ίδια χιλιοπαιγμένα σενάρια: καλλιέργεια αποσχιστικών εθνικιστικών δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία, εμφύλιες συρράξεις, εμπλοκή του εκάστοτε ισχυρότερου ιμπεριαλιστικού πόλου στο πεδίο, πόλεμος, βομβαρδισμοί, φτώχεια, εξαθλίωση για τις μάζες με μοναδικό σκοπό να επιβληθεί δια της βίας η θέληση του επικυρίαρχου. Στην Ουκρανία ξανά στο ίδιο έργο θεατές, τα γνωστά δυτικά καθάρματα εκμεταλλεύονται την κοινωνική διαμαρτυρία, την εκτρέπουν σε χειραγωγήσιμο πολιτικό γεγονός, χρηματοδοτούν την ακροδεξιά που έχει αναπτυχθεί σε ένα πλαίσιο έξαρσης του αντιρωσικού εθνικισμού, κατορθώνοντας να επιβάλουν στο πολιτικό πεδίο μια δυτική φιλελεύθερη κυβέρνηση, η οποία ηγεμονεύουσα νομιμοποιεί τους νεοναζί ως εμπροσθοφυλακή για τις πολύ βρώμικες δουλειές: εξοντώνονται δεκάδες άοπλοι άνθρωποι στην Οδησσό… Από την άλλη πλευρά, οι Ρώσοι εκμεταλλεύονται την καχυποψία των Ρωσόφωνων της περιοχής, υποστηρίζουν στρατιωτικά τις απόπειρες απόσχισης τους και εν τέλει με το γνωστό πρόσχημα της υποστήριξης των μειονοτήτων και του «ζωτικού χώρου» εισβάλουν σε όλη τη χώρα από άκρη σε άκρη για να πετύχουν μια νέα ανατροπή στο πολιτικό πεδίο και να επαναφέρουν την Ουκρανία στη σφαίρα επιρροής τους. Άμαχοι βομβαρδίζονται, άνθρωποι σκοτώνονται, υποδομές και ζωές καταστρέφονται… Το να διαλέγει κάποιος πλευρά είναι σαν να βάζει ένα πιστόλι στο κεφάλι του. Το να επιλέγει πλευρά κάποιος φτωχός, κάποιος εργάτης, κάποιος που δεν έχει απολύτως κανένα συμφέρον να το κάνει αποτελεί μια απεριόριστη τραγωδία όχι μόνο γιατί βαδίζει με ταχύτερο βήμα στον όλεθρο του πολεμικού αφανισμού, αλλά γιατί σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνει την τεράστια σημασία του να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο και κάθε πόλεμο. Όπως αποδείχτηκε και στην Ουκρανία η ειρήνη δεν βρίσκεται στους εθελόδουλους εναγκαλισμούς με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο, ούτε στην προτεκταριοποίηση, δεν βρίσκεται στον εθνικισμό, στους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, στα τάγματα και τις ταξιαρχίες των τεθωρακισμένων. Η ειρήνη βρίσκεται στον κοινό διεθνιστικό αγώνα ενάντια στους εξουσιαστές, τα αφεντικά ανατολής και δύσης, βρίσκεται στη συναδέλφωση των λαών που δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν… Σήμερα, που τα οπλικά συστήματα των κυρίαρχων μπορούν να επιφέρουν τεράστιες απώλειες στους από τα κάτω, περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη ξανά η παλιά περίφημη κραυγή του διεθνισμού: ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
Να μην γίνουμε κρέας για τις οβίδες τον αφεντικών, να αντιπαλέψουμε τον μιλιταρισμό, να μπλοκάρουμε τον πόλεμο εδώ αλλά και παντού στον πλανήτη. Η Ελλάδα αποτελεί μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και είναι βαθιά προσδεδεμένη στο άρμα του Ευρωατλαντισμού, υπεύθυνου για τόσες και τόσες εγκληματικές επεμβάσεις τα τελευταία και όχι μόνο χρόνια. Επίσης, η ανανέωση της αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ με την αναβάθμιση της ΝΑΤΟϊκής βάσης της Σούδας και του ρόλου της στην ευρύτερη περιοχή, τη μεταφορά «ειδικών» όπλων στην αεροπορική βάση του Αράξου και την επέκταση των υφιστάμενων στρατιωτικών βάσεων σε μια σειρά περιοχών της χώρας, συμπεριλαμβανομένων της Λάρισας, του Στεφανοβικείου και της βάσης ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, αποτελεί ένα ακόμα δείγμα επικύρωσης και διεύρυνσης των σχέσεων του ελληνικού και αμερικάνικου κράτους, επιβεβαίωσης της πρόσδεσης της εγχώριας αστικής τάξης στο άρμα συμφερόντων της κυρίαρχης διεθνούς πολιτικο-οικονομικής ελίτ και ενίσχυσης του ρόλου του ελληνικού κράτους στη νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι σήμερα το υποπόδιο του Δυτικού Συνασπισμού που φέρει τον τίτλο του πρωθυπουργού της χώρας, ξεκίνησε