kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αντιπολεμική συγκέντρωση ενάντια στη συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ-Γαλλίας

Καλέσματα σε αντιπολεμικές συγκεντρώσεις και κοινή ανακοίνωση συλλογικοτήτων ενάντια στη συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ

Με αφορμή τις νέες πολεμικές συμφωνίες μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ - Γαλλίας

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, μετά το τελευταίο ξέσπασμα της, αυτό της χρηματοπιστωτικής κρίσης του '08, δε δείχνει σημάδια ισορροπίας. Ήδη από τα μέσα του 2019, οι διεθνής οργανισμοί (ΔΝΤ,ΟΟΣΑ) προειδοποιούσαν για ένα νέο επεισόδιο της κρίσης το 2020. Η πανδημία του covid-19 που έπληξε τον πλανήτη όχι μόνο όξυνε τις υπάρχουσες αντιθέσεις άλλα πρόσθεσε και νέα πεδία ανταγωνισμού ανάμεσα στα καπιταλιστικά κέντρα. Η αναμενόμενη - κατά ΔΝΤ - συρρίκνωση της παγκόσμιας οικονομίας είναι δόκιμο να συγκριθεί μόνο με το μεγάλο κραχ του '29. Πλέον έχει καταστεί κάτι παραπάνω από οφθαλμοφανές. Η πολυεπίπεδη κρίση, και η προσπάθεια από τα καπιταλιστικά κράτη να δαμάσουν ένα συνεχώς διογκούμενο χρέος, σηματοδοτεί για το πολυεθνικό προλεταριάτο, την ένταση της εκμετάλλευσης και της φτώχειας, την αυταρχικοποίηση στο εσωτερικό των κρατών, την αναβάθμιση της καταστολής των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και όξυνση των διακρατικών εντάσεων. Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, οφείλουμε με τη σειρά μας να σταθούμε ως τάξη σε θέση μάχης απέναντι στους, εγχώριους και ξένους, δυνάστες μας.

Τοπικά, οι επιπτώσεις έχουν ήδη αρχίσει να αποτυπώνονται. Το δημόσιο χρέος ξεπερνά σήμερα το 230% του ΑΕΠ και η ανεργία στη χώρα αγγίζει το 1 εκατομμύριο. Τα παραπάνω εντάσσονται μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο υγειονομικής κρίσης και μετά από μια σειρά αντεργατικών νόμων που διαμορφώνουν μία νέα εργασιακή βαρβαρότητα. Ενδεικτικά: 10ωρη και ελαστική εργασία, υπερδιπλασιασμός του ορίου των απλήρωτων υπερωριών, τηλεργασία, κυριακάτικη εργασία, φακέλωμα όσων συνδικαλίζονται και ποινικοποίηση της απεργίας. Σε μεγαλύτερη κλίμακα, το παγκόσμιο χρέος το 2021, αναμένεται να ξεπεράσει το 400% επί του παγκόσμιου ΑΕΠ, άνοδο πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που καταγράφηκε το 2008 με τις γνωστές επιπτώσεις για τον κόσμο της εργασίας.

Τα αστικά κράτη, και τα κεφάλαια που εκπροσωπούν, πασχίζουν να βρουν διέξοδο και να αναπτυχθούν. Οι ρυθμοί εξάντλησης των κοιτασμάτων πετρελαίου, η αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας, όπως το φυσικό αέριο και οι σπάνιες γαίες (απαραίτητες στις καπιταλιστικές οικονομίες για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και ιδίως οπλικών συστημάτων) και παράλληλα ο ανταγωνισμός στο πεδίο της αγοράς συνθέτουν ένα πλαίσιο ολοένα και πιο οξυμένων ανταγωνισμών. Αυτή η νέα υπό διαμόρφωση κατάσταση όπως είναι λογικό απαιτεί την επαναδιαπραγμάτευση των μέχρι πρότινος γεωπολιτικών ισορροπιών. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι οι παγκόσμιες εξοπλιστικές δαπάνες, την περίοδο '19-'21, σημείωσαν ρεκόρ των τελευταίων 30 χρόνων.

Ο ανταγωνισμός των δύο κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών πόλων Η.Π.Α./ΝΑΤΟ - Ρωσία/Κίνα, αφορά στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των ενεργειακών και εμπορικών οδών. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν να περικυκλώσουν στρατιωτικά τη Ρωσία και την Κίνα, με την τελευταία να αμφισβητεί σήμερα, στο πεδίο της αγοράς, την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Η Κίνα περικυκλώνεται με τουλάχιστον 400 βάσεις, πολεμικά πλοία, υποβρύχια και βομβαρδιστικά που εκτείνονται από τη βόρεια Αυστραλία, έως τον Ειρηνικό, κατά μήκος της ανατολικής και κεντρικής Ασίας.

Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, ύστερα από τη λεγόμενη "ειρηνευτική συμφωνία" μεταξύ ΗΠΑ και Ταλιμπάν, οι τελευταίοι κατέλαβαν την εξουσία επιβάλλοντας το καθεστώς της τρομοκρατίας και της ακραίας καταπίεσης των γυναικών αλλά και άλλων πληθυσμιακών ομάδων. Το κράτος των ΗΠΑ όμως έχει συνέχεια. Αφού αξιοποίησε αρκετές φορές στο παρελθόν φονταμενταλιστικές ομάδες της περιοχής στην αντιπαράθεση με την πρώην ΕΣΣΔ και πιο πρόσφατα με τον Ρωσοκινέζικο άξονα, ισορροπεί την φυγή του από το Αφγανιστάν αναβαθμίζοντας πριν λίγες εβδομάδες την στρατιωτική του ισχύ με τη νέα συμμαχία μεταξύ ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας-Αυστραλίας (AUKUS).

Η ανακοίνωση της νέας συμμαχίας (AUKUS) αποτελεί όξυνση της αντιπαράθεσης σε στρατιωτικό επίπεδο μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Η συμφωνία επικεντρώνεται στην απόσχεση της Κινέζικης επιρροής στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, με ότι αυτό συνεπάγεται, συμπεριλαμβάνοντας την προμήθεια του Αυστραλιανού κράτους με 8 πυρηνοκίνητα υποβρύχια από τις ΗΠΑ. Να σημειωθεί εδώ ότι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες που τροφοδοτούν με ενέργεια τα υποβρύχια χρησιμοποιούν ουράνιο εμπλουτισμένο στον ίδιο βαθμό που απαιτείται για τη δημιουργία πυρηνικών όπλων. Οι ΗΠΑ αφού αποτραβήχτηκαν από την πυρηνική συμφωνία, σπρώχνουν τον πλανήτη σε επικίνδυνη κατεύθυνση, σε μια περιοχή γεμάτη με πυρηνικές δυνάμεις. Το ψυχροπολεμικό κλίμα που διαμορφώνεται στην περιοχή, σε μια πιθανή σύγκρουση θα έχει ολέθριες διαστάσεις για την ανθρωπότητα και τον πλανήτη.

Στην περιοχή των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, το κράτος των ΗΠΑ αυξάνει διαρκώς την παρουσία του μέσω του ΝΑΤΟ, του οποίου οι βάσεις πληθαίνουν, αλλά και μέσω του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-(Αιγύπτου), υπό την αιγίδα των ΗΠΑ και με την Γαλλία να έχει επίσης σημαντικό βαθμό εμπλοκής. Αφορμή, η κοστοβόρα ενεργειακή συμφωνία του αγωγού East-Med, που αν τελικά προχωρήσει θα μεταφέρει φυσικό αέριο στην νότιο-ανατολική Ευρώπη, ώστε να αυτονομηθεί ενεργειακά από τη Ρωσία που σήμερα καλύπτει το 35% των ενεργειακών της αναγκών. Σημαντικό ρόλο στην ευρωατλαντική ολοκλήρωση των δυτικών Βαλκανίων είχε διαδραματίσει και η Συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Βόρειας Μακεδονίας που εξυπηρετούσα ταυτόχρονα τόσο τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα όσο και τις ορέξεις της ντόπιας αστικής τάξης για μία νέο εκμεταλλευτική εξόρμηση στην γειτονική χώρα. Το ελληνικό κράτος πλέον μετατρέπει τα εδάφη του σε μία απέραντη νατοϊκή βάση, την ίδια στιγμή που τα μαχητικά του αεροσκάφη εποπτεύουν τον εναέριο χώρο 3 βαλκανικών χωρών ενώ αυτοπροωθείται ως ο πιο πιστός σύμμαχος των ΗΠΑ.

Στις 14 Οκτώβρη ο υπουργός εξωτερικών Ν. Δένδιας θα μεταβεί στις ΗΠΑ για την υπογραφή της "Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας" (MDCA). Η συμφωνία αναμένεται να έχει διάρκεια 5 ετών, αντί να ανανεώνεται ετήσια, γεγονός που βαθαίνει ακόμα περισσότερο την εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους σχεδιασμούς ΗΠΑ/ΝΑΤΟ. Παράλληλα, η συμφωνία προβλέπει την αναβάθμιση των ήδη υπαρχουσών βάσεων (επέκταση της Σούδας που είναι η πιο σημαντική στην περιοχή, Λάρισα - ήδη πετάνε αμερικάνικα drones-, στρατιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης), ενώ υπό συζήτηση είναι η Ξάνθη, Καβάλα και Σκύρος, με την τελευταία να αποτελεί φαβορί λόγω γεωστρατηγικής της θέσης. Η Σκύρος βρίσκεται στην καρδιά του Αιγαίου και επιχειρησιακές αποφάσεις όπως η στάθμευση των δύο ισραηλινών UAV (μη επανδρωμένα αεροσκάφη) τύπου Heron στο νησί, αναδεικνύουν την πρόθεση για περαιτέρω ενίσχυση.

