Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022 στις 18.00
Μικροφωνική συγκέντρωση αλληλεγγύης στα συλληφθέντα της Rosa Nera
ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΡΟΔΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ
Σάββατο, 5 Σεπτέμβρη 2020, ξημερώματα, αστυνομικές δυνάμεις εκκενώνουν την κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά και συλλαμβάνουν 16 συντρόφισσες/ους, εκ των οποίων οι πέντε είναι μετανάστες, κρατιούνται σε διαφορετικό χώρο από τους υπόλοιπους και μεταφέρονται ξεχωριστά στο αστυνομικό τμήμα.
Σαββατο, 5 Ιουνίου 2021, μέρα μεσημέρι, κόσμος ανακαταλαμβάνει τη Rosa Nera και καλεί ανοιχτή συνέλευση το απόγευμα.
Η Rosa Nera, σημείο συνάντησης των κινημάτων στην Κρήτη, αποτελεί ένα σταθερό αγκάθι στα σχέδια τουριστικοποίησης και η επίθεση απέναντί της είναι μια συνεργασία πολλών κρατικών αλλά και ιδιωτικών φορέων.
Μέσα σε όλο αυτό το διάστημα των 9 μηνών δημιουργήθηκε ένα κίνημα στην πόλη των Χανίων, που μέρα με τη μέρα διαμόρφωνε όλο και περισσότερο τις συνθήκες ώστε η υπεράσπιση της κατάληψης Rosa Nera και η εναντίωση στην ξενοδοχοποίηση του λόφου Καστέλι να ανοίξουν ευρέως κοινωνικά. Δημιουργήθηκε ένα κίνημα που φρόντισε να μας υπενθυμίσει τη σημασία των αγώνων και των αποτελεσμάτων που μπορούν να φέρουν. Η κατάληψη της Rosa Nera δεν αφορά μόνο όσους και όσες βρίσκονται στο κτήριο. Δεν αφορά καν, μόνο την ευρύτερη πόλη των Χανίων και τον κόσμο που μπορεί να περάσει μια βόλτα απ' το λόφο Καστέλι. Αφορά όλες και όλα εμάς που επιμένουμε να κοιτάμε πέρα από αυτόν τον κόσμο, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε ανταγωνιστικές ρωγμές που θα τον κλονίσουν. Αφορά όλον τον κόσμο που αντιλαμβάνεται τη συνθήκη που βιώνουμε ως υποτιμητική για τη ζωή του και θέλει μέσα από αγώνες να την ξεπεράσει. Και στην τελική, φάνηκε ότι μια εκκενωμένη κατάληψη που θα γινόταν άλλο ένα ξενοδοχείο ή θα αφηνόταν στην τύχη της να ρημάζει μισογκρεμισμένη (όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές απ' το κράτος) δεν έπεισε και πολύ όλες αυτές τις χιλιάδες κόσμου που κατέβηκε στο δρόμο για να την επαναδιεκδικήσει.
Μέσα σ' όλη αυτή τη δυσωδία του εμπορεύματος και των αποκλεισμών, των συνεχών χτυπημάτων απ' το κράτος στις μορφές αγώνα που δεν μπορεί να ενσωματώσει, την εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας, η επανακατάληψη της Rosa Nera είναι μια νίκη που μπορούμε αναμφίβολα να μετράμε και να συνεχίζουμε. Γιατί σ' αυτές τις στιγμές, σ' αυτούς τους αγώνες, σ' αυτές τις κοινωνικές συναντήσεις, μπορούμε ξανά να ανασάνουμε. Γι' αυτό και τώρα, η αλληλεγγύη μας στα 16 συλληφθέντα άτομα της εκκένωσης της κατάληψης Rosa Nera είναι δεδομένη, διότι δεν είναι ζήτημα μόνο των 16 συλληφθέντων, αλλά του συνόλου των ανθρώπων που θέλουν ο λόφος Καστέλι να παραμείνει χώρος ανοιχτός, κοινωνικός, ζωντανός· δηλαδή να παραμείνει κατάληψη.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ 16 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ROSA NERA
ΟΥΤΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΟΥΤΕ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ, ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΜΝΗΜΕΙΑ
Όσο μαίνονται οι άκρατες εκκενώσεις τους στους τοίχους και τα άψυχα ντουβάρια,
δεν λεν να καταλάβουν πως διαγράφουν μόνο τα σημαίνοντα,
όσο απ'εξω δραπετεύουν, παρεισφρύουν, πολλαπλασιάζονται
όλα τα σημαινόμενα.
Την Τετάρτη 02/02 ξεκινάει η δίκη των 16 ατόμων που συνελήφθησαν κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Rosa Nera στα Χανιά τον Σεπτέμβριο του 2020. Μίας εκκένωσης που πραγματοποιήθηκε εν μέσω υγειονομικής κρίσης και αύξησης των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους, εδραιώνοντας έτσι την καταστολή ως την απάντηση που είχε (και συνεχίζει να έχει) το κράτος στην επέλαση της πανδημίας, την ακρίβεια, τις κοινωνικές προκλήσεις της εποχής.
Ακριβώς 9 μήνες μετά, στις 5 Ιουνίου 2021, η Rosa Nera ξανανοίγει για την κοινωνία των Χανίων - με μία δυναμική επανακατάληψη από περίπου 200 άτομα - απαντώντας με αυτόν τον τρόπο στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του λόφου Καστέλι από την ξενοδοχειακή σύμπραξη Belvedere, που τόσα χρόνια μεθοδεύεται με νομοθετήματα και δημοτικούς, νομαρχιακούς, κομματικούς και πανεπιστημιακούς άρχοντες: Ο λόφος Καστέλι ανήκει σε όλους/ες/α!
H Rosa Nera, σε όλη τη διαδρομή της ως σημείο συνάντησης των κατατρεγμένων, των καταπιεσμένων, αυτών που φαντάζονται και δημιουργούν πέρα από τις επιταγές του βαθιά εμπεδωμένου σύγχρονου τρόπου κοινωνικής αναπαραγωγής, συνθέτει την πρόταση της συλλογικής ζωής, την απελευθερωτική διάσταση της ισότητας, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης ως μαγιά των νέων σχέσεων που επιχειρεί να δημιουργήσει μεταξύ των συμμετεχόντων ατόμων, τις αρνήσεις της κοινότητας για μία ζωή τεμαχισμένη και ιδιωτική, τις μετουσιώσεις τους σε δημιουργία πέρα από τον κόσμο του χρήματος που επιδιώκει μία πόλη παραδομένη στην τουριστικοποίηση, την νεοφιλελεύθερη ανάπτυξη για τους λίγους εις βάρος των πολλών και την ιδιώτευση, μία πόλη απαλλαγμένη από στιγμές αγώνα και το δημόσιο/ελεύθερο πεδίο συνάντησης των ανθρώπων που την ζουν.
Για αυτούς τους λόγους, λοιπόν, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυα με τα συλληφθέντα άτομα της Rosa Nera. Δεν μπορούμε παρά να υψώσουμε την γροθιά μας και να ενώσουμε τις φωνές μας, ένα σινιάλο αλληλεγγύης παρά τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν για όλα αυτά που μας ενώνουν, για όλες εκείνες τις στιγμές, τις σχέσεις, τους αγώνες, τις χαρές και τις πίκρες που επιλέγουμε να περνάμε μαζί. Για όλους αυτούς τους λόγους: Αλληλεγγύη με την Rosa Nera.
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο
Μικροφωνικη αλληλεγγύης στις 16 συλληφθεισες και συλληφθέντες της κατάληψης Rosa Nera, στις 18:00 στην Καμάρα.
Το Σάββατο 5 Ιουνίου οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες της Rosa Nera προχωρούν σε ανακατάληψη του χώρου τους. Είχε εκκενωθεί εννιά μήνες πριν, στις 5 Σεπτεμβρίου του περασμένου έτους. Θα θυμόμαστε εκείνη τη μέρα, καθώς μετά από μια ακόμη αστυνομική εισβολή στην κατάληψή μας, που είχε ως αποτέλεσμα τις συλλήψεις 12 συντρόφων και συντροφισσών, αποφασίσαμε μαζί με άλλες συλλογικότητες και κόσμο του κινήματος να πραγματοποιήσουμε συγκέντρωση περιφρούρησης της κατάληψης και των εργασιών που πραγματοποιούνταν παράλληλα. Εκείνο, όμως, το πρωί ξυπνήσαμε με το δυσάρεστο νέο της εκκένωσης ενός χώρου αγώνα που λειτουργούσε για 16 χρόνια. Παρ' όλη την επιτυχία τη δική μας κίνησης, η γεύση στο τέλος ήταν γλυκόπικρη.
Αυτό που ακολούθησε όμως από τότε και κορυφώθηκε με την ανακατάληψη της Rosa Nera αποτελεί για εμάς παράδειγμα και μια σημαντική στιγμή αγωνιστικού πείσματος και κοινωνικής θωράκισης μιας δομής αγώνα, από τις πολυπληθείς συνελεύσεις, τη συσπείρωση της τοπικής κοινωνίας, την υπεράσπιση μέσα από ταξικά και κοινωνικά πεδία μέχρι τις μαζικές πορείες και την τελική ανακατάληψη. Θυμόμαστε πως σε εκδήλωση για τα γενέθλια της κατάληψής μας που είχαμε καλέσει τους συντρόφους της Rosa Nera να τοποθετηθούν, μαζί με την περιγραφή όλης αυτής της συνθήκης αγώνα που ξεκίνησε εκείνο τον Σεπτέμβρη, ένα από τα λόγια του συντρόφου που τοποθετήθηκε, τα οποία κρατήσαμε, ήταν τα εξής: «θα μπούμε ξανά στη Rosa και θα είναι μέρα μεσημέρι και θα μπούμε με το κεφάλι ψηλά». Τα λόγια εκείνα μετουσιώθηκαν σε πράξη και μάλιστα στην ολότητά τους.
Τα τελευταία δύο χρόνια, με τη σκλήρυνση της κρατικής διαχείρισης απέναντι στις δομές αγώνα και κάθε πεδίο αντίστασης γενικότερα, είδαμε μια σειρά καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων να χτυπιούνται και να χάνονται. Πολλές φορές αυτό θεωρήθηκε κάτι δεδομένο, κάτι που δεν μπορούμε να ανασχέσουμε. Άλλες φορές πάλι μειώθηκε η σημασία των χώρων αυτών και η ευρύτερη προσφορά των κατειλημμένων δομών. Σαν να αποτελούν κάτι αναχρονιστικό που νομοτελειακά θα χαθεί. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις, όπως αυτή των συντρόφων και των συντροφισσών της Rosa Nera, που δείχνουν έμπρακτα ότι η υπεράσπιση των κατειλημμένων δομών αφορά όλον τον κόσμο του αγώνα. Τέτοιες περιπτώσεις μας γεμίζουν δύναμη και πείσμα για να συνεχίσουμε. Από την κατειλημμένη για 13 χρόνια Libertatia στέλνουμε τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς και τον κινηματικό μας σεβασμό στην ανακατειλημμένη Rosa Nera. Τα μαύρα ρόδα μια ζωή ανθίζουν και θα συνεχίσουν να το κάνουν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΈΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΙΣΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ
Η ROSA NERA ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΕ ΠΕΙΣΜΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Κατάληψη Libertatia
