kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία ενάντια στα κλειστά camps και στα pushbacks των μεταναστριών

[gr, en-below]

Το τελευταίο διάστημα το ελληνικό κράτος προωθεί μια σειρά από αλλαγές γύρω από την διαχείριση της μεταναστευτικής κίνησης και του μεταναστευτικού πληθυσμού. Οι αλλαγές αυτές αποτελούν συνέχεια μιας λογικής που διαπερνάει την πολιτική του ελληνικού κράτους από το 2015 μέχρι σήμερα και ο σκοπός είναι αφενός η μείωση του αριθμού των εισερχόμενων στην ελλάδα μεταναστών και αφετέρου η περεταίρω περιθωριοποίηση και παρανομοποίηση αυτών που βρίσκονται εδώ. Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο για σφράγισμα των καμπς προχωράει με ταχείς ρυθμούς. Ήδη στα νησιά της σάμου, της λέρου και της κω, τα καμπς έχουν μετατραπεί σε τελείως κλειστές δομές όπου η είσοδος και η έξοδος ελέγχονται με ηλεκτρονικά συστήματα και ειδικές πόρτες. Ταυτόχρονα, η ελληνική κυβέρνηση έχει ανακοινώσει την πρόθεση της να μετατρέψει όλα τα καμπς σε πλήρως ελεγχόμενους κλειστούς χώρους όπου θα λαμβάνει χώρα κάθε δραστηριότητα των μεταναστριών και να μειώσει τον συνολικό αριθμό τους.

Οι καινούργιες αλλαγές προσπαθούν να συνδέσουν τη διαδικασία χορήγησης ασύλου με το καθεστώς του εγκλεισμού, έτσι ώστε όποια μετανάστρια επιθυμεί να καταγραφεί για να ζητήσει άσυλο πρέπει να περιμένει την απάντηση κλεισμένη σε κάποιο καμπ. Παράλληλα η ίδια η διαδικασία ασύλου έχει δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, ενώ ο αριθμός των αρνητικών απαντήσεων αυξάνει. Η νέα αυτή πραγματικότητα συνοδεύεται από πρακτικές που το ελληνικό κράτος χρησιμοποιεί χρόνια όπως οι παράνομες επαναπροωθήσεις (pushbacks), τόσο στα σύνορα όσο και στις πόλεις, ενώ δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο που οδηγεί μεγάλο κομμάτι των μεταναστών στην παράνομη και ιδιαίτερα φθηνή και επισφαλή εργασία.

Την ίδια στιγμή, αρνείται να παραχωρήσει έστω και λίγες παροχές σε όσους παραμένουν στην χώρα. Παρόλο που το ελληνικό κράτος λαμβάνει χρηματοδότηση από την ΕΕ, τους τελευταίους μήνες έχει παγώσει την καταβολή του επιδόματος -οικονομικού βοηθήματος , εφευρίσκοντας γραφειοκρατικές δικαιολογίες. Από τη 1/10 έχει επίσης αλλάξει το καθεστώς παροχής σίτισης και πάρα πολλοί άνθρωποι που ζούνε σε καμπς δεν έχουν να φάνε. Τέλος, έχει αποφασίσει να μειώσει τα προγράμματα στέγασης στο μισό, με σκοπό προφανώς να οδηγήσει τους μετανάστες στα καμπς, εντείνοντας έτσι το διαχωρισμό ντόπιων και μεταναστών.

Η πολιτική του ελληνικού κράτους είναι μια πολιτική πολέμου, ενός πολέμου ενάντια στους μετανάστες που έχει κυρηχτεί πριν πολλά χρόνια και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση μέχρι σήμερα. Ο φόβος για περεταίρω προλεταριοποίηση μεγάλου κομματιού της ντόπιας κοινωνίας την έχει οδηγήσει στο να υποστηρίζει είτε ένθερμα είτε σιωπηλά την πολιτική του ελληνικού κράτους, ξεχνώντας έτσι ότι οι πρακτικές ελέγχου της δραστηριότητας του πληθυσμού εφαρμόζονται πρώτα «σε αυτούς που περισσεύουν» και στα «περιθώρια» αλλά μετά από λίγο έρχονται και αποτελούν παγιωμένη κοινωνική συνθήκη (όποιος δεν μας πιστεύει ας κοιτάξει πόσο άλλαξε η ζωή του τα τελευταία 2 χρόνια ή μήπως δε θυμάται πώς ήταν τα μούτρα του δίχως μάσκα;)

Το κράτος έχει επενδύσει στον φόβο και προσπαθεί να κυβερνήσει με βάση αυτόν, στρέφοντας τον έναν ενάντια στην άλλη. Προσπαθεί δηλαδή να κατασκευάσει τους μετανάστες ως απειλή για την υπόλοιπη κοινωνία, για να δώσει την ψευδαίσθηση ότι την κρατάει ασφαλή από τους κινδύνους. Ο πιο μεγάλος κίνδυνος όμως είναι η πολιτική του. Ντόπιοι και μετανάστες μπορεί να νοιώθουμε ότι είναι πολλά αυτά που μας χωρίζουν, όμως οι κοινές μας αρνήσεις και επιθυμίες δημιουργούν τους τόπους συνάντησης που αψηφούν τις κρατικές πολιτικές και επιτίθονται στον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Papers, houses, healthcare for all migrants

Lately, the Greek state has been making changes concerning the migrant population's management. This is in order to further marginalize and illegalize migrants. The state's plan to seal all the camps is advancing very fast. The camps in the islands of Samos, Leros, Kos have already become completely closed structures where the entrance and exit are controlled by electronic system and doors. The Greek state has also announced its intention to turn all the camps to prisons and reduce their numbers.

The government aims to connect the asylum process with the imprisonment regime, so that anyone who wishes to be registered and apply for asylum will have to wait for the answer while being closed in a camp. There has been announced that the current spots where someone can apply for asylum and be registered will be reduced in the mainland while the border detention centers are enlarged in extent and dynamic. This will lead to the further ghettoization of migrants away from the cities since they will have to go all the way to Evros or the outermost islands (such as Leros, Kos etc). The asylum process itself has become extremely difficult and the negative decisions are becoming more and more. At the same time, the Greek state continues the series of illegal pushbacks that are now similar in form to abductions, and it directs any migrant that manages to get away from all the above, to cheap and illegal labor.

It also denies to give even the minimum of amenities for those who remain in the country. Even though the state receives funding form EU, it has stopped the payment-financial support to migrants, by making up bureaucratic excuses. From 1/10 it has also changed the food distribution regime and many migrants in camps are not given any food. Another thing is that it has cut down to half the houses offered by housing programs in order to stack migrants in the camps.

This policy against migrants is a part of its whole policy in general. On the pretext of the covid pandemic we are all facing a state that is adopting stricter policies, always imposing punishments and restricting peoples rights. It also denies to satisfy social needs, excluding people from access to healthcare and education, and the only thing it does is hiring more cops. As a result, many people live under awful conditions or even die because they can't go to a hospital. The state has invested in causing fear and tries to rule based on it, turning people one against another. It defines migrants as a threat for the rest of the society, in an effort to give the illusion that it is keeping the society safe from all dangers. But the biggest danger is the state's policy.

We might be living under different conditions as locals, but we can see that we have a common cruel policy to face just like migrants do. We have nothing to separate us, instead we have many things to learn from each other.

LOCALS AND MIGRANTS TO LIVE TOGETHER

PROTEST SATURDAY 18/12 AT 13:00 KAMARA

Οι αλλαγές σχετικά με τα καμπς και τα κέντρα κράτησης καθώς και το γενικότερο καθεστώς εγκλεισμού-απκλεισμού των μεταναστών στο παρακάτω κείμενο:

Στις 17/11/2021 ξεκίνησε η μετατροπή του νέου κλειστού camp στη Σάμο σε κέντρο κράτησης ατόμων χωρίς έγκυρη κάρτα αιτούντος άσυλο, οι συντονισμένες επιθέσεις σε όσους/ες κατήγγειλαν δημοσίως τις βίαιες «επαναπροωθήσεις» προσφύγων στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, η προσωρινή(;) διακοπή χορήγησης του μηνιαίου οικονομικού βοηθήματος των αιτούντων άσυλο και η μόνιμη διακοπή σίτισης στα camp των απορριφθέντων και των μη καταγεγραμμένων. Και αυτά ενώ συνεχίζεται η κατασκευή των νέων κλειστών camp στα νησιά και η μετατροπή των camp στην ενδοχώρα σε κλειστά.

Βαρύνουσας σημασίας είναι όσα δημοσιοποιήθηκαν την Τετάρτη 24 Νοέμβρη για διεκπεραίωση των διαδικασιών ασύλου μόνο στα κλειστά camp στα νησιά και τον Έβρο (που ανασκευάστηκαν εν μέρει την επόμενη ημέρα) αλλά και η δημοσιοποίηση, τη Δευτέρα 22 Νοέμβρη, της απόφασης του υπουργείου μετανάστευης για δραστική περικοπή των θέσεων φιλοξενίας και και του αριθμού των διαμερισμάτων του προγράμματος REACT στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης.

Θεωρούμε ότι οι ανακοινώσεις για τις επιδιωκόμενες αλλαγές στις διαδικασίες ασύλου και για τις δραστικές περικοπές στα προγράμματα στέγασης ολοκληρώνουν την αντιμεταναστευτική πολιτική που ξεκίνησε ήδη από τον χειμώνα του 2015-2016 (για να αντιμετωπιστεί το «σύντομο καλοκαίρι της μετανάστευσης») και εντάθηκε από το φθινόπωρο του 2019. Η παρούσα κυβέρνηση δεν έχει απλά εντείνει την αντιμεταναστευτική πολιτική σύμφωνα με το γενικότερο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρώπης-Φρούριο, αλλά επιδιώκει τη διαχείριση του πληθυσμού μέσω ενός στρατιωτικοποιημένου κλίματος εθνικής ομοψυχίας για την επιτυχία του πολέμου κατά των μεταναστ(ρι)ών (βλ. και γεγονότα στον Έβρο τον Φλεβάρη/Μάρτη του 2020). Επιπλέον αξιοποίησε για την υλοποίηση των στόχων της και τις συνθήκες της κρατικής διαχείρισης της πανδημίας.

Οι πρόσφατες ανακοινώσεις συνοπτικά οδηγούν:

- στην τελική απομάκρυνση από τον αστικό ιστό και τον αποκλεισμό στα camp της ενδοχώρας,

- στη γενίκευση του καθεστώτος κράτησης για τους/τις ατούσες/-ώντες άσυλο,

- στη γιγάντωση της παρανομοποίησης, με προφανές αποτέλεσμα την αντίστοιχη γιγάντωση της εργασιακής εκμετάλλευσης και εξάρτησης από κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων (και ουσιών), αλλά και τη διευκόλυνση των «επαναπροωθήσεων» με απαγωγές από την ενδοχώρα.

Παραθέτουμε στη συνέχεια μια σύντομη καταγραφή σημαντικών εξελίξεων.

1) Περί της σύνδεσης αίτησης άσυλου με την πολιτική εγκλεισμού

Με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας την άνοιξη του 2016 οι διαδικασίες ασύλου συνδέθηκαν άμεσα με την πολιτική εγκλεισμού [εγκλωβισμός των μεταναστ(ρι)ών στα νησιά]. Οι αλλαγές στη νομοθεσία για το άσυλο το 2020 επέτειναν την πολιτική εγκλεισμού.

Ωστόσο, η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας αφορούσε μόνο τα νησιά του Αιγαίου. Αν κατάφερνες να περάσεις από την Έβρο ή αν επέβαινες σε μεγαλύτερο σκάφος που κατάφερνε να κινηθεί σε ελληνικά χωρικά ύδατα πέρα από το Αιγαίο, ήσουν εκτός συμφωνίας και ίσχυε το παλιό καθεστώς.

Υπήρχε εξαρχής η πρόθεση οι ειδικές συνθήκες εγκλεισμού των αιτούντων άσυλο να γενικευθούν σε όλη τη χώρα.

Το lockdown αξιοποιήθηκε ώστε αφενός τα camp της ενδοχώρας να μετατραπούν από χώροι αποκλεισμού από τα αστικά κέντρα σε χώρους εγκλεισμού (με πρόσχημα την πανδημία), ενώ την ίδια περίοδο, πέρα από μυστικό-που-το-ξέρουν-όλοι/ες (τη γενίκευση των pushback σκαφών νεοεισερχόμενων από τα θαλάσσια σύνορα και τις επαναπροωθήσεις νεοεισερχόμενων από τα χερσαία), αρχίσαμε να έχουμε και απαγωγές ανθρώπων που είχαν ήδη φτάσει στα νησιά, αλλά και απαγωγές (από τους δρόμους των πόλεων) ανθρώπων που βρίσκονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην ενδοχώρα.

Παρόλο που η εγκύκλιος που δημοσιοποιήθηκε στις 24 Νοέμβρη (και προέβλεπε διαδικασίες ασύλου μόνο στα 5 κλειστά camp των νησιών και στο ΚΥΤ/ΠΡΟΚΕΚΑ στο Φυλάκιο του Έβρου) ανασκευάστηκε άμεσα, ο πυρήνας της σκέψης και οι προθέσεις της κυβέρνησης παραμένουν.

Στη νέα εγκύκλιο γίνεται λόγος για «υποβολή αιτήματος σε καθορισμένα σημεία στα σημεία εισόδου της χώρας ή σε αρμόδιες προκαθορισμένες υπηρεσίες πρώτης υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα». Χωρίς να αναγράφεται σαφώς, φαίνεται πως πλέον και επισήμως η είσοδος από το Αιγαίο θα οδηγεί στα 5 κλειστά camp της συμφωνίας ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας στα νησιά, ασχέτως αν έχεις φτάσει πέρα από την Κρήτη

[στο παρελθόν έχουν υπάρξει καραβιές μεταναστ(ρι)ών που από την Κρήτη στάλθηκαν στο κλειστό camp στην Κω αλλά και περιπτώσεις που οι μετανάστ(ρι)ες αφέθηκαν ελεύθεροι/ες, για να συνεχίσουν τις διαδικασίες ασύλου σύμφωνα με το παλιό σύστημα].

Επιπλέον, το υπουργείο ξεκαθάρισε ότι:

- «Η εφαρμογή Skype συνεχίζει να λαμβάνει χώρα ΜΟΝΟ για αιτούντες που επιθυμούν την υποβολή μεταγενέστερου αιτήματος.»

- «Πριν την είσοδο στις εγκαταστάσεις των Γραφείων μας θα ελέγχεται το status και τα έγγραφα όσων έχουν προγραμματισμένο ραντεβού πλήρους καταγραφής. Σε περίπτωση προσέλευσης με σκοπό την κατάθεση μεταγενεστέρου αιτήματος, η είσοδος θα επιτρέπεται με σκοπό την ολοκλήρωση της καταγραφής. Σε περίπτωση προσέλευσης ατόμου που δεν έχει υποβληθεί κατά το παρελθόν σε διαδικασίες υποδοχής και ταυτοποίησης, ο/η ενδιαφερόμενος/-η θα ενημερώνεται ότι δύναται να υποβάλει αίτημα καταγραφής, στο πλαίσιο της ενιαίας καταγραφής σε ειδικά καθορισμένα σημεία.»

- «Σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των ενδιαφερομένων στα ως άνω περιγραφέντα και άρνησης αποχώρησής τους από τις εγκαταστάσεις των Γραφείων, ο/η Προϊστάμενος/-η του Γραφείου κατ' εφαρμογή του άρθρου 39 προβαίνει σε ενημέρωση των αρμόδιων Αρχών για τη μεταφορά των εν λόγω σε κατάλληλους χώρους καταγραφής. Θα υπάρξει σχετικά μέριμνα για ενημέρωση της ΕΛ.ΑΣ. σε κεντρικό επίπεδο.»

Να θυμίσουμε εδώ ότι η απόρριψη της πρώτης αίτησης είναι σχεδόν κανόνας. Μετά τις αλλαγές του 2020 και σε αντίθεση με το παρελθόν, για να κάνεις δεύτερη αίτηση πρέπει να καταφέρεις να έρθεις σε επαφή με δικηγόρο και να έχεις και χρήματα. Στο μεταξύ θα κρατείσαι, αφού μέσα κάθε camp υποδοχής και ταυτοποίησης θα είναι κλειστό, ενώ μετά την τελική απόρριψη θα κρατείσαι αυτομάτως, αφού τα νέου τύπου camp θα περιλαμβάνουν και χώρους κράτησης για απέλαση (ΠΡΟΚΕΚΑ).

Στο βαθμό που το τουρκικό κράτος δεν αποδέχεται επιστροφές, επικαλούμενο τον covid-19, η κράτηση θα μετατρέπεται σε μακροχρόνια, με μόνιμη την πιθανότητα της «επιστροφής» με pushback.

1. Η μετατροπή των camp της ενδοχώρας σε κλειστά

Στις 3 Ιανουαρίου και 12 Φεβρουαρίου του 2021, ο ΔΟΜ προσκάλεσε δημόσια σε διαγωνισμό «ενδιαφερόμενους εργολάβους να υποβάλουν προσφορά για κατασκευαστικές εργασίες για τη δημιουργία περιμετρικών περιφράξεων» στα «κέντρα Φιλοξενίας» Μαλακάσας, Ριτσώνας, Πολυκάστρου και Διαβατών. 'Οταν τον Απρίλιο ξεκίνησε η κατασκευή των τσιμεντένιων περιφράξεων σε αυτά τα τέσσερα camp, αποκαλύφθηκε ότι στο μεταξύ το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου είχε ήδη αναρτήσει στην ιστοσελίδα του (στις 31 Μαρτίου 2021) την ανάθεση του έργου «Εργασίες περίφραξης και εγκατάστασης υποδομών ασφαλείας στις Δομές της ενδοχώρας» σε άλλα 24 camp της ενδοχώρας. Ο σκοπός, όπως δήλωσε εκπρόσωπος του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου τον Μάιο του 2021 είναι σαφής: «Δεν θα μπορεί πια ούτε να μπει ούτε να βγει κάποιος» [https://wearesolomon.com/mag/lab-el/emeis-to-…

1. Διακοπή σίτησης / αναστολή επιδομάτων στα camp της ενδοχώρας

Την 1η Οκτωβρίου 2021, η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε πλήρως την ευθύνη των camp της ενδοχώρας από την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, σύμφωνα με τη νομική υποχρέωση του ελληνικού κράτους να διασφαλίζει ελάχιστες υλικές συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες άσυλο (χρηματοδότηση από την ΕΕ για στήριξη με επίδομα). Έκτοτε, ωστόσο, περίπου 36.000 άνθρωποι δεν έχουν λάβει το επίδομά τους παρά το γεγονός ότι η διαδικασία αυτής της μετάβασης είχε σχεδιαστεί πριν ένα χρόνο. Σε μια προσπάθεια να καλυφθεί αυτό το κενό, προσφέρεται τροφή στους αιτούντες άσυλο ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες πρόκειται για πολύ κακής ποιότητας τροφή και συχνά όχι πλήρως μαγειρεμένη.

Επιπλέον, από την 1η Οκτωβρίου 2021 εξαιρούνται από την παροχή σίτισης στα καμπ άτομα με αναγνωρισμένο καθεστώς πρόσφυγα, άτομα που δεν έχουν εγγραφεί ακόμη στο σύστημα υποδοχής και εκείνα των οποίων το αίτημα ασύλου έχει απορριφθεί. Μεταξύ εκείνων που έχουν μείνει χωρίς τροφή, το 25% είναι γυναίκες (συμπεριλαμβανομένων εγκύων) και μονογονεϊκές οικογένειες, το 40% παιδιά, ενώ επίσης συμπεριλαμβάνονται χρόνιοι ασθενείς και ασθενείς με ειδικότερες ιατρικές και διατροφικές ανάγκες. Σε ορισμένες περιοχές, δεν παρέχεται φαγητό καν σε όσους τέθηκαν σε καραντίνα λόγω του COVID 19. Σε ορισμένα camp και με πρωτοβουλία της διοίκησης συνεχίζεται, παράτυπα, η παροχή συσσιτίων.

1. Τα νέα κλειστά camp στα νησιά / επέκταση του camp στο Φυλάκιο

Το 2020 η ΕΕ ανακοίνωσε τη χορήγηση 276 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία νέων κλειστών camp σε Σάμο, Χίο, Λέρο, Κω και Λέσβο. Στις 17 Νοεμβρίου ξεκίνησε η μετατροπή του κλειστού camp της Σάμου σε κέντρο κράτησης: «Με απόφαση Μηταράκη, το κλειστό camp στη Σάμο είναι από σήμερα επισήμως κέντρο κράτησης ατόμων χωρίς έγκυρη κάρτα αιτούντος άσυλο. Υπάρχει μεγάλη αναστάτωση αφού κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από τους αιτούντες άσυλο» (tweets του δικηγόρου Δημήτρη Χούλη).

ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: (Tweet του δημοσιογράφου Γιώργου Χρηστίδη): «Επιβεβαιώθηκε από ανθρώπους που τους αφορά. Κυβερνητικές πηγές λένε ότι το μέτρο αφορά για 40 αιτούντες άσυλο στη Σάμο που βρίσκονται στο νέο camp (το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την ΕΕ) και έχουν λάβει αρνητικές αποφάσεις 2ου ή 3ου βαθμού. Μπορούν να κάνουν έφεση, αλλά πρέπει να πληρώσουν 100 ευρώ. Όσοι δεν μπορούν να το αντέξουν οικονομικά, δεν μπορούν να βγαίνουν από τους χώρους του στρατοπέδου». ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ του δικηγόρου Δημήτρη Χούλη): «Aκόμη δεν έχει βγει η εγκύκλιος για το που θα πληρωθούν τα 100 ευρώ άρα και να τα έχουν είναι ανέφικτο να το κάνουν. Στο μεταξύ παραμένουν φυλακισμένοι χωρίς απόφαση και επομένως δε μετράει αντίστροφα ο χρόνος των 18 μηνών που μπορούν να κρατούν καποιον μέχρι να τον απελάσουν…»

Τα νέα κλειστά κέντρα σε Λέρο και Κω έχουν κατασκευαστεί και εγκαινίασαν τη λειτουργεία τους στις 27/11. Το σύστημα εισόδου-εξόδου στις δομές αυτές θα βασίζεται στο δακτυλικό αποτύπωμα (οι αιτούντες/ουσες άσυλο των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε, δε θα μπορούν να εξέλθουν), ενώ κάμερες θα μεταδίδουν ζωντανά την εικόνα από τα camp τόσο στο κέντρο της διοίκησης του κάθε camp όσο και σε ειδικά εξοπλισμένη αίθουσα στο υπουργείο μετανάστευσης και τα δεδομένα που θα συλλέγονται θα γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας από αλγορίθμους- στο πλαίσιο της τεχνητής νοημοσύνης-για την πρόληψη «έκτακτων συμβάντων» όπως μια απρόβλεπτη συνάντηση ανθρώπων εντός του camp. (https://www.kathimerini.gr/society/561606400/…). Στο μεταξύ, το παλιό camp στην Kω είχε ήδη μετατραπεί ατύπως σε κέντρο κράτησης από τον Γενάρη του 2020 (βλ. https://equal-rights.org/en/news/report-on-sy… )

Σε ό,τι αφορά τη Χίο και τη Λέσβο, στις 22 Νοεμβρίου ανακοινώθηκε ότι:

- Χίος: «Η νέα Κλειστή Ελεγχόμενη Δομή στη Χίο θα κατασκευασθεί στη θέση Θόλος, που απέχει περίπου 6 χλμ. από το Βροντάδο και 11 χλμ. από την πόλη της Χίου, ενώ ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €54.816.946,10. Η χωρητικότητα θα είναι 1.230 θέσεις για γενικό πληθυσμό και ευάλωτες ομάδες. Αντικαθιστά και τη ΒΙΑΛ και τα δεκάδες διαμερίσματα.»

- Λέσβος: «η εγκατάσταση θα γίνει στην τοποθεσία Πλάτη του δήμου Μυτιλήνης, περίπου 30 χλμ. από την πόλη της Μυτιλήνης, ενώ ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €87.533.962,34. Η χωρητικότητα θα είναι 3.000 θέσεις για γενικό πληθυσμό και ευάλωτες ομάδες, δηλαδή αντικαθιστά και την παλιά δομή (Καρά-Τεπέ ή Μόρια-2) και τα δεκάδες διαμερίσματα.»

Η επέκταση του Φυλάκιου (Έβρος) είχε ήδη αναγγελθεί τον Ιανουάριο του 2021, αλλά πάγωσε μετά από δίμηνες κινητοποιήσεις των κατοίκων. Τον Ιανουάριο του 2021 είχε ήδη ανακοινωθεί η πρόθεση να μεταφερθούν εκεί αιτώντες άσυλο από την ενδοχώρα, ώστε τα αιτήματά τους να εξεταστούν ενώ οι ίδιοι/ες θα βρίσκονται υπό περιορισμό μετακίνησης.

Στις 22 Νοεμβρίου 2021 ανακοινώθηκε εκ νέου η επέκταση: «Αναφορικά με τις εργασίες αναβάθμισης στο ΚΥΤ Φυλακίου στον Έβρο, αυτές περιλαμβάνουν μία επέκταση περίπου 30 στρέμματα, για τη δημιουργία επιπλέον 240 θέσεων για ΠΡΟΚΕΚΑ (κέντρο κράτησης) και 20 θέσεων για καραντίνα. Η επιπλέον δόμηση αφορά περίπου 6,5 στρέμματα για χώρους ΠΡΟΚΕΚΑ, καραντίνας, διοίκησης, κοινόχρηστους και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων. Ο τελικός προϋπολογισμός ανέρχεται σε €21.718.039,66».

1. «Δευτερογενής μετανάστευση» - μια άγνωστη πτυχή ή «πού πήγανε οι μεταναστ(ρι)ες;»

Στις 22 Οκτώβρη ο απερχόμενος υπουργός εσωτερικών της Γερμανίας Seehofer δήλωσε πως έχει προσφέρει στην ελληνική κυβέρνηση 50 εκατομμύρια ευρώ για «στέγαση και βελτίωση των συνθηκών ζωής των προσφύγων στην Ελλάδα, ώστε τα γερμανικά δικαστήρια να μην αποτρέπουν την επιστροφή [λόγω των άθλιων συνθηκών] στην Ελλάδα όσων φτάνουν στη Γερμανία προερχόμενοι από εκεί», αλλά η ελληνική κυβέρνηση καθυστερεί να υπογράψει τη συμφωνία, για να παραλάβει τα χρήματα.

Στην πραγματικότητα, τόνισε ο Seehofer από τα 80.000 άτομα που υπέβαλαν αίτηση ασύλου στη Γερμανία από τον Ιανουάριο μέχρι τον Οκτώβριο του 2021, σχεδόν 34.000 άνθρωποι έχουν έρθει από την Ελλάδα, έχοντας ήδη ξεκινήσει τις διαδικασίες ασύλου στις ελληνικές υπηρεσίες, ενώ ένα ποσοστό έχει ήδη λάβει άσυλο στην Ελλάδα.

https://www.tagesspiegel.de/politik/mehr-gren…

Μέσα στο 2021 οι ανώτατες δικαστικές αρχές σε δύο ομόσπονδες δημοκρατίες της Γερμανίας (Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία και Κάτω Σαξονία) έχουν εκδόσει αποφάσεις σύμφωνα με τις οποίες δεν επιτρέπεται η επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα, ακόμα και αν τους έχει ήδη δοθεί άσυλο στην Ελλάδα και έχουν μετακινηθεί στη Γερμανία με διαβατήρια και τρίμηνες βίζες.

βλ. http://www.forintegration.eu/pl/germany-highe…

και https://www.infomigrants.net/en/post/29897/ge…

Λίγο αργότερα (16/11/2021), το ελληνικό υπουργείο μετανάστευσης ανακοίνωσε πανηγυρίζοντας ότι στους δέκα πρώτους μήνες του 2021, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 7.242 άνθρωποι (η πλειονότητα των οποίων στα νησιά του Αιγιαίου, όπου παραμένουν αποκλεισμένοι/ες. Δηλαδή από την ελληνική ενδοχώρα φέτος έχουν φύγει μόνο για τη Γερμανία σχεδόν πενταπλάσιοι/ες μετανάστ(ρι)ες από όσους/ες έφτασαν στα νησιά. Στο μεταξύ, στο ίδιο χρονικό διάστημα, σύμφωνα με την Αegean Βoat Report Αιγαίο έχει γίνει «επαναπροώθηση» πάνω από 14.000 ανθρώπων, ενώ άγνωστος αριθμός έχει «επαναπροωθηθεί» αφού πέρασε από τα σύνορα του Έβρου ή κατόπιν απαγωγής από την ΕΛΑΣ από την ενδοχώρα.

1. Δραστική μείωση των χώρων/θέσεων φιλοξενίας: το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης

Σε δραστική μείωση του αριθμού των προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι φιλοξενούνται σε διαμερίσματα στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης προχωρά το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.

Σύμφωνα με πληροφορίες της Voria.gr (Δευτέρα 22 Νοέμβρη) το υπουργείο έχει διαμηνύσει προς τους φορείς - εταίρους οι οποίοι συμμετέχουν στο πρόγραμμα REACT, ένα στεγαστικό πρόγραμμα για αιτούντες διεθνή προστασία, ότι θα πρέπει να περικόψουν δραστικά τις θέσεις φιλοξενίας και συνεπώς και τον αριθμό των διαμερισμάτων τα οποία έχουν μισθώσει στο πλαίσιο του προγράμματος.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, πριν από μερικές ημέρες εκπρόσωπος του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου ανέφερε προς τους εταίρους του προγράμματος ότι από τους περίπου 26.400 ωφελούμενους, οι οποίοι φιλοξενούνταν στο πλαίσιο του REACT έως τον περασμένο Αύγουστο, θα πρέπει ο αριθμός τους να μειωθεί την 1η Ιανουαρίου 2022 στις 16.500 και έως τις 15 Απριλίου 2022 να περιοριστεί στις 12.000, δηλαδή μείωση κατά περίπου 55%.

Στην περιοχή της Θεσσαλονίκης στο πρόγραμμα REACT συμμετέχουν οι δήμοι Θεσσαλονίκης, Νεάπολης Συκεών και Καλαμαριάς καθώς και οι δήμοι Θέρμης και Θερμαϊκού, μέσω της Ανατολικής Α.Ε. Συμμετέχουν επίσης οι οργανώσεις ΑΡΣΙΣ, PRAKSIS και το Φιλοξενείο. Στο πλαίσιο του προγράμματος έχουν μισθωθεί στην περιοχή του πολεοδομικού συγκροτήματος 176 διαμερίσματα με δυνατότητα φιλοξενίας 937 ατόμων, κατά βάση οικογενειών προσφύγων και μεταναστών, ενώ άλλα 30 άτομα έβρισκαν στέγη στο Φιλοξενείο.

Αυτή τη στιγμή ο αριθμός των προσφύγων και μεταναστών που φιλοξενούνται στα διαμερίσματα είναι συνολικά 626, αφήνοντας δηλαδή κενές το 32% των θέσεων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρκετά από τα διαμερίσματα να είναι κενά, παρότι εξακολουθούν να παραμένουν μισθωμένα. Την ίδια ώρα περισσότεροι από χίλιοι πρόσφυγες και μετανάστες, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδες παιδιά, μένουν σε πολύ χειρότερες συνθήκες στο πρώην στρατόπεδο «Αναγνωστοπούλου» στα Διαβατά.

Συνέλευση Stop War on Migrants-Assembly Stop War on Migrants

πηγή : email που λάβαμε στις 9 Δεκεμβρίου 02h

---

Πορεία 18.12 13.00 Αγαλμα Βενιζέλου | Πορεία ενάντια στην αντιμεταναστευτική πολιτική

Μετά από δύο χρόνια πανδημίας που άλλαξαν τις ζωές όλων προς το χειρότερο, ένα κομμάτι του ντόπιου πληθυσμού ίσως για πρώτη φορά βρέθηκε αντιμέτωπο με πολιτικές που προσομοιάζουν, ως ένα βαθμό, σε όσα αντιμετώπιζαν οι μετανάστες όλα τα προηγούμενα χρόνια. Αν δούμε προσεχτικά την κρατική διαχείριση που ακολουθείται και στις δύο περιπτώσεις, ίσως να παρατηρήσουμε μερικές ομοιότητες, ένα κοινό μοτίβο που γενικεύεται: οι κοινωνικές παροχές αντικαθίστανται από την αστυνόμευση, κάποιοι κρίνονται ως μη παραγωγικοί και αναλώσιμοι, η ανθρώπινη κινητικότητα καναλιζάρεται με βάση τις ανάγκες της κερδοφορίας, κοινωνικές ομάδες κατασκευάζονται ως «επικίνδυνες» και «υγειονομικές βόμβες». Ακόμα και αν οι μετανάστες συνεχίζονται να βρίσκονται σε πιο δεινή θέση από τους ντόπιους, δεν μπορούμε παρά να υπενθυμίσουμε ότι πτυχές της κρατικής διαχείρισης που δοκιμάζονται πάνω τους, δύναται να επεκταθούν σταδιακά και στον υπόλοιπο πληθυσμό. Υπό αυτό το πρίσμα η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους μας αφορά όλες.

Η πολιτική αυτή λοιπόν, γίνεται όλο και πιο αυταρχική όσο περνάει ο καιρός. Τις τελευταίες βδομάδες το ελληνικό κράτος έχει προχωρήσει σε νέα μέτρα που δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τη διαβίωση των μεταναστών. Αναφερόμαστε στην προσπάθεια του να μετατρέψει σταδιακά τα καμπς σε κλειστά κέντρα κράτησης (Κως, Σάμος, Λέρος) και να συνδέσει τις διαδικασίες ασύλου με το καθεστώς της φυλάκισης. Την ίδια στιγμή μειώνει στο μισό τους δικαιούχους των προγραμμάτων στέγασης, αρνείται να καταβάλει το επίδομα - οικονομικό βοήθημα (παρόλο που συνεχίζει να παίρνει τα κονδύλια από την ΕΕ), περικόπτει την σίτιση στα καμπς, αποκλείει τους μετανάστες από περίθαλψη και εκπαίδευση και συνεχίζει απτόητο τις παράνομες επαναπροωθήσεις (pushbacks).

Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή πραγματικότητα παίρνουμε θέση στο πλευρό των μεταναστριών και στηρίζουμε τους αγώνες τους για μια ζωή που είναι άξια να βιωθεί. Μέσα από κοινότητες ντόπιων και μεταναστών φτιάχνουμε σχέσεις μοιράσματος και αλληλεγγύης, που υπερβαίνουν τους εθνικούς διαχωρισμούς και αναζητάμε νέες μορφές κοινωνικότητας. Γιατί, σε αυτόν τον κόσμο που νιώθουμε τόσο ξένοι, τουλάχιστον δεν θέλουμε να είμαστε μόνοι.

κάλεσμα : Κατάληψη Υφανέτ

---

Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.

Να βάλουμε τέλος στην «Ευρώπη-Φρούριο».

…Ζεστή φιλοξενία

Η πραγματικότητα που βίωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πρόσφυγες και οι μετανάστ(ρι)ές στη χώρα μας είναι γνωστή: ταξίδι μέσα στα κύματα ή στα άγρια νερά του Έβρου, (παράνομες) επαναπροωθήσεις από το λιμενικό στο Αιγαίο ή τον στρατό στον Έβρο αλλά και από τους διάφορους παρακρατικούς μηχανισμούς που επί χρόνια δρουν ανενόχλητοι, (παράνομες) επαναπροωθήσεις ακόμα και από τα αστικά κέντρα από τους ένστολους φασίστες της ΕΛ.ΑΣ., απουσία στέγασης ή διαμονή σε καταυλισμούς για τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών που καταφέρνουν να μπουν στη χώρα μας, ελλιπής πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μειωμένη πρόσβαση στο αυτονόητο ανθρώπινο δικαίωμα στο άσυλο μέσω μιας σειράς νόμων που την περιόρισαν ξανά και ξανά γελοιοποιώντας στην πράξη κάθε έννοια «ανθρώπινου δικαιώματος» και «διεθνών συμβάσεων», ρατσιστικές και ξενοφοβικές συμπεριφορές, επιθέσεις στον δρόμο, ξυλοδαρμοί και σκίσιμο εγγράφων από τα "όργανα της τάξης", μηδενική πρόσβαση στην αγορά εργασίας, μηδενική πρόσβαση σε ουσιαστικά προγράμματα ένταξης και εκ των υστέρων… "τιμωρία", γιατί δεν μπόρεσαν να ενταχθούν (!), καθώς και έξοδος από κάθε προστατευτικό πλαίσιο που τους παρεχόταν, όταν αναγνωριστούν ως πρόσφυγες.

Ίσως κάποιοι σκεφτόμασταν ότι η πραγματικότητα αυτή δε θα μπορούσε να γίνει χειρότερη για τους/τις μετανάστες/τριες. Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, την είδαμε να γίνεται όλο και χειρότερη, όλο και πιο ασφυκτική, όλο και πιο απάνθρωπη. Όσο και αν γίνεται μια απόπειρα να αναφερθούν τα σημαντικότερα σημεία της αναβαθμισμένης αντιμεταναστευτικής πολιτικής του κράτους τα τελευταία δύο χρόνια, είναι πραγματικά αδύνατον να καταγραφούν όλες οι απάνθρωπες νοσηρότητες που είδαμε να συντελούνται σε βάρος των ανθρώπων αυτών που φτάσανε εδώ εξαντλημένοι από τον πόλεμο ή την εξαθλίωση ζητώντας από τις κυρίαρχες τάξεις των κρατών, που προσκάλεσαν αυτούς τους πολέμους και την εξαθλίωση τους, άσυλο.

Ένα από τα σημαντικότερα σημεία είναι το νομοσχέδιο για το άσυλο, που πέρασε μετά από μια απροσχημάτιστα ανύπαρκτη «δημόσια διαβούλευση». Το νομοσχέδιο αυτό ουσιαστικά κατήργησε και τυπικά πλέον τα υποτιθέμενα «ανθρώπινα δικαιώματα» που υποτίθεται ότι μέχρι τώρα ορίζονταν από τις διεθνείς συνθήκες και την εθνική νομοθεσία (στην πράξη, φυσικά, όλα αυτά ήταν πάντα για αυτούς που έχουν στα χέρια τους και το καρπούζι και το μαχαίρι ζητήματα… «ερμηνείας»). Με λίγα λόγια, το νομοσχέδιο αυτό στόχευε να μειώσει περαιτέρω την ήδη υποβαθμισμένη πρόσβαση των μεταναστών/προσφύγων σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να «επιταχύνει» και να αυστηροποιήσει τις διαδικασίες υποδοχής και αίτησης ασύλου με αποτέλεσμα να μη λαμβάνονται υπόψη τα όποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε περίπτωσης (ιατρικά, ψυχολογικά ή άλλα), αλλά να τσουβαλιάζονται σε φαστ τρακ διαδικασίες, αυξάνοντας κατά πολύ τα διαστήματα της επιτρεπόμενης κράτησης, ενώ εισήγαγε και την αρχή της «μη συνεργασίας», μια εξόφθαλμα νεφελώδη και αυθαίρετη κατηγορία που θα νομιμοποιεί (χωρίς εισαγωγικά πλέον) κάθε αυθαιρεσία από την πλευρά του ελληνικού κράτους.

Παράλληλα, δυσχερέστερες γίνονται οι συνθήκες όχι μόνο για τους αιτούντες άσυλο, λόγω του νέου νόμου για το άσυλο, αλλά και για όλους τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες, οι οποίοι μένουν τώρα χωρίς στέγαση, καθώς νέος νόμος ορίζει ότι όσοι λαμβάνουν τη θετική απόφαση περί του αιτήματος ασύλου τους θα πρέπει να αφήσουν τις θέσεις στέγασης τους σε διαμερίσματα του προγράμματος ΕSTIA ή σε καταυλισμούς εντός ένα μήνα! Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες, χωρίς να έχουν ενταχθεί σε κανένα ουσιαστικό πλάνο ένταξης από το κράτος, ένα μόλις μήνα μετά την αναγνώριση τους και χωρίς να συνυπολογίζεται καμία ευαλωτότητα (όπως ανίατες ή δυσίατες ασθένειες, εγκυμοσύνη κ.α.), θα αφήνονται στον δρόμο.

Εξαιρετικά διαφωτιστικές για τα σχέδια της κυβέρνησης είναι και η ΚΥΑ και η πρόσκληση που εκδόθηκαν για τη συνέχεια του προγράμματος ESTIA, με βάση τις οποίες πέρα από τις αδιανόητες περικοπές από άποψη κονδυλίων (της τάξης του 40- 60%) θα ακολουθήσουν τεράστιες περικοπές στις υπηρεσίες υποστήριξης που θα διατίθενται στους φιλοξενούμενους του έργου. Επιπλέον, ορίζεται ότι ο φορέας στέγασης (η εκάστοτε ΜΚΟ) δε θα λαμβάνει τον αντίστοιχο προϋπολογισμό για κάθε θέση φιλοξενίας που «καταλαμβάνεται» από αναγνωρισμένο πρόσφυγα που έχει αρνηθεί να αφήσει το σπίτι του… και να βρεθεί στο δρόμο (!), 30 μέρες μετά την ημερομηνία εξόδου του από το πρόγραμμα, όπως ορίζει ο παραπάνω νόμος. Παρότι στη χώρα μας δεν υπάρχει κανένα νομικό πλαίσιο για την έξωση ανθρώπων μέσα σε ένα μόλις μήνα και παρότι το δικαίωμα στη στέγαση προστατεύεται για όλους από τον νόμο, το Υπουργείο μέσω του οικονομικού εξαναγκασμού μεταβιβάζει την ευθύνη στις ΜΚΟ να βγάλουν τους ανθρώπους από τα σπίτια… με άλλους τρόπους! Και αυτή ακριβώς την «ηθική ελαστικότητα» είδαμε να επιδεικνύουν αριστουργηματικά κάποιες ΜΚΟ οι οποίες άλλαζαν άρον-άρον κλειδαριές, προσπάθησαν να δημιουργήσουν φαινόμενα κανιβαλισμού ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν όλοι ανάγκη και κατέφυγαν σε ψέματα, απειλές και εκφοβισμό. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που η πλειοψηφία των φορέων που ανταποκρίθηκαν για συμμετοχή στο πρόγραμμα είναι απολύτως άγνωστες ΜΚΟ, με κάποιες από αυτές να είναι πολιτικές παρατάξεις προσκείμενες στην κυβέρνηση (!) που μετατράπηκαν σε ΜΚΟ εν μία νυκτί, κάποιες σχετίζονται με το Πατριαρχείο, κάποιες με κύκλους του Υπουργείου και τα λοιπά γνωστά σε μία χώρα που ένα νέο σκάνδαλο ξεπετάγεται κάθε βδομάδα.

Παράλληλα, με ΦΕΚ η κυβέρνηση αποφάσισε να «εξορθολογίσει» (!!) το οικονομικό βοήθημα που λάμβαναν οι αιτούντες άσυλο, από 100% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Και σε αυτό το πλαίσιο, βέβαια, ο «εξορθολογισμός» σημαίνει σημαντική μείωση. Και λίγο μετά με νέο ΦΕΚ η κυβέρνηση έκοψε τελείως το οικονομικό βοήθημα εκείνων των αιτούντων άσυλο που νοίκιαζαν οι ίδιοι δικό τους σπίτι με δικά τους έξοδα. Για να το πούμε πιο απλά, η κυβέρνηση με κάθε πολιτική που περνάει μέσα από τις χρηματοδοτήσεις των ΜΚΟ προσπαθεί να δείξει ότι οι μετανάστες φταίνε που δεν είναι έτοιμοι να ενταχθούν και να βγουν από τα διαμερίσματα/καταυλισμούς. Την ίδια στιγμή, εκείνοι που όντως έχουν καταφέρει να νοικιάσουν δικό τους σπίτι και να μην «επιβαρύνουν τα προγράμματα» με τη λογική της κυβέρνησης… τιμωρούνται.

Ξαφνικά για πρόσφυγες από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία, η Ελλάδα, μέσω ενός κατάπτυστου νόμου, αναγνωρίζει την Τουρκία ως ασφαλή χώρα. Δεν υπάρχει πιο απροσχημάτιστη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από αυτήν. Με βάση τον νέο νόμο οι υπηρεσίες ασύλου θα καλούνται να εξετάζουν όχι επί της ουσίας, αλλά «επί του παραδεκτού» της αίτησης του αιτούντος που προέρχεται από τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές. Δηλαδή πρώτα θα εξετάζεται αν η Τουρκία είναι ασφαλής χώρα και μόνο αν κριθεί ότι δεν είναι για τον συγκεκριμένο αιτούντα για κάποιον λόγο, θα εξετάζεται επί της ουσίας το αίτημα ασύλου. Αυτό ήδη ίσχυε για του Σύριους, βάσει της συμφωνίας Ελλάδας - Τουρκίας. Και μια βδομάδα πριν από αυτό, παρουσιάστηκε νομοσχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο για τη διευκόλυνση απελάσεων!

Την ίδια στιγμή έχει ήδη τεθεί σε λειτουργία το νέο πλάνο της κυβέρνησης για τη «στέγαση» (=στοίβαγμα) των μεταναστών, με: α) κλειστά κέντρα κράτησης, στα οποία οι άνθρωποι θα βρίσκονται φυλακισμένοι χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα, απλά γιατί ζητούν το αυτονόητο δικαίωμα στο άσυλο, β) περικύκλωση και των «ανοιχτών δομών» (=καταυλισμών) με τοίχους και γ) μία παγκόσμια πρωτοτυπία: η «ένταξη» των αναγνωρισμένων προσφύγων… σε «καταυλισμούς (!) ένταξης».

Και "ο δραστικός περιορισμός κάθε παράνομης εισόδου στη χώρα μας" δεν περιορίζεται μόνο σε νόμιμα μέσα. Μέσα στην καραντίνα και μετά από αυτήν αμέτρητες είναι οι καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών όχι μόνο στα σύνορα του Έβρου, αλλά και από τα κέντρα μεγάλων πόλεων, είτε με μεγάλες εφόδους σε σημεία όπου διέμεναν μετανάστες, οι οποίοι στη συνέχεια… εξαφανίστηκαν (!), είτε με επιχειρήσεις στους δρόμους των πόλεων, κατά τις οποίες μετανάστες απήχθησαν και στη συνέχεια βρέθηκαν … στην Τουρκία. Οι καταγγελίες για ανάλογες πρακτικές, ακόμα και εις βάρος ασυνόδευτων ανηλίκων ή ανηλίκων των οποίων η οικογένεια ζει στην Ελλάδα, είναι δεκάδες.

Στο ίδιο κλίμα, άλλωστε, των "μη νόμιμων" μέσων είναι και η απροσχημάτιστη ανοχή της κυβέρνησης απέναντι στις ρατσιστικές εξάρσεις μερίδας ντόπιων κατοίκων απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Είναι θλιβερό να βλέπεις ανθρώπους χωρίς προνόμια, εξαθλιωμένους, αντί να στρέφονται απέναντι σε αυτούς που τους στερούν όσα έχουν ανάγκη και δικαιούνται, να στρέφονται απέναντι σε αυτούς που έχουν ακόμα λιγότερα από τους ίδιους. Κάποιοι από αυτούς έχουν τυφλωθεί όντως τόσο πολύ από το -μεθοδικά εντυπωμένο και καλλιεργημένο από το σχολείο, τα ΜΜΕ κλπ- ιδεολόγημα της εθνικής ενότητας, ώστε καταλήγουν να "βλέπουν" την απειλή στο πρόσωπο ανθρώπων που παίζουν τη ζωή τους κορώνα-γράμματα, για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και την εξαθλίωση και δεν τη βλέπουν στο πρόσωπο των υμνητών του ναζισμού ή των αφεντικών τους που τους εκμεταλλεύονται νύχτα-μέρα, απλώς και μόνο επειδή οι τελευταίοι μιλούν την ίδια γλώσσα ή έχουν την ίδια θρησκεία με αυτούς… Κάποιοι ελπίζουν ότι έτσι θα μείνει μεγαλύτερο κομμάτι γι' αυτούς από την πίτα που μοιράζουν τα αφεντικά τους (αποδεχόμενοι δουλικά τον ρόλο του υποτελούς), ακόμα κι αν χρειαστεί να πατήσουν επί πτωμάτων.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας. Για εμάς, τους εργάτες και τις εργάτριες ανεξαρτήτως εθνικότητας, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, τα θύματα του πολέμου και της φτώχειας δεν είναι αντικείμενο διαχείρισης κρατικών μηχανισμών και οικονομικών ελίτ. Δεν ανεχόμαστε η ανθρώπινη ζωή να εξαρτάται από αποφάσεις των διακρατικών οργανισμών όπως η ΕΕ και η Frontex, των εθνικών κρατών και των αναγκών της οικονομίας.

Απέναντι σε κάθε εξουσία, εμείς, απαντάμε τώρα και πάντα με ταξική αλληλεγγύη. Οι ταλαιπωρημένοι, οι κυνηγημένοι εξαιτίας των πολέμων και των διώξεων κάθε εξουσίας και κάθε κράτους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, βρίσκονται στην καρδιά της αλληλεγγύης μας. Είναι ταξικά αδέρφια μας, το πιο υποτιμημένο, κακοπληρωμένο και επισφαλές μέρος της τάξης μας, βορά στα δόντια κάθε μικρού και μεγάλου αφεντικού. Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπειά και την ελεύθερη μετακίνηση όλων των εργατών, σβήνοντας τις συνοριακές γραμμές που οι εξουσίες χάραξαν για τους υπηκόους τους, αλλά όχι για τα εμπορεύματα των αφεντικών και απαιτώντας άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών.

Απαιτούμε να ανοίξουν άμεσα τα σύνορα και να απεγκλωβιστούν οι μετανάστες. Απαιτούμε την παροχή δημόσιας περίθαλψης και στέγης για όσους επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα και τη χορήγηση των απαραίτητων εγγράφων για όσους επιθυμούν να μεταβούν σε λοιπές χώρες της Ευρώπης. Απαιτούμε να κλείσουν τώρα τα κολαστήρια-στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και να αρθούν τα κωλύματα στις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί και η αποστέρηση εργασιακών και προνοιακών δικαιωμάτων από τους μετανάστες.

Στο πλευρό πάντα των αδύναμων, των καταπιεσμένων, των ξεριζωμένων αυτού του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας, ντόπιοι και «ξένοι», ενώνουμε τα χέρια, υψώνουμε τις γροθιές μας.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΑΝΤΙ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ CAMPS ΚΑΙ ΤΑ PUSHBACKS ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/12, 13:00, ΚΑΜΑΡΑ

*Στηρίζουμε το μπλοκ της συνέλευσης Stop War On Migrants

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης (μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας)

lib_exthess@hoextmail.coexm

libertasalonica.wordpress.com

---

Κάλεσμα σε πορεία αλληλεγγύης στους/ις μεταναστες/ριες

Σ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ - ΣΑΒΒΑΤΟ 18/12, 13:00 ΚΑΜΑΡΑ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ

Τέσσερεις μετανάστες, 3 παιδιά και μια γυναίκα βρέθηκαν νεκροί στα ανοιχτά της Χίου στις αρχές του προηγούμενου μήνα. Ενός μήνα που βάφτηκε με το αίμα των καταπιεσμένων, είτε διαφεύγουν από τον πόλεμο, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, είτε εργάζονται στα σύγχρονα κάτεργα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και πεθαίνουν για τα συμφέροντα των αφεντικών όπως οι δύο νεκροί ντελιβεράδες και αθήνα και θεσσαλονίκη και ο νεκρός λιμενεργάτης της Cosco, είτε απλά προσπαθούν να ορίσουν τη ζωή τους ενάντια στην πατριαρχική, εξουσιαστική επιβολή όπως τόσες και τόσες κακοποιημένες και δολοφονημένες γυναίκες σε όλη την επικράτεια.

Το κράτος και η εγκληματική κλίκα της κυβέρνησης που το εκπροσωπεί πολιτικά προσμετρά ήδη χιλιάδες θανάτους εν μέσω πανδημίας, ενώ γνωστοποιεί για χιλιοστή φορά πως η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία αν είσαι φτωχός εργάτης, πρόσφυγας ή μέλος κάποιας μειονότητας. Οι ζωές των καταπιεσμένων θυσιάζονται στον βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η οποία για να συνεχίσει απρόσκοπτα τον κύκλο εκμετάλλευσης χρειάζεται την κρατική τρομοκρατία. Η εξουσία δολοφονεί. Παντοτινές προϋποθέσεις της είναι η εκμετάλλευση και ο θάνατος. Όλες οι πολιτικές αποσκοπούν στην ένταση της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εδραίωσης του κοινωνικού κανιβαλισμού μεταξύ των εκμεταλλευομένων, τη λουμπενοποίηση των αντιστάσεων και των υποκειμένων, την ενίσχυση του καθεστώτος εξαίρεσης για τους πληθυσμούς που «περισσεύουν», το όρθωμα των τειχών απέναντι στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό.

Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανά την επικράτεια, όπου οι άνθρωποι αναγκάζονται να ζουν έγκλειστοι, χωρίς ρεύμα, θέρμανση και τρεχούμενο νερό, στοιβαγμένοι σε σκηνές, ο παρατεταμένος εγκλεισμός τους μέσα στα κέντρα κράτησης με πρόσχημα την πανδημία, η παντελής έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αλλά και οποιασδήποτε άλλης πρόληψης αναφορικά με τα μέτρα για την αποφυγή της διασποράς του covid-19, η συνεχής απομόνωσή τους από τα κέντρα των μητροπόλεων αλλά και της κοινωνίας της ίδιας και η καταστολή οποιασδήποτε αντίστασης είτε με την βία των ΜΑΤ είτε μέσω της τρομοκρατίας των pushbacks και των απελάσεων καθιστούν για μία ακόμη φορά έκδηλο το πλέον προφανές: η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών είναι μια διαχείριση εξόντωσης και το κράτος κατέχει το μονοπώλιο της βίας είτε απέναντι στους/στις μετανάστες/μετανάστριες είτε απέναντι στους αλληλέγγυους και σε όποιον επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι ενάντια στις δολοφονικές προσταγές του. Η φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου απουσιάζουν ακόμα και οι στοιχειώδεις υποδομές κάλυψης των βασικών αναγκών και η διαρκής καταναγκαστική απομόνωση των ανθρώπων αυτών συνιστούν ένα ξεκάθαρο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα

Τα παραπάνω δεν αποτελούν κάποιο πρωτοφανές γεγονός, αλλά μία πάγια κατάσταση στη διαχείριση της ζωής των προσφύγων και των μεταναστών τα τελευταία χρόνια. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής του καθεστώτος εξαίρεσης. Σε μέρη αυτά η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία, καθώς το πλέον απαξιωμένο κομμάτι του πληθυσμού, οι αόρατοι αυτής της κοινωνίας στερούνται όχι μόνο τις στοιχειώδεις παροχές και δικαιώματα, όπως αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, περίθαλψης, εκπαίδευσης ακόμα και σίτισης αλλά και το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή. Η κατάσταση αυτή, και στην Ελλάδα, αλλά και σε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, είναι πλέον η θεμελιωμένη (και νομικά θεσπισμένη) διαχείριση των ανθρώπων που κρίνεται ότι περισσεύουν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς ονόματα και τέλος δίχως ζωές προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και της φτώχειας και πεθαίνουν, προσπαθώντας να κερδίσουν λίγη από την αξιοπρέπεια και τη ζωή που τους έχει στερήσει η βαρβαρότητα της εξουσίας είτε αυτή πετάει βόμβες είτε χτίζει κολαστήρια.

