Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2022 στις 12.00
Συγκέντρωση
Συγκέντρωση ενάντια στα πρόστιμα, την έμμεση μειωση μισθού, τους διαχωρισμούς, την υποχρεωτικότητα, τους ελέγχους ταυτότητας/πιστοποιητικών
Συγκέντρωση ενάντια στα πρόστιμα, την έμμεση μειωση μισθού, τους διαχωρισμούς, την υποχρεωτικότητα, τους ελέγχους ταυτότητας/πιστοποιητικών - Σάββατο 15.01.22, 12:00, νομαρχία
________________________________________
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ
για µη διενέργεια rapid, για µη χρήση µάσκας
Παραμονές των γιορτών μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε δεκάδες εργαζόμενους/ες διανομείς, τόσο στην πόλη των Ιωαννίνων όσο και στην υπόλοιπη επικράτεια. Το Σώμα ΕΠιθεώρησης Εργασίας είχε επιβάλλει και η εφορία είχε αναρτήσει τσουχτερά πρόστιμα λόγω «μη διενέργειας» rapid test. Όπως έγινε γνωστό, αυτό αφορούσε κι εργαζόμενους σε άλλους κλάδους. Ανεξάρτητα, εν τέλει, από το εάν είχε διενεργηθεί το τεστ ή όχι, ή αν είχε μπλοκάρει το σύστημα κατά την καταχώρηση, τα πρόστιμα πέσανε στο σωρό ακόμη και σε εργαζόμενους που είχαν ήδη νοσήσει. Εντελώς προκλητικά, τα πρόστιµα κοινοποιήθηκαν έχοντας περάσει η διορία των 5 ηµερών για κατάθεση ένστασης. Η πολιτική της πειθάρχησης μέσω των προστίμων δεν είναι καινούρια: τα πρόστιμα για «άσκοπη μετακίνηση», για μη χρήση μάσκας και για συμμετοχή σε απαγορευμένες συγκεντρώσεις (δες απεργία 26 Νοέμβρη 2020, 17 Νοέμβρη 2020 και 6 Δεκέμβρη 2020) μπήκανε στη ζωή μας ως ένα δήθεν υγειονομικό μέτρο, δήθεν… για την προστασία της υγείας μας. Αν όλα αυτά δεν είχανε γίνει δεκτά χωρίς να ξηλωθούν τα πεζοδρόμια, δε θα μπορούσε τώρα το κράτος να εξαναγκάζει σε υποχρεωτικό εμβολιασμό τους άνω των 60 ετών (κι αύριο ποιος ξέρει, ίσως κι όλο τον πληθυσμό…) απειλώντας τους με πρόστιμο 100e μηνιαίως.
τα υποχρεωτικά rapid και pcr
ΕΙΝΑΙ ΕΜΜΕΣΗ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΟΥ
Είμαστε οι ίδιοι εργαζόμενοι που εδώ και δυο σχεδόν χρόνια, εν μέσω πανδημίας, εργαζόμαστε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, είτε υπήρχαν rapid tests και εμβόλια, είτε όχι. Η ικανότητα μας να προσφέρουμε την εργασία μας έναντι μισθού δεν μειώθηκε σε σχέση με πριν δύο χρόνια, ούτε και θα αυξηθεί εάν ένας φαρμακοποιός ή ένας νοσηλευτής καταχωρήσει στο gov.gr πως είμαστε καλά στην υγεία μας. Δεν μας πείθει το κράτος πως τάχα μου νοιάζεται για την υγεία μας, καθώς δεν είδαμε ποτέ να ιδρώνει το αυτί κανενός, όταν επανειλημμένως και επί σειρά ετών διεκδικούμε τα αυτονόητα ατομικά μέτρα προστασίας που οι εργοδότες είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν, όταν φωνάζουμε για πλήρη ένσημα, για λιγότερη και ξεκούραστη δουλειά, για βαρέα-ανθυγιεινά εκεί που απαιτείται, όταν πολλές/οι από εμάς εργαζόμαστε υποασφαλισμένοι ή και ανασφάλιστοι. Δεν είδαμε κανέναν μηχανισμό να κόβει πρόστιμα στα αφεντικά για τα παραπάνω ή για το γεγονός πως δεν πληρωνόμαστε τα προβλεπόμενα. Κανένας αυτοματοποιημένος αλγόριθμος δεν επέβαλε πρόστιμο όταν οι εργοδότες δεν έβαζαν το δώρο Χριστουγέννων και το επίδομα άδειας ή το έβαζαν και μετά το ζητούσαν πίσω.
ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΟΥΝ ΚΡΑΤΟΣ-ΑΦΕΝΤΙΚΑ
όχι την τσέπη των εργαζόμενων
Σήμερα δίνουμε από την τσέπη μας 40e έως 80e μηνιαίως για rapid και κανείς δεν ξέρει αν αύριο θα πρέπει να πληρώνουμε και για pcr για να μπορούμε να πάμε στη δουλειά. Αν τα αφεντικά κρίνουν πως είναι απαραίτητο οποιοδήποτε τεστ που θα αποδεικνύει την ικανότητα μας για εργασία ας το πληρώσουν τα αφεντικά ή το κράτος και ο χρόνος που σπαταλάμε στις ουρές να λογίζεται ως τμήμα του ωραρίου μας. Κι αν, απ' την άλλη, οποιοσδήποτε εργαζόμενος/η επιθυμεί να φροντίζει και να προστατεύει τον εαυτό του/της, όπως και όποτε κρίνει αυτός/η, τότε κάθε τεστ πρέπει να συνταγογραφείται. Ό,τι ακριβώς συμβαίνει εδώ και χρόνια λ.χ. με τις εξετάσεις αίματος ή τις φυσικοθεραπείες. Άλλωστε, τί τις πληρώνουμε τις ρημάδες τις ασφαλιστικές εισφορές; Για να τις τζογάρουν οι κυβερνήσεις στα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα; Δηλαδή τί άλλο έχει σειρά; Μήπως οι οικοδόμοι να φέρνουν τα δικά τους κράνη από το σπίτι τους, οι αποθηκάριοι να αγοράζουν τα παπούτσια εργασίας από τον δικό τους κορβανά, οι νοσηλευτές να αγοράζουν γάντια από την τσέπη τους; Τα υποχρεωτικά test και τα μέσα προστασίας που έχουν πέσει πάνω στις πλάτες μας όλο αυτό το διάστημα αποτελούν μείωση μισθού και οι εργοδότες και το κράτος καιρός είναι να καταλάβουν ότι πρέπει να αρχίσουν να βάζουν το κωλόχερο τους στη δική τους τσέπη.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ-ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ
εκ μέρους των εργαζομένων
ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το κράτος αποφάσισε ότι θα γίνουμε και ελεγκτές των εισερχομένων στα μαγαζιά, αναγκαζόμενοι/ες να ζητάμε πιστοποιητικά και ταυτότητες από τους πελάτες. Με αυτόν τον τρόπο υποχρεωνόμαστε να κάνουμε κάτι που ούτε επιθυμούμε, ούτε αντιστοιχεί στις αρμοδιότητες μας και σίγουρα δεν αναγράφεται σε καμιά από τις συμβάσεις μας. Φυσικά και είναι αδύνατο μέσα στο τεράστιο φόρτο εργασίας να κάνεις και αυτό. Αλλά και πέραν αυτού, ακόμα και να μπορούσαμε να δουλεύουμε στον μπουφέ, στο εμπόριο, στη λιανική και να κάνουμε ταυτοπροσωπία στους πελάτες, πολύ απλά, δε γουστάρουμε να ελέγχουμε τα προσωπικά δεδομένα των ανθρώπων, επειδή έτσι κάπνισε στο κράτος και τους ειδικούς. Η υγειονομική κατάσταση του καθενός είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση.
ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ
"εµβολιασµένων" - "ανεµβολίαστων"
ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΤΗΤΑ
Με πρόσχημα την αντιμετώπιση του ιού Sars-Cov-2, έχουνε επέλθει συντριπτικές αλλαγές στα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα. Μέσα σε 2 χρόνια, κράτος και αφεντικά ξηλώσανε αμέτρητες κατακτήσεις, όχι βέβαια δίχως και τη δική μας ευθύνη λόγω έλλειψης αγωνιστικότητας. Ο κόσμος όπως τον γνωρίζαμε, παραχωρεί τη θέση του σε έναν ακόμη πιο δυστοπικό, με διαχωρισμούς και αποκλεισμούς. Μια καθημερινότητα διαρκούς επιτήρησης, έντασης του ελέγχου, εργασιακής επισφάλειας, απαγορεύσεων, lockdown, φτωχοποίησης και καταστολής. Στο όνομα της υγείας και της ασθένειας καταργούνται καίρια δικαιώματα όπως το αυτεξούσιο, η αυτοδιάθεση του σώματος, η ελεύθερη επιλογή, η ελεύθερη μετακίνηση, η ελεύθερη βούληση κ.α. Στο δίπολο «υπεύθυνος»-«ανεύθυνος» της πρώτης καραντίνας, προστέθηκε ο διαχωρισμός «εμβολιασμένος»-«ανεμβολίαστος». Πρόκειται για τεχνητό και κατασκευασμένο διαχωρισμό με σκοπό την αναίρεση βασικών δικαιωμάτων /ελευθεριών και τη διαίρεση της εργατικής τάξης. Εμβληματικό παράδειγμα αυτής της διαδικασίας είναι η αναστολή εργασίας χιλιάδων υγειονομικών και εκατοντάδων πυροσβεστών, διότι δήθεν έγιναν ανίκανοι προς εργασία από τη μια μέρα στην άλλη, ενώ μέχρι πρότινος περνιότανε για ήρωες. Αν δεν τους υπερασπιστούμε, αν δεν τους στηρίξουμε οι επόμενοι θα είμαστε εμείς. Άλλωστε η πραγματικότητα ήρθε να αποδείξει πως η αρρώστια δε διαχωρίζει ανάμεσα σε «εμβολιασμένους» και «ανεμβολίαστους»…
Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων
Σωματείο Βάσης Σερβιτόρων Μαγείρων Ιωάννινων
Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι