τι; : συγκέντρωση θεματική : 8/3

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2022 στις 17.30

2 καλέσματα : 1 2

Συγκεντρωση ενάντια στην παρουσία της υπ. παιδείας Κεραμέως

post image

8η Μάρτη: Ημέρα Μνήμης και Αγώνα των Γυναικών της Τάξης μας

H 8η Μάρτη σηματοδοτεί πολλούς μαχητικούς εργατικούς γυναικείους αγώνες των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Σήμερα, η μέρα αυτή έχει καθιερωθεί καθεστωτικά ως η μέρα της γυναίκας. Αυτό επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης που μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση. Έναν αγώνα, τον οποίο η κυριαρχία συνεχώς επιχειρεί να προβάλει ως «αίτημα για ισότητα στη διαχείριση της εξουσίας». Χαρακτηριστικό, άλλωστε, είναι το παράδειγμα της ομιλίας της υπουργού παιδείας Νίκης Κεραμέως την ερχόμενη 9 Μάρτη στο ξεχνοδοχείο Αστήρ στην Πάτρα. Μια υπουργός που με την υπογραφή της και το δημόσιο λόγο της έχει κατακρεουργήσει τις ζωές μας έρχεται σήμερα να μας μιλήσει για την ημέρα της γυναίκας.

Από τον υποχρεωτικό εγκλεισμό στο σπίτι κατά την περίοδο του lockdown και την αδιαφορία για τις γυναίκες και τα παιδιά που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία μέχρι την ψήφιση του νόμου για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων, από την συγκάλυψη της υπόθεσης Λιγνάδη μέχρι την αδιαφορία -αν όχι και συμμετοχή- της αστυνομίας σε κυκλώματα βιασμών και trafficking, από τις δημόσιες συμβουλές του συνδικαλιστή μπάτσου Μπαλάσκα σε μελλοντικούς γυναικοκτόνους μέχρι την αθώωση ή απόδοση ελαφρών ποινών σε βιαστές και κακοποιητές, το σύστημα βρωμάει βία και πατριαρχία.

Ωστόσο, η έμφυλη βία δεν είναι η μόνη διάσταση της πατριαρχίας που φέρουν οι γυναίκες στην εξέλιξη της ζωής τους. Στην ήδη μεγάλη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, ως γυναίκες, ερχόμαστε επιπλέον αντιμέτωπες με πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας μόνο και μόνο εξαιτίας της γυναικείας μας φύσης.

Από τους αιματηρούς μαχητικούς γυναικείους εργατικούς αγώνες των αρχών του προηγούμενου αιώνα μέχρι σήμερα, η εργασιακή εκμετάλλευση για τις γυναίκες είναι ακόμη πιο δυσβάστακτη για την καθημερινότητά τους καθώς καλούνται να:

  • Αποδείξουν καθημερινά πως είναι ικανές.
  • Δουλέψουν σε συνθήκες μισθολογικής ανισότητας, επιφορτισμένες με πάγια έξοδα περιόδου και εγκυμοσύνης που πρέπει να καλύψουν οι ίδιες από τον μισθό τους, τα οποία με τις πρόσφατες ανατιμήσεις έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.
  • Διαχειριστούν σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους χώρους δουλειάς τους.
  • Έρθουν αντιμέτωπες με την φτώχεια και την ανεργία που της πλήττει περαιτέρω.
  • Επιβεβαιώσουν στους δυνητικούς εργοδότες τους πως δεν θέλουν να γίνουν μητέρες προκειμένου να προσληφθούν.
  • Να εργαστούν με δυσβάστακτους πόνους περιόδου και πόνους εγκυμοσύνης καθώς αυτά δε θεωρούνται επαρκείς λόγοι για αναρρωτική άδεια.

Ο αγώνας για την απελευθέρωσή των γυναικών από τα δεσµά της πατριαρχίας, είναι αναπόσπαστο κοµµάτι του αγώνα για το γκρέµισµα της κρατικής και καπιταλιστικής επιβολής. Όσο υπάρχει κράτος και κεφάλαιο, τότε σίγουρα θα υπάρχει και πατριαρχία, θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα υπάρχουν καταπιεστές και καταπιεσμένοι.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ: ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 18:00, ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ενάντια στην παρουσία της υπουργού παιδείας Κεραμέως στην εκδήλωση της ΝΔ για την ημέρα της γυναίκας στο ξενοδοχείο Αστήρ: ΤΕΤΑΡΤΗ 9 ΜΑΡΤΗ, 17:30, ΠΛ.ΟΛΓΑΣ

Ανοιχτή συνέλευση αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση

πηγή : http://athens.indymedia.org/post/1617331/


8Η ΜΑΡΤΗ:ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

8η Μάρτη : ΗΜΕΡΑ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 για να τιμηθούν οι εργατικοί γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και "η εξέγερση των 20.000" τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της TriangleWaist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες.

Στο σήμερα η 8η Μάρτη φαίνεται να έχει χάσει το νήμα με την ιστορική της παρακαταθήκη. Προσφορές σε καλλυντικά προϊόντα, γιορτές και λουλούδια έρχονται να διαστρεβλώσουν το νόημα της ημέρας, εμπορευματοποιώντας τη. Φιλανθρωπικά γκαλά και καμπάνιες από τις θεσμικές δυνάμεις, διατυμπανίζουν τις προσπάθειές τους για την ισότητα των φύλων ενώ στην πραγματικότητα ζητούν την ισότητα στη διαχείριση της εξουσίας. Αποτελούν με αυτό τον τρόπο αρωγό στην προσπάθεια της κυριαρχίας να αφομοιώσει κάθε προσπάθεια αντίστασης και αγώνων για τη γυναικεία χειραφέτηση. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η επικείμενη επίσκεψη της υπουργού παιδείας Ν. Κεραμέως με σκοπό να μας μιλήσει για την ημέρα της γυναίκας. Μια υπουργού που ευθύνεται για σωρεία αντεκπαιδευτικών νόμων, με στόχο την προώθηση σκοταδιστικών αντιλήψεων σχετικά με το γυναικείο σώμα .

Απέναντί του όμως έχουν τις γυναίκες της τάξης μας. Φοιτήτριες, εργαζόμενες, μητέρες, μετανάστριες, φυλακισμένες, που ο αγώνας για τη χειραφέτησή τους είναι καθημερινός. Που η πάλη τους δεν αφορά καμία φιέστα αλλά ένα ολόκληρo σύστημα που τις αφαιμάζει. Και είναι αυτό ακριβώς το καπιταλιστικό σύστημα που εντός του δε θα αρθεί ποτέ η καταπίεση από την πατριαρχική βαρβαρότητα και την εκμετάλλευση.

Η ένταση της έμφυλης βίας που σημειώνεται τον τελευταίο χρόνο, έρχεται να επισφραγίσει τον κανιβαλισμό που καλλιεργείται από το καπιταλιστικό και πατριαρχικό οικοδόμημα. Με παραδείγματα τις 20 έως σήμερα γυναικτονίες, το περιστατικό βιασμού της 24χρονης στη Θεσσαλονίκη, τις περιπτώσεις σεξουαλικές παρενόχλησης σε βάρους φοιτητριών από πρώην επίκουρο καθηγητής του τμήματος Μαιευτικής στο ΔΙ.ΠΑ.Ε. (πρώην Α.Τ.Ε.Ι.Θ.) και ενεργό γυναικολόγο αλλά και τις πρόσφατες καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση από καθηγητή του πανεπιστημίου Πελοποννήσου αλλά και από καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών.
/
Ο μόνος δρόμος για την απελευθέρωση των γυναικών είναι η οργάνωση και ο αγώνας μέσα και έξω από τις σχολές μας. Η συνεχής παρουσία μας στις σχολές, στους φοιτητικούς μας συλλόγους, η ζύμωση με τους συμφοιτές/ήτριες μας. Με όργανα λήψης αποφάσεων τις γενικές συνελεύσεις, όπλα τις συντονισμένες - στη βάση - καταλήψεις διαρκείας και τις μαζικές διαδηλώσεις και όχημα τον ακηδεμόνευτο και μαχητικό φοιτητικό - ταξικό συνδικαλισμό, να μετατρέψουμε τις σχολές σε ζωντανά κέντρα αγώνα, σε τόπους συλλογικής συζήτησης, ζύμωσης, αμφισβήτησης και αντίστασης. Να κρατήσουμε ζωντανή την αγωνιστική παρακαταθήκη της 8ης Μάρτη, τη συλλογική μνήμη και να συνεχίσουμε τη φλόγα των αγώνων αυτών στο σήμερα. Απέναντι σε κάθε προσπάθεια αφομοίωση των αγώνων της τάξης μας, στο σύστημα που μας καταπιέζει και μας εξαθλιώνει.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ , ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Στηρίζουμε την πορεία στις 8/3 στις 18:00 , πλ. Γεωργίου
Συγκέντρωση ενάντια στην παρουσία της υπουργού παιδείας Κεραμέως:ΤΕΤΑΡΤΗ 9/3, 17:30 , ΠΛ. ΟΛΓΑΣ

κάλεσμα : Ελευθεριακό Σχήμα Πανεπιστημίου Πατρών