kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Να κάνουμε την αλληλεγγύη πέπλο προστασίας - Κείμενο ενός εκ των απαχθέντων της αντιτρομοκρατικής

Πρωί 23ης Ιουνίου, διάρρηξη - έφοδος και απαγωγές της Αντιτρομοκρατικής

Ξημερώματα 23ης Ιουνίου και τίποτα δεν προμήνυε το τι θα επακολουθούσε εκείνη την ημέρα. Είναι ακριβώς όμως έτσι; Η αλήθεια είναι πως τους προηγούμενες εβδομάδες έως και μήνες, είχαμε ενημερώσει ήδη συντρόφισσες και συντρόφους για εμφανώς "περίεργα" περιστατικά όπως: περίεργες συναντήσεις, εξακριβώσεις και ενδεχόμενες παρακολουθήσεις μας καθώς και του τόπου κατοικίας μας, όχι πως γελοία περιστατικά όπως το να σταματάει η ΔΡΑΣΙΣ - ΔΕΛΤΑ έξω από την οικεία μας και να φωτίζει με φακούς το εσωτερικό της, είναι κάτι το οποίο δε μπορεί παρά να αντιληφθεί και ο πλέον αδαής. Τίποτα από τα ανωτέρω όμως δεν μας προετοίμασε για τα σενάρια που θέλησαν να στήσουν οι ντόπιοι Κλουζώ στις πλάτες μας.Γύρω στις 7μιση το πρωί, πετάχτηκα από τον ύπνο ακούγοντας θόρυβο από το εσωτερικό του σπιτιού στο οποίο διαμένω. Λίγα λεπτά μετά άκουσα έξω από την πόρτα του υπνοδωματίου μου να φωνάζουν: ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ!!!Σε ελάχιστο χρόνο τουλάχιστον τρεις κουκουλοφόροι εισβάλλουν στο χώρο μου, γύρω από το κρεβάτι που βρίσκομαι ξαπλωμένος και με σημαδεύουν με προτεταμένα όπλα. Σε ελάχιστα λεπτά, έχω βρεθεί χωρίς να έχω αντιληφθεί ακόμα πλήρως τι συμβαίνει στο χωλ της οικείας μας, όπου αντικρύζω σιδεροδέσμιο το συγκάτοικό μου και τη σύντροφό του.Μετά από επίμονες ερωτήσεις μας για το εάν επρόκειτο για την Αντιτρομοκρατική και προς τι όλη αυτή η επιχείρηση, ενώ όλο αυτό το διάστημα υποδείκνυαν έναν μεσήλικα με ιατρική μάσκα ως εισαγγελέα και αφού δεν επέδειξαν κανένα ένταλμα, ένα ή δύο από αυτό το τσούρμο περίπου δέκα ατόμων, μας απάντησαν ότι όντως πρόκειται για την Αντιτρομοκρατική και πως έχουν πληροφορίες για όπλα και εκρηκτικά εντός του σπιτιού. Αφού τους απαντήσαμε πως δεν πρόκειται να βρουν κάτι τέτοιο, με απέτρεψαν από το να καλέσω δικηγόρο και μας απαγόρευσαν να πάρουμε οτιδήποτε άλλο μαζί μας πέρα από τις ταυτότητές μας.

Κατόπιν, έντονων οχλήσεων από τον συγκάτοικό μου, δέχτηκαν να λύσουν τις χειροπέδες από τη σύντροφό του και να μείνει η ίδια στο σπίτι για να είναι παρούσα στην έρευνα των προσωπικών μας χώρων και αντικειμένων που θα ακολουθούσε.Οδηγηθήκαμε βιαστικά και σιδεροδέσμιοι, στο εξωτερικό της οικίας μας και από εκεί σε δύο ξεχωριστά συμβατικά ΙΧ. Ήταν πρόδηλη η πρόθεσή τους - όπως έχει ήδη αναφέρει ο συγκάτοικός μου στο κείμενό του, να μεταφερθούμε όσο πιο γρήγορα γίνεται - χωρίς να το αντιληφθεί κανείς και καμία γείτονας/α, ή ακόμα και περαστικός/η, στη ΓΑΔΑ.

