Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021 στις 18.00
Κάλεσμα σε συνέλευση για τη διοργάνωση αντιφασιστικής διαδήλωσης
Να οργανωθούμε, να στήσουμε αναχώματα, να τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Να απαντήσουμε μαχητικά σε όλα τα πεδία, στο δρόμο, στις γειτονιές, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία. Το οφείλουμε στους νεκρούς της τάξης μας, στον Παύλο, στο Λουκμάν, στο Ζακ/Zackie, σε όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, σε όλους αυτούς που έχουν χτυπηθεί βασανιστεί και δολοφονηθεί από το φασισμό και τη μισαλλοδοξία. Σε αυτή τη κατεύθυνση, καλούμε την Τετάρτη 6/10, στις 18:00 στο λόφο του Στρέφη ανοιχτή συζήτηση για τη συνδιοργάνωση αντιφασιστικής διαδήλωσης και δράσεων, τόσο ως απάντηση στα γεγονότα της Σταυρούπολης και του Ν. Ηρακλείου, όσο και για τη γενικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ
Τα πρόσφατα γεγονότα στην Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης και στο Ν. Ηράκλειο στην Αθήνα αποτέλεσαν μια πρώτη -και σίγουρα όχι την τελευταία- επίδειξη δυναμικής επανεμφάνισης των φασιστών, οι οποίοι και ανασυγκροτούνται σταθερά και μεθοδικά τους τελευταίους μήνες.
Οι ''αντιεμβολιαστικές'' συγκεντρώσεις των τελευταίων μηνών σε πολλές πόλεις της χώρας, αρχικά σηματοδότησαν τη μαζική επανεμφάνιση των πολιτικά ''ακέφαλων'' ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής στο προσκήνιο, καταδεικνύοντας πως ο φασισμός είναι φαινόμενο βαθιά ριζωμένο και ενεργό σε τμήματα της κοινωνίας. Έδειξαν επίσης και πως η καταδίκη της Χρυσής Αυγής αποτέλεσε ξεκαθάρισμα των εσωτερικών αντιθέσεων του συστήματος και όχι επίλυση του διάχυτου κοινωνικού προβλήματος.
Από τη μία, σε συνθήκες κοινωνικής αποσύνθεσης, υλικής και πνευματικής, κυριαρχούν ο φόβος, η ανασφάλεια και η σύγχυση και οδηγούν νομοτελειακά, όπως έχει γίνει πολλές φορές στην ιστορία, στον εκφασισμό. Από την άλλη, ο ''ακέφαλος χρυσαυγιτισμός'' παρελαύνει στις πλατείες, στρώνοντας το κατάλληλο έδαφος για να κεφαλαιοποιηθεί πολιτικά από τις εναπομείνασες φασιστικές γκρούπες η αταξική και ανορθολογική ''αντιπολίτευση'' στη διαχείριση της πανδημίας , αλλά και για να εκκολαφθούν νέες ακροδεξιές ομάδες και κόμματα και να στρατολογηθούν νέα μέλη στις ήδη υπάρχουσες.
Η εμπειρία αυτών των συγκεντρώσεων λειτούργησε για τους φασιστές ως τομή για την ανασυγκρότηση τους. Αρχικά, γιατί η επανεμφάνισή τους δεν έγινε με όρους περιθωριακούς, αλλά με όρους δημόσιας και ανοιχτής παρέμβασης στις μαζικές κινητοποιήσεις, καταλαμβάνοντας μάλιστα και το επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης της περιόδου. Αυτή η ''κοινωνική παρέμβαση'' των φασιστών ήταν και αυτή που τους επανάφερε στο προσκήνιο, με μια μειοψηφική αλλά κρίσιμη κοινωνική μάζα στις πλατείες να τους ενσωματώνει και να τους νομιμοποιεί, ωθώντας τους -έμμεσα ή άμεσα, δεν έχει καμία σημασία- να ξανασηκώσουν κεφάλι, να νοιώσουν ότι πατάνε και πάλι γερά στα πόδια τους και να προχωρήσουν σε επιθέσεις όπως στη Σταυρούπολη και το Ν. Ηράκλειο.
Αν όμως τη μία πλευρά του νομίσματος αποτελεί η διάλυση του κοινωνικού ιστού, ο φόβος και ο ανορθολογισμός ως πρώτες ύλες του εκφασισμού, την άλλη πλευρά αποτελεί το κράτος. Η επανεμφάνιση των φασιστικών ομάδων κρούσης, αυτή τη στιγμή, δεν μπορεί να ερμηνευτεί απλά ως ένα συγκυριακό γεγονός, αλλά ως ένα ακόμα όπλο στη φαρέτρα για την ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύεται εναντίον της τάξης μας.
Αρχικά, το ''αντιεμβολιαστικό''-φασιστικό κίνημα και η ρητορική του που εμφανίζεται ως ''αντιπολίτευση'' στην κρατική διαχείριση της πανδημίας, χωρίς πολλές περιστροφές, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να λειτουργεί προς όφελος του κεφαλαίου: να συσκοτίζει, να αποπροσανατολίζει και να αφοπλίζει την κοινωνία από τους ταξικούς αγώνες και τις διεκδικήσεις για πραγματικά επίδικα της πανδημίας, στα σχολεία, στις σχολές, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων, στις φυλακές, στους χώρους δουλειάς, στα νοσοκομεία, στους δρόμους. Και πόσο μάλλον, όταν αυτή η φασιστική ρητορική όχι μόνο καταδεικνύει τον εχθρό σε κάποιες ''σκοτεινές δυνάμεις'' που διεξάγουν ''παγκόσμια πειράματα'', δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση για τους 15.000 νεκρούς, για τη διάλυση και την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας, αλλά επιτίθεται -όπως ήταν πλήρως αναμενόμενο- σε όποιον και όποια συνεχίζει να παλεύει ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την εγκληματική τους πολιτική.
Οι επιθέσεις λοιπόν στη Σταυρούπολη και το Ν. Ηράκλειο, αποτέλεσαν δείγμα της επανενεργοποίησης των ομάδων κρούσης και εμπροσθοφυλακής του κεφαλαίου και μήνυμα τρομοκράτησης της υγιώς σκεπτόμενης και αγωνιζόμενης κοινωνίας για αυτά που έχουν ήδη δρομολογηθεί. Έτσι, οι επερχόμενες ''παρενέργειες'' της βαθιάς και αξεπέραστης κρίσης στον (χρεοκοπημένο) ελληνικό καπιταλισμό που επέφερε (και) η πανδημία, με ανατιμήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, πλειστηριασμούς και σε σύντομο χρονικό διάστημα με νέα μνημόνια λόγω του δημοσιονομικού εκτροχιασμού που επέφερε το lockdown, απαιτούν μια πολεμική αντιπρολεταριακή εφεδρεία ( όπως ήταν πάντα οι φασίστες) για την τρομοκράτηση των αγωνιστών και των αγωνιστριών και την καταστολή των αντιστάσεων. Αν λοιπόν η κατασταλτική διαχείριση της πανδημίας και η άνευ προηγουμένου στελέχωση και εξοπλισμός της αστυνομίας αποτελεί τη μία όψη της προληπτικής αντιεξέγερσης, οι φασιστικές ομάδες κρούσεις που ανασυγκροτήθηκαν μέσα από το αντιπρολεταριακό ''κίνημα των αρνητών'' αποτελούν την άλλη.
Το μούδιασμα που επέδειξε το ευρύτερο αντιφασιστικό κίνημα απέναντι στις συγκεντρώσεις των ''αντιεμβολιαστών'' το καλοκαίρι και η έλλειψη συλλογικής - μαζικής αναχαίτησης του φαινομένου, πρόσφερε τον απαραίτητο χρόνο και τόπο να ανασυνταχθούν και αναδιοργανωθούν οι φασιστικές ομάδες κρούσης. Με δεδομένο πως η παρατεταμένη κρίση είναι εδώ, πως διανύουμε έναν νέο γύρο μνημονιακών μέτρων και ταυτόχρονης περιστολής κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, πως η κοινωνία καταρρακώνεται τόσο από τη φτώχεια όσο και από την αντιληπτική σύγχυση για το τι συμβαίνει γύρω της, ο κίνδυνος μιας μαζικής επανεμφάνισης του φασιστικού φαινομένου, όπως συνέβη με την κατακόρυφη άνοδο της Χρυσής Αυγής, είναι παραπάνω από υπαρκτός. Και με αυτή την εμπειρία, τόσο της ανόδου της Χ.Α. την προηγούμενη δεκαετία όσο και της εξελισσόμενης απόπειρας ενός ''δεύτερου γύρου'' από τις φασιστικές γκρούπες του σήμερα, το κίνημα πρέπει να επιδείξει οξυμένα αντανακλαστικά και να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες αναχαίτησης του φαινομένου. Και όπως τότε, που το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα έδωσε τις κατάλληλες απαντήσεις, το ίδιο θα γίνει και τώρα.
Να οργανωθούμε, να στήσουμε αναχώματα, να τσακίσουμε το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Να απαντήσουμε μαχητικά σε όλα τα πεδία, στο δρόμο, στις γειτονιές, στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία. Το οφείλουμε στους νεκρούς της τάξης μας, στον Παύλο, στο Λουκμάν, στο Ζακ/Zackie, σε όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες, σε όλους αυτούς που έχουν χτυπηθεί βασανιστεί και δολοφονηθεί από το φασισμό και τη μισαλλοδοξία.
Σε αυτή τη κατεύθυνση, καλούμε την Τετάρτη 6/10, στις 18:00 στο λόφο του Στρέφη ανοιχτή συζήτηση για τη συνδιοργάνωση αντιφασιστικής διαδήλωσης και δράσεων, τόσο ως απάντηση στα γεγονότα της Σταυρούπολης και του Ν. Ηρακλείου, όσο και για τη γενικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου.
ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ ΔΕ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΧΑ
Ταξική Αντεπίθεση (ομάδαδα αναρχικών και κομμουνιστών)