Παράλληλα, η προσπάθεια εμπλοκής του ελληνικού κράτους στη Λιβύη, επιδιώκοντας την κατάργηση του τουρκολιβυκού μνημονίου για τη χάραξη της ΑΟΖ, η κήρυξη ΑΟΖ με την Αίγυπτο και την Ιταλία, η στρατιωτική εμπλοκή στο Μαλί στα πλαίσια της συνεργασίας με το γαλλικό κράτος, οι συναλλαγές για οπλικά συστήματα με τη Σ. Αραβία, η μετακίνηση ανθρώπινου δυναμικού στην περιοχή, και οι κοινές εκπαιδεύσεις της πολεμικής αεροπορίας των δύο κρατών, αυξάνουν το ενδεχόμενο της εμπλοκής της χώρας σε μια σύρραξη.

Η ελληνική αστική τάξη, μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον οξυμένων ανταγωνισμών, προσδεμένη πλήρως στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, ακολουθεί την κλιμακούμενη αντιπαράθεση, διεκδικώντας ταυτόχρονα την προστασία αλλά και κομμάτι από την ενεργειακή πίτα που ευελπιστεί να μοιραστεί στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Το ελληνικό κράτος νιώθει την ανάγκη να προσδεθεί με ακόμη πιο άμεσους και αδιαπραγμάτευτους όρους στο άρμα της Δύσης και να παίξει το ρόλο του χωροφύλακα στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Την ώρα που μετράμε χιλιάδες νεκρούς από τον ιό covid-19, με το ΕΣΥ να παραμένει ακρωτηριασμένο και αναμένουμε το 4ο κύμα πανδημίας, οι κρατικές δαπάνες για τα εξοπλιστικά γιγαντώνονται. Το ελληνικό κράτος κατέχει τη δεύτερη θέση στο ποσοστό δαπανών για εξοπλιστικά με βάση το ΑΕΠ μεταξύ των μελών του ΝΑΤΟ στη σχετική λίστα. Ας θυμηθούμε ότι η ανάσχεση της πανδημίας έγινε με τις προσλήψεις χιλιάδων μπάτσων και στρατιωτικών, την προμήθεια εκατοντάδων περιπολικών και εξοπλισμών της καταστολής. Ας θυμηθούμε επίσης, την αντιμετώπιση των πυρκαγιών με την παρουσία ΜΑΤ αντί πυροσβεστών, με τους πρώτους να καταστέλλουν τις προσπάθειες των κατοίκων να σώσουν τα χωριά τους.

Συνεχίζοντας την κατασπατάληση δισεκατομμυρίων ευρώ για την πολεμική προετοιμασία ο Κ. Μητσοτάκηςσε πρόσφατη ομιλία του ανακοίνωσε την αγορά 24 (έναντι 18) μαχητικών αεροσκαφών τύπου Rafale, ενώ πριν λίγες ημέρες υπερψηφίστηκε από την Βουλή και νέα συμφωνία με τη Γαλλία για την αγορά πολεμικών πλοίων, που ανάβει το πράσινο φως για την απόκτηση τριών φρεγατών τύπου Belharra, τριών κορβετών Gowind, την αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ (με συνολικό κόστος που αγγίζει τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ)συνοδευόμενη από ένα εκτενές κείμενο πολεμικής συνεργασίας και προπαρασκευής. Στο άρθρο 2 του συμφώνου ορίζεται ότι «η κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας και η κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας παρέχουν η μία στην άλλη βοήθεια και συνδρομή, με όλα τα κατάλληλα μέσα που έχουν στην διάθεσή τους, κι εφόσον υφίσταται ανάγκη με τη χρήση ένοπλης βίας, εάν διαπιστώσουν από κοινού ότι μία ένοπλη επίθεση λαμβάνει χώρα εναντίον της επικράτειας μιας από τις δύο, σύμφωνα με το Άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Στο άρθρο 18 της αμυντικής συμφωνίας προβλέπεται ότι η συνεργασία Ελλάδας-Γαλλίας μπορεί να λάβει και την μορφή «συμμετοχής σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ».

Την ίδια στιγμή λοιπόν που μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής βάσης αδυνατεί να έχει πρόσβαση σε μία σειρά από βασικές κοινωνικές ανάγκες (και ενώ έρχεται νέο κύμα ανατιμήσεων σε καταναλωτικά και βιομηχανικά είδη), η πίεση των μεγάλων πολεμικών βιομηχανιών σε συνδυασμό με τον ντόπιο εθνικισμό και τον μιλιταρισμό εκτοξεύουν τις δαπάνες για εξοπλιστικά προγράμματα και δικαιολογούν την εμπλοκή του στρατού σε όλο και περισσότερες "εσωτερικές" υποθέσεις όπως βλέπουμε χαρακτηριστικά να συμβαίνει με τη διαχείριση των μεταναστών. Η αύξηση της στρατιωτικής θητείας, οι όλο και πιο συχνές πολεμικές ασκήσεις εντός και εκτός συνόρων -με αρκετές να αφορούν σχέδια καταστολής πλήθους-, οι εκκενώσεις των καταλήψεων στέγης μεταναστών και η φυλάκιση τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες, χωρίς πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη (καμία πρόσβαση σε ΑΜΚΑ και εμβόλια σε καιρό πανδημίας), οι επαναπροωθήσεις (push-back) στο Αιγαίο, οι συγκαλυμμένες δολοφονίες στον Έβρο από παρακρατικούς φασίστες και οι καταγγελίες για βιασμούς στα σύνορα, όπως και το πολεμικό κλίμα που δημιούργησε η κυβέρνηση την προηγούμενη περίοδο εκεί ενάντια σε μετανάστες, δείχνει τη στάση του ελληνικού κράτους. Τα αστικά ΜΜΕ δεν έχουν σταματήσει να αναπαράγουν την ανάγκη για τη φύλαξη του «Σύγχρονου Παρθενώνα» με την αναβάθμιση του φράχτη του Έβρου, τη στιγμή που αναμένονται νέες μεταναστευτικές ροές μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν στην Καμπούλ.

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία, έχοντας τον 2ο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ και διατηρώντας στρατιωτικές δυνάμεις σε αρκετά σημεία εκτός συνόρων, επαναξιολογεί τον γεωπολιτικό της ρόλο και ακολουθεί μια ενεργητική επεκτατική εξωτερική πολιτική. Η κυβέρνηση Ερντογάν, έχοντας εγκαθιδρύσει ένα αυταρχικό και προσωποπαγές καθεστώς κάτω από τον κοινοβουλευτικό μανδύα, ακολουθεί μια πολιτική ισχυρού αναθεωρητισμού στο πλαίσιο της οικονομικής και χωρικής επέκτασης της Τουρκίας και συντηρεί ένα πολεμοκάπηλο κλίμα, δεδομένου ότι έχει λάβει σαφή εντολή αναβάθμισης της αστικής τάξης του τουρκικού κράτους και η οποία ψάχνει επίσης διεξόδους κερδοφορίας και φυγής από μία μακρά περίοδο κρίσης. Την ίδια στιγμή τα αγωνιζόμενα κομμάτια της γειτονικής χώρας δέχονται ανελέητη επίθεση από το τουρκικό κράτος, απαριθμώντας δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες φυλακισμένους.

Η όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή του ελληνικού κράτους στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του, αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη συσπείρωσης ενός μαζικού και μαχητικού αντιπολεμικού κινήματος που θα βάζει στο στόχαστρο -σε τακτική και όχι ευκαιριακή και εθιμοτυπική βάση- τους πραγματικούς υπεύθυνους, δηλαδή τις ιμπεριαλιστικές και διακρατικές διενέξεις, τον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, αλλά και το ίδιο το εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα θέτοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των λαών ως τη μοναδική επιλογή μπροστά στην προοπτική ενός γενικευμένου πολέμου.

Το ζήτημα της επαναστατικής προοπτικής έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την ύπαρξη μιας οργανωμένης, συνεχούς και συνεπούς δράσης και απαιτεί τη στράτευση και τη συμμετοχή όλων όσων βρισκόμαστε στο πλευρό των εκμεταλλευόμενων. Ο αγώνας για την επίτευξη μιας κοινωνίας χωρίς πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά περνά μέσα από την οργάνωση της κοινωνικής βάσης, σύμφωνα με τις ανάγκες και το ταξικό της συμφέρον. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε την κάλυψη των βασικών και κοινωνικών αναγκών μας έξω από και ενάντια στο κράτος και το εμπόρευμα. Να κάνουμε το βήμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της κοινοκτημοσύνης.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ:

-ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΗΠΑ - ΓΑΛΛΙΑΣ

-ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

-ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΟΠΛΩΝ

-ΤΟΝ ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Σ' ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΣΕ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ: ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΕΝΩΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ

Ταξική Αντεπίθεση, ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) | Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη) | Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη) | αναρχική ομάδα "δυσήνιος ίππος" (Πάτρα)

πηγή : https://twitter.com/t_antepithesi?lang=el