Φτάνοντας στη ΓΑΔΑ, μέσα από τον ανελκυστήρα της Αντιτρομοκρατικής μας ανέβασαν στον 12 όροφο. Τον περιβόητο όροφο της Αντιτρομοκρατικής. Ενώ με έβγαλαν πρώτο - αν και γνώριζα εκ των προτέρων και στο πλαίσιο ψυχολογικών επιχειρήσεων που έχουν εκπαιδευτεί, αλλά και άλλων υποθέσεων, ότι θα οδηγηθούμε χωριστά, σε ξεχωριστούς χώρους, φρόντισαν να μη δω ή και αντιληφθώ πού θα τον οδηγούσαν.

Με υποδέχτηκε ο άδειος εκείνη τη στιγμή, αλλά ολόλευκα καθαρός όροφος της Αντιτρομοκρατικής όπου ακόμα σιδεροδέσμιος πισθάγκωνα, οδηγήθηκα σε ένα γραφείο. Μετά από μια σύντομη συνομιλία περί μουσικών ακουσμάτων με τον Αντιτρομοκρατικάριο που με συνόδευε και ενώ που είπε ότι οι επόμενοι συνάδελφοί του μπορεί να μην ήταν έτσι, σχεδόν ξεχάστηκα μόνος σε καθεστώς ημιαπομόνωσης στο γραφείο, πάντα όμως με εναλλασόμενη επιτήρηση Αντιτρομοκρατικάριων έξω από αυτό, οι οποίοι κάθονταν με τρόπο που να μπορούν να με επιτηρούν, χωρίς όμως να μπορώ εγώ να δω τα δικά τους χαρακτηριστικά, χωρίς (σαφώς) να συνομιλούν μαζί μου ή μεταξύ τους. Ήξερα από τη στιγμή που περνούσαν τις χειροπέδες στην οικεία μας, και αφού οδηγηθώ στη ΓΑΔΑ, ότι επρόκειτο για ένα ψυχολογικό παιχνίδι του μυαλού.

Είναι αμέτρητες οι σκέψεις, ενώ νιώθεις παράλληλα τον χρόνο να κυλάει υπερβολικά αργά, που σου περνούν από το μυαλό, τέτοιες στιγμές. Προσπάθησα να επικεντρωθώ στη θέα από το παράθυρο του γραφείου, ώστε να καταλάβω περίπου και την ώρα, μιας και ήταν το μόνο αισθητηριακό ερέθισμα που είχα. Έξω η ημέρα ξεκινούσε, οι θόρυβοι της πολύβουης πόλης, άνθρωποι που κινούσαν για τις δουλειές και τις υποχρεώσεις του συμπλέγματος της εξαναγκασμένης τους πραγματικότητας έξω, τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά από τη δική μας, αγαπημένα μας πρόσωπα που δε γνώριζαν τίποτα για εμάς, τι θα προσπαθήσουν να κατασκευάσουν πάνω μας, εάν είναι καλά και πού βρίσκεται ο συγκάτοικός μου και η σύντροφός του, γνωστά και μη περιστατικά αυθαιρεσιών στο συγκεκριμένο όροφο και τη ΓΑΔΑ συνολικά, όπως του Άρη Π., του Ομήρου και την πρόσφατη περίπτωση βασανισμού του Γεωργιανού προσπαθώντας να αποσπάσουν ομολογία, ενώ εκ των υστέρων δηλώνουν ανερυθρίαστα και χωρίς ίχνος ντροπής πως γνώριζαν εξαρχής πως ο "Flying Babis" ήταν ένοχος για γυναικοκτονία, προσπαθούσα μήπως άκουγα την οποιαδήποτε συνομιλία αυτών ή του συγκατοίκου μου Ο. Κ. Χωρίς κάτι τέτοιο να καταστεί δυνατό.

Μετά από κάποια ώρα έσπασαν για λίγο το παραπάνω καθεστώς, αφού με επισκέφτηκε στο γραφείο, συνοδεία δύο ακόμα ο (ενδεχομένως) εκ των επικεφαλής, ο οποίος τους έδωσε εντολή να μου περάσουν τις χειροπέδες μπροστά και αφού μου έδωσαν αντισηπτικό και μάσκα(!), με άφησαν πάλι στο προηγούμενο καθεστώς και τη μάχη με τις σκέψεις μου και την προσπάθειά μου να καταλάβω πόσες ώρες βρίσκομαι εκεί απαχθέντας, καθώς και αν είναι οι υπόλοιποι καλά.

Μετά από κάμποσες ώρες και αφού επιτέλους μου έβγαλαν τις χειροπέδες, με οδήγησαν σε ένα άλλο γραφείο στο οποίο με υποδέχτηκαν δύο της Αντιτρομοκρατικής και αφού προς έκπληξή μου μου προσέφεραν νερό ρωτώντας με αν θέλω ζεστό ή κρύο, άρχισε μια άτυπη (εφόσον δεν υπήρχε κάποιο έγγραφο που μου επέδειξαν ή μου ζήτησαν να υπογράψω) προανακριτική διαδικασία, όπου σαφώς ο ένας είχε το ρόλο του πιο κοινωνικού, συμπαθή και καλού και ο άλλος του πιο αυστηρού και στριφνού.

Μετά τις πρώτες ερωτήσεις για το αν σπουδάζω και πού, εάν έχω ταξιδέψει στο εξωτερικό και πού, ποιανού τα χέρια πιάνουν με εργαλεία και ποιος αναλαμβάνει τις επισκευές στο σπίτι, μου έγινε αντιληπτό ότι οι ερωτήσεις άρχισαν να στοχεύουν στη δημιουργία ψυχολογικού προφίλ προς το συγκάτοικό μου. Αυτό του ακραίου, αντικοινωνικού εξτρεμιστή της τάσης "τα καίμε όλα" όπως χαρακτηριστικά μου είπαν. Στην ερώτησή μου εάν θα χρειαστώ δικηγόρο, απάντησαν εσύ όχι και μου ανακοίνωσαν ότι σε λίγη ώρα θα αφεθώ ελεύθερος.

Σαφώς, όπως συμβαίνει πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις από την ανακοινωμένη απελευθέρωσή σου από τη ΓΑΔΑ εντός λίγης ώρας, μέχρι αυτή να πραγματωθεί, πέρασε αρκετή ώρα στο προηγούμενο καθεστώς του γραφείου στο οποίο με είχαν εξαρχής.

Κατά την αποχώρησή μου, μου ανακοινώθηκε ότι έχουν κατασχέσει τις ηλεκτρονικές μου συσκευές (n/b, usb sticks), καθώς και του συγκατοίκου μου, ενώ θα έβρισκα στο σπίτι στο οποίο με απέτρεψαν από το να επιστρέψω πριν το βράδυ, γιατί θα με επέστρεφαν πάλι πίσω, το κινητό, τα κλειδιά μου και το πορτοφόλι με όσα είχα μέσα σε αυτό, καθότι δεν είναι δα και κλέφτες, όπως μου είπαν, άλλο αν εισβάλλουν σε σπίτια σαν άλλοι διαρρήκτες.Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα όταν αφέθηκα ελεύθερος ήταν να ρωτήσω την ώρα και να επικοινωνήσω με τη δικηγόρο καθώς και με αγαπημένα μου πρόσωπα. Η ώρα ήταν 12μιση το μεσημέρι, οπότε συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν περίπου πέντε ώρες απαχθέντας στον όροφο της Αντιτρομοκρατικής.

Εδώ θέλω να αναφέρω δυο πράγματα. Το πρώτο είναι η συνθήκη που αντιμετωπίζει οποιοσδήποτε απαχθέντας/είσα αφήνεται από την Αντιτρομοκρατική:

Ενώ αν προσαχθείς στον 6ο όροφο της Κρατικής Ασφάλειας, συνήθως γνωρίζουν για εσένα, έχουν ενημερωθεί δικηγόροι, όταν αφεθείς θα γίνεις ένα κουβάρι και μια αγκαλιά με τα συντρόφια, με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, όταν αφεθείς από τον 12ο τα πράγματα διαφέρουν παρασάγγας. Δε γνωρίζει κανένα οικείο σου πρόσωπο όχι ότι έχεις αφεθεί, αλλά ούτε καν πού βρίσκεσαι και τι σου συνέβη.

Το δεύτερο το κρίνω εξόχως σημαντικό να αναφερθεί:Δεν ασκήθηκε κανενός είδους σωματική βία όσο κι αν κάποιοι εξ αυτών έδειξαν να το επιθυμούν διακαώς (το τονίζω το σωματική γιατί ψυχολογική όπως ανέφερα αναλυτικά σαφώς υπήρξε), εναντίον μας, τόσο κατά την έφοδό τους στο σπίτι, όσο κατά τη μεταφορά και την παραμονή μας στη ΓΑΔΑ, ενώ εν αντιθέσει με άλλες περιπτώσεις μας προσφέρθηκε νερό ή χυμός και μας επιτράπηκε το να πάμε στην τουαλέτα. Οφείλω να το πω όχι ως ένα ευχαριστώ προς αυτούς. Καμία τέτοια πρόθεση δεν έχω. Εξάλλου είμαι πεπεισμένος πως αυτή η αντιμετώπιση είχε δύο σκέλη. Αφενός εντολές άνωθεν τόσο από τον υπουργό ΠΡΟ. ΠΟ και τους Βρετανούς που ήθελαν "καθαρές" ομολογίες πιθανότατα και αφετέρου επικοινωνιακά, σε όλα τα πρόσφατα αναδειχθέντα περιστατικά βασανισμών και ξυλοδαρμών. Οφείλω να το πω και να αναδείξω καταρχάς από θέση αξιών. Έπειτα, το οφείλω στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που έχουν βασανιστεί στο συγκεκριμένο όροφο ΓΑΔΑ. Το οφείλω στον Άρη Π. Και τον αγώνα του ασχέτως τις όποιες διαφωνίες και κριτική προς αυτόν, τον Όμηρο στον οποίο στέλνω τα συντροφικά μου χαιρετίσματα και μια ζεστή αγκαλιά και ακόμα περισσότερο το οφείλω ως προς την αντιμετώπιση που μπορεί να έχουν τα επόμενα άτομα που θα "φιλοξενηθούν" εκεί.

2η συνάντηση με την Αντιτρομοκρατική (Ένα πρωτοφανές περιστατικό)

Κατόπιν ενημέρωσης της δικηγόρου μας και αφού η ίδια επικοινώνησε με τον 12ο όροφο και την πρώτη φορά αρνήθηκαν ότι έχουν το συγκάτοικό μου και τη σύντροφό του, ενώ στη δεύτερη επικοινωνία είπαν ότι θα τηλεφωνήσουν οι ίδιοι αργότερα, εγώ ένας σύντροφος και η σύντροφός μου, κατευθυνθήκαμε προς το διερηγμένο μας σπίτι.

Και συνέβη κάτι το πρωτοφανές (σύμφωνα και με τη δικηγόρο μας):

Ενώ βρισκόμασταν γύρω στα πέντε λεπτά σε αυτό, ακούσαμε την καγκελόπορτα της αυλής να ανοίγει και να φωνάζουν το επώνυμό μου. Αφού βγήκαμε έξω, αντικρίσαμε 3 τύπους η οποίοι στην ερώτησή μου ποιοι είναι και τι ακριβώς θέλουν απάντησαν: "Έλα δε μας θυμάσαι από το πρωί; Ένας συνάδελφος ξέχασε το πορτοφόλι του", εισήλθαν εντός της οικίας μας και μετά την αποτυχημένη τους προσπάθεια να πάρουν το πορτοφόλι του συγκατοίκου μου, οδηγήθηκαν στο υπνοδωμάτιό του και ο ένας εξ αυτών έβαλε γρήγορα στην τσέπη του, ένα διαφανές σακουλάκι με άγνωστο περιεχόμενο σε εμάς και βιαστικά άρχισαν να αποχωρούν. Αφού στην ερώτησή μας πού είναι τα παιδιά και αν είναι καλά αρνήθηκαν να απαντήσουν λέγοντας ότι θα έρθουν σύντομα, μόλις με το σύντροφο ζητήσαμε τα κλειδιά με τα οποία εισήλθαν εντός της οικίας, χωρίστηκαν στα δύο και έγιναν πρωταθλητές στίβου με αξιοσημείωτες επιδόσεις ολυμπιακών ρεκόρ και εμάς στο κατόπι τους να φωνάζουμε με κόσμο να βγαίνει από μαγαζιά και μπαλκόνια. Αναδεικνύω το παραπάνω γεγονός, όχι με μια διάθεση ρεβανσισμού - αν και είναι ωραίο να βλέπεις τον φόβο να αλλάζει στρατόπεδο έστω και για λίγο.

Η σύντροφος του συγκατοίκου μου αφέθηκε πρώτη και τελευταίος επέστρεψε στο σπίτι ο συγκάτοικός μου, γύρω στις 11μιση το βράδυ, μετά από πάνω από 12 ώρες παράτυπης κράτησης και χωρίς να του αποδοθούν (επίσης παράτυπα) η ταυτότητά του, καθώς και το έντυπο με τα κατασχεθέντα από το σπίτι αντικείμενά μας. Όπου εκεί ενημερώθηκα και τι είχε συμβεί όσον αφορά τη σύντροφό του και τον ίδιο, στη ΓΑΔΑ, ενώ πέρα από ηλεκτρονικές μας συσκευές, έχουν κατασχεθεί βιβλία αλλά και αποτσίγαρα - πιθανότατα για παράνομη λήψη DNA.

Περί ITS ο λόγος

Το πρωί της επόμενης ημέρας, με έκπληξη και οργή, διαβάζαμε δημοσιεύματα από τον μιντιακό συφερτό, τα οποία ανέφεραν την έφοδο της Αντιτρομοκρατικής στην οικία μας, διανθισμένα με ένα κάρο ψεύδη τόσο για τις ηλικίες μας, τα οποία φωτογράφιζαν τον σύντροφο και συγκάτοικό μου ως συλληφθέντα και εμάς ως εξαρθρωμένα μέλη του πυρήνα των ITS στην Ελλάδα, μετά τη σύλληψη από τις βρετανικές αρχές δύο Ελλήνων στο Εδιμβούργο της Σκωτίας, για βομβιστική ενέργεια που είχε πραγματοποιηθεί εκεί.

Οι Ατομικιστές με Τάση Προς το Άγριο (Indivindualists Tending To The Wild - Ιndividualistas Tendiendo a lo Salvaje) ή πιο γνωστοί ως ITS, είναι μια ομάδα που αρχικά αυτοπροσδιορίστηκε ως αναρχική οικοεξτρεμιστική, αποτελούμενη από αναρχοατομικιστές και μηδενιστές, ως ομαδοποίηση της Διεθνούς Άτυπης Ομοσπονδίας (FAI), το 2011 στο Μεξικό και γρήγορα επεκτάθηκε αρχικά σε κράτη της Λατινικής Αμερικής - Χιλή, Βραζιλία, Αργεντινή, την Ευρώπη και άλλα κράτη του δυτικού κόσμου. Μια ομάδα, που στην αρχική της διακήρυξη και κείμενα καταφέρθηκε ενάντια στους λευκούς αποικιοκράτες και την αρνητική παρακαταθήκη που άφησαν σε όλη τη Κεντρική και Νότια Αμερική, ενάντια στο σύγχρονο πολιτισμό και τη σύγχρονη τεχνολογία ως παράγοντες καταστροφής και λεηλασίας της άγριας φύσης που απομακρύνουν και αποξενώνουν παράλληλα το άτομο βλέποντας την εκμηδένιση και καταστροφή των παραπάνω ως μόνο δρόμο προς την επίτευξη του ιδανικού τους, του πριμιτιβισμού.

Γρήγορα όμως, με πρόφαση τα παραπάνω και έχοντας ως πρότυπο των Ted kaczynski aka Unabomber - ο οποίος πολύ σύντομα αποκήρυξε τη δράση τους, απεκδύθηκαν το όποιο προσωπείο τους, επιτιθέμενοι κατά πάντων χωρίς διακρίσεις υπό τον μανδύα του μισανθρωπισμού, του ανικοινωνισμού και συναγωνιζόμενοι μεταξύ τους για την πιο αμοραλιστική ενέργεια. Στόχευσαν φοιτητές και καθηγητές πανεπιστημίων ως μελλοντικούς τεχνοκράτες, τοποθέτησαν βόμβες με καρφιά σε κεντρικές πλατείες και αστικά λεωφορεία, τραυμάτισαν αστέγους, ανέλαβαν την ευθύνη για εκτελέσεις τουριστών, ενώ σε κριτική που δέχτηκαν σε κάποια κράτη από σύσσωμο τον α/α χώρο, αντέδρασαν ακόμα και τοποθετώντας μηχανισμούς σε καταλήψεις βλέποντας κάθε άνθρωπο ασχέτως ιδεολογικής ταυτότητας, ταξικών κριτηρίων και συμμετοχής του στο τεχνοβιομηχανικό κοινωνικό σύμπλεγμα ως δικαιολογημένο στόχο, ως σκουπίδι που δεν έχει λόγο ύπαρξης, απαντώντας (με την όποια αντιδραστικότητα) σε κείμενα που τους χαρακτήριζαν οικοφασίστες:Ναι, είμαστε!

Ως άτομο, αυτοπροσδιορίζοντας τον εαυτό μου στον α/α χώρο και τη μηδενιστική του τάση, θεωρώντας προσωπικά την αναρχία κάτι μη στατικό που διαρκώς πρέπει τόσο να παραμένει αιχμηρή όσο και να εξελίσσεται, τη βλέπω πάντα κριτικά ως προς τις διάφορες τάσεις της, όσο και διαθεματικά και προσπαθώ να εξελλίσομαι ως ατομικότητα.Προσωπικά, είμαι εδώ και χρόνια ακραιφνής χορτοφάγος (βίγκαν), μια επιλογή που δε θεωρώ μόνο διατροφική αλλά τη στηρίζω αξιακά και πολιτικά, στέκομαι κριτικά απέναντι στο κοινωνικό σύμπλεγμα, στηρίζω τους ταξικούς αγώνες διαθέτοντας κριτική ματιά απέναντί τους ως μη μοναδικούς φορείς ανισοτήτων, αποκλεισμών και εξουσίας, συμφωνώ και συμμετέχω υπό τη δική μου σκοπιά στο ζήτημα της Ολικής Απελευθέρωσης και τους αγώνες ενάντια στη λεηλασία της φύσης ενώ στηρίζω και στέκομαι αλληλέγγυος σε στιγμές αγώνα από την ιδιωτικοποίηση δημόσιων πάρκων και χώρων στο αστικό τοπίο (Λόφος Στρέφη, Μπαρουτάδικο, ΠΥΡΚΑΛ κ.α) τους αγώνες των κατοίκων στην Κερατέα ενάντια στη δημιουργία ΧΥΤΑ, τις Σκουριές, τα Αιολικά, την ιδιωτικοποίηση του νερού έως απελευθερώσεις ζώων και ομάδες όπως η ELF και η ALF.

Ενώ θεωρώ την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από αγωνίστριες και αγωνιστές ως σημαντική πολιτική επιλογή αγώνα, πέρα από το ότι δε δέχομαι να φορτώνομαι εγώ και σύντροφοι/σες στην πλάτη μας μια οργάνωση με την οποία δεν έχουμε καμία σχέση και συμμετοχή, θέλω να δηλώσω ότι όπως φρόντισα να κάνω σαφές παραπάνω πως αξιακά απέχω παρασάγγας αλλά και βρίσκομαι απέναντι από μια ομάδα που πράττει κατ' αυτό τον τρόπο και βγάζει κείμενα για να αναλάβει την ευθύνη και να δικαιολογήσει τις επιθέσεις απέναντι σε οποιοδήποτε τυχαία βρέθηκε στο ωστικό κύμα των μηχανισμών τους.

Ο χώρος και το ζήτημα της αλληλεγγύης

Δεν έχω καμία αυταπάτη για την κατεκερματισμένη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο χώρος τόσο μετά τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και κατά την επάνοδο της (ακρο)δεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ, η οποία φρόντισε έχοντας ως πρώτο πολιτικό πεπραγμένο της την απελευθέρωση του φονιά Κορκονέα, η οποία εκμεταλλευόμενη το γενικό κοινωνικό μούδιασμα, εξαπέλυσε ολομέτωπη επίθεση σε καταλήψεις εκκενώνοντας και απειλώντας με τελεσίγραφα, αλλά και ολιστικά στα Εξάρχεια ως ιστορικό τόπο αγώνα και πολιτικών διαδικασιών, αφού ποινικοποίησε τις διαδηλώσεις και έβαλε μπάτσους στις σχολές, στοχοποίησε σε συνεργασία με την αστική δικαιοσύνη ανθρώπους του αγώνα, από όλο το φάσμα του α/α (και όχι μόνο) χώρου.Το τελευταίο τους προκάλυμμα σε ένα καθεστώς επιτήρησης, καταστολής, αστυνομικού ελέγχου και κοινωνικών αυτοματισμών, στάθηκε η πανδημία.

Όπως πολύ σωστά το έθεσε και ο σύντροφος Ο., πλέον χτυπούν κατά μονάς.

Θεωρώ πως οι όποιες διαφωνίες, κριτική (ως εξελικτική διαδικασία) η πολυφωνία και πολυμορφία καλώς υπήρξαν και υπάρχουν.

Ανήκουν όμως στον χώρο, τον αγώνα, τα κινήματα. Όχι στο κράτος και τους μπάτσους του.Τι μπορούμε όμως πλέον να κάνουμε;Να περάσουμε στην αντεπίθεση! Να ξανακάνουμε την αλληλεγγύη όπλο! Η ώρα να λογαριαστούμε ας πάψει να μετατίθεται στο όποιο αόριστο μέλλον!

Πριν ξαναγίνει όμως η αλληλεγγύη όπλο, ας γίνει πρώτα ασπίδα, πέπλο προστασίας για αγωνιζόμενες, αγωνιζόμενους και αγωνιζόμενα άτομα απέναντι σε διώξεις, προφυλακίσεις και φυλακίσεις, απέναντι σε σκευωρίες. Όχι, αυτό δεν είναι μια σκέψη, μια πρόταση, ο α/α χώρος να τα βρει, να ξεχάσει διαφορές και διαφωνίες. Ας είμαστε πολλά και τόσο διαφορετικά κομμάτια.

Απέναντι, στην καταστολή και τους μηχανισμούς της ας είμαστε ένα.

Το οφείλουμε σε εμάς, στις συντροφικές, προσωπικές, φιλικές μας σχέσεις, στους ανθρώπους που διώκονται, φυλακίστηκαν, στους ανθρώπους μας που δεν είναι πια εδώ!

Θεωρώ χρέος μου λοιπόν - σε συνάρτηση με το ήδη δημοσιευμένο κείμενο του συγκατοίκου και συντρόφου μου Ο.Κ, το παραπάνω κείμενο, ως μια συνεισφορά βιώματος, αντιπληροφόρησης, προστασίας ατόμων και συλλογικοτήτων, προθέσεων, στοχεύσεων, πέρα από ιδεολογικές αγκιλώσεις αλλά και θυματοποιήσεις, στον ευρύτερο α/α χώρο και στον κόσμο του αγώνα, από όποιο μετερίζι κι αν διεξάγεται αυτός. Ως μια παρακαταθήκη, ένα λιθαράκι τόσο συμβολής στον αγώνα όσο και επιστροφής του στους διώκτες μας.

Σε συνάρτηση των ανωτέρω και σε μια προσπάθεια σύνδεσης αγώνων και ιστορικότητας της περιοχής:

ΚΑΛΟΥΜΕ ΚΑΘΕ Α/Α ΣΥΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΑΘΕ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ Α/Α ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙ Ή ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΝ ΑΦΟΡΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 05/07 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΣΤΡΕΦΗ, ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Ένα χαμόγελο και ένα ευχαριστώ στους γείτονες που μας χαμογελούσαν από τα μπαλκόνια, που βγήκαν και που ενημέρωσαν για την εισβολή στην οικεία μας, όσες, όσους και όσ@ μας επεφύλαξαν μια ζεστή αγκαλιά!...

Δύναμη παντού και πάντα!

Αλληλεγγύη...

Στα αδέρφια και συντρόφια μας στις φυλακές

σε όσες, όσους, όσα διώκονται

σε όσες, όσους, όσα αγωνίζονται...

Από την Ελλάδα έως τη Χιλή, να ξανακάνουμε την αλληλεγγύη αιχμηρή!

Α.Γ.Ένας εκ των απαχθέντων από τα Εξάρχεια την 23/06/2021

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1613444/