kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Είμαστε τα αναλώσιμα της περίθαλψης.

Κυκλικά ωράρια και 24ωρες εφημερίες, 50 ώρες δουλειά την εβδομάδα επί 30 και 40 έτη, με την εργασιακή ένταση να διαλύει ακόμα και τον χρόνο ανάπαυσης, με σμπαραλιασμένες προσωπικές ζωές, με όλα τα μεταδοτικά νοσήματα, όλες τις γρίπες και τις γαστρεντερίτιδες, όλες τις επιδημίες να μεταδίδονται σε εμάς και τις οικογένειές μας, με την κατάθλιψη και το burnout καθημερινούς συντρόφους - "επαγγελματικές νόσους"… Μας λένε ότι είμαστε λειτουργοί (για να μην πάρουν ούτε ένα μέτρο προστασίας) εμείς όμως νοιώθουμε τι πραγματικά είμαστε: τα αναλώσιμα της περίθαλψης!

Είμαστε εμείς που περάσαμε στα πρώτα στάδια βάρδιες COVID με μια στολή λούτσα στον ιδρώτα, που δεν πίναμε νερό γιατί για να κατουρήσεις χρειαζόσουν άλλη στολή την οποία δε σου δίνανε, που κολλήσαμε αρωστήσαμε βαριά και πεθάναμε… Είμαστε εμείς που με συμβάσεις 3μηνες ή 6μηνες ή 2ετούς και με άλλοτε άλλη εκπαίδευση κληθήκαμε να καλύψουμε τα κενά ενός συστήματος που βαφτίζει τις κλίνες ανάλογα με τις ανάγκες και όχι με τις πραγματικές δυνατότητες, που είδαμε τα ψυχιατρεία να μετατρέπονται σε κλειστού τύπου φυλακές, τους αποκλεισμούς να γιγαντώνονται για τους συνήθεις υπόπτους (πρόσφυγες/μετανάστες, Ρομά, γυναίκες, οικονομικά ασθενέστεροι κλπ) και να επεκτείνονται και στους χρόνιους πάσχοντες με το κλείσιμο των εξωτερικών ιατρείων, που είδαμε τις δομές Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης να μετατρέπονται αποκλειστικά σε εμβολιαστικά κέντρα και ιατρικής από το τηλέφωνο… Είμαστε εμείς που βλέπουμε τους ασθενείς να σμπαραλιάζονται χωρίς προσωπικό να τους φροντίσει μιας και διορίζουν μόνο χωροφύλακες, ! Είμαστε τα αναλώσιμα της περίθαλψης, στα νοσοκομεία θανατοκομεία, στα νοσοκομεία με ανύπαρκτο προσωπικό για να αντιμετωπίσει ακόμα και την κανονική λειτουργία, νοσοκομεία κέντρα διασποράς χωρίς σοβαρό διαχωρισμό νοσούντων μη νοσούντων, με ελάχιστα έως ανύπαρκτα μέσα ατομικής προστασίας, χωρίς δωρεάν τεστ για όλο το προσωπικό (εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους), χωρίς καραντίνες για το εμβολιασμένο προσωπικό μετά από στενή επαφή με κρούσμα, σε καθεστώς υπερκόπωσης, με τις διοικήσεις να δηλώνουν χωρίς ντροπή ότι στόχος του εμβολιασμού είναι να μη λείψει με αναρρωτικές άδειες προσωπικό ανεξάρτητα, προφανώς, αν μεταδίδει ή όχι!

Αλήθεια ποιος από αυτούς νοιάστηκε για τη μετάδοση; Στα λεωφορεία δεν κολλάει, στους υπόλοιπους χώρους δουλειάς δεν κολλάει, στα σχολεία δεν κολλάει, μόνο ο ανεμβολίαστος υγειονομικός όλους τους κολλάει;

Ως πότε θα είμαστε εύκολα διαχειρίσιμοι;

Πουλάμε, υποτίθεται, την εργατική μας δύναμη, για ένα κομμάτι ψωμί, αυτοί όμως αγοράζουν στην ίδια συσκευασία και τη ζωή μας! Και όταν τολμήσαμε να επιλέξουμε για το αν θα εμβολιαστούμε ή όχι τους βρήκαμε απέναντι όλους! Όχι! Στην υγεία μας δεν πρέπει να έχουμε λόγο, όπως και στη δουλειά μας δεν έχουμε λόγο, όπως και στα μέσα προστασίας δεν μπορούμε να έχουμε λόγο. Η απόφασή μας θα παρθεί με την αναστολή μισθού σαν περίστροφο στην πλάτη μας, για άλλη μια φορά σαν τους φαντάρους στα χαρακώματα στον πόλεμο!

Δεν είναι ο εμβολιασμός, δεν είναι τα μέσα προστασίας, δεν είναι τα κυκλικά ωράρια, δεν είναι οι εφημερίες του τρόμου, δεν είναι οι καθηγητάδες που βλέπουν την covid-19 από τα γραφεία τους, ούτε η διάλυση του ΕΣΥ με τις ΣΔΙΤ και την εκβιαστική στροφή στην ιδιωτική περίθαλψη, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και ο εμπαιγμός με τις υποσχέσεις για ένταξη στα ΒΑΕ, δεν είναι το τσαλαπάτημα από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς, δεν είναι όλοι αυτοί που βρήκαν άλλη μία ευκαιρία να υψώσουν θρησκευτικά και εθνικά λάβαρα για να κάνουν τη δουλειά τους!

Είναι η ζωή μας που την έκαναν να περνάει έξω από εμάς και εναντίον μας.

Θα λογαριαστούμε.

Εργαζόμενοι και εργαζόμενες στη βιομηχανία της υγείας - healthworkes

healthworkers.wordpress.com