Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2021 στις 9.00 πμ
[Αθήνα] Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα
Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους Γ. Καλαϊτζίδη & Ν. Ματαράγκα, Τετάρτη 13/10, 09:00, Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4)
Σας καλούμε την Τετάρτη 13 Οκτώβρη στο Εφετείο Αθηνών στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα μέλη του Ρουβίκωνα Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα, οι οποίοι κατηγορούνται για την εκτέλεση ενός εμπόρου ναρκωτικών στα Εξάρχεια το 2016.
Πρόκειται για μια δίκη σκοπιμότητας στη βάση μιας διάτρητης δικογραφίας, κατασκευασμένης από τις διωκτικές αρχές και με μάρτυρες κατηγορίας αποκλειστικά εμπόρους ναρκωτικών που χρόνια τώρα λυμαίνονται την περιοχή των Εξαρχείων υπό την προκλητική ανοχή της Αστυνομίας.
Αυτή η δίκη δεν αφορά μόνο τον Ρουβίκωνα, ούτε είναι υπόθεση αποκλειστικά των Εξαρχείων. Αντιθέτως αφορά όλο τον κόσμο του αγώνα και των αντιστάσεων, κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη, τη νεολαία αλλά και κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Οι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας σύρονται σε μια στημένη για ανθρωποκτονία δίκη και απειλούνται ακόμη και με ισόβια στέρηση της ελευθερίας τους, επειδή υπερασπίζονται τον δημόσιο χώρο των Εξαρχείων από τη δυστοπία των μαφιών αλλά και επειδή ενοχλούν με τη συνολικότερη δράση τους στα πλαίσια των κοινωνικών αγώνων.
Να μην επιτρέψουμε στο κράτος να ρίχνει με το έτσι θέλω στη φυλακή αγωνιστές. Να δώσουμε ένα τέλος σε αυτές τις σκανδαλώδεις πρακτικές που μας γυρνούν στις σκοτεινές εποχές της πλήρους κρατικής αυθαιρεσίας και εκδικητικότητας, της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαίου.
Σας καλούμε την Τετάρτη 13 Οκτώβρη στο Εφετείο. Όλες, όλοι στη Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στις 09:00, Δέγλερη 4. Αυτή η μάχη πρέπει να καταλήξει στην ήττα της κρατικής μεθόδευσης και στην αθώωση και νίκη των δύο αγωνιστών, που θα είναι μια νίκη όλων μας, μια νίκη που αφορά όλη την κοινωνία.
Επιτροπή Αλληλεγγύης στους Γ. Καλαϊτζίδη & Ν. Ματαράγκα
Για την αυριανή δίκη των δύο συντρόφων μας - Κάλεσμα συγκέντρωσης στα δικαστήρια
Αύριο 13/10 στις 9.00 το πρωί οι σύντροφοί μας Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαϊτζίδης δικάζονται.
Δικάζονται όχι για φόνο όπως λέει το κατηγορητήριο αλλά για τη συμμετοχή τους σε ένα αγώνα που ξεσκέπασε τις τακτικές του νόμιμου κράτους στα Εξάρχεια, που συγκρούστηκε με το παράνομο κράτος, ένα κίνημα που έδωσε απάντηση από τα κάτω σε αυτό που φαινόταν αδύνατο να απαντηθεί από τα κάτω: στην κυριαρχία του κοινωνικού κανιβαλισμού στις γειτονιές.
Η σκευωρία που έχει στηθεί, τόσο κακότεχνη που το θράσος της να καταλήγει σε δικαστική αίθουσα, δεν προσπαθεί καν να κρύψει την προσχηματική της φύση και τους αληθινούς σκοπούς της.
Ούτε όμως οι διωκόμενοι σύντροφοί μας πτοούνται, ούτε ο Ρουβίκωνας. Ξέρουμε τι έχουμε απέναντί μας, ξέρουμε για τι είναι ικανή η εξουσία, ξέρουμε ότι νόμιμο και παράνομο κράτος συνεργάζονται τόσο στα εμπόρια του δρόμου, όσο και σε κάποιους ορόφους της ΓΑΔΑ.
Αντιμετωπίζουμε αυτή την πρόκληση, να βρεθούν δυο σύντροφοί μας με ισόβια κάθειρξη, με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση.
Γιατί αυτή η πρόκληση είναι μέρος του, μια κομβική στιγμή του.
Στεκόμαστε με νύχια και με δόντια στο πλευρό των διωκόμενων μελών μας ενώ συνεχίζουμε να επιταχύνουμε στο μονοπάτι μας. Το κίνημα, τόσο συνολικά, όσο και ο κόσμος των Εξαρχείων, έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει κατασταλτικές μεθοδεύσεις ακόμα πιο συχνά από όσο έχει συνηθίσει να αντιμετωπίζει τις ναρκομαφίες. Η υπόθεση αυτή έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου κρατικού φιάσκου και πάνω απ' όλα μιας ζωντανής απόδειξης περιστατικού κρατικής σκευωρίας. Μια σκευωρίας όμως που αν περάσει θα δημιουργήσει ένα τετελεσμένο για το κίνημα που μόνο σε δικτατορικές συνθήκες θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσει. Αν τους περάσει μετά θα κάνουν ότι θέλουν…
Η κοινωνική βάση τέλος, στα απόλυτα όρια των αντοχών της και μπροστά στις σκοτεινές εποχές που εγκαινίασαν οι μαζεμένες κρίσεις που ζούμε, βλέπει ανάμεσα στα τόσα άλλα που βρήκαν την ευκαιρία να της επιβάλλουν, και μια τέτοια απόπειρα ενοχοποίησης αγωνιζόμενων. Βλέπει μια ταπεινωτική επίδειξη παντοδυναμίας και αυθαιρεσίας των αρχών. Η κοινωνική βάση δεν είναι στραβή. Και ξέρει ότι σε εκείνη θα καταλήξει η κρατική αυθαιρεσία αφού περάσει από άτομα, οργανώσεις και κινήματα…
Το κύμα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε, οι δυνάμεις που στήριξαν σε Ελλάδα και εξωτερικό τους συντρόφους Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα, έδωσαν μια πρώτη απάντηση στους κρατικους υπολογισμούς. Η σκευωρία κάθε άλλο παρά απαρατήρητη πέρασε μέσα στην πανδημία και την οικονομική κρίση.
Αύριο είναι το δικαστήριο.
Καλούμε τους πάντες να δώσουν με τη φυσική τους παρουσία μια μεγάλη απάντηση, ένα ζωντανό μήνυμα στο κράτος και τους μηχανισμούς που απεργάζονται την πιο μαύρη καταστολή. Να δώσουν εξίσου και ένα μήνυμα ελπίδας σε όλη την κοινωνική βάση.
Όλοι/ες στα δικαστήρια, στο εφετείο Αθηνών, Δέγλερη 4, αύριο το πρωί στις 9.00
Ρουβίκωνας
Άμεση παύση της δίωξης των αναρχικών Ν.Ματαράγκα - Γ.Καλαϊτζίδη
Κάτω τα χέρια από τους αναρχικούς Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη
Η στοχοποίησή τους αφορά όλο το κίνημα
Οι αναρχικοί Νίκος Ματαράγκας και Γιώργος Καλαϊτζίδης (μέλη του Ρουβίκωνα) οδηγούνται στις 13/10 σε μια στημένη δίκη -καθ' υπόδειξη των κατασταλτικών κρατικών μηχανισμών- κατηγορούμενοι για φυσική και ηθική αυτουργία για την υπόθεση εκτέλεσης ενός εμπόρου ναρκωτικών στα Εξάρχεια το 2016, παρότι όταν είχαν κληθεί για απολογία (Ιούνιος 2020) είχαν αφεθεί ελεύθεροι από τον ανακριτή ελλείψει κάθε σοβαρού στοιχείου που να τους εμπλέκει με την υπόθεση.
Αυτή η συνεχιζόμενη σκευωρία αποτελεί μια επικίνδυνη κρατική προσπάθεια εναντίον αναρχικών με ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας βαριάς καταδίκης τους. Όπως έχουμε ξαναγράψει πρόκειται επίσης για κατασταλτική ενέργεια ενάντια στη συλλογικότητα του Ρουβίκωνα, για επίθεση στον ίδιο τον δύσκολο, πολύπλευρο αγώνα που έδωσαν πολλοί αγωνιστές/τριες και συλλογικότητες ενάντια στις μαφίες στα Εξάρχεια, αλλά και για επίθεση συνολικά στο ριζοσπαστικό κίνημα που μάχεται από οποιαδήποτε θέση το κράτος και το κεφάλαιο.
Στις 13 Οκτώβρη (9πμ) στο Εφετείο Αθηνών η αλληλεγγύη να καταρρίψει το κατασκευασμένο κατηγορητήριο και τα κρατικά σχέδια.
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ Ν. ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ ΚΑΙ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
κάλεσμα : Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Pasamontaña
Στις 13 Οτώβρη καλούνται σε δίκη οι σύντροφοι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας, κατηγορούμενοι (για ηθική και φυσική αυτουργία αντίστοιχα) για την εκτέλεση, το καλοκαίρι του 2016, ενός μαφιόζου ναρκέμπορου, γνωστού ως "Χαμπίμπι", πρωταγωνιστή πλήθους αντικοινωνικών επιθέσεων ενάντια σε συντρόφους και συντρόφισσες, θαμώνες και κατοίκους στην πλατεία Εξαρχείων.
Μια εκτέλεση, την πολιτική ευθύνη της οποίας είχαν αναλάβει με κείμενό τους οι Ένοπλες Ομάδες Πολιτικοφυλακών, εν μέσω μιας παρατεταμένης περιόδου πολύμορφων και μαχητικών κινητοποιήσεων και πορειών, άμεσων δράσεων, εκδηλώσεων και διαδηλώσεων από πολιτικές συλλογικότητες και ομάδες, καταλήψεις και στέκια, αγωνιστές-αγωνίστριες, εργαζόμενους-εργαζόμενες και κατοίκους ενάντια στις μαφίες, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την κρατική καταστολή, για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων της ταξικής αλληλεγγύης και της κοινωνικής αυτοοργάνωσης.
5 χρόνια μετά, οι 2 σύντροφοι δικάζονται μ' ένα διάτρητο κατηγορητήριο -βασισμένο εξολοκλήρου σε στημένες καταθέσεις δυο ναρκέμπορων- ενώ προηγουμένως, τον Ιούνη του 2020, έπειτα από την κλήση σε απολογία τους σε ανακριτή, είχαν αφεθεί ελεύθεροι ελλείψει επιβαρυντικών στοιχείων.
Μια αστυνομικοδικαστική δίωξη που φαίνεται να δικαιώνει χειροπιαστά το διαχρονικά δίκαιο σύνθημα "μπάτσοι και μαφίες το ίδιο μαγαζί". Μια πολιτική δίκη σκοπιμότητας που θέτει στο στόχαστρο της αστικής "δικαιοσύνης", υπό την απειλή ακόμα και ισόβιας καταδίκης, τους δυο αγωνιστές και τη μακρόχρονη πολιτική δράση που αυτοί ανέπτυξαν, μέσα από το κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*BΟΞ και τις γραμμές της αναρχικής συλλογικότητας Ρουβίκωνας.
Στο στόχαστρο αυτής της ξεδιάντροπης κρατικής σκευωρίας όμως, δεν τίθενται μονάχα οι δυο αγωνιστές, το Κ*ΒΟΞ, ο Ρουβίκωνας και τα Εξάρχεια, αλλά συνολικά οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες και οι πολύμορφες κινητοποιήσεις στο κέντρο και τις συνοικίες της αθηναϊκής μητρόπολης, η ίδια η ιστορία των αγώνων που έχουν δοθεί και δίνονται για δεκαετίες σε αυτούς τους δρόμους ενάντια στο "παράνομο" και "νόμιμο" κεφάλαιο, το κράτος του και την αστυνομία του.
Η κρατική σκευωρία δεν θα περάσει.
Αλληλεγγύη στους συντρόφους Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα.
Έναρξη Δίκης 13/10/21. Εφετείο Αθηνών, 9.00 π.μ.
Κίνηση της Βιολέττας (ΚτΒ)
Αθήνα, Σεπτέμβρης 2021
Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, ο Νίκος Ματαράγκας, η αλληλεγγύη και το πάρκο Ναυαρίνου
Συνηθίζεται όταν κάποιος κοινωνικός αγωνιστής βρίσκεται αντιμέτωπος με στημένες ή υπερβολικές κατηγορίες να γράφονται κείμενα που αφενός εκφράζουν την αλληλεγγύη τους, αφετέρου τονίζουν την ανάγκη έκφρασης αλληλεγγύης και από άλλους. Εδώ όμως δεν θα ασχοληθούμε με κάτι τόσο αυτονόητο, όσο η αλληλεγγύη σε δύο διωκόμενους υποδειγματικούς αγωνιστές όπου η προχειρότητα ενός αστείου και διάτρητου κατηγορητηρίου είναι αντιστρόφως ανάλογη με το βάρος των ποινών και του κοινωνικού συσχετισμού που φιλοδοξεί να επιβάλει.
Θα μιλήσουμε για κάτι σημαντικό, ελάχιστα γνωστό αλλά συνάμα πολύ όμορφο: την αλληλεγγύη του Γιώργου Καλαϊτζίδη και του Νίκου Ματαράγκα προς το Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου όταν αυτή ζητήθηκε.
Με τους διωκόμενους αγωνιστές βρεθήκαμε και συμπράξαμε στους δρόμους των Εξαρχείων (άλλοτε με τον ένα, άλλοτε και με τους δύο μαζί) για την υπεράσπιση της γειτονιάς μας:
Α) Το 2010 στη συνεργασία των τοπικών συλλογικοτήτων ενάντια στις εκδηλώσεις αντικοινωνικής βίας στα Εξάρχεια https://diktio.org/node/603
Β) Το 2012 στη Συνέλευση ενάντια στον Κοινωνικό κανιβαλισμό που συγκροτήθηκε μετά από κάλεσμα της συνέλευσης του Πάρκου. https://athens.indymedia.org/post/1384403/
Γ) Το 2014 στη Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων που συγκροτήθηκε καταρχήν σαν τοπικό μετωπικό σχήμα ενάντια στις μαφίες και τον κοινωνικό κανιβαλισμό https://exarhia.wordpress.com/
Δ) Το 2016 στη Συνέλευση για την Επανοικειοποίηση των Εξαρχείων https://rouvikonas.gr/archives/1775
Αλλά πρέπει να διευκρινιστεί ότι αναφερόμαστε σε μία πολύ διαφορετική εποχή, όπου η επίθεση στα Εξάρχεια δεν είχε τολμήσει να εκδηλωθεί με τη χυδαία χωροταξική ανάπλαση, την επενδυτική επέλαση, την αποψίλωση του κοινωνικού πλούτου τους και το ξερίζωμα της καρδιάς τους για να φυτευτεί στη θέση της ένας σταθμός Μετρό. Μιλάμε για την εποχή που το ελληνικό κίνημα ήταν το σημαντικότερο στην Ευρώπη σε μαζικότητα, ορμή, οργανωτική εμπειρία και πολυμορφία και που η υπονόμευση των Εξαρχείων γινόταν ακόμα με το σπρώξιμο των ναρκωτικών στους κοινωνικούς χώρους.
Ήταν η εποχή που η αστυνομία έδιωχνε τους χρήστες από τις πιάτσες της Αθήνας λέγοντάς τους να πάνε στο πάρκο Ναυαρίνου. Που οι ναρκέμποροι - γνωστοί σε εκατοντάδες ανθρώπους αλλά μυστηριωδώς άγνωστοι στην αστυνομία - είχαν μετατρέψει για χρόνια σε μόνιμες πιάτσες-γκέτο όλους τους γύρω πεζόδρομους (Μάνης, Μεσολογγίου, Τζαβέλλα) και πλέον πολιορκούσαν ασφυκτικά το πάρκο. Που η προστασία είχε χτυπήσει την πόρτα των γύρω μαγαζιών.
Που στις καθαριότητες είχαμε αρχίσει να βρίσκουμε πολύ συχνά κρυμμένα ή θαμμένα μαχαίρια. Που οι νταραβεριτζήδες άρχισαν να περιφέρονται και να κάθονται στο πάρκο σαν στο σπίτι τους. Που ξεκίνησαν με βλέμματα εχθρότητας που υποδήλωναν το σφετερισμό του χώρου και συνέχισαν με βλέμματα απαξίας και περιφρόνησης όταν πλέον ένιωθαν πως είχαν πάρει το πάνω χέρι και πως οι μέρες μας στο χώρο ήταν μετρημένες.
Που στις καθαριότητες πετούσαν πια επιδεικτικά μπροστά μας τα σκουπίδια τους και στα ποτίσματα πουλούσαν τσαμπουκά επειδή τάχα τους ακούμπησε το λάστιχο. Που αμολούσαν τα πίτμπουλ τους για να τα εκπαιδεύσουν στα ξύλινα παιχνίδια της παιδικής χαράς την ώρα των παιδικών γιορτών. Ώσπου μια ωραία μέρα ολόκληρη η συνέλευση μας βρέθηκε στο πάρκο ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά μαφιόζων και λίγο μετά με στραμμένη πάνω της την κάνη ενός όπλου που μόλις είχε αφήσει έναν τραυματία δίπλα μας στο έδαφος (https://athens.indymedia.org/post/1458737/). Και που πλέον ο αγώνας για το πάρκο, εκτός από κοπιαστικός, αλλοτριωτικός και επικίνδυνος, έδειχνε και μάταιος. Που πολλοί από εμάς είχαμε ήδη φάει κλωτσιές και μπουνιές στο κεφάλι και που όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες στη συνέλευση δεχόμασταν πλέον προσωπικές απειλές. Που μετριόμασταν κάθε μέρα όλο και λιγότεροι.
Και ήταν τότε - όταν όλοι έφευγαν - που ήρθαν αυτοί. Για να κάνουν τη λέξη "σύντροφος" ξανά τόσο όμορφη όσο την είχαμε νοιώσει μόνο στα εφηβικά μας βιβλία. Αυτοί δεν παραβγαίναν σε ερμηνείες για το αναπόφευκτο προσεχές τέλος του πάρκου: διέκριναν καθαρά πως ενδεχόμενη επικράτηση του οργανωμένου εγκλήματος στο χώρο θα σήμαινε τον όλεθρο για όλη τη γειτονιά. Δεν έκαναν τους δικαστές των καφενείων: ρίχτηκαν αμέσως στη φωτιά του αγώνα για να σωθεί το πάρκο. Δεν ενδιαφέρονταν να κοντύνουμε για να ψηλώσουν οι ίδιοι: ήταν ψηλοί από μόνοι τους. Κι όταν τελικά ο αγώνας κερδήθηκε, αυτοί, αντί να κάνουν πολιτικό ταμείο, απλώς μας χαιρέτησαν, διδάσκοντας έτσι πολιτικό ήθος και κάνοντας σκόνη τις βιβλιοθήκες μας και τις μέχρι τότε πολιτικές εμπειρίες μας.
Στο δύσκολο καιρό που ακολούθησε όταν πια αναγορεύτηκαν σε κύριο στόχο της αλβανικής μαφίας, της ελληνικής αστυνομίας και της Χρυσής Αυγής ταυτόχρονα, δε ζήτησαν ποτέ τη βοήθειά μας. Αντίθετα, εμείς νοιώθαμε -ακόμα και τότε! - ότι θα μπορούσαμε να απευθυνθούμε σε αυτούς τους ανθρώπους με την αστείρευτη αλληλεγγύη και την υπεράνθρωπη δοτικότητα. Κι ούτε τώρα ζήτησαν το παραμικρό. Αν αποφασίσαμε αυτόβουλα να πάρουμε θέση με αυτό το κείμενο είναι για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Γιατί σήμερα, σε αργυρώνητα media και σε ένα πολύ ύποπτο κατηγορητήριο βλέπουμε να επιχειρείται να κατασκευαστεί ένα προφίλ ανθρώπων που καμία σχέση δεν έχει με αυτούς που εμείς γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης και ο Νίκος Ματαράγκας δεν υπήρξαν ποτέ σκοτεινοί: παρουσιάστηκαν πάντα ευπρόσωποι και πάντα μπροστά, πρώτοι στις γραμμές του αγώνα (αν και παρέμειναν πάντα τελευταίοι στις επινίκιες φωτογραφίες και γιορτές). Δεν υπήρξαν ποτέ λάτρεις της τυφλής βίας αλλά φορείς απαράμιλλου ήθους, κάνοντας πολιτική με αρχές κι έχοντας πάντα σαφή επίγνωση των μέσων. Και ασφαλώς δεν υπήρξαν ποτέ αδίστακτοι εγκληματίες, αλλά κοινωνικοί αγωνιστές που αποτέλεσαν και αποτελούν πρότυπο για τους νέους αγωνιστές και στοιχείο περηφάνιας για τη γειτονιά τους.
Σήμερα, μετά από 12 χρόνια αγώνα και σε πείσμα όλων των προβλέψεων, το πείραμα του Αυτοδιαχειριζόμενου Πάρκου Ναυαρίνου συνεχίζεται και μάλιστα πιο ελπιδοφόρο από τότε. Αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο παρακολουθούμε τα παιδιά μας να τραγουδούν με άλλα παιδιά κάτω από τη σκιά της γαζίας, ενώ μία παρέα από τη Χιλή έχει έρθει και ρωτά για να μάθει την ιστορία του πάρκου. Είναι λοιπόν καιρός να γίνει ευρέως γνωστό ότι αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της ιστορίας αποτελούν άνθρωποι σαν το Γιώργο Καλαϊτζίδη και το Νίκο Ματαράγκα. Ότι χωρίς αυτούς στη θέση του πάρκου θα υπήρχε τώρα μία δύσοσμη δυστοπία κι ότι η ιστορία του πάρκου δε θα αποτελούσε παρά μία ακόμα ιστορία κινηματικής ήττας και καλών προθέσεων.
Στις 13 Οκτωβρίου θα είμαστε στα δικαστήρια μαζί με τη γειτονιά μας και το κίνημα, μαζί με τους συμπαραστάτες και τους μάρτυρες, αφού δεν έχουμε την τιμή να είμαστε συγκατηγορούμενοι.
για ό,τι αγαπήσαμε
κι ούτε βήμα πίσω
Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου
--
Αναρχική Συλλογικότητα Μασόβκα - Αλληλεγγύη στους συντρόφους Νίκο Ματαράγκα & Γιώργο Καλαϊτζίδη.
Μιλώντας για το κράτος και προσπαθώντας να εισχωρήσουμε στον πυρήνα του, αφήνοντας κατά μέρους την εννοιολογικά αφηρημένη υπόστασή του ή την σχεδόν μεταφυσική ερμηνεία που του αποδόθηκε στις απαρχές της δημιουργίας του, αναγνωρίζουμε ότι κάθε σύγχρονο κράτος και δη ευρωπαϊκό, έχει αναπτύξει παρόμοιες υπηρεσίες που θα διασφαλίζουν τα διακριτά πλαίσια επιβολής μιας θλιβερής ολιγαρχίας απέναντι στο συντριπτικό σύνολο του λαού.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, που επιμένουν να επικαλούνται δημοκρατικά εκλεγμένες -παρότι ουδέποτε διαθέτουν κάτι παραπάνω από ένα μειοψηφικό εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο μάλιστα συνήθως προκύπτει από το ήμισυ του συνόλου του πολιτών που εξακολουθούν να λαμβάνουν μέρος σε εκλογικές διαδικασίες επιλέγοντας τον δυνάστη τους- με την ανέλιξή τους στα ανώτερα κλιμάκια του κράτους, ακολουθούν μία πολύ συγκεκριμένη μεθοδολογία.
Διαχειριζόμενοι ήδη την εκτελεστική εξουσία, φροντίζουν να θέσουν κάτω από την άμεση επιρροή και καθοδήγησή τους την θεωρητικά διακριτή δυαδικότητα των υπολοίπων δύο εξουσιών, τη νομοθετική και τη δικαστική. Είναι πια κατανοητό σε όλους και σε όλες ότι στις αστικές δημοκρατίες δεν υφίσταται καμία διάκριση εξουσιών. Και οι τρεις μαζί, ενωμένες σα σιαμαία αδερφάκια, φροντίζουν για την οικονομική αφαίμαξη των από τα κάτω και την τιμωρία όσων τολμούν να αμφισβητήσουν την καθεκυστία τάξη. Αν η μία εξουσία επιφανειακά και μόνο αντιδράσει σε τυχόν αποφάσεις ή ενέργειες που προσπαθεί να εφαρμόσει η άλλη, αυτό συμβαίνει αποκλειστικά και μόνο γιατί θίγονται τα προσωπικά της συμφέροντα.
Ακολούθως η κάθε κυβέρνηση έχοντας εξασφαλίσει τη σύμπνοια όλων των καθαρμάτων που κατέχουν υψηλότατες κρατικές θέσεις, εξοπλίζει εκ νέου τις αστυνομικές υπηρεσίες και γενικά όλες τις κατασταλτικές δυνάμεις, προσπαθεί εν συνεχεία να εντάξει κάθε δημοσιογραφική φωνή στο payroll της, να ελέγξει κάθε τι που ενδεχομένως θα της δημιουργούσε προβλήματα και κατόπιν ξεκινά αμέριμνη τα νομοθετήματα, δηλαδή την εξυπηρέτηση των ημετέρων με κάθε τρόπο.
Στην απλοϊκή αφήγηση που προηγήθηκε δεν έγινε λόγος για μια ιδιαίτερη υπηρεσία και εκεί είναι που θέλουμε να καταλήξουμε. Είναι μια υπηρεσία που δεν υφίσταται ως αναγνωρισμένος ενιαίος θεσμικός φορέας αν την αναζητήσουμε και ας κοπιάζουν νυχθημερόν τα μέλη της, δεν της δόθηκε ξεχωριστό όνομα, αντιθέτως της δόθηκαν πολλαπλά προνόμια. Είναι μια υπηρεσία που χάνεται ανάμεσα σε εκείνα τα πολυπλόκαμα γρανάζια που χαρακτηρίζουν το ομιχλώδες παρασκήνιο του αστραφτερού και «δημοκρατικού» κράτους. Οριοθετώντας την, θα λέγαμε ότι πρόκειται για τον κοινό τόπο όπου τέμνονται και εμπλέκονται οι δραστηριότητες της «αντι»τρομοκρατικής, της ΕΥΠ και διαφόρων ακόμα κρατικών και παρακρατικών υπηρεσιών που παρακολουθούν πολίτες και συλλέγουν πληροφορίες. Καμία κυβέρνηση δεν θα την ενοχλήσει ποτέ, γιατί ο ρόλος της δρα επιτελικά για τους εχθρούς του εκάστοτε καθεστώτος.
Θα την ονοματίσουμε ως Κρατική Κατασταλτική Φάμπρικα Παραγωγής Σκευωριών.
Σκευωρίες που εμφανίζονται ακατάπαυστα και στο στόχαστρο έχουν πάντοτε αγωνίστριες και αγωνιστές. Όσοι και όσες ζούμε σε αυτό το τόπο, έχουμε να θυμόμαστε εκατοντάδες ανάλογες υποθέσεις από την μεταπολίτευση και έπειτα. Κι αν η συντριπτική πλειοψηφία των εν λόγω σκευωριών καταπέφτει με κρότο στα δικαστήρια, αυτό συμβαίνει όχι γιατί η δικαστική εξουσία αποφασίζει να δικάσει αμερόληπτα, αλλά γιατί συνήθως όσο κι αν αναζητούν στοιχεία για να ανακοινώσουν καταδικαστικές αποφάσεις, τα κατηγορητήρια είναι τόσο σαθρά και διάτρητα που ντρέπονται ακόμα και οι ίδιοι οι δικαστές για την ανικανότητα της συγκεκριμένης υπηρεσίας. Δεύτερος ανασταλτικός παράγοντας για την εξέλιξη ανάλογων υποθέσεων-σκευωριών είναι οι κοινωνικές αντιστάσεις που ορθώνονται απέναντι στους κρατικούς σχεδιασμούς. Παρόλα αυτά, η κρατική κατασταλτική φάμπρικα παραγωγής σκευωριών δεν δείχνει να ασχολείται με τις σωρηδόν αθωωτικές αποφάσεις. Το μότο της είναι ένα και το εξής: «Αν δεν έπιασε αυτή η σκευωρία, πάμε να φτιάξουμε μια καλύτερη». Αγωνιστές και αγωνίστριες που εμπλέκονται στα δίχτυα της εν λόγω υπηρεσίας καλούνται να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες. Συχνά οι προφυλακίσεις και μόνο - απότοκο των σκευωριών- είναι αρκετές γα να καταστρέψουν ζωές, ανθρώπινες σχέσεις και επαγγελματικές σταδιοδρομίες. Πρόσφατα παραδείγματα που ξεσήκωσαν τεράστια κοινωνική αλληλεγγύη είναι οι υποθέσεις του Τάσου Θεοφίλου και της Ηριάννας. Ας μην λησμονούμε επίσης ότι ο σύντροφος Βαγγέλης Σταθόπουλος τιμωρήθηκε με ποινή 19 ετών (!!!) επειδή επέδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη του απέναντι στον τραυματισμένο αναρχικό επαναστάτη Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη, δηλαδή επειδή δεν έκανε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από το να εκφράσει τα βαθύτερα ιδεώδη της αναρχικής ιδεολογίας. Ακόμα πιο πρόσφατα παραδείγματα αποτελούν οι προφυλακίσεις στο σωρό μετά το αστυνομικό φιάσκο της Νέας Σμύρνης. Προφυλακίσεις για ένα χαμένο πορτοφόλι, για μια τηλεφωνική συνομιλία και για μία καταγγελία από ένα παράφρονα συγγενή. Κι αν ο επονομαζόμενος «Ινδιάνος» επιτέλους αποφυλακίστηκε μετά από επτά ολόκληρους μήνες, ας μην λησμονούμε ότι ένας αγωνιστής, ο δικός μας φίλος και σύντροφος, Ο.Μ. βρίσκεται ακόμα στα μπουντρούμια της δημοκρατίας. Η εν λόγω υπηρεσία έριξε τα δίχτυα της και στη Μασόβκα, προσπαθώντας να μας αποδώσει τον τίτλο της «Εγκληματικής Οργάνωσης», αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης.
Είναι χρέος του αναρχικού και εν γένει όλου του ανταγωνιστικού κινήματος να σηκώνει το γάντι κάθε φορά που εξυφαίνεται μια καινούρια σκευωρία. Είναι χρέος κάθε προοδευτικού ανθρώπου να σταθεί εμπόδιο στις κρατικές επιδιώξεις να φυλακίζει αγωνιστές. Και κάθε φορά που μία κρατική σκευωρία καταρρέει, ίσως ένα πρόσκαιρο μειλίχιο χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη μας, όμως δεν επαναπαυόμαστε, γνωρίζουμε πόσο αδίστακτοι είναι.
Κάτι ανάλογο θα συμβεί στις 13 του Οκτώβρη για τους συντρόφους Νίκο Ματαράγκα και Γιώργο Καλαϊτζίδη, οι οποίοι σύρονται με ένα βαρύ κατηγορητήριο σε μια δίκη παρωδία με μάρτυρες κατηγορίας εμπόρους ναρκωτικών. Τι κι αν από κοινού ανακριτής και εισαγγελέας τον Ιούνιο του 2020 αποφάσισαν ότι δεν υπάρχουν ούτε καν τα ελάχιστα στοιχεία που να στοιχειοθετούν την υπόνοια ενοχής τους και έθεσαν ουσιαστικά την υπόθεση στο αρχείο δίχως να επιβάλλουν περιοριστικούς όρους στους δύο συντρόφους; Σημασία έχει η φάμπρικα των σκευωριών να δουλεύει. Ο επονομαζόμενος «Χαμπίμπι» εν ζωή αποτελούσε μια ασήμαντη ικμάδα για τον κόσμο της εξουσίας. Ήταν ένας ακόμα ναρκέμπορος, προβεβλημένο μέλος της μαφίας των Εξαρχείων, που με την αντικοινωνική και συχνά κανιβαλική του συμπεριφορά, εξυπηρετούσε το αφήγημα περί μιας εγκαταλελειμμένης και γκετοποιημένης περιοχής στο κέντρο της Αθήνας η οποία ελλείψει του κρατικού παρεμβατισμού μετατρέπεται σταδιακά σε Άγρια Δύση. Ο «Χαμπίμπι» νεκρός όμως αποτέλεσε την απαραίτητη πρώτη ύλη για τις κατασταλτικές αρχές, τη μαγιά για να ζυμωθούν νέες σκευωρίες.
Η επίθεση του κράτους απέναντι στους συντρόφους Νίκο Ματαράγκα και Γιώργο Καλαϊτζίδη, δεν είναι αποσπασματική. Δεν είναι επίθεση μόνο ενάντια στο ΒΟΞ και τον Ρουβίκωνα. Είναι ολομέτωπη απέναντι σε όλο τον κόσμο του αγώνα, δίνοντας σαφέστατο στίγμα για τους κινδύνους που εγκυμονούν σε όποιον και όποια δεν σκύβουν το κεφάλι. Οι δύο σύντροφοι πρωτοστάτησαν στον αγώνα ενάντια στις μαφίες που διακινούν ναρκωτικά στα Εξάρχεια και τώρα ήρθε η στιγμή να λογοδοτήσουν στο κράτος, δηλαδή στον προστάτη και αρχινταβατζή κάθε μαφιόζικου και παρακρατικού μαγαζιού.
Η απάντησή μας οφείλει να χαίρει ανάλογης δυναμικής, εντός και εκτός δικαστηρίων. Η πανηγυρική αθώωση των δύο συντρόφων είναι το πρώτο βήμα και το γράφουμε αυτό γιατί πολύ φοβόμαστε ότι οι διωκτικές αρχές έχουν κάθε λόγο να κωλυσιεργήσουν για τη διεξαγωγή αυτής της δικής. Γνωρίζοντας εκ προοιμίου το αποτέλεσμα, θα προσπαθήσουν να παρατείνουν χρονικά την ομηρία των δύο συντρόφων αλλά και της πολιτικής τους οργάνωσης.
Όλες και όλοι στις 13 Οκτωβρίου, στις 9.00, στο Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4).
Κάτω τα χέρια από τους συντρόφους Νίκο Ματαράγκα & Γιώργο Καλαϊτζίδη.
Να καταπέσει μία ακόμα κρατική σκευωρία.
Κανένας μόνος, καμία μόνη απέναντι στο κράτος.
Αναρχική Συλλογικότητα Μασόβκα
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα | ΑΠΟ-ΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
που διώκονται στη βάση ενός στημένου κατηγορητηρίου για ανθρωποκτονία και ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία ενός ναρκεμπόρου στα Εξάρχεια. Η δίωξη αυτή των δυο αγωνιστών στηρίζεται πάνω σε μια κακοστημένη δικογραφία μεθοδευμένη από το υπουργείο προ.πο και τα επιτελεία της αστυνομίας, με έωλα στοιχεία, ασάφειες και μαρτυρίες εμπόρων ναρκωτικών, στοχεύοντας τόσο στη φυσική όσο και αγωνιστική εξουδετέρωσή τους.
Ενάντια στην συνολική κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του κράτους που στοχεύει το αναρχικό κίνημα αλλά και ευρύτερα τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις μέσα από τις συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών, τα στημένα κατηγορητήρια και τις σκευωρίες που μεθοδεύονται από τα κρατικά επιτελεία, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, τις απαγορεύσεις διαδηλώσεων και τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών/τριών, την αστυνομοκρατία, με σκοπό την επιβολή σιωπής και την τρομοκράτηση της κοινωνίας.
Ενάντια στην επιχείρηση του κράτους να επιβληθεί και να ιδιοποιηθεί τους δημόσιους χώρους στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα τα Εξάρχεια, στα οποία ο κρατικός μηχανισμός αφού πριμοδότησε τις ναρκομαφίες, που συνεχίζουν να λυμαίνονται την περιοχή, διαμόρφωσε τους όρους για την γιγάντωση μιας γενικευμένης αντικοινωνικής συνθήκης, που βασίζεται στις κυρίαρχες αξίες της εξουσίας, με σκοπό την συντριπτική εισβολή των κατασταλτικών δυνάμεων στη γειτονιά, την εγκατάστασή τους, τις επιθέσεις σε αγωνιστές και δομές αγώνα, την τρομοκράτηση εργαζόμενων και κατοίκων, επιδιώκοντας την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής και αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας της.
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΚΡΑΤΟΣ- ΜΑΦΙΕΣ- ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Τετάρτη 13 Οκτώβρη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο (Δέγλερη), 09.00
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση- Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων
Αλληλεγγύη στον Ν. Ματαράγκα και τον Γ. Καλαϊτζίδη
Τον Ιούνιο του 2016 η οργάνωση "Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων" εκτέλεσε έναν ναρκέμπορο της περιοχής των Εξαρχείων, γνωστό ως "Χαμπίμπι". Ο "Χαμπίμπι" και η συμμορία του, εκτός από το εμπόριο ναρκωτικών, είχαν επιδοθεί σε πλήθος κανιβαλίστικων και παραβιαστικών συμπεριφορών με την ανοχή, συγκάλυψη και κάποιες φορές την συνεργασία των κρατικών μηχανισμών.
Πέντε χρόνια μετά, 2 αγωνιστές, ο Νίκος Ματαράγκας και ο Γιώργος Καλαϊτζίδης, καλούνται σε μια δίκη, με τις κατηγορίες της φυσικής και ηθικής αυτουργίας αντίστοιχα, ένα σαθρό κατηγορητήριο - στημένο εξολοκλήρου σε καταθέσεις ατόμων, οι οποίοι εμπλέκονταν άμεσα στις συμμορίες που ρήμαζαν την περιοχή με την δράση και την κουλτούρα που παρήγαγαν.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, κράτος και παρακράτος προσπαθούν τόσο μέσω της αστυνομικής στρατιωτικοποίησης της περιοχής, όσο και μέσω του εμπορίου ναρκωτικών στην πλατεία να υποτάξουν το ανατρεπτικό κίνημα και τη νεολαιίστικη αμφισβήτηση που βρίσκει έκφραση στην περιοχή.
Οι κρατικοί και παρακρατικοί σχεδιασμοί για την γειτονιά των Εξαρχείων βρήκαν εμπόδιο, όπως συμβαίνει διαχρονικά, την ύπαρξη και δράση πολλών αναρχικών και αντιεξουσιαστικών ομάδων που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή.
Οι 2 αγωνιστές βρίσκονται στο ειδώλιο του κατηγορουμένου "πληρώνοντας" τη συνεχή και αδιάλειπτη δράση τους στη γειτονιά των Εξαρχείων, μια γειτονιά που έχει αποτελέσει και συνεχίζει να αποτελεί ένα πεδίο μάχης μεταξύ κράτους και ανατρεπτικού κινήματος.
Η αλληλεγγύη μας στους Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη, που διώκονται με ακόμη ένα στημένο και βαρύ κατηγορητήριο είναι αναπόσπαστο μέρος του αγώνα μας.
Καλούμε την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου στις 9π.μ. στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4).
Κανένας μόνος στα χέρια του κράτους
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Κάλεσμα από 17 συλλογικότητες για αλληλεγγύη στους Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα
Κάλεσμα από 17 συλλογικότητες (δομές αλληλεγγύης, καταλήψεις, κοινωνικά κέντρα..) στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στους Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα την Τετάρτη 13 Οκτώβρη, 9:00 πμ, στο Εφετείο Αθηνών.
Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, Κοινωνικά Κέντρα, Στέκια, Δομές Αλληλεγγύης και Συλλογικότητες κατοίκων από τα Εξάρχεια αλλά και άλλες γειτονιές της Αθήνας, δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους δύο αγωνιστές και μέλη του Κοινωνικού Κέντρου Βοξ και του Ρουβίκωνα, Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα οι οποίοι κατηγορούνται για την εκτέλεση ενός εμπόρου ναρκωτικών στα Εξάρχεια το 2016.
Η δίκη έχει οριστεί για τις 13 Οκτώβρη με ένα κατασκευασμένο από τις διωκτικές αρχές κατηγορητήριο και με μάρτυρες κατηγορίας αποκλειστικά εμπόρους ναρκωτικών που χρόνια τώρα στήνουν πιάτσες ναρκωτικών στα Εξάρχεια υπό την ανοχή της Αστυνομίας. Η υπόθεση αυτή δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από την ευρύτερη κατασταλτική εκστρατεία της κυβέρνησης. Οι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας οδηγούνται σε μια στημένη δίκη, επειδή υπερασπίζονται τη γειτονιά των Εξαρχείων από τις μαφίες των ναρκωτικών αλλά και επειδή ενοχλούν με τη συνολικότερη δράση τους στα πλαίσια των κοινωνικών αγώνων.
Να μην επιτρέψουμε στο κράτος να κατασκευάζει κατηγορητήρια προκειμένου να κλείνει στη φυλακή αγωνιστές. Να πούμε ένα δυνατό όχι σε αυτή την πρωτοφανή κρατική μεθόδευση, σε αυτές τις σκανδαλώδεις πρακτικές που μας γυρνούν στις σκοτεινές εποχές της πλήρους αυθαιρεσίας και κρατικής εκδικητικότητας, της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαίου. Θα στηρίξουμε τους δύο αγωνιστές μέσα και έξω από την δικαστική αίθουσα στις 13 Οκτώβρη, ημέρα έναρξης της δίκης και θα είμαστε δίπλα τους για όσο χρειαστεί. Για να ηττηθεί η κρατική σκευωρία, για τη νίκη των δύο αγωνιστών που θα είναι μια νίκη όλων μας. Στους αγώνες που διεξάγονται για γειτονιές αλληλεγγύης και αρμονικής συνύπαρξης αλλά και στους κοινωνικούς αγώνες για τις ελευθερίες και την ελευθερία, οι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας είναι και θα παραμείνουν μαζί μας.
- Αυτοδιαχειριζόμενο Πάρκο Ναυαρίνου
- Αυτόνομη Κοινωνική Κουζίνα Παγκρατίου
- Ανοιχτή συνέλευση ενάντια στο μετρό στην πλ. Εξαρχείων
- Αστέρας Εξαρχείων-Δίκτυο αλληλοβοήθειας Kropotkin 19
- Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Νοσότρος
- Κατάληψη Στέγης Προσφύγων Νοταρά 26
- Κοινωνική Κουζίνα Mano Aperta
- Κοινωνικό Κέντρο/Στέκι Μεταναστών
-Λαϊκή Συνέλευση Γκύζη Πολυγώνου
- Λαϊκή Συνέλευση Εξαρχείων
- Ομάδα Αλληλεγγύης Αστέγων
- Πρωτοβουλία για την δημιουργία μετώπου βάσης
-Στέκι Αλληλεγγύης Κυψέλης το Μυρμήγκι
- Συλλογική Κουζίνα El chef
- Συντονιστικό ομάδων και Δομών Αλληλεγγύης Αττικής (ΣΟΔΑΑ)
- Σχολείο εκμάθησης της ελλ. γλώσσας σε πρόσφυγες και μετανάστες Τα πίσω θρανία
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ [Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου»]
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ - ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Τετάρτη 13 Οκτώβρη, 09:00 στο Εφετείο Αθηνών, Δέγλερη 4
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ - ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ
Την Τρίτη 7 Ιουνίου 2016 εκτελείται στα Εξάρχεια ο Χαμπίμπι- έμπορος ναρκωτικών που τρομοκρατούσε την γειτονιά των Εξαρχείων ως μέλος των ναρκοσυμμοριών που βρίσκονταν σε αγαστή συνεργασία με τις κρατικές κατασταλτικές συμμορίες και συνολικότερα τον κρατικό μηχανισμό.
Τον Μάρτιο του 2020, η 2η τακτική ανακρίτρια κατόπιν αξιολόγησης του προανακριτικού υλικού που συγκέντρωσε το τμήμα ανθρωποκτονιών μετά από 4 ολόκληρα χρόνια , αποφασίζει να καλέσει σε απολογία τον Γιώργο Καλαϊτζίδη και τον Νίκο Ματαράγκα μέλη του Κ*ΒΟΞ και της αναρχικής Ομάδας Ρουβίκωνα για ηθική και φυσική αυτουργία σε ανθρωποκτονία, αντίστοιχα. Τον Ιούνιο του 2020, περνώντας από το γραφείο του ανακριτή οι δύο αγωνιστές αφήνονται ελεύθεροι χωρίς καν εγγύηση και όλα έδειχναν ότι η υπόθεση, ορθά, θα πάει στο αρχείο. Όμως το κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής, τον Απρίλιο του 2021 και παρά την διάτρητη δικογραφία, οδηγούν τους συντρόφους σε δίκη η οποία θα διεξαχθεί στις 13 Οκτωβρίου 2021.
Αυτή η μεθοδευμένη κρατική σκευωρία έρχεται για να θέσει σε ομηρία τους αγωνιστές, οι οποίοι απειλούνται ακόμη και με ισόβια για μια υπόθεση κατασκευασμένη από την στενή-αδελφική σχέση του αστικού κρατικού μηχανισμού και του ναρκεμπορίου.
Το κράτος προστατεύει τους υπαλλήλους του. Το εμπόριο ναρκωτικών στα Εξάρχεια αποτελεί κομμάτι του κρατικού σχεδιασμού για την υποβάθμιση της γειτονιάς, για την αποσύνδεση της από το αγωνιστικό παρελθόν που ξεκινάει από την αντίσταση και το λόχο σπουδαστών « Λόρδο Μπάϊρον» φτάνει στην λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου και καταλήγει στην λαϊκή εξέγερση του 2008 με αφορμή τη δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Τα ναρκωτικά είναι όπλο στα χέρια των καπιταλιστών και του κράτους τους. Οι καπιταλιστές και το κράτος τους πατάνε πάνω στην υποβάθμιση της ζωής της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, κερδίζουν από τους υπαλλήλους τους ναρκέμπορους και στέλνουν τους μπουραντάδες τους να τους προστατεύουν και να λαμβάνουν ποσοστά.
Ένας ατέρμονος κύκλος κέρδους και υποτίμησης της ζωής των υποτελών τάξεων, ένας φαύλος κύκλος που απομακρύνει το υποκείμενο που έχει συμφέρον για την ανατροπή από τον επαναστατικό-λαϊκό απελευθερωτικό αγώνα για την ανατροπή της ατομικής ιδιοκτησίας και των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής.
Γι' αυτό και ο αγώνας για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά δε μπορεί παρά να είναι αγώνας απέναντι σε ναρκομαφίες- παρακράτος και τους κρατικούς προστάτες τους.
Και έτσι 2 αγωνιστές, κομμάτι αυτού του μαζικού παλλαϊκού αγώνα που αναπτύχθηκε στα Εξάρχεια, για μια γειτονιά ελεύθερη από ναρκωτικά και στα χέρια των κατοίκων της, βρίσκονται υπό τέτοιο καθεστώς ομηρίας, γιατί βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα αλλά και γιατί βρίσκονται μέσα στους αγώνες του λαού και της εργατικής τάξης, γιατί είναι αγωνιστές του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Αυτή η υπόθεση, δε μπορεί να αποσυνδεθεί από την συνολική επίθεση σε συνδικαλιστικές ελευθερίες-εργατικές κατακτήσεις, δημοκρατικές-λαϊκές ελευθερίες που βιώνει το σύνολο του εργατικού-λαϊκού κινήματος και της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας.
Και ακριβώς γιατί αυτή η υπόθεση έχει την δικιά της αυτοτέλεια, ένα ποτάμι εργαζόμενων-λαϊκών ανθρώπων- νεολαίων και δημοκρατικών πολιτών πρέπει την Τετάρτη στις 13 Οκτώβρη να φουσκώσει και να κατακλύσει το Εφετείο, να πιαστεί αλυσίδες και να τσακίσει την κρατική σκευωρία ολοκληρωτικά, παίρνοντας μια νίκη που θα δώσει μια γροθιά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία της κυβέρνησης.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Τετάρτη 13 Οκτώβρη, 09:00 στο Εφετείο Αθηνών, Δέγλερη 4
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΣ - ΓΙΑΤΙ ΣΤΕΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ
Πολιτικός Χώρος «Ηλέκτρα Αποστόλου»
mail: ilektra.apostolou@protonmail.com
blog: ilektraapostolou.wordpress.com
Αλληλεγγύη στους συντρόφους Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα! Κάτω η δικαστική σκευωρία του κράτους!
Στις 7/6/2016 εκτελέστηκε στα Εξάρχεια ο έμπορος ναρκωτικών, Χαμπίμπι, γνωστός στη γειτονιά για τη βίαιη, αντικοινωνική, σεξιστική και κανιβαλική συμπεριφορά του. Την ευθύνη για την εκτέλεσή του ανέλαβε με δημόσια ανακοίνωση η οργάνωση «Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων».
Μετά από 4 χρόνια η υπόθεση ανακινήθηκε και οι σύντροφοι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας κλήθηκαν να απολογηθούν βάσει σαθρών στοιχείων ως ύποπτοι για την εκτέλεση του Χαμπίμπι. Μετά την απολογία τους ορθώς αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους. Τον Απρίλιο του 2021, όμως, τους γνωστοποιείται πως θα δικαστούν με βάση ένα εντελώς χαλκευμένο κατηγορητήριο που στηρίζεται σε δυο υπαγορευμένες από την αστυνομία αντιφατικές και ψευδείς καταθέσεις εμπόρων ναρκωτικών κατά του Νίκου Ματαράγκα, με τις οποίες υποδεικνύεται ως φυσικός αυτουργός της εκτέλεσης, και σε μία δήλωση του Γιώργου Καλαϊτζίδη με την οποία γνωστοποιούσε τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε, ο ίδιος και δυο ακόμα άτομα έξω από το Κ*ΒΟΞ στην πλατεία Εξαρχείων, από τον "Χαμπίμπι" καλώντας ταυτόχρονα σε μαζικό αγώνα για την εκδίωξη της μαφίας από την περιοχή των Εξαρχείων, βάσει της οποίας χαρακτηρίζεται ως ηθικός αυτουργός της εκτέλεσης.
Η δίκη των δύο συντρόφων θα πραγματοποιηθεί στις 13 Οκτωβρίου. Πρόκειται για μια κομβικής σημασίας υπόθεση όχι μόνο για το αναρχικό κίνημα, αλλά και για τους αγώνες και τις αντιστάσεις των από τα κάτω γενικότερα. Είναι μια υπόθεση που θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την πολιτική ζωή του τόπου και τους συσχετισμούς ισχύος που διέπουν την κοινωνική και ταξική σύγκρουση στην Ελλάδα. Κατ' αρχήν δυο ενεργοί σύντροφοι βρίσκονται υπό τη δικαστική ομηρία του κράτους και απειλούνται με πολιτική και φυσική εξόντωση. Με καταφανώς στημένο κατηγορητήριο το κράτος και η μαφία των ναρκωτικών επιζητούν να εκδικηθούν για τους αγώνες που δόθηκαν και δίνονται ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών και τον κοινωνικό κανιβαλισμό στη γειτονιά των Εξαρχείων, προμετωπίδα των οποίων ήταν και είναι οι οργανωμένοι αναρχικοί και κομμουνιστές. Αυτή η δίκη είναι μια ακόμη απόπειρα του κράτους να εκτοπίσει τους αναρχικούς από την πολιτική ζωή του τόπου και να τους αφαιρέσει, από τα πάνω, την κοινωνική τους γείωση. Είναι μια ακόμη προσπάθεια για τη διαμόρφωση των όρων που θα επιτρέψουν την ποινικοποίηση ενός ολόκληρου κινήματος και τις αθρόες διώξεις και φυλακίσεις αγωνιστών. Πρόκειται συνολικά για μια επιχειρούμενη κίνηση αυταρχικής έντασης της πολιτικής εξουσίας του κράτους που δύναται να επηρεάσει αλλεπάλληλα όλη την κοινωνική και πολιτική ζωή.
Το κράτος επιθυμεί να εμφυσήσει τον φόβο σε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται, προκειμένου να περιορίσει την κοινωνική οργή και να αναστείλει την έκρηξή της. Η αλληλεγγύη, όμως, είναι το όπλο των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να αφήσουμε τους συντρόφους μας έρμαια μιας δικαστικής σκευωρίας που μεθοδεύτηκε επισταμένα από το κράτος. Η επίθεση που ενορχήστρωσε το κράτος απέναντι στους δυο συντρόφους μας είναι επίθεση εναντίον όλων μας. Και σε αυτή τη μάχη εμείς θα είμαστε συσπειρωμένοι.
Η δικαστική σκευωρία του κράτους θα καταρρεύσει! Η αλληλεγγύη θα νικήσει! Στις 13/10/2021 καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στους δυο διωκόμενους συντρόφους μας, 09:00 στο Εφετείο Αθηνών.
ΑΜΕΣΗ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟΥ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΕΜΠΟΡΟΥ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΤΟ 2016
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ, ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
Αναρχική Ομοσπονδία (Ελλάδα)
Federación Anarquista de Santiago -FAS- (Χιλή)
Federación Anarquista Uruguaya -FAU- (Ουρουγουάη)
Federación Anarquista de Rosario -FAR- (Αργεντινή)
Organización Anarquista de Córdoba -OAC- (Αργεντινή)
Libertäre Aktion (Ελβετία)
Aotearoa Workers Solidarity Movement -AWSM- (Νέα Ζηλανδία)
Union Communiste Libertaire -UCL- (Γαλλία)
Organización Anarquista de Tucumán -OAT- (Αργεντινή)
Coordenação Anarquista Brasileira -CAB- (Βραζιλία)
Roja y Negra - Organización Política Anarquista (Αργεντινή)
Anarchist Communist Group (Μ. Βρετανία)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ Ν. ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ ΚΑΙ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ
Σε λίγες μέρες δικάζονται στο εφετείο Αθηνών οι Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαϊτζίδης. Κατηγορούνται για ηθική και φυσική αυτουργία αντίστοιχα της εκτέλεσης του γνωστού ναρκέμπορου της περιοχής των Εξαρχείων, του επονομαζόμενου «Χαμπίμπι» το 2016.
Οι δύο σύντροφοι ήταν παρόντες εδώ και χρόνια στα κινήματα της περιοχής των Εξαρχείων για την επανοικιοποίηση της γειτονίας μας ενάντια στις ναρκομαφίες. Ποτέ δε φοβήθηκαν να βγουν με το πρόσωπό τους ολοφάνερα και αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη των πράξεών τους.
Στο κατηγορητήριο των συντρόφων υπάρχει στοχευμένη κατασκευή ενόχων. Το κράτος στοχοποιεί όλους όσους αντιστέκονται στις βίαιες αντικοινωνικές συμπεριφορές της κάθε είδους μαφίας.
Στις 13/10/21 οι δύο αγωνιστές δε θα είναι μόνοι τους, θα έχουν τη συμπαράστασή μας μέσα και έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου. Θα είμαστε εκεί. Θα είμαστε δίπλα τους.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥ ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
κάλεσμα : ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΔΟΜΗ ΥΓΕΙΑΣ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
Στις 13 Οκτώβρη του 2021 δικάζονται οι Γ. Καλαϊτζίδης και Ν. Ματαράγκας, διωκόμενοι με βάση ένα στημένο κατηγορητήριο για ανθρωποκτονία και ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονία ενός ναρκεμπόρου στα Εξάρχεια το 2016. Η δίωξη αυτή των δυο αγωνιστών στηρίζεται πάνω σε μια κακοστημένη δικογραφία, μεθοδευμένη από το υπουργείο Προ.Πο και τα κρατικά κατασταλτικά επιτελεία, με απολύτως έωλα στοιχεία και μαρτυρίες εμπόρων ναρκωτικών, στοχεύοντας τόσο στη φυσική όσο και αγωνιστική εξουδετέρωσή τους.
Το 2016 εκτελείται στα Εξάρχεια ένας ναρκέμπορος (ενώ λίγο αργότερα την ευθύνη αναλαμβάνουν οι ''Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλάκων") που εμφανιζόταν ως κάποιου είδους αρχηγός της τοπικής μαφίας των Εξαρχείων και που για χρόνια παρασιτούσε στην περιοχή, σε συνεργασία πάντα με την αστυνομία και το τοπικό Α.Τ. Ο ίδιος και η αγέλη του εκτός από το εμπόριο ναρκωτικών, πρωτοστατούσαν σε μια σειρά από κανιβαλικές συμπεριφορές ενάντια σε κατοίκους της γειτονιάς, θαμώνες της πλατείας αλλά και αγωνιστές. Μία από αυτές ήταν και η δολοφονική επίθεση με μαχαίρι που δέχτηκαν, από τον συγκεκριμένο ναρκέμπορο τον Μάρτιο εκείνης της χρονιάς, τρεις αναρχικοί αγωνιστές του Κ*Βοξ, όταν τον απέτρεψαν από σεξιστική συμπεριφορά ακριβώς έξω από τον χώρο τους, και είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό δυο συντρόφων.
Πέντε χρόνια μετά, η κρατική σκευωρία που στήνεται εις βάρος των δυο αγωνιστών Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα έχει σαφή στόχο τόσο την εγκληματοποίηση του αναρχικού αγώνα και την τρομοκράτηση όλων των αγωνιζόμενων όσο και ειδικότερα την εξουδετέρωση των δύο αγωνιστών μέσα από αυτή τη δικαστική ομηρία αλλά και την αντιμετώπιση κατηγοριών που επισύρουν ποινές ισοβίων. Μοναδικά "στοιχεία" για την υπόθεση αυτή αποτελούν μια δημοσίευση του Γ. Καλαϊτζίδη σε διαδικτυακά μέσα σχετικά με την επίθεση που είχε δεχτεί έξω από το Κ*ΒΟΞ, όντας ένας εκ των τριών, και με την οποία εναντιώνεται στις κανιβαλικές συμπεριφορές του ίδιου ναρκεμπόρου, αλλά και οι στημένες καταθέσεις των υποτιθέμενων μαρτύρων, που ανήκουν σε εμπόρους ναρκωτικών της ίδιας μαφίας.
Τα Εξάρχεια παραδοσιακά αποτελούν μία γειτονιά που είναι ταυτισμένη τόσο με την ανάπτυξη μιας κοινωνικής κουλτούρας ανοιχτής στη διαφορετικότητα όσο και με τους αγώνες πολιτικής αμφισβήτησης και αντίστασης, με ένα πλήθος πολιτικών, κοινωνικών και ταξικών εγχειρημάτων και δομών αυτοοργάνωσης. Διαχρονικά στρατηγικής σημασίας εργαλείο (συμπληρωματικά των επίσημων κατασταλτικών μονάδων) για την επιβολή της κρατικής πολιτικής καταστολής στα Εξάρχεια αποτελεί το ναρκεμπόριο, πάντα υπό την πλήρη καθοδήγηση και εποπτεία της αστυνομίας, ώστε να συκοφαντηθεί και να απονοηματοδοτηθεί ο ανοιχτός, δημόσιος, ελεύθερος χώρος που διαμορφώνεται από την έμπρακτη κοινωνική αμφισβήτηση και εν τέλει για το παραδειγματικό χτύπημα των αγωνιστών, του κινήματος και των δομών του. Ιδιαίτερα μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, που ακολούθησε της κρατικής δολοφονίας του Α.Γρηγορόπουλου, στο κοινωνικό έδαφος των Εξαρχείων γειώθηκαν και αναπτύχθηκαν ακόμα περισσότερο τα προτάγματα της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, της ταξικής αλληλεγγύης και της συνολικής ανατροπής, αποκτώντας κοινωνική επιρροή σε ανταγωνισμό με τις κυρίαρχες αξίες και σχέσεις του κράτους και του καπιταλισμού. Έτσι, οι ναρκομαφίες και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού, επιχείρησαν να καταλάβουν αυτό το έδαφος για την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των ιδιοτελών σκοπών τους, έλεγχος, κέρδος και εξουσία. Οι ναρκομαφιόζοι αποτέλεσαν και αποτελούν το μακρύ χέρι του κράτους στα Εξάρχεια αφού τόσο οι ίδιοι όσο και η κουλτούρα της επιβολής και του νόμου της ζούγκλας που φέρνει μαζί της η επικράτηση του ναρκεμπορίου σε μια περιοχή, αναπτύσσονται ευθέως εχθρικά προς τις απελευθερωτικές αξίες της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας. Πρόκειται για παρακρατικές συμμορίες που αποτελούν πολύτιμη και αξιοποιήσιμη δύναμη για το κράτος, το οποίο εμφανίζεται ως φύλακας της νομιμότητας και με τη συστράτευση των ΜΜΕ καταγγέλλει την «ανομία» που επικρατεί στα Εξάρχεια στοχοποιώντας αυτούς που αγωνίζονται από τα κάτω απέναντι στις ναρκομαφίες, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο καλύπτει, ελέγχει και χρησιμοποιεί το ναρκεμπόριο για να υλοποιήσει τις επιδιώξεις του.
Απέναντι σε αυτήν τη διαχρονική κρατική επιχείρηση ιδιοποίησης του δημόσιου χώρου από την κρατική καταστολή, τις ναρκομαφίες, την εμπορευματοποίηση, την ανάπλαση, τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, ως αναρχικοί μαζί με πολλούς ακόμα αγωνιστές και αγωνίστριες, κατοίκους, θαμώνες και εργαζόμενους/ες στη γειτονιά ορθώσαμε συλλογικές αντιστάσεις που έθεσαν αναχώματα στους κρατικούς σχεδιασμούς και αφήνουν τον δρόμο ανοιχτό για τα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης. Από τις συγκεντρώσεις, τις καταλήψεις, τις περιφρουρήσεις των χώρων αγώνα και τις διαδηλώσεις στους δρόμους της γειτονίας ενάντια στην αστυνομική κατοχή, τις μαφίες, τις εκκενώσεις καταλήψεων, τις κανιβαλικές και σεξιστικές επιθέσεις και τους βιασμούς μέχρι τις εκδηλώσεις κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης στην πλατεία και τους δρόμους των Εξαρχείων. Αντιλαμβανόμαστε τα Εξάρχεια ως ένα πεδίο ιστορικής συμβολικής σημασίας για τον αναρχικό αγώνα, έχοντας ως παρακαταθήκη την εμπειρία όλων των κινητοποιήσεων που προηγήθηκαν για την επανοικειοποίηση της γειτονιάς και γνωρίζοντας πως η πολιτική αξιοπιστία του αγώνα αυτού μπορεί να στηρίζεται σε σταθερές θέσεις μάχης μέσα στον χρόνο, που να προωθούν τα προτάγματα της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης ενάντια σε κάθε μορφή της κρατικής επιβολής και απέναντι σε αντιλήψεις, που προωθούν την ανάθεση και τη διαμεσολάβηση.
Η σημερινή ακροδεξιά διαχείριση, λαμβάνοντας τη σκυτάλη από την προηγούμενη σοσιαλδημοκρατική, ήρθε να ανταποκριθεί και αυτή πλήρως στις επιταγές του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Το εργαλείο της αφομοίωσης, που έδωσε ένα συντριπτικό χτύπημα στα κινήματα, αντικαταστάθηκε από αυτό της καταστολής. Η δουλειά που επιτέλεσε η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στα Εξάρχεια, δηλαδή η γιγάντωση των ναρκομαφιών και η διαμόρφωση μιας αντικοινωνικής συνθήκης που στάθηκαν απέναντι στην ανάπτυξη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στη γειτονιά και αποσάθρωσαν την περιοχή, επιχειρείται εδώ και δύο χρόνια να συμπληρωθεί. Έτσι, η τωρινή πολιτική διαχείριση, εκμεταλλευόμενη τους τόνους μιντιακής προπαγάνδας -μέσω της οποίας χρόνια επιχειρούνταν να ταυτιστούν οι αγώνες και η γειτονιά των Εξαρχείων με τις συμμορίες που τη λυμαίνονται και που στόχευε στην άντληση κοινωνικής νομιμοποίησης για εισβολή στην περιοχή- με το που κατέκτησε τον κυβερνητικό θώκο εξαπέλυσε τις δυνάμεις καταστολής στα Εξάρχεια, εγκαθιστώντας έναν στρατό κατοχής, εκκενώνοντας καταλήψεις προσφύγων/μεταναστών, τρομοκρατώντας εργαζόμενους και κατοίκους, χτυπώντας αγωνιστές και όσους αντιστέκονται στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός είναι αυτός που αφού πριμοδότησε τις ναρκομαφίες, που συνεχίζουν να εδράζονται στην περιοχή, διαμόρφωσε τους όρους για την γιγάντωση μιας γενικευμένης αντικοινωνικής συνθήκης που βασίζεται στις κυρίαρχες αξίες της εξουσίας, με σκοπό τη συντριπτική εισβολή των κατασταλτικών δυνάμεων στη γειτονιά των Εξαρχείων. Στρατηγικός στόχος του κράτους δεν είναι άλλος από την πλήρη κοινωνική αποσάθρωση της περιοχής, την αλλοίωση των κινηματικών και αγωνιστικών χαρακτηριστικών των Εξαρχείων, την αποστέρηση της αγωνιστικής ιστορίας τους και τη μετατροπή τους σε ελεγχόμενη ζώνη κερδοφορίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε κινείται τόσο η κρατική καταστολή με τα αποθρασυμένα τάγματα εφόδου της δημοκρατίας να βρίσκονται μόνιμα στρατοπεδευμένα στην γειτονιά όσο και η επιχείρηση αναπλάσεων και εμπορευματοποίησης των δημόσιων χώρων και οι σχεδιασμοί για τη δημιουργία σταθμού μετρό στην πλατεία Εξαρχείων. Γι' αυτό και ο αγώνας για να καταρρεύσει η σκευωρία εναντίον των δύο διωκόμενων αγωνιστών αποτελεί μέρος του αγώνα ενάντια στην επιχείρηση του κράτους να επιβληθεί και να ιδιοποιηθεί τους δημόσιους χώρους στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας και ειδικότερα τα Εξάρχεια.
Ενώ ταυτόχρονα, η αλληλεγγύη στους αγωνιστές Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην συνολική κατασταλτική και ιδεολογική επίθεση του κράτους. Μια επίθεση που στοχεύει το αναρχικό κίνημα αλλά και ευρύτερα τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και εκφράζεται μέσα από τις συλλήψεις και διώξεις αγωνιστών/τριών, τα στημένα κατηγορητήρια και τις σκευωρίες που μεθοδεύονται από τα κρατικά επιτελεία, τις εκκενώσεις κατειλημμένων χώρων αγώνα, τις απαγορεύσεις διαδηλώσεων και τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών/τριών, την αστυνομοκρατία, με σκοπό την επιβολή σιωπής και την τρομοκράτηση της κοινωνίας.
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΚΡΑΤΟΣ- ΜΑΦΙΕΣ- ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Συγκέντρωση αλληλεγγύης: Τετάρτη 13 Οκτώβρη στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο
(Δέγλερη), 09.00
Αναρχική Συλλογικότητα "Κύκλος της Φωτιάς", μέλος ΑΠΟ- ΟΣ
Αναρχική Συλλογικότητα "Όμικρον 72", μέλος ΑΠΟ- ΟΣ
πηγή : email που λάβαμε στις 10 Οκτωβρίου 22h
Αλληλεγγύη στους συντρόφους Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη, δίκη 13/10
ΜΠΑΤΣΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
Ήρθε ο καιρός το παραπάνω σύνθημα να ηχήσει ξανά δυνατά και μαζικά στις νέες μάχες που καλείται να δώσει το προσεχές διάστημα το ανταγωνιστικό κίνημα απέναντι στις παρακρατικές συμμορίες που εξοπλίζονται από το κράτος και εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η παρατεταμένη καπιταλιστική κρίση και το βάθεμα των ταξικών ανισοτήτων διαμορφώνουν συνθήκες διάχυτου κοινωνικού κανιβαλισμού και ένταση της επίθεσης στους εργαζόμενους και τους καταπιεσμένους συνολικότερα. Η αναζοπύρωση φασιστικών συμμοριών και μαφιόζικων κυκλωμάτων που επιχειρούν να ελέγξουν το κοινωνικό πεδίο σε κάθε του έκφραση απαιτεί την πολιτική και οργανωτική -ανα-συγκρότηση του προλεταριακού στρατοπέδου και την διαμόρφωση ενός στρατηγικού πλάνου αναχαίτισης της εργοδοτικής, φασιστικής και πατριαρχικής βίας.
Οι ναρκομαφίες και οι μαφίες συνολικότερα αποτελούν άλλη μια έκφραση, από τις πιο ειδεχθείς, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Αξιοποιούνται από τα Κράτη παγκοσμίως από το να αναχαιτούν επαναστατικά κινήματα, να δολοφονούν συνδικαλιστές και ανθρώπους που αγωνίζονται για την φύση, μέχρι το να ελέγχουν τις ακτίνες των φυλακών. Πάντα πρός όφελος επιχειρηματιών, αστυνομικής και δικαστικής μαφίας, εργοδοτών, εφοπλιστών και βιομηχάνων.
Στα Εξάρχεια, η στρατηγική αυτή συμπυκνώνεται στην επιχειρούμενη δομική μετάλλαξη τους, μέσα από την στρατιωτικού τύπου καταστολή με στόχο την εξαφάνιση του ιστορικού ριζώματος του ανταγωνιστικού κινήματος στην περιοχή και των κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων που αυτό διαμόρφωσε για δεκαετίες. Μέσα από τη μετατροπή της σε ένα απέραντο σούπερ μάρκετ ναρκωτικών και παράλληλα, τον "εξευγενισμό" της, με το νοίκι για ένα δυάρι να κάνει 500 ευρώ. Μέσα από το κλείσιμο του Πολυτεχνείου, μέσα από τη βεβήλωση των ιστορικών της μνημείων αγώνα, όπως αυτό του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, που σήμερα έχει καταντήσει τασάκι για τζιβάνες και σκουπιδοντενεκές για κουτάκια μπύρας.
Την ώρα που οι ναρκέμποροι κυκλοφορούν ανενόχλητοι και οπλισμένοι, οι αγωνιστές-ριες του κινήματος στα Εξάρχεια αντιμετωπίζουν την πιο σκληρή καταστολή. Εξακριβώσεις, παρενοχλήσεις, ξυλοδαρμοί, παρακολουθήσεις πολιτικών χώρων, σχηματισμός δικογραφιών με μάρτυρες κατηγορίας ναρκέμπορους, κλείσιμο καταλήψεων και κοινωνικών κέντρων, επιθέσεις σε στέκια της περιοχής. Το δίλημμα που τίθεται σήμερα στο κίνημα είναι υπαρξιακό: Ή θα αποδεχτεί τη συνύπαρξη με όλο αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο που ουσιαστικά θέλει να το εξαφανίσει ως πολιτικό και κοινωνικό υποκείμενο ή θα αντισταθεί, θα συγκρουστεί και θα εξεγερθεί.. Από τη μια οι φορείς της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης σε επιθετικό σχηματισμό, έχοντας πετύχει με την αγωνιστική τους συνέπεια και διάρκεια να αναγνωριστούν κοινωνικά ως οι δυνάμεις εκείνες που ενδιαφέρονται και επιδιώκουν να απαλλάξουν την περιοχή από τη μάστιγα της ναρκομαφίας. Και από την άλλη το θλιβερό συνδικάτο μαφίας - αστυνομίας.
Ο προσανατολισμός της αστυνομίας είναι σαφής. Ως εργαλείο ταξικής κυριαρχίας και κοινωνικού ελέγχου, προσφέρει πλήρη κάλυψη στο ναρκεμπόριο που διαδραματίζεται ακριβώς μπροστά στα μάτια της - με εξαίρεση κάποιες ελάχιστες για το θεαθήναι επιχειρήσεις - στοχεύοντας την ίδια στιγμή με αυξημένη ένταση τον κόσμο του αγώνα και τις δομές του, εκμεταλλευόμενη, στην παρούσα συγκυρία, κάθε σπιθαμή χώρου που προσφέρει σε αυτήν η αστυνομικού τύπου διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση. Αυτή ακριβώς είναι η με πολεμικούς όρους επιχείρηση συντριβής του κινήματος στα Εξάρχεια.
Τώρα, πέντε χρόνια μετά την εκτέλεση του ναρκέμπορου, το συμβούλιο πλημμελειοδικών αποφάσισε να προχωρήσει σε δίκη η εν λόγω υπόθεση, η οποία μπορεί να οδηγήσει τους συντρόφους μέχρι και σε ισόβια κάθειρξη. Η κατασκευή ενός σαθρού και στημένου κατηγορητηρίου σε βάρος των αναρχικών Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη για την εκτέλεση ενός αδίστακτου ναρκέμπορα που αιματοκυλησε την περιοχή των Εξαρχείων, μέχρι να εξουδετερωθεί από επαναστατικές δυνάμεις, αποδεικνύει ξανά με τον πιο εμφατικό τρόπο την σκανδαλώδη σχέση της αστυνομίας και των ρουφιάνων της στην περιοχή. Η δικογραφία των συντρόφων βασίζεται σε καταθέσεις ναρκέμπορων (ακόμα και φυλακισμένων), καθ υπόδειξη της αστυνομίας, που το Κράτος αποφάσισε να τους καταστήσει επίσημους συνομιλητές του και μάρτυρες κατηγορίας προκειμένου να προφυλακίσει δύο αγωνιστές και να ισχυροποιήσει την ηγεμονία του συνδικάτου μαφίας - αστυνομίας στη γειτονιά.
Η αλληλεγγύη στους συντρόφους είναι δεδομένη και αδιαπραγμάτευτη αφού αποτελεί συνενοχή στον αγώνα που δώσαμε μαζί με χιλιάδες ανθρώπους με μοναδικα μας όπλα την αλληλεγγύη και τις συντροφικές σχέσεις. Η μετατροπή των Εξαρχείων σε μια απέραντη ναρκοπιάτσα, σε ένα διασκεδαστήριο χαμηλής αισθητικής και πειθαρχημένης και φθηνής εργασίας, σε μια αστυνομοκρατούμενη ζώνη εμπέδωσης του δόγματος μηδενικής ανοχής σε όσους αγωνίζονται, μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο ωστέ να αγωνιστούμε για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων και την μετατροπή τους ξανά σε χώρο εξεγέρσεων, συνελεύσεων, ριζοσπαστικών και ζωτικών διαδικασιών για το κίνημα και την γειτονιά.
Ακριβώς γιατί ο κόσμος του αγώνα δεν αντιλαμβάνεται ως ουδέτερα τα φαινόμενα των ναρκωτικών, των μαφιών και του κοινωνικού κανιβαλισμού, αλλά ως ταξικά προσδιορισμένα, ως πτυχή και έκφραση δηλαδή της συνολικότερης αστικής στρατηγικής για την υποτίμηση των όρων διαβίωσης των προλεταριακών λαϊκών μαζών.
Επανάσταση ή Βαρβαρότητα
Αλληλεγγύη στους συντρόφους, μέλη του Ρουβίκωνα, Γιώργο Καλαιτζίδη και Νίκο Ματαράγκα, στο δικαστήριο που ξεκινάει στις 13 Οκτωβρίου.
Ταξική Αντεπίθεση Αθήνας (ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών)
Αναρχική Ομοσπονδία | Αλληλεγγύη στους Γ. Καλαϊτζίδη - Ν. Ματαράγκα - Συγκέντρωση εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4) 13/10/2021
Αλληλεγγύη στους Γ. Καλαϊτζίδη - Ν. Ματαράγκα - Συγκέντρωση εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4) 13/10/2021
Στις 13/10/2021 δύο μέλη του Ρουβίκωνα ο Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαιτζίδης, δικάζονται ως φυσικός και ηθικός αυτουργός για τον θάνατο ενός μέλους της μαφίας εμπορίας ναρκωτικών στα Εξάρχεια.
Αξίζει να θυμηθούμε τον σπουδαίο αγώνα μιας ιδιαίτερης Αθηναϊκής γειτονιάς ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Από την δεκαετία του 80 τα Εξάρχεια έρχονται αντιμέτωπα με τα κυκλώματα εμπορίας παράνομων ουσιών και την δυστοπία που αυτά δημιουργούν για χρήστες και κατοίκους, σε κάθε γειτονιά που εδράζουν. Η όλη συνθήκη εξάρτησης, παρανομίας, εμπορίου και καταστολής είναι μια τεράστια δεξαμενή παραγωγής όχι μόνο κερδών για το νόμιμο και παράνομο κεφάλαιο αλλά και κοινωνικού ελέγχου για το κράτος.
Σε όλες σχεδόν τις Δυτικές χώρες το ναρκοκύκλωμα αποτέλεσε ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο ελέγχου των πιο δραστήριων κομματιών της νεολαίας, αποτέλεσε αιτία παρακμής κινημάτων αλλά και μέσο για την υποβάθμιση αστικών περιοχών είτε η σκοπιμότητα ήταν η καταστολή αγωνιζόμενων, είτε το gentrification και η αγορά γης σε χαμηλές τιμές από μεγάλα συμφέροντα, είτε και τα δύο μαζί όπως συμβαίνει στα Εξάρχεια τα τελευταία χρόνια. Οι μαφίες ναρκεμπορίας μπορούν να υπάρχουν μόνο με την άμεση ανοχή και έλεγχο της εξουσίας κάτι που επίσης έγινε προφανές στα Εξάρχεια από την δεκαετία του 80.
Η διαφορά των Εξαρχείων είναι πως το σχέδιο αυτό που τόσο επιτυχημένα δούλεψε σε άλλες γειτονιές της πόλης βρήκε τείχη αντίστασης. Κάτοικοι, εργαζόμενοι αλλά και τα πολιτικά υποκείμενα που εδράζουν στην περιοχή σήκωσαν ανάστημα και αντιπαρέταξαν συλλογική ισχύ σε μια συνθήκη που το 2015 έφτασε τα όρια ενός μαφιόζικου στρατού κατοχής της καθημερινής ζωής όσων ζουν στα Εξάρχεια.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, μέλη του Ρουβίκωνα έφτασαν να δέχονται δολοφονικές επιθέσεις με σπαθιά (!) στο κέντρο της πλατείας, το κετηλειμμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ να δέχεται πυροβολισμούς, ενώ παράλληλα, το κράτος ξεκινούσε μια φάμπρικα διώξεων ενάντια σε αυτούς/ες που αντιστέκονται στις μαφίες.
Η μαζική κινητοποίηση κατοίκων, εργαζόμενων και συλλογικοτήτων το 2015-2016 οδήγησε τελικά τα κυκλώματα σε οπισθοχώρηση. Αυτό ήταν κάτι που το κράτος δεν μπορούσε να χωνέψει εύκολα. Τόσο γιατί είδε το κύρος του μονοπωλίου του στην βία να καταρρέει αφού τελικά τα ίδια τα υποκείμενα αντιμετώπισαν ένα τέτοιο πρόβλημα χωρίς την «βοήθειά» του, αλλά είδε και τα σχέδια του, πολιτικά και οικονομικά να βαλτώνουν.
Ηταν δεδομένο ότι θα αντιδρούσε με τον χειρότερο τρόπο.
Η δίωξη κατά των Καλαϊτζίδη - Ματαράγκα είναι η κορωνίδα της κρατικής εκδίκησης όχι μόνο στους συγκεκριμένους αγωνιστές που πρωτοστάτησαν και «εκτέθηκαν» σε αυτόν τον αγώνα αλλά ενάντια σε ένα ολόκληρο κίνημα. Η ποινή όταν χαλάς τις κρατικές «δουλειές» μπορεί να φτάσει και τα ισόβια δεσμά.
Με μια δικογραφία που θα ήταν κωμική αν δεν απειλούσε με τέτοιες συνέπειες τους δύο αγωνιστές, μια δικογραφία βασισμένη αποκλειστικά και μόνο σε κατευθυνόμενες καταθέσεις των ίδιων των μαφιόζων των ναρκωτικών η εξουσία επιχειρεί πέρα από την εξόντωση δύο αγωνιστών να στείλει και ένα μήνυμα προς όλη την κοινωνική βάση: Καθίστε στα αυγά σας, υποταχτείτε σε κάθε κρατικό σχέδιο, ανεχτείτε κάθε συνέπεια στην καθημερινή σας ζωή γιατί αλλιώς…
Το μήνυμα ελήφθη και επιστρέφεται αυτούσιο στους αποστολείς του.
Στεκόμαστε στο πλευρό των δύο αγωνιστών, στεκόμαστε στο πλευρό του κόσμου των Εξαρχείων, απέναντι σε κράτος, μαφίες, οικονομικά συμφέροντα και καταστολή.
Η σκευωρία θα καταρρεύσει και ο κόσμος του αγώνα θα γιορτάσει μια σημαντική νίκη.
Οι σύντροφοί μας θα παραμείνουν ελεύθεροι, ο αγώνας συνεχίζεται.
Καλούμε όλους και όλες να δώσουν ένα βροντερό παρόν στις 13 Οκτώβρη 9.00 πμ, μέρα έναρξης της δίκης, στην συγκέντρωση αλληλεγγύης στο εφετείο Αθηνών (Δεγλερη 4).
κάλεσμα : Αναρχική Ομοσπονδία
επικοινωνία :
Site: anarchist-federation.gr
email: anarchist-federation@riseup.net
Twitter: twitter.com/anarchistfedGr
Fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
Youtube: Αναρχική Ομοσπονδία
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ
Την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου ο Νίκος Ματαράγκας και ο Γιώργος Καλαϊτζίδης καλούνται να δικαστούν για την εκτέλεση ενός εμπόρου ναρκωτικών το 2016 στα Εξάρχεια.
Το κατηγορητήριο, σαθρό εως ανύπαρκτο, βασίζεται σε καταθέσεις "ανωνύμων μαρτύρων", φιλικά προσκείμενων στον εκτελεσθέντα έμπορο ναρκωτικών, και σε μια δημοσίευση - καταγγελία του Γ. Καλαϊτζίδη για προηγούμενη αντικοινωνικη συμπεριφορά σε περιστατικό με τον έμπορο ναρκωτικών.
Στο πρόσωπο του Γιώργου και του Νίκου στοχοποιείται η συλλογικότητα στην οποία ανήκουν, ο προσωπικός τους αγώνας και το κίνημα που στεκεται απέναντι στις μαφίες που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τον ελευθεριακό τόπο της πλατείας για τα αντικοινωνικά τους παραμάγαζα.
Όλα αυτά δε θα γινόντουσαν πάρα μόνον με την ανοχή της αστυνομίας η οποία αναγνωρίζει σαν κοινωνικό εχθρό το αγωνιστικό - ελευθεριακό κίνημα.
Σε συνεργασία με τα ΜΜΕ και τους πληρωμένους δημοσιογράφους, οι οποίοι υπακούοντας στις εντολές των αφεντικών τους και της εκάστοτε κυβέρνησης, φρόντισαν για την επικοινωνιακή διάσταση.
Για αυτούς τους λόγους είμαστε αλληλέγγυοι στους 2 αγωνιστές.
Η μεθόδευση και προσπάθεια καταστολής των κοινωνικών αγώνων και οι δίκες παρωδία που στηνει το κράτος για να μας εκφοβίσει δε θα περάσουν.
Την Τετάρτη 13/10, στις 9:00, θα είμαστε έξω από το Εφετείο στην Λουκάρεως.
Μας λένε όλους Γιώργο και Νίκο
Αλληλεγγύη στον Γ. Καλαιτζίδη και στον Ν. Ματαράγκα
Αστέρας Εξαρχείων
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Γιώργο Καλαϊτζίδη και Νίκο Ματαράγκα
Να μην περάσει η κρατική σκευωρία
Στις 13 Οκτώβρη δικάζονται στο Εφετείο Αθηνών οι αγωνιστές και μέλη της αναρχικής συλλογικότητας «Ρουβίκωνας», Νίκος Ματαράγκας και Γιώργος Καλαϊτζίδης, με την κατηγορία της φυσικής και ηθικής αυτουργίας αντίστοιχα στην ανθρωποκτονία ενός εμπόρου ναρκωτικών τον Ιούνη του 2016 στα Εξάρχεια. Σε μια πρωτοφανή προσπάθεια στοχοποίησης τους από το κράτος και τους δικαστικούς μηχανισμούς, κλήθηκαν από τον ανακριτή τον Ιούνη του 2020, τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά τη δολοφονία, και ελλείψει οποιουδήποτε επιβαρυντικού στοιχείου εκτός από κάποιες κατευθυνόμενες καταθέσεις εμπόρων ναρκωτικών, αφέθηκαν ελεύθεροι.
Η περιοχή των Εξαρχείων βρίσκεται διαρκώς στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής καθώς αποτελεί ιστορικά ένα διαρκές αγκάθι στη γενικευμένη επιχείρηση καθυπόταξης των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Μια επιχείρηση που η παρούσα πολιτική διαχείριση έχει τοποθετήσει στην προμετωπίδα των πολιτικών της διακηρύξεων. Σε αυτό το πλαίσιο, η καταστολή που ξεδιπλώθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα ως κεντρική στρατηγική του κράτους και έγινε ορατή μέσα από τις διαρκείς επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους, καταλήψεις και σε αγωνιστές του κινήματος, καθώς και μέσα από την αστυνομική κατοχή της περιοχής, ήρθε δήθεν να απαντήσει στην μετατροπή της πλατείας και των γύρω στενών σε μια απέραντη πιάτσα ναρκωτικών, μια συνθήκη που είχε αρχίσει να εμφανίζεται αρκετά χρόνια πριν, εντός της οποίας ξεδιπλώνονται κάθε είδους επικίνδυνες και αντικοινωνικές συμπεριφορές. Στην ουσία όμως, λειτούργησε συμπληρωματικά και συντονισμένα, εξυπηρετώντας τον ευρύτερο και γενικευμένο σχεδιασμό για τη ριζική μετάλλαξη και απονοηματοδότηση της περιοχής. Ένας σχεδιασμός που αποσκοπεί στη σταδιακή μετατροπή της σε μια πλήρως αποστειρωμένη ζώνη διασκέδασης και κατανάλωσης, καθώς και στην άλωση της από την τουριστική βιομηχανία. Σε μια ζώνη κερδοφορίας για το νόμιμο και παράνομο κεφάλαιο.
Απέναντι σε αυτή την απόπειρα γενικευμένου επαναπροσδιορισμού του χαρακτήρα των Εξαρχείων και σβησίματος της ιστορίας της γειτονιάς ως ένας χώρος έντονης ανάπτυξης πολιτικών ζυμώσεων και διεργασιών, ανατρεπτικής πολιτιστικής έκφρασης και αδιαμεσολάβητων αγώνων, ένα πλήθος συλλογικοτήτων και αγωνιστών όρθωσαν ανάχωμα, πολλές με φορές με κίνδυνο για την ίδια τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα τους, ώστε να αποχωρήσουν οι ναρκομαφίες και οι μπάτσοι από την πλατεία και να παραμείνουν ζωντανά τα Εξάρχεια της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης και του αγώνα.
Σήμερα, οι δύο αγωνιστές οδηγούνται σε δίκη με βάση ένα σαθρό και διάτρητο κατηγορητήριο, γεγονός που αποτυπώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητική μανία του κράτους και των μηχανισμών του απέναντι στις αντιστάσεις που ορθώθηκαν όλο αυτό το διάστημα. Μέσα από μια κακοστημένη σκευωρία της αστυνομίας σε συνεργασία με τους μαφιόζους του ναρκεμπορίου, επιχειρείται η εγκληματοποίηση του αγώνα υπεράσπισης των Εξαρχείων ενάντια στις μαφίες των ναρκωτικών και τον κοινωνικό κανιβαλισμό και η ευρύτερη ποινικοποίηση όσων σταθερά βρίσκονται αντιμέτωποι με τις αντικοινωνικές πολιτικές του κράτους και του κεφαλαίου στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές.
Αυτοί που εδώ και ενάμιση χρόνο αδιαφόρησαν πλήρως για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και της κοινωνικής βάσης από την πανδημία, μην παίρνοντας ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο για την καταπολέμησή της, έρχονται σήμερα με διάφορες αφορμές να στήσουν διώξεις σε βάρος αγωνιστών εξοντώνοντας τους υλικά και πολιτικά ώστε να τους καταστήσουν ανενεργούς, για να μπορούν να εφαρμόζουν ακόμα πιο εύκολα τις πολιτικές λεηλασίας της κοινωνίας και της φύσης.
Απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους σε βάρος όσων αγωνίζονται και στην προσπάθεια συνολικής καθυπόταξης των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων, οφείλουμε να παραμείνουμε στο δρόμο του ανυποχώρητου αγώνα. Με όπλο μας την αλληλεγγύη, να μην αφήσουμε κανέναν αγωνιστή μόνο του στα χέρια του κράτους. Στις δύσκολες μάχες που έρχονται να σταθούμε μαζί!
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»
Πάτρα, 4 Οκτώβρη 2021
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ-ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ
Την Τρίτη 7 Ιουνίου 2016 εκτελείται στα Εξάρχεια ο Χαμπίμπι- έμπορος ναρκωτικών που τρομοκρατούσε την γειτονιά των Εξαρχείων ως μέλος των ναρκοσυμμοριών που βρίσκονταν σε αγαστή συνεργασία με τις κρατικές κατασταλτικές συμμορίες και συνολικότερα τον κρατικό μηχανισμό.
Τον Μάρτιο του 2020, η 2η τακτική ανακρίτρια κατόπιν αξιολόγησης του προανακριτικού υλικού που συγκέντρωσε το τμήμα ανθρωποκτονιών μετά από 4 ολόκληρα χρόνια , αποφασίζει να καλέσει σε απολογία τον Γιώργο Καλαϊτζίδη και τον Νίκο Ματαράγκα μέλη του Κ*ΒΟΞ και της αναρχικής Ομάδας Ρουβίκωνα για ηθική και φυσική αυτουργία σε ανθρωποκτονία, αντίστοιχα. Τον Ιούνιο του 2020, περνώντας από το γραφείο του ανακριτή οι δύο αγωνιστές αφήνονται ελεύθεροι χωρίς καν εγγύηση και όλα έδειχναν ότι η υπόθεση, ορθά, θα πάει στο αρχείο. Όμως το κράτος και οι μηχανισμοί καταστολής, τον Απρίλιο του 2021 και παρά την διάτρητη δικογραφία, οδηγούν τους συντρόφους σε δίκη η οποία θα διεξαχθεί στις 13 Οκτωβρίου 2021.
Αυτή η μεθοδευμένη κρατική σκευωρία έρχεται για να θέσει σε ομηρία τους αγωνιστές, οι οποίοι απειλούνται ακόμη και με ισόβια για μια υπόθεση κατασκευασμένη από την στενή-αδελφική σχέση του αστικού κρατικού μηχανισμού και του ναρκεμπορίου.
Το όπλο της αστικής-κρατικής σκευωρίας χρησιμοποιείται από τον κρατικό μηχανισμό για να προστατέψει τους υπαλλήλους του- τους ναρκέμπορους.
Με κατασκευασμένες πληροφορίες προϊόν συνεργασίας του κρατικού μηχανισμού με παρακρατικούς-μαφιόζους-ναρκέμπορους προσπαθούν να βάλουν φυλακή δύο αγωνιστές που αποτέλεσαν κομμάτι ενός αγώνα που συσπείρωσε κομμουνιστές-αναρχικούς-αγωνιστές- κατοίκους για Εξάρχεια Ελεύθερα από ναρκωτικά, για Εξάρχεια στα χέρια των κατοίκων.
Οι αστικές κυβερνήσεις και τα αστικά πολιτικά κόμματα περιπαίζουν τον λαό για το ζήτημα των ναρκωτικών. Γέμισαν τα Εξάρχεια με ναρκωτικά και εμπόρους θανάτου, για να τσακίσουν την γειτονιά σαν σημείο όσμωσης και ανάπτυξης επαναστατικών προταγμάτων για την ταξική - λαϊκή απελευθέρωση.
Σε ένα σχεδιασμό που σκοπό είχε το κέρδος και την κατακρεούργηση του αγωνιστικού παρελθόντος των Εξαρχείων, των λόχων του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, της παλλαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου και του 2008 με κεντρικό σημείο ανάπτυξης την περιοχή των Εξαρχείων.
Γιατί η εξαρτημένη άρχουσα τάξη κάνει μπίζνες με τα ναρκωτικά και οι ναρκέμποροι είναι οι έμμισθοι υπάλληλοι της.
Γιατί στον καπιταλισμό ναρκωτικά σημαίνει κέρδος, μπίζνα και ρεμούλα, και αυτή η επιχείρηση που σπέρνει το θάνατο και γεμίζει την κοινωνία με πολυτοξικοεξαρτημένους, είναι σε τελική ανάλυση η αντίληψη του καπιταλισμού για όσους δε μπορούν να γίνουν γρανάζι του, ο αργός,βασανιστικός θάνατος με το κέρδος να φτάνει πίσω στη τσέπη τους.
Σε μια περίοδο που γινόμαστε μάρτυρες ακραίας φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής, αυτή η υπόθεση έχει την δική της αυτοτέλεια αλλά δε μπορεί να αποσυνδεθεί από το συνολικότερο τσάκισμα των συνδικαλιστικών-λαϊκών-δημοκρατικών ελευθεριών, ακριβώς γιατί οι σύντροφοι Γιώργος και Νίκος είναι αγωνιστές του λαού και της εργατικής τάξης, του εργατικού-λαϊκού κινήματος και στοιχήθηκαν με συνέπεια και σταθερότητα στους αγώνες απέναντι στον παρακρατικό φασισμό, το κεφάλαιο, την κρατική τρομοκρατία και τον ιμπεριαλισμό.
Σαν Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών- Αγωνιστών καλούμε τους κομμουνιστές ,τους αναρχικούς, τους αγωνιστές, την εργατική τάξη, τον λαό και την νεολαία σε παλλαϊκή συμμετοχή στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 13 Οκτώβρη, ώρα 09:00, στο Εφετείο στη Δέγλερη.
Δυναμικά, οργανωμένα, μαζικά να τσακίσουμε την αστική-κρατική σκευωρία και να περιφρουρήσουμε την ελευθερία των δυο αγωνιστών, ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΙΟ και ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ-ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ-ΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ
Λαϊκή Δράση- Ομάδα Κομμουνιστών- Αγωνιστών
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Γ. Καλαϊτζίδη και Ν. Ματαράγκα
ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΒΑΡΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΟΚΤΩΒΡΗ , 9.00 ΣΤΗΝ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ
Τον Ιούνιο του 2016 η οργάνωση " Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλακών" αναλαμβάνει την ευθύνη για την εκτέλεση του Χαμπίμπι, κομβικού προσώπου της ναρκομαφίας που δρούσε στην περιοχή των Εξαρχείων, με συμμετοχή στην αιματηρή επίθεση εναντίον τριών συντρόφων του Κ*ΒΟΞ, ένας εκ των οποίων να τραυματιστεί σοβαρά. Την περίοδο εκείνη, οι ναρκομαφίες με την πλήρη ανοχή του κράτους και των εντολοδόχων του, είχαν επιβάλλει το νόμο τους στην περιοχή των Εξαρχείων με συνεχείς απειλές, πυροβολισμούς, κανιβαλιστικές συμπεριφορές εναντίων κατοίκων, θαμώνων καθώς και πολιτικών ομάδων και ατόμων που αντιστέκονταν και οργανώνονταν ενάντια στην καθημερινή βία. Πριν από δυο χρόνια οι δυο αγωνιστές ενημερώνονται ότι διώκονται για τη φυσική και ηθική αυτουργία της συγκεκριμένης εκτέλεσης και περνούν από ανακριτή. Όχι μόνο δεν υπάρχουν στοιχεία αλλά είναι τόσο πρόδηλη η δίωξή τους που ο ανακριτής τους αφήνει ελεύθερους χωρίς περιοριστικούς όρους.
Η πλατεία Εξαρχείων λόγω του ιδιαίτερου πολιτικοποιημένου και ριζοσπαστικού κόσμου που ιστορικά υπάρχει και δρα στην ευρύτερη περιοχή , έχει αποτελέσει προνομιακό πεδίο άσκησης διάφορων κατασταλτικών δογμάτων από την εκάστοτε κυβέρνηση. Ο τρόπος που συστηματικά προσπαθεί να εμπλέξει αγωνιστές και συλλογικότητες σε "εγκληματικά" σενάρια έχουν αφήσει εποχή.
Η δίωξη των αγωνιστών Γ.Κ και Ν.Μ με στημένο κατηγορητήριο στοχεύει τόσο την συμμετοχή τους στον αγώνα ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών στην πλατεία Εξαρχείων όσο και την δράση της πολιτικής συλλογικότητας "Ρουβίκωνας" στην οποία δραστηριοποιούνται.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΒΑΡΥ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΟΚΤΩΒΡΗ , 9.00 ΣΤΗΝ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ
Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστ(ρι)ών
Κάτω τα χέρια σας από τους συντρόφους Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη
Την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου οι σύντροφοι Νίκος Ματαράγκας και Γιώργος Καλαϊτζίδης βρίσκουν τους εαυτούς τους κατηγορούμενους για φυσική και ηθική αυτουργία για την εκτέλεση του ναρκέμπορου ''Χαμπίμπι'' τον Ιούνιο του 2016. Η δίωξη τους βασίζεται σε ένα σαθρό κατηγορητήριο κατασκευασμένο από τις καταθέσεις ναρκέμπορων γνωστών για την δράση τους στην γειτονιά των Εξαρχείων.
Ο ''Χαμπίμπι'' ήταν ένας ναρκέμπορος που βασίζονταν στην πλατεία Εξαρχείων και πρωτοστατούσε σε βίαιες επιθέσεις και κανιβαλιστικές συμπεριφορές. Αντιμετώπιζε την πλατεία σαν τσιφλίκι του και επιδίωκε να το δείχνει με κάθε τρόπο. Σημείο καμπής ήταν η στιγμή που επιτέθηκε μαζί με τα τσιράκια του σε τρεις συντρόφους του Κ*ΒΟΞ τραυματίζοντας έναν από αυτούς. Αυτή η επίθεση ενάντια σε συντρόφους, στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος μαζικών αγώνων ενάντια στις συμμορίες ναρκεμπόρων που δρουν στην γειτονιά των Εξαρχείων. Αντίστοιχοι αγώνες έχουν γίνει και στο παρελθόν και έχει αναδειχθεί η σύνδεση κράτους και μαφιών και οι συστηματικές απόπειρες του κράτους να διαβρώσει και να αποδυναμώσει το αναρχικό κίνημα και την αντίσταση στην γειτονιά των Εξαρχείων μέσω τον μαφιών.
Η οργάνωση ''Ένοπλες Ομάδες Πολιτοφυλακής'' μέσα από δημόσιο κείμενο ανέλαβε την ευθύνη για την εκτέλεση του ''Χαμπίμπι'' τον Ιούνιο του 2016, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα σε κάθε ναρκέμπορο με ηγεμονικές φιλοδοξίες.
Οι σύντροφοι Γ. Καλαϊτζίδης και Ν. Ματαράγκας διατηρούν μια σταθερή παρουσία στους μαζικούς αγώνες ενάντια στις ναρκοσυμμορίες και τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού στην γειτονιά των Εξαρχείων, φανερά και στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων και γι'αυτό έχουν στοχοποιηθεί επανειλλημένα από τις μαφίες και το κράτος. Η δίωξη που καλούνται να αντιμετωπίσουν στις 13 Οκτώβρη είναι μία ακόμη απόπειρα του κράτους να τους εκδικηθεί και να τους ''τιμωρήσει'' για την συνεπή τους στάση μέσα σε αυτούς τους αγώνες όλα αυτά τα χρόνια.
Σταθερό σχέδιο των κυβερνήσεων είναι, μέσω της εμφύτευσης μιας γενικότερης κουλτούρας ένδειξης δύναμης και κανιβαλισμου,να υπονομεύσουν τις αντιστάσεις και τον κινηματικό αγώνα στην συγκεκριμένη γειτονιά. Σταδιακά η καταστολή και ο τραμπουκισμός θα γίνουν η νέα κανονικότητα, μέχρι η περιοχή να μαραζώσει τελείως και να πατήσουν πάνω της μετατρέποντας την σε μία ακόμη εμπορική ζώνη γεμάτη μαγαζιά και κλαμπς. Η παρούσα κυβέρνηση ήδη από το 2019, οργάνωσε μια ολομέτωπη επίθεση στις αντιστάσεις που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή των Εξαρχείων, με κλείσιμο δεκάδων καταλήψεων, επιβολή σταθερών περιπολιών της ομάδας ΔΡΑΣΗ, ξυλοδαρμούς απλών θαμώνων της περιοχής και στοχοποίηση αγωνιστών.
Γι'αυτούς τους λόγους θα είμαστε στο δικαστήριο δίπλα στους συντρόφους μας. Για να δείξουμε στο κράτος και τα τσιράκια του ότι οι μεθοδεύσεις τους δεν θα κάμψουν τους αγώνες μας.
Καλούμε την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 9:00 πμ σε συγκέντρωση έξω από το Εφετείο.
Αναρχική Ομάδα Bellini
Tevgera Ciwanên Şoreşger (Revolutionary Youth Movement/Kurdistan) calls everyone to end conspiracy against G. KALAITZIDES AND N. MATARAGKAS!
Αλληλεγγύη στους Γ.Καλαϊτζίδη και Ν.Ματαράγκα
Την Τετάρτη 13/10/21, δικάζονται στο πρωτοδικείο Αθηνών (Δέγλερη 4) οι σύντροφοι Γ. Καλαϊτζίδης και Ν. Ματαράγκας, κατηγορούμενοι σε μια δίκη παρωδία για το θάνατο του εμπόρου ναρκωτικών Χαμπίμπι στα Εξάρχεια, ενός ανθρώπου που όσοι στενοχωρήθηκαν με την απουσία του, ίσως δεν μετριούνται ούτε στα δάχτυλα του ενος χεριού.
Η δίωξη ενάντια σε δύο αγωνιστές με ψευδομάρτυρες και έωλα στοιχέια αποτελεί μια προσπάθια ομηρίας τόσο των ίδιων, όσο και των συλλογικών σωμάτων στα οποία αναφέρονται, του Κ*Βοξ και της Αναρχικής Συλλογικότητας Ρουβίκωνας.
Στη δίκη αυτή αποκαλύπτεται όλο το φάσμα της πολιτικής του ειδικού πολέμου (special warfare) από το κράτος και των κάθε λογής υπηρεσιών του. Η είσοδος και η πώληση ουσιών στα εδάφη του κοινωνικού-πολιτικού αγώνα και στις γειτονιές αντίστασης, ο ρόλος των συμμοριών ελέγχου του εμπορίου και ο επιτελικός ρόλος κατασταλτικής διαχείρισης από την μεριά των κρατικών μηχανισμών. Η δίωξη των συντρόφων επιστεγάζει τους σχεδιασμούς αυτούς κανονιστικά.
Στηρίζουμε αλληλέγγυα τους συντρόφους, όπως σε κάθε περίπτωση όπου το κράτος και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί στήνουν καφκικές δίκες εναντίον αναρχικών ή κομμουνιστών αγωνιστών, αλλά και γιατί αναγνωρίζουμε στη δίωξη τους την προσπάθεια του κράτους να επιτεθεί συνολικότερα εναντίον του αναρχικού χώρου και του ριζοσπαστικού κινήματος.
Στην αυριανή δίκη στηρίζουμε το κάλεσμα αλληλεγγύης, δίνουμε χώρο στην προπαγάνδισή του και περιφρουρούμε τη γειτονιά μας από τους σχεδιασμούς των κατασταλτικών μηχανισμών εναντίον του.
- ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ & Ν. ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
- ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ
Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών Λ.Αλεξάνδρας
Εργατική Ομάδα Τ-34: Ανακοίνωση / κάλεσμα αλληλεγγύης στους αγωνιστές Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη
Όλες οι αστικές κυβερνήσεις διεθνώς χρησιμοποιούν το όπλο των ναρκωτικών. Είναι ένα όπλο που στρέφεται ενάντια στην εργατική τάξη και κυρίαρχα στη νεολαία, στα ίδια τα παιδιά της φτωχολογιάς, σάρκα από τη σάρκα του λαού, που ως νέα βάρδια στην υπεράσπιση των ταξικών λαϊκών συμφερόντων θα αποτελέσουν τον κύριο αιμοδότη στην πάλη απέναντι στο καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα. Σε ένα τέτοιο σύστημα που ευδοκιμούν η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εκμετάλλευση των φτωχότερων στρωμάτων προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας, το όπλο των ναρκωτικών ως άμεση κατασταλτική μέθοδος σε βάρος της τάξης εκείνης που βάλλεται περισσότερο από την πολιτική του κεφαλαίου και του κράτους του δεν θα μπορούσε να μην κατέχει κυρίαρχο στρατηγικό ρόλο.
Η διακίνηση λοιπόν των ναρκωτικών από τις στην ουσία εγκληματικές οργανώσεις του επίσημου κεφαλαίου και η χρήση αυτών από τα παιδιά της εργατικής τάξης και όλου του λαού είναι οι διαφορετικές μεριές του ίδιου νομίσματος, που ως αποτέλεσμα έχουν να διχάζουν και να περιθωριοποιούν τη φτωχολογιά, να τη βυθίζουνε στην εξάρτηση με αποτέλεσμα να την ξεμακραίνουν από τα καθήκοντα που γεννά η ισοπεδωτική πραγματικότητα μέσα στο καπιταλιστικό - ιμπεριαλιστικό σύστημα. Την ξεμακραίνουν από τα καθήκοντα εκείνα που υποδεικνύουν με τρόπο καθαρό και διάφανο, ότι τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού βρίσκονται στην απέναντι όχθη από αυτά του κεφαλαίου, νόμιμου και παράνομου, απέναντι από τα συμφέροντα των αστικών δυνάμεων και των εγκληματικών τους οργανώσεων που διακινούν τα ναρκωτικά.
Ο σχεδιασμός αποσυντονισμού και πρόκλησης σύγχυσης για να επενδύσουν στη διάσπαση και τον ατομισμό, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον συσκότισης σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας και εν τέλει να κρύψουν τις ευθύνες για τον πραγματικό υπεύθυνο της ζωής χωρίς προοπτική και μέλλον μέσα στον καπιταλισμό, πρέπει να βρει απάντηση από το καθήκον της επαγρύπνησης από τα παιδιά του ίδιου του λαού.
Σε αυτή τη διαρκή ταξική πάλη που δυστυχώς λόγω της φύσης του φαινομένου των ναρκωτικών την διεξάγει μονοδιάστατα η αστική τάξη , αλλά όχι απόλυτα ,και από ότι φαίνεται κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, έχουμε την υποχρέωση σαν αγωνιστές και αγωνίστριες, σάρκα από την σάρκα της εργατιάς, να υπενθυμίζουμε διαρκώς τις πρακτικές των καπιταλιστών για την επικυνδινότητα τους σε βάρος των εργαζομένων. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη κατάρτιση και μελέτη για να διαπιστώσει κανείς πως το όπλο των ναρκωτικών χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται ακόμα πολυπαραγοντικά απέναντι σε λαούς και κινήματα σε όλο τον κόσμο, με τα ιστορικά παραδείγματα να παίρνουνε μορφή χιονοστιβάδας. Από το επίσημο αστικό κράτος, το πολιτικό του προσωπικό, μέχρι τους μηχανισμούς του και τις μυστικές υπηρεσίες, τα ναρκωτικά αποτέλεσαν και θα συνεχίσουν να αποτελούν ένα από τα κυρίαρχα και πιο ύπουλα όπλα, απέναντι στον αγώνα της εργατικής τάξης και των παιδιών της, όπλα που στέκονται εμπόδιο για καλύτερες συνθήκες ζωής δημοκρατικές ελευθερίες και αξιοπρέπεια, όπλα που στέκονται εμπόδιο εν τέλη στον αγώνα ενάντια καπιταλιστικό σύστημα.. Δεν είναι άγνωστο λοιπόν πως τα ναρκωτικά ως όπλο σε αυτή την ανειρήνευτη ταξική πάλη, μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλεύτριας τάξης κατάφεραν τεράστια πλήγματα σε οργανωμένες δυνάμεις του ευρύτερου ριζοσπαστικού κινήματος σε διάφορα μέρη του κόσμου, με αποτελέσματα που είχαν άμεση αντανάκλαση στον στίβο της ταξικής πάλης διεθνώς. Οι φονιάδες καπιταλιστές και ιμπεριαλιστές, αυτοί οι γδάρτες της εργατιάς και των παιδιών της, δεν θα μπορούσαν να μην έχουν σταθερό και συνεπή σύμμαχο κάθε λογής μαφίες εμπορίας ναρκωτικών και όχι μόνο, τις συμμορίες εκείνες που τις περισσότερες περιπτώσεις τις στελεχώνουν κομμάτια από την φτωχολογιά που πλουτίζουν εις βάρος της ίδιας τους της τάξης από το εμπόριο θανάτου δυναμώνοντας στην ουσία την ηγεμονία του ιμπεριαλιστικού - καπιταλιστικού συστήματος.
Οι έμποροι ναρκωτικών και οι εγκληματικές τους οργανώσεις μέσα από τις οποίες συγκροτούνται για να εξαπολύσουν συντονισμένη επίθεση στα φτωχότερα τμήματα του λαού και των παιδιών του δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από το παράνομο κεφάλαιο της νύχτας που είναι σε άμεση σύνδεση με τα ταμεία της επίσημης καπιταλιστικής κερδοφορίας. Είναι οι ίδιες αυτές δυνάμεις που αν και φαινομενικά περπατούν χώρια, στην πραγματικότητα χτυπούν μαζί συντονισμένα και τους γεννάει η ίδια μήτρα, αυτή της απαξίας για την ανθρώπινη ζωή και εξέλιξη, του κέρδους με όποιο κόστος προκειμένου τα έσοδα στα ταμεία τους να πολλαπλασιαστούν μιας και όλα επιτρέπονται μέσα στα πλαίσια αυτού του παρασιτικού συστήματος του καπιταλισμού.
Φεύγοντας λοιπόν από την γενική εικόνα και επιστρέφοντας στο ειδικό πλαίσιο γεωγραφικού προσδιορισμού στον δικό μας τόπο και ειδικότερα στην περιοχή των Εξαρχείων, οφείλουμε να πούμε πως τα Εξάρχεια έχουν υπάρξει ένα χωνευτήρι επαναστατικών, ριζοσπαστικών θέσεων, αντιλήψεων και πρακτικών και ευρύτερα πολιτικών ζυμώσεων. Μία περιοχή ιστορικά φορτισμένων πολιτικών σημάνσεων που δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από την νομοτέλεια της καπιταλιστικής επιθετικότητας. Η περιοχή των Εξαρχείων πριν από αρκετά χρόνια άρχισε σταδιακά και με σχέδιο να βιώνει και αυτή τα αποτελέσματα της εμπορίας ναρκωτικών και των διάφορων εγκληματικών συμμοριών, ναρκεμπόρων. Ο αγώνας που την τελευταία 20ετία έδωσε ο κόσμος που δραστηριοποιείται στην περιοχή, για να μπορούν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες, το κίνημα ευρύτερα να διάγει ανεμπόδιστα τις πολιτικές του ζυμώσεις και πρακτικές σε μια περιοχή των Αθηνών, δημιούργησε ένα πλαίσιο όπου για αρκετά χρόνια μέχρι και η παρουσία των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους στα γεωγραφικά πλαίσια που την οριοθετούν ήταν πρακτικά αδύνατη. Πάνω σε αυτό το θολό κενό εξουσίας στα Εξάρχεια (αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος) βρήκαν εύκολο δρόμο ώστε να εισβάλλουν για να εγκατασταθούν κάθε λογής συμμορίες, εμπορίας ναρκωτικών.
Ο σχεδιασμός του κεφαλαίου και του κράτους του πέρασε σε διαφορετική διαχείριση της καταστολής μιας και η άμεση επιθετικότητα μέσω των μηχανισμών τους δεν θα εξυπηρετούσε, απεναντίας θα ατσάλωνε περισσότερο τον κόσμο που αγωνιζόταν σε αυτή την περιοχή. Η συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών με τις ευλογίες του κεφαλαίου και του κράτους του και με την εποπτεία των μηχανισμών του εισήλθαν στα Εξάρχεια. Αυτό είναι το σημείο λοιπόν όπου η κατάσταση άρχιζε να αλλάζει αργά αλλά σταθερά.
Ο πόλεμος ανάμεσα στις συμμορίες για την κατάκτηση μεγαλύτερων σφαιρών επιρροής μέσα στη γειτονιά των Εξαρχείων, που κατέστη μία από τις πιο κερδοφόρες ναρκοπιάτσες των Αθηνών, είναι γεγονός. Οι συμμορίες συγκροτήθηκαν χωρίζοντας τα μπλοκ διακίνησης και καθημερινά τα Εξάρχεια είχαν μετατραπεί σε μία κοινωνική ζούγκλα με κάθε λογής παραβατικά και αντικοινωνικά στοιχεία.
Μία περιοχή γκέτο που είχε συγκεντρωθεί ένα μεγάλο κομμάτι των διεργασιών του παράνομου κεφαλαίου της νύχτας, εμπόριο ναρκωτικών κάθε λογής, trafficking, εκτελέσεις μελών αντιπάλων συμμοριών εν μέση οδό, εκβιασμοί σε καταστηματάρχες της περιοχής από μπράβους και μαφιόζους της νύχτας και γύρω από αυτή τη νοσηρή κατάσταση, η συσπείρωση διάφορων καρκινωμάτων της περιοχής, hooligans και οπαδικοί στρατοί που δραστηριοποιόντουσαν στην περιοχή αλλά και μία πληθώρα από αντικοινωνικά στοιχεία άρχισαν να αποτελούν τους ομόκεντρους εκείνους κύκλους που στο εσωτερικό τους είχε κυρίαρχο ρόλο η μαφία των ναρκωτικών. Η άλογη βία, η εγκληματικότητα και η αντικοινωνική συμπεριφορά ήταν καθημερινό φαινόμενο, διαγράφοντας σταθερά μία πορεία σήψης και παρακμής.
Ο πόλεμος των συμμοριών εντάθηκε και οι διάφοροι πρόθυμοι αυλικοί συστρατεύθηκαν με τη μία ή την άλλη μεριά επιλέγοντας το στρατόπεδο της «δύναμης» του κεφαλαίου της νύχτας και όχι του δίκαιου ιστορικού και πολιτικού καθήκοντος εκκαθάρισης - με δυσμενείς συσχετισμούς μεν - όλης αυτής της καπιταλιστικής βρωμιάς. Οι ένοπλες συμπλοκές, οι πυροβολισμοί, τα μαχαιρώματα, οι νεκροί στα στενά των Εξαρχείων, οι κακοποιημένες γυναίκες από την ασύδοτη πλέον μαφία αλλά και η αυξανόμενη αντικοινωνική και αντικινηματική συμπεριφορά διαφορών κομματιών των Εξαρχείων που βρήκαν ζεστή θέση δίπλα στις μαφίες ήταν γεγονός. Ήταν τότε που κομμάτια του κινήματος από διαφορετικές μεριές θέσεις και οπτικές βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα να απαντήσουν απέναντι σε αυτή την δυστοπία που τους περικύκλωνε με πολιτικούς όρους και πολύμορφα απέναντι σε μία κατάσταση που απειλούσε και υπαρξιακά πλέον τις δομές του αγώνα, όσο και τους ίδιους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που δραστηριοποιόντουσαν στην περιοχή. Έτσι ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου - ιδιαίτερα δύσκολος σε στιγμές - για την ανατροπή των δυσμενών συσχετισμών που είχαν διαμορφωθεί για τις κινηματικές δυνάμεις της περιοχής και όχι μόνο, που αντιμετώπισαν σε στιγμές έως και ζητήματα «βιολογικής» πολιτικής ύπαρξης.
Ο αγώνας ενάντια στο κράτος, τις μαφίες και τον κοινωνικό κανιβαλισμό για την επανοικειοποίηση των Εξαρχείων έμελλε να ήταν το έδαφος αυτό όπου το κίνημα (δυστυχώς όχι όλο) οργανώθηκε, πάτησε στα πόδια του και άρχισε να χτυπά και να αμύνεται απέναντι σε αυτή την καπιταλιστική δυστοπία. Μπήκε σε έναν αγώνα και έδωσε σκληρές μάχες με δυσμενείς συσχετισμούς απέναντι στους μηχανισμούς του κράτους, που πηγαίναν χέρι-χέρι με το παρακράτος, απέναντι στις πάνοπλες μαφίες των ναρκεμπόρων και στους αυλικούς τους που είχαν δημιουργήσει μέσα στα Εξάρχεια ένα πεδίο ταξικού αλληλοσπαραγμού.
Οι επιθέσεις σε αγωνίστριες και αγωνιστές, οι απόπειρες δολοφονίας συντρόφων, η διαρκής πίεση και καταστολή της αστυνομίας στις δυνάμεις του κινήματος, ενώ την ίδια στιγμή η μαφία έμενε ανέγγιχτη σε συνδυασμό με ένοπλους ναρκεμπόρους που ως άλλοι δερβέναγες κυκλοφορούσαν στην περιοχή, τραβώντας όπλα σε κινηματικές συγκεντρώσεις και πυροβολώντας τα κέντρα του αγώνα ήταν καθεστώς. Οι ξυλοδαρμοί, οι σεξουαλικές επιθέσεις, οι ληστείες σε βάρος των ανυποψίαστων που είχαν το «θράσος» να περπατούν στα Εξάρχεια, αναπαριστούσε τότε με τρομακτική ωμότητα τη στρατηγική κράτους και παρακράτους.
Μέσα σε αυτόν τον μεγάλο και δύσκολο αγώνα, πραγματικά πρωτόγνωρο για τα δεδομένα του ελληνικού ριζοσπαστικού κινήματος έγιναν υπερβάσεις, ειλικρινείς προσπάθειες και δόθηκε παραπάνω από όσο μπορούσε να δώσει ο καθένας και η καθεμιά σε αυτή την διαδρομή. Τα λάθη, τα πισωπατήματα, οι νίκες και οι σκληρές αποφάσεις ενός ολόκληρου κόσμου αποτελούν επίσης την ιστορική κληρονομιά αυτού του αγώνα, θυμίζοντας στον καθένα και στην καθεμία ότι όταν είμαστε μαζί, μια αγκαλιά και έχουμε ενότητα στην πάλη δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν. Γιατί πολεμάμε για το δίκιο και το δίκιο δεν χάνει.
Μέσα σε αυτόν τον πλατύ και μαζικό αγώνα λοιπόν, που αναπτύχθηκε στα Εξάρχεια αυτή την εποχή, ένα διακεκριμένο στέλεχος της μαφίας των ναρκωτικών που είχε κυριολεκτικά αιματοκυλήσει την περιοχή με την καθημερινή και αμετανόητη αντικοινωνική και αντικινηματική συμπεριφορά του, βρέθηκε αντιμέτωπος με την αμετάκλητη ποινή που του επέβαλλε η ιστορική αναγκαιότητα.
Η εκτέλεση του εμπόρου ναρκωτικών με το όνομα «Χαμπίμπι» έμελλε να είναι ακόμα ένα ψηφιδωτό στο πλατύ μωσαϊκό αυτής της πολύμορφης και ανειρήνευτης στην ουσία της, ταξικής πάλης. Από τη μία στεκόταν με αυθάδεια και κυνισμό η αστική εξουσία με τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς που είχαν εξαπολύσει λυσσασμένα σκυλιά ταξικών αποστατών μέσα σε μια ολόκληρη γειτονιά, χτυπώντας και υλικά πλέον αγωνιστές και αγωνίστριες και από την άλλη ο κόσμος της δουλειάς και του μόχθου που είχε επίγνωση των ταξικών του συμφερόντων. Πολιτικές οργανώσεις, ομάδες, καταλήψεις, ανένταχτοι αγωνιστές και αγωνίστριες, που πάλευαν να ανασάνουν, να ζήσουν και να υπάρξουν μέσα στα ασφυχτικά πλαίσια μιας από τις πιο ωμές επελάσεις που έχει βιώσει το ριζοσπαστικό κίνημα με υλικούς όρους.
Σε ένα περιβάλλον καπιταλιστικής δυστοπίας με ξεσκέπαστο πρόσωπο γυμνό πλέον από κάθε πρόσχημα και επίφαση δημοκρατίας και νόμωννόμων, ο μόνος νόμος που γινόταν ανεκτός ήταν αυτός του παράνομου κεφαλαίου, των κατασταλτικών μηχανισμών και των συμμοριών του. Ήταν η συνθήκη αυτή που δημιουργούσε ένα περιβάλλον στυγνής παρακρατικής βίας και άλογης κρατικής επιθετικότητας προκειμένου να τρομοκρατήσουν μία ολόκληρη γειτονιά, ένα κίνημα και εν τέλει την ίδια την συνειδητοποιημένη εργατική τάξη που την ήθελαν με το κεφάλι σκυφτό και τρομοκρατημένη.
Η οριστική απενεργοποίηση του συγκεκριμένου εμπόρου ναρκωτικών ξεκλείδωσε αργά και σταδιακά μία σειρά από εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή που αφορούσαν το κομμάτι της καταστολής. Το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του υπό το βάρος ενός όλο και μαζικότερου και πιο αποφασιστικού αγώνα, για να γίνει το κίνημα αφέντης στον τόπο του, αναγκάστηκε να «ξηλώσει» τις ναρκομαφίες που το ίδιο είχε φυτέψει στην περιοχή προκειμένου να τσακίσει το κίνημα και τις δομές του.
Το πόσο ενόχλησε αυτός ο αγώνας και το τι σημάνσεις έδινε στο υπόλοιπο κίνημα με το ξεπέρασμα των εμποδίων που συναντούσε ήταν κάτι που δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητο από τους μηχανισμούς του αστικού κράτους. Έτσι λοιπόν τον Μάρτιο του 2020, έχοντας περάσει κοντά πέντε χρόνια από την εκτέλεση του συνεργάτη ναρκεμπόρου της αστυνομίας, κατόπιν «αξιοποίησης» του προανακριτικού υλικού που είχε συγκεντρώσει το τμήμα ανθρωποκτονιών της ασφάλειας Αττικής, το κράτος και οι μηχανισμοί του επιχειρούν το αδιανόητο. Μία κλήτευση για απολογία στον ανακριτή σε σχέση με την εκτέλεση του «Χαμπίμπι» φτάνει στους συντρόφους Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη, εμπλέκοντας τους ως φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς αντίστοιχα στην εξέλιξη της υπόθεσης.
Το θράσος, η εκδικητικότητα και η μανία των μηχανισμών απέναντι σε 2 αγωνιστές τους κινήματος τους οδηγεί στο γραφείο του ανακριτή κατηγορούμενους για ανθρωποκτονία από πρόθεση, με σαφή σκοπό να τρομοκρατήσει ένα ολόκληρο κίνημα και να απειλήσει αγωνιστές που αποτελούν οργανικό του τμήμα, με προφυλακίσεις σε πρώτο στάδιο και βαριές καταδικαστικές αποφάσεις όπως αυτή της ισόβιας κάθειρξης μετέπειτα στη δίκη.
Στη διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας όπου οι 2 συναγωνιστές παρουσιάστηκαν το βάρος του διάτρητου και εξόφθαλμα κατασκευασμένου κατηγορητηρίου ανάγκασε ανακριτή και εισαγγελέα να διατάξουν την χωρίς εγγύηση απελευθέρωση των αγωνιστών, δίνοντας έτσι την εντύπωση και δικαίως πως η δικογραφία αυτή πρέπει να μπει στο αρχείο. Παρόλα αυτά το συμβούλιο κρίνει σε δεύτερο χρόνο με βούλευμα πως οι 2 σύντροφοι πρέπει να παραπεμφθούν σε δίκη για την υπόθεση, ορίζοντας έτσι την πρώτη τακτική δικάσιμο στις 13 Οκτώβρη 2021.
Αυτή η ακραία και εξόφθαλμη κρατική μεθόδευση απέναντι σε αγωνιστές του κινήματος καταδεικνύει για ακόμη μια φορά με τρόπο εμφατικό την φιλέκδικη φύση των μηχανισμών της αστικής εξουσίας. Οι σύντροφοι μας Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαϊτζίδης σέρνονται σε μία δίκη που παρόλο πως βρίθει αποδεικτικών και δικονομικών ακροβατισμών είναι εξόχως σοβαρή, διότι απειλούνται στ' αλήθεια πλέον με την ποινή της ισόβιας κάθειρξης. Τους οδηγούν σε μία δίκη που φιλοδοξεί να θέσει σε ομηρία αγωνιστές για μεγάλο χρονικό διάστημα, να απενεργοποιήσει και να διασπείρει τον φόβο στις γραμμές του κινήματος.
Ο Ν. Ματαράγκας και Γ. Καλαϊτζίδης ως οργανικό κομμάτι του μαζικού αγώνα που αναπτύχθηκε στα Εξάρχεια, συμμετείχαν και έδρασαν μέσα από τις γραμμές του Ρουβίκωνα αγωνιζόμενοι για μία γειτονιά ελεύθερη από ναρκωτικά, ναρκοσυμμορίες, αστυνομία και συμπεριφορές κοινωνικού κανιβαλισμού. Στοχοποιούνται για αυτόν ακριβώς τον λόγο αντιμετωπίζοντας τα χαλκεία των ανακριτικών και κατασταλτικών μηχανισμών. Πρέπει να αντιληφθούμε το υπόστρωμα αυτής της δίωξης ως τέτοιο που ενώ τώρα διώκει τον Νίκο και τον Γιώργο, ενώ παρελθοντικά για έτερες υποθέσεις να στοχοποιούσε διαφορετικούς συντρόφους και συντρόφισσες, στο αύριο η πιθανότητα ο καθένας και η καθεμία από μας να είμαστε οι επόμενοι είναι ορατή.
Η εικόνα πρέπει να είναι καθαρή, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του προστατεύουν τις παρακρατικές γκρούπες κάθε λογής γιατί αποτελούν την πέμπτη φάλαγγα απέναντι στην εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία και αυτό το κάνουν με όποιο κόστος ακόμα και τόσο ξετσίπωτα, έχοντας στήσει μία δικογραφία από κοινού δικαστικό σώμα, κατασταλτικοί μηχανισμοί, ναρκέμποροι και κάθε λογής κοινωνικό βυθοκορήματα σέρνουν σε δίκες λαϊκούς αγωνιστές με κατασκευασμένα κατηγορητήρια. Είναι οι ίδιοι που θα πρέπει να απολογηθούν στο λαό και να δικαστούν από αυτόν για την ζούγκλα που έχουν δημιουργήσει. Όλο αυτό το σύμφυρμα φονιάδων, παρακρατικών και κάθε λογής κακοποιών θα πρέπει να λογοδοτήσουν στην εργατική τάξη και την νεολαία της και όχι να ζητάει τα ρέστα.
Δεν θα αφήσουμε τους συντρόφους μόνους τους σε αυτήν την εξόφθαλμη μεθόδευση. Ο Ν. Ματαράγκας και ο Γ. Καλαϊτζίδης είναι οι άνθρωποι αυτοί που βρίσκονται από την δική μας μεριά, με λόγια και έργα. Την μεριά των φτωχών και καταπιεσμένων μα πάντα αγωνιζομένων και αποφασισμένων, με την στάση τούς πήραν ξεκάθαρη θέση απέναντι σε αυτό το φαινόμενο όπως ξεκάθαρη θέση πήραμε τόσοι και τόσες μέσα από τις πολιτικές οργανώσεις και ομάδες από στέκια και καταλήψεις.
Καθαρή και χωρίς περιστροφές τοποθέτηση είχε και έχει ένα σημαντικό κομμάτι του ριζοσπαστικού λαϊκού κινήματος και άφησε μια κληρονομιά δημόσια που μπορεί να κριθεί, η παράδοση αυτή σκιαγραφήθηκε μέσα από την κίνηση την αποφασιστικότητα και την δράση και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του κινήματος, διότι η παρουσία και η επιλογή είναι αυτές που κινούν τον κόσμο και όχι η απουσία και η αναμονή.
Η ευθύνη εν τέλει της απόφασης είναι τα χνάρια εκείνα στην διαδρομή ενός κομματιού της ιστορίας και αυτός ο αγώνας με τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές που τον σήκωσαν ψηλά, τα χάραξε ανεξίτηλα χωρίς φόβο πατώντας βαριά.
Για να τελειώνουμε λοιπόν μια και καλή. Οι έμποροι ναρκωτικών και οι συμμορίες τους είναι τα λυσσασμένα σκυλιά του νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου που τα έχουν ξαμολύσει απάνω στον λαό και την νεολαία γιατί μας θέλουν με το κεφάλι σκυφτό.
Η ίδια η αστυνομία με τον σταθερό σχεδιασμό του αστικού κράτους είναι αυτή που ρημάζει πόλεις και περιοχές ολόκληρες, συνοδεύοντας από το χέρι τους μαφιόζους εμπόρους ναρκωτικών τους εκβιαστές και μπράβους της νύχτας, οπαδικούς στρατούς φασιστικές και παρακρατικές γκρούπες παρέχοντας τους κάλυψη και ασυλία όταν όλοι αυτοί ρίχνονται απάνω στον εχθρό λαό.
Η δική μας μεριά είναι στο απέναντι χαράκωμα εκεί που παλεύει η εργατιά και η νεολαία τής για αξιοπρεπή ζωή και ανατροπή των κυρίαρχων οικονομικών συσχετισμών που συγκροτούν το πολιτικό και ιδεολογικό περιβάλλον της δοσμένης πραγματικότητας. Εκεί όπου η πάλη απέναντι στο ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα που γεννά τον καρκίνο σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής είναι αναγκαία και επιτακτική.
Η σκευωρία σε βάρος των Ν. Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη θα ξηλωθεί, τα χαλκεία των μηχανισμών θα γίνουν σκόνη για να πάρουμε πίσω μια και καλή τους συντρόφους συναγωνιστές μας.
Για τις μάχες που δόθηκαν και για αυτές που θα έρθουν
Αλληλεγγύη στους αγωνιστές Ν . Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη
Όλοι και όλες στο εφετείο (Δέγλερη 4) την Τετάρτη 13 Οκτώβρη στις 09.00
Εργατική Ομάδα Τ-34
Η σκευωρία θα καταρρεύσει σαν τραπουλόχαρτο: Aλληλεγγύη στους αγωνιστές Γιώργο Καλαιτζίδη και Νίκο Mαταράγκα
Αναμέτρηση - Συνάντηση
Την Τετάρτη 13 Οκτωβρίου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο οι δύο αγωνιστές δικάζονται για μια υπόθεση ανθρωποκτονίας που αποτελεί εξόφθαλμη σκευωρία εις βάρος τους. Συγκεκριμένα ο Νίκος Ματαράγκας δικάζεται για φυσική αυτουργία στη δολοφονία το 2016 του εμπόρου ναρκωτικών με το όνομα Χαμπίμπι κι ο Γιώργος Καλαιτζίδης για ηθική αυτουργία. Η δικογραφία είναι εμφανώς στημένη. Βασίζεται αποκλειστικά σε αντιφατικές και γενικόλογες μαρτυρίες τοξικοεξαρτημένων δηλαδή πελατών καθώς και συνεργατών του εμπόρου ναρκωτικών, δηλαδή ανθρώπων εξαρτώμενων οικονομικά κι όχι μόνο από εκείνον. Οι περισσότερες εξ αυτών είναι αλληλοαναιρούμενες ενώ δόθηκαν όταν πια οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είχαν συλληφθεί από την αστυνομία κι άρα η εξάρτησή τους από τις αρχές ως προς τα ανταλλάγματα για τη μεταχείρισή τους είναι εξίσου προφανής.
Η υπόθεση είχε για τέσσερα χρόνια τεθεί στο αρχείο. Ωστόσο επανήλθε μαζί με το συνολικό δόγμα ''Νόμος και Τάξη'' της κυβέρνησης της ΝΔ με σκοπό να στοχοποιηθούν οι συγκεκριμένοι δύο αγωνιστές του ανταγωνιστικού κινήματος, η πολιτική συλλογικότητα του Ρουβίκωνα και βέβαια να ταυτιστεί με την εγκληματικότητα το κοινωνικό κίνημα της γειτονιάς των Εξαρχείων που τα προηγούμενα χρόνια πάλεψε ενάντια στις ναρκομαφίες και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Πρόκειται εν ολίγοις για μια σκευωρία που θα ήταν αστεία αν δεν κινδύνευαν οι δύο αγωνιστές με ισόβια κάθειρξη. Αν για μια ακόμα φορά το κράτος δεν επιστράτευε τις δίκες-παρωδίες και τις κατασκευασμένες κατηγορίες χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο για να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και να τελειώνει με όσους/όσες αγωνίζονται όπως προσπάθησε να κάνει τα προηγούμενα χρόνια με τις περιπτώσεις του Θεοφίλου και της Ηριάννας. Για να εμπεδώσει και στην υπόλοιπη κοινωνία πως όποιος/α διεκδικεί θα καταστέλλεται με οποιονδήποτε τρόπο.
Πρόκειται για δύο αγωνιστές που έχουν πολύμορφη συνεισφορά στο ανταγωνιστικό κίνημα. Οι δυνάμεις μας, τα Στέκια και οι κοινωνικοί χώροι που συμμετέχουμε έχουν συνυπάρξει έμμεσα ή άμεσα μαζί τους σε διαφορετικές περιόδους και σε διάφορα κοινωνικά μέτωπα από τις δράσεις του συντονιστικού των δομών έμπρακτης αλληλεγγύης σε λαικές γειτονιές της Αθήνας και τον αγώνα για το χαρακτήρα της γειτονιάς των Εξαρχείων τα προηγούμενα χρόνια μέχρι τον αντιφασιστικό αγώνα στις μεταναστευτικές γειτονιές της Βικτώριας και του Αγίου Παντελεήμονα.
Από τη μεριά μας εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους δύο αγωνιστές!
Απαιτούμε την αθώωσή τους μπροστά σε αυτή την αστυνομική και δικαστική πλεκτάνη.
Καλούμε την Τετάρτη 13/10 στις 9 π.μ στο Εφετείο Αθηνών (Δέγλερη 4)
Ανάρτηση πανό απο Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Αροδαμού
Αλληλεγγύη στους συντρόφους Ν.Ματαράγκα και Γ. Καλαϊτζίδη που δικάζονται αύριο 13/10 στις 9:00 το πρωί
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
αναρχική φοιτητική συνέλευση Αροδαμός