Από τη μεριά μας η αλληλεγγύη δεν γνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε χρονικά περιθώρια. Είναι διαρκής, έμπρακτη και δεν εγκλωβίζεται σε κανενός είδους διαχωρισμούς (πρόσφυγες - μετανάστες). Καμία λύση δεν μπορεί να είναι προσωρινή μιας και το πρόβλημα δεν εμφανίστηκε τώρα αλλά δημιουργείται εδώ και χρόνια από τις χώρες που διαχειρίζονται τον παγκόσμιο πλούτο. Η οργάνωση των καταπιεσμένων σε όλο τον κόσμο είναι η μόνη που μπορεί να ανατρέψει την κυριαρχία και να εξασφαλίσει ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Η κοινωνική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων ξένων ή ντόπιων αποτελεί το όπλο μας ενάντια στους εκμεταλλευτές. Οργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε μαζί με τους μετανάστες για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας. Αλληλεγγύη, κοινός αγώνας και κοινή ζωή. Αυτό τίθεται πλέον ως μια διαχωριστική γραμμή, που ορίζει τη διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους και τα καθάρματα.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΑΞΙΚΑ

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ 18/12, 13:00 ΚΑΜΑΡΑ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό - Μαύρο & Κόκκινο,

μέλος της Αναρχική Πολιτική Οργάνωση - Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων

πηγή : https://landandfreedom.gr/el/agones/634-thes-…

---

Πορεία ενάντια στα κλειστά καμπς και τα pushbacks

Τις τελευταίες εβδομάδες ο πόλεμος του ελληνικού κράτους εναντίον των μεταναστριών έχει ενταθεί. Με την επιδιωκόμενη αναδιάρθρωση στο σύστημα των camp-στρατοπέδων συγκέντρωσης και τη διαδικασία αίτησης ασύλου, το ελληνικό κράτος ολοκληρώνει μια διαδικασία διαχείρισης του μεταναστευτικού πληθυσμού που ξεκίνησε το 2015-16 όπου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επισφράγισε τη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης των μεταναστριών, τη σύνδεση της αίτησης ασύλου με τον εγκλεισμό με τη συμφωνία ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας, τη γενίκευση των στρατοπέδων συγκέντρωσης στο σύνολο της επικράτειας.

Από το 2015-16 μέχρι σήμερα η αντιμεταναστευτική πολιτική έχει αναβαθμιστεί. Έχει περάσει από τη ΜΚΟποίηση, ως την κρατικά ορθολογικότερη διαδικασία για την ενσωμάτωση κομματιών του αντιρατσιστικού κινήματος της περιόδου, στην αποΜΚΟποίηση και την επανασυγκέντρωση του ελέγχου στα χέρια του κράτους με όλο και πιο συγκεντρωτικό τρόπο. Το Φλεβάρη του 2020, το ελληνικό κράτος κήρυξε τον πόλεμο εναντίον των μεταναστριών στον Έβρο και τα νησιά, με τουλάχιστον 3 επιβεβαιωμένους νεκρούς. Το Μάρτη του 2020, με την κήρυξη του πολέμου ενάντια στον «αόρατο εχθρό» και την επιβολή κρατικών lockdown που ακολούθησε, ξεκίνησε μια μεγάλη διαδικασία αναδιάρθρωσης της διαχείρισης των μεταναστριών.

Τα «ανοιχτά» camps με «υγειονομικό» πρόσχημα έγιναν όλο και πιο κλειστά, καθ' υπόδειξη του ΔΟΜ τσιμεντένια τείχη χτίστηκαν γύρω τους ενώ τα παράνομα pushbacks στα σύνορα, από τα camps ή από τα κέντρα των πόλεων γενικεύτηκαν στο καθεστώς αδιαφάνειας που παρείχε το lockdown. Στεγαστικά προγράμματα εντός αστικού ιστού συρρικνώθηκαν, η κατασκευή νέων camp στα νησιά (Κως, Λέρος κλπ) ολοκληρώθηκε ενώ τα ήδη υπάρχοντα camp στα νησιά μετατράπηκαν και σε κέντρα κράτησης. Τους τελευταίους μήνες, το υπουργείο μετανάστευσης δεν καταβάλει το μηνιαίο επίδομα για αιτούντες άσυλο επικαλούμενο γραφειοκρατικές δικαιολογίες ενώ διακόπτει παράλληλα τη σίτιση σε όσους μετανάστες λάβουν απορριπτική απάντηση στην αίτηση ασύλου και μένουν σε κάποιο camp. Με την απόφαση του υπουργείου μετανάστευσης στις 22 Νοέμβρη (που ανασκευάστηκε μόνο εν μέρει) προβλέπεται «υποβολή αιτήματος ασύλου σε καθορισμένα σημεία στα σημεία εισόδου της χώρας ή σε αρμόδιες προκαθορισμένες υπηρεσίες πρώτης υποδοχής στην ηπειρωτική Ελλάδα», γεγονός που σημαίνει τη ρευστή γενίκευση της συμφωνίας ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας σε μια μεγαλύτερη επικράτεια (ήδη μετανάστες που έφτασαν κάτω από την Κρήτη οδηγήθηκαν στην Κω).

Ο κρατικός ρατσισμός κανονικοποιεί την καθημερινή βία απέναντι στις μετανάστριες. Όχι όμως χωρίς αντιστάσεις. Από τα camp μέχρι τα κέντρα των μητροπόλεων οι μετανάστριες ορατά ή αόρατα αγωνίζονται για τη βελτίωση της ζωής τους, ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους. Τις τελευταίες εβδομάδες βλέπουμε ένα κύμα αντιστάσεων και κινητοποιήσεων στα camps. Ας προσπαθήσουμε να συναντηθούμε με αυτούς τους αγώνες. Ας προσπαθήσουμε να δομήσουμε κοινούς αγώνες ντόπιων-μεταναστριών. Γιατί μόνο αυτοί μπορούν να ανατιμήσουν τη ζωή μας.

Διεθνιστική κίνηση antiwar

πηγή : https://antiwarproject.blogspot.com/
πηγή : email που λάβαμε στις 16 Δεκεμβρίου 07h

---

Με αφορμή τα τελευταία μέτρα που θεσπίζει η κυβέρνηση αναφορικά με το μεταναστευτικό γίνεται ξεκάθαρο ότι η πολιτική εξόντωσης εντείνεται όλο και περισσότερο.

Η αδιάκοπη προσπάθεια μείωσης των εισερχομένων από θαλάσσια και χερσαία σύνορα, η περικοπή των δικαιούχων προγραμμάτων στέγασης και πλέον το

καθεστώς κράτησης που εφαρμόζεται στους αιτούντες ασύλου, στους νέους απολύτως ελεγχόμενους χώρους στα νησιά Σάμου, Λέρου, Κω και Λέσβου αποτελούν συνέχεια προηγούμενων πρακτικών όπως οι παράνομες επαναπροωθήσεις, οι εξώσεις από μισθωμένα διαμερίσματα και η διακοπή οικονομικού βοηθήματος και σίτισης που εφαρμόζεται από τον Οκτώβρη.

Απέναντι στην καλλιέργεια φόβου και την κρατική καταστολή που μας επιβάλουν, με κορύφωση την περίοδο της πανδημίας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση, μέσα από κοινές δράσεις που συνδιαμορφώνουμε μαζί με τις μετανάστριες σε κοινές συνελεύσεις και συλλογικούς χρόνους που περνάμε μαζί.

Να ξεσηκωθούμε σε κοινούς αγώνες ντόπιων μεταναστριών.

Να ζήσουμε μαζί.

κάλεσμα : συλλογικότητα Room39

πηγή : email που λάβαμε στις 16 Δεκεμβρίου 20h

---

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ PUSHBACKS, ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ,

ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η προσπάθεια του κεφαλαίου να αυξήσει την κερδοφορία του, είτε μέσω πολέμων είτε μέσω της επιβολής συνθηκών ακραίας φτώχειας αναγκάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως από τις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, να μπουν σε μια βάρκα ρισκάροντας τη ζωή τους, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους στις χώρες της Ε.Ε. Όσοι προσπαθούν να εισέλθουν στην Ε.Ε. μέσω της Ελλάδας βρίσκονται αντιμέτωποι με κοινές περιπολίες εθνικού στρατού και Frontex, που, με τις ενέργειές τους για την «προστασία των συνόρων» από την είσοδο των μεταναστών, έχουν οδηγήσει σε θάνατο έναν τρομακτικό αριθμό εξ αυτών.

Μόνο το 2021 έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο πάνω από 600 μετανάστ(ρι)ες, ενώ σε αυτούς δεν υπολογίζονται καν όσοι έχουν χάσει την ζωή τους μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από το κρύο, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης ή την παντελή έλλειψη προστασίας από την πανδημία του κορωνοϊού. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του άτυχου μετανάστη Macky Diabete που έχασε την ζωή του από σκωληκοειδίτιδα αφού οι μπάτσοι που τον επόπτευαν δεν μπήκαν ποτέ στην διαδικασία να καλέσουν ιατρική βοήθεια παρά τις έντονες διαμαρτυρίες των μεταναστ(ρι)ών του camp, αλλά και τις κραυγές πόνου του ίδιου.

PUSHBACKS - ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ

Η ιστορία με τις παράνομες επαναπροωθήσεις δεν είναι άγνωστη. Οι ελληνικές αρχές εδώ και χρόνια προχωρούν σε απαγωγές μεταναστ(ρι)ών πριν αυτοί καταγραφούν κοντά στα σύνορα του Έβρου και στη συνέχεια, αφού συνήθως τους ληστεύουν και τους αφήνουν γυμνούς, τους πετάν από την απέναντι πλευρά των συνόρων για να βιώσουν αντίστοιχη αντιμετώπιση και από την τούρκικη πλευρά στα πλαίσια του διακρατικού τους παιχνιδιού με φόντο το μεταναστευτικό ζήτημα. Το ελληνικό κράτος έχει πραγματοποιήσει αμέτρητα παράνομα pushbacks προς την Τουρκία τα τελευταία 4 χρόνια, κάτι που φυσικά αρνείται. Η Ευρώπη προφανώς σιωπά και οποιοσδήποτε καταγγέλλει τις επαναπροωθήσεις κατηγορείται ως «πράκτορας της προπαγάνδας του τουρκικού κράτους». Τα τελευταία 2 χρόνια όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά με αποκορύφωμα το διάστημα των τελευταίων μηνών. Το ελληνικό κράτος έχει προχωρήσει σε περαιτέρω εντατικοποίηση των παράνομων επαναπροωθήσεων, ενώ ταυτόχρονα έχει επεκτείνει την εφαρμογή τους και στην ενδοχώρα. Δεκάδες είναι οι καταγγελίες μεταναστών ακόμα και ασυνόδευτων ανήλικων που έχουν απαχθεί από τα κέντρα μεγαλουπόλεων και έχουν συρθεί εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά μέχρι τα σύνορα ώστε να απελαθούν.

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΣΥΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΜΑΤΟΣ

Με βάση τα τελευταία νομοσχέδια που ψηφίστηκαν εντοπίζονται δύο πολύ σοβαρές αλλαγές που δυσχεραίνουν την ζωή των μεταναστ(ρι)ών. Από την μία έχουμε την απόφαση πως η Τουρκία αποτελεί πλέον ασφαλή χώρα για μετανάστες που προέρχονται από την Συρία, το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και τη Σομαλία πράγμα το οποίο μπλοκάρει οποιαδήποτε πιθανότητα οι άνθρωποι αυτοί να συνεχίσουν το ταξίδι τους στις χώρες της Ευρώπης, και από την άλλη έχουμε την περαιτέρω συρρίκνωση στις προθεσμίες, ιδίως της προσφυγής, καθώς και τη δημιουργία παραπάνω δυσκολιών σε ότι αφορά την έκδοση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Μια από τις σημαντικότερες όμως πτυχές του νομοσχεδίου αφορά τη διεύρυνση του καθεστώτος κράτησης σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις, εντέχνως ασαφώς ορισμένες για να μπορεί να επιβάλλεται κατά βούληση. Ταυτόχρονα έχει αποφασιστεί η περικοπή στο ήδη ελάχιστο οικονομικό βοήθημα των μεταναστριών ενώ τον τελευταίο καιρό έχουν σημειωθεί καταγγελίες για τεράστιες καθυστερήσεις στην χορήγηση του που φτάνουν μέχρι και τους 2 μήνες με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ζωές των ανθρώπων αυτών.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΦΙΛΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΜΚΟ ΠΕΤΑΝΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ

Ταυτόχρονα με την σιωπηλή μετατροπή πολλών από των ανοιχτών camp σε κλειστά κέντρα κράτησης, που μάλιστα θα φυλάσσονται με κάμερες αλλά και νέες τεχνολογίες, παρατηρούμε διάφορες αλλαγές που εντάσσονται στην συνολικότερη αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και χτυπάν το δικαίωμα των μεταναστών στην στέγαση, την υγεία και την ελευθερία. Συγκεκριμένα το κλείσιμο του προγράμματος ESTIA που απευθύνονταν σε εξαιρετικά ευάλωτες περιπτώσεις αιτούντων άσυλο και η αντικατάσταση του με προγράμματα στο μισό μοναδιαίο κόστος, οδηγούν σε μειωμένες θέσεις φιλοξενίας, κάκιστες συνθήκες διαβίωσης, και απομόνωση των μεταναστών, μακριά από τα αστικά κέντρα.

Τέλος στην περίπτωση που οι αιτούντες άσυλο πάρουν θετική απόφαση στην υπόθεση τους, καλούνται να εγκαταλείψουν το σπίτι τους σε χρονικό διάστημα μόνο ενός μήνα, κάτι που εύκολα γίνεται κατανοητό πως είναι αδύνατο όταν δεν έχει υπάρξει οποιοδήποτε ενταξιακό πλάνο για αυτούς, και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για περιπτώσεις ανθρώπων με εξαιρετικές ευαλωτότητες. Λόγω των νόμων που βρίσκονται σε ισχύ (είναι στα πλάνα της κυβέρνησης να καταργηθούν) και που κερδήθηκαν με διεκδικήσεις της εργατικής τάξης η διαδικασία της έξωσης δεν είναι μια απλή υπόθεση. Γι' αυτό, ορισμένες ΜΚΟ πριν καταφύγουν στους μπάτσους τρομοκρατούν ή απειλούν τους μετανάστες ώστε να φύγουν από τα σπίτι τους, ή τους αλλάζουν τις κλειδαριές ώστε να μην μπορούν να εισέλθουν σε αυτά.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ.

ΣΠΙΤΙ, ΥΓΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

Για εμάς η αλληλεγγύη σε αυτούς τους ανθρώπους είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεξάρτητα από το αν κατέληξαν εδώ για να γλιτώσουν από την εξαθλίωση που τους επέβαλε ή τις βόμβες που τους έριξε ο δυτικός κόσμος. Η αλληλεγγύη αυτή δεν εκπορεύεται από ανθρωπιστικά αντανακλαστικά, αλλά από την ταξική μας ανάλυση που αντικειμενικά τοποθετεί τους μετανάστες στον πάτο της εργατικής τάξης, καθώς είναι άνθρωποι χωρίς χαρτιά, χωρίς φωνή, χωρίς πρόσβαση στην κάλυψη πολύ βασικών αναγκών, που αναγκάζονται να δουλέψουν με τους χειρότερους δυνατούς όρους για να επιβιώσουν. Μια συνθήκη δηλαδή που αν και εκδηλώνεται με πολλαπλάσια σφοδρότητα στους μετανάστες, φαντάζει γνώριμη και στους ντόπιους προλετάριους/ες.

Γι' αυτό λοιπόν οφείλουμε να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που μας επιβάλλουν σε ντόπιες και ξένους. Να σταθούμε από κοινού απέναντι στην αντιμεταναστευτική πολιτική του Ελληνικού κράτους και της ΕΕ, αλλά και στο ίδιο το σύστημα εκμετάλλευσης που οδηγεί τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και τον ξεριζωμό. Να δημιουργήσουμε κοινότητες αγώνα ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό, το ρατσισμό, τα σύνορα και φυσικά ενάντια σε εκείνους που καλλιεργούν και έχουν όφελος από όλα τα παραπάνω. Να οργανωθούμε και να πετύχουμε τις ταξικές νίκες που τόσο έχουμε ανάγκη για την καθημερινή μας επιβίωση, αλλά και για να ξαναπιστέψουμε πως όλες μαζί μπορούμε ως προλετάριοι να νικήσουμε και να δομήσουμε τη νέα κοινωνία χωρίς τάξεις, χωρίς στρατό, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και λεηλασία της φύσης. Τον κόσμο που όλα θα είναι για όλους

-Κοινοί αγώνες ντόπιων - μεταναστ(ρι)ών ενάντια στα σύνορα, τους πολέμους, τις διακρίσεις, την καταπίεση, την εκμετάλλευση

-Ελεύθερη μετακίνηση προς την ηπειρωτική χώρα και την Ευρώπη | νομιμοποιητικά έγγραφα για όλους/ες

-Να κόψουμε όποιο χέρι απλώνεται πάνω στην πολυεθνική εργατική τάξη

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ STOP WAR ON MIGRANTS

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/12 ΣΤΗ 13:00 ΚΑΜΑΡΑ

κάλεσμα : Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά // anatolika.espivblogs.net