Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021 στις 17.00
Συνέλευση Αυτόνομου Σχήματος Πολυτεχνικής Ξάνθης
Εν μέσω πανδημίας το κράτος συνεχίζει την επίθεση στις φοιτητικές ανάγκες μας, στα ταξικά μας συμφέροντα, στην ζωή και στην ελευθερία μας.
Ενάμιση χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας στη χώρα, με χιλιάδες νεκρούς, και την κυβέρνηση να μην έχει λάβει κανένα ουσιαστικό μέτρο για την προστασία την κοινωνικής πλειοψηφίας και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, κατά το άνοιγμα των σχολών ήρθαμε αντιμέτωποι με ελέγχους για την είσοδο μας στο πανεπιστήμιο. Οι έλεγχοι απαιτούν την επίδειξη QR Code πιστοποιητικό εμβολιασμού, αρνητικό αποτέλεσμα rapid-test ή πιστοποιητικό νόσησης. Την ίδια στιγμή, που υπήρχαν εκατοντάδες φοιτητές συνωστισμένοι περιμένοντας σε ουρές να εισέλθουν στον χώρο του πανεπιστημίου, που τα λεωφορεία είναι γεμάτα, ενώ τα δρομολόγια είναι ακόμα λιγότερα, που οι αίθουσες των μαθημάτων είναι υπερπλήρης.
Όσο συνεχίζει η θανατοπολιτική του κράτους, με τη μη ενίσχυση του Ε.Σ.Υ και την ανύπαρκτη πρωτοβάθμια υγεία, τα ανύπαρκτα μέτρα στους μαζικούς χώρους εργασίας και τα ΜΜΜ, το άνοιγμα του τουρισμού χωρίς ουσιαστικά μέτρα προς όφελος του τουριστικού κεφαλαίου, τα διαγνωστικά τεστ επί πληρωμή, το κράτος εμμένει στο αφήγημα περί «ατομικής ευθύνης». Την προηγούμενη περίοδο, επιβάλλοντας λοκ-νταουν και
περιορισμούς, βασιζόμενο στην καταστολή, βρήκε την ευκαιρία να περάσει σωρεία αντικοινωνικών νομοσχεδίων (ενδεικτικά: απαγόρευση διαδηλώσεων, περιβαλλοντικό, εργασιακό, εκπαιδευτικό).
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι κράτος, χρησιμοποιώντας ως δούρειο ίππο τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, επιχειρεί να επιβάλλει ομαλά την εφαρμογή αντικοινωνικών αναδιαρθρώσεων που είχε στην ατζέντα του, σε κάθε κοινωνικό-πολιτικό πεδίο.
Όλα αυτά με τα πανεπιστήμια να ήταν πλήρως απονεκρωμένα καθώς λειτουργούσαν μέσω τηλεκπαίδευσης και τις αντιστάσεις που ξεπηδούν από εκεί αρκετά μειωμένες. Το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο που υπερψηφίστηκε το Μάρτιο, ήρθε να περάσει πληθώρα μεταρρυθμίσεων, εντείνοντας ακόμα περισσότερο την σχέση πανεπιστημίου-αγοράς, τους ταξικούς φραγμούς και να τσακίσει τις φωνές όσων αγωνίζονται μέσα στα πανεπιστήμια (πανεπιστημιακή αστυνομία , ΕΒΕ, όριο φοίτησης σπουδών και διαγραφές φοιτητών, πειθαρχικά, εδραίωση της τηλεκπαίδευσης, αξιολόγηση, φακέλωμα φοιτητριών, face-control
και κάρτες εισόδου).
Όσον αφορά το όριο φοίτησης στα πανεπιστήμια είναι κάτι που όλες οι αστικές κυβερνήσεις είχαν στην ατζέντα τους για αρκετά χρόνια. Οι σχολές με 4ετη προγράμματα φοίτησης πάνε στα ν+2 έτη, ενώ για τα προγράμματα σπουδών άνω των 4ετών θα είναι ν+3. Όποιος υπερβαίνει το όριο φοιτητής θα ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ.
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι το νέο μοντέλο φοιτητή θα πρέπει να είναι πειθήνιο και παραγωγικό. Να είναι προσηλωμένο στη φοιτητική του ιδιότητα και μόνο, όπως ακριβώς συμβαίνει στην εργασιακή ζούγκλα. Το νέο μοντέλο πανεπιστημίου τον προετοιμάζει για να σκύβει και αυτός το κεφάλι στα αφεντικά και να παράγει πλούτο με τον πιο αποδοτικό και φθηνότερο τρόπο. Όσοι δε συμμορφώνονται στις νέες συνθήκες πειθάρχησης και εντατικοποίησης θα μένουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια αλλάζει και αυτός ριζικά, καθώς πλέον η ελάχιστη βάση εισαγωγής ορίζεται από το μέσο όρο των επιδόσεων όλων των υποψηφίων στα μαθήματα κάθε επιστημονικού πεδίου και από ένα συντελεστή που ορίζει το πανεπιστημιακό τμήμα και προκύπτει από αυτόν το μέσο όρο. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της αρχιτεκτονικής της πολυτεχνικής Ξάνθης με 0 εισακτέους, αποκλείοντας πολλούς από την τριτοβάθμια εκπαίδευση ενώ παράλληλα προωθεί την ιδιωτική εκπαίδευση και κερδοφορία.
Το face control επιχειρείται να επιβληθεί στις σχολές, ώστε να ελέγχεται και να απαγορεύεται η είσοδος σε όσους θεωρούν ότι δεν έχουν θέση στις σχολές, και να καταγράφεται κάθε μας κίνηση μέσα στους χώρους που ζούμε, κοινωνικοποιούμαστε και πολιτικοποιούμαστε. Ακόμα, με το νέο πειθαρχικό κώδικα, θα τιμωρείται, όποιος/α διαταράσσει την "ομαλή λειτουργία" του ιδρύματος, ακόμα και η αντιγραφή, με αποκλεισμούς από εξεταστικές και εξάμηνα, ακόμα και με διαγραφές.
Επιχειρούν, λοιπόν, να καταστείλουν τα αγωνιζόμενα κομμάτια. Να ποινικοποιήσουν τις Γενικές Συνελεύσεις και τη μαχητική δράση των φοιτητικών συλλόγων. Να απονεκρώσουν τα πανεπιστήμια που ήταν πάντα κέντρα πολιτιστικών και συλλογικών δράσεων, καθώς και σημείο συνάντησης, συσπείρωσης και οργάνωσης όλων των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας. Ως τέτοια αντιλαμβάνεται τα
πανεπιστήμια το κράτος, και ως τέτοια τα πολεμάει.
Το κράτος για άλλη μια φορά προσπαθεί να τσακίσει της φωνές που αντιστέκονται. Η υπ. Κεραμέως κρίνει παράνομη την απεργία-αποχή των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση, ενώ οι δεύτεροι δέχονται άγρια καταστολή όσες φορές επιχείρησαν να βγουν στο δρόμο. Άλλο ένα μέτρο που επιδιώκει η κυβέρνηση ώστε να κάμψει τις αντιδράσεις στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που συντελείται, δημιουργώντας ένα πλαίσιο περαιτέρω ελέγχου, διαλύοντας τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και υποβαθμίζοντας ακόμα παραπάνω τη δημόσια παιδεία.
Από το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία, την αλλαγή στον συνδικαλιστικό νόμο μέχρι και την αυξανόμενη επίθεση στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, βλέπουμε ότι το κράτος έχει εισχωρήσει για τα καλά σε κάθε πεδίο της κοινωνικής ζωής με μοναδικό στόχο την αναπαραγωγή του κεφαλαίου στις πλάτες μας και την καταστολή των αντιστάσεων. Άλλοτε ιδεολογικά και άλλοτε με ωμή καταστολή.
Παρότι λοιπόν η επίθεση σε όσους αγωνίζονται αυξάνεται εκθετικά, βλέπουμε ότι αναδύεται ένα κομμάτι του φασιστικού παρακράτους. Δεν ξεχνάμε τα γεγονότα στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης και τις καταγγελίες για στοχοποίηση και ξυλοδαρμούς μαθητών και μαθητριών που έχουν εναντιωθεί στους φασίστες εντός του σχολείου. Οι φασίστες, έχοντας βρει χώρο έκφρασης και ανασυγκρότησης μέσα από τα αντιεμβολιαστικά, αντικοινωνικά και ανορθολογικά συλλαλητήρια της προηγούμενης περιόδου, επανεμφανίζονται σήμερα ξανά και προσπαθούν να οργανωθούν. Δεν είναι καθόλου τυχαία η εμφάνιση του οργανωμένου φασισμού
ως πολιτικής δύναμης. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πολιτική διαχείρισης της κρίσης από πλευράς των αφεντικών. Έρχεται και πάλι, δηλαδή, να εξυπηρετήσει τον ιστορικό του ρόλο. Να λειτουργήσει ως εφεδρεία στον κρατικό μηχανισμό, έχοντας πάντα την ίδια στόχευση: Να βάλει ανάχωμα στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες. Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο κρατικόκαπιταλιστικό σύστημα. Είναι χρέος όλων μας λοιπόν με όπλο τη ταξική αλληλεγγύη κ την κοινωνική αυτοοργάνωση να μην αφήσουμε με κανέναν τρόπο το φασιστικό δηλητήριο να διαχυθεί στα σχολεία και στις σχολές μας, στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας.
Το φοιτητικό κίνημα είχε και οφείλει να έχει θέση πλάι στα ταξικά και κοινωνικά κινήματα, κόντρα στην υποτίμηση των ζωών μας και στην επέλαση της δυστοπίας που οραματίζονται για εμάς, τους από τα κάτω, οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου. Η μόνη λύση είναι να βρεθούμε στο δρόμο να δώσουμε τις απαραίτητες
κινηματικές απαντήσεις για τη διασφάλιση των κεκτημένων μας. Να απειθαρχήσουμε μαζικά στην νέα κανονικότητα που προσπαθούν να επιβάλλουν εντός των πανεπιστημίων και με συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις, σε ανοιχτές-οριζόντιες διαδικασίες, σε πρωτοβουλίες αγώνα, να συλλογικοποιήσουμε
και να οργανώσουμε από κοινού και από τα κάτω τις αντιστάσεις μας. Τη στιγμή που το κράτος δεν έχει δώσει δεκάρα για τις ανάγκες μας και οχυρώνεται ακόμα περισσότερο εργαλειοποιώντας την πανδημία, πρέπει να βάλουμε ανάχωμα στον κρατικό αυταρχισμό.
Τετάρτη 13/10, 17.00 Προκάτ | Συνέλευση του Αυτόνομου Σχήματος
Παρασκευή 15/10, 16.00 Προκάτ | Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Φοιτητών Ξάνθης
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ
ΚΑΜΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ
ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ-ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΗ
Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης