Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2021 στις 13.00
Πανελλαδική μέρα δράσης για τον Π.Γεωργιάδη
Λευτεριά στον αγωνιστή Πολύκαρπο Γεωργιάδη
Αλληλεγγύη στην διωκόμενη συντρόφισσα και στον διωκόμενο σύντροφο
Στις 6 Δεκεμβρίου ορίστηκε το δικαστήριο του συντρόφου Πολύκαρπου Γεωργιάδη ο οποίος κατηγορείται για «διακεκριμένη οπλοκατοχή». Το συγκεκριμένο δικαστήριο καθώς και η κατασταλτική επιχείρηση που προηγήθηκε, η μετέπειτα διαχείριση από πλευράς αντιτρομοκρατικής, η μαζική διασπορά ψευδών ειδήσεων και δημιουργίας κλίματος τρομοκρατίας από πλευράς των γνωστών δημοσιογραφικών κέντρων, αποτελεί μια πάγια μεθοδολογία που ακολουθεί το κράτος και υπάγεται στις στρατηγικές προληπτικής αντιεξέγερσης που εφαρμόζονται με σφοδρότητα εναντίων του κινήματος για παραπάνω από μια δεκαετία.
Η νόμιμη αποθήκη βαφτίστηκε «γιάφκα», το κινηματικό υλικό που διατηρούσε ο σύντροφος βαφτίστηκε «αυθεντική προκήρυξη», ενώ μια σειρά ψεμάτων και ανυπόστατων πληροφοριών αποτέλεσε το πασπάλισμα για να παρουσιαστεί η είδηση στην κοινή γνώμη. Εξάλλου στην εποχή της εικόνας το μήνυμα που στέλνουν τα κέντρα εξουσίας μέσα από την αδιάλειπτη κρατική προπαγάνδα είναι ταυτόχρονα και σκοπός. Σημασία για αυτούς δεν έχει το γεγονός ότι η υπόθεση αποτελεί ένα πρόχειρα σχεδιασμένο φιάσκο και μια σκευωρία που το κίνημα θα διεκδικήσει να καταπέσει στην δικαστική αίθουσα, αλλά ότι σε χρόνο και τόπο που όρισαν αυτοί πλασάραν μια εικόνα που αντανακλά το δόγμα «νόμος και τάξη», με «Συλλήψεις τρομοκρατών», «εξάρθρωση τρομοκρατικής οργάνωσης», «ανεύρεση οπλοστασίου», «εντοπισμός γιάφκας», ώστε να επιδείξουν ένα υποτιθέμενο έργο στο συντηρητικό όχλο που τους ψηφίζει ζητώντας περισσότερο αίμα αγωνιστών στην αρένα.
Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους είναι σε πλήρη εξέλιξη. Από τα εργατικά και πολιτικά δικαιώματα και το τσάκισμα όσων επιχειρούν να πραγματοποιήσουν ακόμα και μια απλή δράση πολιτικής ανυπακοής όπως μια διαδήλωση. Στην θανατοπολιτική που εφαρμόζεται, στα χερσαία και τα θαλάσσια σύνορα εναντίων προσφύγων, στους δρόμους των μητροπόλεων και στα αστυνομικά τμήματα εναντίων παραβατικών προλετάριων, στα διαλυμένα δημόσια νοσοκομεία για όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν λεφτά για την υγεία τους. Σε αυτή την συγκυρία λοιπόν η καταστολή σε βάρος των πολιτικών κρατουμένων δεν είναι αποκομμένη από το ευρύτερο περιβάλλον που περιγράψαμε αλλά αντίθετα αποκτάει ειδική πολιτική βαρύτητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα με το νομικό οπλοστάσιο του κράτος να αναβαθμίζεται και να αυστηροποιήται διαρκώς. Για αυτό και η αλληλεγγύη σε όσους βρίσκονται στα χέρια του κράτους πρέπει να αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της αντίστασης στην καταστολή. Αλληλεγγύη που ξεπερνάει τσιμεντένιους τείχους, σιδερένιους φράχτες και προαύλια φυλακών και αναζητάει τρόπο έκφρασης στους δρόμους, στους ίδιους δρόμους που θέλουμε να πορευτούμε από κοινού με τους φυλακισμένους συντρόφους μας.
Το κίνημα αλληλεγγύης βρίσκεται δίπλα στον σύντροφο γιατί γνωρίζει καλά ότι όποιος ξεχνάει τους αιχμαλώτους του κοινωνικού - ταξικού πολέμου θα ξεχάσει εν τέλει τον ίδιο τον πόλεμο. Διότι η συνεπής παρουσία του συντρόφου και η πολύμορφη συνεισφορά του στο κίνημα ανοίγουν δρόμους αποδεικνύοντας ότι αγώνας σημαίνει πολιτική στράτευση και πίστη στην υπόθεση.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ 27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης: Σάββατο 27/11 13:00, Μοναστηράκι
Συνέλευση Αλληλεγγύης
στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