αποστολές πολεμικού υλικού με C-130, ο κρετινισμός του μπορεί να γραφτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία της χώρας. Είναι καθήκον να αγωνιστούμε ενάντια στην επίσημη εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Ωστόσο, αυτή η θέση δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση το υποκριτικό πρόσχημα για την έμμεση υποστήριξη οποιουδήποτε εξουσιαστικού στρατοπέδου. Με την ίδια πίστη στις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού που καλούμε σε αντιπολεμική κινητοποίηση εδώ ενάντια σε όλους τους στρατιωτικούς συνασπισμούς με την ίδια ένταση υποστηρίζουμε τις αντιπολεμικές συγκεντρώσεις στη Ρωσία και όπου αλλού οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι το πεδίο του πολέμου αποτελεί το σφαγείο των αδύναμων. Γιατί εμείς μπορεί να δρούμε σε αυτό το κομμάτι γης, όμως ο εχθρός είναι παντού είναι το κράτος και ο παγκόσμιος καπιταλισμός σε όλες τις εκδοχές του.
Παντού όμως βρίσκονται επίσης αναρχικοί και άνθρωποι που θέλουν να παλέψουν ενάντια στην πολεμική κρατική και καπιταλιστική μηχανή. Οι αναρχικοί στη μεγάλη ιστορία τους δεν έπαψαν ποτέ να αγωνίζονται απέναντι στους εξουσιαστές όποια προβιά κι αν αυτοί φορούσαν για να ικανοποιήσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα τους: τα συμφέροντα των αφεντικών. Είτε αγγλικός ιμπεριαλισμός, είτε αμερικάνικος «αντιτρομοκρατικός πόλεμος» είτε σοβιετική «σοσιαλιστική και αντιμπεριαλιστική» επέμβαση, οι αναρχικοί χτυπούσαν τον συναγερμό ενάντια στον πόλεμο και τον μιλιταρισμό, προσπαθώντας να καλύψουν τις σειρήνες των επικείμενων βομβαρδισμών, της επικείμενης βαρβαρότητας. Αυτό θα πράξουμε και σήμερα! Γιατί ή θα σταματήσουμε τον πόλεμο ή θα πρέπει να υποστούμε τις φοβερές συνέπειές του. Συνέπειες που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις ζωές των φτωχών και των αδύναμων, είτε αυτές αφορούν το κόστος ζωής είτε την ίδια τη ζωή, η αξία της οποίας αρχίζει να ευτελίζεται και στο ευρωπαϊκό έδαφος, όσο την έχουν ευτελίσει τα πλανητικά αφεντικά στην καπιταλιστική περιφέρεια και στα κορμιά των προσφύγων και των μεταναστών που ξεριζώνονται. Είναι καθήκον μας ως αναρχικοί επαναστάτες να αγωνιστούμε για την ενίσχυση του ακηδεμόνευτου χαρακτηρα του αντιπολεμικού κινήματος που θα παλεύει για το δίκιο των από τα κάτω εν αντιθέσει με τα υποκριτικά καλέσματα των φιλελεύθερων που προσπαθούν να καπηλευτούν την ανθρωπιά για να την κάνουν καύσιμα για τα νέα πολεμικά τους σχέδια. Απέναντι στη δυστοπία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, όπου η μεγάλη πλειοψηφία εξαθλιώνεται και υποτάσσεται, να αντιπαραθέσουμε την ελευθεριακή κοινωνία που οργανώνεται μέσα από τα ομόσπονδα κοινωνικά συμβούλια «για την Ελευθερία του καθενός και την Ισότητα όλων». Καμία εμπιστοσύνη σε οποιονδήποτε δεν κρατά ψηλά τη σημαία του προλεταριακού διεθνισμού - και μόνον αυτή!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ - ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ & ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΕΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΡΩΣΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ, ΤΗΝ Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ - ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ & ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ - ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ - ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ!
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Πορεία Τρίτη 15/3 18:30 Μοναστηράκι
Ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία
Ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη και συμμαχία
Ενάντια στα έθνη-κράτη και τον καπιταλισμό
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ!
κάλεσμα : Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών